JUNl vakantiemaand
0
Veroordelen
is niet moeilijk
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 16 MAART 1967
Gymnastiek-vereniging 'Olympia' veertig jaar
Veel belangstelling voor vlekkeloze uitvoering
Goed voor de huid
het gehele jaar door
Dorpsfilm
Voor
Babyl&tJ
Zakennieuws
Een JUNI-vakantie
biedt vele voordelen.
Niet iedereen is vrij om
dan met vakantie te gaan
Maar "als 't effe kan" Profiteer er van!
De dagen 'lengen'. De zon wint aan
kracht.
Vakantieplannen worden gemaakt,
vakantieproblemen dienen zich aan.
LAAT DAAR EENS EEN BOEK
VAN MAKEN
Wel schuim
maar minder calorieën
Vergaande
automatisering in het
Postgiro-bedrijf
DE DUINSTREEK
«usw»
Op 26 oktober 1926 kwamen een
vijftal Schoorlaars onder leiding
van de heer K. P. Zuurbier bjj-
een om te komen tot de oprich
ting van een gymnastiekvereni
ging. Men vond toen dat Schoorl
gebrek aan een dergelijke vere
niging had en al spoedig kon on
der leiding van de heer Van Zoo-
nen uit Alkmaar worden begon
nen met de eerste lessen.
En nu, in het jaar 1967 telt de ver
eniging zo'n 175 leden en bestaat of,
liever bestond vorig jaar 40 jaar. Dit
feit is toen in intieme kring ge
vierd maar zaterdagavond stond de
uitvoering die de vereniging voor 'n
overvolle zaal van 'De Rustende Ja
ger' gaf wel in het teken van het
jubileum. Afgevaardigden van zus
terverenigingen en van Hollands
Noorderkwartier en talrijke ouders
gaven blijk van hun belangstelling
toen na de Olympische hymne voor
zitter Leysen het woord nam.
Door interne moeilijkheden was er
vorig jaar geen uitvoering geweest
maar nu hebben wij, aldus de heer
Leysen twee mensen gevonden die
bereid bleken hun schouders onder
het hoofdstuk training te zetten.
Verder bracht de voorzitter dank aan
mej. Butter, die bijna twee jaar
haar beste krachten aan de vereni
ging heeft gegeven.
Vervolgens werden mevrouw Breen-
Boekel en de heer S. de Leeuw op
het podium geroepen. Zij werden
onderscheiden voor hun langdurige
staat van dienst bij de vereniging.
Mevrouw Breen was 25 jaar lid van
de vereniging waarvan vele jaren be
stuurslid en de heer De Leeuw had
door zijn stimulering voor het vor
men van een afdeling heren samen
met enkele anderen voor 'Olympia'
baanbrekend werd verricht, hetgeen
een stimulans heeft gevormd voor
anderen.
Beiden kregen een insigne opgespeld
dat het verbond beschikbaar had
gesteld, overigens een eerbetoon van
minuscule omvang voor een derge
lijke staat van dienst. De hr. Leysen
had eigenlijk best een vergrootglas
kunnen gebruiken toen hij de on
derscheidingen opspelde. Maar wie
zich hieraan stoort is een kniesoor
en het valt ook buiten de compe
tentie van uw scribent.
Vervolgens werd onder leiding van
mevrouw De Graaf- v. d. Oord en
de heer B. van Twuyver in een vlot
tempo het 17 punten tellende pro
gramma afgewerkt. Zoals gewoon
lijk veroverden de kleuters aller har
ten door hun onbevangen manier
van optreden tijdens hun touwring
en bankoefeningen. Een van de he
ren van dit gezelschap gaf op luider
toon te kennen dat hij nodig naar
een zekere plaats moest. Toen hij
weer op de planken was terugge
keerd zei hij: 'Hé, hé, daar was ik
weer. Zie je me mam?'
Uiteraard veroorzaakte dit de nodi
ge hilariteit bij de belangstellende
toeschouwers.
Ook uit de rest van het programma
bleek dat men duchtig voor deze
avond had geoefend, op een enkel
schoonheidsfoutje na, werden de ver
schillende oefeningen feilloos uit
gevoerd. Enkele hoogtepunten leken
ons wel de leuke volksdansjes door
de meisjes en de oefeningen van de
meisjes op de evenwichtsbalk en de
oefeningen van de dames en heren.
Een van deze laatste groep ging der
mate enthousiast te werk dat even
gevreesd werd voor een in de nok
van het toneel opgehangen lamp, zo
hoog wist de betreffende heer zich
boven dit aardse tranendal te ver
heffen.
In de pauze was er weer de gebrui
kelijke verloting waarvoor weer
fraaie prijzen beschikbaar waren
gesteld.
Na afloop werden nog enkele mede
werkers in het zonnetje gezet. De
trainster en trainer kregen naast
een envelop met inhoud en een heer
lijke fruitmand, terwijl ook nog en
kele anderen voor hun werk voor de
vereniging werden beloond.
De entre-acte muziek werd door
drummer en pianist van het Broad-
way-kwartet uitgevoerd, welk en
semble ook de dansmuziek voor haar
rekening nam tijdens het bal. Men
bleef nog geruime tijd gezellig bij
een.
De heer Alf. Leysen jr. schrijft niet
alleen bij tijd en'wijle voortreffelijke
artikelen in ons blad maar hij is ook
een hartstochtelijk filmer. Dit bleek
wel tijdens de uitvoering van 'Olym
pia' toen hij ettelijke meters op de
turners 'verschoot'.
Het is de bedoeling van de heer
Leysen jr., het gehele jaar 1967 op
het celluloid vast te leggen voor wat
betreft gebeurtenissen die Schoorl
dit jaar bezighoudt. Hij maakt op
namen van verschillende uitvoerin
gen van plaatselijke verenigingen,
is met zijn camera aanwezig bij de
evenementen die de Oranjevereni
ging en de drumband organiseren
hij filmt zaken die gaan verdwijnen
en specifieke oudere dorpsbewoners.
De laatsten worden door hem ge
ïnterviewd en hij legt het gesproke
ne op de band vast.
In 1968 zal hij deze dorpsfilm voor
belangstellenden vertonen en we ho
pen u dan op de hoogte te brengen
van datgene wat het jaar daarvoor
in Schoorl gebeurde en dat door de
heer Leysen voor het nageslacht is
bewaard. Dit lijkt een wat overtrok
ken uitdrukking, maar het is toch
leuk dat men over een vijftig jaar
kan zien hoe Schoorl er in die dagen
uitzag, welke aktiviteiten de ver
enigingen hadden en wat de ge
meenteraad besprak en wie er toen
in dit College zitting hadden. Want
ook een Raadsvergadering zal door
de heer Leysen worden gefilmd.
Deze film wordt dus door en voor de
mensen gemaakt. Uiteraard kan de
maker de kosten niet zelf dragen
maar iedere vereniging of instelling
in Schoorl draagt zijn gedeelte tot de
realisering van de film bij.
Wie hiervoor belangstelling heeft,
hij stelle zich in verbinding met de
heer Alf. Leysen jr.
POEDER- CREME - OLIE - ZEEP
Er zijn momenteel veel Schoorlse
zakenlieden bezig hun bedrijven voor
het komende seizoen in gereedheid
te brengen. Door het steeds toene
mende bezoek aan onze gemeente is
men als zakenman wel genoodzaakt
met zijn tijd mee te gaan en zijn be
drijf indien nodig, te vergroten. Een
van de mensen die dit begreep is de
heer J. Beeldman, de eigenaar van
het café 'De Viersprong'.
Onder grote belangstelling ,er waren
een 200 aanwezigen, heeft de heer
Beeldman vorige donderdag zijn ver
grote bedrijf heropend. Er is een
gedeelte bij de zaak gebouwd, waar
door de capaciteit van het bedrijf
aanzienlijk is toegenomen. Met het
terrein meegerekend, kunnen nu 'n
250 mensen een plaats vinden in het
bedrijf van de heer Beeldman. Zo
als gezegd was er voor de opening
veel belangstelling. 50 bloemstukken
en acht fruitmanden waren naast
de talrijke aanwezigen het bewijs.
Burgemeester Bergh en de heer J.
de Leeuw voerden het woord en
wensten de ondernemende zaken
man veel succes toe.
Het werk werd uitgevoerd door de
fa. Wildeboer als hoofdaannemer en
de heren Kroon, elektra en De Leeuw
schilderwerk als onder aannemers. I
De Pettemer firma Bregman ver
zorgde de fraaie vloerbedekking.
Schoorlse schaakclub en familie van
de heer Beeldman elk een fraai
schilderij aanboden.
Meer zakennieuws kwam de af
gelopen week uit Groet, waar de
heer C. Druyven onder grote be
langstelling zijn winkel in brom
fietsen, rywielen en aanverwante
artikelen opende aan de Meeu
wenlaan 1.
Uit zijn hobby voor het rijwielvak
groeide de wetenschap van de jonge
zakenman dat in dit bedrijf wellicht
een boterham zou zitten. Hij volgde
de nodige cursussen en behaalde de
in ons bureaucratische landje beno
digde diploma's Hij verkreeg het of-
fical dealerschap van de Batavus-
fabrieken in Heerenveen.
De heer Druyven liet naast zijn wo
ning een winkel en werkplaats bou
wen en is in staat alle voorkomende
reparaties aan rijwielen en brom
fietsen uit te voeren. En uiteraard
houdt hij zich ook graag aanbevolen
als u een al dan niet gemotoriseer
de tweewieler nodig heeft.
Voor reparaties en het doormeten
van het elektrische circuit van een
brommer staan de heer Druyven de
modernste aparaten ter beschikking.
Hij hoopt nog eens toestemming te
krijgen zijn winkel op een meer in
het oog lopende plaats te kunnen
situeren maar zal wel door het
plaatsen van borden aandacht op
zijn bedrijf vestigen.
Het is nog een bescheiden begin,
maar uiteindelijk zijn ook de oprich
ters van de bekende gloeilampenfa
briek in het zuiden des lands op een
dergelijke manier begonnen. En u
weet zelf wat hieruit is gegroeid.
"Wij wensen de ondernemende heer
Druyven veel succes toe.
Rest
te vermelden dat de
Over enkele van deze problemen
die een ieder raken, hebben wjj
een vraaggesprek gehad met de
heer J. Swart, sedert 1958 direk-
teru van de Stichting Rekreatie,
landeljjk contactcentrum voor
openlucht recreatie, vakantiebe
steding en natuurbehoud, te Den
Haag.
Eén juli knalt onhoorbaar het start
schot. Dan begint de Grote Trek
naar de vakantieoorden. De bouw
vakkers voorop, in hun stroom het
personeel der aanverwante bedrijven
meezuigend. Miljoenen gaan die za
terdag op pad, want de kinderen hoe
ven tot 12 augustus niet meer naar
school. Van 1 juli tot 12 augustus
hebben vakantiegangers bezit van de
voor hen bestemde oorden genomen.
Het is overal dan vol. Meer dan vol.
Hoeveel mensen zijn er nu glo
baal die niet op die vakantiepe
riode zijn aangewezen en wat
kunnen die het beste doen
Globaal geteld, is een kwart van de
Nederlanders niet gebonden aan de
schoolvakanties en dergelijke. Die
pak-weg drie miljoen kunnen dus
vrij kiezen wanneer ze met vakantie
gaan. Zij kunnen van hun vakantie
die ontdekkingstocht maken, die een
vakantie kan zijn. De gastheren heb
ben in juni tijd voor hun gasten.
Het is niet zo druk op de wegen.
Je vindt gemakkelijker logies en het
is in het voorseizoen vaak nog goed
koper ook. Bovendien: er is meer
kans op zon, die in juni het langst
schijnt! Steeds meer vrije-keus-va-
kantiegangers leren juni als DE va
kantiemaand kennen. Men blijkt de
juni-maand werkelijk te ontdekken.
Eigenlijk zou ik het zo moeten zeg
gen: men ontdekt dat men het zelf
in die maand beter heeft.
Meer ruimte in een frissere natuur,
een grotere veiligheid in het ver
keer en heel dikwijls goedkoper uit.
Dat spreekt de mensen meer en meer
aan.
Nu de schoolvakanties naar begin
juli zjjn verschoven begint half
augustus het naseizoen al.
Liggen daar nog mogelijkheden
Vorig vakantiesezioen is dit voor het
eerst heel duidelijk merkbaar ge
weest. En dit jaar verwachten wij
het in nog sterkere mate.
Aan de kust minder sterk dan in het
binnenland, omdat in onze badplaat
sen veel buitenlanders komen. Dat
zijn dan voornamelijk Duitsers uit
het gebied van Nordrhein-Westfalen.
Die komen dit jaar hierheen in de
periode van 27 juli tot 6 september.
Maar als onze kinderen weer op
school zitten is op heel veel plaatsen
de juni-rust weergekeerd. Achter in
augustus en vooral in september is
het weer ook heel vaak bijzonder
DOOR
TO DORSSEN-
VAN LOO
HOOFDSTUK 4
In Hogendijk bekeek men iedere nieuwkomer een poosje arg
wanend. Daar was overigens niet al te vaak gelegenheid voor,
want de nieuwe ingezetenen werden doorgaans uitsluitend ge
vormd door een postdirecteur, een veldwachter of een dienst
bode. Of een chauffeur, die Bertelsen in dienst genomen had.
Daar Hogendijk praktisch geen industrie had en evenmin het
vreemdelingenverkeer aanmoedigde, was de bevolkingsaanwas
betrekkelijk gering en het verloop eveneens. Vandaar, dat iede
re nieuweling de eerste tijd in een glazen huisje woonde, want
iedereen lette op zijn of haar doen en laten.
Max Ellegers was op 24-jarige leeftijd reeds een goed vakman.
Als jongen van 14 jaar in een carrosseriefabriek gekomen, had
hij terstond zijn ogen en oren wijd open. Omdat hij gewillig
en leergierig was, hield zijn inloop-periode als duvelstoejager
spoediger op als normaal met dergelijke jongens. Binnen twee
jaar kon hij alle machines bedienen, kon een vijfduimer zonder
één keer te missen in hard eikehout slaan en een plank iepen
over de lengte met de hand doormidden zagen zonder meer dan
één of twee milimeter verloop. Op zijn 17e jaar was hij halfwas
en op zijn twintigste verdiende hij het volle loon, kon zelfstan
dig een segment van een autobuswand in elkaar zetten, een com
plete vloer bouwen en een cabine schrijven. Hij keek toe, hoe de
smid mallen maakte voor de buigplaten en leerde in één week
feilloos klinken. Op 22-jarige leeftijd was hij volslagen vakman
met veel extraatjes door overwerk. Toen er een huisje beschik
baar was, trouwde hij met een klein knap dikkertje, die hem
binnen een jaar een zoon schonk. Terwijl ze in verwachting
was, verhuisde het echtpaar met zoon Jan naar Hogendijk en
betrok het huisje aan de Nieuweweg, tussen rentenierende boe
ren en stillevende rijk geworden middenstanders.
Max Ellegers was in menig opzicht een gemakkelijk mens.
Het kon hem niet schelen enkele uren over te werken, als de
baas dit noodzakelijk vond. Aanvankelijk had hij er niets voor
gevoeld bij zijn baas, waar hij nu zeven jaar werkte, weg te
gaan, maar de vrij belangrijke loonsverhoging alsmede het
mooie nieuwe huis in een goede buurt had de doorslag gegeven.
Alsmede het feit, dat het hier een nieuw bedrijf betrof, waar
hij zo ongeveer de leiding zou hebben.
Na drie maanden wist Frans Sornee, dat hij met Max een
goede keus had gedaan. De eerste carrosserie was al afgebouwd.
Met een paar dagen waren de schilders klaar en kon de wagen
afgeleverd worden. Intussen was Max al bezig aan de volgende.
Al was Frans tevreden, er waren ook strubbelingen geweest.
Om te beginnen rookte de nieuwe knecht in zijn werk, waarop
Frans aanmerkingen maakte. Omdat het brandgevaarlijk was.
Waarop Max antwoordde: 'Dat had u me moeten vertellen, voor
ik hier in betrekking kwam. Enfin, er is nog niets overboord.
Mijn vorige huis staat nog leeg en ik kan zo weer bij mijn oude
baas terugkomen. Bedankt voor de moeite, meneer Sornee.
Met een paar dagen is uw huis weer leeg.'
Tot Frans' grote verbazing wilde Max Ellegers er meteen mee
ophouden. In alle ernst. Wat was dat voor een ouderwets be
drijf hier, waar je niet eens mocht roken? En brandgevaar?
Kom nu, meneer Sornee. Moet u over een maand eens komen
kijken, als de smid gaat lassen.
Dus Max mocht roken. Max mocht nog veel meer. Omdat hij
vaak om half zes en soms nog later naar huis ging, zei Frans
er ook niets van als hij 's morgens om kwart over 7 kwam
aanfietsen. En Max maakte ook wel eens een praatje onder
werktijd, waar Frans geen aanmerking op maakte. Alles tot
grote bewondering van de andere knechts.
Wat niemand ook voor mogelijkheid had gehouden, bewerk
stelligde Max. Toen hij na een maand behoorlijk geïnstalleerd
was, nodigde hij, mede namens zijn vrouw, de baas en zijn vrouw
uit om een avondje te komen buurten. Op het moment, dat Max
zijn baas inviteerde, stond Mientje juist beneden met de koffie
voor de baas, de meesterknecht en Max. En voor Frans vriendelijk
had kunnen bedanken, zei Mientje reeds: 'Dat is erg vriendelijk
van u en uw vrouw, meneer Ellegers. We zullen uw uitnodiging
graag aannemen. En vrijdagavond komt heel goed uit. Om half
acht zijn we er wel.'
Frans had zich ingehouden terwille van de andere arbeiders,
maar om twaalf uur ging hij woedend tekeer tegen zijn vrouw
en zei, dat ze voortaan in dergelijke gevallen de beslissing aan
hem moest overlaten. Waarop Mientje beslist niet op haar
mondje gevallen reageerde met: 'Als het je niet zint, blijf jij
maar thuis. Vermaak je dan maar met die snertboeken van je,
maar ik ben vrijdagavond bij de Ellegers op de Nieuweweg.'
Natuurlijk ging hij mee. Stel je voor, Mientje alleen te laten
gaan! Maar het dorp zou er wel wat van te zeggen hebben, want
welke baas ging, met zijn vrouw nog wel, een avondje op visite
bij één van zijn arbeiders? Ze zouden minstens denken, dat hij
rooie ideeën had gekregen. Waar bleef zodende het standsver
schil?
De avond viel ontzettend mee. Ria Ellegers was een hartelijk,
vriendelijk vrouwtje, dat er slag van had haar gasten bezig te
houden. Waren Max en zijn baas al spoedig in gesprek over de
carrosseriebouw, Mientje moest de één-jarige Jan bewonderen
in zijn bedje en de rest van het huis bekijken. Mientje vond Ria
aardig, omdat ze geduldig luisterde naar haar verhalen. Bij het
naar huis gaan wist ze: ik ga eens vaker in mijn eentje naar
Ria.
Om zijn gezicht enigszins tegenover het dorp en de andere
arbeiders te redden, benoemde Frans zijn carrosseriebouwer te
vens tot bedrijfsleider.
'Als ik er niet ben, fungeer jij hier als de baas, begrepen?'
En Max had het misschien beter begrepen als de baas wel ver
moedde. Daarna waren de verhoudingen wat meer gelijk, zodat
Frans op zijn beurt Max en Ria uitnodigde een avondje te ko
men. Die ook gezellig verliep. En Mientje fietste overdag nog
wel eens naar de Nieuweweg om een praatje te maken met Ria
Ellegers, bij wie ze altijd een willig oor had voor wat ze kwijt
wilde.
Vijf maanden werkte Max Ellegers in Hogendijk, toen zijn
vrouw, in allerijl met de nieuwe ziekenwagen van Bertelsen
naar het Gasthuis in de stad gebracht, in het kraambed stierf.
Hetzelfde dorp, dat de komst van de brede Max Ellegers en zijn
mollige, kleine vrouw met hun baby met argusogen had be
keken, putte zich nu uit in deelneming. De buurvrouw, een
vroegere boerin, kwam overlopen om de volkomen door verdriet
overweldigde man zoveel mogelijk bij te staan. Mientje reed
naar de Nieuweweg om te kijken of ze ergens mee kon helpen
en probeerde de man te troosten. Frans drukte zijn hand en
sprak woorden van deelneming.
De buren maakten alles voor de begrafenis in orde en
zorgden er tevens voor dat vader en zoon niets te kort kwamen.
Het halve dorp liep uit, toen de stoet door de straten reed
naar het kerkhof. Het medeleven was zo groot, dat het de aan
vankelijk radeloze man veel steun en troost gaf.
De hartelijke buurvrouw wist voor tijdelijk een huishoudster
voor Max Ellegers te krijgen, die ook voor de kleine Jan zou
zorgen. Te zijner tijd, als het leed wat gestild was, moest Elle
gers dan zelf maar beslissen, wat hij wilde. Enfin, hij was nog
jong en zou misschien wel eens hertrouwen. Zo'n hummel van
een jongen had een moeder nodig.
Op gezette tijden reed ook Mien Sornee naar de Nieuweweg.
Met de tijdelijke huishoudster had ze al kennis gemaakt; beide
vrouwen bekeken elkander in eerste instantie wat argwanend,
maar omdat Mientje in haar hart een vriendelijke vrouw was,
kon ook dit tweetal al spoedig goed met elkaar overweg. Mientje
speelde met de kleine Jan, dronk koffie met de huishoudster
en fietste weer tijdig terug naar huis, want Frans moest pre
cies om kwart over twaalf eten. Als ze niet klaar was, ging hij te
keer, wist ze.
Zo gingen er twee jaren voorbij. De tijdelijke huishoudster
werd permanent als zodanig benoemd, omdat Max toch geen
andere oplossing wist. Sinds de dood van zijn vrouw werd hij
weieens uitgenodigd een avondje bij Frans en Mientje te ko
men voor een kop koffie of een babbeltje. Van lieverlee werd
Max Ellegers een soort huisvriend, daar naar believen kon in-
en uitlopen. Frans wist zijn bewaamheden uit te buiten, want
na de eerste afleveringen kwamen er meer bestellingen voor
autobussen en hij moest er personeel bij nemen. De wagenma
kerij werd steeds minder belangrijker, zodat Frans besloot
de tussenmuur te laten wegbreken/opdat de nieuwe loods met
de oude werkplaats één geheel zou vormen.
LOSSE TIJDSCHRIFTEN
C. Mul, gedipl. boekbinder - Heereweg 14 - Schoorl
Ook voor reparatie oude boeken
mooi en standvastig. Mensen die in
deze periode nog nooit met vakantie
zijn geweest, weten niet wat ze mis
sen. De zomer is op z'n hoogtepunt,
overal bloeien bloemen. Vruchten
hangen te rijpen.alleen: de da
gen zijn wat korter.
Is er een kans op dat dit jaar in
ons land de zomertijd wordt in
gevoerd!
Helaas: neen.
Het is trouwens niet meer zo als
vroeger, toen elk land daartoe op
z'n eigen houtje kon besluiten. We
moeten nu Europees denken. Alle
west-Europese landen moeten ge
zamenlijk besluiten: dan-en-dan zo
mertijd! Collectief. Nu het toerisme
in de economie van zo veel landen
een steeds belangrijker rol gaat spe
len, moet het er een keer van komen.
In ons land zijn alle belangrijke in
stellingen op toeristisch gebied er
voor. Nu moet onze regering het zó
belangrijk vinden, dat ze er in de
Raad van Europa voor wil vechten.
Ja, er zitten heel wat voordelen aan
het vervroegen van de klok.
Je vergroot het aantal zonne-uren.
Dat is verrukkelijk. Dit jaar hebben
de bezoekers van Italië het kunnen
merken. Dat land deed 't dus wel op
zijn eentje. Als het langer licht blijft
kan men na zijn werk nog sport
doen, tunieren en noem maar op.
We krijgen steeds meer vrije tijd:
stel de mensen in de gelegenheid die
buiten, in de zon door te brengen.
En in het naseizoen telt het voordeel
wel heel zwaar: in augustus en sep
tember worden de dagen dan ook
lang.
Veel kinderen in ons land blij
ken op de straat aangewezen te
zijn om hun vakantie te 'vieren'.
Wordt daar nu genoeg positiefs te
genover gesteld
Het is inderdaad zo, dat de helft
van de kinderen in ons land thuis
blijft in de vakantie, of dagtochtjes
maakt.
Er is ook een nog vrij grote groep,
die helemaal niet aan vakantie toe
komt. Tel daarbij het feit, dat de an
dere kinderen doorgaans maar een
of enkele weken met hun ouders mee
op vakantie gaan.
Heel veel huisvrouwen kijken dan
ook tegen de grote vakantie op als
tegen een berg.
'Moeder, wat zal ik vandaag gaan
doen?, is een vraag die velen dan
tot wanhoop brengt. 'Ga maar een
straatje om' kan de remedie niet
zijn.
De straat is als speelterrein in alle
opzichten gevaarlijk. De kinderen
zijn er trouwens op uitgekeken. Gaan
ze naar een speelterrein (waarvan
er veel te weinig zijn) dan zien ze
daar vaak een bord 'verboden te
voetballen'.
Dat kan niet, dat mag niet. We moe
ten in zulke gevallen niet als vol
wassenen, maar in de geest van het
kind denken.
Wat we willen is: dat de gemeenten
samenwerken met verenigingen en
clubs. Daar kan men plannen opstel
len om de kinderen bezig te houden.
Er zijn zulke vakantiecomité's, maar
veel te weinig!
Toch is er een aantal instanties dat
enorm aktief op dit gebied zou moe
ten zijn. Neem de provinciale jeugd
raden. Die moeten meer aandacht aan
deze algemene aktiviteiten besteden.
Trouwens, we hebben te maken met
een enorm probleem: het gemis aan
ontmoetingspunten voor de jeugd. Ze
kunnen nergens naar toe. In onze
stedebouw is er nog nooit rekening
mee gehouden om ergens een gebouw
neer te zetten waar de jeugd in en
uit kan lopen. Waar ze kan lezen,
tekenen, knutselen, met elkaar pra
ten, platen draaien. Toch zijn dat
behoeften die bij jongens en meisjes
leven. Waar zijn de plaatsen waar
ze elkaar kunnen vinden? De patat
tent is de oplossing niet.
Richt oude gebouwen in. Laat de
jeugd toegang betalen. Normaal is
daar al een schreeuwende behoefte
aan. In de vakantie helemaal!
Het moest er wel van komen: nadat
de voedingsmiddelen en frisdranken
van een deel van hun calorieën wa
ren bevrijd, moet nu ook het bier er
aan geloven. Een grote Amerikaanse
bierbrouwerij brengt thans bier in
de handel, waarin geen koolhydraten
voorkomen. Het wordt geadverteerd
als 'bier, dat u geen vol gevoel geeft'.
Het alkoholgehalte van dit bier is
echter op normaal peil gebleven en
het is dus nog geen drank waarvan
men mager wordt. Van de ongeveer
150 calorieën die in een gewoon glas
bier voorkomen is echter in deze
nieuwe biersoort ongeveer de helft
verdwenen. (Dia)
Een installatie, die per jaar een mil
jard handelingen geheel automatisch
zal verrichten, wordt thans beproefd
in het kantoor van de postgiro-dienst
in de Bondsrepubliek te Ludwigs-
hafen. Zij zal de werkzaamheden
van dertien kantoren van de dienst
coördineren. Het apparaat opent en
veloppen, verwijdert daaruit de be
talingsopdrachten en waardepapie
ren, controleert de handtekeningen,
verricht de nodige boekingen, no
teert de saldi en zorgt voor de dag
afrekeningen ten behoeve van de
rekeninghouders. Het apparaat kan
vier miljoen stukken per dag behan
delen. Dia)
