De voorzomer in het
Noordhollands Duinreservaat
Veroordelen
is niet moeilijk
W&feW'bfó
Tussen bloemen en
vogels
Druk vogelleven
De flora
Maakt u eens een
wandeling in de duinen,
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 1 JUNI 1967
Zelf schilderen
veel vreugde om een fleurig resultaat
Neem een abonnement op De Duinstreek
'Duintreffers'-meuws
Schiet uw koffie
Als het ooit de moeite waard is om
eens wandelend of fietsend de na
tuur in te trekken, dan is dat zeker
het geval in de maanden mei en ju
ni. Volop kunt u nu genieten van de
prachtige lentekleuren en -leven in
het 4800 ha grote Noordhollands
Duinreservaat. Gaarne willen wij u
op slechts enkele details van de
grote hoeveelheid mogelijkheden
wijzen. En als u mocht besluiten te
komen, neem dan uw verrekijker
en/of uw fotospullen mee en ver
geet u vooral niet om u in in het
bezit te stellen van de nieuwe han
dige wandelkaart waarop de vele
toeristische attracties in het gebied
van Wijk aan Zee tot en met Bergen
heel duidelijk en overzichtelijk ver
meld staan.
Kiest u eens één van de op de kaart
aangegeven 28 wandelingen die in
het terrein zijn uitgezet.
Ook de parkeerplaatsen vanwaar u
kunt starten, de speelterreinen, de
ruiterpaden, de upitzichtspunten en
ook alle andere wegen en paden
staan duidelijk aangegeven.
In de komende maanden brengen
vooral de vogels extra leven en veel
bedrijvigheid in het gehele duinge
bied. De wulpen en de grutto's zijn
er al lang De wielewaal is begin mei
terug gekomen, de tortelduiven zijn
al gearriveerd, de zilvermeeuwen
hebben hun eieren gelegd en de fa
zanten hebben hun jongen, even
als de wilde eend die altijd wel erg
vroeg is. De bergeendjes in de wa
terpartijen van het infiltratiegebied
dobberen rond, als kleine zebradon
zen balletjes. Eergens in de omge
ving kropen ze uit het ei, dat werd
gelegd in een nest in een verlaten
konijnenhol. Bij het minste alarm
van één van de oude vogels trekt het
hele spulletje dicht bij elkaar. Re
gel is dan, dat dan de woerd een
andere kant uitzwemt dan het
vrouwtje met de jongen. Lukt het
dan nog niet de aandacht van de
jongen af te leiden, dan zwemt ook
het vrouwtje van de jongen weg.
Komt het gevaar nog dichterbij, dan
duiken de jongen onder en trachten
onder water 'de benen te nemen'. In
het heldere water is dan goed te zien
dat bij dat onder water zwemmen,
behalve de pootjes ook de vleugels
worden gebruikt. We moeten het
echter niet zo ver laten komen. Ook
ter bescherming van de jonge vogels
geldt het voorschrift op wegen en
paden te blijven. Met uw kijker en
vooral met wat geduld kunt u er
echter net zo veel plezier aan bele
ven als u maar wilt.
Over een paar maanden, wanneer de
jongen nog niet volwassen zijn, gaan
de oude vogels in noordelijke rich
ting wegtrekken om ergens in de
duitse bocht zich door de rui een
nieuw verenpakje aan te meten.
Werd aanvankelijk elk vreemd jong
uit het toom gestoten,, nu trekken
de jongen bij elkaar. We zien dan
soms troepen van 30-60 jongen, vaak
begeleidend door slechts één ouder
paar en zelfs worden ze soms hele
maal aan hun lot overgelaten. In
totaal zijn er dan wel 125-175 jon
gen te tellen.
Veel tomen bergeenden trachten
zich al wandelend een weg door het
duin te zoeken naar de polders, om
daar hun jongen verder groot te
brengen. Deze tocht is geen eenvou
dige zaak, wanneer we denken aan
de drukke verkeerswegen, die ze
moeten oversteken en de goed
willende mensen, die loslopende jon
ge eendje bijeen willen drijven, van
gen enz. Laat u ze a.u.b. gaan; laat
ze hun eigen weg zoeken, ze komen
dan waarschnijlijk beter terecht dan
bij u thuis in een teitje of badkuip.
In Castricum zijn deze eendencon
centraties echt iets dat we te danken
hebben aan de infiltratie van het
Lekwater in de duinen. Behalve de
bergeend, slobeend en wilde eend,
zijn het vooral ook de grappige kuif-
eendjes, waarvan de witgeflankte
mannetjes opvallen. Over deze soort
en over andere vogels zullen wij u
gaarne in een volgend artikel wat
meer vertellen.
Bent u echter meer geïnteresseerd
in bloemen en planten dan in vo
gels? Zo ja, dan is er al weer een
overdaad van onderwerpen waarvan
u wandelend met volle teugen kunt
genieten. U kent toch wel de practP""
tige pollen duinviooltjes, de veldjes
met witte akkerhoornbloem, de wil
de aardbei, het duinroosje en de
bloeiende meidoorn, vlier en brem
Laten we voor de eerste maal eens
een keus maken uit één der wande
lingen 1, 2, 3 of 4. (Oneven no's
plm. 1 uur, even no.'s plm. 2 uur).
Uw auto staat dan rustig of bij ho
tel Duinvermaak (wandeling 1 en 2)
of bij 'de Fransman' (wandelingen 3,
4, 5 en 6).
Rondom de duinmeertjes (1 en 2)
de bloeiende brem. In de duinmeer
tjes (dit zijn kunstmatige vijvers
voor berging van het spoelwater
der filters van het waterleidingbe
drijf) duizenden vissen, de ruis-
voorn. Neemt u dus als u of 1 of 2
maakt, gerust een zak oud brood
mee, want het is beslist de moeite
waard, niet alleen voor de jeugd
maar ook voor de volwassenen. De
voorn eet hier bij wijzen van spre
ken uit uw hand.
U behoeft zich echter niet steeds
aan de genummerde routes te hou
den. Als u met behulp van uw kaart
een omweggetje wilt maken, is dit
alleen maar aantrekkelijk en ziet u
dikwijls de meest ongerepte plekjes.
We nemen nu ook eens als voor
beeld de wandelingen 5 of 6, die u
rustig een eind kunt combineren
met no. 7. U wandelt dan via de
Verbrande Panweg tussen de bloei
ende meidoorn door, terwijl u ook
overdag de nachtegaal met zijn
doordringend gezang zult kunnen
herkennen. Neem af en toe eens een
zijpad en tracht nog wat dichter bij
de zangers te komen. Het is beslist
de moeite waard. Die Verbrande
Panweg heeft zijn naam te danken
aan een duinbrand, die omstreeks
1850 in de loofhoutbossen van dat
gebied plaats had.
We hebben nu alleen maar even een
heel kleine voorstelling van enkele
wandelroutes in het noorderlij k ge
bied gegeven. U behoeft echter niet
speciaal in Bergen te blijven, juist
voor de Bergenaar en de inwoner
van Schoorl zijn ook de Egmonden,
de Castricumse, de Heemskerkse en
Wijk aan Zeese duinen bijzonder
mooi, met veel rust en veel interes
sants.
Maakt u eens een mooiee wandeling
via de Schapenweg, die begint aan
de Rijksstraatweg onder Heemskerk
en eindigt op de Van Oldenburghweg
vlak bij zee. Via de Kruisberg of
Bloemberg wandelt u in een paar
uur heen en terug en u hebt dan
genoten van de bloeiende meidoorn,
prachtige bossen en allerlei unieke
landschapsvormen. Let b.v. eens op
het zogenaamde prabool duin aan
het westeinde van de Schapenweg,
sikkelvormiig door zeewinden uitge-
stoven duinkraters.
In een volgend artikel zullen we ons
niet bepalen tot wandelen of fietsen
maar het ook eens hebben over an
dere mogelijkheden die het reser
vaat u biedt, zoals b.v. de ruiter
sport of het kamperen. Slechts op
twee attracties willen wij u nu
reeds wijzen en dit zijn: het weg-
wijsmuseum en het vlak daarbij be
ginnende natuurpad.
Het wegwijsmuseum nabij het kam
peerterrein en het theehuis Johan
na's Hof aan de Zeeweg te Bakkum,
geeft u vele informaties over plan
ten en dieren die u op uw wandeling
mogelijk al zag of nog kunt ontmoe
ten. Een uitbreiding van de opberg
ruimten die in de afgelopen winter
tot stand kwam, gaf ons gelegenheid
een en ander beter te doen uitkomen
en het tentoongestelde meer aan het
seizoen aan te passen. Het ligt dus in
de bedoeling zo nu en dan eens te
gaan wisselen van onderwerpen.
Momenteel is er onder meer een
overzicht gemaakt van vogels en
waar u deze kunt aantreffen.
Rond het gebouw zijn de in het
duingebied voorkomende planten
aangeplant en van een naambordje
voorzien, zodat u op een eenvoudige
manier deze soorten kunt leren ken-
Bovendien is er van het museum af
een natuurpad uitgezet, te herkennen
aan groene genummerde paaltjes
met oranje kop. Een speciale be
schrijving welke u zich tegen een
DE DUINSTREEK
kleine vergoeding tijdens de ope
ningsuren van het museum kunt
aanschaffen, geeft u behalve de na
men van de planten, allerlei we
tenswaardigheden. Langs de route
zijn veel etiketten met plantennamen
geplaatst. Wij mogen toch wel aan
nemen dat u deze laat staan, zodat
de wandelaar die na u komt er
ook gebruik van kan maken. Na
tuurlijk hebben wij begrip voor het
feit, dat veel jeugdigen die voor
hun schoolopleiding een opdracht
hebben om een herbarium aan te
leggen hier wel een zeer gemakke
lijke mogelijkheid vinden, om aan
de wens van de leerkracht te gaan
voldoen. Doch u zult kunnen begrij
pen, dat dit hier, waar zovelen daar
van wille profiteren, beslist niet
kan.
In 1966 zijn we met dit natuurpad
gestart. De eerste tijd werden er
nogal wat vernielingen als boven
bedoeld aangericht, doch nu gaat
men ons werk gelukkig waarderen
en krijgt men plezier in het kennen
en herkennen van planten, struiken
en bomen.
Wanneer u dit natuurpad gaat be
wandelen, dan heeft u uiteraard de
normale duintoegangskaart nodig.
Alle door u gewenste inlichtingen
zullen u gaarne worden verschaft
door de afdeling Terreinen van het
P.W.N., Van Oldenbarneveltweg 40
te Bakkum (telefoon 02518-2243).
Wij weten dat zelf doen enorm boeiend kan zijn en veel
vreugde kan geven om het karwei of karweitje dat voltooid
werd met wat moeite, maar met weinig kosten.
Wanneer u op het gebied van het zelf-schiideren nog een
eerste stap moet doen, begin dan met een klein werkje.
Wellicht is er in huis iets waarop u Kunt oefenen - op een
plaats waar het niet direct zo heel mooi moet. Het kleine
werk maakt dat u er alle tijd voor kunt nemen, zodat u
zich voorbereidt op het grotere werk. En dan: - wjj zijn
daar zeker van - zullen teleurstellingen niet voorkomen, ze
ker niet wanneer u de onderstaande aanwijzingen goed ter
harte neemt.
HET GEREEDSCHAP VAN DE DOE-HET-ZELF SCHILDER
Alles wat u bij het schilderen nodig heeft, is op de foto afgebeeld.
Allereerst een klein kwastje voor hoeken en smalle randen, een grotere kwast
voor grotere oppervlakken. Voor muren en plafonds is een verfrol en een bij
passende verfbak uiterst praktisch. De boender gebruikt u voor het stevig
wassen met ammoniak bij de voorbereiding voor het werk.
Voor het vullen van gaten en scheuren is een zgn. snelpleister nodig.
Er zijn verschillende goede merken in de handel. Voor kleine gaatjes kunt u
ook plamuur gebruiken. Een verfschrapper is voorwaarde voor succes, wanneer
u een oude verflaag moet verwijderen. Een steekmes van hard staal, voor het
verwijderen van roest op metaal, schuurpapier, een plamuurmes en een stopmes
behoren verder tot uw uitrusting.
En dat zijn dan alle - echt niet kostbare - hulpmiddelen die u bij het schilde
ren nodig heeft. Behandel uw gereedschap met zorg: maak dat alles na gebruik
goed schoon wordt. Die zorg werkt mee aan het resultaat dat u verlangt.
DOOR
TO DORSSEN-
VAN LOO
Was Max het niet geweest, die haar op de morgen van de 29e
november 1943 verwelkomd had met een bos bloemen? Zelf had
ze er geen ogenblik aan gedacht, dat ze op deze dag twaalf en
een half jaar getrouwd was met Frans Sornee, wiens naam ze
nog steeds droeg, maar die al drie en een half jaar niet meer
had gezien. Ze had het beschouwd als een wrange grap. Een
klucht. Daarom was ze goed nijdig geweest. Arme MaxHij
had het goed bedoeld en dat begreep ze later op de dag. Hij
wilde niet, dat ze Frans vergat. Te pas en te onpas noemde hij
zijn naam, hetgeen haar soms haar wenkbrauwen deed fronsen.
Ze wilde liever niet meer aan hem herinnerd worden, het deed
haar niets meer, dat hij er niet was en als hij nu, na de bevrijding
voorgoed wegbleef, zou het haar niets kunnen schelen.
Eigenlijk ben ik een onmens, realiseerde ze zich. Wie weet,
hoe Frans al die jaren geleden heeft. Hij kan wel verwondingen
opgelopen hebben. De vraag rijst zelfs nog, of hij nog leeft.
Na dat Roode Kruisbericht heb ik immers nooit meer wat van
hem vernomen?
Ze stond resoluut op en liep naar de kelder. Even later kwam
ze terug met een glas en een klein flesje.
'Geen onzin, Max. We kunnen gerust aannemen, dat hij zijn
natje en droogje wel op tijd gehad zal hebben. Vandaag vieren
we samen de bevrijdingsdag van ons land, jij en ik. Vijf jaren
hebben we samen opgetrokken en in die vijf jaren heb jij voor
mij en de kleine meid gezorgd. Ik toast je vanavond op een
borrel. Als een kleine blijk van waardering.'
Ze trok de kurk van de fles en schonk zijn glas vol.
'En jij?' vroeg hij, verlangend naar het glas kijkend.
De vrouw stond opnieuw op. 'Ik heb nog limonade. Wacht
even, ik haal het.'
Wat later klonken ze. 'Op een spoedige terugkeer van Frans',
zei hij lachend.
Haar gezicht betrok. 'Op de bevrijding', verbeterde ze. 'En
op de liefste man, die mij vijf jaren lange jaren vertroeteld en
verzorgd heeft, zodat ik nooit iets te kort gekomen ben, on
danks schaarste, honger en ellende. Op de man, die ik altijd zal
liefhebben', voegde ze er zacht aan toe.
Hij was diép getroffen door haar lof. Haar kennende, bemerkte
hij de ingehouden hartstocht in haar stem. Het was waar: feite
lijk bestond er geen Frans Sornee meer. Vijf jaar lang hadden ze
samen aan één tafel gezeten, moeilijkheden besproken en elkan
der geliefkoosd, gekust. Bij het ouder worden had hij geleerd
zich in te houden, niet meer toe te geven aan het soms wilde
verlangen naar deze vrouw. Hij kende haar immers? Hij wist
toch, wat ze geven kon, namelijk alles, wat in haar was? Haar
volle, onbaatzuchtige, verterende liefde?
Doch na die fatale Pinksterdagen hadden beiden er angst
vallig voor gewaakt het niet meer zo ver te laten komen. Al las
hij soms de hunkering in haar ogen en spraken haar blikken meer
dan woorden konden weergeven. Er waren gevaarlijke perioden
geweest, waarin hij met alle kracht, die in hem was, zich verzet
te. Ze is zwakker dan ik, wist hij, dus ik moet er voor zorgen, dat
ik haar niet in de verleiding breng.
Hou zou het straks gaan, als Frans weer terug was? Hij be
sefte: dat kan nooit goed gaan. Frans is altijd een scherpe op
merker geweest en hij zal het binnen enkele dagen door hebben,
dat ze niets meer om hem geeft, maar dat ik het ben, maar wie
haar hele wezen uit gaat. Het beste zal zijn, dat ik vertrek. Tot
zijn komst blijf ik, maar ik moet me er alvast op voorbereiden
om heen te gaan, als hij er is.
Ze dronk uit haar glas, hem onafgebroken aankijkend. 'Waar
denk je aan?'
Hij haalde zijn schouders op. 'Waar denkt een mens aan op
een dag als vandaag?'
We zullen helemaal moeten omschakelen. Alles gaat immers
weer normaal worden, als vroeger?'
Mientje glimlachte. 'Ik ken je, Max. Ik ken je door en door.
Al is er nooit meer iets tussen ons geweest, sinds sinds die
dag, dat je weer terugkwam, weet ik precies, wat je denk en
voelt. Laten we elkaar alsjeblieft niet voor de gek houden,
lieverd. We houden van elkaar met iedere vezel van ons li
chaam. Waarom zullen we het ontkennen? Het is de waarheid.
En uit respect voor elkaar omdat we geen van beiden de
andere wilde vernederen hebben we nooit meer de laatste grens
overschreden. Zo sterk was onze liefde en zo sterk is hij nog.
Zeg maar eens, dat het niet waar is!'
Ze boog zich voorover om zijn glas bij te vullen. Maar Max
haalde ongeduldig zijn schouders op.
'Wat heeft het voor zin, Mientje, om er opnieuw over te begin
nen. We weten het van elkaar, goed, je hebt gelijk. Het was voor
mij een vreugde, iedere dag van je nabijheid te mogen genieten.
Samen met onze kleine meid. Maar we moeten niet meer terug
zien, we moeten rekening houden met de werkelijkheid, al is
die voor jou misschien hard. Voor ons ligt een nieuwe toekomst
en dat betekent, dat op de duur onze wegen zich zullen schei
den. Frans komt terug. Met zijn rechten. Rechten op jou, die je
niet zult kunnen verloochenen. We weet, wat hij in die vijf ja
ren allemaal heeft doorgemaakt. Wie weet hoe groot zijn ver
langen naar jou is. Al het andere zul je moeten onderdrukken
en proberen te vergeten. Je zult je opnieuw moeten instellen
naar een leven met Frans. Dat is toch niet meer dan billijk?
Wees alsjeblieft realist, Mientje. In zijn hart was hij altijd een
goede kerel. Misschien was hij in bepaalden opzichten voor jou
een teleurstelling wie is er volmaakt? Je zult moeten om
schakelen. Ik eveneens. Laten we proberen alvast met deze situ
atie vertrouwd te maken.'
'Voor mij zul je altijd de man zijn', antwoordde ze zacht.
'Misschien zal ik aan jou denken, als ik als ik straks in zijn
armen lig.'
Hij dronk zijn glas leeg en kwam overeind. 'Laten we maar
gaan slapen. De dag was vol emoties. Morgen gaan we alles
nuchterder bekijken. De eerste roes is voorbij. Bovendien nu
kan Frans elke dag thuiskomen.'
Ze antwoordde niet meer. Tevergeefs wachtte ze op zijn
nachtzoen. Hij sloot deuren en ramen en hoorde, dat hij buiten
nog met iemand stond te praten. Ze was al lang op haar slaap
kamer, toen ze hem naar boven hoorde gaan, met zijn zekere
zelfbewuste stap. Terwijl de tranen over haar wangen gleden,
kleedde ze zich uit.
Op 29 mei 1945, precies veertien jaren na zijn trouwdag, reed
Frans Sornee Hoogendijk binnen in een jeep. De man, die als
wachtmeester vertrokken was, keerde terug als kapitein Sornee,
in een keurig Amerikaans uniform, maar toen Mientje hem zag
aankomen, greep een paniek haar aan en slechts de zachte druk
van Max hand op haar arm vermocht haar zich te beheersen.
Enkele sekonden later lagen de beide echtelieden in eikaars ar
men. Maar Max Ellegers had het vertrek al verlaten.
HOOFDSTUK 2
Het nieuwtje over de terugkomst van Frans Sornee was er al
spoedig af. De buurt had allerijl een ereboog in elkaar gezet bij
het poortje naar de ingang. Tussen groen en bloemen zat een
karton, waarop geschreven was: 'Welkom thuis!'
De muziekvereniging bracht op de eerste avond een serenade,
waarna de burgemeester, officieel met de ambsteken om, har
telijke en waarderende woorden sprak over 'de doodgewaande
zoon van ons dierbaar dorp.'
Uit het verre Meerslo was de oude mevrouw Sornee persoonlijk
met een auto gekomen om haar zoon te begroeten. Oudkerk en
zijn vrouw maakten hun opwachting, andere familieleden kwa
men de stoere kapitein begroeten. Ondanks de schaarste organi
seerde Max flessen drank en lekkernijen. Drie dagen werd er
feest gevierd waarbij iedereen het er over eens was, dat Frans
Sornee natuurlijk ouder was geworden vijf jaren oorlog
gaan je vast niet in je kleren zitten, nietwaar? maar dat hij
nog best met zichzelf voor de dag kon komen, al was hij dan de
veertig gepasseerd. En bruin, dat-ie was! En heb je dat mooie
uniform gezien? Het staat hem kranig, niet? Ja, die Mientje
zal wel dolgelukkig zijn met haar officier jonge jonge
vijf jaar je man van huis die heeft even wat in te halen!
Waarna men elkander grinnikend aankeek, alsof men zeggen
wilde: Je begrijpt wel, wat ik bedoel he?
2,per kwartaal
7,50 per jaar
Hoe doen we dat met oud hout
Als de oude verflaag weinig bescha
digd is, kunt u volstaan met schu
ren. Er zijn in de handel preparaten
verkrijgbaar, die - in water opge
lost - het schuren gemakkelijk ma
ken. Het oppervlak moet eerst goed
gereinigd worden en nat zijn. Dan
kunt u schuren. Veel water gebrui
ken. Daarna met spons en zeem af-
lappen. Vervolgens gaat u te werk
als hieronder aangegeven onder be
werking van nieuw hout.
Wanneer het oude hout een heel
oude verflaag draagt, of wanneer-
meer lagen verf vroeger over elkaar
heen zijn aangebracht, dan ontkomt
u niet aan het afbijten. Dat wordt
met een goed af bijtmiddel gemakke
lijker gemaakt. Denkt u er wel aan
om goed te ventileren! Na het afbij
ten wordt de oppervlakte goed met
water schoongemaakt om het afbijt-
middel geheel te verwijderen ook uit
de plooien van het hout. De nu los
zittende verf verwijdert u met een
scherpe, driehoekige schaper. Daarna
volgt u de werkwijze als hieronder
beschreven.
NIEUW HOUT
Eerst schuren
Dit moet altijd en zeer grondig ge
beuren. Als u dit achterwege zou
laten, zijn er geen goede resultaten
te verwachten. Na het schuren af
stoffen.
Gronden
Verdun een goede grondverf volgens
de voorschriften op de verpakking.
Breng de verf dun en gelijkmatig op
het hout aan. Daarna geheel laten
drogen.
Plamuren
Dit dient om de altijd aanwezige
kleine oneffigheden weg te werken.
Houdt hierbij het plamuurmes niet
teveel rechtop, omdat u dan de pla
muur weer weg krabt. Ook niet te
plat; want dan wordt de laag te dik
aangebracht. Bedenk dat plamuur
snel droogt. U moet dus snel wer
ken.
Schuren
Als de plamuur gedroogd is, moet
opnieuw geschuurd worden. Het op
pervlak wordt daarmee voorbereid
voor het voorlakken.
Voorlakken
De glanslak, waarmee u uw werk
stuk later wilt aflokken, moet vol
gens de aanwijzigingen op de ver
pakking verdund worden met ter-
petine. Met deze verdunde lak gaat
i; het hout gelijkmatig voorlakken.
Schuren
Nadat deze laklaag is gedroogd,
gaan we opnieuw schuren. Ditmaal
met fijn schuurpapier. Voor u aan
het aflakken gaat beginnen, goed
alle schuurresten verwijderen.
Aflakken
Hiervoor gebruikt u de lak in ver
dunde vorm. Bij grote oppervlakten
zet u de verf dik op met één streep
in het midden. Vervolgens verdeelt
u de verf door de kwast met zigzag
gende bewegingen over het opper
vlak te strijken. De laatste streken
in één richting.
Mej. T. Kalk en de heer
J. Delis door gedrongen tot in
de finale gemengd dubbel
2e-3e klas
De T.T.V. 'Duintreffers' trok zondag
j.l. naar het Anjer Tournooi in Roe-
lofarendsveen. Er was een deelname
op dit prachtige tournooi van 800 da
mes, heren, jongens en meisjes uit
geheel Nederland, maar ook Enge
land en Duitsland waren vertegen
woordigd er werd gespeeld op 70
wedstrijdtafels.
De jeugd van 'Duintreffers' heeft
heel goed gespeeld maar ook veel ge
leerd en dat is juist heel belangrijk
voor de toekomst. Enige meisjes van
'Duintreffers' speelden tegen Duitse
meisjes en dit was iets dat ze nooit
hadden verwacht.
Tot een grote prestatie kwamen mej.
T. Kalk en de hr. J. Delis, die op
dit sterk bezette tournooi wisten
door te dringen tot de finale ge
mengd dubbel 2e-3e klas.
Maar ze stuitte in de finale op te
sterke tegenstand en verloren in 3
games met 21-16 - 16-21 - 15-21 eer
vol van een dubbel van de vereni
ging Salamanders uit Den Haag.
De leden van de vereniging 'Duin
treffers' kunnen op een geslaagde
dag terug zien.
Een 'pistool', dat koffie gereedmaakt
en deze tevens van melk voorziet is
thans in Engeland verkrijgbaar. Men
kan zulk een apparaat aanschaffen
in drie formaten: het kleinste 'schiet'
tien koppen, het grootste vijftig. Het
pistool bestaat uit twee delen van
kunststof. Het ene wordt met poe
derkoffie, het andere met melk ge
vuld. Als beide in de kop zijn 'ge
schoten' kan de koffie voor gebruik
gereed worden gemaakt door er
warm water aan toe te voegen. En
suiker, vanzelfsprekend. (Dia)