Kleurentelevisie geen kiezen of delen
Veroordelen
is niet moeilijk
Zwart-wit: blijvertje
Niet een bril, maar de JUISTE bril
Mr. Opticien D. W. PASTOOR, Bergen
De kleurentelevisie
koper
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 31 AUGUSTUS 1967
De portable
H-dag in Zweden
Verhuizingen
Vestigingen
Burgerlijke Stand
Non-stop
over de Sahara
Glaasje op
toch maar rijden
,Jxpo in IVsontreal
ook fïiiinancseel succes
Vlijmscherp maar
veilig
De grote trekpleister van de Firato
'67 u raadt het is kleurentele
visie. In een aparte stand heeft
Philips een zo groot aantal zitjes in
gericht dat ruim driehonderd bezoe
kers er tegelijk met de mogelijkhe
den van het nieuwe medium kun
nen kennismaken. Van openingsuur
tot sluitingstijd zal de NTS in een
speciaal daarvoor ingerichte life-
uitzendingen verzorgen, die op het
kleurenscherm te zien zullen zijn
en verder zullen er dagelijks kleu-
rerhfilms door de NTS en
kleurendia's door Philips wor
den getoond. Vlakbij deze kleuren
televisiezaal vindt men de vijf typen
kleurenontvangers, die thans in de
handel zijn. In de stand waar, zo
als gewoonlijk de zwart-wit appara
ten zijn uitgestald, treft de bezoeker
de kleurentelevisietoestellen op
nieuw aan. Daar zal hij het bewijs
geleverd krijgen dat de aanschaf
van een kleurenapparaat in feite
geen kiezen of delen is. Hij zal er
door middel van verschillende de
monstraties ervaren dat met een
kleurentoestel ook zwart-wit kan
worden ontvangen. Het verhaaltje
dat het aanschaffen van een kleu
rentelevisie-apparaat de moeite niet
loont,, omdat er voorlopig slechts
zeven uur per week programma's in
kleuren worden uitgezonden, wordt
daarmee naar het rijk der fabelen
verwezen. Overigens is het interes
sant te bedenken dat met de start
van zwart-wit televisie in 1951
slechts drie uur per week werd uit
gezonden.
Men kan zich afvragen of met de
introduktie van kleurentelevisie de
belangstelling voor en de vraag naar
zwart-wit toestellen niet belangrijk
zal afnemen. Uiteraard hebben ook
marktonderzoekers zich intensief met
dit probleem bezig gehouden. Maar
al gauw bleek dat van een probleem
eigenlijk geen sprake is. Bedenken
we alleen dat Nederland er jaarlijks
zo'n honderdduizend gezinnen bij-
krijgt: jonge mensen over het alge
meen, die na jaren van sparen de
uitzet bij elkaar hebben en gaan
trouwen. Het ligt voor de hand dat
zij bij de inrichting van hun huis
niet in de eerste, en zeer vermoede
lijk ook niet in de laatste plaats, een
kleine drieduizend gulden hebben
bestemd voor een kleurenontvanger.
Veel voor de hand liggender is het
dat zij al dik tevreden zijn met een
goed zwart-wit toestel.
Datzelfde geldt trouwens voor de 20
proeent van de Nederlandse gezin
nen die nog niet over een televisie
toestel beschikken. De overgrote
meerderheid van deze categorie zal,
al was het uitsluitend uit financiële
overwegingen, de voorkeur geven
aan een zwart-wit apparaat. Wellicnt
in iets mindere mate is deze stelling
ook van toepassing op de vijftig
procent van de bezitters van een te
levisietoestel, die aan vervanging van
zijn apparaat toe is.
Bij deze groep treft men inmiddels
een interessante opvatting aan, die
steeds meer veld blijkt te winnen.
Bij de overweging het oude toestel
te vervangen speelt de inruilwaarde
niet zo'n duidelijke rol meer als
voorheen wel het geval was. Men
koopt na een aantal jaren wel een
nieuw toestel, maar het oude blijft
niettemin in huis: als tweede appa
raat, dat dan veelal een plaatsje in
kinder- of studeerkamer en in tal
van gevallen zelfs het slaapvertrek
krijgt. Deze tendens is begrijpelijk
nu in verreweg het grootste deel van
het land steeds meer programma's
kunnen worden ontvangen. Deze
ruime programmakeuze blijkt met
name in gezinnen met opgroeiende
kinderen aanleiding tot we druk
ken ons voorzichtig uit onderling
geharrewar te geven. Jonge mensen
hebben nu eenmaal dikwijls een an
dere gerichte belangstelling dan hun
ouders en wie moet zijn zin krijgen
als het gaat om de vraag naar welk
programma zal worden gekeken?
Hoe dat zij, de praktijk begint te
bewijzen dat vele ouders de op
lossing vinden in het behouden van
het eerste toestel, als zij toe zijn aan
de aanschaf van een nieuw appa
raat.
Voor zover reeds nu enig inzicht be
staat in de overwegingen welke lei
den tot de aanschaf van een kleu
rentelevisietoestel, kan worden ge
zegd dat wie zo'n apparaat koopt,
niet onder de indruk raakt van de
paar gulden die hij terugkrijgt voor
aangemeten door
HOFLAAN 2 - TEL. 2202 - Leverancier van alle ziekenfondsen
CONTACTLENS SPECIALIST
INRICHTING VOOR CONTACTLENS-AANPASSING
Uitsluitend specialistische behandeling
Brillen op ziekenfondsrecept van uw oogarts, worden in de snelste
tijd geleverd.
zijn oude zwart-wit toestel als hij
een paar duizend gulden voor een
kleurenontvangen moet neertellen.
Ook in deze groep treft men dus
kopers aan, die toch kennelijk op 'n
tweede toestel in huis gesteld zijn.
Het is nog wat vroeg een duidelijk
antwoord te geven op de vraag wie
de kleuren-televisie-koper is. De
man, die toch al een nieuw toestel
nodig had en nu maar meteen voor
kleuren kiest? De man die gewoon
op kleuren gesteld is en ook al van
zwart-wit foto's op kleurendia's is
overgestapt? De man die het aan zijn
status verplicht meent te zijn mee te
moeten doen aan alle nieuwig-
heidjes? Of de man die er al jaren
voor aan het sparen is?
Philips-dealers kunnen tot nu toe
alleen maar zeggen wie hun kleu
rentelevisiekopers zijn geweest: een
tandarts en een winkelbediende, een
gepensioneerde trambestuurder en
een hoofdambetenaar, een taxi
chauffeur en een bouwvakarbeider.
Zeker was in ieder geval dat zij de
kleine drieduizend gulden die zij
moesten neertellen er graag voor
over hadden.
DE DUINSTREEK
In de Philips televisiestand op de
Firato zal men behalve de al meer
bekende zwart-wit toestellen en de
nieuwe kleurentelevisie-ontvangers
ook enige typen portables aantref
fen. Zij blijken niet alleen als een
gewaardeerd tweede toestel in huis
te worden beschouwd, maar vooral
te worden gebruikt als apparaat dat
gemakkelijk van het enige naar het
andere vertrek kan worden meege
nomen.
Voor wie in tuin of op balcon, op
camping of in caravan televisie
uitzendingen wil volgen, blijkt het
een regelrechte vondst te zijn.
'H-dag' nadert thans snel in Zweden.
Op 3 september gaan de Zweden van
linkshoudend op rechtshoudend over.
De H staat voor höger, Zweeds voor
rechts. De totale kosten van deze
overgang worden thans geraamd op
niet minder dan 700 miljoen gulden.
Nog in 1955 leverde een plebisciet
over de vraag, of men het Britse
systeem van linksrijdénd verkeer
zou verlaten voor het rechtshouden-
de, dat algemeen geldt op het con
tinent van Europa een meerderheid
op voor de tegenstanders van niet
minder dan 83 procent. Maar in 1963
gaf een stemming onder de volksver
tegenwoordigende lichamen i-en
overweldigende meerderheid vóór de
overgang. En nu gaat het dan ge
beuren. Een van de voornaamste re
denen voor deze maatregel is de fe
nomenale ontwikkeling van het mo-
torverkeer ook met het buitenland.
Gingen er in 1955 nog maar 1,5 mil
joen automobielen over de grens
in beide richtingen thans wordt
het aantal geschat op bijna 15 mil
joen en de verwachting is, dat in
1970 het aantal van twintig miljoen
zal zijn bereikt. Zweden is, zoals
men weet, het land met de grootste
autodichtheid in West-Europa: acht
miljoen Zweden bezitten 1.8 miljoen
auto's. In 1980 zullen, naar men aan
neemt elke twee Zweden een auto
bezitten. (Dia)
BINNEN DE GEMEENTE BERGEN
over de maand juli
J. Strooker van Sluislaan 15 naar
Boterbloemweg 3 met vrouw en kind
A. A. Koppe van Dorpsstraat 57 nr.
Kerkedijk 52. G. J. Heijtink van
Dorpsstraat 57 naar Kerkedijk 52.
KL R. ter Steege met vrouw van
Dorpsstraat 57 naar Kerkedijk 52.
W. Roos met vrouw en 5 kinderen
van Turfweg 7 naar Dorpsstraat 36.
H. Bruin met vrouw en 2 kinderen
van Schapenlaan 15 naar Schapen
laan 23. R. M. A. Welage van Irene-
laan 9 naar Noordlaan 54s. P. V. C.
van Zutphehn van Zuidlaan 20 naar
Boterbloemweg 17. C. M. Groot, w.v.
J. H. W. van Engelen van St. van
Surcklaan 10 naar Witteweg 19 met
2 kinderen. W. Fontein met vrouw
van Prinssesselaan 40 naar Ogen-
troostweg 6. Corn. Plomper van O.
Bergerweg 9 naar Loudelsweg 97 m.
1 kind. A. Philippo, met vrouw van
Eikenlaan 26 naar J. Oldenburglaan
22. P. Groeneboom van Ruïnelaan 31
naar Guardini-Nes 20c. W. Beukers
met vrouw van Middenpad 5 naar
Elkshove 1. L. A. H. Wijier van
Schapenlaan 15 naar Schapenlaan 23.
Gr. Spaans, w.v. D. Schoenmaker
van Schapenlaan 15 naar 23. J. P. M.
Bakker van Schapenlaan 1 4nr. 23.
Fr. Jimmink met gezin van Dorps
straat 36 naar Stroomerlaan 2. J. S.
M. Houtenbos met gezin van Midden
pad 10s naar Kerkedijk 38. J. H.
Bronkhorst, met vrouw, van Emma-
laan 40s naar Jaap Weijandweg 17a.
A. E. van Rossum van Kanaaldijk 69
naar Baakmeerdijk 14.
IN DE GEMEENTE BERGEN
OVER JULI 1967
C. C. Collard van Kenya naar Lou
delsweg 20. A. Lol, met vrouw, van
Amsterdam naar Breelaan 92.
H. Gülay van Enschede naar Bree
laan 16. A. J. Everaars met gezin
van Velsen naar Prinsesselaan 40.
R. Postma met gezin van Haarlem
naar Duizendbladweg 13. P. Assel-
man, met gezin, van Amsterdam nr.
Leeuwenbekweg 2. H. Haygens van
Amstelveen naar Eeuwigelaan 43.
C. J. M. Wijdeman van Nieuwkoop
naar Reigerslaan 17b. A. P. P. Hil-
horst met gezin van Emnes naar
Dorpsstraat 25. Joh. P. Blankendaal
van Nijmegen naar Meerweg 19. J.
Pronk van Ilpendam naar Breelaan
92. Adr. T. Stubbe van Amsterdam
naar Kanaaldijk 25. Eline J. Zeefuik
van Verl. Geestweg 26 naar Surina
me. Dr. Barendsen met gezin van
Lochem naar Beemsterlaan 2. G.
Glay van Enschede naar Breelaan 16.
D. Krijt van Hoogeveen naar Bree
laan 51. A. Swier met gezin, van Alk
maar naar Turfweg 3. N. Stam, met
gezin van Langedijk naar Nassaulaan
3. J. H. Abbenes, wed. Dunk van
Den Helder naar Berkenlaan 14a.
C. Roelofs van Oudorp naar Natte-
weg 10. S. Ernst van Zaandam naar
Ruïnelaan 21. W. A. M. P. Overtoom
van Tilburg naar Fazantenlaan 12
T. Siegman met gezin, van Amster
dam naar Kerkedijk 86. L. A. A.
Maghiels, met gezin, van Alkmaar
naar Dawson-Nes 2. P. C. de Haan
van Wervershoof naar Doorntjes 56.
C. H. Schipper van Den Helder naar
Eeuwigelaan 33. P. Kikkert met vr.
van Oterleek naar Wikkeweg 17.
J. L. White, met gezin van Amerika
naar Dawson-Nes 14. H. G. Rother
van Duitsland naar Guardini-Nes 20a
F. Nijhuis, met gezin, van Blokker
naar Lindenlaan 10. H. van Tilburg
van Den Helder naar O. Prinsweg
9. M. T. L. Moffarts, met vrouw,
van België naar Mansholt-Nes 18.
J. C. A. M. Wagenaar van Uitgeest
naar Loudelsweg 20. G. C. Pater
van Beverwijk naar Kerkedijk 37.
I. M. A. de Gier van Den Helder
naar Kerkedijk 37. A. van Eijk van
Monnickendam naar Loudelsweg 20.
M. Scholten van Monnickendam nr.
Loudelsweg 20. C. Kosterlijk van St.
Pancras naar Kerkedijk 37. E. P.
Schneider van Amsterdam naar Kas
tanjelaan 4 met gezin. N. Filippo
e.v. R. Fockens van Rotterdam nr.
Eeuwigelaan 22.
der gemeente Bergen
van 14 augustus tot 21 augustus
GEBOREN: Petronella Diana, doch
ter van A. C. Wokke en M. Dekker
Jan Oldenburglaan 48.
Gerard, zoon van G. Groen en J. J.
G. Ruiter, Buerweg 38. Michael Eric
zoon van E. G. Hulshoff en T. Mak,
Hertshooiweg 2.
ONDERTROUWD: K. M. E. Admi
raal, gemeentehmbtenaar, Wasse
naar en A. C. G. Admiraal, ver
koopster, Westerweg 33. H. v. Twuij-
ver, timmerman, Dorpsstraat 44 en
F. Bakker, zonder beroep, Nesdijk
DOOR
TO DORSSEN-
VAN LOO
Max probeerde te lachen. Maar het werd een grijns. Dat ver
beeld je je natuurlijk. Je weet wel beter', antwoordde hij rustig.
'Ik had jouw gezicht wel eens willen zien, als ik onverwacht in
Amerika voor je neus had gestaan.'
'Ik zou je om de hals gevlogen zijn', was haar antwoord. Dat
weet je. Of ben je ons afscheid vergeten? Januari nu vier jaar
geleden?'
'Zoiets vergeet je niet. Je had me even moeten verwittigen
van je komst. Dan had ik je laten afhalen van Schiphol en
O, laten afhalen.' Ze knikte. 'Dus zelf had je het niet gedaan.'
'Misschien niet, misschien wel', reageerde hij onberoerd. 'We
hebben het momenteel heel erg druk.'
'Mientje keek hem onderzoekend aan. 'De geslaagde zakenman.
Ik zag het al, toen ik hier aan kwam rijden. 'Je bent er beter
geschikt voor als Frans.'
De deur ging open en Attie kwam binnen met een blad, waar
op twee koppen koffie stonden en een schotel met appelbroodjes.
Max fronste zijn wenkbrauwen. 'Kom jij niet bij ons zitten?'
Het meisje zetten alles op het tafeltje, haar hoofd schuddend.
'Een andere keer. Jullie zullen het wel zonder mij af kunnen. Ik
drink mijn koffie wel in de keuken.'
Max keek haar na, terwijl Mientje hem observeerde. Ze bete
kent wat voor hem, wist ze nu. Die blik van hem ken ik. Keek
hij indertijd ook niet zo naar mij?
Ze nam het kopje en begon te drinken. Max volgde het voor
beeld, nadenkend voor zich uitkijkend. Opeens vroeg hij: 'Hoet
is met Sjaantje? Heb je foto's bij je?'
'Straks. Dat heeft de tijd.' Ze wenkte met haar hoofd naar de
keuken. 'Blijft zij?'
'Wie? Attie?'
'Wie anders? Wat doet ze hier?'
Max hoorde de jaloezie in haar stem. 'Ze was hier toevallig
vanmorgen', antwoordde hij, niet geheel naar waarheid', en
maakte er passant koffie. Je kon er meteen van profiteren.'
'Blijft ze?'
'O, Mientje, dat weet ik niet. Doet dat er iets toe?'
'Ja, dat doet het. Ik heb het een en ander met je te bepraten.
Stuur haar weg.'
'Doe niet zo dwaas, Mientje. Ze is geen werkster, maar de
dochter van een bankdirecteur.'
'Zoals je wilt. Dan wacht ik wel, tot ze verdwenen is.'
Max ging er niet op in. Hij dronk zijn koffie op en presenteer
de de vrouw een sigaret, waarna hij er zelf ook een aanstak.
'Heb je vakantie genomen?' vroeg hij, achterover leunend.
'Blijf je lang?'
De vrouw trok aan de sigaret en knikte. 'Heel lang. Om pre
cies te zijn: voorgoed. Ik ga niet meer terug naar Amerika.'
HOOFDSTUK 11
Het duurde enige tijd, voor Max Ellegers de zin van deze
mededeling had verwerkt. Onafgebroken keek hij naar de vrouw
die min of meer nerveus aan haar sigaret trok. 'Bedoel je, dat
je er vandoor bent?'
Zo is het. Gevlucht is nog beter. Ik was de laatste tijd een
halve gevangene. Zelfs mijn pas had hij weggeborgen. Die heb
je niet meer nodig, zei hij. Nederland bestaat niet meer voor
,s.'
'Maar ehik dachtuit je brieven kreeg ik zo'n beetje
de indruk, dat jullie goed met elkaar overweg konden. Dat alles
weer in orde was gekomen."
Mientje Sornee schudde haar hoofd. 'Max, er is waarschijnlijk
geen tweede mens op de wereld, die ons zo goed kent als jij. Je
weet hoe Frans geworden is na.... na de bevrijding, toen hij
plotseling weer hier was. In zijn kapiteinsuniform. Heel anders
als vroeger. Ik heb me laten bepraten. Ik had immers geen
keus? Als ik geweigerd had met hem mee te gaan, zou hij met
Sjaantje vertrokken zijn en wat hadden jij en ik er er tegen
kunnen doen? Ze draagt toch zijn naam? Nu ja. je weet het
immers allemaal? Hij deed alles, tijdens zijn laatste verlof, om
mijn genegenheid terug te winnen. Op zijn manier probeerde hij
de vurige minnaar te spelen. Het overrompelde me. Misschien
dacht ik op die momenten aan jou. aan ons. Aan wat wij
samen beleefd hadden in 1940. En ik had redenen om me te
schamen. Tenslotte was hij mijn man. Ondanks wat er gebeurd
was tijdens zijn afwezigheid, wilde hij van me houden, zei hij
vaak. Ik gaf toe. In Amerika zouden wij opnieuw beginnen, zei
hij. En nooit zou er één woord van verwijt over zijn lippen ko
men. Op een avond nam hij me in zijn armen en kuste me. Hij
fluisterde me in het oor: Ik ga proberen je liefde terug te win
nen. Althans iets in die geest. Nu jaik ben een vrouw. En
ergens is iedere vrouw ijdel, nietwaar? Ik verzoende me dus met
de gedachte, dat daarginds alles in orde zou komen tussen ons.
En ik zou immers Sjaantje bij me hebben?'
'Uit je brieven meende ik te moeten opmaken....' begon hij
nogmaals, doch de vrouw viel hem in de rede: 'Ik wou je niet
alles schrijven. Het leek me zo minderwaardig om dat achter
zijn rug om te doen. Och, er waren heel was pluspunten. Het
huis is prachtig. En waar we wonen, is veel natuurschoon. Ik
leerde autorijden en kreeg een kleine wagen van Frans. We
hadden in tijd van een mum kennissen en vrienden, collega
officieren van Frans met hun vrouwen. Er waren meisjes van
Sjaante's leeftijd; ze had al gauw een paar vriendinnetjes. Alles
leek goed te gaan. Alleen.dat ellendige drinken.Dag en
nacht stonk hij naar de whisky. Ze drinken het daar, zoals wij
thee. Of koffie, 's Morgens na het ontbijt al nam hij een glas.
En iedereen drinkt daar, van hoog tot laag. In het begin zeiden
ze er niets van, dat ik het niet wilde. Later vonden ze het gek,
ook de vrouwen. En Frans. Hij wilde me een keer dwingen een
glas te drinken. Ik heb het uit zijn handen geslagen. Het was
onze eerste ruzie daar. Nauwelijks vier maanden nadat we
aangekomen waren.
Toen wist ik het alweer. Het zou nooit wat worden tussen ons.
Ik hield niet van hem en hij niet van me. Bij hem was het alleen
hartstocht. Op het laatst walgde ik van hem en sloot ik de
slaapkamer af. Hij kwam een keer aangeschoten thuis en trapte
de deur in. Sjaantje werd door zijn geschreeuw wakker en be
gon te huilen. Dat weerhield hem, anders had hij me geslagen
De volgende dag had hij spijt. Dan weet-ie niet, wat hij moet
123. J. J. Uijthof, elektricien, Alk
maar en M. J. Bloemhof, modinette
Leo Gestelweg 10. J. Koomen, edel
smid, Alkmaar en V. Beijmohr, O.
Bergerweg 5.
GEHUWD: Geen.
OVERLEDEN: G. Grin, oud 78 jaar,
e.v. H. A. M. van den Bergh, Bree
laan 88. G. R. Böttcher, oud 84 jaar
w.v. A. Buurman, Bergerweg 2.
doen, om het weer goed te maken. Ik ben ook geen onmens, dus
neem ik hem in genade aan. We zoenen het af ennenu ja,
de rest begrijp je. Dan was ik al blij, dat hij tenminste één keer
niet naar whisky rook. Maar het was allemaal tijdelijk. Verleden
jaar hakte ik de knoop door en maakte een der kamers gereed
voor mezelf. Hij was razend, maar ik hield voet bij stuk. Ik zei.
Als je een hele dag nuchter blijf, mag je bij me komen. De
eerste nachten timmerde hij soms een uur achter elkaar op mijn
deur, me zo uit de slaap houdend. Maar uiteindelijk gaf hij het
op. De anderen lieten we niets merken. Als we ergens op visite
waren, wilde we niet dat de anderen ook maar iets van onze
verwijdering in de gaten hadden. Op het lest waren we beiden
uitstekende toneelspelers. Maar entre nous keerde de werkelijk
heid terug.
Toen hij zag, dat hij bij mij niets meer kon bereiken, nam hij
op een verfijnde manier Wraak. Sjaantje was altijd bang voor
hem. Zolang Frans niet thuis was, liep het kind opgewekt door
het huis, zingend en vol grappen. Want ze is een grapjas
Maar zodra Frans thuiskwam, was het net of er een domper op
haar werd gezet. Dan was ze stil, schuw zelfs en teruggetrokken.
Als Frans haar iets vroeg, antwoordde ze met éénlettegrepige
antwoorden. En zodra het kon, ging ze weg. Naar haar kamer, of
naar buiten. Of naar haar vriendinnen. In ieder geval buiten zijn
nabijheid.
Opeens ging hij belangstellen in haar vorderingen op school.
Hij ging haar helpen met het huiswerk. Hij kocht een fiets voor
haar en toen ze zei, dat ze wilde leren zwemmen, bracht hij haar
drie keer in de week naar Saltimhore, een stadje op twintig mijl
afstand van ons huis. Want in ons dorp was geen water. Hij
kocht dure badkleding, trakteerde haar na afloop op ijsjes, nam
speelgoed mee naar huis, boeken, kocht een platenspeler voor
haar en liet haar een stel platen uitzoeken. Kortom: hij verwen
de haar tot en met. Als ik er aanmerkingen op maakte, zei hij,
dat mijn opvoedingsmethode niet deugde. Ik was te ouderwets,
ik leefde in gedachten nog in Holland, en zo voorts. Het kind had
het niet door, hoe fijngevoelig zo overigens ook was. Hij palmde
haar helemaal in, nam haar mee uit op visites, maakte zondags
lange autoritten, want ze is dol op autorijden.'
De vrouw zuchtte. 'Enfin, je begrijpt, waar dat op uitliep.
Zeg van vader geen kwaad, want dan krijg je het met Sjaantje
aan de stok. Als ik op haar mopper, vlucht ze naar haar vader,
die haar altijd gelijk geeft. Na een half jaar waren de rollen
omgedraaid: met Frans gekt en stoeit ze. Ze kan van hem vragen
wat ze wil: ze krijgt het. Als hij thuis is, is ze niet bij hem van
daan te slaan. En als ze met mij alleen is, kruipt ze in haar
schulp, zegt praktisch geen woord en blijft zo ver mogelijk bij
me vandaan. Dan kan ik woedend op haar worden, natuurlijk
met precies averechtse gevolgen. Hij verwijt me, dat ik hyste-
rich word en zo voorts. Je snap het wel. Maar intussen kijkt
hij mij met triomfantelijke blik aan, alsof hij zeggen wil: Al heb
ik jou dan verloren, je dochter heb ik je afgenomen. Die ben je
kwijt. Voorgoed. Dan moest je me inhouden. Wat kon ik ertegen
doen? Wat wist ik van zijn gesprekken met Sjaantje? Wat hij
het kind allemaal wijs maakte? Een keer zei z etegen me: 'Oom
Max was helemaal geen oom van me, he? Zo maar een zwerver,
die je bij je hebt genomen, toen papa er niet was....' Wat
moet je daar dan tegen in brengen? Kon ik haar vertellen, dat
jij haar vader bent? Ze zou het niet geloofd hebben, hoewel.
ik weet niet wat Frans haar al heeft gezegd, wans soms kijkt
I ze me met zo'n eigenaardige blik aan. En dan dat ellendige
gevoel, dat je er volkomen machteloos tegenover staat.'
De trek van vogels is nog altijd in
vele opzichten een duistere zaak.
Welk instinct de vogels beweegt op
een zeker tijdstip te beginnen aan
een enorme reis en hoe ze die vol
brengen, zijn nog altijd vragen waar
men geen definitief antwoord op
weet. Met name was tot voor kort
niet geheel duidelijk welke weg een
groot aantal watervogels nam, dat
in Afrika gaat overwinteren. Uit
langdurige waarnemingen is thans
gebleken dat niet minder dan 57
soorten watervogels rechtstreeks
over de Sahara vliegen. Dat betekent
van noord naar zuid een afstand
van 1600 km!
Gemiddeld doen de vogels over die
afstand ongeveer 40 uur. De ooie
vaar en de reiger hebben er peer
tijd voor nodig.
Om een dergelijke afstand zonder
tussenlanding! af te leggen heb
ben de vogels een grote voorraad
reservevoedsel nodig, meestal in de
vorm van vet. Van één vogel is
thans bekend, dat hij tevoren zijn
vetvoorraad met 32 procent opvoert.
Een bijzonder naar statistiekje komt
uit de Bondsrepubliek. In 1986 is
daar in niet minder dan 100.205 ge
vallen het rijbewijs van automobilis
ten ingetrokken. Dat was 14.3 procent
meer dan een jaar tevoren. Maar het
allernaarste is, dat in 90 procent van
deze gevallen de intrekking ge
schiedde op grond van rijden 'onder
invloed'. Van de rond 90.000 perso
nen die een glaasje op hadden en
toch maar gingen rijden en tenge
volge daarvan in de meeste gevallen
brokken maakten, was iets minder
dan de helft (45.1 procent) tussen de
21 en 30 jaar. Ongeveer een kwart
(24.2 procent) was tussen de 30 en
40 jaar oud, elf procent tussen de 40
en 50 en 7.4 procent tussen de 50 en
60. Slechts 2.5 proeent betrof rijders
ooven de 60. De rest, ongeveer negen
procent was jonger dan 21 jaar.
De wereldtentoonstelling te Montreal
eind april tot eind oktober van dit
jaar zal waarschijnlijk in vele
jaren de eerste zijn die geen tekort
vertoont op de exploitatierekening.
De beide laatste exposities van die
aard, die te Brussel en die te New
York leden beiden aanzienlijke ver
liezen. De indirecte baten maken dit
verlies natuurlijk meer dan goed,
maar dat verandert niets aan de ex
ploitatierekening
De goede vooruitzichten van de ten
toonstelling te Montreal zijn te dan
ken aan het feit, dat het aantal be
zoekers de verwachtingen verre
overtreft. De Expo te Brussel in 1958
werd bezocht door 42 miljoen per
sonen, die in New York door 52 mil
joen, en daarbij moet men in aan
merking nemen, dat de Expot in New
York in '66 zulke slechte resultaten
te zien gaf dat men haar in 1967 her
opende voor een tweede termijn van
zes maanden. Montreal ligt enigszins
uit het middelpunt en daarom reken
de men daar op meer 35 miljoen
mensen. Dit aantal is thans al bijna
bereikt en een nieuwe raming houdt
rekening met een totaal van 67 mil
joen bezoekers.
De tentoonstelling wordt dan ook
algemeen geroemd. Er zijn honderd
paviljoens en 63 landen zijn er ver
tegenwoordigd. De Expovox zorgt
voor de eigen telefoonverbindingen
en voor interne communicatie is er
de Expocom, de Logexpo zorgt voor
het logies van de bezoekers. Kortom
men is er Expocrazy. (Dia)
Een goede raad voor doe-het-zelvers
laat uw gereedschap of andere scher
pe voorwerpen nooit slingeren. Uw
kindertjes hebben een onverzadig
bare belangstelling voor 'al dat
moois' en het is bijzonder moeilijk
ze duidelijk te maken hoe gevaarlijk
het is er mee te gaan spelen.
Stanley heeft daarom een mes ont
worpen (nr. 99) waarbij het gevaar
lijke gedeelte met één handbeweging
in het heft verdwijnt. Het is een
zeer praktisch gebruiksvoorwerp; het
mes kan ook in drie verschilelnde
standen worden vastgezet en is voor
uiteenlopende werkzaamheden dus
zeer geschikt.
En nu nog een goede raad: niet ver
geten het mes na gebruik te laten
verzinken in het heft, anders bent
u nog zo ver als met andere, minder
praktische messen. (Dia)