Tentoonstelling Oud Schoorl
Bronchi letten
Veroordelen
is niet moeilijk
mutsspaarbank
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 5 OKTOBER 1967
f - -Uw y
vatbaar Plattelandsvrouwen
Kleurentelevisie
In Schoorl
Soed voor de huid
het gehele Jaar door
ALGEMEEN
WELZIJN
Niet een bril, maar de JUISTE bril
Mr. Opticien D. W. PASTOOR, Bergen
N.O.V.I.B.-nieuws I
Wie weet een naam
voor de nieuwe
kleuterschool in Groet?
Ons
nieuwe feuilleton
•:\T
DE DUINSTREEK
Eén van de vele foto's die
Er is over de door de heer Alphons
Leysen jr. in 'De Roode Leeuw' in
gerichte tentoonstelling al veel van
te voren geschreven. En inderdaad
was een bezoek aan deze expositie
de moeite ten volle waard.
Burgemeester Bergh opende zater
dagmiddag officieel de tentoonstel
ling in aanwezigheid van talrijke be
langstellenden. De heer Bergh zei
onder meer dat de spreuk van Von
del: 'De liefde voor zijn land is een
ieder aangeboren' op de samenstel
ler van deze tentoonstelling zeker
van toepassing was.
De heer v. d. Garde heeft destijds
de aanloop genomen door oud-ma
teriaal boven water te brengen en
dit is door de heer Leysen overge
nomen. Ondanks diens studie heeft
hij zich dit jaar wel bijzonder met
Schoorl bezig gehouden en de heer
Bergh vond het plezierig dat men
dit materiaal allemaal zo kon bekij
ken en wees erop dat wat de fi
nanciële kant van de zaak betreft,
'De Roode Leeuw' slechts de sym
bolische som van 25,- voor de zaal
had gevraagd. Een bedrag dat de ge
meente op haar beurt weer graag
voor haar rekening had genomen.
Nadat de heer Leysen jr. een dank
woord had uitgesproken konden de
talrijke belangstellenden een kijkje
nemen. De samensteller had zijn ten
toonstelling zo opgebouwd dat de
hele gemeente als het ware in een
kring in de zaal lag. Men begon bij
Aagtdorp en eindigde bij Camper
duin. Honderden foto's, ansichtkaar
ten en schilderijen, oude documen
ten, voorwerpen, wapens, munten en
zowaar ook het eerste nummer van
'De Duinstreek' met zijn beide voor
gangers hadden veel bekijks. Vooral
omdat de wat oudere Schoorlaars
zichzelf of vrienden herkenden op
de oude foto's van schoolklassen en
verenigingen. Er lag ook een verslag
op de tentoonstelling was te zien.
van de laatste vergadering van de
gemeenteraad van Groet en hier
gevonden aardewerk uit het begin
van onze jaartelling.
Ja, wat lag er eigenlijk niet, met de
opsomming van alles zou men een
pagina kunnen vullen. Mij trof de
rust die vooral van de oudere schil
derijen uitging, er was b.v. een af
beelding van het café ,'s Lands Wel
varen' in Schoorldam, met een op
haalbrug en een fraaie bossage. Als
je nu op dezelfde plek de auto's
met snelheden van boven de hon
derd km. ziet passeren dan begin je
de betrekkelijkheid van de dingen
toch beter te begrijpen. Als de men
sen die toen leefden nog eens in
onze door de welvaart en de hart
klachten geteisterde wereld zouden
kunnen terugkomen, zouden zij ze
ker het idee hebben dat de dag des
oordeels was aangebroken.
Er waren over bepaalde onderwer
pen complete stands ingericht. Zoals
bij de verschillende kerken die onze
gemeente heeft gehad, de hotels, de
busondernemingen, de Frans-Duitse
oorlog, ja wat al niet.
De schoolfoto's vormden een hoofd
stuk op zichzelf en de heer Leysen
was er in geslaagd om praktisch alle
op die foto's van zo'n vijftig, zestig
jaar geleden voorkomende personen
te identificeren. Ook hadden talrijke
voorwerpen een plaatsje op de ten
toonstelling gekregen, oude lantaarns
van de busonderneming van de hr.
Jb. de Jong en een oude brandweer-
pomp. Er was ook, ik doe maar een
greep, een fraaie schilderij van de
Alkmaar Packet te Schoorldam een
fraaie verzameling oude tegels som
mige honderden jaren oud.
En bij het zien van al deze oude
dingen gaat je bewondering uit naar
de man die de laatste weken niet
voor half twee naar bed ging. En
die onder andere met behulp van
de heer Piet Mnnv He enHeve
V.- v f'
Schoorlaars weer met hun neus op
het verleden heeft gedrukt en de
tegenwoordige generatie duidelijk
heeft gemaakt dat ook hier de tijd
niet heeft stilgestaan. Integendeel.
Resumerend mag wel gesteld worden
dat de heer Alf. Leysen veel succes
met zijn tentoonstelling heeft ge
had en dat het houden van dergelij
ke exposities zeker voor herhaling i
A
De heer Muelink organiseerde in 'De
Roode Leeuw' een demonstratie van
n _i
in de ene zaal de tentoonstelling
'Oud Schoorl' en in de andere de
moderne hedendaagse techniek.
We hebben het wonder kunnen aan
schouwen. We hadden ook al ver-
schijleride meningen over de televisie
gehoord op de Firato. Maar ons
eigen oordeel willen we graag hier
zeggen. De kleuren waren heel goed.
Het groen en het rood waren de
kleuren zoals ze moesten zijn. De
natuur komt bij ons in huis met zijn
werkelijke kleur en pracht. De vo
gels in hun mooie kleuren. Als we
daarbij het zwart-wit beeld zagen
was de keus niet moeilijk. De prijs
valt over te praten, want het is nog
wel een grote uitgaaf, maar nog
maals men heeft er iets voor.
Ook op radiogebied had de heer
Muelink toestellen staan met stereo
van een hoge klasse. Een heel orkest
haalt u bij u in de huiskamer met
een zuivere weergave of u in de con
certzaal zelf zit.
De belangstelling voor deze demon
stratie was evenals bij 'Oud Schoorl'
enorm. Zondagavond waren er al
meer dan 1200 personen gepasseerd.
Ook de heer Muelink kan dus op
geslaagde avonden terugzien.
CL
De afdeling Schoorl van de Ned,
Bond van Plattelandsvrouwen hield
vorige week woensdag in 'De Rus
tende Jager' haar eerste bijeenkomst
in het nieuwe seizoen. De avond was
georganiseerd in samenwerking met
het Kath. Vrouwengilde en de Her
vormde Vrouwengroep.
De zaal bleek bijna te klein te zijn
om alle dames van een goede plaats
te voorzien, er moesten zelfs stoelen
worden bijgehaald.
Mevrouw Broersma, de presidente
van de afdeling der Plattelandsvrou
wen wees in haar welkomstwoord op
de talrijke cursussen die men weer
voor de leden in petto heeft. De da
mes kunnen de komende maanden
leren hoe zij een gezellige en sma
kelijke broodmaaltijden kunnen sa
menstellen, zij kunnen een cursus
volgen over de verzorging van plan
ten in de woning terwijl de Volks
hogeschool een cursus organiseert
waaraan ook de leden van de de
Bond van Plattelandsvrouwen kun
nen deelnemen. In samenwerking
met de Stichting Goed Wonen wordt
namelijk geleerd hoe men kleine
verbouwingen in de woning zelf kan
verrichten en hoe meubelen kunnen
worden gemaakt.
De voorzitster van het Kath. Vrou
wengilde, mevr. Bosma vertelde iets
over een enquete die zal worden ge
houden naar de mening van de da
mes over de gemeentelijke herinde
ling in onze provincie. Een en ander
wordt georganiseerd door de directie
van de melkfabriek 'Aurora' te Op
meer.
Hierna was het woord aan de mede
werkers van het produktschap voor
groenten en fruit. Met behulp van
2 projectoren die tegelijk fraaie
kleurendia's op het scherm brachten
vertelde een vlotte en welbespraakte
dame veel wetenswaardigs over de
toepassing van groenten en fruit bij
yhet samenstellen van de dagelijkse
maaltijden.
In de pauze werden slaatjes rondge
diend en werd een verloting gehou
den om zakjes fruit.
Na de koffie werd een tweetal fraaie
kleurenfilms vertoond.
Deze volkeren uit vroeger eeuwen
hadden goed georganiseerde gemeen
schappen opgebouwd en hebben
daardoor zeer imposante oude bouw
werken nagelaten. Echter zal ook
een en ander over het moderne
Mexico in de causerie voorkomen.
Met name zal over grote schilders
van dit land worden gesproken.
Omstreeks de tijd van Karei de
Grote bloeide in het oosten van
Mexico een verfijnde cultuur met in
drukwekkende architectuur, grote
astronomische exaktheid en verba
zingwekkend gevoel voor het deco
ratieve effect. De Spanjaarden heb
ben gedaan wat zij konden om deze
'duivelse' precolumbiaanse cultuur,
die trouwens ten tijde van de 'Con-
quista' al in verval was, te vernieti
gen. Het lukte hun niet en onder het
Spaans-katholieke vernis komt ook
nu nog overal de wilde Maya- en
Aztekenschoonheid te voorschijn.
Op woensdag 11 oktober a.s. zal deze
vereniging haar eerste avond van dit
seizoen weer in 'De Roode Leeuw'
houden.
De heer Mr. Jan den Tex en mevr.
K. den Tex-Weisz uit Leusden maak
ten verleden jaar een reis naar
Mexico. Deze zullen aan de hand
van een serie dia's vertellen over
deze reis en over de oude volkeren
van dit land: 'De Maya's, Tolteken
en Azteken.
aangemeten door
HOI LAAN 2 - TEL. 2202 - Leverancier van alle ziekenfondsen
CONTACTLENS SPECIALIST
INRICHTING VOOR CONTACTLENS-AANPASSING
Uitsluitend specialistische behandeling
Brillen op ziekenfondsrecept van uw oogarts, worden in de snelste
tijd geleverd.
DOOR
TO DORSSEN-
VAN LOO
Na een drukke receptie had Max een pijnlijke rechterhand.
Gelukkig, dacht hij, nu hebben we een uurtje om uit te rusten.
Gelijk maar even profiteren van de gelegenheid en een praatje
maken met Frans.
De laatste bezoekster van de receptie verliet het hotel. Max
keek zijn vrouw aan.
'En nu ga jij een uurtje rusten.' Lachend vervolgde hij: 'Als je
wettige echtgenoot rust van nu af aan de plicht voor je welzijn
te zorgen. Enne.... je hebt me gehoorzaamheid beloofd, niet
waar?'
Attie glimlachte. 'Je hebt gelijk. Ik geloof, dat een klein tukje
me goed zal doen.'
Hij fluisterde haar in het oor: 'Om half negen komt de wagen
vanavond. Dan knijpen we er stilletjes tussen uitvoor onze
huwelijksreis.'
'Ik verheug me er al op', fluisterde ze terug.
Hij keek haar na, toen ze naar het kamertje ging, dat voor
haar ingericht was om wat uit te rusten en ook om zich vóór
het vertrek te verkleden. Daarna draaide hij zich om en keek
naar de verschillende gasten, voornamelijk familieleden van
Attie en hem. En kennissen. Hij ontmoette de blik van Frans
Sornee, zwijgend liep deze op hem toe.
'We moeten even praten, Frans. Nu is er een mooie gelegen
heid voor. Kom met Mientje maar naar de serre. Die blijft voor
de andere afgesloten.'
In de serre zaten ze bij elkaar. Max presenteerde sigaretten.
'Zo', begon hij, 'en nu de verrassing, waar ik het over had.
Ik vind het heel verstandig van Frans, dat hij ontslag genomen
heeft uit de dienst in Amerika. Weliswaar ben je nu Amerikaans
staatsburger, maar het lijkt me niet moeilijk om opnieuw je
Nederlanderschap terug te krijgen. Ik heb een paar relaties op
gedaan in de loop der jaren, in Den Haag. Die zet ik er wel
achter. Sinds ik voor de staat deviezen verzamel, kan ik een
potje breken, zie je?'
Frans knikte begrijpend. 'Wil je, dat ik hier blijf?'
Max schudde zijn hoofd. 'Nee, dat is niet de bedoeling. Luiste
ren jullie eens goed. Ik heb een stuk industrieterrein gekocht in
Brabant. Onder de gemeente Gilze. Daar ga ik 'n nieuwe fabriek
bouwen. De bedoeling is, dat over enige tijd, als de fabriek
daar klaar is de carrosseriebouw grotendeels overgebracht wordt
Hier gaan we ons dan beperken tot het maken van vaste seg
menten, zoals complete deuren en zijstukken. Op de duur wordt
het hier te klein en ik kan hier geen kant meer heen. Elke
meter grond is al benut. Dat lijkt me de beste oplossing. Ik koop
een grote truck, bouw er zelf een bak op en daarmee rijden we
dan iedere dag de segmenten naar Brabant. Momenteel wordt
er al een kantoorgebouw geplaatst. En ik heb vergunning voor
acht woningen. Eén daarvan is voor jullie. Frans kan, als hij
wil, daar directeur worden. Hij kent het vak en al is hij er
enige jaren uit geweest, ik zal zorgen voor goeie medewerkers,
zodat hij binnen een jaar alles weer onder de knie heeft. Over
het salaris zullen we het wel eens worden. Ik ben blij, dat alles
weer helemaal in orde is gekomen tussen jullie. Zo moet het
blijven. Ik kon Mientje en ik ken jou en ik weet nu, dat jullie
nog wel eens met elkaar zullen kibbelen, maar uiteindelijk
kunnen jullie toch niet buiten elkaar. Voor ons allemaal is het
beter, dat we niet te dicht bij elkaar wonen. Als we allebei hier
in Hoogendijk blijven, voorzie ik toch weer moeilijkheden, al zijn
we allemaal met beste voornemens bezield. Zo mensen, laat
maar eens horen, of mijn voorstel naar jullie zin is.
Mientje greep als eerste zijn hand. 'Max, het is meer als ik
had durven denken. Natuurlijk nemen we het aan. Enver
schrikkelijk bedankt, dat je ons zo wilt helpen.'
'Jullie hebben mij vroeger ook geholpen. En zo hoort het
vandaag ik, morgen misschien jullie. Oké Frans?
De man stak zijn hand uit, die Max Ellegers stevig drukte.
'Dan is dat voor elkaar
En wat de tijd betreft, voor je daar kunt beginnen.Attie en ik
gaan een maand op reis. Dat kan ik nu doen zonder me ergens
zorg over te maken. Tenslotte, als jij me wilt helpen. Met je
vrouw. Ik stel voor, Frans, dat jij vanaf morgen de leiding hier
op je neemt. Ik heb dat met de bedrijfsleiders al in orde ge
maakt. Gedurende de maand, dat wij weg zijn, ben jij hier de
baas. Dat ben je al eerder geweest, dus ik neem aan, dat het je
wel zal lukken. En als Mientje dan zo vriendelijk wil zijn om
ons huis.ik zeg: ons huis, dus van Attie en ik, maar ook
van jullie beiden, in orde te houden, zullen we beiden je er
dankbaar voor zijn. Je bent een uitstekende huisvrouw, daar
weet ik van mee te praten. Jullie zijn hier dus weer een volle
maand in je eigen huis. Laat je spullen uit Amerika maar over
komen. Als je geld te kort hebt, spijker ik wel bij. In orde?'
Frans en Mientje keken elkaar aangedaan aan. Toen viel de
vrouw in de armen van haar man en begon te huilen. 'Dat is
dat heb ik helemaal niet verdiend na
'Ssst'! antwoordde Max, 'daar zouden we niet meer over pra
ten. We hebben allemaal wat goed te maken en dat doen we bij
deze. Wat achter ons ligt, is verleden tijd. Daar willen we nooit
meer aan denken en dat zal nooit meer ter sprake worden ge
bracht. En Attie denkt er net zo over.'
Frans zei: 'Je hebt een schat van een vrouw gekregen, Max
Ik ben er van overtuigd, dat jullie gelukkig zullen worden.'
De man knikte. 'Ik eveneens. En als jullie ons voorbeeld willen
volgen.ga je gang. Niets zal ons liever zijn.'
Fians kuste zijn vrouw teder. 'Dat gaan we vast en zeker pro
beren, niet Mientje? Met de kleine meid.'
Het leek wel, of de persoon in kwestie het had gehoord, want
de deur van de serre werd geopend en een meisje van ruim 10
jaar trad binnen. 'Gut, zitten jullie hier', vroeg ze met een on
misbaar Engels accent. 'Ik kon tante Attie ook nergens vinden
Waar is ze, oom Max?'
Max trok het meisje naar zich toe en streelde haar wang
'Tante Attie is een beetje moe na alle emoties van deze dag
liefje. Ze slaapt een uurtje. En je vader en moeder hadden wat
met me te bepraten.'
Dus verstopten jullie je hier. En wij maar zoeken. We dach
ten, dat jullie er al vandoor waren gegaan, zie je?'
Vanavond. We blijven eerst nog een paar uurtjes. Ik moet jou
nog een beetje plagen, snap je?' Hij trok haar speels aan de lange
haren.
O, mama, daar begint-ie weer. Dat deed oom Max vroeger
toch niet, he?'
Vroeger zat je op mijn schoot, klein duveltje', antwoordde hij
en trok haar op zijn knieën. Maar het meisje liet zich gegeneerd
op de grond zakken. Ze kreeg een kleur en antwoordde
Maar, oom Max, ik ben geen vier meer|' Gelijk liep ze de
feestzaal weer binnen.
Dat zal een knappe jongedame worden', zei Max, haar na
kijkend.
Uren later reed een auto over de grote weg naar het zuiden.
Achter het stuur Max Ellegers, naast hem zijn jonge vrouw.
'Dus alles is in orde?' vroeg ze.
Hij knikte. 'Alles liefje. Frans zwaait gedurende onze afwezig
heid de scepter in de fabriek, daarbij bijgestaan door onze on
volprezen Pietje Krijn, die misschien nog meer weet van auto
bussen en touringcars dan ik zelf. En Mientje zorgt voor ons
huisje. Als we weer terug zijn, is de noodwoning in Brabant
klaar en verhuizen ze daarheen.'
Attie ging dicht tegen hem aanzitten en sloeg haar arm om
zijn middel. 'Wat heerlijk, dat alles zo goed geregeld is, he?
De gedachte, dat Mientje altijd in onze buurt zou zijn, zou me
toch geen vrede geven.'
Dat zagen beiden ook in. Er is teveel voorgevallen, al hebben
we er een punt achter gezet.'
De vrouw zei: 'Als ik nog terugdenk aan de onverwachte
terugkeer van Frans en zijn dochtertje.
Het kind vloog haar moeder om de halstoen was voor
Mientje alles weer goed. En accepteerde ze Frans op de koop
toe.'
Ze schudde haar hoofd. 'Nee, Max, een vrouw ziet zoiets
scherper dan een man. Mientje houdt wel van Frans. En als hij
het drinken laat, zullen ze best een derde keer opnieuw met
elkaar gelukkig zijn. Temeer, omdat Sjaantje niet buiten haar
moeder kan. Zoals jij het nu geregeld hebt, is het de beste op
lossing: wij in Hoogendijk, zij in Gilze.'
Hij keek haar lachend van terzijde aan. 'Wie worden het ge
lukkigst, liefje, zij of wij?'
Wij natuuurlijk, want wij moeten nog beginnen. Ons geluk is
volkomen, liefste. Niemand zal ons dit kunnen ontnemen.'
Max remde af en zette de wagen aan de kant. Hij zette de
motor stil en draaide zich naar zijn vrouw. 'Wat denk je nu
wat er aan de hand is? Motorstoring?'
Ze vleidde zich tegen hem aan. 'Ik ken jou door en door, mijn
heer gemaal. Je kunt niet eens aan één stuk doorrijden naar ons
hotel, zonder me even gekust te hebben. En omdat je een voor
zichtige man bent, zet je de wagen even stil.'
Hij trok haar in zijn armen en kuste haar innig 'Juist En
omdat ik een voorzichtig man ben, krijg je op dit ogenblik
maar twee kussen.' Hij boog zich naar haar oor en fluisterde
daarin: 'Ik moet toch minstens wat bewaren voor straks
voor vanavond.Toen bloosde de jonge vrouw, maar in'het
donker was dit niet te zien.
Enkele minuten later trok de wagen snel op en was weldra
opgelost in de duisternis van de avond.
EINDE
Oktober, in het bijzonder de week
waarin de 24e valt, is sinds de 2de
Wereldoorlog een bijzondere tijd.
Na de onvoorstelbare rampen die
deze oorlog over de mensen bracht,
leefde er weer nieuwe hoop: 24 okt.
1945 werd de organisatie van de Ver.
Naties opgericht. Sinds 10 jaar valt
de herdenking van deze stichting
samen met de jaarlijkse N.O.V.I.B.-
aktie. Op 29 november 1957 werd het
N.O.V.I.B.-comité Schoorl samen
gesteld.
Ook in 1054 andere plaatsen in ons
land bestaan NOVIB-comitees en
contactpunten. Van die 1054 hadden
er de laatste week van september 800
bericht gestuurd dat ze een collecte
zouden organiseren. Dit zijn er nu
minstens 801, want ook NOVIB-co-
mite Schoorl heeft bericht ingezon
den dat het aan de jaarlijkse inza
meling meedoet.
De bouw van de Groeter kleuter
school vordert al aardig, men denkt
volgende maand, na de herfstvakan
tie, het gebouw officieel te kunnen
open.
Maar alleen is men er nog niet in
geslaagd een passende naam voor de
school te vinden. En daarom wor
den alle inwoners van Groet, of ze
nu kinderen op de kleuterschool
hebben of niet, hierbij uitgenodigd
een leuke naam voor de nieuwe
school te bedenken. Als u denkt iets
gevonden te hebben schrijft u de
naam dan op een briefje en bezorgt
u dat bij mevrouw Leeuwenkamp.
Maar doet u het wel zo spoedig mo
gelijk want zo'n naam moet natuur
lijk in metaal of op een andere .ma
nier aan het gebouw worden beves
tigd en de voorbereidingen hiervoor
kosten ook tijd.
Een prijs is er niet aan verbonden
maar u kunt rekenen op de dank
baarheid van mevr. Leeuwenkamp,
het gemeentebestuur en alle iwo-
ners van Groet.
Zijn zeemanshuwelijken ideaal? Map
Ruizenaar gelooft er in, trots de be
zwaren, die van de zijde harer fa
milie worden aangevoerd. Ze kent
Wiechert Lakeman van de school
banken af. Hij is nu studerende voor
tweede stuurman en gééft hem haar
jawoord. Hij slaagt en ze trouwen.
Na hem naar zijn schip gebracht te
hebben, begint ze te beseffen, wat
het zeggen wil zeemansvrouw te zijn.
Jaren gaat het goed; er wordt een
dochtertje geboren; haar geluk is
volkomen. Maar roddelarij, insinua
ties en verdachtmakingen gaan niet
ongemerkt aan haar voorbij. Is het
dan toch waar, dat verhaaltje: 'In
elk stadje een ander schatje?' Ze
krijgt dan ook de schok van haar
leven, als ze Wieg betrapt met een
andere vrouw. Het komt tot een
scheiding.
Map's mislukte jaren gaan dan als
een kaleidescoop door haar heen. Al
leen met haar dochtertje probeert ze
nog wat van haar leven te maken.
Toch blijft er iets hangen. Houdt ze
nog van Wieg? De stoere eerste, met
wie ze zo lang gelukkig is geweest?
Ons nieuwe feuilleton geeft u gelei
delijk een antwoord op al deze vra
gen. Misschien gaat u meeleven met
Map in haar kleine huisje. En wel
licht nee, meer vertellen we er
niet van, want u kunt zelf vanaf
12 oktober alles lezen over Map's
mislukte jaren. Mogelijk zegt u aan
het einde van dit feuilleton: die ja
ren waren zo mislukt nog niet.
Redaktie
Hoestdrank in tabletvorm.95ct
