Gemeenteraad Schoorl
Dampo
Het lidteken
(assette
<3±2>
ALPO - RUNDVLEES
ALLEEN BIJ ALBERT HEIJN
Ingekomen stukken
Verordening
inrichtingen
toezichtbehoevenden
Drank- en Horecawet
Onttrekking Onderweg
aan het
openbaar verkeer
Aangaan
vaste geldlening
Aanschaf materiaal
Groeter
kleuterschool
Aanbrengen
tochtportaal o.l
te Groet
school
Aanleg
huistelefooninstallatie
MUTSSPAARBANK
Gastenstatistiek
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 12 OKTOBER 1967
Rondvraag
door
Maartje Zeldenrijk
Ruilbeurs Schoorl
NOVIB-nieuws II
Na haar zomerreces kwam de
Schoorlse Gemeenteraad woensdag
avond weer voor de eerste maal
bijeen. Niet zoals gewoonlijk om
acht uur, maar een uur later in ver
band met de voetbalwedstrijd Dene-
marken-Nederland. Burgemeester
Bergh was hiermee tegemoet geko
men aan de wens van verschillende
raadsleden om een uur later te be
ginnen. Hij overwoog dat een locale
gebeurtenis als een raadsvergadering
ondergeschikt gemaakt mag worden
aan een nationaal festijn.
Zoals gewoonlijk ook deze keer weer
goedkeuringen van G.S. over eerder
genomen Raadsbesluiten.
Ook was er bij de ingekomen stuk
ken een schrijven van de Commis
saris der Koningin waarin werd me
degedeeld dat burgemeester Bergh
bij Koninklijk Besluit als zodanig
werd herbenoemd.
Nadat de burgemeester over enkele
punten de vragen van de heren
Meijer en Sleking had beantwoord
ging de Raad akkoord met het voor
stel de ingekomen stukken voor ken
nisgeving aan te nemen.
Het College van Gedeputeerde Sta
ten had de Raad in overweging
gegeven om de betreffende verorde
ning aan te vullen c.q. te wijzigen.
B. en W. vroegen de Raad deze wij
zigingen vast te stellen.
Zonder discussie ging de Raad ak
koord met het voorstel van B. en W.
Door de inwerkingtreding van de
drank- en horecawet met ingang
van 1 november a.s. zijn de gemeen
tebesturen verplicht om een belas
tingverordening vast te stellen op
het exploiteren van horecabedrijven
e.d. naar de grondslag van de bereik
te omzet van sterke drank in een
kalenderjaar. Deze gemeentelijke be
lasting gaat de plaats innemen van
enkele artikelen van het in de
drankwet geregelde vergunnings- en
verlofsrecht, maar heeft uitsluitend
tot grondslag de omzet van sterke
drank.
Blijkens het voorstel bedraagt de
belasting per 50 liter sterke drank
of een gedeelte daarvan 7,50 voor
een horecabedrijf en vijf gulden
voor een slijtersbedrijf. De Raad
werd gevraagd de ontwerp-verorde-
ning die uit twintig punten bestaat
te willen bekrachtigen.
De heer Sleking vroeg of er een
BIJ VERKOUDHEDEN
basis was geweest waarop de bereke
ning van de belasting is gefundeerd
of dat er een schatting is gemaakt.
De burgemeester antwoordde onder
meer dat de wet nu eenmaal niet is
te veranderen en dat deze wet de
maatstaven aangeeft.
De Raad ging tenslotte ook in deze
met het beleid van B. en W. mee.
Tengevolge van de bebouwing in
plan-Oost I heeft een gedeelte van
de Onderweg als weg opgehouden
te bestaan. Ingevolge de wegenwet
brengt dit met zich mee dat door
de Raad een besluit dient te worden
genomen, om het betreffende weg
gedeelte aan het openbaar verkeer
te onttrekken.
De Raad werd derhalve verzocht,
ook al omdat deze ontrekking niet
tot het indienen van bezwaren heeft
geleid, het ontwerp-besluit te be
krachtigen.
De heer Sleking merkte op" dat dit
gedeelte weg er al niet meer is en dat
het beter was geweest eerder een
dergelijk besluit te nemen.
Het gemeentebestuur had van de
N.V. Bank voor Nederlandse Ge
meenten een aanbieding ontvangen
tot het aangaan van een vaste geld
lening tot een bedrag van 300.000,-
ter consolidatie van de vlottende
schuld. De Raad werd voorgesteld
deze aanbieding te accepteren. De
rente voor deze geldlening bedraagt
6!/2% per jaar en de looptijd be
draagt 25 jaar.
Zonder meer ging de Raad hiermee
akkoord.
Voor de eerste inrichting van de in
aanbouw zijnde openbare kleuter
school te Groet dienen de benodig
de materialen en hulpmiddelen te
worden aangeschaft. Volgens de be
groting is hiermee een bedrag ge
moeid van 2.950,- en de Raad werd
gevraagd een krediet tot dat bedrag
ter beschikking te stellen.
Ook bij dit punt stemde de Raad met
het beleid van B. en W. in.
Het is noodzakelijk gebleken om aan
de openbare lagere school te Groet
een tochtportaal aan te brengen.
Hiermee is een bedrag gemoeid van
4.680,-. De Raad werd verzocht ook
dit bedrag voor bovenvermeld doej
te voteren.
De heer Sleking verzocht om afbre
king van het oude huisje bij de
Groeter school. De heer Bergh be
loofde met de betrokken eigenaar
contact op te zullen nemen.
In het nieuwe Raadhuis aan de Duin
weg nr. 35 dient een automatische
huistelefooninstallatie te worden
aangebracht. Met de aanleg van deze
installatie is een bedrag gemoeid van
ruim veertien mille, voor aanslui
ting aan het lokale telefoonnet een
bedrag van 450,- en voor het ver
huizen van de bestaande netlijnen
40,—.
De Raad werd gevraagd om hiervoor
in totaal 14.820,- beschikbaar te
stellen.
De heer Sleking informeerde naai
de overwegingen die B. en W. had
den geleid om een dergelijke dure
installatie aan te schaffen. Het aan
tal binnen- en buitenlijnen zou aldus
de heer Sleking voor Schoorl veel
te groot zijn.
De heer Meijer zei dat men met de
telefooncentrale in het nieuwe raad
huis wel een tiental jaren zou moe
ten werken. Dan zal het definitieve
Raadhuis in Bregtdorp wel gereed
zijn.
De burgemeester die beide heren
uitvoerig te woord stond, zei dat men
tot de aanschaf van een toestel met
meer lijnen had besloten op advies
van de PTT. Hij toonde zich dank
baar voor de opmerkingen uit de
Raad en beloofde over dze kwestie
nogmaals met de PTT in contact te
zullen treden.
Door de Commissie die de gemeen
tebegroting 1967 heeft onderzocht is
destijds de opmerking geplaatst dat
het bedrag van ƒ2.500,- dat geraamd
was voor uitgaven ten behoeve van
de gastenstatistiek, niet verantwoord
zou zijn. B. en W. hebben in hun
DE DUINSTREEK
memorie van antwoord al betoogd
dat lang niet iedereen de benodigde
opgaven verstrekt die nodig zijn voor
het samenstellen van een gastensta
tistiek. Toch zijn deze gegevens van
groot belang vooral in het kader van
de financiële verhoudingen tussen
Rijk en Gemeente. Bij de behande
ling van de begroting in april j.l.
hebben enkele raadsleden opnieuw
het nut van de statistiek in twijfel
getrokken en geargumenteerd dat de
benodigde gegevens best aan de sta
tistieken van beide VVV's zouden
kunnen worden ontleend.
B. en W. hebben zich daarop tot de
Minister van Binnenlandse Zaken
gewend met het verzoek hen mede
te delen of de uitkomsten van de
gastenstatistiek nog betrokken zul
len worden bij toepassing van een
artikel van de wet financiële ver
houding Rijk en Gemeenten.
De Minister heeft B. en W. bericht,
dat een desbetreffend onderzoek nog
niet is afgesloten. Daarbij merkt de
Minister op dat voor dit onderzoek
reeds gebruik is gemaakt van gege
vens uit de gastenstatistiek van ver
schillende gemeenten.
B. en W. achten een betrouwbare
gastenstatistiek een onmisbaar ele
ment, bij de opzet van plannen voor
de bouw van een zwembad moet bv.
geput kunnen worden uit de gege
vens hiervan,
De statistieken van de VVV's be
rusten overigens slechts op schat
tingen en bieden daarom geen waar
borg voor gegevens waarvan de ge
meente zich met overtuigingskracht
moet kunnen bedienen,
Handhaving van de statistiek
maar dan dok gqed bijgehouden
is van wezenlijk belang voor de ge
meente en daarom dient ieder be
drijf dat bij de recreatie is betrokken
ten volle mede te werken.
Verscheidene bedrijven hebben dit al
gedaan maar andere verlenen geen
of slechts symbolische medewerking.
De ervaring met het programma van
de eisen voor het zwembad is voor
B. en W. aanleiding de bepalingen
strenger toe te passen.
Dankzij de tactvolle medewerking
van de Rijkspolitie is een grote
stroom formulieren binnengekomen
zonder dat er tegen een inwoner
proces-verbaal diende te worden op
gemaakt. Samenvattend zijn B. en W.
dan ook van mening dat het losla
ten van de uniforme gastensatistiek
de belangen van een recreatiege
meenten als de onze, beslist niet ten
goede komt.
Integendeel, zo besluit het College
zijn toelichting. Om die belangen
zo goed mogelijk te behartigen ware
op de ingeslagen weg voort te gaan.
De discussies over dit agendapunt
slag. De heer Sleking vroeg naar de
noodzaak 2.500,- op tafel te leggen
waar men bij de beide VVV's toch
namen' liefst anderhalf uur in be-
ook de benodigde gegevens kan ver
krijgen.
De heer Meijer vroeg of deze cijfers
die immers schattingen zijn, wel door
de Overheid worden geaccepteerd.
Zij zijn immers niet exact en de cij
fers op de gastenstatistiek wel.
De heer Meedendorp hield een
breedvoerig betoog waarin hij zich
verzette tegen de huidige gastensta
tistiek. Ook hij pleitte evenals de hr.
Sleking, voor inschakeling van de
VVV's bij het beschikbaar stellen
van de cijfers. Ook wees hij erop dat
bij de inwoners de vrees bestaat dat
de door hen verstrekte gegevens aan
de fiscus worden doorgegeven.
Burgemeester Bergh stond de spre
kers uitvoerig te woord. Zijn betoog
kwam er op neer dat de overheid
inderdaad geen genoegen neemt het
schattingen maar dat de gemeente
wil zijn geld loskrijgen, met reële
cijfers moet komen aandragen.
Na talrijke discussies vroeg de heer
Meedendorp tenslotte stemming. Met
7 stemmen voor, 2 stemmen (van de
heer Sleking en mevr. Kroon, blan
co) en één stem tegen van de heer
Meedendorp, ging de raad met het
voorstel tot handhaving van de vi
gerende gastenstatistiek akkoord.
Er werd door de heer Bergh na
drukkelijk gesteld dat de gegevens
die de inwoners op het formulier
vermelden niet aan de belasting
worden doorgegeven. Bij binnen
komst worden alle formulieren di
rect doorgezonden naar het betref
fende bureau te Den Haag. Wij zijn
slechts een loket op dat punt, zei de
burgemeester,
De heer Meedendorp wees op de
strandvervuiling. Hij noemde dit een
slecht visitekaartje voor Schoorl en
wees erop dat te Callantsoog het
strand wel schoon was. De burge
meester zegde toe zich hier te zul
len oriënteren.
De heer Meijer zag zijn eerder inge
diende schriftelijke vragen op deze
vergadering beantwoord. Hij had
B. en W. vragen gesteld over de si
tuatie bij de steenfabriek te Schoorl-
dam. Burgemeester Bergh gaf op
dit punt een uitvoerige toelichting.
De situatie is zo, zei de heer Bergh,
dat men nog voor een half jaar
zand ter beschikking had. De aanleg
van de weg Camperduin-Hargen
zou deze termijn voor no^ een iom'
kunnen verit mv.i, ni.-i c<
kon niet afwachten tot de beslissing
over de weg er was. In het recente
verleden is de fabriek gemoderni
seerd, maar een verdere modernise
ring zou maximaal 5 ton vergen. En
dit kon pas als men verzekerd was
van de aanvoer van zand. Nu geloof
ik, aldus de heer Bergh, dat men bij
het besluit de fabriek te sluiten niet
de spelregels van de huidige maat
schappij in acht heeft genomen. We
moeten dit accepteren maar ik ben
geneigd om achter het motief 'ge
brek aan zand' een klein vraagteken
te zetten. Men had met het Staats
bosbeheer rond de tafel moeten gaan
zitten en deze dienst erop wijzen
dat, als er geen zand meer was, de
zaak gesloten zou moeten worden.
Bij de fabriek werkten 27 mensen.
Veertien hiervan waren boven de
40. Van deze veertien waren er acht
boven de 50 jaar, en 2 boven de
zestig. Als de fabriek wordt gesloten
en er wordt opnieuw industrie ge
vestigd dan zullen deze mensen op
de hoogte worden gebracht. Er zal
een behoorlijke schadeloosstelling
worden gegeven.
Nadat nog enkele vraagstukken de
revue waren gepasseerd werd om
even over half twaalf de openbare
vergadering gesloten.
Wij zijn bij dit verslag niet zo uit
gebreid geweest als bij andere raads-
verslagen, hoewel er zeker een pa
gina van onze krant aan zou kunnen
worden gewijd. Maar u zult het met
ons eens zijn dat we ons drastisch
hebben moeten beperken omdat het
al ruim een week is geleden dat deze
Raadsvergadering werd gehouden.
En dit is voor een weekblad ook te
lang, wij kunnen al moeilijk actueel
zijn. Maar ook de in november te
houden Raadsvergadering is op een
woensdag gepland, we zullen het
moede hoofd in onmacht moeten
buigen en u ook dan pas de week
daarop een verslag kunnen aanbie
den.
alles voor Baby's huidje
STOFVRIJ AFGESLOTEN
Het beste
vaar uw hand
HOOFDSTUK 1
De man schoof zijn hand over de tafel en strekte zijn vingers
om de hand van de vrouw. 'Waarom gaan we niet trouwen,
Map? Waarom zouden wij eigenlijk niet trouwen?'
De vrouw aan de andere kant van de tafel keek hem niet eens
aan, Ze staarde al een tijd naar één punt: door de half geopende
deur, die de verbinding vormde met het restaurant en de keuken
kon ze de kok zien met zijn hoge witte muts. Hij maakte gek
heid met een van de kelnerinnen. Ze kende haar wel, de kleine
zwarte Gerrie. Ze woonde halverwege Ilpendam, net waar het
veer naar Purmerland was. De kok kende ze niet, Waarschijnlijk
import. Maar wel knap, Geen wonder, dat Gerrie zich af en toe
door hem liet kietelen. Ze hoorde haar lach. Het was niet druk
in het restaurant, zo midden op de dag. Er zaten maar een paar
mensen. De kok boog zich voorover en fluisterde haar kennelijk
wat in het oor. Gerrie giechelde en sloeg met haar servet naar
hem. Zo begint het altijd, dacht Map. Een grapje, een flirt, een
avond uit, een zoen en tenslotte het stadhuis. Dat was immers
het doel van ieders leven. Of niet? Er bleven natuurlijk ook
mensen ongetrouwd, mannen zowel als -vrouwen. Trouwen
had Wieg het daar zoëven niet over? Wat had hij eigenlijk pre
cies gezegd?
'Je luistert niet eens naar me', klonk het teleurgesteld uit zijn
mond. Map schrok min of meer terug tot de werkelijkheid.
Gelijk voelde ze zijn hand op de hare en keek er naar.
'Meen je het?' vroeg ze op goed geluk. Ze herinnerde zich nu
vaag het woord 'trouwen' gehoord te hebben, dus gokte ze.
'Wacht dacht je? We kennen elkaar nu lang genoeg. Eigenlijk
kennen we elkaar al vanaf de school, niet?'
Map knikte, nog altijd een beetje verstrooid. 'Bedoel je, dat
jedat je
'Ja, dat ik met je wil trouwen. Ik verdien goed, ik houd van
je en eh.nu ja, vind je het soms gek?'
'Nee.' Ze schudde haar hoofd. Ik heb een huwelijksaanzoek,
dacht ze, en het doet me niets. Ik zou er eigenlijk om moeten
lachen. Ik wil helemaal nog niet trouwen. Kijk nu eens naar
Toos, mijn vroegere vriendin. Vier jaar getrouwd, twee kinderen
en de derde op komst. Wat zei ze laatst, toen ze bij haar op
bezoek was? Trouw maar niet te gauw, Map, dat zie je aan mij.
Kinderen en zorgen. Allebei heb je eerder dan je denkt. Geniet
nog maar van je jeugd. Als je getrouwd bent, is het uit met de
pret.'
'Je geeft helemaal geen antwoord', zei de man en trok zijn
hand terug.
'Jawel, maar het overrompelt me een beetje', haastte Map te
verklaren. Wat moet ik nu meer zeggen? Ja soms? Eigenlijk is
het een beetje belachelijk. Hoe komt hij eigenlijk op de gedachte,
dat ik met hem wil trouwen? Al is hij leuke jongen, hij is toch
niet mijn ideaal. Ik wacht op een zachte, rustige man, die me
beheerst, in zijn armen neemt en me rustig een zoen geeft. Hij
mag me ook wel kietelen en flirten vind ik ook leuk. Maar Wieg
is zo wild. Als hij me zoent, doet mijn mond zeer. En hij om
klemt me dan alsof hij me wil dooddrukken. Het is wel eens
angstig. Soms vind ik het wel fijn, als hij me liefkoost. En hij is
een nette jongen, dat is heel wat \yaard. Hij heeft nog nooit iets
verkeerds gedaan. Dat zou ik natuurlijk niet willen. Maar ik
moet toch wat zeggen. hij kijkt me maar aan.
'Ik wil eigenlijk helemaal nog niet trouwen', antwoordde ze,
met haar goedhartige lach op het gezicht. 'Waarom ben je in
eens zo haastig? Het is toch ook zo fijn?'
De man boog zich over de tafel heen naar haar toe, 'Luister
eens, Map, over enkele weken moet ik examen doen, voor twee
de. Als ik slaag, ga ik weer varen. Minstens een jaar, misschien
nog langer. Dan ben ik niet vaak thuis. Soms blijf ik maanden
weg. Als ik dan zou weten, dat jij thuis op me zoudt zitten
wachten, dan zou het voor mij veel prettiger zijn, begrijp je? En
zolang ik nog thuis ben, zoals nu, hebben we tijd om te trouwen
en kunnen we desnoods nog een reisje maken. Als ik vaar,
zouden we weer een hele poos moeten wachten.'
'Wanneer moet je examen doen?'
'O, in juli. Dat is nog twee maanden. Ik zou graag nog een
kort poosje met je samen willen zijn, als getrouwd man. Ik
ga dan weer varen met prettige herinneringen aan onze eerste
huwelijksdagen.' Hij boog zich nog dieper naar voren en fluister
de: 'En nachten.'
'En als je nu eens niet slaagt?' probeerde Map zo rustig mo
gelijk te vragen. Ze voelde een kleur opkomen en wilde niet
weten, dat ze van deze laatste uitlating enigszins geschokt was.
'Dat is een kans van één op tien. Of misschien één op twintig.
Ik studeer toch iedere dag? Dacht je soms dat ik thuis de krant
zat te lezen? Ik blok uren achtereen. Vanmorgen bijvoorbeeld
ben ik al om half zes opgestaan. Ik heb mijn boeken genomen en
ben naar het tuinhuisje gegaan. Daar heb ik zitten leren tot
broodeten. En daarna opnieuw. Ma bracht koffie en pas om
twaalf uur ben ik ermee gestopt. Na het eten heb ik een uurtje
gepit, waarna ik wat ging wandelen. En toen kwam ik jou
tegen in de stad.'
Ze wist het. Sinds zaterdag was ze weer zonder werk. Het
laatst had ze in een winkel van huishoudelijke artikelen ge
staan. Stomvervelend werk. En ze had helemaal geen verstand
van potten en pannen. Ik ben altijd dromerig, hoe zou dat toch
komen? Soms heb ik er helemaal geen erg in, dat er een klant
voor me staat. Nu ben ik weer zonder. En thuis zijn ze kwaad.
Als ik met Wieg trouw, zou ik meteen uit al die narigheid zijn.
Maar hoe kom je aan een huis? Aan inwonen dacht ze niet. En
zeker niet bij Wieg's ouders. Zo'n groot huis. En bij haar thuis
zouden ze het zeker ook niet goedvinden. Afgezien nog van het
feit, dat Alie al ingetrouwd was met haar man en vast weer een
baby verwachtte.
Hij begon te lachen en greep opnieuw haar hand. 'Nou? wat
zullen we doen? Morgenochtend meteen naar het gemeentehuis
gaan?'
Ze schudde haar hoofd. 'En waar wil jij dan wonen? Zeker
op dat schip van je.'
'Ik heb geen schip. En het is niet de gewoonte, dat de officie
ren hun vrouwen meenemen. Dat doet zelfs de kapitein niet. En
wat een huis betreft.Hij knipoogde. 'Misschien weet ik daar
een mouw aan te passen. Maar dan zullen we niet te lang moeten
wachten. Anders is die kans verkeken.'
Ze geloofde hem niet: 'Je schept op. Hoe zou jij een huis uit
je mouw schudden in deze tijd?'
'Als je dit nu eens aan je aanstaande man overliet?'
'Je weet niet eens, of ik wel met je wil trouwen.'
'Je zoudt het niet slecht hebben, Map. Ik houd van je, dat
moet je toch gemerkt hebben de laatste tijd.'
Ze keek hem opmerkzaam aan. Ja, hij had een verliefde blik
in zijn ogen. En nu ze er over nadacht, wist ze, dat ze die blik
al vaker had gezien. Vorige week nog, toen ze in Edam gedanst
hadden. Hij had de wagen van zijn moeder mogen gebruiken en
op de terugreis, het was zowat middernacht, was hij gestopt en
had haar op zijn onstuimige manier in zijn armen genomen en
gekust. Ze wist het zich nog goed te herinneren, want toen ze
zich thuis uitkleedde, voelde ze haar lippen nog gloeien. Thuis
wat zouden vader en moeder ervan zeggen?
'Ik geloof nooit, dat ze het bij me thuis goedvinden.'
Hij keek verbaasd. 'Ik zou niet weten waarom niet. Wat is er
op me aan te merken?'
'Je bent zeeman.'
Hij knikte begrijpend. 'Het bekende liedje van: in ieder stadje
een ander schatje. Ga weg, dat was misschien vroeger zo, maar
in deze moderne tijd.
'Toch geloof ik, dat ze dit feit wel bezwaarlijk zullen vinden.'
'En jij?'
'Ik? Ze schrok een beetje van deze vraag op de man af. 'Och,
daar heb ik niet zo bij stil gestaan.'
'Zou je het erg vinden je man twee weken thuis te hebben en
vier of vijf maanden niet? Het leven van een zeemansvrouw is
nu eenmaal zo.'
Ze dacht opnieuw na. Het had ook voordelen. Alie placht op
maandagmorgen als ze met de was bezig was, wel eens te
zeggen: Ik ben blij, dat de zaterdag en de zondag weer voorbij
zijn. De hele dag je man om je heen is ook niet alles. Nu heb
ik tenminste weer enkele uren rust. Dat zal wel wat overdreven
zijn, dacht ze altijd. Misschien had Alie dan beter met een zee
man kunnen trouwen.
Map antwoordde niet en hij vervolgde: 'Het heeft ook voor
delen, liefje. Het is iedere keer weer nieuw, als ik terug ben.
We beleven dan als het ware telkens weer onze wittebroodswe
ken. Bovendien zul je nooit financiële zorgen hebben, want je
bent alleen en je kunt uitgaan, zoveel als je wilt, naar huis en
wandelen en op reis. Je hoeft immers met niemand rekening
te houden? Liefje, je zoudt een leven als een prinses hebben.'
'Maar dan een getrouwde prinses.'
'Ja, je bent natuurlijk mijn vrouw en je zult je als getrouwde
vrouw moeten gedragen. Is dat zo moeilijk?'
Ze begon te lachen. 'Dat weet ik niet. Ik ben namelijk nog
nooit getrouwd geweest, zie je?'
'Het huwelijk zou je goed doen, Map. Je zou mooier worden
als je nu al bent.'
'Je overdrijft.' Maar toch voelde ze zich gevleid.
'Zullen we een eindje wandelen? Of wil je eerst nog iets drin
ken?'
Map kwam overeind. 'Laten we maar profiteren van het mooie
weer. Morgen regent het misschien.'
'Ben je mal. De lucht is zo strak als het maar kan. Dit weer
kunnen we dagen houden.'
'O ja, jij bent zeeman, dan heb je er kijk op, he?'
'Zo'n beetje.' Gerrie schoot toe en Wiechert betaalde.
Zondag 15 oktober is de grote dag.
De Ruilbeurs waar iedereen weer
een goede slag moet slaan.
En echt mensen het moet goed wor
den, want we moeten zoveel moge
lijk mensen van buiten de gemeente
trekken, daar immers ligt ons ruil
materiaal. Met de mensen uit Schoorl
zelf zouden wij alle dagen wel kun
nen ruilen. Komt dus allen en u
weet het kinderen hebben gratis
toegang, maar komt u eens mee
moeder of vader en ziet hoe uw
zoon of dochter ruilt en verzameld.
Misschien dat u het dan nog kunt
stimuleren, ook u heeft immers dan
gezien wat een verzameling kan zijn.
Verder hebben wij nog enkele men
sen aangeschreven die hun hobby
en verzameling zullen exposeren, o.a.
voorwerpen, prenten enz. van het
koninklijk huis en over de Konink
lijke Marine.
Komt dus allen, zondagmiddag naar
'De Roode Leeuw' te Schoorl en
maak het gezellig druk zodat ieder
een weer graag eens terugkomt en
dat men in de toekomst gaat zeggen:
'In Schoorl kun je je verzameling
compleet maken.'
Zie verder onze advertentie in dit
nummer van de Duinstreek.
C. MUL, comitélid
Reeds sinds 1952 bestaat er in ons
dorp een comité, dat jaarlijks in de
maanden september en oktober tot
aktiviteit wordt gewekt, om een
collekte te organiseren. De opbrengst
moet dan dienen om mensen elders
in de wereld in hun levensmoeilijk
heden bij te staan.
Wat wij nu doen zou te vergelijken
zijn met wat in de eerste eeuwen
van onze jaartelling de Romeinen en
later de Franken hier te lande
deden, nl. 'Ontwikkelingshulp' voor
al op het gebied van de landbouw.
Deze overdracht van kennis en be
tere methoden zijn misschien te ver
klaren uit de eeuwig in de mens
werkende, soms bijna sluimerende,
in andere tijden aktief wordende
behoefte om modern deelgenoot te
maken van eigen kennis en inzicht
en uit een solidariteitsbehoefte.
Maar laten we niet te zeer gaan fi-
losiferen. Het Schoorlse NOVIB-
comite bestaat uit vertegenwoordi
gers van vijftien verenigingen op so
ciaal, cultureel en politiek terrein.
Er is in Noordholland een aktie in
voorbereiding om alle NOVIB-co-
mitees een samenstelling te geven,
zoals hier sinds 15 jaar bestaat.
Hierin ging Schoorl dus vooraan.
