Het litteken
Bijeenkomst
Gem. Overheid-Burgerij
Broncmierren
G/1
Snuif en wrijf
NUTSSPAARBANK
Vu tei i i 1 v
V-O'
~Jb
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 2 NOVEMBER 1967
Opbrengst collecte
Prinses Beatrix Fonds
Rookloze huisbrand
Ook katten zonder
staart vangen muizen
SPELEN ZONDER SPIJT
Tien soorten kussens
door
Maartje Zeldenrijk
Voor de tweede maal heeft de ge
meentelijke overheid van Schoorl j.l.
maandagavond een contactavond
willen beleggen waarbij ook dit keer
tal van actuele zaken aan de orde
kwamen.
De bestuurders van ons gemeente,
B. en W. en de Raad hadden voorin
de zaal plaatsgenomen, terwijl ruim
100 bestuurden naar naar 'De Rus
tende Jager' waren gekomen.
Burgemeester Bergh heette de aan
wezigen van harte welkom en bleek
verheugd te zijn over de grote op
komst. Hoofddoel van dit soort
avonden, zei de heer Bergh is het
overbruggen van de afstand tussen
de gemeentelijke overheid en de
burgerij. Onder de titel: de gemeente
in deze tijd hield de burgemeester
een toespraak. Hij wees er onder
meer op dat de gewone burgers
vroeger geen enkele macht hadden
en dat er eigenlijk pas na de verove
ring van het algemeen kiesrecht
hierin verandering was gekomen. De
tijd heeft ook in dit opzicht niet stil
gestaan en er zijn krachten in de
maatschappij werkzaam geweest die
de overheid niet onberoerd hebben
gelaten. De heer Bergh wees op en
kele taken van de gemeentelijke
overheid en ook op de minder pret
tige dingen die zij haar burgers wel
moet opleggen zoals de gemeentelij
ke belastingen. Men kan de gemeen
te zien als een vereniging, het dage
lijks bestuur vormen Burgemeester
en Wethouders en de Raad vormt het
bestuur. Men spreekt vaak denige-
rend over een gemeentebestuur en
dikwijls overtreft de kritiek de
waardering.
Men begrijpt niet en weet niet wat
er aan de hand is, terwijl men an
derszins lijdt aan een bepaalde on
geïnteresseerdheid. Dit standpunt
van zonder ons en over ons' is le
vensgevaarlijk voor een democratie.
Wat doen we eraan? vroeg de bur
gemeester zich af. We moeten het
onderling contact gemakkelijker ma
ken en het verkeer tussen gemeente
en burgerij overbruggen.
De gemeente moet bereid zijn om
inlichtingen te ontvangen en zij moet
ook de moed opbrengen om verant
woordelijkheid te dragen ook voor
niet-populaire zaken. De burgers
zullen op hun beurt de gemeente
even positief moeten kunnen, bena
deren als omgekeerd, zij moeten de
zaak ook van de andere kant kunnen
bekijken.
Tot slot van zijn speech zei de bur
gemeester dat het gemeentebestuur
gaarne voor zijn burgers openstaat
en gaf het woord aan de eerste spre
ker.
Er werden door de aanwezigen za
ken van de meest uiteenlopende
aard aan de orde gesteld en het zij
ons vergund hieruit een résumé te
geven.
Er werd onder meer naar voren
gebracht dat de NHAODO 's winters
alleen maar een uurdienst heeft in
gesteld en dat men, wil men b.v. een
concert in Alkmaar bijwonen, men
om 19.15 uur moet vertrekken en
pas om middernacht terug kan zijn.
De gemeente bleek hierin, aldus de
heer Bergh weinig invloed op te heb
ben, maar hij beloofde contact hier
over met de NHADO op te nemen.
Uit het antwoord op een vraag over
de vestiging van scholen in Schoorl-
Oost bleek dat er ook voor een open
bare lagere school in dat plan ruimte
is gereserveerd.
Over het zwembad zei wethouder
Dekker dat hier wel besprekingen
over gevoerd zijn. Burgemeester
Bergh haalde een artikel aan dat ie
mand had geschreven die drie jaar
in een Engelse gemeenteraad had
gezeten. Deze had geschreven dat
men de termijn voor de totstandko
ming in zijn gemeente van een
zwembad, op een mensenleeftijd kon
stellen.
Verder werd aandacht gevraagd
voor het gebruik van broemfietsen,
voetgangers en paarden van het zg.
eenmanspad.
Over de borden die de 50 km.grens
aangeven merkte de heer Bergh op
dat de wegenverkeersregeling uit
gaat van een algemeen principe
waarvan ook een gemeente zich
dient te houden. Ook als het onlo
gisch is zoals bij de aanduidingen
bij Aagtdorp.
Ook de inwoners van het plan Oost
die hier pas wonen verkregen het
woord. Enkelen van hen verklaarden
in het geheel niet geïnformeerd te
zijn over allerhande zaken zoals het
bestaan van verenigingen en der-
V'U V'i V:: -J'i -■
'V.' -
gelijke. Het gesprek kwam hierdoor
op de Gids van Schoorl, de voorzit
ter van de Schoorlse Gemeenschap,
de heer Koeman verklaarde dat de
zakenmensen, ondanks vele verzoe
ken nog geen advertenties voor de
gids hadden opgegeven. Hierdood
was de zaak in de impasse gekomen.
De heer De Leeuw, voorzitter van
de afdeling Schoorl van de Ned.
Middenstandsbond verklaarde graag
zijn medewerking te willen verlenen.
Iedereen bleek het er wel over eens
dat deze gids onmisbaar is voor elke
nieuwe inwoner.
Men merkte ook op dat de water
overlast in Schoorl-Oost groot is en
ook dat nog niemand is voorzien van
telefoon. Men staat wel in de gids
maar bezit nog geen toestel.
Ook het verkeer kwam uiteraard
aan de orde, de burgemeester zei
hierover dat, als de nieuwe weg om
Schoorl er eenmaal is, de bestaande
wegen ontlast zullen worden. Delen
van deze weg zijn al opgenomen in
het bestemmingsplan en de burge
meester toonde zich over de realisa
tie ervan, optimistisch.
Ook kwam de Schoorlse gemeen
schap ter sprake, zoals bekend
het overkoepelend orgaan van de
plaatselijke verenigingen.
Volgens sommige aanwezigen was
het de taak van deze gemeenschap
de nieuwe inwoners voor te lich
ten, maar hieraan is veel werk,
tijd en geld verbonden.
De burgemeester achtte in deze
een blad als ,De Duinstreek' van
onschatbare waarde, de agenda
van de Schoorlse Gemeenschap
zou kunnen worden uitgebreid.
De heer Volkers bood aan gratis
op elke eerste van de maand een
extra nummer van ,De Duin
streek' huis-aan-huis te bezorgen
waarin vooral voor de nieuw
komers veel wetenswaardigs zou
staan.
Ook op onderwijsgebied waren de
nodige vragen, deze varieerden van
vuile zandbakekn bij de kleuterscho
len, tot stichting van één centrale
school. Voor dit laatste was de
burgemeester niet zo geporteerd, hij
vond het verstandiger om in een
langgerekte gemeente als Schoorl,
de scholen verspreid te houden over
de verschillende woonkernen. Hij
dacht in dit verband wel aan de
stichting van, een scholengemeen
schap, maar dan, zoals gezegd, ver
spreid.
De heer Verwey dankte namens alle
aanwezigen de burgemeester voor
zijn wijze van inleiden.
Om even elf uur werd de geslaagde
bijeenkomst gesloten.
Uw -erkoudheid van neus.
keel of borst wee met
DE DUINSTREEK
De collecte ten behoeve van het
Prinses Beatrix Poliofonds, welke in
de week van 16 t.m. 21 oktober j.l.
werd gehouden, heeft in de gemeente
Schoorl 1.448,75 opgebracht.
Alle dames, die, onder het motto
,Doe wat voor uw Naaste', op zo
spontane wijze hebben meegewerkt
aan de totstandkoming van dit
prachtige resultaat worden ook langs
deze weg nogmaals hartelijk dank
gebracht.
Een nieuwe brandstof is ontwikkeld
door een aantal mijnbouwmaat-
pijen in de Europesche Economische
Gemeenschap. De Nederlandse
Staatsmijnen behoren tot deze groep.
De nieuwe brandstof is in zoverre
volstrekt nieuw, dat zij geen rook,
geen walm en geen roet produceert.
Het nieuwe produkt Ancit genaamd
zou voor huisbrand bijzonder ge
schikt zijn. Het wordt gemaakt van
kolengruis met behulp van een ge
heel nieuw procedee en wordt aan
geboden in de vorm van briketten.
De calorisch waarde komt ongeveer
overeen met die van antraciet. Het
plan zou zijn deze briketten ook nog
te kleuren en ze aldus een plezie
riger uiterlijk te geven dan de zwar
te massa van de gewone briket.
Enige jaren geleden bemerkte de
regering van het eiland Man tot aller
ontzetting, dat de inheemse katten
dreigden uit te sterven. Niets bij
zonders, zult u zeggen, maar dan
vergeet u dat deze poezensoort uniek
is in Europa. Ze hebben namelijk
geen staart. Om de kat niet slechts
in de handboeken over biologie,
maar ook in werkelijkheid te laten
voortleven, namen de Manxmen een
initiatief. Er werd een kattenfokke-
rij opgericht. Het succes bleef niet
uit. Niet alleen op het eiland zelf is
hun voortbestaan nu verzekerd, maar
in de hele wereld zijn zij als huis
dier geliefd geworden. Eén van de
katten, Peta, bekleedt zelfs een over-
heidsfunktie. Zij is aangesteld als
Officiële Muizenvangster van het
Britse Ministerie van Binnenlandse
Zaken (Official Home Office Mouser)
en ontvangt voor haar drukke en
omvangrijke werkzaamheden een ho
norarium van 2,50 per week. Haar
rechten op pensioen en vakantiegeld
zijn vanzelfsprekend verzekerd.
Een kind gaat naar school. Het is
een jongetje. Hij draagt geen keurig
grijs kostuum-met-vest, geen strop
das. Hij is geen klein meneertje.
Daarnaast loopt een meisje. Zij
draagt geen Chanel, geen hoedje. Zij
is geen klein mevrouwtje.
Nee, het is 1967 en kinderen mogen
kind zijn, ook in hun kleding. Ver
dwenen zijn de opgeprikte 'stil-
zittertjes', de kleurloze pronkpoppen
die boordjes stijf en strikjes schoon
moeten houden. De opgedofte mini-
mensjes, ze zijn er niet meer. Kin
deren hebben vandaag hun eigen
mode, met zakken en ritsen waar
zij ze hebben moeten, een mode
zonder iele kraagjes en knopen-waar
je-niets-aan-hebt. Het zijn kleren
gemaakt van anti-kreukstoffen,
zoals draion die voor geen enkele
vlek het onderspit delven.
Het kind van nu mag zich bewegen
in komfortabele kleren, berekend op
onbelemmerd rollebolen, op spelen
zonder spijt.
Een fijne dralontrui, waarin ondanks de witte kleur
best gespeeld mag worden: hij is immers zó gewassen
Wist U, dat er tenminste tien ver
schillende soorten kussens, hoofd
kussens wel te verstaan, bestaan?
En dan zonder grapjes als een inde
ling in kleine en grote, rechthoekige
of ronde kussens, maar tien echt
verschillende soorten. Een Neder
landse fabriek maakt alle tien die
soorten en heeft een overzicht sa
mengesteld van de verschillende vul
materialen plus de bijbehorende ei
genschappen. Al die soorten met hun
eigenschappen vullen samen een heel
groot overzicht. Hieronder volgt
slechts een greep uit het geheel.
Betrekkelijk goedkoop zijn hoofdkus
sens gevuld met BEDVEREN, dat
zijn speciaal gezuiverde kippeveren,
en KAPOK. Bedveren zijn tamelijk
zwaar, kapok is veel lichter. De ve-
De deur ging open en Ruizenaar kwam binnen. Hij had zich
opnieuw gewassen en zijn haar gekamd. Hij liep naar de ouder
wetse secretaire, waarvan hij de kap omhoog schoof. Uit een
kistje nam hij een sigaar en stak die aan. 'Is er al koffie?'
Map stond op. 'Ik maak het meteen klaar.'
Mevrouw Ruizenaar wachtte tot haar dochter het vertrek had
verlaten en keek toen naar haar man. 'Map wil trouwen', zei ze.
De tuinder stond midden in de kamer op zijn dikke sokken
en draaide zich half naar zijn vrouw. 'Zo? Wie is het? Toch niet
die zeeman?'
'Wiechert Lakeman. Wat had je anders gedacht?'
'Verleden jaar met de kermis heeft ze nog gedanst met die
jongen van Rijser.'
Er kwam een vage glimlach over het gezicht van de vrouw.
'Drie maanden voor wij trouwden, ging je nog een hele nacht
uit met Antje Debets.'
De man knikte. 'Dat zal ik wel tot mijn dood toe moeten ho
ren. We hadden ruzie gehad en een ander uitgezocht. Maar een
week later hadden we het weer afgezoend.'
'Het doet er niet toe. Wieg heeft haar vandaag gevraagd. Hij
moet over een poosje examen doen. Als hij slaagt, verdient hij
meer en moet weer varen. Vóór die tijd wil hij trouwen.'
'En waar willen ze wonen? Hier zeker?'
'Geen sprake van. Dat zal ik haar wel goed aan het verstand
brengen. Overigens Wieg's moeder schijnt een huisje te hebben
in de stad, dat kan beschikbaar komen.'
'Ik moet het eerst nog zien.'
'Ik ook. Maar ben jij tegen dit huwelijk?'
'Natuurlijk. Wat is nou een zeeman? Ik had ze veel liever met
die jongen van Rijser gezien.'
'Jij had ook bezwaar tegen Wout. En gaat het niet best met
die twee?'
'Wat noem jij best? Er gaat geen dag voorbij, of ze bakkeleien
met elkaar.'
'Omdat Wout soms veel te goed voor haar is. Alie is soms nogal
een lekker dier.'
O, heeft ze zeker van mij, he?'
Ze glimlachten en haar handen rusttten enkele ogenblikken in
haar schoot. 'Ze is, als de anderen, ons kind, Toon. Van ons
beiden. Dus ze zal van ons allebei wel wat meegekregen hebben.'
'Van mij het slechte en van jou het goede?' Ze hoorde in zijn
stem, dat hij het niet meende.
'Daar geef ik maar geen antwoord op. Ik meen, dat we tot op
heden niet over onze kinderen te klagen hebben. Maar wat doe
je met Map?'
'Het uit haar hoofd praten.'
'Bega geen tweede vergissing, Toon. Dat heb je ook geprobeerd
bij Alie. Zonder resultaat. Bij mij thuis waren ze er indtertijd
ook niet zo gek op om jou tot schoonzoon te krijgen. De oudjes
weten nu onderhand wel, dat ze het met Toon Ruizenaar slechter
hadden kunnen treffen.'
De man kwam op haar toe en streek zijn vrouw even over de
haren. 'Dank je, meid. We hebben ook wel eens verschil van
mening, maar uiteindelijk hebben we toch een goed huwelijk,
of niet?'
Ze knikte, hem lachend aankijkend. 'Zou je er niet verstandi
ger aan doen, om de werkelijkheid onder de ogen te zien? Map
en Wieg kennen elkaar al zoveel jaren. Ik vrees, dat er niet veel
aan te doen zal zijn.'
'Ik zal haar toch waarschuwen voor de konsekwenties, welke
uit een zeemanshuwelijk kunnen voortvloeien. Zodat ze mij in
elk geval later, als het mis gaat, niets kan verwijten.'
'Dat is je goed recht als vader.'
HOOFDSTUK 3
In de buurt wist men het binnen twee dagen, de oudste doch
ter van Ruizenaar gaat trouwen met die Wiechert Lakeman,
je weet wel, die al jaren vaart. Dat meidje hing al aan zijn
arm, toen ze nauwelijks van school waren. Wat ze in hem
ziet.En dan nog een zeeman. Ik heb zo vaak al gelezen van
mislukte zeemanshuwelijken.
Het kon Map allemaal niet schelen. Nu de kogel door de kerk
was en vader en moeder hun toestemming wilden geven, was de
weg naar het altaar geëffend, zoals Wieg spottend zei. Toen hij,
op zijn beurt, thuis had verteld van zijn huwelijksplannen met
Marianne Ruizenaar, had zijn moeder alleen maar even ge
knikt en geantwoord: 'Daar zul je een goed vrouwtje aan krijgen
mijn jongen. Maar hoe denken de Ruizenaars er over?'
Dat kwam reeds de volgende avond uit de doeken. Want het
echtpaar Ruizenaar was na het broodeten in de Opel gestapt en
naar het spul van de weduwe Lakeman gereden. 'Om er es over
te praten.' Er was niet over nagedacht, wie het eerst naar wie
behoorde te gaan. Dat was zo ouderwets. Misschien hadden de
Lakemans een paar centen meer, maar hun spul was veel
kleiner dan dat van de Ruizenaars. En vrouw Lakeman was
bovendien weduwe. Die behandelde je ook wat voorkomender,
nietwaar?
Vrouw Lakeman scheen de familie al verwacht te hebben. Ze
zat tenminste in haar paasbest in de pronkkamer, toen de meid
het bezoek aankondigde. Wieg en Bram waren de deur uit,
zodat er een ongestoord gesprek kon plaats vinden. Ruizenaar
was er de man niet naar om een blad voor zijn mond te nemen
en deelde in voorzichtige bewoordingen mede, dat hij en zijn
vrouw wel bepaalde bezwaren hadden tegen.dit huwelijk. Niet
tegen Wiechert Lakeman persoonlijk, die ze ellemaal kenden
als een flinke kerel, waar nooits iets kwaads va nte vertellen
viel, dan wel zijn beroep. Maar vader Ruizenaar zei ook zeer
wel te kunnen begrijpen, dat men twee jonge mensen, die van
elkander hielden, niet mocht beletten een huwelijk aan te gaan.
Weigering zou nare gevolgen kunnen hebben en uiteindelijk zou
dan toch toestemming moeten worden gegeven. Zo, nu wist
vrouw Lakeman meteen, hoe de Ruizenaars er over dachten.
Maar dat was voor vrouw Lakeman geen nieuws. Al ging ze
dan nog maar weinig 'de hort op', ze hoorde alles, wat er in
de voorstad gebeurde. Dat er heel wat mensen bepaalde beden
kingen hadden tegen een zeemanshuwelijk in het algemeen en
dat van Marianne en Wiechert in het bijzonder, wist ze ook.
Doch ze was bepaald van mening; dat de Ruizenaars haar zoon
te laag aansloegen. Natuurlijk zou hij wel eens een avon
tuurtje gehad hebben tijdens zijn vele reizen. Maar ze meende
zich te herinneren, dat Marianne ook niet zat te kniezen ge
durende de maanden, dat Wiechert op zee vertoefde. Dit alles
was evenwel afgelopen, als ze terugkwam uit het gemeentehuis.
Dat had ze haar zoon aan het verstand gebracht, maar dat was
niet eens nodig geweest, want Wiechert had zelfs opgespeeld
tegen zijn moeder en geantwoord: 'Zeg, wat denkt u wel ven
me? Als ik zo'n schat van een vrouw krijg als Map is, heb ik
verder niets meer nodig.' Wel, dat zei genoeg, dacht vrouw
Lakeman.
Binnen het uur was men het met elkaar eens, temeer omdat
het ook waar bleek te zijn van dat huis in Purmerend. 'Het
staat in de Julianastraat; jullie moeten zelf maar eens gaan
kijken. En met de woningcommissie in Purmerend maak ik dat
wel voor elkaar. Ik heb drie jaar geleden al gezegd, dat de
volgende bewoners door mij zelf uitgezocht zullen worden. Ik
ben ze indertijd terwille geweest, wat die oude mensen Van Plas
betreft, dus ik heb ze aan me verplicht. Het is niet zo gek groot,
maar groot genoeg voor een jong echtpaar. Wordt het na enige
jaren te klein, dan is er altijd wel een ruiling mogelijk.
En het slot was: 'Ik zorg voor het huis, jullie maken de brui
loft in orde. En wat de spulletjes betreft, daar moeten ze zelf
maar voor zorgen. Wiechert heeft een slordige cent op zijn
boekje, want al is hij zesentwintig jaar, ik heb er altijd voor ge
zorgd, dat hij niet alles kon opmaken. Dat is nergens voor nodig.'
Op de terugweg naar huis, zei Toon Ruizenaar tot zijn vrouw:
'We zullen wel wat van de bank moeten halen, meid, want ik
denk, dat er op het boekje van onze Map niet zo heel veel
staat.'
Zijn vrouw grinnikte. 'Als ik me goed herinner: vijftien gulden.'
Waarop haar man droog opmerkte: 'Dan hoeven we toch niet
alles te betalen.'
Aartje Lakeman reed de volgende morgen meteen naar Pur
merend, waar ze als eigenares van enkele huizen bekend stond.
Ze draaide er niet om heen, vroeg niets, maar vertelde kort en
bondig, dat haar zoon binnenkort ging trouwen en dat ze haar
woning in de Julianastraat nodig had voor het aanstaande jonge
echtpaar. En.voegde ze er aan toe: 'Zoals drie jaar geleden
hier, in ditzelfde vertrek, is afgesproken.'
Daar kwamen natuurlijk bedenkingen tegenop. In de eerste
plaats was deze ambtenaar nog geen drie jaar in funktie, dus hij
wist van niets. Dat moest hij nakijken. In de tweede plaats wa
ren bruid en bruidegom geen inwoners van de stad en tenslotte
had de bruidegom als zeeman geen economische binding met
Purmerend. De ambtenaar adviseerde Rotterdam, de werkgever
van de stuurman en het woningbureau aldaar. Maar van de be
wuste woning was geen sprake. Dat moest mevrouw Lakeman
toch zelf kunnen begrijpen. Er stonden nog zoveel woningzoeken
den op de lijst.
'Mevrouw' Lakeman kneep enige ogenblikken haar lippen te
zamen. 'Best, meneer, als u niet wil meewerken, dan neem ik
wel mijn maatregelen. Als u vechten wilt, kunt u oorlog krijgen.
En die krijgt u, dat garandeer ik u bij deze. Vanmorgen nog ga
ik naar mijn advokaat. Ik heb hier in de stad acht huizen.
Vandaag krijgen alle acht gezinnen per aangetekende brief op
zegging van huur. Binnen een maand. Zijn ze niet verdwenen,
dan staat de eenenderigste de deurwaarder bij hen op de stoep.
ring is bij de bedveren traag, bij
kapok vrij traag. Ze voelen beide vrij
stevig aan, veren zelfs vrij hard.
Bedveren zijn minder warm dan ka
pok. Kapok kenmerkt zich door een
snelle vocht opname en vochtafstand
voelt daardoor altijd droog aan en
broeit nooit. De houdbaarheid is bij
beide beperkt: ze moeten geen van
beide geklopt worden. Kapok is ver
der mot-, schimmel- en bacterievrij
EENDE VEREN zijn aanmerkelijk
duurder dan bedveren of kapok.
Een nieuw met eendeveren gevuld
kussen maakt een licht krakend ge
luid. De houdbaarheid is hier zeer
goed. Regelmatig opschudden is voor
het behoud van de veerkracht nodig,
waarbij het kussen zijn oude vorm
herneemt. Eendeveren kussens zijn
behaaglijk warm zonder te broeien,
nemen ook goed vocht op.
HALFDONS kussens zijn gevuld met
kleine eendeveren en dons. Het ma
teraal hiervoor komt veelal uit Chi
na. Ze lijken wat op eendeveren kus
sens, maar veren langzamer, zijn
soepel en zacht. Op den duur wor
den deze kussens iets dunner. Ie
mand die hoog wil slapen kan een
dergelijk kussen samen met een
steunkussen gebruiken. Halfdonzen
kussens zijn duurder dan eendeve-
renkussens. Veel duurder zijn GE
HEEL DONZEN kussens. Hier be
staat de vulling uit de kleinste,
schatloze 'veertjes' van watervogels.
Ze zijn heel zacht en soepel, bollen
en indrukken weer geheel op. De
kussens kunnen warm zijn, afhan-
kelk van de hoeveelheid vulling en
zijn vrijwel onbeperkt houdbaar.
Ook schuimrubber en kunststoffen
worden voor hoofdkussens gebruikt.
Schuimrubber is zeer veerkrachtig,
uitstekend houdbaar en vrij zwaar.
De vochtafvoer vindt plaats door
ventilatie; erg warm zijn deze kus
sens niet. Indien ze vochtig zijn
moeten ze goed worden gedroogd,
maar men moet oppassen met direct
zonlicht.
Hoestdrank in tabletvorm.S5ct
Hoofdkussen gevuld met ACRYL
VEZELS moeten niet ruw behandeld
worden. Vocht wordt door deze kus
sens niet opgenomen maar wel af
gevoerd, getransporteerd. De kussens
voelen stevig en toch zacht aan en
zijn aangenaam warm. Op den duur
worden ze iets dunner, maar de vul
ling blijft zacht. De houdbaarheid is
goed. Het gewicht is ongeveer dat
van kapok.
Hoofdkussens met 'n POLYESTER-
VEZELVLIES-vulling lijken wel wat
op de kussens met acrylvezels. Ze
zijn echter veel lichter en veren
veel levendiger. Ze nemen geen
vocht op maar kunnen wel ventile
ren, hebben geen hinderlijk vochti
ge warmte. Ze moeten eveneens niet
ruw worden behandeld en hebben
ook een goede houdbaarheid. De
laatste kunststof tenslotte is POLY
ETHER in een zachte kwaliteit. Is
lichter dan schuimrubber, warmer
en geeft zonder ventilatie kans op
vochtige warmte, veert langzaam en
voelt zacht aan. De houdbaarheid is
goed, de prijs ligt tussen kapok en
bedveren enerzijds en eendeveren
anderzijds.
Het complete overzicht is bij sommi
ge winkeliers wellicht verkrijgbaar.
(De handelsnaam waaronder de fa
brikant zijn kussens brengt is Zwa-
nenmeer).
