Gemeenteraad Schoorl
weekblad
Het litteken
X
Geen verkoop woningwetwoningen
Een 10 kVA kabel voor Schoorl aan Zee
Voorzieningen wateroverlast Schoorl-Oost
Verkoop bouwgrond
Instelling commissie
natuur- en
landschapschoon
Verkoop
woningwetwoningen
Voorzieningen
nieuwe weg naar zee
Aansluiting drainage
Oost 1
op regenwaterriool
Rondvraag
NUTSSPAARBANK
'W
Sinterklaasfeest
in Huize 'Westerkimme'
GEHOORD
INDE RAAD...
Ledenvergadering
'Schoorlse IJsclub'
Midget golfclub
door
Maartje Zeldenrijk
Vorige week woensdag kwam
de Schoorlse Gemeenteraad
weer bijeen om ditmaal een
agenda van 15 punten af te
werken.
De publieke belangstelling
was minimaal, logisch omdat
ons nationale voetbalelftal
tegen de Russen in het
Feijenoordstadion speelde en
deze wedstrijd door de televi
sie werd uitgezonden.
Met Smit's Bouwbedrijf zijn reeds
geruime tijd onderhandelingen ge
voerd omtrent de verkoop van grond
in het bestemmingsplan Schoorl-
Oost voor de bouw van 16 premie
woningen, 18 premiekoopwoningen,
18 vrije sectorwoningen en 23 gara
ges.
Deze onderhandelingen zijn inmid
dels voltooid en Smit's Bouwbedrijf
verzocht de Raad de gronden be
stemd voor de bouw van woningen
te willen verkopen voor de prijs van
7.000,- per perceel en die voor ga
rages voor 1500,- per perceel.
Wat de woningen betreft is hiermee
per woning een hoeveelheid grond
gemoeid van 140 m2 per woning het
geen een verkoopprijs betekent van
vijftig gulden per m2. De opervlakte
grond benodigd voor de garages be
draagt 20 m2 per autobox hetgeen
een verkoopprijs betekent van 75
m2.
Op grond van het bovenstaande
werd de Raad door B. en W. ge
vraagd de gronden voor deze in to
taal 52 woningen en 23 garages te
verkopen. De Raad stemde hiermee
in, zij het dat de heer Sleking op
merkte dat de huizenblokken dichter
op elkaar stonden dan thans. Bij vol
gende plannen zullen bredere stra
ten worden geprojecteerd.
De toenemende groei en ontwikke
ling van Schoorl gaan helaas gepaard
met een verlies aan landelijk schoon
en daarom achtten B. en W. het ge
wenst een commissie in het leven
te roepen die zich bezig gaat hou
den met de zorg voor het natuur-
en landschapsschoon.
De Raad werd gevraagd in deze
commissie te benoemen de heren: A.
Jonkers, D. Trap, A. Schermer, dr.
J. Verwey, J. de Leeuw en J. Mue-
link. De heer Louter zag de com
missie graag met een agrariër uit
gebreid en kreeg a la moment zijn
zin want hij werd direct in deze
commissie benoemd.
Door een aantal bewoners van wo
ningwetwoningen was een verzoek
ingediend om de door hen bewoonde
woningwetwoningen van de gemeen
te te mogen aankopen.
In een uitvoerige toelichting vroe
gen B. en W. de Raad hiertoe over
te gaan omdat het uiteindelijk de
bedoeling van de bouw van dit soort
woningen is, de woningnood op te
heffen voor die bewoners die niet
in staat zijn een eigen woning te
stichten.
Verder is het gevaar van speculatie
niet denkbeeldig en het kan bij ver
koop verkomen dat het huis iri han
den komt van iemand waarvoor hij
in beginsel niet is bestemd.
Er bleken zowel voor- als tegenstan
ders van het voorstel te zijn.
De heer Meedendorp stond in deze
achter hét beleid van B. en W. maar
de heer De Leeuw geloofde niet in
speculatie zei hij. We kunnen in de
ze "de mensen toch wel een kans
geven de spaarzin te bevorderen door
het stichten van een eigen woning.
De heer Meijer merkte op dat zijn
fractie zich uitvoerig met de zaak
had beziggehouden en dat hij zich
in principe niet afwijzend tegen de
verkoop van de woningen stond.
Maar in verband met de huidige
woningnood stelde hij voor pas op
de plaats te maken en de zaak over
een paar jaar nog eens te bezien.
De heer Sleking merkte op dat de
verkoop van de huizen aan mensen
zou kunnen geschieden die aan
Schoorl gebonden zijn en dat achtte
hij de kans op speculatie uitgesloten.
De burgemeester lichtte een en an
der uitvoerig toe en vervolgens
werd op verzoek van de heer Sle
king de zaak in stemming gebracht.
Mevrouw Kroon en de heren De
Leeuw en Sleking stemden tegen
zodat het voorstel van B. en W. om
de betreffende huizen niet te verko
pen met 8 tegen 3 stemmen werd
aangenomen.
Schoorl aan Zee is tot op heden nog
steeds verstoken van een aansluiting
op het waterleiding- en elektrici
teitsnet. Meermalen heeft de Keu
ringsdienst van Waren op de nood
zaak hiervan gewezen.
Een en ander was voor B. en W.
aanleiding tot het indiehen van een
verzoek om een Rijksbijdrage maar
er is door het Rijk nog geen beslis
sing genomen. Het Staatsbosbeheer
zal binnenkort beginnen met de aan
leg van de weg van Camperduin
naar Hargen aan Zee en met de tot
dat werk behorende inrichting van
een parkeerterrein aldaar. In het be
lang van de recreatie en gelet op de
voortschrijding van de tijd vroegen
B. en W. de Raad een krediet van
60 mille ter beschikking te stellen
voor de aansluiting van Hargen en
Schoorl aan Zee op het waterlei-
dings- en elektriciteitsnet.
Dat was althans het eerste voorstel
maar ter vergadering bleek uit de
contacten die B. en W. gehad heb
ben met het PEN, dat de 60 mille
is afgestemd op een meer stroom
voorziening. Er was uitgegaan van
een kabel van 3 kVA maar om de
behoefte aan elektriciteit ook in de
toekomst op een verantwoorde wijze
te kunnen opvangen is een stroom
kabel van 10 kVA nodig.
In plaats van de vermelde 60 mille
werd de Raad dan ook gevraagd
170.000,- beschikbaar te stellen.
Uit de discussies over dit punt kwam
wel naar voren dat de investeringen
onrendabel zijn omdat ter plaatse
nu eenmaal geen woningen zijn ge
legen.
Nadat wethouder Muelink op des
kundige wijze de Wet van Ohm had
toegelicht om het begrip kVA te ver
duidelijken, ging de Raad met het
voorstel tot beschikbaarstelling van
de 170 mille accoord.
In het bestek van het bestemmings
plan Oost I was oorspronkelijk re
kening gehouden met de aanleg van
een ontwateringsriool.
Door het adviesbureau was in 1965
medegedeeld dat was overeengeko
men dat het riool met een doorsnede
van 70 cm zou worden verlegd tot in
de Damweg en dat het ontwaterings
riool van 60 cm in zijn geheel zou
komen te vervallen. In de praktijk
is echter gebleken dat de aanleg van
dit ontwateringsriool met het oog op
een goede afvoer van het water in
plan Oost noodzakelijk is. Daarnaast
dient ter plaatse een schoonwater-
pomp te worden geplaatst waarvan
de capaciteit berekend is op het
gehele plan.
De kosten van deze voorzieningen
belopen een totaal bedrag van 66
mille en de Raad werd gevraagd om
een krediet tot dit bedrag beschik
baar te stellen.
Uit de over dit punt gevoerde dis
cussies bleek wel dat de Raadsleden
niet veel lof hadden voor de deskun
digen die de gemeente hadden ge
adviseerd. Deze zouden te weinig
begrip hebben van het afvloeien van
het duinwater.
Op de enkele weken gehouden con
tactbijeenkomst met de nieuwe be
woners had de adjunct-directeur van
Smit's Bouwbedrijf verteld dat door
middel van pompen de zaak wel
weer spoedig zou zijn opgelost.
Later hadden B. en W. advies inge
wonnen bij de vereniging van Ned.
Gemeenten en van die kant achtte
men het verstandig als in plan Oost
een waterpartij zou worden opge
nomen waardoor de bewoners aldaar
van de wateroverlast zouden worden
verlost. De burgemeester zei in zijn
uitvoerige toelichting op dit punt
dat hij niet zo'n voorstander was van
waterpartijen gezien het gevaar voor
kleine kinderen.
Na enige discussie besloot de Raad
het gevraagde krediet toe te staan
en dat men later zal beslissen welke
manier van waterafvoer zal worden
toegepast.
Zowel wel te verwachten was, wer
den vele vragen gesteld en opmer
kingen gemaakt naar aanleiding van
het artikel in de Alkmaarsche Cou
rant over het 'Hoge Duin'.
Zoals bekend heeft de VARA-tele-
visie hier aandacht aan besteed. Wij
nemen aan dat de kwestie onder
hand wel genoegzaam bekend is en
zullen daarom volstaan met een ré
sumé van de gevoerde discussies.
De heer Meijer sprak van een ten
dentieuze berichtgeving, hij had
zich geergerd aan de berichtgeving
en ook aan de betreffende TV-uit-
zending van VARA's 'Achter het
Nieuws'.
De heer Meedendorp las de notulen
van de vergadering van 13 juli voor
toen de Raad de beslissing had ge
nomen het huis aan te kopen. Het
ging er toen om, aldus de heer Mee
dendorp om de gemeente planolo
gisch regelend te laten optreden bij
de vestiging van inrichtingen. Zijn
vraag of het gemeentebestuur inder
tijd ook het taxatierapport had ge
zien, waarin de prijs van 250 mille
was genoemd, werd door wethouder
Muelink bevestigend beantwoord.
Rond de vijftiger jaren, zo merkte
de heer Sleking op waren ook al
stemmen opgegaan op regelend op
te treden bij de vestiging en plaats
van inrichtingen.
Men was wel unaniem van mening
dat op Schoorl een verkeerde smet
was geworpen en als bewijs dat
Schoorl de geestelijk misdeelden wel
gunstig gezind is merkte mevrouw
De Boer aan dat door een postzegel-
aktie grote bedragen aan het Kin
dertehuis 35.000,- en 'Scorlewald
25.000,- waren toegekend.
Burgemeester Bergh liet de gehele
gang van zaken rond de aankoop
de revue passeren en hij bleek voor
al ontstemd te zijn dat het 'Achter
het Nieuws-team' het niet nodig
had geoordeeld ook het gemeente
bestuur van Schoorl te horen. Zoals
bekend werd alleen het woord ge
geven aan de vereniging 'Helpt el-
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 7 DECEMBER
DE DUINSTREEK
kander'. Uitdrukkelijk kwam wel
vast te staan dat de aankoop van
het huis en de vestiging van een
stichting voor geestelijk gehandicap
ten twee los van elkaar staande za
ken waren.
Verder kwam ook de Groeter kleu
terschool in de rondvraag weer aan
de orde. Deze school zal op vrijdag
8 december 's middags om half drie
officieel worden geopend.
Nadat nog vragen waren beantwoord
over de schooltandverzorging en over
de tarieven van het Centraal Zieken
huis werd de vergadering gesloten.
Zaterdag 2 december is in 'Wester
kimme' weer het traditionele Sint
Nicolaasfeest gehouden.
Nadat alle aanwezigen hun plaatsen
hadden ingenomen, sprak mevrouw
Doorn enige welkomstwoorden tot
de aanwezigen, bestuursleden, het
duo Trudi en Rudi uit Schagen, en
wenste een ieder een gezellige avond
toe, waarna zij het woord gaf aan
het duo Trudi en Rudi die enige
zeer verdienstelijke nummertjes zang
ten beste gaven. Jammer was het
wel, dat zij hoofdzakelijk buiten
landse liedjes lieten horen, want we
zijn nog niet zover dat de bejaarden
Spaans, Grieks, Italiaans, en Hon
gaars kunnen verstaan.
Hierna werd onder het genot van
een kop chocolademelk met gebak
begonnen met het ronddelen van de
geschenken door Sinterklaas gege
ven voor de bejaarden, voor het per
soneel, voor de directrice en mijn
heer Doorn.
Daarna werden door de bewoners,
cadeautjes aangeboden aan de heer
en mevrouw Doorn, aan de heer en
mevrouw Ruis (voor hun hulp ge
durende de periode toen de heer en
mevrouw Doorn met vakantie waren)
en verder aan elk personeelslid. Al
met al was 't weer 'n reuze drukke en
gezellige avond, en past hierbij wel
een woord van dank voor diegenen
die dit alles heeft georganiseerd en
uitgevoerd.
Met een woord van dank aan allen
werd deze avond weer besloten en
ging een ieder met zijn geschenk
naar zijn of haar kamer.
Burgemeester Bergh, in verband met
de voetbalwedstrijd
'Ik heet u welkom en als ik eerlijk
mag zijn, tot mijn spijt'
Burgemeester Bergh over de benoe
ming van de heer Jonkers van
Staatsbosbeheer in commissie na-
tuur- en landschapsschoon
'De heer Jonkers gaat niet zonder
gevoel en kennis van zaken aan
het bomen kappen'
Burgemeester, nadat hem het be
grip kV A was uitgelegd
'Toen ik voor het eerste deze ter
men hoorde dacht ik dat ze het
over kaviaar hadden';
Burgemeester Bergh over het feit
dat 'Achter het Nieuws' het gemeen
tebestuur geen gelegenheid had ge
geven haar visie op de kwestie met
'Het Hooge Duin' te geven
'Het is jammer dat 2000 jaar cul
tuur aan de VARA zijn voorbijge
gaan. Want zelfs de oude Grieken
hadden al het recht van woord en
wederwoord'
De heer Sleking
'Is dit bij de nieuwe Grieken ook
zo?'
Tijdens de vorige week donderdag
gehouden vergadering van de
Schoorlse IJsclub was er kritiek op
de Kon. Nederlandse Schaatsenrij-
dersbond. En wel in die zin dat men
van de zijde van de bond verkwis
tend omging met de contributies van
de afdelingen omdat men bij het uit
zenden van vijf rijders naar het bui
tenland, liefst 4 coaches meestuurt.
Het gevolg hiervan was dat Schoorl
minder leden had opgegeven dan zij
in werkeijkheid heeft.
De vereniging telt overigens 950 le
den en de circulaire die is uitgegaan
om dit aantal te verhogen heeft
veel succes opgeleverd. Vooral van
de zijde der nieuwe bewoners bleek
voor belangstelling voor de vereni
ging te bestaan.
De voorzitter, de heer De Boer kan
van die bijna 1000 leden er slechts
een twaalftal op de vergadering wel
kom heten. De afgelopen winter
was er slechts twee dagen gelegen
heid de schaatsen onder te binden.
Visueel is de schaatssport echter
wel aan zijn trekken gekomen door
de op de beeldbuis vertoonde pres
taties van onze nationale cracks.
Uit het verslag van de penningmees
ter bleek dat de vereniging over een
batig saldo kan beschikken van
718,-, terwijl in plaats van de af
tredende heer Scheltema de heer J.
P. Beeldman in het bestuur werd
benoemd.
Het aftredende bestuurslid bleek be
reid te blijven om tijdens wedstrij
den de helpende hand te bieden.
Bij de rondvraag bleek dat veel le
den de baan graag zagen uitgebreid,
door het bosje weg te halen.
De voorzitter zegde toe deze kwestie
nader onder ogen te zien.
Er werd verder opgemerkt dat de
huidige ingang van de ijsbaan niet
direct ideaal was, men heeft daar
veel hinder van de fietsen die de
kinderen er plaatsen.
Men besloot om geen grote wedstrij
den te organiseren zodat het familie
karakter van de Schoorlse ijsbaan
behouden blijft.
Sinds 23 november 1967 is er een
nieuwe Midgetgolfclub, genaamd 'De
Duinrand' in Schoorl.
Deze club heeft de officiële erken
ning van de Nederlandse Midget
Golf Bond gekregen en wij hopen in
het komende seizoen een competitie
te spelen met de clubs uit o.a. Me-
demblik, Heerhugowaard, Zandvoort
St. Maartensbrug en Muiderberg.
Als extra prijs voor de leden die
aan een onderlinge competitie mee
spelen is er door onze voorzitter,
de heer Kox een wisselbeker, de
'Flexa-cup' beschikbaar gesteld.
Alles bij elkaar genomen belooft
het een leuk seizoen te worden en
een ieder die zich op wil geven wordt
uitgenodigd zich schriftelijk in ver
binding te stellen met mej. N. Wes-
terdaal p.a. fam. Nottelman, Heere-
weg 87, te Schoorl of in de week
einden eventueel persoonlijk.
'O, dat weet ik niet meer. We kozen de wijste partij en gingen
terug naar boord. Een dokter heeft me verbonden en de vol
gende morgen vroeg lichtten we alweer het anker. De eerste
heeft het toen verder verzorgd. Die heeft zo'n beetje aan ver
plegen gedaan voor hij ging varen. Dat komt altijd goed van
pas.'
Ze ging met haar vinger over het litteken. Nu mag ik niet
meer vragen, wist ze. Zoiets doet hij natuurlijk niet meer. Hij is
nu getrouwd. Met mij. En hij houdt van me. Dat weet ik nu weer
opnieuw. Het hindert niet, dat hij straks weer wegmoet. Ik zal
kunnen teren op de herinnering aan deze heerlijke dagen en
nachten. Met de wetenschap, dat hij eens weer zal komen en
dan kunnen we ons opnieuw laven aan onze grote liefde.
De halve morgen lagen ze dicht tegen elkaar aan en dan
vertelde hij van zijn reizen.
'We waren zo'n vierhonderd mijl noodwaarts van de Walvis
baai en op weg naar Kaapstad, toen er zo'n vliegende storm
kwam. Sat heb je daar. Zo schijnt de zon en is er een strak
blauwe lucht. Dan zie je opeens in de verte een stipje, de baro
meter zakt snel en de lucht begint grijs te worden. Binnen een
half uur breekt de hel los.
Voor die tijd hebben we alle lading natuurlijk stevig vastge
sjord. Maar we hadden hout in de ruimen en dat begon door de
zware slagzeeën te schuiven. Binnen een uur hadden we aan
bakboord wel acht graden slagzij. Weet je wat dat betekent?
Dat het schip scheef blijft, ook als je vaart.'
Hij verduidelijkte het met zijn hand. 'Dan lig je niet meer zó in
kooi, maar zó. En je tafel staat zó en het fornuis van de kok in de
kombuis ook. Maar daar zijn we op getraind. Ik heb al eens eer
der slagzij gehad tijdens de reizen. In dezelfde buurt, een mijl
of tachtig van Madagascar. Komt er een wervelstorm opzetten,
met zo'n spiraal in zijn centrum. Binnen tien minuten zaten we
er midedn in en alles inktzwart in de navigatie rampzalige ge
volgen hebben. Maar wij fiksten het altijd weer. We hebben ge
lukkig stevige schuiten. Niet van die drijvende doodkisten, die je
wel eens ziet passeren.'
'Hebben jullie nooit hulp moeten verlenen aan andere sche
pen?, vroeg Map, die het interessant vond.
'Jawel. Verleden jaar nog. We hadden Kaap Guardafui achter
ons en koersten noord-noordwest met een stevige bries, maar
verder aardig weer. Om een uur of drie 's middags zagen we in
de verte zo'n zwarte bui passeren en de ouwe zei: Nou, heren,
ditmaal mogen we onszelf wel feliciteren, want die ligt te ver
uit de koers, dat wij er last van zullen hebben. En hij had gelijk.
De wind werd wat krachtiger, maar voor de rest hadden we geen
last en we koersten volle kracht bestemming Madras. Tot de
marconist ons meldde, dat er SOS uitgezonden werd. Ik naar
beneden en meeluisteren. Het bleek een Griek te zijn, die er
middenin had gezeten en er roeraverij aan had overgehouden.
Bovendien flinke slagzij. Terwijl de motor ook onregelmatig
werkte. Enfin, de ouwe wijzigde de koers, toen hij de positie
van die Griek gekregen had en we gooiden er nog een schepje op
hoewel we zelf behoorlijk diep geladen lagen, met machines. En
die krengen wegen wat, dat verzeker ik je! We riepen op onze
beurt schepen op in de route en zeiden, wat er aan de hand was.
Een andere boot van ons, de Sarpedon, was ook niet zo ver uit
de buurt en zou ook zijn route wijzigen. Nou, tegen middernacht
waren we bij hem. Net een lamgeslagen vogel. Het roer werkte
intussen heel niet meer. Maar de Sarpedon was er het eerste
bij en die had al een draadje uitgegooid
'Een draadje?'
'Een staalkabel. En later nog een tweede. De sarpedon voer in
ballast, maar draaide om en bracht hem twee dagen later veilig
en wel op de rede van Madras. En wij er achteraan. Je kon nooit
weten, nietwaar? Bovendien moesten wij daar lossen, dus het
kwam mooi uit. Maar de Sarpedon streek de premie op en dat
betekende een mooie cent voor de rederij en een extraatje voor
de mannen.'
'Dus dat doen jullie, als er een schip in nood is?'
'Wat dacht je? Je kunt zelf toch ook in moeilijkheden komen?
Bovendien, als je het doet, zoals de Sarpedon, word je er nooit
slechter van. De verzekering is al lang blij, dat zo'n gehavend
schip niet is vergaan, want dan kost het veel meer. Een averij
kan opgekalefaterd worden. Die Griek vaart al lang weer. We
kwamen 'm drie weken geleden nog tegen ter hoogte van Kreta.'
Ze legde haar hoofd op zijn borst. 'Vind je varen fijn, Wieg?'
'Wat dacht je? Ik kan niets prettigers bedenken in het
leven.'
Ze kwam met een ruk overeind en keek hem kwasi-boos aan.
'O, dank je wel.'
Gelijk maakte ze aanstalten om uit bed te gaan, maar met een
ruk trok hij haar weer naar zich toe en bedekte haar met wilde
zoenen. 'Behalve één heel lief ding natuurlijk. Jou, mijn praéh-
tige godin, mijn volmaakt geschapen vrouw.'
'Je hebt dus twee liefdes', zei ze tussen zijn zoenen door, hij
gend naar adem.
'Precies, heerlijke meid, de wereldzeeën en jou. Maar jij bent
nummer één.'
'Maar je noemde eerst de wereldzeeën', pruilde- ze.
'Die had ik ook eerder', fluisterde hij haar in het oor en beet
er gelijk even in.
Ze sloeg hem en zei: 'Au! Lelijke kannibaal! Leer je dat op je
reizen?'
Hij knikte lachend. Tedere keer ga ik iets bedenken voor als
ik weer thuis ben. Dit is mijn laatste ontdekking.'
Ze onttrok zich aan zijn armen en wipte kwiek uit bed. Ge
lijk deed ze haar lange kimono om en stak haar tong uit.
'Het zal mij benieuwen, wat het een volgende keer dan zal
zijn.'
HOOFDSTUK 7
Op een zaterdagmorgen, in de tweede week van het nieuwe
jaar, bracht ze hem weer naar de boot.
Ditmaal mocht ze mee, omdat ze nu niet meer een 'pasgetrouwde
vrouw' was. Nu kon ze alleen maar geluk brengen. Ze drukte
handen en ontmoette de vrouw van de 1ste, bij wie ze 'n zondag
op visite waren geweest. Eerste Stuurman Jonkers bewoonde
een flat even buiten Vlaardingen en had een knappe, gezette
brunette, bovendien drie kinderen. Rinie Jonkers had Map en
Wieg hartelijk welkom geheten tijdens hun bezoek en Map had
alleen maar prettige herinneringen aan dit vlotte echtpaar.
Daarom viel het afscheid ditmaal niet zo zwaar als de eerste
keer, want Rinie Jonkers nam haar mee en zei: 'Map, kom mee
naar Vlaardingen, drink bij mij koffie en gaan we vanmiddag
samen gezellig winkelen in Rotterdam.'
Hetgeen Map wel wat leek. Zodoende voelde ze de pijn van
'het is weer voorbij' minder als de eerste keer.
Maar toen ze in de mistige avond naar Purmerend terugreed,
schrijnde het weten: ik ben weer een hele poos alleen. Vanavond
ga ik natuurlijk weer een deuntje huilen, voor ik in slaap kan
vallen. En eigenlijk moet ik blij en dankbaar zijn, omdat ik op
nieuw weer zulke heerlijke dagen heb gehad met mijn schatte
bout.
Ze had Rinie Jonkers moeten beloven spoedig nog eens aan
te wippen: 'Zeemansvrouwen zoeken elkaar altijd op.' Map
voelde zich aangetrokken tot de vlotte, altijd vrolijke Vlaarding-
se.
Natuurlijk drukte haar de eerste dagen weer de eenzaamheid.
Bovendien kwam er ditmaal nog een teleurstelling. Binnen drie
weken wist Map, dat ze nog altijd niet in verwachting was en
dat deed haar opnieuw in een zenuwachtige huilbui uitbarsten.
Ik weet zeker, dacht ze, dat hij er nu op rekent. En het zal zo'n
desillusie voor hem zijn, als hij het bemerkt.
In de tweede periode, dat Wieg voer, kwam de verveling in
haar leven. Als ik maar in verwachting was, dan zou ik het niet
erg vinden. Dan kon ik beginnen met de babyuitzet. Maar nu
heb ik niets te doen. Morgens gaat nog, dan heb ik mijn huisje.
Maar ik kan toch niet iedere dag gaan schoonmaken? En al ga
ik af en toe naar huis en naar moe Lakeman, die hebben toch
hun dagelijks werk. Ik zou er best een baantje voor halve dagen
bij willen hebben, maar Wieg heeft het me verboden: 'de vrouw
van een scheepsofficier werkt niet, daar is geen sprake van.
Knoop dit goed in je oren, Map, want in dit opzicht ben ik onver
biddelijk. En waarom zou je het doen? Ga uit, geniet van je le
ven, je weet, dat ik het goed vind. Straks, als het mooier weer
is, sluit je je huis een week, veertien dagen, en maak dan een
reisje. Ga in een gezellig pension of hotel. Maak wandelingen in
de bergen. Of ga anders wat studeren.'
Dat had haar de stekels doen opzetten. 'Vind je me dan dom?'
vroeg ze scherp.
Hij had hartelijk gelachen. 'Jij met je HBS-diploma? Je bent
een ontwikkelde vrouw en je past precies in het miljeu, waarin
ik verkeer als ik aan de wal ben. Maar ik studeer ook nog altijd
in mijn vrije uren aan boord. Een mens kan altijd wat bij leren.'
Ze vroeg een schriftelijke cursus Engels aan en friste haar
kennis wat op. Nadat ze er weer wat in was, kocht ze Engelse
tijdschrfiten en met het woordenboek naast zich kreeg ze de
smaak te pakken. Ze had tenminste een goede bezigheid. Wieg
sprak ook vloeiend Engels, bovendien tamelijk goed Spaans en
een mondje Portugees.
Een paar keer in de maand moch ze de wagen van haar
schoonmoeder lenen en reed ze naar Rotterdam, waar ze een
altijd opgewekte en onbezorgde Rinie Jonkers aantrof.
Bij een der gelegenheden vroeg ze: 'Mis jij je man nu nooit,
als hij zo lang weg is.'
