weekblad
Het litteken
DE GROEI TOT ELKAAR
Bouwvoorschriften van de gemeente
dienen opgevolgd te worden
Bij een grote,
vertrouwde bank:
Algemene
Bank Nederland
Algemene Bank Nederland
De oecumene
bij de drie vrouwenorganisaties te Schoorl
Klaverjasnieuws
café 'De Band'
Schoorldam
Spreekuur
burgemeester
Geslaagd
Waar
is uw
spaargeld
veilig?
4% - Spaarboekje
4% - Spaarrekening
41A% - Spaardeposito
41/2% - Spaardeposito
5% - Spaardeposito
51/2% - Spaardeposito
6% - Spaardeposito
U bent welkom bij de
modelverordening op
seizoenwoonverblijven
door
Maartje Zeldenrijk
Nieuwe bewoners
willen onder elkaar
verenigingen stichten
WIJ LAZEN
in de Duinstreek
van
31 januari 1936
Dit was het onderwerp van de ge
zamenlijke bijeenkomst die de drie
vrouwenorganisaties op 24 januari
j.l. in 'De Roode Leeuw' hadden be
legd.
Voor een talrijk gehoor voerden pa
ter Bruggemeier en Ds. Van Riel
het woord, nadat de heren door me
vrouw Haugh waren verwelkomd.
Pater Bruggemeier nam als eerste
het woord. Hij verklaarde dat de oe
cumene heeft bewerkstelligd dat de
christenen elkaar wat beter hebben
leren verstaan en dat ze met elkaar
praten. De pater ging diep in op de
vraag hoe de katholieke en de pro
testantse kerk waren ontstaan en
drong er verder bij zijn gehoor op
aan, de tijd die nu achter ons ligt
niet te beoordelen door de bril van
1968 op te zetten maar dat men beter
de toestanden in ogenschouw kon
nemen die toen heersten.
Toen Philips in 1860 zijn fabriek be
gon, aldus de pater, was er ook
geen mens die hem verweet dat hij
nog geen radio's en kleuren televi
sies maakte. We moeten het verle
den met respect en liefde bezien en
dit respect kan verschillend zijn
omdat de inhoud van elke herinne
ring anders is. De pater gaf zijn
zienswijze over Luther, de kerk
hervormer die vond dat het nodig
tijd werd de Augiasstal in de kerk
schoon te maken waarbij hij vooral
tegen de aflaten protesteerde.
Destijds stonden katholiek en pro
testant scherp tegenover elkaar,
maar gelukkig groeit men nu naar
elkaar toe.
Ds. v. d. Marei achtte het gelukkig
dat de groei tot elkaar is gekomen
en merkte onder meer op dat deze
groei niet vanzelf tot stand komt en
slechts geleidelijk gaat. Omstreeks
1920 begon een Zweedse professor
zich af te vragen of de scheiding
De klaverjasdrive van j.l. 6 januari
was ondanks het slechte weer een
enorm sukses.
Er werd door de 56 dames en heren
(14 tafels) iets later begonnen, daar
de wedstrijdleider ter elfder ure
nog door de heer Jonk moest wor
den opgehaald.
Maar trots dat alles is er de zesde
januari weer als van ouds voortref
felijk gekaart.
Hier volgt de stand na 6-1-1968. De
slechtste partij is niet meegeteld:
16007
15414
15015
14949
14874
14814
14639
14330
14422
G. Delis-A. de Wit
T. Delis
Dames Buiter-Groot
G. Meilhof-G. Nieuwland
Echtpaar Akkerman
C. en A. Beemsterboer
H. Kramer-B. Koortens
Dames Smit-Ruiter
W. Zoon
Na het opgeven van de stand wil ik
besluiten met een tot zaterdag a.s.
bij NiC. Jonk.
W eds trij dleider
tussen beide kerken wel wettig was
en hieruit is oecemene ontstaan.
Destijds haalde men zijn schouders
op voor dergelijke nieuwlichterij
maar er blijkt hier toch iets te zijn
uitgekomen.
In 1948 werd de Wereldraad van
Kerken gesticht te Amsterdam en
dit oecumenisch centrum is nu niet
kerk, maar een gespreksplateau
meer weg te denken. Het is geen top-
waar men samenkomt om de the
ma's die gesteld worden, te bespre
ken. Van de zijde der r.k. kerk werd
destijds verklaard dat zij de enige
ware kerk was en dat zij zich toen
afzijdig hield. In de Encycliek van
wijlen Paus Pius XII komt dit tot
uiting. U voelt wel, zei ds. v. d.
Marei dat als een dergelijke ency
cliek uitgangspunt is, er geen schijn
van kans is voor de oecumenische
beweging. Het tweede Vaticaans
Concilie heeft echter met deze ge-
dachtengang gebroken en nu is er
voor de oecumene wel ruimte.
Maar we zijn er nog niet, aldus ds.
v. d. Marei. We zijn op weg, maar
de grote verschillen zullen blijven
bestaan en één kerk zie ik voorlopig
niet.
Na de pauze was er gelegenheid
tot het stellen van vragen. In ver
houding tot het grote aantal dames
werd hiervan weinig gebruik ge
maakt. Men vroeg om concrete voor
beelden van samenwerking en pater
Bruggemeier antwoordde dat deze
bestaat op sociaal-charitatief terrein.
Op de vraag of de kerken niets
konden doen tegen de bewapenings
wedloop en de oorlog in het alge
meen werd geantwoord dat de ker
ken niet veel anders kunnen doen
dan aan de betreffende leiders vra
gen er toch mee te stoppen. Deze
leiders beslissen hier in maar de
kerk mag niet verweten worden dat
zij er niets aan doet en deze waan
zin probeert te beteugelen. Het ge
bed is in deze zeer belangrijk en
pater Bruggemeier voegde hier nog
aan toe dat men niet van de kerk
kon verwachten dat zij met span
doeken zwaait en demonstraties
houdt. Zoals bekend werden er in
Venhuizen pogingen gedaan om te
komen tot een gezamenlijke avond
maalsviering en bij een vraag over
deze kwestie raadde ds. v. d. Marei
zijn gehoor aan voorzichtig met deze
zaken te zijn. Deze kwesties zijn in
discussie maar we moeten geen
schijneenheid scheppen.
Na enige discussie over het geza
menlijk verrichten van arbeid op
het gebied van de reclassering werd
de bijeenkomst reeds om tien uur
gesloten omdat er geen vragen meer
De burgemeester te Schoorl is ver
hinderd om op 7 februari a.s. spreek
uur te houden, en houdt in de plaats
daarvan spreekuur op maandag 5
februari a.s. van 10-12 uur te raad-
huize.
bij de dames waren opgekomen.
Resumerend kan gesteld worden dat
de vrouwenorganisaties lof toekomt
dat zij het hebben aangedurfd om
gezamenlijk dit soort bijeenkomsten
te beleggen. Het is een moeilijke ma
terie en naar ons oordeel gingen
beide sprekers er te diep op in, om
het geheel boeiend te maken. De
eerlijkheid gebiedt echter op te mer
ken dat men over de groei tot elkaar
lang kan discussiëren en dat in een
paar uur niet alles kan worden be
sproken. In de praktijk zal het moe
ten groeien en ook in Schoorl is dit
proces aan de gang tot zegen van de
gehele bevolking. Denkt u alleen
maar eens aan de totstandkoming
van de sporthal, een pracht staaltje
van samenwerking dat enkele jaren
geleden nog onmogelijk was ge
weest.
Onze plaatsgenoot de heer Fred Ens
slaagde aan de gemeente-universi
teit te Amsterdam voor het kandi
daatsexamen sociologie.
Gefeliciteerd
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 1 FEBRUARI 1968
DE DUINSTREEK
De heer Goedée, hoofdadministra
teur bij de Ver. van Ned. Gemeenten
hield j.l. maandagavond op uitno
diging van het gemeentebestuur een
inleiding in de zaal van de heer Van
't Hof te Groet over de modelver -
Direct beschikbaar op vertoon
ƒ2.000,- per maand; één maand
opzegging voor hogere bedragen
Direct beschikbaar 2.000,- per
maand; één maand opzegging
voor hogere bedragen
Drie maanden opzegging
Zes maanden opzegging
Eén jaar opzegging
Achttien maanden vast
Twee jaren vast
ordening op de seizoenwoonverblij
ven. Talrijke kampeerterreinhouders
raadsleden en andere belangstellen
den gaven van hun belangstelling
blijk.
Burgemeester Bergh releveerde in
zijn openingswoord de bijeenkomst
die in nov. vorig jaar met de kam
peerterreinhouders was georgani
seerd. De verordening is een uiter
mate ingewikkelde materie, niet al
leen in Schoorl maar ook elders
zodat men naar wegen zoekt hoe het
kampeerterrein in de bestemmings
plannen in te passen.
De heer Goedée hield vervolgens
een uitgebreid en helder betoog,
waarbij hij uitvoerig stil stond bij
de bouwvoorschriften. Hierbij dient
men de van gemeentewege verstrek
te regels te volgen, als een gemeen
tebestuur de toestand van een huisje
onaanvaardbaar acht dan kan zij de
eigenaar gelasten hier iets aan te
doen.
In de nieuwe wet heeft men
slechts drie soorten zomerverblij
ven n.l. het zomerhuisje, het tent
huisje en de zomerwoning; in de
ze laatste woont het gezin dat
zijn eigen huis in de zomer heeft
verhuurd.
Een tenthuisje is van een lichte
konstruktie en moet zonodig verwij
derd kunnen worden, terwijl aan
een zomerhuisje meer eisen gesteld
worden op het gebied van leefruimte
De naam uitbreidingsplan, zo zei de
heer Goedée verder, wordt niet
meer gebruikt; hiervoor is het be
stemmingsplan gekomen waarbij ie
der stukje grond van een gemeente
een bestemming krijgt. De nieuwe
verordening bevat een uitgebreid
complex van maatregelen voor een
toeristenplaats maar deze wet treedt
terug als het bestemmingsplan an
ders luidt. Het gemeentebestuur
heeft een belangrijke stem in het
kapittel, zij zal met de betrokken
terreinhouder in contact moeten tre
den hoe men de zaken het best kan
aanpakken.
Er is echter alle tijd om in de zg.
overgangstermijn met elkaar tot
overeenstemming te raken hoewel
men niet moet verwachten dat men
de zaak maar op zijn beloop kan
laten, want ook 'n gemeentebestuur,
Een week na de begrafenis moesten alle familieleden bij de
notaris in Alkmaar komen, die het testament voorlas, waaruit
bleek, dat Map onder meer een bedrag van tienduizend gulden
had geërfd en ze ook mee zou delen in de verkoop van de
veertien arbeiderswoningen. Na enige tijd kreeg ze een cheque
thuis en liet het geld overschrijven op haar spaarbankboekje.
Ook het deel van de huizenverkoop stortte ze op de spaarbank
en keek met voldoening naar het plotseling vrij hoog geworden
bedrag.
Begin maart verwezenlijkte ze een plan, toen ze van Wiechert
bericht had gekregen dat hij aan het eind van de maand in
Rotterdam zou afmeren om drie weken verlof thuis door te
brengen- Dan haal ik hem af met mijn eigen wagentje, dacht
ze blij en tevreden. Wat een geluk, dat ik nu mijn eigen geld heb.
Van het geld, dat ik van de rederij iedere maand krijg, zou ik
het niet durven.
Haar keus viel op een Dafje, want die is groot genoeg voor
ons beiden, was haar oordeel. En zouden we later een paar
kinderen hebben, kan ik hem altijd inruilen voor een andere
grotere wagen.
Het weerzien op de winderige havenkade was even heftig
als altijd. Gearmd liepen ze naar de blauwe Daf. Wieg keek
verwonderd van de wagen naar zijn vrouw.
'Heb je die gekocht?'
Ze knikte, verheugd om haar bezit. 'Van mijn eigen geld.
Ik heb eradig wat geërfd van opa Ruizenaar. Je vindt het toch
wel goed?'
'Meid, ik had juist het plan om er een voor je te kopen.
Maar dat hindert niet. Het is wel zo goed, hoef je niet altijd
leentjebuur tet spelen bij moeder.'
Map doorleefde twintig gelukzalige dagen, ondanks het feit,
dat ze in tweestrijd was om over de hardnekkige pogingen van
De Vlak om haar te bezoeken, met haar man te praten. Tenslotte
besloot ze niets te zeggen. Misschien heeft hij zijn pogingen
opgegeven.
Ze reden een dag naar 's Gravendeel, waar ze kennismaakte
met de derde stuurman, Aart van Westen en zijn jonge vrouw
Doris. Doris was een Engelse, die de jongeman op één van zijn
reizen had leren kennen. Ze waren in het afgelopen najaar
getrouwd en bezaten een flatje in het aardige dorp. Map voelde
zich dadelijk tot het jonge vrouwtje, dat ze nog geen eenen
twintig schatte, aangetrokken.
'Kom maar eens een weekeind in Purmerend', nodigde ze uit.
'Gaan we er een paar leuke dagen van maken'.
En Doris, blij met deze invitatie, antwoordde in haar gebroken
Nederlands, dat ze het heel graag zou doen.
Begin april bracht Map haar man naar de boot en ontmoette
tijdens het afscheid ook Doris van Westen. Hoewel Map het bonte kaleidoskoop doorleefde Map in enkele sekonden alle
verschrikkelijk vond, dat ze haar man voor de zoveelste keer symptonen van de laatste dagen. Dat klopte allemaal en des-
misschien maanden moest missen, was ze begaan met de kleine ondanks had ze geen moment met deze mogelijkheid rekening
Doris, die openlijk toegaf aan haar verdriet. Met de arm geslagen gehouden.
om het tengere lijf van de Engelse, wuifde ze Wieg na tot alleen
nog wazige stipjes te zien waren. Met zachte drang voerde ze
Doris naar haar wagen.
'Kom, een beetje flink zijn. Ik breng je thuis en gaan we lekker
een kop koffie drinken.'
In de wagen begon de kleine vrouw opnieuw.
Map begreep haar. 'Huil maar uit, hoor, dat is helemaal niet
Nog steeds verbluft ging ze zitten. Ja, dat moest het zijn.
Eindelijk. Er kwam een blijde glimlach op haar gezicht.
'Denkt u
't Is allemaal nogal duidelijk, nietwaar? Maar ga voor alle
zekerheid vandaag of morgen naar de dokter. Dan zal hij het
wel bevestigen, veronderstel ik.'
De volgende morgen kwam Map van het spreekuur met de
erg. Dat had ik ook, toen ik pas getrouwd was. Een volgende zekerheid: ik ben in verwachting. De arts had haar onder-
keer gaat het al een stuk beter.'
'Ik zal er nooit aan wennen', snikte het vrouwtje. En Map
dacht: Kind, waarom trouw je dan ook een zeeman? En nog wel
eentje buiten je eigen land?
In 's Gravendeel was Doris van Westen weer zichzelf en
toonde zich de gastvrouw. Want Map was de vrouw van de
tweede, met welk feit ze rekening moest houden.
Binnen drie weken had ze Doris te logeren. Map zorgde voor
een paar leuke dagen, nam het vrouwtje mee naar huis, waar
ze door iedereen werd verwend. Ze liet haar wat van de pro
vincie zien, dronken ergens thee en maandag bracht Map haar
terug naar haar eigen huisje, waar ze haar achterliet met de
belofte ook soms een weekeind te komen.
De maand mei brak aan en op een morgen voelde Map zich
beroerd. Zeker kou gevat, dacht ze. Buiten was het kil, dus
maakte ze in de huiskamer de kachel aan. In de loop van de
morgen knapte ze wat op, doch de volgende morgen was het
weer hetzelfde. En een paar dagen later werd ze opeens mis
selijk, toen ze een bord soep voor zichzelf opschepte. Ze zette
het bord neer en rende naar de w.c., waar ze vomeerde.
Dat bleef een paar dagen. Op een morgen kwam haar schoon
moeder even aanwippen. Ze was zelf naar de stad gereden
omdat Bram al een paar dagen niet in orde was.
'Ik dacht', zo besloot moeder Lakeman. 'Laat ik dan meteen
maar koffie drinken bij Map.'
Map vond het geweldig, want vrouw Lakeman kwam zelden
buiten de Beemster. Tijdens het koffiedrinken opende de ou
dere vrouw haar tas en nam er een pak uit, dt ze voor Map
neerlegde. 'Dat zul je wel lusten', meande haar schoonmoeder.
Map bedankte verrast en pakte het uit. Maar toen ze de
vette kippebout zag, begon het om haar heen te draaien en
meteen stond ze overeind. 'Neem me niet kwalijk, moeder, ik
ben niet erg lekker de laatste dagen'. Gelijk verliet ze de ka
mer, de vrouw glimlachend achterjaten.
Enkele minuten later kwam de jonge vrouw weer binnen.
'Sorry, moederwat mij de laatste dagen mankeert
Ik zal maar eens naar de dokter gaan.'
Mevrouw Lakeman knikte. 'Doe dat. En dan zal hij je wel
vertellen, wat ik nu al weet!'
Map zette grote ogen op. 'Wat bedoelt u? Zou ik een ziekte
onder de leden hebben?'
De oudere vrouw lachte luidkeels. 'Die Maphoe lang ben
je al getrouwd? Lieverd, je hebt een gezonde ziekte. Je bent
natuurlijk in verwachting.'
De jonge vrouw was zo overdonderd door deze mededeling,
dat ze haar schoonmoeder enige tijd verbluft aankeek. In een
zocht. 'Alles in orde, mevrouwtje. En wat die onpasselijkheid
betreft, dat gaat op de duur wel over. Probeer zo normaal mo
gelijk te leven
Ik schrijf het 'm meteen, besloot ze, ik kan mijn geluk niet
op. En ik weet zeker, dat Wieg het ook heerlijk zal vinden.
Tweede helft van december heeft de dokter gezegd. Stel je
voor, dat het een kerstkindje wordt. O, ik weet met mijn geluk
geen raad.
Map had van verschillende dingen gevraagd of het mocht.
Zoals autorijden.
'Waarom niet? Als u het maar rustig aan doet'. Dus reed
Map begin juni naar 's Gravendeel, waar ze, nog voor ze
Doris van Westen deelgenoot had kunnen maken van haar
blijdschap, precies hetzelfde constateerde.
'Ik ben elke morgen zo naar', klaagde de kleine vrouw. 'Dat
komt vast van het klimaat hier. Zou ik er nooit aan wennen?'
Op haar beurt lachte Map nu een beetje. Op wijze toon
antwoordde ze: 'Met het klimaat hier zal het wel meevallen.
Als ik je was, ging ik morgen of zo naar de dokter. Die vertelt
je wel, wat er aan de hand is met je. In ieder geval niets om
je zorgen over te maken.'
Tot haar verwondering bleek Doris haar terstond te begrij
pen. 'Wou jij beweren, dat ik.dat ik.een baby verwacht?'
Map grinnikte. 'Het ziet er wel naar uit.'
Gelijk vertelde ze van zichzelf en de rest van de morgen ver
diepten de beide vrouwen zich in toekomstdromen, ondanks de
terugkerende onpasselijkheden van Doris.
Begin augustus kwam Wiechert met verlof en hij had zich
er op verheugd zijn vrouw in de armen te kunnen nemen. Hij
had haar verboden hem op te halen, dus zat ze met verlangen
uit te zien naar zijn komst en toen ze eindeijk de taxi voor
de deur zag stoppen, liep ze naar de gang om de deur te ont
sluiten. Het volgende moment lagen ze in eikaars armen.
Wiechert kuste haar voorzichtig. 'Welgefeliciteerd, lief aan
staand moedertje.'
Zie je nu wel, dat je je altijd onnodige zorgen maakt? Heb je
nog meer verlangens?'
Ze trok hem dicht tegen zich aan. 'Nu je er weer bent, niets
meer, vader-in-spe. Hoe voel je je nu bij dit vooruitzicht?'
Hij keek haar nadenkend aan, zich even achter de oren
krabbend. 'De ouwe zei van het voorjaar al een paar keer
tegen me: Scheelt er wat aan, stuur? Ik had het natuurlijk
nog helemaal niet door, he? Maar dat was het natuurlijk.'
Ze trok hem aan zijn oor. 'Ja, dat zal best. Je zult er wel
erg veel last van gehad hebben, jij.'
dat tot op zekere hoogte autonoam is,
moet verantwoording aan Gedepu
teerde Staten afleggen.
De heer Goedée wees er op dat de
gemeente aantrekkelijk moet blij
ven, de kust heeft een enorme aan
trekkingskracht op de steden, maar
men dient er voor te waken dat het
landschappelijk schoon wordt aange
tast.
Hierna werd druk gebruik gemaakt
van de gelegenheid tot het stellen
van vragen. Uit de antwoorden van
de heer Goedée mag worden gecon
cludeerd dat men een overgangs
termijn van 5 jaar in acht neemt; de
wet dateert van 1965, dus tot 1970
heeft men tijd om de zaken in nauw
overleg met het gemeentebestuur te
regelen.
De vereniging Contact Noordzee-
gemeenten heeft een Commissie be
noemd die zich met deze zaken zal
belasten maar hiervoor heeft men de
steun nodig van alle betrokkenen.
Men behoeft zich dus, zoals gezegd
nog geen zorgen te maken want in
theorie is er nog tot 1970 tijd.
Burgemeester Bergh merkte op dat
het gemeentebestuur duidelijk de
evolutie heeft meegemaakt op het
gebied van de verbetering van de
huisjes zelf en de sanitaire voorzie
ningen.
Er zijn praktisch geen klachten bin
nengekomen, deze zijn te verwaarlo
zen als men in aanmerking neemt
hoeveel duizenden mensen hun va
kantie hier wel doorbrengen.
De heer De Leeuw wees erop dat bij
sanering van kampeerterreinen
vooral dé mensen met de smalle
beurs, onder wie de bejaarden, de
dupe kunnen worden, omdat er voor
hen geen plaatsje meer is.
Schoorl staat echter, zo antwoordde
de burgemeester open vooral voor
die categorie mensen.
Nadat de heer De Vries uit St. Maar
ten aan Zee de moeilijkheden had
geschetst waarmee de kampeerter
reinhouders daar te maken hebben
werd de geslaagde bijeenkomst ge
sloten.
Het blijkt dat de avonden die de hr.
Alfons Leysen jr. over Oud-Schoorl
belegt, wel inslaan, jl. zaterdagavond
was de zaal van 'De Rustende Jager'
weer helemaal vol. De kaarten voor
deze avond waren al anderhalve
week van te voren uitverkocht en
ook nu weer hadden veel oudere
Schoorlaars acte de présence gege
ven.
Het programma was hetzelfde als
dat van veertien dagen terug. De
in 1957 gemaakte dorpsfilm werd,
nu met commentaar door de orga
nisator zelf, vertoond, er werden
flitsen uit de over 1967 samenge
stelde film vertoond en na de pauze
kwamen de dia's weer aan de beurt.
Verder merkte hij op dat er onder
de nieuwe bewoners van plan
Oost de neiging bestaat om onder
elkaar verenigingen te stichten
en hij achtte dit niet juist.
We moeten hier verstedelijking
tegengaan en de nieuwe bewo
ners moeten zich niet afsluiten
van het dorp. Als men hier wer
kelijk wil inburgeren moet men
zich bij de plaatselijke vereni
gingen aansluiten en deelnemen
aan het dorpsleven, aldus de heer
Leysen.
De aanwezigen volgden de beelden
op het witte doek met veel be
langstelling en becommentarieerden
de dia's zonodig zelf.
Bewonderenswaardig was de kennis
die de heer Leysen ten toon spreidde
over de huizen die hier gestaan heb
ben en waarvan er in de loop der
tijd veel zijn verdwenen door sloop
of brand.
De film over 1967 zal in april in
première gaan. De heer Leysen
denkt dat het een film wordt met
een tijdsduur van een uur of drie.
De flitsen die werden vertoond hou
den voor april een belofte in en we
zouden u dan ook willen aanraden
om deze film toch vooral te gaan
zien. Wij zullen u van de dagen
waarop de film wordt vertoond, op
de hoogte brengen.
dat bij de vergadering van het
Schoorlse Veefonds in café Hui-
berts het salaris van de directeur
met 10,- werd verlaagd;
dat de vereniging van spiritisten
'Harmonia' een propaganda-avond
hield in 'De Roode Leeuw';
dat er ook toen al kritisch werd
gelezen, de heer Fr. Otten kreeg
in de editie van 25 januari al een
ingezonden stuk tegen zich en hij
verdedigde zich in de betreffende
editie met succes tegen de be
schuldigingen die tegen hem wa
ren ingebracht;
dat bij slager Kuyper 3 ons worst
een kwartje kostte.
