Plannen voor het Schoorls „Dorpshuis" in vergevorderd stadium weekblad Houdt uw kerken warm Het litteken Snuif en wpijf Totale vloeroppervlakte 1600 m2 Bijdrage van bevolking ƒ50.000,- dooi middel van loterij Bijdragen van de bevolking De inrichting van het dorpshuis Ook voor amusement Wie weet een naam Al veel steun van de bevolking A. CAKIRIAN Met speciale huis voor oosterse tapijten PROGRAMMA KONINGINNEDAG 1968 GYMNASTIEKCURSUS VOOR A.S. MOEDERS door Maartje Zeldenrijk kom over de brug Reeds enkele maanden wordt er in ons dorp over het dorpshuis gespro ken en hebben we met publicatie moeten wachten totdat we over de juiste gegevens beschikten. Wel, de ze gegevens zijn j.l. zaterdag tijdens een persconferentie aan ons ver strekt en werd iets van de plannen ontvouwd die men t o.v. dit voor Schoorl onmisbare gebouw koestert. Zoals vermeld in het raadsverslag bedragen de kosten van het totale gebouw 318.200,- maar hierin zijn niet begrepen de kosten voor de leeszaal en de openbare bibliotheek en de doorgang tussen het dorpshuis en de sporthal. De totale kosten voor het centrum komen op ongeveer 4V2 ton. De bijdrage uit de bevolking dient op ongeveer 50.000 gulden te worden gesteld en zoals waarschijnlijk al be kend is wil men deze gelden bijeen zien te krijgen door het organiseren van een loterij die begin april zal starten. De actie duurt tot ongeveer half oktober en de loten zullen een rijksdaalder gaan kosten. De loterij duurt dus de hele komende zomer, men heeft dit gedaan om ook de gasten een kans te geven het zo merhuis met alles erop en eraan te winnen. Als men de maquette bekijkt komt duidelijk naar voren dat het dorps huis tegen de sporthal wordt aan gebouwd, of liever gezegd daarmee in verbinding staat. Bij grote eve nementen kan de sporthal namelijk worden ingeschakeld als de zalen van het centrum te klein zouden blijken te zijn. De hoofdingang komt aan de oostzijde langs de daar ge projecteerde weg. Aan die kant ook de bungalow voor de beheerder van het centrum, één van de 55 bunga lows die in Catrijp zullen worden gebouwd. Het centrum is overigens geheel naar eigen ontwerp uitge dacht. Men streeft naar realisering van de bouw op 15 december a.s en de aanbesteding zal half april zijn. Het geheel is ruim van opzet en be vat voor de plaatselijke verenigingen ongekende mogelijkheden. Er komt een toneelzaal die 400 mensen kan bevatten en waarin een filmcabine is gepland. Verder zijn er nog 3 kleinere zalen die resp. 100, 50 en 25 mensen een plaats kunnen bieden en komt er een openbare leeszaal. DE PRIJZEN ZIJN 1. Een zomerhuis met een vaste standplaats in Schoorl; 2. Een personenauto; 3. Een kleurentv-ontvanger; 4. Een vakantie ter waarde van 1000,- voor 2 personen; 5. Een wasautomaat; 6. Een bromfiets; 7. Een schilderij. Verder zijn er nog andere waardevolle prijzen zoals centrifuges, transistorradio's, stofzuigers en gaskachels. In de foyer naast de toneelzaal zul len de bejaarden 2 biljards vinden terwijl er onder het toneel van de grote zaal een hobbykelder komt. De schoolkinderen zullen ook profijt v. het gebouw hebben, want er komt een handenarbeidlokaal. Verder ko men er natuurijk de nodige buffetten een keuken, toiletten en er is ook een groot zonneterras met een vijver geprojecteerd. Het totale vloeroppervlak is 1600m2 De verwarming zal door aardgas geschieden terwijl de vloeren in de zaal en de sociëteit van parket zul len zijn, de rest van de zalen zullen een linoleum vloerbedekking krijgen terwijl den entree, de hal en de gangen in natuursteen zullen wor den uitgevoerd. Er bestaat geen twijfel aan het in tensieve gebruik door de plaatselij ke verenigingen, men heeft al een rooster opgesteld en hieruit blijkt dat de grote zaal al voor 200 avon den per jaar zal worden bezet. In de zomermaanden wil men in het dorpshuis aan de gasten het nodige amusement brengen Men denkt hierbij aan topartiesten zoals Wim Sonneveld. Ook denkt men er aan, het Noordhollands Philharmonisch Orkest uit te nodigen, dus in de weekends amusement op hoog ni veau. Er zijn verschillende commissies in het leven geroepen die alles zullen gaan 'runnen' want voordat het ge bouw er staat moet er uiteraard nog veel werk worden verzet. De Stichting Dorpscentrum Schoorl, zo als het officieel heet is als volgt samengesteld: Mr. P J. van Westen, voorzitter R. Dekker, vice-voorzitter C. A. Kater, secretaris G. de Boer, penningmeester terwijl de bestuursleden zijn: mevr. Broersma, mevr. Kaag en de heren J. de Leeuw, P. Louter, J. Muelink, G. van Reenen en T. H. Roozendaal. We mogen gerust stellen dat het ge meentebestuur eigenlijk de grote animators zijn geweest om het dorpshuis van de grond te krijgen Het idee leefde al langer maar op het moment dat het Verenigings gebouw te Catrijp verbrandde was de tijd daar om de handen ineen te slaan. Met de bouw, zo op het oog nogal groots van opzet heeft men rekening gehouden met de groei van Schoorl tot 8000 inwoners en men is tevens van plan om het dorpshuis ook voor buitengemeente lij ke activiteiten dus voor congres sen en dergelijke dienstbaar aan derden te maken. Een probleem is nog de naam en als er onder de lezers mensen zijn die een passende naam voor het dorps huis hebben, laten die dan dit even aan één der bestuursleden laten weten. De leukste naam wordt ge honoreerd met een gratis toegangs bewijs voor de eerste voorstelling in het nieuwe gebouw. Er werd j.l. zaterdag op gewezen dat men van alle kanten steun on dervindt. Een kampeerterreinhouder had al duizend loten gekocht, zowel de r.k. als de hervormde kerken heb ben een behoorlijke som geld toe bedacht en ook de bewoners uit plan 'Oost' tonen belangstelling door het zo nodig beschikbaar stellen van mensen. Men moet voorts dit maatschappelijk cultureel, sociaal en ontspannings centrum niet zien als een concur rent van de plaatselijke HORECA maar het centrum is er voor de plaatselijke verenigingen in de 1ste plaats. Wel, we menen hierbij wel het be langrijkste nieuws te hebben ver teld. Een compliment komt aan de initiatiefnemers toe die na de eerste vergadering in mei van het vorig jaar er in zijn geslaagd de plannen binnen het jaar rond te krijgen. Normaal staat er tien jaar voor. TWEEDE BLAD DONDERDAG 14 MAART 1968 DE DUINSTREEK Dorpsstraat 3, telefoon 4388 Hedendaags, oud en antiek Het Schoorlse Oranjecomite huldigt blijkbaar het principe dat regeren vooruitzien is want men heeft in grote lijnen al het programma vast gesteld dat men op 30 april de be woners zal aanbieden. Men heeft contact gezocht met de Skelter Brigade Nederland te Oos terhout en van deze zijde verklaar de men zich bereid om naar Schoorl te komen De skelterwedstrijden worden gehouden voor de school jeugd en ook werd geadviseerd om de middenstanders uit te nodigen aan de wedstrijden deel te nemen. Het Oranjecomite besloot op de aan biedingen van de voorzitter van de Skelterbrigade in te gaan, alleen zoekt men nog een goede plaats voor dit evenenement. Zoals bekend kunnen de skelters een snelheid van vijftig km. per uur halen en om een circuit hiervoor te vinden lijkt geen eenvoudige zaak. Maar het is nog geen 30 april. De Koninginnedag wordt zoals ge bruikelijk begonnen met een aubade voor het huis van de burgemeester om tien uur zijn dan de skelterraces terwijl er om die tijd ook kinder spelen worden gehouden. Om twee uur begint de kindermid dag waaraan onder meer een pop pentheater zijn'medewerking zal verlenen. Het traditionele vreugde vuur zal om half negen worden ont stoken en het draaiorgel 'De Kaas drager' zal dit evenement muzikaal opluisteren. Zoals we reeds berichtten zullen de beide Hervormde kerken in onze ge meente van een nieuwe verwar mingsinstallatie zullen moeten wor den voorzien hetgeen uiteraard ge paard gaat met de nodige kosten. Ter bespreking van de plannen om deze gelden bijeen te krijgen had zich een dertigtal mensen vorige week vrijdag verzameld in het café 'De Viersprong'. Burgemeester Bergh heette zijn ge hoor welkom en merkte onder meer op dat het geen geringe opdracht is om de voor de aanleg van de ver warming benodigde gelden bij el kaar te brengen want het gaat hier om een bedrag van 25 mille. Uit vorige acties is nog iets overgeble ven maar men moet toch rekenen op een bedrag van 22 mille. Men heeft al diegenen die tot een van de kerken behoorden een sten cil thuisgestuurd en de heer Bergh vond het een trieste zaak dat. waar er enkele honderden stencils de deur uitgegaan waren, de belang stelling zo klein was. De hr Bergh stelde voor ongeveer 250 mensen te benaderen die bereid zouden willen ziin om honderd gulden ter be schikking te stellen en hij stelde dit voorstel ter discussie. De betaling zou plaats kunnen vin den in een nader te bepalen termijn en na enig heen en weer gepraat werd deze termijn vastgesteld op tien maanden. Duidelijk kwam uit de discussie naar voren dat de om bouw van de huidige apparaten voor het aardgas onmogelijk is, want de kachels zijn op. Ook werd nog ge sproken of men door middel van bouwpakketten zelf niet de beno digde apparaten zou kunnen ver vaardigen maar het bleek dat dit door de ondeskundigheid van de vrijwilligers, hoe enthousiast deze ook mogen zijn, wel niet de oplos sing zou zijn. Bij monde van de heer Slagman in het nieuwe Groene Kruisgebouw te Schoorl. Aanmelden uitsluitend bij E. Coenen, staatsbevoegd Heilgymnast-masseur Duinweg 49 - Schoorl - Telefoon 419 Spreekuurinrichting Duinweg 47: Maandag en vrijdag van 5-6 uur Ontsteld keek de man haar aan. 'Wat is er nu? Is er iets ge beurd?' Ze schudde haar hoofd. 'Ik heb zo naar je verlangd', huilde ze 'en ik ben zo ontzettend gelukkig, dat je er weer bent!' 'Wel, dan is het toch in orde, mijn klein dwaas godinnetje?' Hij hief haar van de grond en nam haar in zijn armen. 'Tranen van geluk! Nou, dat zijn goede voortekens, zeggen wij altijd.' In de keuken zaten ze dicht bij elkaar. Ze streelde zijn wang en zei: 'Hoe kan het nu, dat je zo opeens hier bent? Van morgen stond in de krant, dat je schip in Le Havre was aan gekomen.' 'Klopt. We moeten kisten met flessen wijn laden. Dat duurt een paar dagen. Ik ben meteen naar het dichstbijzijnde vliegveld gereden en hierheen gevlogen. Overmorgen moet ik weer aan boord zijn. Vergeet niet, dat ik nu eerste ben, kan ik wat meer doen als voorheen.' Ze lachte blij. 'Gaat het goed? Ik bedoel: in je nieuwe functie?' 'Zo!' Hij stak zijn duim omhoog. 'De ouwe is een bovenste beste en met de andere officieren heb ik niet de minste last. Allemaal kerels om op te bouwen. 'Ik heb je kaarten uit Penang ontvangen. Is het daar werkelijk zo mooi.' 'Mooi en heet. Afschuwelijk weer hebben we gehad. Wat denk je van tweeenveertig graden! Zelfs de avonden brachten geen verkoeling.' 'Ga je altijd aan wal?' 'Soms. Al naar gelang de dienst. En als ik zin heb.' 'Zijn er mooie vrouwen op Penang?, vroeg ze ondeugend. 'Mooie vrouwen vind je in de hele wereld. Maar de mooiste van allen woont in Purmerend.' Hij keek haar lachend aan. Map veinsde hem niet te begrijpen. 'Zo? Staat je netjes. Wie is dat dan? Ken ik haar?' Hij trok haar op zijn schoot. 'Ik ken haar, dat is belangrijk. En ze is van mij, helemaal van mij alleen, dat is nog belangrij ker. Tenslotte is het allerbelangrijste, dat ik er heerlijk van ga profiteren, dat ik hier ben bij die mooie vrouw en dat Ze rukte zich los en sprong op de grond. 'En dat je ook nog een dochter hebt. Zou je die niet eens begroeten?' Hij kwam overeind en liep naar de kamer. 'Alles goed met haar?' 'Kijk zelf maar', antwoordde Map, tegen de keukentafel geleund, maar met trots in haar stem. Even later hoorde ze de juichende kreet: 'Pappie!' Ze liep naar de kamer om in deuropening te blijven staan. Met een verheerlijkt gezicht keek ze toe, hoe Wieg de kleine meid uit de box tilde en aan zijn borst trok. Gerdientje sloeg haar armpjes om zijn hals. Ze gaf hem een kusje en vroeg: 'Pappie dootje?' Hij lachte. 'Daar reken je al op, he, kleine doerak? Dat pappie een kadootje voor je meeneemt. Voel maar eens in mijn zak.' Wat ben ik gelukkig, dacht ze. Ik heb weer twee volle dagen mijn man bij me. Het blijft voor ons altijd weer nieuw. Iedere keer kan ik wel huilen van blijdschap. Maar de volgende morgen werd ze door het lidteken op zijn borst herinnerd aan de dubbelzinnige uitlatingen van Rob de Vlak. Er was natuurlijk meer voorgevallen als alleen maar een in het rondstekende Jamaicaan. Misschien een dronkemans gelag? Of een vechtpartij? Kwam hij nog wel eens in Jamaica? Tijdens het ontbijt, gedrieën aan de keukentafel, vroeg ze het hem langs haakneus weg. 'Zeg, wanneer kom je weer eens in Jamaica? Daar heb ik nog steeds geen kaart van.' Ze zag zijn gezicht verstrakken. 'Het is een rot eiland en een stinkende stad', antwoordde hij kortaf op grove toon. 'Maar Wiechert!' protesteerde ze, 'dat zijn toch geen uit drukkingen?' De man haalde zijn schouders op. 'Sorry, liefje, het was niet mijn bedoeling om grof tegen je te zijn. Maar ehik heb niet bepaald prettige herinneringen aan Jamaica, dat weet je. Gelukkig komen we er zelden en als we er zijn, blijf ik door gaans aan boord. Jamaica is een beruchte haven.' 'Zoiets als Marseille!' vroeg ze. Hij keek haar verbaasd aan. 'Hoe kom je daarbij?' 'O, dat heb ik wel eens gelezen.' 'In alle havens moet je een beetje uitkijken, in de een wat meer als in de ander. Wij kennen ze als onze broekzak.' Met Gerdientje in de wagen bracht ze hem de volgende dag laat in de middag naar Schiphol en wuifde hem uit. Op de terugreis dacht ze na over hun gesprekken. Ergens bleef een angeltje haken. Er is iets gebeurd in Jamaica, waaraan hij liever niet wordt herinnerd. Maar wat? Waarschijnlijk iets, waarover hij zich schaamt en dat hij voor zijn vrouw niet wil weten. De Vlak had immers met een bepaalde bedoeling gezinspeeld op dat lidteken. Waarom? Om haar te treffen? Of om de twijfel in de ongereptheid van Wieg's reputatie op te roepen? U bent volkomen op de hoogte, had hij vals lachend gezegd, ik hoef u niets meer te vertellen. Wat bedoelde hij met dit laatste? Wilde hij daarmee zeggen: over de rest ga je wel piekeren? Ik heb bewondering voor uw manHij hoeft niets te vrezen, in geen enkel opzichtAllemaal dubbelzinnigheden. Dat kon je op verschillende manieren uitleggen. Thuisgekomen liet het haar niet met rust. Ze kleedde Ger dientje uit en waste haar, om het kind tenslotte naar boven te dragen en onder te stoppen in haar bedje. Maar beneden, toen ze een kop koffie voor zich had ingeschonken en ze een sigaret rookte, piekerde ze er verder over. Tenslotte begreep ze, dat er op Jamaica indertijd wel wat meer voorgevallen zou zijn. Iets, wat hij liever wilde verzwijgen. Nu ja, het was voor haar hu welijk gebeurd en een zeeman haalt misschien wel eens gekke dingen uit op zijn reizen en als hij aan de wal is. Toch houd ik krankzinnig veel van hem, wist ze. Onver schillig, wat hij daar uitgehaald heeft. Wat geeft het ook. Ik laat toch zeker mijn gemoedrust niet verstoren door die lam meling, die De Vlak heet. Hij moet nog eens het hart hebben om hier te komen. Dan ga ik naar de politie me beklagen en wil ik wel eens zien, waar hij blijft. En dat hij Wieg op een olieboot kan overplaatsen, is allemaal lef, opschepperij. Daar geloof ik niets meer van. En zeker niet, nu Weg eerste is. Allemaal geklets in de ruimte. Sinterklaas vierde ze in de huiselijke kring. Nieuwsgierig nam ze de vrijer van haar jongste zus op: een lange tuinder uit de Wormer. Freek bleek een rustige jongen te zijn, met gevoel voor humor en bijzonder gevat. Af en toe schaterde de hele familie, als hij zo eens droog uit de hoek kwam met opmerkingen en commentaar. Annie keek dan met een ver heerlijkt gezicht naar haar jongen. Ook Cor had nu stevig verkering. Met een boerendochter helemaal uit Wervershoof. Ze had Katrien al eens ontmoet. Een beetje nuffig en erg modern gekleed. Maar op haar manier was ze nogal verliefd op haar oudste broer, dus dat zou weldra wel op een bruiloft uitlopen. En het zag er wel naar uit, dat Cor ging verhuizen naar het bedrijf van zijn schoonvader, want die had maar één dochter en geen zoons, zodat Cor's nestje min of meer toebereid was. En Gerrit, zijn broer, wel aangewezen zou zijn in de tuinderij van zijn vader op te volgen. Waartegen volgens Map, geen enkel bezwaar was, want Gerrit was in hart en nieren tuinder. Misschien nog meer als Cor. Met de kerstdagen was ze bij haar schoonmoeder en Bram. Geleidelijk aan kreeg ze sympathie voor haar zwager, die op zijn beurt met twee knechts hard werkte om het bedrijf draai ende te houden. Moeder Lakeman had al verschillende malen er op gezinspeeld, dat zij ging vertrekken naar Purmerend, als Bram eindelijk eens met een aardig meisje zou thuiskomen, die uiteindelijk zou blijven als zijn vrouw. Dan bromde Bram wat in zichzelf, zodat niemand er wijzer van werd. Op tweede kerstdag, toen moe Lakeman een middagdutje deed en ze samen door de tuin liepen om een luchtje te scheppen, durfde Map het hoge woord uit te spreken: 'Bram, waarom ga je niet trouwen? Je hebt de leeftijd, je bent helemaal niet lelijk en jullie bedrijf ziet er uitstekend uit. Mij dunkt, er zal toch wel een of ander aardig, vlot meisje zijn, dat jou wel wil.' Bram grinnikte. 'Jawel, zus, die zijn er wel. En 't is net, zoals je zegt, ons bedrijf ziet er gelukkig goed uit. Financieel staan we sterk. Ze weten, dat moeder een slordige cent bezit, en dat is 't 'm juist, he? Over die snoet van mij heen zien ze de tuinderij. En de bankrekening, snap je? Dat heb ik meestal na twee of drie keer door. Dus. de zoveelste teleurstelling.' Map dacht enige tijd na. 'Ik vind het ellendig voor je.' 'Dank je, Map. Maar vat het niet te tragisch op, wil je? Laat mij mijn eigen weg maar gaan. Ik heb vroeger een keer mis gegokt. Dat gaat je niet in je kleren zitten.' Zijn schoonzuster kreeg een kleur. 'Begin je daar nu weer over? Dat viijd ik niet prettig.' 'Hola, dame, jij begint er over, niet ik. Als jij niets zegt, zul je mij evenmin horen. Hetgeen ik zei, is een feit.' 'Je moet oppassen, dat het geen waanidee wordt, Bram. Overigens, wat heeft het nog voor zin voor je?' Hij hield zijn hoofd scheef. 'Je kunt nooit weten', zei hij droog. 'Dat is al evenmin aardig, en zeker niet voor je broer.' 'Hij is er niet. Maar het hindert allemaal niet. Voor mij is de hoofdzaak, dat jij gelukkig bent, en dat ben je, dat kan men iedere dag opnieuw aan je zien.' Ze legde haar hand op zijn arm. 'Daarom zou ik jou ook zo graag gelukkig zien, zwager', zei ze zacht. 'Lieve zus, ik heb mijn werk. En op z'n tijd ga ik wel eens een avondje uit. Dat is mijn geluk. Een mens krijgt niet altijd alles in het leven.' werd meegedeeld dat men in de Berger Verwarmingsindustrie een betrouwbare en eerlijke firma had gevonden die een goede reputatie geniet. Verder bleek dat de verwar ming op aardgas wel het goedkoop ste zou zijn en te verkiezen boven verwarming op olie, kolen of elek triciteit. Men sprak af een lijst samen te stel len van ongeveer 200 mensen die bereid moeten zijn om in tien maan den elk honderd gulden op tafel te leggen. Ter vergadering werden hiervoor de actiecomités gevormd die de mensen zullen bezoeken. Ver der denkt men aan een zg. kerke- veiling en zou het in principe mis schien mogelijk zijn om uit de op brengst van de a.s St. Nicolaas- aktie een bijdrage te ontvangen. Zoals bekend keert de actie elk jaar aan een drietal verenigingen een bedrag uit. Om bijdragen te krijgen van het Rijk en de Provincie zal wel niet mogelijk zijn. Men sprak af om op 18 april weer bij elkaar te komen om de dan be reikte resultaten te bespreken en te zien welke stappen er nog meer ondernomen kunnen worden. Uw -erkoudheid van neus keel of borsl weg met OOK BERGEN EN SCHOORL ZULLEN OVER DE BRUG KOMEN! Nationale interkerkelijke aktie voor overzee vraagt 1 procent van het jaarinkomen Tien Nederlandse kerken en het Le ger des Heils werken samen in de aktie KOM OVER DE BRUG, die in de periode 16-22 maart in ons land eenentwintig miljoen gulden bijeen wil brengen tot steun van het werk der kerken in de landen over zee. 'Dit is hoognodig broodnodig!' zegt professor Verkuyl', de algemeen se cretaris van de Nederlandse Zen dingsraad. En zijn collega's van het Werelddiakonaat vallen hem daarin bij: 'Wij zullen een extra schep er bovenop moeten geven. Wij weten best dat men in Nederland niet op zo'n aktie zit te wachten, maar de mensen overzee wel!' En zo is het. Willen de kerken m de 'arme landen' hun taak naar be horen kunnen vervullen, willen zij hun bijdragen kunnen leveren aan de opbouw van hun land, dan zul len wij ze daarbij moeten assisteren. 'Wij in het westen, wij zijn op schok kende wijze bevoorrecht', merkte dr. Visser 't Hoof onlangs op. En hij voegde er aan toe: 'Maar wij doen alsof we dat niet heel goed weten!' Honderdveertig maal kwam van overzee de vraag: 'help ons!' En in honderdveertig concrete projecten, tezamen tot een waarde van eenen twintig miljoen gulden, zal het Ne derlandse antwoord worden samen gevat. Projekten in Afrika, Azië, Zuid- Amerika, in Indonesië, in Suriname Projekten op medisch terrein, op het gebied van het onderwijs, van het vormingswerk, landbouwvoor lichting, kraamklinieken zijn er bij, en bejaardentehuizen, jeugdcentra en mobiele klinieken. Hoe dit geld bij elkaar moet komen? Maandagavond 18 maart krijgt ieder die tot de samenwerkende kerken behoort bezoek. Er wordt dan een folder plus een offerzakje overhan digd. De vrijdag daarop wordt het weer opgehaald - hopenlijk gevuld met de gevraagde 1 procent van het jaarinkomen) het mag overigens ook in meerdere termijnen betaald wor den). Nog diezelfde avond ziet ieder via een extra-televisie-uitzending de uitslag van de aktie en de beste ding van de gelden. Zo snel heeft nog nooit een aktie in Nederland verantwoording afgelegd. Overigens: wie niet bezocht wordt, kan toch meedoen. Giro 7600 Amsterdam ont vangt graag elke gift. Natuurlijk blijven Bergen en Schoorl niet achter bij deze aktie. Het aktie- comite is druk bezig de nodige me dewerkers te werven en te instru eren. Hoe meer medewerkers, hoe soepeler alles loopt. 'Ik heb het nu met mijn eigen ogen gezien!' zei één van de journalisten die overzee KOM OVER DE BRUG- reportages gemaakt hebben. 'Nu weet ik pas hoe nodig onze hulp is! Dit moet slagen! En het zal slagen. Als wij werkelijk 'over de brug komen!' U en ik!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1968 | | pagina 5