Het leven in de plantenwereld
weekblad
BERGEN,
'n schóne
GRAPÊLLON
Het litteken
EEN GOED GASTHEER SCHENKT OOK
SIBERIE DOOR EEN COPERAAM
BOEIENDE REIS VAN 9300 KILOMETER
A. CAKIRIAN
Het speciale huis voor
Perzische tapijten
Bejaarden van Schoorl
naar Madurodam
Anjeraktie 1968
Kaviaar bij ontbijt
Verbindingsweg
HERVORMDE GEMEENTE TE
SCHOORL, GROET EN CAMP.
R.K. PAROCHIE VAN DE
H. JOANNES DE DOPER
Met ieders hulp kan dat zo blijven;
gooi daarom geen afval in het bos of op
straten en wegen.
door
Maartje Zeldenrijk
TWEEDE BLAD DONDERDAG 18 JULI 1968
DE DUINSTREEK
Wanneer het moment aanbreekt dat
na de bloei in de plantenwereld het
zaad rijp is openen zich de zaaddo
zen en maakt het zaad geholpen
door de wind naarmate de kracht
van dit natuurelement lange en
korte luchtreizen naar andere ge
biedsdelen waar het neervalt op
vruchtbare bodem, door regen in de
aarde toegedekt en zich in het voor
jaar krachtig en gezond ontwikkelt.
Het merendeel van het zaad gaat
echter verloren doordat de vogels
het oppikken en het op plaatsen te
recht komt waar deze zaden niet
tot volle wasdom komen, arme on
dervoede planten blijven die ge
doemd zijn vroegtijdig te sterven.
De strijd om het bestaan is hard in
de plantenwereld. Elke plant vecht
voor zijn leven, de sterken breiden
door hun gezonde groei hun gewas
Langestraat 12, Alkmaar
Hedendaags, oud en antiek
Woensdag 4 september zal de jaar
lijkse bejaardentocht weer worden
gehouden. Ditmaal gaa(t de reis
naar Madurodam. De bedoeling is
dat de bussen weer door de duinen
van Egmond naar Wijk aan Zee
gaan. Dat is al eens eerder gebeurd
doch toen is de tocht verregend.
Het js te hopen dat een stralend
zonnetje thans de tochtgenote
wordt.
Het comité doet weer een dringend
beroep op de inwoners van Schoorl
om, wanneer straks de dames-col-
lectrices bij u aan de deur komen,
met gullen hand te geven om onze
bejaarden weer een mooie dag te
bezorgen. Trouwens u hebt het co
mité steeds geholpen; hoewel alles
ieder jaar meer geld kost, uw bij
dragen hielden daarmee gelijke tred.
Laat dat zo blijven!
De collecte ten behoeve van de An
jeractie 1968 heeft dit jaar, alhier,
450,11 opgebracht.
Aan allen die op welke wijze dan
ook er aan hebben medegewerkt
om dit resultaat te bereiken, daar
voor heel veel dank.
breeduit over de zwakken en ont
nemen hen voedsel en zonlicht.
Er zijn echter ook zaden die door
zelfspreiding hun zaad uitwerpen
of slingeren. Die zelfspreiding be
rust op weefselspanning. Omdat ze
kere delen van de vrucht rijk van
sap voorzien worden, zich uitzetten
wordt een samentrekking teweeg
gebracht, waardoor een spanning
optreedt die zo sterk kan worden
dat een lichte aanraking van de
vrucht nodig is een hoorbare ont
ploffing te veroorzaken en door die
explosie de zaden op een behoor
lijke afstand van de plant worden
geslingerd.
Men kan dat ervaren bij de spring-
balsemien (Impatiens noli tangere).
De klaverzuring met zijn witte
bloempjes die men in het voorjaar
op de bosgrond aantreft, verspreidt
eveneens haar zaden door uitslinge-
ring tengevolge van sapspanning,
maar bij dit plantje ligt het slinger
systeem in het zaad zelf daar de
buitenlaag van de zaadschil zich bij
het rijp worden snel terugrolt waar
door het zaad door een spleet in de
kapselwand wodt ingedreven.
Ook als het zaad in de zwarte peu
len van de bremstruik rijp is, keren
zij de witte binnenkant va nde peul
naar buiten en werpen hun glan
zende zaadkorrels in het rond.
Waarschijnlijk heeft menigeen bij
dit openbreken een knetterend ge
luid waargenomen. Zo zijn er nog
meerdere planten die evenals de
kip haar ei legt hiervan op luid
ruchtige wijze kennis geven van hun
grote vreugde over deze zaadlo
zing.
De paardenbloem (Taraxacum offi
cinale) kan zijn zaad dat door de
natuur op vernuftige wijze aan een
parachut is vastgehecht, heinde en
ver laten meezeilen op de wind.
Men ziet dan ook overal weilanden
geel van deze bloem op paden en
tussen de stenen.
De papaver stort jaarlijks 50.000 za
den uit haar peperbus, de. vanille-
plant heeft in elk van haar zaad
doosjes 25.000 zaden. Bij de lagere
planten b.v. enkele soorten zwam
men, worden de getallen nog fan
tastischer. De parasietzwam bergt
in elk van haar honderden sporen-
vormende cellen 20 tot 30.000 sporen.
De schimmelzwam, de Pilobolus, uit
het geslacht Wierzwammen, ontwik
kelt in ongeveer 80 dagen, 31 biljoen
320 miljoen sporen. Het 'Gaat heen
en vermenigvuldigt U' is hier zeer
zeker op haar plaats.
Meestal is het de wind die voor
zaadverspreiding zorg draagt, doch
ook rivieren en zeeestromingen wer
ken hieraan mee. Zij zijn het die de
zaden die kunnen drijven zonder
hun kiemkracht te verliezen met
zich meevoeren naar andere stran
den, zoals de kokosnoot dobberend
op de grote oceaan, door de bran
ding op de kust wordt geworpen om
over enige jaren als een sierlijke
palmboom te wuiven in de richting
waar de wind hem hebben wil.
JAN TIMMER
Hoog in de Oeral snelt de Trans-
siberische Expres voorbij een groot
granieten monument. Er staan twee
pijlen op. Een draagt het opschrift
Europa; de andere Azië. Dit 'monu
ment der tranen', dat voor miljoe
nen Russen het punt is geweest
vanwaar geen terugkeer meer mo
gelijk was, staat precies 1778 kilo
meter ten oosten van Moskou. Het
geeft nauwkeurig aan waar Siberië
begint, het gebied dat lange tijd als
een oord van ellende en hopeloos
heid werd beschouwd. In één van
de nummers van Het Beste staat
een uitvoerige reportage (juninum-
mer) over de langste treinreis die
de mens kan maken, zonder ook
maar eenmaal te hoeven overstap
pen. Wie per boot uit Japan aan
komt in de zich snel uitbreidende
havenstad Nachodka, is slechts hon
derd kilometer verwijderd van Wla-
diwostok. Daar staat Ruslands trot
se exprestrein klaar voor een rit
van bijna 9300 kilometer, die zeven
dagen en zes nachten zal duren.
Voor iedereen die een beetje pio
niersgeest bezit en verdraagzaam is,
betekent het een onvergetelijke reis.
Het is een reizend hotel, waarin
men eet, slaapt en woont en bo
vendien een mooie kans heeft om
met de Russen in kontakt te ko
men. Bovendien is de reis per trein
bijna de helft goedkoper dan per
vliegtuig.
In de negentiende eeuws aandoende
coupé's heerst een gezellige sfeer.
De 'prowodnik', de wagenbediende
brengt voortdurend de thee rond,
die op een houtskoolvuurtje warm
wordt gehouden. Het is een logeer
partij op wielen, want er lopen
regelmatig passagiers bij elkaar naar
binnen om met elkaar een glaasje
te drinken. Men neemt al gauw de
Russische gewoonte over om tegen
de prijs van 1,50 een flinke portie
kaviaar bij het ontbijt te gebruiken.
Bij elk station waar de trein stopt,
rennen de mensen het perron op
om te zien wat de oude boeren-
vrouwtjes in hun stalletjes te koop
hebben. Meestal bestaan de aange
boden lekkernijen uit radijs, uien,
gebakken vis, allerlei soorten gebak
en gekookte aardappelen. De expres
rijdt met twaalf wagons over het
tegenwoordig overbelaste trajekt en
volgens een dienstregeling waaraan
pijnlijk nauwkeurig de hand wordt
gehouden. Alhoewel men met een
snelheid van 120 kilometer per uur
kan rijden, is de gemiddelde snel
heid vanwege de grote frequentie
waarmee de treinen over het einde
loze staal rijden, iets minder dan 59
kilometer per uur over een totale
afstand van 9297 kilometer.
De Transsiberische spoorweg werd
tijdens het tsarenbewind aangelegd
tussen 1891 en 1904. Het was hard
nodig. Om enigszins een beeld van
de enorme uitgestrektheid van Si
berië te krijgen moet men bedenken
dat dit gebied groter is dan China
en India tezamen. Voordat de spoor
lijn er was, kan iemand uit Wladi-
wostok veel sneller in St. Petersburg
komen (dat ten westen van hem
lag) wanneer hij naar het oosten
reisde, per schip over de Grote
Oceaan naar San Francisco, vervol
gens per trein naar New York en
dan weer per schip de Atlantische
Ocoaan over naar de Oostzee. Dat
kostte hem ongeveer drie maanden.
Over land door Siberië was het best
mogelijk, dat hij er een jaar over
deed. De bouw van het trajekt was
natuurlijk geen kleinigheid. Men
moest zich een weg hakken door
een vijfduizend kilometer brede wil
dernis vol moerassen en drijfzand.
Er werden vierduizend bruggen ge
bouwd, waarvan die over de Amoer
bij Chabarowsk bijna 2,5 kilometer
lang is. Dat men daarbij tevens bij
zonder veel last ondervond van de
bittere koude, die slechts honderd
twintig werkdagen per jaar voor dit
karwei overliet, is duidelijk. Tij
dens de burgeroorlog in 1917 was de
spoorweg een fel begeerd bezit.
Toch duurde het nog tot 1920 voor
dat de communisten de gehel lijn
in handen hadden. Zij verwaarloos
den hem, totdat in de jaren dertig
Stalin zich inspande om verbeterin
gen aan de spoorbaan te laten uit
voeren en uiteindelijk opdracht gaf
om het trajekt dubbelsporig te ma
ken. Dat enorme werkstuk was in
1939 voltooid.
Men heeft de emigratie naar Siberië
aangemoedigd door o.a. zeer lage
vervoersprijzen, zodat er thans zo'n
vijfentwintig miljoen mensen wo
nen. Tijdens de oorlog heeft men
zeer veel fabrieken per spoor naar
de Oeral overgebracht, teneinde le
ze uit de handen van de Duitsers te
kunnen houden. Zonder de Trans
siberische spoorweg was dit nimmer
mogelijk geweest.
Op het moment dat de expres het
grote station van Moskou binnenda-
vert, kijkt men onwillekeurig op zijn
horloge. Een week lang, zo beschrijft
Het Beste, is de trein vöorgerold op
zijn reis naar het westen, een af
stand die driemaal zo groot is als
die van Amsterdam naar Athene. Hij
heeft dan zes tijdzones doorlopen
(in de trein houdt men overigens
de Moskouse tijd aan). Ook het trein
personeel kijkt op de horloges.
Soms schudden conducteurs en wa
genbedienden verdrietig het hoofd.
De Transsiberische expres is dan
anderhalve minuut te laat.
C.MUL
I Boekbinder
Teugelaan 11 j
AAGTDORP
ZONDAG 21 JULI
BERGEN
HERVORMDE GEMEENTE
RUÏNEKERK
9 en 10.15 uur: Ds. ter Steege
GEREFORMEERDE KERK
9, 10.30 en 19.30 uur:
Ds. R. v. d. Berg, Bodengraven
BERGEN AAN ZEE
M.A.D. STICHTING
10.30 uur: Prof. Dr. J. Louët Feiser
te Utrecht
LEGER DES HEILS
(Dorpshuis)
10 uur: Samenkomst
EUROPESE PAROCHIE VAN
ST. BENEDICTUS, Pr. Hendriklaan
Zaterdag 19.15 uur Eucharistie
viering als op zondag
7.30 uur - 9.00 uur hoogmis - 10.15
uur Europese dienst met preek in
het Frans en Duits - 11.30 uur.
PAROCHIE PETRUS EN PAULUS
Zaterdag 19.00 uur eucharistie
viering als op zondag.
8.15 uur, 9.30 uur hoogmis, 11.00 uur
en 12.15 uur.
SCHOORL
Schoorl, 9 en 10.30 uur:
Mej. Ds. C. Mijlhoff, Alkmaar
Groet, 9 en 10.30 uur:
Ds. H. A. Schepers, Den Helder
EVANGELISCHER
GOTTESDIENST IN DEUTSCHER
SPRACHE
Schoorl, den 21. Juli 20 Uhr abends,
Dekan H. Schwander, Garmisch
Partenkirchen.
Groet, den 24. Juli 20 Uhr abends
Dekan H. Schwander
LEZING MET DIA'S
Op dinsdagavond 23 juli vertelt De
kan Schwander over zijn reis naar
het Heilige Land (Israel).
Aanvang 20 uur in de kerk te Groet
Zaterdag 19.00 uur eucharistie
viering als op zondag.
7.00 - 8.00 - 9.30 en 11 uur en 19
uur Avondmis
De diensten worden gehouden in de
toeristenkerk
ALKMAAR
REMONSTRANTSE GEMEENTE
Geen dienst
DOOPSGEZINDE GEMEENTE
10 uur: Mej. drs. Van Apeldoorn,
Amsterdam
ROZEKRUISERS GENOOTSCHAP
Oude Gracht 114
10.30 uur: Hr. J. D. Ch. Höpken
'Het geheim van het Heilige der
Heiligen
Enkele tips voor Bergenaren:
Gratis ophalen van grof huisvuil op woensdag; bel ge
meentewerken Bergen tel. 3119 of 2242.
Breng uw tuinvuil e.d. zelf naar de gem. vuilnisbelt (Oos-
terdijk; te bereiken via Kerkedijk, Natteweg of Kogendijk).
De belt is open: elke dag 9-12 en 2-5; zaterdag 9-12 uur.
De gemeente Bergen, negen Bergense
Vrouwenverenigingen, VVV Bergen,
VVV Bergen aan Zee en de vereniging
'Nieuw Bergen' werken in de aktie
tegen de vervuiling samen.
w
GEBR. STEUR
SCHIEDAM
ROOD EN WIT ALCOHOLVRIJ DRUIVESAP
'Nu ga ik eerst een aantal misverstanden uit de weg ruimen.
Wieg was in zijn jonge jaren bepaald geen lieverdje. Hij zat
als leerling-stuurman op een verkeerd schip. Ik bedoel: de
officieren hielden hem niet voldoende in de gaten. Als wij een
leerling-stuurman aan boord hebben, dan bepalen wij, wanneer
hij de wal op mag en waar. En hoe laat hij weer aan boord moet
zijn. Is hij te laat, ofkomt hij onbekwaam thuis of krijgen wij
anderszins klachten over hem, dan straffen wij hem, bijv.
boordarrest in de eerstvolgende havens. En geloof maar, dat dit
helpt. Zo krijgen ze verantwoordelijkheidsgevoel en weten ze
zichzelf te remmen. Maar zulke officieren had Wieg niet.
Dus hing hij wel eens de beest uit. Je weet de historie met die
Jamaicaanse vrouw. Oerstom natuurlijk, want een scheeps
officier, al is hij leerling, doet zoiets niet.
Maar.... en nu komt hettoen hij eenmaal met jou ge
trouwd was, bleek Wiechert Lakeman toch uit het goede hout
gesneden te zijn. Als zijn boot een haven aandeed, ging hij met
de andere officieren de wal op, dronk een biertje en misschien
nog een paar en liet het verder daarbij. Ik ken hem nu een
paar jaar en ik weet, dat dit de waarheid is. Overigens, je mag
het aan Pim vragen en aan de andere officieren, waarmee hij
gevaren heeft. Kortom: er is nooit iets op hem aan te merken
geweest. Alleen die ene avond in Le Havre, toen de ouwe wei
gerde hem op zijn verjaardag naar huis te laten gaan, al was
het maar voor vierentwintig uur, toen gooide hij zijn kop er
tegen in. En uitgerekend die ene avond moest jij van zijn
scheve schaats getuige zijn.
En denk nu ook niet, dat Wieg de uitzondering is op de regel.
Ik heb zo het idee, dat jij een glad verkeerde voorstelling hebt
van het gedrag der zeeofficieren. Op een enkele uitzondering
na gedragen zij zich in de vele havens, die ze gedurende de
reizen aandoen, als heren.
De rederij zou toch zeker niet tolereren, dat haar officieren in
alle havensteden de beest uithangen? Dat was in een mum
van tijd bekend en reken er op, dat ze dan op het matje ge
roepen worden. Neem bijvoorbeeld kapitein De Vlak. Een
vrouwenjager. Overal, waar hij kwam. Tot het de rederij bekend
werd. Met als resultaat, dat hij teruggetrokken werd in Rotter
dam en of en toe een bootje mag commanderen naar Antwerpen
of Amsterdam. Of een andere haven in de buurt. Waar hij
maar enkele uren ligt om te lossen en te laden en geen tijd
heeft om gekke dingen uit te halen.'
Hij begon te glimlachten. 'Wij koopvaardij officieren zijn er
trots op, dat wij Nederlanders zijn. En dat tonen we door ons
gedrag, overal waar we komen. Daarom hebben wij in de
meeste havens ter wereld een goede naam, begrijp je? Die
goede naam heeft die enkele uitzondering dan daargelaten
ook eerste stuurman Wiechert Lakeman. Binnen twee of
drie jaar wellicht kapitein Lakeman. Ik weet, dat hij daarvoor
op de nominatie staat.'
Map had met stijgende ontzetting geluisterd. Er is dus niets
van waar, wat men van hem verteld heeft. Ik heb geoordeeld
naar die ene avond in Le Havre en die lamlendige kapitein De
Vlak heeft het vuurtje nog een beetje opgestookt. Met toonloze
stem vroeg ze: 'Waarom vertel je me dit allemaal?'
'Omdat jou gewezen man er onder lijdt, Map. Omdat hij er
aan dreigt kapot te gaan. Nog is hij een kerel, waar de rederij
trots op is. Hoor je goed? Ga het maar eens vragen in Rotter
dam. Ikzelf beschouw me bevoorrecht, dat ik onder hem mag
varen. Dat ik zijn vriend mag zijn. Maar ik kan niet langer
lijdelijk toezien, dat die man inwendig kapot gaat van verdriet
over wat hij heeft verloren. Je moest eens kunnen horen, hoe hij
nog over je praat. Als je hem moet geloven, bij jij de volmaakte
vrouw, die geen enkele fout hebt. De man houdt nog van je.
Als je gezien had, hoe hij gisteravond bij me thuis kwam.
We schrokken beiden. Doris vroeg: 'Wat is er met jou gebeurd?
Heb je een ongeluk gehad?' Hij antwoordde: 'Ik heb Map gis
teren ontmoet. En m'n dochtertje. Ik ben gek van verlangen
naar hun beiden. Ik weet niet, hoe ik hier overheen moet ko
men.' Enfin, ik heb 'm een stevige borrel gegeven ^n een paar
tabletten. Vanmorgen lag hij nog in bed, toen ik hierheen
reisde. Dat hebben Doris en ik overlegd. Zo, nu weet je het. Er
is maar één mens in de hele wereld, die Wiechert weer kan
omtoveren in de vlotte, gezellige vent, die hij vroeger was. Die
éne mens heet Map en zit vlak voor me. Jij hebt nu zijn lot
in handen.'
Map schudde haar hoofd. 'Hoe kun je zoiets zeggen? We zijn
gescheiden. We zijn al zo lang uit elkaar. En wat hij indertijd
deed.wat dat voor een vrouw, zijn vrouw betekent, kun jij
als man niet begrijpen.'
'Daarin heb je gelijk. Maar Doris, mijn vrouw, wel. Ik heb
gisteravond laat, toen Wieg al naar bed was, aan mijn vrouw
gevraagd: 'Wat zou jij in zo'n geval gedaan hebben?' Weet je
wat ze antwoordde?'
'Ze zou net als ik gaan scheiden.'
Aart van Westen schudde zijn hoofd. 'Geen sprake van.
Doris antwoordde: 'Ik zou je tijdens je eerstvolgende verlof
opgewacht hebben met een stok of een stuk ijzer, en ik zou je
een onbarmhartig pak slaag hebben gegeven. Daarna zou ik
zelf je wonden hebben verbonden en je verzorgd hebben, tot
ze genezen waren. Maar ik zou je ook goed aan het verstand
hebben gebracht, dat ik een volgende keer ook je botten zou
stukslaan, als je weer zoiets lapte.'
Dat zei Doris hij glimlachten even en zo'n schat als ze
voor mij en de kinderen is reken maar, dat ze het gedaan
had. Zo is ze, maar scheidenZe zei: 'We hebben elkaar
trouw beloofd tot de dood en beloften houd je, al doe je dan
eens een keer iets, wat helemaal niet door de beugel kan.'
Map keek voor zich uit en liet haar koffie koud worden. Toen
ze bleef zwijgen, boog Aart zich naar haar toe en zei op door
dringende toon: 'Map, jij houdt ook nog van hem. Liefde kan
gaan kwijnen, maar sterft niet. Jij houdt nog van Wieg en zelfs
al zou dat voor jou niet de doorslag geven, je hebt een doch
tertje, dat ook van hem is. Van jullie samen. In opperste liefde,
in eenheid ontstaan, in volkomen harmonie ontvangen en vanaf
het eerste uur, dat het leefde, gekoesterd en omgeven met al de
liefde, die een vrouw en een man een kind kunnen geven. Ik
weet het, want ik ben zelf ook vader. Denk er maar eens over
na, of je moet blijven doorleven, als een eenzame vrouw met
alleen herrinneringen aan het grote geluk, dat je eens met hem
bezat.'
Map zat nog immer met gebogen hoofd voor zich uit te staren,
de handen gevouwen in de schoot. 'Wat kan ik nog doen? Ik
heb toch zelf de banden, die ons samenhielden, verbroken?'
'Map, hij heeft een lidteken op zijn borst. Dat weet je. Je
weet nu ook, hoe hij dat heeft opgelopen. Maar jij hebt ook
een lidteken, in je hart. Onzichtbaar, denk je. Maar ik zie het
duidelijk voor me. Jij hebt ook een fout gemaakt, door veel te
snel te oordelen. Wieg heeft zich niet willen rechtvaardigen na
alle beschuldigingen, die je hem naar het hoofd hebt geworpen.
Want het is niet waar, dat hij in elke haven zo deed. Integen
deel, dat deed hij nooit. Dat kwam gewoon niet in hem op. Hij
had immers jou? Hij hield van je zoals een zeeman van zijn
vrouw houdt, die hij aanbidt. Hij heeft gelaten alles geslikt.
En jij nam die onberaden stap door een scheiding.'
Ze sloeg haar handen voor het gezicht en begon geluidloos
te huilen. Aart van Westen stond op en stak een sigaret aan.
Geruime tijd hoorde hij haar snikken, een paar keer wilde hij
naar haar toe gaan om de vrouw te troosten, maar telkens
bedwong hij zich. Ze moest het zelf uitvechten, wist hij.
Na enige tijd kalmeerde ze. Hij liep naar haar toe en legde
zijn arm om haar heen. 'Map, een eerlijk antwoord.' Hij tilde
haar kin op en dwong haar in zijn ogen te kijken. 'Houd jezelf
en mij niet voor de gek. 'Betekent Wieg nog wat voor je?'
Langzaam knikte ze. De man slaakte een zucht. 'Nou, dat is
het belangrijkste. Zal ik hem hierheen sturen? Of wil je met me
mee gaan naar 's-Gravendeel?'
Ze schudde haar hoofd. 'Laat meik kan het niet allemaal
verwerken
Hij knielde neer en greep haar ruw bij de schouders. 'Nee,
Map, nu moesje beslissen. Hij heeft fouten gemaakt, jij ook.
Jullie hebben .beiden geboet door die fouten. Nu is het tijd om
dit in te zien. Wieg is al lang tot die erkenning gekomen. Die
man is ziek van verlangen naar jou en jullie dochter. En ditmaal
sta ik niet meer voor hem in. Wat hij gaat doen, als hij over elf
dagen weer aan boord is, weet ik niet. Maar niet veel goeds.
Jij hebt het nog in je handen, Map. Besef je verantwoording.
Je kunt je er niet meer van af maken met te zeggen: ik ben
gescheiden, ik heb niets meer met hem te maken. Er is ook nog
zoiets van morele verantwoordelijkheid. Als je hem nu van je
afstoot, zul je de rest van je leven verteerd worden door wroe
ging, als hij er zijn kop tegen in gooit. Map, grijp het geluk, nu
het je opnieuw in de schoot geworpen wordt!'
Ze haalde moeilijk adem. Haar schouders deden pijn van zijn
stevige greep. Zo had Wieg haar ook wel eens beet gepakt in
zijn soms al te onstuimige hartelijkheid, en al deed het haar
dan pijn, ze vloeide over van blijdschap en geluk, omdat ze
wist: hij is mijn eigen man, mijn heerlijke sterke jongen, waar
mee ik iedere keer weer opnieuw volkomen één ben in onze
wederzijdse liefde. Ik weet het nu: ik verlang opnieuw naar
hem, naar zijn harde dwingende lippen en zijn ruwe greep,
maar ook naar zijn lieve woordjes, als ik in zijn armen lag.
O, ik schreeuw bijna van ellende, na al die maanden. Ik kan
niet meer buiten hem, ik ben gek geweest indertijd, dat ik hem
zo wreed veroordeelde.
'Map, je verlangt naar hem, he?'
Opnieuw drupten er tranen over haar wagen. Ze knikte alleen
maar. Een stem om te spreken had ze niet meer.
'Wil je hem hier hebben? Zal ik zeggen, dat hij welkom is?'
Ze knikte opnieuw.
De man kwam overeind. 'Ik bel hem op, meteen. En dan kom
ik terug. Om je nog een uurtje gezelschap te houden. En ik wil
dat wonderkind van je ook wel eens zien. Tenminste, naar
Wieg te oordelen, is het een wonderkind.
Drie uur later stopte er een auto met bijna kokende radiateur
voor de woning. Map, die zenuwachtig de ene sigaret na de
andere had gerookt en alleen maar in de voorkamer had zitten
kijken, sprong overeind, toen ze Wiechert uit de wagen zag
stappen. Ze rende naar de voordeur en ontsloot die. Het vol
gende ogenblik lagen Map en Wiechert in eikaars armen.
Aart van Westen, die in de keuken stond, keek even door de
half geopend deur, die hij vervolgens zacht sloot. Lachend
knikte hij in zichzelf en verliet door de keukendeur het huis.
Even later stapte hij, vrolijk fluitend, de straat op naar het
station.
EINDE
