ZWEEFVLIEGEN OF WESPEN?
GERRITSEN
weekblad
e o m w
KLOKKEN
Concert
harmonie Excelsior
Niet een bril, maar de JUISTE bril
Mr. Opticien D. W. PASTOOR, Bergen
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 22 AUGUSTUS
Een telelens is vaak een bijzondere hulp
A. CAKIRIAN
Het speciale huis voor
Perzische tapijten
De vreemde wegen
van de fiscus
PAPIER voor uw stencil- of schrijfmachine
kunt u beter rechtstreeks bestellen bij de drukkerij
DRUKKERIJ VOLKERS LEEGWATER
IT: De toverformule van de toerist
door
Maartje Zeldenrijk
Deze tijd van het jaar, zijn wij vaak
getuige van bijzonder heftige tafere
len. En dan bedoelen wij hiermee
die lieden, die hevig transpirerend
en met een krant als slagwapen,
woest en wild om zich heen slaan,
naar alles wat maar enigszins op
een bij of wesp lijkt. En laten we
eerlijk zijn, als je na een lange wan
deling bezweet en moe rustig van
je glaasje pils of prik wilt genieten,
dan valt het niet mee wanneer je
tegelijkertijd door zo'n angeldragend
loeder (zoals ik het laatst zo treffend
hoorde zeggen) wordt geattaqueerd.
Wij moeten echter één ding voorop
stellen: juist door onze, vaak zo
onbeheerste bewegingen, worden de
ze dieren in hoge mate aggressief
en steken dan onmiddellijk. Enige
tijd geleden, werd ik geconfronteerd
met een door een wesp gestoken
persoon, die midden op de Schoorlse
zeeweg, met wild maaiende armen,
de insekten in het algemeen en wes
pen in het bijzonder stond te ver
wensen. Hierbij beloofde hij mij
plechtig, dat hij van nu af aan alle
insekten, nuttig of niet, zou ver
morzelen. Genoemd persoon was
enige dagen daarvoor, mee geweest
op een rondleiding door de duinen
van Schoorl tijdens deze wandeling
vertelde ik hem dat die fraai gete
kende en geel-zwart gestreepte dier
tjes, die hij voor wespen aanzag,
in werkelijkheid onschuldige zweef
vliegen waren die geen vlieg kwaad
zouden doen. Geduldig legde ik hem
uit, dat angeldragende insekten, bij
en, hommels, mieren en wespen,
twee paar vleugels hebben, terwijl
deze dieren slechts één paar vleu
gels bezitten. En omdat deze heer
niet gemakkelijk te overtuigen was,
ving ik zo'n diertje van een heide
struik en toonde het hem. Vanaf
dat ogenblik was hij geheel over
tuigd. Een paar dagen later echter,
heeft hij in nabij zijn van vrouw
en kinderen, zich kennelijk heldhaf
tig willen gedragen en toch een
wesp gevangen, met als gevolg het
boven geschetste tafereel.
Laten we nu de wesp eens nader
gaan bekijken. Ze zijn meestal op
zoek naar prooi in allerlei struiken
en heggen, waar het voornamelijk
gaat om vliegen. En kijk, daar heeft
de wesp er een te pakken! Het ar
me dier snort met zijn vleugels,
maar het mag allemaal niet baten.
Met één felle steek van de machtige
angel wordt de vlieg gedood. Hij
bijt vleugels, kop en achterlijf eraf
en houdt derhalve alleen het borst
stuk over. Dit wordt mee naar het
nest genomen, en vermengd met al
lerlei zoetigheden, fijngekauwd aan
de larven en jonge dieren gegeven.
Deze nesten vinden wij meestal in
de grond, althans wanneer het de
Duitse en gewone wesp betreft, het
zijn n.l. de soorten waar wij de
meeste last van hebben en zij ko
men zéér algemeen voor.
Nesten die wij in openbare toilet
gebouwen en houten schuren vinden
zijn vaak van een andere soort wes
pen. Het nest van onze wespen heeft
de vorm van een flinke bal en is
gemaakt van fijn gekauwd hout, dat
zij van b.v. telefoonpalen knagen,
ook wordt vaak boomschors ge
bruikt. De celletjes waarin de jonge
dieren worden groot gebracht, zijn
evenals die der bijen zeshoekig van
vorm. Het gehele nest kan wel en
kele duizenden exemplaren bevat
ten en vooral bij warm weer gaat
het bijzonder snel. Dit laatste heb
ben wij in de nazomer van 1967 wel
gezien, toen heerste er gewoon een
wespenplaag, De larven der wes
pen, hangen met hun kop naar be
neden in de cellen en zijn erg hulpe
loos; zij moeten doorlopend worden
gereinigd en gevoederd. Nadat zij
groot genoeg zijn geworden verpop
pen zij zich en na plm. tien dagen
komt het volwassen dier te voor
schijn. Tegen de winter sterft het
gehele volk uit, op enkele wijfjes
of koninginnen na, deze overwinte
ren en stichten in het voorjaar weer
een nieuw volk. Hetzelfde is van
toepassing op het hommelvolk, al
leen zijn de hommels vaak milder
talrijk, meestal niet meer dan 500
dieren.
U hebt gezien dat het wespenvolk
ook zijn goede kanten heeft, zij
verorberen duizenden voor ons zo
lastige vliegen en zij spelen bij de
bestuiving weliswaar geen grote,
maar toch een belangrijke rol. Het
verschil met de zweefvliegen is
enorm; de wesp is vaak groter en
heeft voor op zijn kop twee voel
sprieten of antennen, die voortdu
rend in beweging zijn. Deze voel
sprieten zijn bij de wesp gebogen, of
eigenlijk kunnen wij beter spreken
van geknakt. Dit is bij de wesp ka
rakteristiek. De onschuldige zweaf-
vliegen missen deze voelsprieten en
zijn, zoals we al gezien hebben,
vaak kleiner al gaat dit laatste niet
altijd op. U kunt ze echter gemak
kelijk herkennen aan de manier
waarop ze vliegen; luid zoemend
'staan' zij in de lucht om dan plot
seling vooruit te schieten. Er zijn
vele soorten zweefvliegen, en som
migen zijn zo behaard, dat ze als
twee druppels water op een bij lij
ken. Er is zelfs een soort die 'blinde
bij' wordt genoemd, zó zeer lijkt dat
beest erop. Dit 'blind' slaat dan ook
op het niet kunnen steken. De
zweefvliegen hebben ook een heel
andere levenswijze dan de wespen.
Zijn de wespen sociaal levende die
ren, bij de zweefvliegen is dit niet
het geval, zij leven n.l. solitair, dwz
ieder dier is op zich zelf aangewe
zen en leeft dus niet in groepsver
band.
De maden van deze dieren leven in
allerlei weerzinwekkende stoffen,
als kadavers, uitwerpselen en stin
kende poelen, waar zij zich volvre
ten tot ook voor hen het popstadium
is bereikt. Ook hier geldt weer; hoe
warmer het is, des te meer dieren
kruipen uit hun popomhulsel te
voorschijn. De larve van de aleerder
genoemde blinde bij, vindt u vaak in
ondiepe plasjes en modderpoelen.
Wij noemden hem vroeger vaak
'rattestaart' omdat hij een hele lange
luchtbuis heeft, die tot aan de op-
pervlake reikt, waardoor hij altijd
verzekerd is van zuurstof.
Het uit elkaar houden van al deze
zweefvliegen, is haast een onmoge
lijke taak die alleen voor specialis
ten is weggelegd. Maar u kunt, ook
zonder de naam van al deze dieren
te weten, genieten van al dat fraais,
dat de bloeiende heide ons deze
weken te bieden heeft. Gaat u maar
eens kijken ennevangt u toch
maar geen zweefvliegen, je weet het
tenslotte nooit
FR. NIEUWENHUIZEN
Onder auspiciën van de VVV Groet-
Camperduin concerteerde vorige
donderdag de harmonie 'Excelsior'
uit Noord-Scharwoude. Zoals elk
jaar was het koud en winderig en
moest de muziek op de lessenaars
met knijpers worden vastgezet. De
harmonie speelde onder directie van
de heer Jac. Ham een programma
van elck wat wils. Aanvankelijk
was de belangstelling niet groot,
later op de avond waren er enkele
honderden mensen die, gehuld in
dikke truien naar de klanken luis
terden die de harmonie de herfstige
avond inblies. Het eerste nummer
was een selectie uit 'the Geisha',
gevolgd door de Blue Tango terwijl
men ook de operette- en musical
liefhebbers aan hun trekken liet ko
men. Met de mars Hoch Heidechs-
burg werd het programma besloten
en zochten harmonie en publiek
rillend betere oorden op.
Misschien kan het concert de vol
gende keer eerder in het zomerpro-
gramma worden opgenomen. Men
heeft dan de kans dat het beter
weer is en dat ook de publieke be
langstelling groter is.
aangemeten door
HOFLAAN 2 - TEL. 2202 - Leverancier van alle ziekenfondsen
Uitsluitend specialistische behandeling
Brillen op recept van uw oogarts, worden snel geleverd
DE DUINSTREEK
Het is niet toevallig, dat de telelens
de laatste jaren zo sterk in opmars
is. Enerzijds vindt dit zijn oorzaak
in het feit, dat het aantal in gebruik
zijnde spiegelreflexcamera's een fik
se aanwas te zien heeft gegeven, an
derzijds is de telelens ontdekt en
geliefd geworden door de vaak frap
pante mogelijkheden, welke zij de
amateur biedt.
Meen niet, dat het mogelijk is om
met een gewone lens een zelfde op
name als met een telelens gemaakt
te krijgen door dichter bij te gaan
staan. Het perspectief wordt n.l. be
paald door de plaats van de lens
t.o.v. het voorwerp. Bij gebruik van
een telelens is deze afstand groter
dan bij gebruik van de gewone stan
daardlens en dit betekent meestal
een voordeel. Zeker is dit het geval
bij het maken van portret opnamen.
Komen wij, om formaatvullend te
werken, bij het maken van een por
tretje dichter bij dan zo een ander
halve meter, dan ontstaat verteke-
op het gezicht van ons onderwerp,
bloemkooloren en een aardappelneus
zijn het gevolg. Ook bij landschaps
foto's en zeker bij stadsopnamen is
de telelens echter een gewaardeerde
hulp. Wij denken in dit verband aan
gevelstenen en ander moeilijk be
reikbare objecten. Wie zich wil toe
leggen op de natuurstudie heeft al
even veel gemak van de telelens.
Speciaal de zgn. de macro-opnamen
bv. van bloemen en planten kunnen
heel goed met behulp van een tele
lens worden gemaakt. Daarbij is de
lens dan op een afstand van ca. an
derhalve meter van het onderwerp
verwijderd, terwijl men toch rede
lijk formaatvullende opnamen ver
krijgt.
Voor het fotograferen van vogels en
wild dient men over zeer sterke te
lelenzen te beschikken bv. van 400
mm. Door de sterk gestegen afname
is de prijs van de telelens gedaald
en daardoor binnen het bereik van
een belanglijke groep foto-amateurs
gekomen.
Langestraat 12, Alkmaar
Hedendaags, oud en antiek
Bureaucratie heerst overal. Maar 'n
sterk staaltje is toch wel het ver
haal van mevrouw Mary Spritze in
Cleveland (Ohio) die geheel onver
wachts van de belasting een bedrag
kreeg toegezonden, dat zij, volgens
de autoriteiten, teveel zou hebben
betaald op haar inkomstenbelasting.
Mevrouw Spritze was aanvankelijk
verheugd over deze meevaller, maar
zij was ook een eerlijke vrouw en
na haar administratie te hebben on
derzocht kwam zij tot de conclusie
dat een vergissing in het spel was
en dat een naamgenote van haar de
rechthebbende op deze restitutie
was. Zij zond het bedrag aan de
belastingdienst terug met een ver
klarende brief erbij. Wie schetst
haar verbazing toen zij kort daarop
van de belastingdienst bericht kreeg
dat zij rente over dit bedrag zou
moeten betalen voor de tijd, dat zij
dit ten onrechte maar buiten
haar schuld in haar bezit had
gehad. (Dia)
Prima 80-gr. houtvrij hagelwit cyclostylepapier
per pak a 500 vel
Kwarto (21,5 x 27,5 cm) 4,50
Din A4 (21 x 29,7 cm) 4,70
Folio (21,5 x 34 cm) 5,40
Laanweg 35 - Schoorl - Telefoon (02209) 268 en 223
Als motten op het licht van de lamp
komen de grote straalvliegtuigen uit
het bewolkte noorden op de warmte
van Majorca af. Een DC-8 uit
Frankfurt wordt gevolgd door een
toestel uit Stockholm, op de hielen
gezeten door een Comet, die enige
uren te voren uit het mistige Man
chester opsteeg. Op een drukke dag
midden in de zomer brengen zo'n
370 vliegtuigen bijna dertigduizend
Nadat Evert Pereboom bemerkte, dat Grietje Plas voor hem
verloren was gegaan, iets waarover hij niet al te veel treurde
hoewel hij haar graag mocht in die tijd, zocht hij een ander.
Tijdens de fokveedag in Avenhorn ontmoette hij een slank,
rustig meisje, wier vader een boerderij bleek te bezitten in de
Schermer, zo tegen Oostgraftdijk aan. Hij wandelde met haar
het terrein rond, trakteerde haar op limonade en zei aan het
einde van de middag, dat hij haar nog wel eens wilde ont
moeten. Ze spraken af elkander de komende zondag in De Rijp
te ontmoeten, dat was van beide steeën ongeveer even ver.
Evert was er, stapte met haar in de tram, die toen nog door de
Beemster reed en ging met haaruit in Amsterdam. Terug in De
Rijp bracht hij haar tot dicht bij huis, nam haar in zijn armen
en zoende haar. Binnen een maand kwam Evert bij boer Kieft
over de vloer. Deze kende zijn vader, maar ook de zoon. Toen
het menes bleek te zijn, bracht de oude Kieft de jongen onder
vier ogen aan het verstand, dat hij geen bezwaar had tegen
omgang met zijn dochter. 'Maar denk er om, Evert, de eerste
de beste keer, dat ik hoor van nieuwe vechtpartijen, waar jij
bij betrokken bent, schop ik je zelf de stee af en dan moet je
es proberen er opnieuw op te komen. Is dat goed begrepen?'
Dat was het. Evert beterde zijn leven, want hij was in korte
tijd stapelgek geworden op de slanke boerendochter, die zich
graag door hem liet liefkozen en zoenen. Dus werd het een
huwelijk, een half jaar nadat Willem Keesom met Grietje Plas
naar het gemeentehuis was gegaan. Een goed jaar later werd er
een zoon geboren, die naar de oude Kieft werd vernoemd:
Barend. Maar zijn moeder noemde hem al spoedig Bart en
dat werd het voor de rest van zijn leven.
Hoewel Jannie Kieft een boerendochter was en ze altijd
alles had kunnen krijgen, wat haar hartje begeerde, was ze
niet sterk. Ze bleef na de geboorte van haar zoon sukkelen.
De dokter werd vaste klant op de boerderij in de Beemster
en tenslotte stuurde hij haar voor een half jaar naar een sana
torium, waar ze aardig opknapte. Terug op de boerderij had
Evert een flinke meid aangenomen, die met de dienstbode
alle werkjes in en om de boerderij verrichtte. In de hooitijd trok
ze mee naar het land en als het nodig was, zat ze ook onder de
koe. Daardoor kreeg Jannie het erg gemakkelijk. Het weinige
werk, dat haar toegestaan was, deed ze rustig. Voor de rest
zat ze buiten in de zon, als het weer aanlokkelijk was en anders
voor het grote raam in de opkamer en keek naar het schaarse
verkeer langs de weg.
In die jaren groeide Bart op tot een stevige jongen, die op
school in de klas weinig presteerde, maar op het schoolplein
des te meer. In veel opzichten leek hij op zijn vader. Was gauw
driftig en sloeg er dan op los. In de derde klas kreeg hij een
keer straf voor iets, wat hij niet had gedaan. Het was een
kleinigheid. Iemand had een prop papier gegooid en dat kwam
wonderwel op de lessenaar van meester Vink terecht. Deze
keek verstoord, zag het lachende gezicht van Bart Pereboom,
dus achtte hij die de schuldige. Zonder meer liep hij op de
jongen toe en gaf hem een draai om de oren.
'Dat is de beloning voor je propje papier', zei hij kwaad. Daar
over ontstak de kleine Bart in een dusdanige woede, dat hij
zijn liniaal nam en deze stuk sloeg op het hoofd van de mees
ter. Deze stond geschrokken en verbaasd te kijken, wat zijn
ongeluk werd, want Bart had zijn woede nog niet bekoeld. Hij
nam zijn tekendoos en sloeg die eveneens op het hoofd van
de meester aan brokken.
Bovenmeester Van Ginkel bracht de boosdoener zelf naar de
boerderij, vertelde wat de kaap had uitgespookt, waardoor
meester Vink momenteel met zware hoofdpijn in bed lag en
deelde vader Peereboom mede, dat zijn zoon niet meer terug
hoefde te komen. 'Zoekt u voor hem maar een andere school.'
Vader Pereboom's eerst reactie was zijn zoon over de knie
te leggen, maar hij hield zich in en vroeg, wat er precies was
voorgevallen.
Bart vertelde, wie het propje papier had gegooid. 'En mij
sloeg hij', besloot de jongen, 'terwijl Piet van der Star het
deed'.
Evert knikte begrijpend. Zelf had hij eenzelfde rechtvaar
digheidsgevoel en als dat geweld werd aangedaan, werd hij
nog altijd driftig. Zijn zoon was in dit opzicht zijn evenbeeld.
Toch nam hij hem duchtig onderhanden. 'De eerste de beste
keer, dat je weer zoiets uitkuurt, zal ik je een pak slaag geven,
dat je de rest van je leven heugen zal, begrepen?'
Bart knikte timide. 'Ja, vader'.
Een week later reed Bart dagelijks met de bus heen en weer
naar de stad. In Purmerend gedroeg de jongen zich tamelijk
rustig, al had hij op z'n tijd wel een knokpartijtje met zijn
medescholieren.
Bart was negen jaar, toen zijn moeder stierf. De oorlog woed
de in Europa. Duizenden soldaten en burgers lieten dagelijks
het leven. Maar op de boerderij van Evert Pereboom rouwde
men om één uitgeteerd vrouwtje, dat geen weerstand had kun
nen opbrengen tegen de slopende ziekte waarvoor nog geen
kruid gevonden was.
De jongen had een week lang verdriet, want hij had altijd
veel van zijn moeder gehouden. Uit school vandaan was zijn
eerste tocht altijd naar de opkamer, waar de eerste jaren zijn
moeder nog zat te kijken of te borduren, maar van lieverlee op
de divan lag en de laatste maanden in het daar geplaatste bed.
Dat ze langzaam wegkwijnde en in feite al stervende was,
toen ze permanent in bed vertoefde, drong niet tot hem door.
Na de begrafenis ging het leven op de boerderij gewoon
verder, want veel invloed had de kleine Jannie niet meer uit
geoefend op de gang van zaken. Nog binnen het jaar hertrouw
de Evert Pereboom, zoals iedereen in de buurt al had verwacht
met zijn huishoudster Bets Roeper, die oorspronkelijk van Txel
afkomstig was. De meesten gunde hem dit nieuwe geluk. Want
wat had die man de laatste jaren aan zijn vrouw gehad? Dat
Evert al jaren min of meer een verhouding had met de gezette
huisshoudster werd wel eens beweerd, maar wie kon dat be
wijzen? Allemaal praatjes. Evert was in zijn jonge jaren dan
een vechtersbaas geweest, voor zoiets zag men hem niet aan.
Bart was elf jaar toen hij een zusje kreeg, aan wie hij van
de eerste dag af een hekel had: 'Ze is lelijk en ze schreeuwt',
was zijn definitie. Twee ondeugden, die hij zwaar veroordeelde.
Op zijn dertiende jaar had hij alle schoolklassen doorlopen,
maar van verder leren wilde hij niet weten. Wat had je aan
die flauwekul? De hele dag in de schoolbanken zitten, terwijl er
buiten zoveel te zien was? Nee, hij wilde liever op de boerderij
aan het werk. Hoewel Evert zijn zoon nog graag wat had laten
leren, gaf hij tenslotte toe. Temeer ook omdat Bets tegen hem
zei: 'Laat hem maar, Evert, je kunt het toch niet dwingen. En
als je graag een zoon hebt, die wat meer leertheb dan
nog een poosje geduld. Misschien is de volgende een jongen.'
Evert keek eens naar haar gevulde gestalte en begon te
lachen. 'Laten we het wenssen, meid.'
Er kwam inderdaad nog een zoon, waarover Bart eenzélfde
oordeel had, hoewel hij zijn definitie over zijn zusje inmiddels
had herzien. Nelleke was een lief, aanhalig meisje, dat dol was
op haar grote broer en Bart draaide helemaal bij, stoeide met
zijn zusje en droeg haar hoop op zijn massieve schouders rond
het huis.
Met zijn negentiende jaar ging hij in dienst. Daar hing hij af
en toe de beest uit, had vele vrienden, omdat hij altijd goed
in zijn geld zat en brachten heel wat dagen en nachten door in
de petoet, want als hij geen hin had in exercitie, dan deed hij
het niet. Kommando of geen kommando. Dienst of geen dienst.
Aan de discipline had hij maling, zijn superieuren placht hij
niet te zien, als hij ze passeerde, maar met dit alles kwam hij er
doorgaans genadigd af. Een ander had voor al deze vergrijpen
tegen de krijgstucht al tien keer Nieuwersluis gekregen. In
Bart Pereboom's ogen was echter iets, dat menig officier en
onderofficier weerhield de soldaat hard aan te pakken. Ten
slotte werd hij ordonnans en dat was precies het baantje, dat
hem leek.
Van die tijd af bleef hij in het gareel.
Eind 1954 kwam hij uit dienst en hervatte zijn werkzaam
heden op de boerderij, temeer omdat Evert geleidelijk aan in de
voetsporen van zijn vader trad en de veehandel ging bedrijven.
Daarom nam Bart meer en meer de leiding op het bedrijf, sa
men met zijn stiefmoeder, waarmee hij tamelijk goed overweg
kon.
Zo stonden de zaken er in de Beemster voor, toen Griet Plas
op een zonnige voorjaarsmorgen van het jaar 1955 de Jjoerderij
van Evert Pereboom opreed en zijn zoon zag, die net met een
tractor van het veld kwam. Ze monsterde hem enige ogenblik
ken, goedkeurend knikkend. Een flinke kerel, die Bart Pere
boom. Heeft vele weg van zijn vader. Ze zeggen, dat hij een
goeie boer is.
HOOFDSTUK 4
Jaap Witvliet had een prettig kosthuis in de Voorstad, een
klein eindje de Zuiderweg op. Met de fiets was hij binnen
enkele minuten in de stad. Buiten wonen leek hem wel. Zijn
kostbaas was een gewezen tuinder, die zijn koetjes zo'n beetje
op het droge had en nu wat rommelde in een stukje grond ach
ter zijn huis en voor de rest genooot van het leven. Zijn
vrouw was hem als een moeder, terwijl de beide dochters, die
naar zon en warmte hunkerende,
noordelingen naar hun vakantiebe
stemming. Nog geen tien jaar was
voor de meesten hunner een derge
lijke reis onmogelijk geweest. Dank
zij de I(nclusive) T(ours) per vlieg
tuig kan dat nu wel. In 1067 werden
er 3,5 mijoen IT-reizen verkocht.
Toeristen, die van dit systeem ge
bruik maken, zijn doorgaans voor
deliger uit, dan zij, die er op eigen
gelegenheid op uit trekken. Een IT-
reis naar de Costa Brava kost een
Nederlander ongeveer 150 gulden
minder, dan hij voor 'gewoon' vlieg-
retour Amsterdam-Barcelona zou
kwijt zijn. Het principe van de IT-
reizen, schrijft Het Beste van aug.
is ontleend aan een idee van de
Londense journalist Reitz. In 1950
charterde deze een Dakota voor 15
vluchten van Londen naar Corscia.
Men kon daar 'all-in' voor een
prijs van 355 gulden veertien dagen
vakantie houden. Ruim driehonderd
mensen maakten er gebruik van.
Tegen 1952 bracht zijn reisorganisa
tie 'Horizon Holidays' zevenhonderd
Britten naar het reeds genoemde
eiland. Uiteraard keken de reisor
ganisaties en luchtvaartmaatschap
pijen niet werkeloos toe. Zo ont
stond er een ware revolutie op va-
kantiegebied rond de jaren zestig.
Dit jaar gaan twee miljoen Neder
landers met vakantie naar het bui
tenland. Driehonderdduizend van
hen maken gebruik van de moge
lijkheden die de IT-reizen bieden.
In twee uur tijd zitten zij in de zon
die stralend boven Barcelona, Ma
jorca en Rimini in Italië staat.
COMPUTER
De reisorganisaties opereren op
grootscheepse wijze. Het is vanzelf
sprekend noodzakelijk om alle boe
kingen precies bij te houden en
daarvoor heeft Tjaereborg in Dene
marken - het grootste reisbureau
van Scandinavië - een computer in
gebruik waarvan de huur bijna een
miljoen gulden per jaar kost. De
apparatuur is rechtstreeks verbon
den met kantoren in Stockholm, Oslo
sinki,Helsinki, Gotenburg, Malmö en
Kopenhagen.
Wanneer nu iemand een reservering
wil maken te Rimini op 10 juli,
dan tikt men eenvoudig op het toet
senbord Rimi 10-7. Enkele sekonden
later een televisiescherm zien welke
hotels er nog vrij zijn, en welke
kamers, en of zij een douche, bad
en een balkon hebben. In de reser
vering gemaakt, dan tikt men de
naam en het adres van de klant
neer en de computer doet de rest.
Het apparaat stuurt de faktuur uit,
zendt een waarschuwing als de be
taling te lang op zich laat wachten
en reserveert voor de vakantiegan
ger een plaats op de vlucht van zijn
keuze. Men heeft becijferd, dat te
gen 1980 5,5 miljoen Nederlanders
hun vakantie in het buitenland zul
len doorbrengen, van wie 1,5 mil
joen per vliegtuig zullen reizen.
Kortom, 'het leuke strandje in de
zon' is voor velen bijzonder dichtbij
gekomen.