ZWEEFVLIEGEN OF WESPEN? GERRITSEN weekblad e o m w KLOKKEN Concert harmonie Excelsior Niet een bril, maar de JUISTE bril Mr. Opticien D. W. PASTOOR, Bergen TWEEDE BLAD DONDERDAG 22 AUGUSTUS Een telelens is vaak een bijzondere hulp A. CAKIRIAN Het speciale huis voor Perzische tapijten De vreemde wegen van de fiscus PAPIER voor uw stencil- of schrijfmachine kunt u beter rechtstreeks bestellen bij de drukkerij DRUKKERIJ VOLKERS LEEGWATER IT: De toverformule van de toerist door Maartje Zeldenrijk Deze tijd van het jaar, zijn wij vaak getuige van bijzonder heftige tafere len. En dan bedoelen wij hiermee die lieden, die hevig transpirerend en met een krant als slagwapen, woest en wild om zich heen slaan, naar alles wat maar enigszins op een bij of wesp lijkt. En laten we eerlijk zijn, als je na een lange wan deling bezweet en moe rustig van je glaasje pils of prik wilt genieten, dan valt het niet mee wanneer je tegelijkertijd door zo'n angeldragend loeder (zoals ik het laatst zo treffend hoorde zeggen) wordt geattaqueerd. Wij moeten echter één ding voorop stellen: juist door onze, vaak zo onbeheerste bewegingen, worden de ze dieren in hoge mate aggressief en steken dan onmiddellijk. Enige tijd geleden, werd ik geconfronteerd met een door een wesp gestoken persoon, die midden op de Schoorlse zeeweg, met wild maaiende armen, de insekten in het algemeen en wes pen in het bijzonder stond te ver wensen. Hierbij beloofde hij mij plechtig, dat hij van nu af aan alle insekten, nuttig of niet, zou ver morzelen. Genoemd persoon was enige dagen daarvoor, mee geweest op een rondleiding door de duinen van Schoorl tijdens deze wandeling vertelde ik hem dat die fraai gete kende en geel-zwart gestreepte dier tjes, die hij voor wespen aanzag, in werkelijkheid onschuldige zweef vliegen waren die geen vlieg kwaad zouden doen. Geduldig legde ik hem uit, dat angeldragende insekten, bij en, hommels, mieren en wespen, twee paar vleugels hebben, terwijl deze dieren slechts één paar vleu gels bezitten. En omdat deze heer niet gemakkelijk te overtuigen was, ving ik zo'n diertje van een heide struik en toonde het hem. Vanaf dat ogenblik was hij geheel over tuigd. Een paar dagen later echter, heeft hij in nabij zijn van vrouw en kinderen, zich kennelijk heldhaf tig willen gedragen en toch een wesp gevangen, met als gevolg het boven geschetste tafereel. Laten we nu de wesp eens nader gaan bekijken. Ze zijn meestal op zoek naar prooi in allerlei struiken en heggen, waar het voornamelijk gaat om vliegen. En kijk, daar heeft de wesp er een te pakken! Het ar me dier snort met zijn vleugels, maar het mag allemaal niet baten. Met één felle steek van de machtige angel wordt de vlieg gedood. Hij bijt vleugels, kop en achterlijf eraf en houdt derhalve alleen het borst stuk over. Dit wordt mee naar het nest genomen, en vermengd met al lerlei zoetigheden, fijngekauwd aan de larven en jonge dieren gegeven. Deze nesten vinden wij meestal in de grond, althans wanneer het de Duitse en gewone wesp betreft, het zijn n.l. de soorten waar wij de meeste last van hebben en zij ko men zéér algemeen voor. Nesten die wij in openbare toilet gebouwen en houten schuren vinden zijn vaak van een andere soort wes pen. Het nest van onze wespen heeft de vorm van een flinke bal en is gemaakt van fijn gekauwd hout, dat zij van b.v. telefoonpalen knagen, ook wordt vaak boomschors ge bruikt. De celletjes waarin de jonge dieren worden groot gebracht, zijn evenals die der bijen zeshoekig van vorm. Het gehele nest kan wel en kele duizenden exemplaren bevat ten en vooral bij warm weer gaat het bijzonder snel. Dit laatste heb ben wij in de nazomer van 1967 wel gezien, toen heerste er gewoon een wespenplaag, De larven der wes pen, hangen met hun kop naar be neden in de cellen en zijn erg hulpe loos; zij moeten doorlopend worden gereinigd en gevoederd. Nadat zij groot genoeg zijn geworden verpop pen zij zich en na plm. tien dagen komt het volwassen dier te voor schijn. Tegen de winter sterft het gehele volk uit, op enkele wijfjes of koninginnen na, deze overwinte ren en stichten in het voorjaar weer een nieuw volk. Hetzelfde is van toepassing op het hommelvolk, al leen zijn de hommels vaak milder talrijk, meestal niet meer dan 500 dieren. U hebt gezien dat het wespenvolk ook zijn goede kanten heeft, zij verorberen duizenden voor ons zo lastige vliegen en zij spelen bij de bestuiving weliswaar geen grote, maar toch een belangrijke rol. Het verschil met de zweefvliegen is enorm; de wesp is vaak groter en heeft voor op zijn kop twee voel sprieten of antennen, die voortdu rend in beweging zijn. Deze voel sprieten zijn bij de wesp gebogen, of eigenlijk kunnen wij beter spreken van geknakt. Dit is bij de wesp ka rakteristiek. De onschuldige zweaf- vliegen missen deze voelsprieten en zijn, zoals we al gezien hebben, vaak kleiner al gaat dit laatste niet altijd op. U kunt ze echter gemak kelijk herkennen aan de manier waarop ze vliegen; luid zoemend 'staan' zij in de lucht om dan plot seling vooruit te schieten. Er zijn vele soorten zweefvliegen, en som migen zijn zo behaard, dat ze als twee druppels water op een bij lij ken. Er is zelfs een soort die 'blinde bij' wordt genoemd, zó zeer lijkt dat beest erop. Dit 'blind' slaat dan ook op het niet kunnen steken. De zweefvliegen hebben ook een heel andere levenswijze dan de wespen. Zijn de wespen sociaal levende die ren, bij de zweefvliegen is dit niet het geval, zij leven n.l. solitair, dwz ieder dier is op zich zelf aangewe zen en leeft dus niet in groepsver band. De maden van deze dieren leven in allerlei weerzinwekkende stoffen, als kadavers, uitwerpselen en stin kende poelen, waar zij zich volvre ten tot ook voor hen het popstadium is bereikt. Ook hier geldt weer; hoe warmer het is, des te meer dieren kruipen uit hun popomhulsel te voorschijn. De larve van de aleerder genoemde blinde bij, vindt u vaak in ondiepe plasjes en modderpoelen. Wij noemden hem vroeger vaak 'rattestaart' omdat hij een hele lange luchtbuis heeft, die tot aan de op- pervlake reikt, waardoor hij altijd verzekerd is van zuurstof. Het uit elkaar houden van al deze zweefvliegen, is haast een onmoge lijke taak die alleen voor specialis ten is weggelegd. Maar u kunt, ook zonder de naam van al deze dieren te weten, genieten van al dat fraais, dat de bloeiende heide ons deze weken te bieden heeft. Gaat u maar eens kijken ennevangt u toch maar geen zweefvliegen, je weet het tenslotte nooit FR. NIEUWENHUIZEN Onder auspiciën van de VVV Groet- Camperduin concerteerde vorige donderdag de harmonie 'Excelsior' uit Noord-Scharwoude. Zoals elk jaar was het koud en winderig en moest de muziek op de lessenaars met knijpers worden vastgezet. De harmonie speelde onder directie van de heer Jac. Ham een programma van elck wat wils. Aanvankelijk was de belangstelling niet groot, later op de avond waren er enkele honderden mensen die, gehuld in dikke truien naar de klanken luis terden die de harmonie de herfstige avond inblies. Het eerste nummer was een selectie uit 'the Geisha', gevolgd door de Blue Tango terwijl men ook de operette- en musical liefhebbers aan hun trekken liet ko men. Met de mars Hoch Heidechs- burg werd het programma besloten en zochten harmonie en publiek rillend betere oorden op. Misschien kan het concert de vol gende keer eerder in het zomerpro- gramma worden opgenomen. Men heeft dan de kans dat het beter weer is en dat ook de publieke be langstelling groter is. aangemeten door HOFLAAN 2 - TEL. 2202 - Leverancier van alle ziekenfondsen Uitsluitend specialistische behandeling Brillen op recept van uw oogarts, worden snel geleverd DE DUINSTREEK Het is niet toevallig, dat de telelens de laatste jaren zo sterk in opmars is. Enerzijds vindt dit zijn oorzaak in het feit, dat het aantal in gebruik zijnde spiegelreflexcamera's een fik se aanwas te zien heeft gegeven, an derzijds is de telelens ontdekt en geliefd geworden door de vaak frap pante mogelijkheden, welke zij de amateur biedt. Meen niet, dat het mogelijk is om met een gewone lens een zelfde op name als met een telelens gemaakt te krijgen door dichter bij te gaan staan. Het perspectief wordt n.l. be paald door de plaats van de lens t.o.v. het voorwerp. Bij gebruik van een telelens is deze afstand groter dan bij gebruik van de gewone stan daardlens en dit betekent meestal een voordeel. Zeker is dit het geval bij het maken van portret opnamen. Komen wij, om formaatvullend te werken, bij het maken van een por tretje dichter bij dan zo een ander halve meter, dan ontstaat verteke- op het gezicht van ons onderwerp, bloemkooloren en een aardappelneus zijn het gevolg. Ook bij landschaps foto's en zeker bij stadsopnamen is de telelens echter een gewaardeerde hulp. Wij denken in dit verband aan gevelstenen en ander moeilijk be reikbare objecten. Wie zich wil toe leggen op de natuurstudie heeft al even veel gemak van de telelens. Speciaal de zgn. de macro-opnamen bv. van bloemen en planten kunnen heel goed met behulp van een tele lens worden gemaakt. Daarbij is de lens dan op een afstand van ca. an derhalve meter van het onderwerp verwijderd, terwijl men toch rede lijk formaatvullende opnamen ver krijgt. Voor het fotograferen van vogels en wild dient men over zeer sterke te lelenzen te beschikken bv. van 400 mm. Door de sterk gestegen afname is de prijs van de telelens gedaald en daardoor binnen het bereik van een belanglijke groep foto-amateurs gekomen. Langestraat 12, Alkmaar Hedendaags, oud en antiek Bureaucratie heerst overal. Maar 'n sterk staaltje is toch wel het ver haal van mevrouw Mary Spritze in Cleveland (Ohio) die geheel onver wachts van de belasting een bedrag kreeg toegezonden, dat zij, volgens de autoriteiten, teveel zou hebben betaald op haar inkomstenbelasting. Mevrouw Spritze was aanvankelijk verheugd over deze meevaller, maar zij was ook een eerlijke vrouw en na haar administratie te hebben on derzocht kwam zij tot de conclusie dat een vergissing in het spel was en dat een naamgenote van haar de rechthebbende op deze restitutie was. Zij zond het bedrag aan de belastingdienst terug met een ver klarende brief erbij. Wie schetst haar verbazing toen zij kort daarop van de belastingdienst bericht kreeg dat zij rente over dit bedrag zou moeten betalen voor de tijd, dat zij dit ten onrechte maar buiten haar schuld in haar bezit had gehad. (Dia) Prima 80-gr. houtvrij hagelwit cyclostylepapier per pak a 500 vel Kwarto (21,5 x 27,5 cm) 4,50 Din A4 (21 x 29,7 cm) 4,70 Folio (21,5 x 34 cm) 5,40 Laanweg 35 - Schoorl - Telefoon (02209) 268 en 223 Als motten op het licht van de lamp komen de grote straalvliegtuigen uit het bewolkte noorden op de warmte van Majorca af. Een DC-8 uit Frankfurt wordt gevolgd door een toestel uit Stockholm, op de hielen gezeten door een Comet, die enige uren te voren uit het mistige Man chester opsteeg. Op een drukke dag midden in de zomer brengen zo'n 370 vliegtuigen bijna dertigduizend Nadat Evert Pereboom bemerkte, dat Grietje Plas voor hem verloren was gegaan, iets waarover hij niet al te veel treurde hoewel hij haar graag mocht in die tijd, zocht hij een ander. Tijdens de fokveedag in Avenhorn ontmoette hij een slank, rustig meisje, wier vader een boerderij bleek te bezitten in de Schermer, zo tegen Oostgraftdijk aan. Hij wandelde met haar het terrein rond, trakteerde haar op limonade en zei aan het einde van de middag, dat hij haar nog wel eens wilde ont moeten. Ze spraken af elkander de komende zondag in De Rijp te ontmoeten, dat was van beide steeën ongeveer even ver. Evert was er, stapte met haar in de tram, die toen nog door de Beemster reed en ging met haaruit in Amsterdam. Terug in De Rijp bracht hij haar tot dicht bij huis, nam haar in zijn armen en zoende haar. Binnen een maand kwam Evert bij boer Kieft over de vloer. Deze kende zijn vader, maar ook de zoon. Toen het menes bleek te zijn, bracht de oude Kieft de jongen onder vier ogen aan het verstand, dat hij geen bezwaar had tegen omgang met zijn dochter. 'Maar denk er om, Evert, de eerste de beste keer, dat ik hoor van nieuwe vechtpartijen, waar jij bij betrokken bent, schop ik je zelf de stee af en dan moet je es proberen er opnieuw op te komen. Is dat goed begrepen?' Dat was het. Evert beterde zijn leven, want hij was in korte tijd stapelgek geworden op de slanke boerendochter, die zich graag door hem liet liefkozen en zoenen. Dus werd het een huwelijk, een half jaar nadat Willem Keesom met Grietje Plas naar het gemeentehuis was gegaan. Een goed jaar later werd er een zoon geboren, die naar de oude Kieft werd vernoemd: Barend. Maar zijn moeder noemde hem al spoedig Bart en dat werd het voor de rest van zijn leven. Hoewel Jannie Kieft een boerendochter was en ze altijd alles had kunnen krijgen, wat haar hartje begeerde, was ze niet sterk. Ze bleef na de geboorte van haar zoon sukkelen. De dokter werd vaste klant op de boerderij in de Beemster en tenslotte stuurde hij haar voor een half jaar naar een sana torium, waar ze aardig opknapte. Terug op de boerderij had Evert een flinke meid aangenomen, die met de dienstbode alle werkjes in en om de boerderij verrichtte. In de hooitijd trok ze mee naar het land en als het nodig was, zat ze ook onder de koe. Daardoor kreeg Jannie het erg gemakkelijk. Het weinige werk, dat haar toegestaan was, deed ze rustig. Voor de rest zat ze buiten in de zon, als het weer aanlokkelijk was en anders voor het grote raam in de opkamer en keek naar het schaarse verkeer langs de weg. In die jaren groeide Bart op tot een stevige jongen, die op school in de klas weinig presteerde, maar op het schoolplein des te meer. In veel opzichten leek hij op zijn vader. Was gauw driftig en sloeg er dan op los. In de derde klas kreeg hij een keer straf voor iets, wat hij niet had gedaan. Het was een kleinigheid. Iemand had een prop papier gegooid en dat kwam wonderwel op de lessenaar van meester Vink terecht. Deze keek verstoord, zag het lachende gezicht van Bart Pereboom, dus achtte hij die de schuldige. Zonder meer liep hij op de jongen toe en gaf hem een draai om de oren. 'Dat is de beloning voor je propje papier', zei hij kwaad. Daar over ontstak de kleine Bart in een dusdanige woede, dat hij zijn liniaal nam en deze stuk sloeg op het hoofd van de mees ter. Deze stond geschrokken en verbaasd te kijken, wat zijn ongeluk werd, want Bart had zijn woede nog niet bekoeld. Hij nam zijn tekendoos en sloeg die eveneens op het hoofd van de meester aan brokken. Bovenmeester Van Ginkel bracht de boosdoener zelf naar de boerderij, vertelde wat de kaap had uitgespookt, waardoor meester Vink momenteel met zware hoofdpijn in bed lag en deelde vader Peereboom mede, dat zijn zoon niet meer terug hoefde te komen. 'Zoekt u voor hem maar een andere school.' Vader Pereboom's eerst reactie was zijn zoon over de knie te leggen, maar hij hield zich in en vroeg, wat er precies was voorgevallen. Bart vertelde, wie het propje papier had gegooid. 'En mij sloeg hij', besloot de jongen, 'terwijl Piet van der Star het deed'. Evert knikte begrijpend. Zelf had hij eenzelfde rechtvaar digheidsgevoel en als dat geweld werd aangedaan, werd hij nog altijd driftig. Zijn zoon was in dit opzicht zijn evenbeeld. Toch nam hij hem duchtig onderhanden. 'De eerste de beste keer, dat je weer zoiets uitkuurt, zal ik je een pak slaag geven, dat je de rest van je leven heugen zal, begrepen?' Bart knikte timide. 'Ja, vader'. Een week later reed Bart dagelijks met de bus heen en weer naar de stad. In Purmerend gedroeg de jongen zich tamelijk rustig, al had hij op z'n tijd wel een knokpartijtje met zijn medescholieren. Bart was negen jaar, toen zijn moeder stierf. De oorlog woed de in Europa. Duizenden soldaten en burgers lieten dagelijks het leven. Maar op de boerderij van Evert Pereboom rouwde men om één uitgeteerd vrouwtje, dat geen weerstand had kun nen opbrengen tegen de slopende ziekte waarvoor nog geen kruid gevonden was. De jongen had een week lang verdriet, want hij had altijd veel van zijn moeder gehouden. Uit school vandaan was zijn eerste tocht altijd naar de opkamer, waar de eerste jaren zijn moeder nog zat te kijken of te borduren, maar van lieverlee op de divan lag en de laatste maanden in het daar geplaatste bed. Dat ze langzaam wegkwijnde en in feite al stervende was, toen ze permanent in bed vertoefde, drong niet tot hem door. Na de begrafenis ging het leven op de boerderij gewoon verder, want veel invloed had de kleine Jannie niet meer uit geoefend op de gang van zaken. Nog binnen het jaar hertrouw de Evert Pereboom, zoals iedereen in de buurt al had verwacht met zijn huishoudster Bets Roeper, die oorspronkelijk van Txel afkomstig was. De meesten gunde hem dit nieuwe geluk. Want wat had die man de laatste jaren aan zijn vrouw gehad? Dat Evert al jaren min of meer een verhouding had met de gezette huisshoudster werd wel eens beweerd, maar wie kon dat be wijzen? Allemaal praatjes. Evert was in zijn jonge jaren dan een vechtersbaas geweest, voor zoiets zag men hem niet aan. Bart was elf jaar toen hij een zusje kreeg, aan wie hij van de eerste dag af een hekel had: 'Ze is lelijk en ze schreeuwt', was zijn definitie. Twee ondeugden, die hij zwaar veroordeelde. Op zijn dertiende jaar had hij alle schoolklassen doorlopen, maar van verder leren wilde hij niet weten. Wat had je aan die flauwekul? De hele dag in de schoolbanken zitten, terwijl er buiten zoveel te zien was? Nee, hij wilde liever op de boerderij aan het werk. Hoewel Evert zijn zoon nog graag wat had laten leren, gaf hij tenslotte toe. Temeer ook omdat Bets tegen hem zei: 'Laat hem maar, Evert, je kunt het toch niet dwingen. En als je graag een zoon hebt, die wat meer leertheb dan nog een poosje geduld. Misschien is de volgende een jongen.' Evert keek eens naar haar gevulde gestalte en begon te lachen. 'Laten we het wenssen, meid.' Er kwam inderdaad nog een zoon, waarover Bart eenzélfde oordeel had, hoewel hij zijn definitie over zijn zusje inmiddels had herzien. Nelleke was een lief, aanhalig meisje, dat dol was op haar grote broer en Bart draaide helemaal bij, stoeide met zijn zusje en droeg haar hoop op zijn massieve schouders rond het huis. Met zijn negentiende jaar ging hij in dienst. Daar hing hij af en toe de beest uit, had vele vrienden, omdat hij altijd goed in zijn geld zat en brachten heel wat dagen en nachten door in de petoet, want als hij geen hin had in exercitie, dan deed hij het niet. Kommando of geen kommando. Dienst of geen dienst. Aan de discipline had hij maling, zijn superieuren placht hij niet te zien, als hij ze passeerde, maar met dit alles kwam hij er doorgaans genadigd af. Een ander had voor al deze vergrijpen tegen de krijgstucht al tien keer Nieuwersluis gekregen. In Bart Pereboom's ogen was echter iets, dat menig officier en onderofficier weerhield de soldaat hard aan te pakken. Ten slotte werd hij ordonnans en dat was precies het baantje, dat hem leek. Van die tijd af bleef hij in het gareel. Eind 1954 kwam hij uit dienst en hervatte zijn werkzaam heden op de boerderij, temeer omdat Evert geleidelijk aan in de voetsporen van zijn vader trad en de veehandel ging bedrijven. Daarom nam Bart meer en meer de leiding op het bedrijf, sa men met zijn stiefmoeder, waarmee hij tamelijk goed overweg kon. Zo stonden de zaken er in de Beemster voor, toen Griet Plas op een zonnige voorjaarsmorgen van het jaar 1955 de Jjoerderij van Evert Pereboom opreed en zijn zoon zag, die net met een tractor van het veld kwam. Ze monsterde hem enige ogenblik ken, goedkeurend knikkend. Een flinke kerel, die Bart Pere boom. Heeft vele weg van zijn vader. Ze zeggen, dat hij een goeie boer is. HOOFDSTUK 4 Jaap Witvliet had een prettig kosthuis in de Voorstad, een klein eindje de Zuiderweg op. Met de fiets was hij binnen enkele minuten in de stad. Buiten wonen leek hem wel. Zijn kostbaas was een gewezen tuinder, die zijn koetjes zo'n beetje op het droge had en nu wat rommelde in een stukje grond ach ter zijn huis en voor de rest genooot van het leven. Zijn vrouw was hem als een moeder, terwijl de beide dochters, die naar zon en warmte hunkerende, noordelingen naar hun vakantiebe stemming. Nog geen tien jaar was voor de meesten hunner een derge lijke reis onmogelijk geweest. Dank zij de I(nclusive) T(ours) per vlieg tuig kan dat nu wel. In 1067 werden er 3,5 mijoen IT-reizen verkocht. Toeristen, die van dit systeem ge bruik maken, zijn doorgaans voor deliger uit, dan zij, die er op eigen gelegenheid op uit trekken. Een IT- reis naar de Costa Brava kost een Nederlander ongeveer 150 gulden minder, dan hij voor 'gewoon' vlieg- retour Amsterdam-Barcelona zou kwijt zijn. Het principe van de IT- reizen, schrijft Het Beste van aug. is ontleend aan een idee van de Londense journalist Reitz. In 1950 charterde deze een Dakota voor 15 vluchten van Londen naar Corscia. Men kon daar 'all-in' voor een prijs van 355 gulden veertien dagen vakantie houden. Ruim driehonderd mensen maakten er gebruik van. Tegen 1952 bracht zijn reisorganisa tie 'Horizon Holidays' zevenhonderd Britten naar het reeds genoemde eiland. Uiteraard keken de reisor ganisaties en luchtvaartmaatschap pijen niet werkeloos toe. Zo ont stond er een ware revolutie op va- kantiegebied rond de jaren zestig. Dit jaar gaan twee miljoen Neder landers met vakantie naar het bui tenland. Driehonderdduizend van hen maken gebruik van de moge lijkheden die de IT-reizen bieden. In twee uur tijd zitten zij in de zon die stralend boven Barcelona, Ma jorca en Rimini in Italië staat. COMPUTER De reisorganisaties opereren op grootscheepse wijze. Het is vanzelf sprekend noodzakelijk om alle boe kingen precies bij te houden en daarvoor heeft Tjaereborg in Dene marken - het grootste reisbureau van Scandinavië - een computer in gebruik waarvan de huur bijna een miljoen gulden per jaar kost. De apparatuur is rechtstreeks verbon den met kantoren in Stockholm, Oslo sinki,Helsinki, Gotenburg, Malmö en Kopenhagen. Wanneer nu iemand een reservering wil maken te Rimini op 10 juli, dan tikt men eenvoudig op het toet senbord Rimi 10-7. Enkele sekonden later een televisiescherm zien welke hotels er nog vrij zijn, en welke kamers, en of zij een douche, bad en een balkon hebben. In de reser vering gemaakt, dan tikt men de naam en het adres van de klant neer en de computer doet de rest. Het apparaat stuurt de faktuur uit, zendt een waarschuwing als de be taling te lang op zich laat wachten en reserveert voor de vakantiegan ger een plaats op de vlucht van zijn keuze. Men heeft becijferd, dat te gen 1980 5,5 miljoen Nederlanders hun vakantie in het buitenland zul len doorbrengen, van wie 1,5 mil joen per vliegtuig zullen reizen. Kortom, 'het leuke strandje in de zon' is voor velen bijzonder dichtbij gekomen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1968 | | pagina 5