Drinkwater in vroeger tijden
GERRITSEN
weekblad
de o m w
Fokveedag
te Schoorl
KLOKKEN
A. CAKIRIAN
Het speciale huis voor
Perzische tapijten
'Mannenkoor Wognum' in Oude Ursula Kerk
PAPIER voor uw stencil- of schrijfmachine
kunt u beter rechtstreeks bestellen bij de drukkerij
DRUKKERIJ VOLKERS LEEGWATER
WIJ LAZEN
in de Duinstreek
van
3 september 1937
door
Maartje Zeldenrijk
Verhoging
abonnementsgeld
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 5 SEPTEMBER 1968
De middelen, die werden toegepast in
verband met de drinkwatervoorzie
ning op het platteland en bijgevolg
ook in Schoorl in de jaren vlak voor
negentienhonderd zijn waarschijnlijk
sedert onheugelijke tijden niet aan
enige verandering onderhevig. Er
zal wel eens nagedacht zijn over
verbetering van de bestaande toe
standen, maar de mogelijkheden wa
ren zo beperkt en de financiële
draagkracht zo gering, dat het veel
eenvoudiger was om alles maar bij
het oude te laten.
De gewoonten en gebruiken zaten
zo stevig vastgeworteld in het ver
leden, dat er een bijna bovenmen
selijke kracht voor nodig zou zijn
om andere wegen te kunnen inslaan.
Van enig en gemeenschappelijke
aanpak was weinig te bemerken,
alles werd individualistisch opge
lost; het scheen een tijd te zijn van
ieder voor zich, maar toch werd er
niet geklaagd, het scheen alles heel
gewoon. Toch begonnen zich reeds
verschijnselen te vertonen, die zich
als een teken aan de wand sche
nen voor te doen, maar zij lagen
nog zo ver verwijderd en zo onbe
reikbaar voor de mensen van toen,
dat het hun toescheen of er geen
verandering mogelijk was.
De Nortonpomp was allang geleden
uitgevonden en beproefd en de re
genbak van beton zal er ook al wel
geweest zijn, maar de middelen wa
ren beperkt en de gedachten even
eens, die diep verankerd lagen in
het verleden.
Maar nog veel grotere gebeurtenis
sen schenen zich gereed te maken
om de oude gewoonten en gebruiken
in verwarring te brengen want in
de Berger duinen stond reeds het
machinegebouw van de Alkmaarse
waterleiding als voorloper van een
nieuw tijd en uit de hoge schoor
steen stegen uitdagend de rookwol
ken op hoog de grote ruimte in en
het leek ver het land in zichtbaar.
Wie zal toen vermoed hebben, dat
de toekomst zulke ingrijpende
krachten in zich verborgen hield,
die ter zijnertijd de gehele bestaan
de orde omver zouden gooien. Het
is alles al zo lang geleden, maar ik
kan me nog heel goed herinneren,
dat wij als jongens met ons drieen
of vieren waarvan er één in het
duin bekent was door de duinen
naar de genoemde waterleiding trok
ken om het wonder van nabij te
kunnen aanschouwen. De machine
kamer met zijn raderen en wielen
had natuurlijk de meeste aantrek
kingskracht.
De tocht door het duin had ons be
grijpelijk grote dorst bezorgd, zodat
Langestraat 12, Alkmaar
Hedendaags, oud en antiek
wij ons verstouten om een weinig
water te vragen. Het werd ons on
middellijk verstrekt, zodat wij te
vens kennis konden maken met het
aller nieuwste produkt. Wij vonden
het allemaal heerlijk om ervan te
drinken en het wat zo hélder en zo
doorschijnend, dat wij er geheel van
onder de indruk waren.
De beste winplaats van goed drink
water in die tijd was ongetwijfeld
de van stenen opgebouwde welput,
die naar beneden iets buikig van
vorm, naar boven toe nauw opliep
zo op de manier van een hals met
er in vastgemetseld de overal be
kende houten zuigpomp. Dit was
een manier van waterwinning, die
al vele eeuwen in gebruik was. Het
was in ieder geval een vergaarpoel
waar ongewenste stoffen van bui
ten af niet of bijna niet in konden
doordringen. Toch was het water
niet overal zo helder. Dicht langs
de duinen was het wel altijd heer
lijk zuiver water, daar was de aan
drang van de wel krachtiger en ge
leek het meer op stromend water,
maar verder op het land in was het
niet zo helder meer, was het soms
zelfs bruin. Het was immers toch al
tijd regenwater dat in de grond
wegzakte (officieel zakwater) en met
dat naar beneden sijbelen werden
uit de bovenste grondlaag stoffen
meegevoerd, die het water beïnvloe
den in ongunstige zin. Het beste
water was dus datgene dat direct
uit de duinen toevloeide.
In tijden van grote droogte kon de
waterstand in de poel wel eens zo
laag zijn, dat de pomp geen water
meer kon opzuigen. De putten wa
ren niet zo heel diep en ook de
lengte van de pomp deed er het
zijne toe, want als het uiteinde van
het pomplichaam niet meer in het
water stond was het met de water
toevoer gedaan. Als de zaken zo
stonden moest naar een andere ge
legenheid worden uitgezien.
De regenbak, die van kleine steen
tjes gemetseld werd was wel heel
zeldzaam in de duinstreek. Ik weet
dat er een in de oude pastorie ge
weest is en ongetwijfeld ook wel bij
de school, maar hoe deze gemaakt
was kan ik niet zeggen. Toen de
pastorie gesloopt is heeft men de
regenbak naar de oppervlakte ge
takeld en men bevond haar in zulk
een goede staat, dat het mogelijk
was het gevaarte in zijn geheel over
te brengen naar 'De Rustende Jager'
toendertijd eigendom van de heer
Rus, die er heel erg op gesteld was.
Een en ander zal wel enige onkosten
met zich meegebracht hebben, maar
dat kon ook wel voor zulk een
grote bak. Regentonnen waren her
en daar wel meer ingebruik. Ze wa
ren van zeer verschillende inhoud.
Regenwater werd altijd geprezen als
het drinkwater bij uitnemendheid.
Deze gedachte zal ook wel waarheid
in zich bevat hebben, maar op de
vergaring en de bewaring viel wel
het een en ander aan te merken.
Van de regenbakken zowel als van
de tonnen. Het is begrijpelijk, dat
er vele mogelijkheden aanwezig
waren waardoor allerlei ongewens
te substancies met de waterstroom
in de bak of in de ton konden mee-
vergaard worden. Het was wel ge
raden er maar, niet aan te denken
wat er zomers wel in terecht kon
komen. Voor de bezitter van een
regenton was het gewenst, dat er af
en toe een regenbui overdreef opdat
de voorraad in de ton niet uitgeput
werd. De voorraad in een regenton
was niet voor heel lange tijd toe
reikend. In de zomer kon het wa
ter in de ton nogal eens dicht be
volkt zijn door ontelbaren water
luizen. Dat was ook weer een ge
beurtenis, die niet erg welkom was:
het water werd dus wel door een
doek gegoten om het zuiver te ma
ken.
Wie zo fortuinlijk was dicht bij een
stromend beekje te wonen was een
bevoorrecht iemand en als het dan
Kolfjesbeek mocht zijn was de be
voorrechting meer dan gewoon. Zo
was kolfjesbeek: altijd stromend, al
tijd helder en geen dag zonder wa
ter al bleef de regen nog zo lang
uit in de zomer. Er zijn zomers ge
weest, dat er in Warmenhuizen en
aan de Langedijk groot gebrek aan
drinkwater ontstond door lang aan
houdende droogte. Dan gaf de beek
die altijd stromde een welkome uit
komst. Met vaartuigen van verschil
lende grootte en beladen met va
ten, kortom met alles wat een hoe
veelheid water kon bevatten, ver
schenen mannen bij het water huis je
te Schoorldam om de vaten te vul
len met het heldere beekwater. Al
tijd heerlijk helder «-water te hebben,
dat onafgebroken uit de duinen
toestroomde was werkelijk een
groot voorrecht.
Ook veel bewoners van Schoorldam
waren voor hun drinkwater op de
bak aangewezen.
Er was een klein stukkinkje
in de beek gemaakt, dat het water
een weinig opstopte en zo een mini
atuur watervalletje veroorzaakte.
Dat was de plaats waar de omwo
nende hun water haalden. Wie niet
de gelukkige bezitter van een pomp
of van een put was en ook niet in
de nabijheid van een beek woonde
werd gedwongen naar andere mid
delen uit te zien, want drinkwater
was vanzelfsprekend onmisbaar. De
moeilijkheid, die men om dit te be-
DE DUINSTREEK
reiken moest overwinnen was ech
ter niet onoverkomelijk en het was
zelfs helemaal geen heksentoer om
het op eenvoudige manier op te los
sen. Het was een klein kunstje om
op een geschikt geachte plaats een
flink diepe kuil te graven en op
deze wijze was op veel plaatsen goed
water te ontmoeten. Een hellend
pad, overeenkomend met een soort
van loopgraaf er naar toegegraven,
dus schuinaflopend van de boven
grond tot even boven de waterstand
van de kuil en het was voor elkaar.
Naar de schepplaatsen in de beken
werd eveneens een afhellend pad
gemaakt. Het werd niet zo heel
zwaar gevoeld als er het een of an
der diersoort b.v. kikkers de kuil
als hun verblijfplaats kozen. Van
kikkers werd zelfs in alle ernst be
weerd, dat ze het water zuiverden.
Het wist ook nogal eens te gebeuren
dat er een of meer padden op hun
langzame manier in rondzwommen.
Dat was voor velen toch wel een
iets wat griezelig geval waar niet
veel mee te beginnen was. Het enige
middel was om ze er uit te vissen en
ze een stukje verderop weer los te
laten. Of het veel hielp? De volgen
de dag waren ze misschien al weer
op hun plaats terug verschenen. Er
bestonden particulieren, maar ook
gemeenschappelijke waterkuilen. De
kendste daarvan was wel de beren
kuil in Groet. In de Nollen bij de
meelmolen was er een op de plaats
waar nu het eendenvijvertje is. De
juiste ligging was bij de oude eike
boom, die er toen ook al stond, na
tuurlijk veel kleiner als hij nu is al
zal de vorm wel dezelfde zijn ge
bleven. In de andere Nollen was
ook een kuil aan het pad zuiderlijk
van de dokterswoning. Het was ge
woonte om de waterkuil in de zo
mer als het waterpeil heel laag was
een geduchte schoonmaakbeurt te
geven en ze bovendien helemaal
leeg te scheppen zodat er weer vers
water kon toevloeien.
Van de kuilen in de Nollen werd
gezegd, dat men die niet leeg kan
scheppen omdat de toeloop van het
grondwater er zoo buitengewoon
sterk was.
JAN POOL
Prima 80-gr. houtvrij hagelwit cyclostylepapier
per pak a 5D0 vel
Kwarto (21,5 x 27,5 cm) 4,65
Din A4 (21 x 29,7 cm) 4,85
Folio (21,5 x 34 cm) 5^5
Laanweg 35 - Schoorl - Telefoon (02209) 268 en 223
Op donderdag 12 september a.s. des
avonds om 8 uur zal in de Oude Ur
sula Kerk te Warmenhuizen het
laatste concert uit de serie zomer-
concerten gegeven worden. Dit con
cert zal verzorgd worden door de
'Verenigde Westfriese Zangers', be
ter bekend als het 'Mannenkoor uit
Wognum', waarbij dan het opmerke
lijke is, dat de zangers voor een
groot deel uit de wijde omtrek van
Wognum, o.a. uit Hoorn, Wervers-
hoof, Hoogwoud, Opmeer, Heerhu-
gowaard en Langedijk, afkomstig
zijn. De dirigent J. Stam woont zelfs
in Amstelveen en komt iedere week
voor de repetities naar Wognum.
Dit koor is één van de weinige en
van die weinige, één der beste man
nenkoren. In de hoogste afdeling
behaalden ze op de concoursen de
laatste twee jaar de wisselprijs. Ze
zijn ook al twee keer voor de radio
opgetreden.
Voor het concert van 12 september
is een zeer aantrekkelijk en geva
rieerd programma ingestudeerd. Op
het programma staan o.a. de Alt
Rhapsodie van Brahms met solisti
sche medewerking. Verder twee
stukken van Bruckner, waarbij het
koor begeleid zal worden door vijf
blazers van de fanfare van Obdam,
die hiervoor door de bekende G.
Boedijn zijn opgeleid. Ter afwisse
ling zal ook het Westfries Dames
koor enkele stukken ten gehore
brengen.
Na de pauze vermeldt het program
ma een gedeelte uit de Jahreszeiten
dat tijdens de harddraverij op het
sportpark door pikeur Benker 'n
een salto mortale werd gemaakt
die gelukkig wonderlijk goed af
liep;
dat de belangstelling voor deze kor-
tebaandraverij niet zo groot was,
de motorraces te Alkmaar bleken
hier de oorzaak van te zijn;
dat de Koninginnefeesten te Groet
uitstekend waren voorbereid;
dat bij S. W. de Leeuw te Schoorl
dam een Philips-radio 98,50
kostte.
Ze aarzelde even en zei toen fluisterend. 'Goed. Met een half
uurtje ben ik er weer. Maar je houdt je mond, hoor?'
'Wat dacht je?' lachte hij tevreden.
Het kermisterrein begon al wat leeg te lopen, toen Jaap, die
een eindje de weg op was gewandeld, de koplichten van haar
Fiatje zag, Vlak bij hem remde ze af en opende het portier.
'Vlug, kom er in. Niemand hoeft het te merken.'
Met een wip was hij indewagen. 'Waarheen?, vroeg ze.
'Rijdt maar naar de dijk', stelde hij voor.
'Als ik gek ben. Waar zie je me voor aan?'
'Voor een knappe, stevige boerijendochter, die haar mannetje
wel zal staan als het moet. Maar je hoeft voor mij geen vrees
te hebben. Goed, ik laat het aan je over. Of zal ik rijden?'
'Kun je rijden?'
Hij haalde zijn rijbewijs te voorschijn en wapperde er even
mee voor haar ogen. Ze passeerde het kruis en reed nog een
eindje rechtdoor, waarna ze de wagen aan de kant zette en de
motor stopte. Meteen trok hij haar rustig, doch beslist in zijn
armen. 'Zo, Lena, was het vanavond naar je zin?'
Ze ging tegen hem aan liggen en antwoordde: 'Hoe kan ik dat
nu zeggen? De avond is nog niet helemaal om.
HOOFDSTUK 5
Hoe zorgvuldig Lena Keesom ook haar omgang met de vlotte
Jaap Wietvliet verborgen probeerde te houden, hetgeen haar
lange tijd gelukte, omdat haar vriendin mee in het complot zat
en vrijwel gelijktijdig verkering kreeg met Frans Meijer, kreeg
moeder Grietje er toch op de een of andere wijze lucht van.
Zelfs het feit, dat Lena met haar wagentje vlug een eind weg
kon zijn, kon niet verhinderen, dat haar moeder aan verschil
lende kleinigheden bemerkte, dat er eindelijk een jongen was
in het leven van haar dochter.
Ze vroeg er Willem naar. 'Weet jij wat? Heb je het voor mij
verzwegen?'
Maar Willem verklaarde, dat hij nergens van af wist, maai;
dat het logisch was, dat Lena vandaag of morgen thuis zou
komen met een vrijer.
Grietje verzekerde op besliste toon: 'Ze heeft er een. Wat
doet ze anders tegenwoordig zo laat op de weg? Gisteravond
was het ook weer bij twaalven. En Riek, haar vriendin, schar
relt al enkele maanden met een buschauffeur uit de stad.
Dacht je, dat onze Lena er dan als derde bij zou zitten? Ik wou
je wijzer hebben.'
'Vraag het haar dan. Jij bent haar moeder.'
'Dat zal ik ook wel. Maak jij maar geen zorgen.'
'Mens, denk je, dat ik me daar zorgen over maak? Als 't een
nette knul is, mag hij wat mij betreft komen.'
'Als het maar een boerenzoon is.'
'Waarom?' Willem keek zijn vrouw verwonderd aan.
'Dat is ze aan onze stand verplicht.'
'Mens, laat me niet lachen. We leven in 1954. Dat was vijfen
twintig jaar geleden misschien nog gewoonte. Als die jongen
zijn brood heeft, zal 't mij een zorg zijn.'
'Dan zal ik wel voor de traditie van mijn en jouw geslacht
zorgen.'
Willem haalde zijn schouders op. 'Je doet maar, vrouw.'
Het was in de nazomer van 1954, dat Griet wist, wie de jon
gen was, waarmee haar dochter regelmatig optrok: 'Een knecht
in een radiowinkel', verklaarde ze op een avond, toen Lena
weg was, aan haar man.
'Nou vraag ik je. Het mankeert er nog maar aan, dat ze
een los arbeider op de kop heeft getikt.'
Willem haakte meteen in. 'Ik wou, dat het waar was. We
kunnen er best een kracht bij gebruiken.'
'Werk je zelf maar een beetje harder. Je gooit er tegenwoordig
met je pet naar.'
'Ik ben de boer.'
'Dat hoef je me niet te vertellen. Betekent dat, dat je vies
geworden bent van werken?'
'Heb je ooit over me te klagen gehad in dit opzicht?'
Griet keek haar man, die krom begon te worden even aan.
Er kwam een glimlach om haar lippen. Ze kwam overeind en
liep op hem toe, haar mollige armen om zijn hals leggend. 'Je
bent me lief, zeun, dat weet je, al ben je niet meer zo'n adonis
als ruim twintig jaar geleden.'
Met een ruk trok hij haar tegen zich aan. 'En jij bent nog
altijd de knappe Griet van vroeger.mijn fijne meid.
Ze maakte zich vrij en kwam weer overeind, lichtelijk blo
zend. 'Zo is het wel genoeg, zeun. Bewaar maar wat voor straks.
Maar we hadden het over Lena.'
Hij knikte en begon zijn pijp te stoppen. 'In die radiojongen
is niet naar je zin, he?'
'Ik wil, dat mijn dochter met een boerenzoon trouwt.'
'Probeer haar daar maar toe te dwingen. Dat lukt je niet.'
'Als ik het alleen moet doen, misschien niet. Jij moet mee
helpen.'
'Ach, laat dat kind toch. Als ze van die jongen houdt.'
'Morgen zal ik met haar praten', besliste moeder Grietje. 'En
praat niet over liefde. Ze kennen elkaar misschien een paar
maanden.'
'Wat zegt dat? Jij tuigde me eerst af en daarna vrat je me
zowat op', weerlegde hij. 'En dat allemaal binnen een paar
weken.'
Ze glimlachte bij de herinnering. 'Jij was een boerenzoon.'
'O, maakt dat verschil? En als ik geen boerenzoon was ge
weest?'
Ze haalde minachtend haar schouders op. 'Dan had ik je niet
eens aangeraakt, zeun. Ik had m'n trots.'
'Die heb je nog. Nou, proost, hoor. Doe je best maar.'
De volgende morgen, toen iedereen naar het land was, nam
Griet haar dochter mee naar de opkamer. Ze keek het meisje
strak aan en vroeg: Wie is het Leen, met wie je verkeert?'
Met meisje begon te blozen. 'Jaap Witvliet uit de Voorstad.
We houden van elkaar.'
'Een knecht in een radiowinkel, he? Had je niks beters uit
kunnen zoeken?'
Het meisje overwon haar schrik. Als u het zo goed weet,
waarom vraagt u het dan? Jaap is een keurige jongen. Hij wil
volgend jaar met me trouwen.'
'Hij heeft nog niks te willen en jij bent minderjarig. Je gaat
toch zeker niet trouwen met een knecht? Jijeen rijke
boerendochter? Die alles kan krijgen, wat je hart begeert?
En jij wilt trouwen met zo iemand? De rest van je leven
armoe?'
'Jaap verdient goed. Hij is chef-monteur. Alle diploma's
heeft-ie. Hij heeft zich al in laten schrijven voor een huis en
zijn baas zal meehelpen.'
'En dat allemaal buiten ons om, hè? Staat je netjes.'
'Ik eh. ik wilde het vandaag of morgen zeggen. Jaap wil
graag met u en vader kennismaken.'
Griet dacht enige tijd na. Niet al te snel van stapel lopen
deze eerste keer, dacht ze. Ze is ook een dochter van mij. Inder
tijd wilde mijn vader evenmin, dat ik optrok met Willem, omdat
hij zo ongunstig bekend stond. Maar ik gooide er mijn kop
tegenin. Lena is van 't zelfde hout gesneden.
Voorzichtig antwoordde ze: 'Ik zal er met vader over spreken.
Maar dat wil ik je wel zeggen, je valt me tegen. Ik dacht, dat
jij wel wat boerentrots zou bezitten.'
Lena zette haar stekels op. 'En wie zegt dat ik dit niet bezit?
Maar wat koop ik ervoor? Het boeren is nogal winstgevend
tegenwoordig. De varkens zijn zowat niks waard. Kal verf okken
moet geld bij, dat zei vader een poosje geleden zelf. En wat
brengen de eieren op? Met de beesten hebben we verleden
jaar ook pech gehad en hoe hebben we van 't jaar het hooi
binnengekregen? Met die natte weken? En vader maar zwoegen
van de vroege morgen tot de late avond. Nogal een mooi vak
tegenwoordig, dat boeren.'
'Maar er wordt door elkaar toch verdiend, Lena.'
'Dat zal best, op zo'n groot bedrijf als het onze. Als het hier
niet meer rendabel was, waar dan nog wel? Geef mij dan maar
een jongen met een goed salaris en een vrije zaterdag.'
Grietje kon haar dochter niet helemaal ongelijk geven. Met
toenemende zorg zag ze haar man oud worden en al had ze nu
een flinke oudste zoon, die zijn portie werk op het bedrijf aan
kon, het zou nog wel enige jaren duren, vooraleer Toon in
staat zou zijn het grote bedrijf van zijn vader over te nemen.
En dan pas konden Willem en zij gaan denken over een klein
huisje met een stukje grond, om het wat rustiger aan te doen.
Ze besloot. 'Ik zal het vanavond met vader bepraten.'
Willem Keesom zei die avond opnieuw, dat hij geen bezwaar
had tegen een radio-monteur. 'Dat kind heeft gelijk. Er zit
meer toekomst in dat vak als in het boeren. Zoveel verdienen
we er tegenwoordig niet mee.'
'Er zullen toch altijd boeren moeten blijven,'
'We hebben drie zoons, vrouw. Maak jij je over de boerderij
maar geen zorgen.'
'En ik heb liever, dat ze met een goed gesitueerde boeren
zoon trouwt', hield Grietje koppig vast.
'Probeer jij maar eens die radio-monteur uit haar hoofd te
praten.'
'Daar moet jij dan meehelpen, zeun.'
'Zeun kijkt wel uit. Het geluk van z'n dochter is me meer
waard dan alle boerenzoons uit de Beemster.'
Er ging een week voorbij. Moeder Grietje had haar dochter
nog niet toegestaan haar vrijer mee naar de boerderij te nemen.
'Kalmpjes aan, kind, daar praten we nog wel eens over. En
wat minder naar Purmerend voorlopig. Je komt nachtrust
tekort.'
en tot slot enkele bekende en ge
liefde mannenkoorwerken o.a. Deep
River en 'De Twaalf Rovers'.
Het belooft een aantrekkelijk con
cert te worden, waarvoor in War
menhuizen en wijde omgeving be
slist belangstelling zal bestaan.
Onder ideale weersomstandigheden
werd vorige week woensdag de jaar
lijkse Provinciale Fokveedag op het
gemeentelijk sportpark gehouden.
En evenals vorig jaar is het weer
een manifestatie geworden waar
mee rundveefokkend Noordholland
weer bijzonder veel eer heeft inge
legd. Er was veel publieke belang
stelling, wij schatten het aantal
toeschouwers op ongeveer 4.000,
onder Wie veel buitenlanders.
De kampioenstitel ging bij de ou
dere koeien naar de Ruyter's Adema
15, dochter Emma 4 van de fokker
Jb. Ruyter uit Schagen.
De kampioenstitel bij de jonge die
ren werd toegekend aan Blitsaerd
Het was een fantastisch gezicht al
deze prachtige dieren op het zon
overgoten sportveld en vooral de
dochters van Blitsaerd Keimpe had
den veel belangstelling. Deze dieren
eindigden allemaal op de eerste
plaatsen waarbij de dochters van
Victoria een eervolle tweede plaats
innamen.
Bij de achttallen melktwenters ging
de IA prijs naar de dochters van
Adema 493 van de KI-vereniging
Ceres. En bij de individuele keuring
in de rubriek melkvaarzen kwamen
de dochters van Blitsaerd Keimpe
drie keer tot I A.
Een mooi succes boekte fokker
Moeyes uit Bobeldijk die zich met
Pan 59 plaatste in de categorie na
tuurlijk dekkende stieren.
De deskundige jury bleek te zijn
uitgebreid met twee Franse fokkers
en dit experiment is uitstekend ge
slaagd. De vice-voorzitter van het
Franse rundveestamboek de heer
Mercier verklaarde na afloop van
de fokveedag dat hij in Schoorl
had gevonden wat hij in Noordhol
land had verwacht. Hij zei hier
heel plezierig te hebben gewerkt en
veel te hebben geleerd. Het Franse
Ministerie van Landbouw pous
seert momenteel nogal de Ameri
kaanse koeien maar Schoorl 1968
had de heer Mercier er van over
tuigd dat men de Amerikaanse
koeien in Frankrijk niet nodig heeft.
Aan de presentatie van de dieren
was extra zorg besteed en een ex
tra compliment verdient de KI-ver
eniging 'De Vooruitgang' uit Sij -
bekarspel die de naambordjes liet
dragen door charmante meisjes die
uniform waren gekleed.
Al met al kunnen de organisatoren
weer terugzien op een alleszins ge
slaagde dag, terwijl voor de duin
wandeling onder leiding van het
Staatsbosbeheer, weer veel belang
stelling bestond.
Per 1 oktober a.s. worden de
abonnementsprijzen van 'De
Duinstreek' verhoogd tot on
derstaande bedragen. Wij zijn
door verschillende oorzaken
tot dit besluit gekomen.
Ten eerste maakten de steeds
verder stijgende lonen en prij
zen een aanpassing noodza
kelijk. In dit verband wijzen
wij erop dat de vorige verho
ging plaatsvond op 1 oktober
1966, dus twee jaren geleden,
Ten tweede merken ook wij
de invloed van de televisie-
reklame. Grote landelijke ad
verteerders spenderen enorme
bedragen aan de televisiere-
klame ten koste van de dag
en nieuwsbladen. Een situatie
overigens waar wij alle begrip
voor hebben, maar ook een
situatie die het noodzakelijk
maakt dat het nieuws in een
krant betaald wordt door de
abonnees.
Wij menen zeker te weten dat
onze abonnees in Bergen en
Schoorl prijs stellen op een zo
ruim mogelijke informatie in
onze plaats- en streekaangele-
genheden en vertrouwen dan
ook dat u begrip zult hebben
voor deze prijsverhoging.
Per 1 okt. a.s. worden de ta
rieven dus als volgt
Jaar abonnement 8,50
Kwartaal abonnement 2,25
Postabonnees resp.
13,50 en 3,50
Wilt u zoveel mogelijk per
bank of giro betalen? Dit is
voor ons en voor u de ge
makkelijkste weg.
Bij voorbaat vriendelijk dank.
Drukkerij
Volkers en Leegwater
Schoorl
