'mmm
weekblad
't winkeltje van Zwakman
GERRITSEN
PufOlkr-engt
ond&r redacts van
(dssette
00308^9
schoolkrant...
Kristal met zilver
SIMCA1000
Maak een proefrit bij:
C. RIJKE n.v.
Unieke
vrijetijdsbesteding
Cor de Leeuw
Simpele stukjes hout?
A. CAKIRIAN
Het speciale huis voor
Perzische tapijten
WERELDSPAARDAG WOENSDAG 30 OKTOBER
'Parkeren verboden'
H
itxivi
Dortiir».
ZIEK ZIJN IS NIET LEUK'
Wat voel je heet pop, zei moeder poes,
Zeg ik denk dat je ziek bent.
Weet je wat ik denk, ik haal de dokter,
Wat, wil je niet, maar het moet.
Toen kwam dokter Pom, die zei ik ben niet zo dom
Maar wat je hebt weet ik niet,
Maar toen kwam er nog een prof.
Die zei je hebt de bof.
Maar toen kregen ze ruzie.
Ze zeiden, het is niet, het is wel
Maar toen ze het eindelijk wisten,
Was Mies al weer beter.
2e klas
TWEEDE BLAD DONDERDAG 24 OKTOBER 1968
DE DUINSTREEK
SCHOORL'S
AUTOMOBIEL
BEDRIJF
Duinweg 24
Schoorl, tel. (02209) 724
60
Terwijl het buiten regent, regent
zoals dat alleen maar in ons landje
kan en terwijl de herfstwind om
de huizen giert, klinkt vanuit een
klein groen geschilderd schuurtje
een rustig hamerend geluid. Een
geluid zoals alleen een beeldhouwer
dat voort kan brengen.
Het is nog maar vier jaar geleden
dat Cor de Leeuw voor de eerste
keer een stukje hout nam en dit
voor de aardigheid eens met z'n
mes bewerkte. Nu vier jaar later is
zijn huis een waar beeldenmuseum.
Grote, kleine, overal staan ze ver
spreid door het huis, zo'n zeventig
in totaal. Eén ding valt gelijk op,
allen stellen ze een bepaald type
voor. Je ziet het zo; 'n marskramer,
een doodgraver, een landloper, een
Langedijker koolboer, stuk voor stuk
hebben ze hun eigen karakteristieke
trekken.
In 1899 werd hij te Callantsoog ge
boren, verhuisde op vierjarige leef
tijd met zijn vader en moeder, twee
broers en twee zusters naar Schoorl-
dam, alwaar zijn vader kastelein
werd in café 's Landswelvaren' (te
genwoordig café De Band). Hier
was het dat hij op zeer jeugdige
leeftijd al vertrouwd werd gemaakt
met de kunstenaarswereld van die
tijd. Zijn vader Thijs de Leeuw had
namelijk een zwak voor schilders en
zo kwam het dat 's Landswelvaren'
al gauw een kunstenaarscentrum
werd. Filarskie, Charlie Toorop,
Frans Huismans, Schumacher, Ma-
thieu- en Piet Wiegman, waren en
kele van de vaste stamklanten.
Daar spraken zij met elkaar over de
verschillende technieken, nieuwe
ideeën en hun laatste schilderstuk
ken.
Is het dan een wonder dat je je
voor de kunst gaat interesseren, dat
je zelf een penseel in de hand neemt
en je inleeft in die wonderlijke, die
vaak zo subtiele kunstenaarswereld?
Zo is het begonnen, maar de eigen
technieken moeten verfijnd en toe-
gesplitst worden. Onder leiding van
Piet Wiegman kreeg hij daarom,
samen met Gert Druiven en Gert
Louter z'n wekelijkse tekenlessen.
Na de eerste wereldoorlog werd hij
door Frans Huismans fcfij 'de On
afhankelijke voorgedragen en op
grond van de twee daartoe gemaak
te werkstukken toegelaten tot de zo
begeerde kunstenaarskring.
Maar de tijden waren slecht en het
talent wellicht te gering en zo be
sloot Cor de Leeuw het kunstenaars
leven te verwisselen voor het dege
lijke beroep van huisschilder. Zo
bleef de kwast erbij, maar ook de
schildersezel werd in de avonduren
niet vergeten.
Nu in 1968 is het 't hout wat hem
trekt. Met zijn beitels krast hij han
dig in de eerst nog vormeloze klom
pen hout, maar al spoedig vormt
zich weer een nieuwe kop, 't is weer
een andere, weer zo'n karakteristie
ke trek. Ditmaal wordt het Aaltje
Bogtman. U kent haar nog wel, het
alpinopetje op, de rug gebogen en
een tasje met sprokkelhout in de
hand, altijd weer en overal. Je ziet
haar zo weer voor je, net als toen,
geweldig
Verheugend is het dat juist op het
Langestraat 12, Alkmaar
Hedendaags, oud en antiek
hebben wij nog van die echte dorps
typen meegemaakt. Wie herinnert
zich niet Maartje Rens met haar
hondje en Vrouwtje Mosch met'Van
wie ben jij der ientje?'
Zij waren zo echt, ze hoorden erbij,
De tijd van de echte dorpstypen
raakt echter over, steeds schaarser
worden ze, steeds meer gaan wij
allen in de massa onder.
Maar met behulp van die simpele
stukjes hout, die zo'n creatieve be
handeling van beitels en messen
ondergaan, ontstaat een reïncarnatie
die levendiger is dan welke teoloog
ook, ooit voor mogelijk zou hebben
gehouden.
moment dat het zich duidelijk ont
wikkelende niveau van zijn beeld
houwwerk op een dusdanig hoog
peil is aangeland, hij zich toegaat
leggen op eigen karakteristieke
dorpstypen.
Verheugend, want juist in deze tijd
Nou dat blijkt behoorlijk tegen te
vallen. Het ideaal is het hout van
de acacia, daar deze boom hier
echter weinig voorkomt, is het be
machtigen van een dergelijk stuk
hout meestal niet meer dan een
vrome wens.
Berkenhout, daarentegen komt meer
voor en is ook wel geschikt, de
moeilijkheid is echter dat het dood
hout moet zijn, daar het anders zal
gaan werken, met als gevolg dat de
beeldjes scheuren. Ligt het hout
echter weer te lang dan wordt het
als koek zo zacht en haar waarde
voor de beeldhouwer kan dan hoog
stens nog blijken uit haar potenti
ële warmte, die ontegenzeggelijk
noodzakelijk is in een atelier, maar
toch niet de opzet is van het ver
zamelde hout. Dus, heeft u nog een
stukje acacia, weest er zuinig op.
Steeds groter wordt de collectie,
steeds sprekender worden de trek
ken. De ervaring rijpt de aangebo
ren kunst.
Het regent nog steeds en de wind
speelt met de vallende bladeren.
Maar in het groene atelier krast de
beitel in het hout. Ditmaal wordt
het Aaltje Bogtman, zij was de enige
niet en 't is daarom te hopen dat
het Cor de Leeuw nog lang gegeven
mag zijn zijn beeldjes te maken.
monument dat jaarlijks toch zeker
door honderden toeristen wordt ge
fotografeerd. Juist deze foto's zul
len voortaan onnodig ontsierd wor
den door een enkel verkeersbord.
Onnodig lijkt ons, want wat wil
men er mee bereiken.
Automobilisten, die op het pleintje
willen gaan staan, kunnen bijvoor-
veeld door middel van een extra
paaltje van hun snode plannnen
worden weerhouden, terwijl een ge
le streep langs het raadhuisje, de
overige potentiële boosdoeners af zal
schrikken.
Zeker deze gele streep is ook geen
sieraad, maar als het op een keuze
aankomt, dan liever de streep.
geheel schooljaar met de kinderen
opgetrokken te hebben, nog eens
zo'n zestig kinderen een onvergete
lijke week laat beleven in zijn zo
merkamp.
Hij is het ook, die elke keer weer
de copy omzet in een echte, eigen
krant en u moet zich voorstellen
wat dat voor de kinderen betekent.
Ons nu leek het wel eens leuk om u
kennis te laten maken met datgene
wat er zoal uit de pennen vloeit van
de Schoorlse jeugd.
Wij zijn daarom de heer Wilbers bij
zonder dankbaar, voor zijn mede
werking aan deze rubriek. Telkens
zullen wij onder bovenstaande kop
enkele stukjes overnemen, waarbij
wij onder elk stukje de klas zullen
vermelden van de betreffende au
teur.
Dat-het dorp ver
andert weet
iedereen, maar
dat het zo snel en
zo grondig ge
beurt is iets,
wat velen van ons
toch wel fasci
neert.
Nog geen zestig
jaar geleden zag
Schoorl er zo
totaal anders uit,
zo finaal
verschillend van
nu, dat zij van
toen en wij van
nu, de weg in el-
kaars dorp onmo
gelijk zouden
kunnen vinden.
Zo zijn wij op de
hierbij afgedrukte
foto ter hoogte
van de viswinkel
van Lammers.
Het huis aan de rechterkant is het
kruidenierswinkeltje van Zwakman.
(Op de plaats van het tegenwoordige
woonhuis tussen de viswinkel en het
huis van de familie Mayer). Dit win
keltje, waar je nog je stroopkanne
tje kon laten vullen en waar het
zoethout nog favoriet was, was in
het gehele dorp bekend om de
spreuk, die er hing.
Ik woon in m'n ouders huis,
Wat zal ik beter wenschen,
De zegen komt van boven,
En de gunst van vele menschen.
Vaak zijn er van die dingen waar
aan wij ons ergeren, van die dingen,
de wij eigenlijk niet kunnen begrij
pen en waarover wij dan heerlijk
met elkaar gaan roddelen. Juist dit
roddelen is unfair en leidt tot veel
misverstand.
Door middel van deze rubriek nu,
stellen wij enerzijds de mensen met
hun vraagtekens in de gelegenheid
om hun misnoegen kenbaar te ma
ken, terwijl wij hopen dat dit an
derzijds de tegenpartij uit zal lok
ken om de week daarop in de vorm
van een verdediging tegenantwoord
te geven of, en dat zou ook heel
goed kunnen zijn, een bedankje voor
de gegeven tip te noteren.
Tenslotte hopen wij dan, dat er zo
weer een beter wederzijds begrip
uit te voorschijn zal komen.
Het oude raadhuisje werd zoals wij
allemaal wel weten in 1601 gebouwd.
Daarmee is het voorzover ik weet
het oudste raadhuisje van Noord
holland en alleen al daardoor voor
ons een waardevol bezit. Maar niet
enkel de ouderdom ook haar uiter
lijk mag er zijn en dit laatste heb
ben wij voor een belangrijk deel te
daken aan Monumentenzorg, die met
veel kosten en moeite het gebouw
tje in 1931 zodanig heeft gerestau
reerd, dat zij haar oorspronkelijke
luister weer terug heeft gekregen.
De kosten en moeite zijn niet voor
niets geweest, Schoorl heeft een
prachtig monument behouden, een
Ieder jaar weer tegen eind oktober
maken de spaarbanken over de ge
hele wereld zich gereed voor de
viering van de traditionele Wereld-
spaardag.
De Nutsspaarbank vraagt voor de
41ste maal de aandacht voor deze
spaardag, welke dit jaar zal wor
den gehouden op woensdag 30 ok
tober.
Het doel van de viering van de
Wereldspaardag, welke ingevolge 'n
besluit van het Wereldcongres van
1924 te Milaan werd ingesteld, is op
één speciale dag steeds weer op
nieuw het nut van het sparen in de
publieke belangstelling te plaatsen.
Dat dit nog steeds zin heeft, blijkt
onder meer duidelijk uit de ontwik
keling van de Bondsspaarbanken,
waartoe ook de Nutsspaarbank be
hoort, tot echte gezinsbanken.
Daar tengevolge van de girale sa
larisbetalingen via de spaarbanken
velen thans voor het eerst in relatie
komen met de Nutsspaarbank, zijn
zij tevens in de gelegenheid gebruik
te maken van het volledige dien
stenpakket van de Nutsspaarbank.
Het spreekt vanzelf, dat de Nuts
spaarbank op de vertrouwde traditi
onele wijze blijft wijzen op het nut
van het sparen van een deel van
het salaris. Het sparen vooraf voor
bepaalde doeleinden blijft toch altijd
nog belangrijk voordeliger dan het
sparen door middel van het kopen
op afbetaling of het financieren via
een persoonlijke lening.
Op de Wereldspaardag, 30 oktober,
wordt ook dit jaar aan iedere be
zoeker van de kantoren van de
Nutsspaarbank, de spaarbankkalen
der voor het komende jaar uitge
reikt.
Sinds het vorige schooljaar heeft de
0,L.S. te Schoorl een eigen school
krant gekregen. Deze krant wordt
helemaal door de kinderen zelf ver
zorgd. Zij zelf hebben een redactie
gevormd en zij zelf, dat wil zeggen,
de kinderen van alle klassen, pro
duceren de kopy,
Het geweldige initiatief hiertoe is
afkomstig van de heer Wilbers, de
zelfde die het presteert om na een
De spaarbankkalender voor 1969
heeft als thema mens en geld. De
spaanse schilder Murillo, de Zwitser
Hans Holbein, de Duitse schilder
Stephen Lochner en de Vlaming
Quinten Matsijs, hebben ieder op
hun wijze mens en geld uitgebeeld.
Op de achterzijde van elk kalender
blad wordt op verantwoorde wijze
een en ander verteld over deze kun
stenaars en over elk der in kleuren
gereproduceerde schilderijen.
Op de Wereldspaardag, woensdag 30
oktober, zullen de zeven kantoren
van de Nutsspaarbank zonder on
derbreking geopend zijn van 8.45 -
17 uur. Het vorig jaar werd op de
Wereldspaardag een bedrag van
405.742,91 aan spaargelden inge
legd.
alles voor Baby's huidje
STOFVRIJ AFGESLOTEN
.in de huid gezondheid en zuiverheid
