DE .WOESTEHOEVE'
weekblad
a m
^T.' °»der redactie. vemJt
De Duinweg in rustiger tijden
Lange tenen.
u §ig
mm
ilit k I
schoolkrant...
mm
ïiil
II
WM»m
Het recept
Modernisering
Voortbestaan
van
'De Woestehoeve'
Wafelbakkerij
1
HHHHflNI
a
pfilSili
WÈÊ
Ills tiHifiBEWff■MM'pi"II
De nachtmerrie
Een sprookjestunnel
Allemaal kwamen ze
uit de richting Bergen
en allemaal hoorden ze
niet in een auto thuis
Vier keer in twee
maanden tijd reden ze
zijn hek totaal in de
vernieling
Kritiek is gemakkelijk,
heel gemakkelijk
ALGEMEEN WELZIJN
SCHOORL
BAZAR
TE 'WESTERKIMME'
JEUGDDRUMBAND
SCHOORL
Ned. Ver.
van Huisvrouwen
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 7 NOVEMBER 1968
- ji.jiliml'juiiM Jillii
Vlak onder de duinen tussen het
bejaardentehuis 'St. Jan ter Duin'
en de Boerenleenbank ligt als een
oase tussen de steeds verder opruk
kende nieuwbouw een monumentale
herinnering aan de rust en schoon
heid van het begin van deze eeuw.
Half verscholen tussen het vele
groen, maar gelijk ook duidelijk op
vallend door haar ongekunstelde ei
gen dorpse sfeer staat daar zo 'De
Woestehoeve'.
'De Woestehoeve' werd in 1876 ge
bouwd in opdracht van de fam. Duin
en hieruit blijkt dat de boerderij
nog geen eens zo oud is, maar daar
om is ze nog niet minder mooi. Een
feit dat overigens door de later be
roemd geworden schilder Lau ook
reeds werd onderkend.
Lau, geboren in 1889 vestigde zich in
de hoeve, alwaar hij zijn atelier op
de deel had ingericht. Hij is het ook
geweest, die de architect Rooyaards
opdracht heeft gegeven om in de
stijl van de hoeve een woonhuis aan
te bouwen. Dat een dergelijke op
dracht aan Rooyaards wel toever
trouwd is, is in Schoorl en ook reeds
ver daar buiten meer dan bekend
Het is daarom ook niet verwonder
lijk dat juist de zijde gericht op St.
Jan ter Duin een overweldigend
mooie aanblik biedt.
In deze aangebouwde woonruimte,
welke al weer door de bekende
schilder en glazenier Thijs Sterk
wordt bewoond, gebruikte Rooy
aards veel houten balken uit de in
die tijd afgebroken Groeter molen
In 1948 vertrok Lau naar Limburg
alwaar hij te Maastricht als hoog
leraar werd benoemd aan de Jan v.
Eyck-academie.
Na eerst negen jaar als chef banket
bakker gewerkt te hebben bij ban
ketbakkerij Roos, kwam hij in 1961
in de gelegenheid om de wafelbak
kerij van 't Veer uit Zaandijk over
te nemen. Dat wil zeggen, de klan
tenkring, de bakbenodigdheden en
niet te vergeten het recept, het re
cept dat naar alle waarschijnlijk
heid al zo'n dikke zestig jaar oud is
en dat angstvallig geheim wordt
gehouden.
Dit recept is eigenlijk de kern van
de wafelbakkerij. Dat er boter, sui
ker, meel en ei in voor komt zal u
niet verwonderen, maar juist de on
derlinge verhouding en enkele voor
ons onbekende componenten geven
het eigen, het aparte aan de wafels.
De wafelbakkerij werd ingericht op
de deel, dezelfde plaats dus waar
eertijds Lau zijn atelier had.
Toen Van Dam de Zaanse wafelbak
kerij overnam, kreeg hij de beschik
king over drie wafelijzers, welke
met de hand gekeerd moesten wor
den en per stuk slechts drie wafels
per keer produceerden. Deze wafel
ijzers hebben echter ondertussen
plaats geruimd voor een grote mo
derne wafelbakmachine, dezelfde
welke u op de voorfilm van de
dorpsfilm '67 heeft kunnen zien.
Het enige dat nu itog met de hand
moet gebeuren is het oprollen van
de wafels tot hoorntjes. Dit is ove
rigens nog een kunst op zichzelf
daar het zeer snel moet gaan. Ener
zijds omdat door de snelle afkoeling
de wafels, als men te lang wacht,
zullen breken. Terwijl anderzijds
de machine steeds maar doordraait
en men daarom de wafels op tijd
van de ijzers moet trekken daar ze
anders weer in de machine zullen
verdwijnen. Naast deze obliehoorns
worden er ook nog slagroomwafels
en wafels voor yscoups gemaakt,
deze laatsten echter moeten in te
genstelling tot de hoorntjes stuk
voor stuk in kleine ijzers gebakken
worden. En zo worden dagelijks
duizennden, zomers meer dan des
winters, wafels gebakken in 'De
Woestehoeve'.
'De Woestehoeve', welke lange tijd
leek voorbestemd voor het aparte,
het artistieke.
Leek, want haar fundamenten staan
te schudden. Van Dam moet ver
dwijnen en is daarom dan ook druk
bezig te zoeken naar een geschikte
bedrijfsruimte, welke de huidige kan
vervangen. Hetzelfde geldt voor
Thijs Sterk.
Dit alles valt te rechtvaardigen, mits
het op een redelijke wijze gebeurd.
Maar wat zal er gebeuren met 'De
Woestehoeve', wat is haar toekomst,
of heeft zij soms al geen toekomst
meer? Moet zij plaatsmaken voor
een kapel voor St. Jan ter Duin?
Of zullen er bejaardenwoningen ge
bouwd worden?
Ik en ik weet zeker vele met mij
hopen dat al diegenen die verant
woordelijk zijn voor 't voortbestaan
van 'De Woestehoeve' in zullen zien
dat de hoeve niet iets is dat je zo
maar af kunt, ja af mag breken.
Want als de boereplaats eenmaal
vervangen is door weer zo'n grauw
massaprodukt, symbool van onze
huidige moderne beschaving, dan is
het voor altijd te laat.
Vier jaar later, dus in 1952 nam
de huidige bewoner, Van Dam zjjn
intrek in 'De Woestehoeve'.
De heer Van Dam was aanvankelijk
van plan om van de boerderij een
pension te maken, maar daar hij het
gebouw niet in eigendom kon krij
gen, zag hij tenslotte toch af van
de kostbare inwendige verbouwing
die hiervoor nodig was.
MB!
TOW 1 u
E'%-1 ft.OT ijlrfli
jljUy Ujsschen Bergen eri Schoorl
,V|V "V!li. "1I!H
A,
1 1
Bijgaande foto toont de Duinweg
nabij 'Het Witte Huis' omstreeks
1910.
Vooral treffend is de rust, die van
dit plaatje uitgaat. Op de weg,
misschien net twee meter breed,
zien wij twee mensen staan in de
klederdracht, welke in die tijd nog
algemeen was in ons dorp en haar
naast omgeving. Het meisje op de
klompjes is Anne Timmer (de we
duwe van Cor Hopman). Zij woon
de toen nog met haar vader en
moeder in het kleine huisje vlak
naast 'Het Witte Huis' dat er toen
overigens nog niet stond. De vrouw
met haar westfriese hullet je op was
DE DUINSTREEK
IN HET VOORJAAR
Als de krokussen uitkomen
Als de klokjes uitkomen
En de tulpen en de hyacinten uitkomen
O, o, wat is dat mooi
Wat is dat mooi
En de moeders zetten de voorjaarsbloemen voor 't raam
En nu is het uit.
2e klas
Er was is een kabouter
In een leuk paddestoeltje
En hij had ook nog een kaadoutje
En hij woonde in een boom.
Ie klas
dan ook geen enkel verwijt, aldus
de heer Wener.
Even verder staat een, wellicht
eeuwenoud huisje, het is het huisje
van mevrouw De Ronke Rikkert.
Aan het begin van deze eeuw was
er nog een pleisterplaats voor de
voorbij trekkende reizigers. Nu ra
zen de auto's in dergelijke grote
getalen en met vaak zulke abnor
male snelheden voorbij, dat de
meesten het huisje niet op zullen
merken. De bewoonster daarente
gen ziet de snelheidsmonsters van
beide richtingen vlak langs haar
huisje scheren, want vooral ook het
passeren is juist daar bijzonder in
trek.
De enige bescherming tegen uit de
bocht vliegende auto's is haar heg,
die zij overigens nauwelijks behoeft
te knippen, want daar zorgt het
verkeer wel voor.
Even verder, op de hoogte van de
familie Akkerman en de fam. Bak-
haar overbuurvrouw, bufie Lauwe.
Deze vrouw woonde in de boerderij
links op de foto. Later woonde in
dezelfde boereplaats de fam. Lense.
Het is de boerderij, die onlangs on
bewoonbaar werd verklaard en die
nu in afwachting van haar sloop,
dienst doet als paardenstal.
Bent u het niet met ons eens,
wilt u iets ter verdediging aan
voeren
Laat het ons gerust weten.
Want juist door uw eventuele
request kan deze rubriek alleen
maar meer bijdragen tot een
verbetering van het wederzijdse
begrip
Als ik door de polder loop, dan kijk
ik om mij heen, ik zie de sloten, die
als kleine slordige linten de wei
landen doorsnijden. Ik zie de koeien
grazen. Ik zie, ik zie zo geweldig
veel.
Als ik door de bossen en de duinen
dwaal, dan luister ik naar de gelui
den om mij heen, ik kijk naar de
statige hoge bomen, ik zie de hei,
de helm en ik ruik de zee. Wat is
ons dorp toch mooi, elke keer als
ik vanuit Bergen, Schoorl binnen
kom dan denk ik; we zijn er weer.
De eerste bochten; de straat als een
bonte sprookjestunnel, slingerend
naar een ongekend avontuur.
Ja voor vele gelukkig nog wel, maar
voor anderen is het een obstakel,
een doorn in het oog, een obsessie,
een nachtmerrie!
Geen wonder overigens, in de
maanden juli en augustus, dus in
twee maanden tijd, vlogen er maar
liefst twaalf auto's uit de bocht, dat
wil zeggen, twaalf gevallen die op
gemerkt zijn. Zeer velen konden de
bocht nauwelijks halen, maar kwa
men met veel geslinger toch weer
op de eigen weghelft, anderen vlo
gen er wel uit, maar konden gelijk
weer doorrijden.
Stelt u zich voor; u woont vlakbij
de bocht en wekelijks vliegen er een
paar auto's uit de bocht.
De heer Wener, bewoner van 'Het
Witte Huis': 'Het is vreselijk, het
wordt gewoon een obsessie, je ligt
in je bed, je hoort de auto's door de
bocht gieren en elke keer wacht je
weer op de klap.'
Soms was hij er nog mee bezig,
een andere keer was het net klaar.
Gewoon om wanhopig van te wor
den. En als de klap dan weer raak
is, dan spring je uit je bed en ga
kijken of je helpen kunt. Op een
keer werd er zo iemand bloedend
zijn huis binnen gebracht, het bleek
dat de man een schedelbasis-frak-
tuur had en het eerst waar de man,
stomdronken overigens, om vroeg
was een pilsje. Een andere keer
kom je aanlopen en krijg je een gro
te 'smoel' en moet je oppassen dat
ze na je hek vernield te hebben, ook
nog niet eens je zelf te lijf gaan.
Wat de politie betreft, zij zijn on
danks hun onderbezetting direkt ter
plaatse en zeer welwillend, hen treft
ker is het al niet veel beter. Pro
beert u er bijvoorbeeld in de zo
mer eens met uw kinderwagen naar
toe te gaan. En dan te weten dat
er daar in de buurt maar liefst tien
kinderen wonen, waarvan de oudste
tien jaar is.
Een oplossing echter des te moei
lijker. Wij weten het er zal een
nieuwe weg komen, de bochten zul
len worden afgesneden en de weg
wordt verbreed. Maar wanneer De
laatste zomer heeft toch wel aange
toond dat er een voorlopige oplos
sing gevonden MOET worden, wil
men tenminste erger dingen voor
komen.
Komende zomer wordt de nieuwe
badplaats Hargen aan Zee ontsloten,
duizenden nieuwe toeristen zullen
met hun auto's over de smalle toe
gangswegen ons dorp weten te vin
den. Allen zullen zij op de grens
tussen Schoorl en Bergen, juist voor
de bochten het gaspendaal intrap
pen en waarom ook niet. Na een
brede overzichtelijke weg met snel
heidsbeperking zien zij een bord dat
de snelheidsbeperking opheft. Ja,
je moet toch ergens kunnen op
schieten wordt er dan gezegd!
Geen waarschuwingsbord voor
een gevaarlijke bocht, geen snel
heidsbeperking, geen passeerver-
bod en geen vangrail.
Waarom toch niet
't Is geen bebouwde kom
Nou, en?
Het is totaal overbodig om voor
beelden te noemen van wegen, waar
in geen scherpe bochten zitten, waar
geen enkel kind woont, waar geen
huizen staan, waar niemand moet
oversteken om te gaan wandelen,
maar waar wel een snelheidsbeper
king en een passeerverbod gelden.
Misschien gaat het nog maar om
één zomer, misschien. Ik zou echter
niet graag instaan, niet graag ver
antwoordelijk zijn voor al datgene,
dat in een enkele zomer kan ge
beuren.
Goed als wij werkelijk deden wat
wij konden dan geldt het verwijt
enkel de automobilist.
Maar deden wij dat wel
De laatste uit de bocht gevlogen wagen ligt hier op z'n kop in de tuin van
mevrouw De Ronde Rikkert (zaterdag 26 oktober)
Het is nu juist vier jaar geleden
dat de heer Rensenbrink voor een
groot aantal belangstellenden een
boeiend betoog hield over dieren.
Dat was voor onze vereniging toen
een hele mooie avond. Het is daar
om erg prettig dat deze wetenschap
pelijke medewerker van Artis weer
naar Schoorl wil komen met een
nieuw programma dat heet: 'Klein
beginnen bij de dieren'. Het gaat
deze keer over levensduur van le
vende wezens. Het zorgen voor het
volgende geslacht en het doorgeven
van ervaring van generatie op ge
neratie. Ook bij dieren lijkt iets te
bestaan van opvoeding.
Verschillen en overeenkomsten tus
sen het gedrag van mensen en die
ren zullen ook het onderwerp van
de komende avond zijn op vrijdag,
15 november in 'De Roode Leeuw'.
Alles verlucht met dia's en tot be
sluit een toepasselijke film.
Zaterdag en zondag 9 en 10 nov.
is er weer bazar in 'Westerkimme'.
Loopt u eens bij ons binnen voor de
a.s. St. Nicolaas is er misschien iets
voor u bij. Er zijn mooie truien ge
breid en verschillende andere kle
dingstukken.
Er is zondagavond om 8 uur 'n ver
loting, waar ieder die belangstelling
heeft is van harte welkom.
Op zaterdagavond 16 november om
8.15 uur organiseert het bestuur van
de Jeugddrumband wederom een
gezellige bingoavond, welke gratis
toegankelijk is.
Deze bingoavond wordt gehouden in
café-restaurant Beeldman te Schoorl
kaarten kunt u gratis afhalen bij
P. Kootstra, Wagenmakers weg 6 te
Groet;
P. Roos, Laanweg 59, Schoorl
H. v. d. Helm, Boksdoornweg 12 te
Schoorl, telefoon 719.
De baten van deze avond komen
ook nu weer ten goede aan de
Jeugddrumband voor aanschaf van
uniformen en instrumentarium.
Aan deze bingo zijn dit keer enorm
veel mooie prijzen verbonden. Haast
u voor het afhalen van kaarten,
deze zijn gratis doch er is maar een
beperkt aantal.
Voor een gezellige avond uit,
naar de bingoavond van 16 nov.
Op vrijdag 8 november a.s. wordt
in hotel 'De Boschhoek', Studler v.
Surcklaan 14 te Bergen door de be
kende professor W. J. Bladergroen
een lezing gehouden over het on
derwerp 'L.O.M. Kinderen', onder
auspiciën van de Stichting Research
aangaande kinderen met leer- en
op voedingsmoeilij kheden.
Aanvang 8 30 uur n.m.
