Ledenvergadering
«Het Groene Kruis»
GERRITSEN
weekblad
^-otoboek
Bronctiiietfen
K^";DawP°
Winkel familie Hoogvorst
geopend
omweg
Mi
Kristal met zilver
Voor
Baby
ST. MAARTEN
FEEST
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 14 NOVEMBER
„Oude ansichten van
Schoorl" wordt gedrukt
Nog één week voorinschrijving
BAZAR
IN 'WESTERKIMME'
A. CAKIRIAN
Het speciale huis voor
Perzische tapijten
Schoorl nu
ook
carnavalsvereniging
de spaargiro-rekening
alkmaar: centrum - overdie - hoefplan
bergen - castricum - egmond - heiloo
door
Maartje Zeldenrijk
GEHOORD
IN DE RAAD
van 5 november
1
De afdeling Schoorl van de Vereni
ging 'Het Groene Kruis' en de Ge
zinsverzorging hielden vorige week
woensdag hun eerste gezamenlijke
algemene vergadering in het Groe
ne Kruisgebouw. In vergelijking tot
voorgaande jaren toen er van de
bijna 900 leden er slechts enkelen
ter vergadering plachten te ver
schijnen werden nu liefst twaalf le
den acte de presance gaven, een on
gekend hoog aantal.
En deze grotere opkomst bleek ver
heugend te zijn in die zin dat er
nogal wat kritiek geuit werd. Want
meestal, als er slechts enkele leden
een vergadering bezoeken is het
Duinstreek de leden allemaal een
maar nu duurde het tot half twaalf
voordat de vergadering werd geslo
ten.
Mevr. Kuiper en de heer G. Bos
drongen aan op verjonging van het
bestuur maar het bleek dat in te
genspraak hiermee de leden van an
dere gedachten waren. Want tijdens
de stemming werd de heer W. Bant
hoewel jong van hart maar toch
niet meer zo jong van jaren herko
zen als voorzitter met negen van de
twaalf stemmen. Er was overigens
slechts één tegenkandidaat, de heer
Bos, en deze kon zich, naar bleek,
niet zo goed verenigen met ver
schillende beleidsaspecten en het
contributiestelsel van zowel het
Groene Kruis als de Gezinszorg. Zo
als bekend is het lidmaatschap van
Groene Kruis 12,- en die van de
Gezinszorg 5,- per jaar, maar deze
regeling bleek niet voor iedereen
duidelijk want men betaalt minder
als men van beide verenigingen lid
is. Het was weer de heer Bos, die
aandrong op een fusie van beide
verenigingen maar ook hiermee
bleek men het niet eens te zijn om
dat het bedrag ineens wel te hoog
zou worden en dit zou leden kun
nen gaan kosten.
Ook waren er enkele onduidelijk
heden in de subsidieregeling en ge
vraagd werd naar inzage in statuten
en huishoudelijk reglement. Verder
vond de heer Bos dat men in plaats
van slechts een advertentie in de
Duinstreek de leden allemaa elen
convocatie had moeten sturen.
Gevraagd werd naar de mogelijk
heid om een concierge voor het
Groene Kruisgebouw aan te stellen
omdat zuster Lauxterman werk doet
dat niets met haar taak als wijk
verpleegster te maken heeft.
Maar dit bleek geen haalbare kaart
want er moet al, omdat de vereni
ging meer dan 700 leden telt, mis
schien 'n 2de wijkverpleegster wor
den aangetrokken. En daarom kan
men op financiële reden ook nog niet
een concierge in dienst nemen.
Er bleek verder nog een aanzienlijke
schuld op het Kruisgebouw te rus
ten n.l. bijna 5.500,- en men vroeg
of een en ander toch niet te groots
was opgezet. Men betoogde van be
stuurszijde dat men zich moest hou
den aan de van hogerhand voorge
schreven afmetingen en dat men
verder rekening heeft moeten hou
den met de bevolkingsaanwas van
Schoorl. Aanbieding ter exploitatie
aan verenigingen of particulierén
had geen resultaat opgeleverd.
Bij de bestuursverkiezing werd door
het vertrek van mevr. Bergh een
verschuiving nodig. Voorzitster blijft
mevrouw Verwey secretaresse
mevrouw Schouten, terwijl de heer
Chr. v. Duin werd benoemd tot pen
ningmeester, Uiteraard hebben deze
functies betrekking op de Gezins
zorg.
De dames Kaag en Schouten werden
afgevaardigd naar de algemene ver
gadering, terwijl op bestuursniveau
gedacht wordt aan een contributie
verhoging van 20,
POEDER - CREME - OLIE-ZEEP
V.V.V. GROET-CAMPERDUIN
Op 11 november 1968 heeft deze fol
klore ook in Groet weer plaatsge
vonden. In de openbare lagere
school brengen de vele kinderen hun
mooiste lied naar voren en tonen
hun dikwijls kunstzinnig zelf ge
maakte lichtje in de vorm van een
uitgeholde biet met fraaie uitsnij
dingen of van papier e.d. met leuke
figuren. Ook is het hier traditie dat
de kinderen zich verkleden.
De kommissie heeft ook nu weer
(al plm. 20 jaar) vol ijver en genoe
gen een ieder hierop beoordeeld.
De prijswinnaars zijn
Lamp
1. Martin Louwe
2. Machael de Jager
3. Marjolein Budding
4. Annemieke Vegter
5. Koos Ouweltjes
Lied
Kleding
1.
1. Agatha Kooi
2. Margriet Stam
Hanneke v. Wonderen
3. Marjolein Mink
Annie de Vries
DE DUINSTREEK
Tot onze grote vreugde kunnen wij
u eindelijk mededelen dat het foto
boek ter perse is gegaan. Dit boek
met haar honderdvijftig oude an
sichten, zal een beeld geven van ons
dorp, zoals het er aan het begin van
deze eeuw uitzag.
Ons dorp, van Aagtdorp via
Schoorldam tot Camperduin zal
worden vastgelegd op mooi glad
papier, de foto's worden voorzien
van een verklarende tekst en het
Der traditie getrouw werd het afge
lopen weekend een bazar in het be
jaardentehuis 'Westerkimme' gehou
den waarvoor de publieke belang
stelling groot was. Velen waagde
een kansje met de talrijke spelen of
kozen een werkstukje dat de bejaar
den zelf hadden vervaardigd. Ook
kon weer de naam van een pop
worden geraden en kon men gissen
naar het aantal erwten in een glazen
pot.
De inwoners van het centrum had
den op deze manier weer eens een
verzetje in hun toch soms wat een
tonig bestaan. En het is goed dat
de leiding van een bejaardenstich
ting hieraan af en toe eens denkt.
geheel wordt ingebonden in een
fraaie linnenband.
Nu echter definitief is overgegaan
tot de druk van het boek zal per 21
november van dit jaar de voorin
schrijving worden gestaakt. Dit be
tekent dat vanaf die datum de prijs
van 12,50 zal worden verhoogd tot
14,90. Voor hen, die van plan wa
ren het boek met St. Nicolaas ca
deau te doen, zijn speciale cadeau
bonnen gedrukt, welke bij de firma
A. Leysen en Zn., Heereweg 6 te
koop zijn. Zo gauw als het boek ver
schijnt kunnen deze bonnen inge
wisseld worden.
Voor alle verdere inlichtingen kunt
u zich het beste wenden tot A. F.
J. Leysen, telefoon 739.
Langestraat 12, Alkmaar
Hedendaags, oud en antiek
Hoestdrank in tabletvorm.95ct
Zoals wij reeds vorige week bericht
ten beschikt Schoorl nu ook over
een carnavalsvereniging.
Op 6 november had de tweede ver
gadering plaats en hierbij bleek dat
men nu al een vijftig leden heeft
kunnen inschrijven. Een hoopvolle
start maar men streeft naar 300 le
den. Het lidmaatschap mag hierbij
geen bezwaar vormen want deze is
slechts een tientje per persoon per
jaar en 15,- voor een echtpaar.
Men heeft zich ten doel gesteld het
kweken van verbondenheid tussen
de verschillende bevolkingsgroepen
en het smeden van vriendschaps
banden.
De naam is de Kwalletrappers dit is
u reeds bekend en het huisorkest
krijgt de naam de Prutstampers.
Niet de heer De Boer, maar de heer
N. J. Koomen werd gekozen tot
Prins Carnaval. Tijdens het carna
val zal hij de naam dragen: Heer
van Poelenburg, deze naam heeft
men ontleend aan het kasteel dat in
vroeger jaren in Aagtdorp heeft ge
staan. Verder werd ter vergadering
bekend gemaakt dat er op 18 jan.
een Miss Carnaval verkiezing zal
plaatsvinden.
De heer G. Dekker zal de eer krij
gen in zijn kwaliteit van Vorst de
genadeslag te geven aan de jonge
dame die dan in het gevolg zal wor
den opgenomen.
En dan zal er op 15 februari een
grote carnavalsavond worden ge
houden in de 'Sitzung' van de ver
eniging 'De Rustende Jager'. Men
moet hiervoor lid zijn van de ver
eniging maar het is tevens een eis
dat men gemaskerd en gecostu-
meerd is. Er zal op die dag tevens
een grote kinderoptocht worden ge
houden waarbij natuurlijk de mede
werking van volwassenen onont
beerlijk is.
Tot slot zij vermeld de namen van
het illustere gezelschap van de Raad
van Elf, die zal bestaan uit de heren
H. Bredewout, W. Bredewout, C.
Goed, F. A. Gutker, H. v. d. Helm,
H. Roos, J. Schipper, P. Stam, J.
Wardenaar, D. Zut en G. de Boer.
èclite gezinsbank
het gemak van dagafschriften
en cheques
het voordeel van rente
ook aanbevolen voor:
penningmeesters, administrateurs van
verenigingen, stichtingen etc.
èn zakenmensen
Wij hebben enkele weken geleden
reeds aandacht besteed aan het
nieuwe winkelpand dat de familie
Hoogvorst heeft doen verrijzen op
de splitsing Voorweg-Laanweg.
J.l. zaterdag was men na noeste ar
beid zover dat het bedrijf officieel
kon worden geopend en dit gebeur
de met het simpel omdraaien van
de sleutel in de winkeldeur door
mevrouw Hoogvorst.
Er was veel belangstelling; velen
maakten van de gelegenheid gebruik
de zaak te bewonderen. Zoals be
kend handelt de familie Hoogvorst
in rijwielen en bromfietsen en de
daarbij behorende accessoires in al
le maten en prijzen. In de met
bloemen en fruitmanden versierde
verkoopruimte was alles op een
overzichtelijke wijze opgesteld. De
werkplaats diende als receptieruim
te en de in het midden daarvan
staande werkbank als spreekge
stoelte. Zoon Arie Hoogvorst dankte
iedereen die op welke manier dan
ook had meegeholpen de zaak te re
aliseren en hij betrok in zijn waar
derende woorden ook de Dienst Ge
meentewerken die er voor gezorgd
had dat het pand aan de oostzijde
voorzien was van een trottoir en 'n
plantsoentje.
Een familielid van de heer Hoog
vorst, hij werd tenminste Ome Jaap
genoemd gaf een terugblik op het
de getrouwde dochter leek niet helemaal normaal. Het hele
huishouden bood een triest, meelijwekkend gezicht. Het aanbod
om te blijven eten, sloeg ze vriendelijk af. Als excuus gaf ze op
dat ze tijdig voor melktijd terug moest zijn.
Terugrijdend naar huis begreep ze alles. Giep komt uit een
gedegenereerd gezin. De woning was smerig en uit alles bleek
dat men op het randje af als a-sociaal bestempeld kon worden.
Eén dochter leek normaal. En ook de getrouwde zoon, die
toevallig even langs kwam. Voor de rest waren het degenreés:
Giep zelf was goed bij. Daaraan twijfelde ze zelfs nu geen
ogenblik. Maar hij was zich bewust van het stempel, dat op zijn
geslacht drukte. Daarom wilde hij niet, uit angst voor het
nakomelingschap. Die laatste avond op de dijk had ze hem
bijna zo ver, als ze wilde. Ze had zijn handen gevoeld en de
begeerte in hem gepeild. Als er geen fietsers langs gekomen
waren, wat zou er dan gebeurd zijn? Giep had het gevaar
onderkend, maar goed begrepen, dat hij misschien geen tweede
keer zou kunnen stand houden. Dat wilde hij haar niet aandoen
wetende, uit wat voor gezin hij kwam. Daarom zag hij maar
één oplossing: de dood.
Plotseling remde ze af. Ik moet terug, dacht ze, met moeite
haar tranen weerhoudend. Zijn ouders zoek ik op, maar zijn
graf vergeet ik. Ik kan toch niet naar huis gaan zonder aan
zijn graf te hebben gestaan.
Met volle snelheid reed ze terug naar de Betuwe. In Utrecht
was ze langs het ziekenhuis aan de Catharijnesingel gereden,
omdat ze de weg buiten de stad om niet kon vinden. Daar had
ze een bloemenstalletje gezien. Na enig zoeken vond ze het
ziekenhuis weer en kocht een grote bos bloemen, terwijl ze
er na enig aandringen ook een vaas bij kreeg. Terug in de
Betuwe vroeg ze de weg naar het kerkhof. Daar zette ze de
auto neer en met de bloemen in haar hand liep ze langs de
graven. Na enig zoeken vond ze het op aanwijzing van de be
waker. Er stond alleen maar een ijzeren paaltje.
Ik bestel een zerk besloot ze. Dat is al het minst, wat ik nog
voor Giep kan doen. Al merkt hij er niets meer van. Ze zette
de vaas met bloemen op zijn graf. Met de bewaker liep ze
terug naar de uitgang en besprak haar plan voor een zerk.
De man kon er voor zorgen. Ze vroeg naar de kosten en keek
hoeveel geld ze bij zich had. Ze gaf hem twee briefjes van
vijfentwintig. 'Geef me uw adres. De rest stuur ik morgen op.'
'Wat moet er op de zerk komen, mevrouw?'
Lena dacht na en nam eenbloknote uit haar tas. Ze schreef:
'Ter nagedachtenis aan mijn lieve Giep.' Ze overhandigde het:
'Meer niet. Geen naam van mij. En als de familie er nog wat
onder wil hebben, vind ik het goed.'
De zomer was volop in het land, toen Lena voor de tweede
maal naar de Betuwe reed. Op het kleine kerkhof liep ze nu
regelrecht naar zijn graf. De steen was geplaatst met het door
haar gegeven opschrift: 'Ter nagedachtenis aan mijn lieve Giep.'
Ze had nieuwe bloemen bij zich en schikte die in de lege vaas.
Enige tijd bleef ze gehukrt bij zijn graf staan. 'Dit is het enige
wat ik nog kan doen, lieve jongen', prevelde ze bijna geluidloos.
'Dank je, omdat je al je liefde hebt gegeven, je onbaatzuchtige
hart, dat zo warm voor me klopte en waartegen ik zo vaak heb
gelegen. Lieve, lieve jongen.
Een eind op de rivierdijk stopte ze en liet haar tranen de
vrije loop. 'Giep, lieve jongen, ik mis je zo', snikte ze. 'Waarom
heb je me nooit alles verteld? Ik zou je hebben begrepen....
maar je zweeg en je ontzag me.... lieve, lieve jongen....'
Met broodeten was ze terug. Griet keek haar dochter op
merkzaam aan, niet begrijpend, wat er met haar aan de hand
was. Maar Lena beheerste zich volkomen en liet niets merken.
Toen ze op de verjaardag van Willem bemerkte, dat Lena heel
geanimeerd met Bart in gesprek was geraakt en verschillende
malen met hem danste, kreeg ze hoop, dat haar dochter be
langstelling voor de zoon van Evert Pereboom zou krijgen.
Temeer ook, omdat ze buiten zo hartelijk afscheid van hem
had genomen. Maar sinsdien had ze niets meer gemerkt van
een bestaande verstandhouding tussen de jongelui. Wat moeder
Griet niet wist was, dat Lena aan Bart gevraagd had. 'Stel je
bezoek voorlopig even uit, Bart. Het heeft te maken met de
plotselinge dood van onze meesterknecht. Later vertel ik het
je misschien wel.'
Bart Pereboom was een verstandige jongen. Nooit iets for
ceren, was zijn stelregel, dan maak je brokken. Das hij ant
woordde rustig: 'Je zegt het maar, Lena. Ik laat het helemaal
aan jou over. En ik hoef geen bizonderheden te weten, dat is
niet nodig.'
Ze had zijn hand gegrepen en geglimlacht. 'Dank je Bart,
dat is aardig van je.'
De nazomer was warm en op de boerderijen had men het druk,
van de prille ochtend tot de vallende avond. Het hooi was
van prima kwaliteit en kwam goed binnen. Maar er moest voor
gewerkt worden. Zelfs Lena hielp een handje mee, nu men
nog geen geschikte opvolger voor Giep Nuvelder had gevonden.
Pas nadat de ergste drukte voorbij was, herinnerde Lena zich
Bart Pereboom. Hij wacht op me, dacht ze, maar hij zal het
begrijpen. Straks rijd ik er even heen.
Ze trof hem aan bij het hek, waar hij met een arbeider nieuw
draad spande langs de wei. Z'n gezicht verhelderde, toen hij
haar uit de wagen zag stappen liep hij op haar toe, zijn handen
aan de overal afvegend. 'Zo, Lena, hoe gaat het? Je ziet er
niet meer zo slecht uit als een week of wat geleden.'
'Dank je. Je wilde onze boerderij zo graag zien, hé? Wat denk
je van vanmiddag? Een uur of vier?'
Hij knipoogde, 'Wat denk je? Zou ik er zijn?'
Als je nu denkt, dat ik zeg: Ik hoop het, ben je mis, jongeman.
Dus ging ze er niet op in, doch voegde er aan toe: 'We rekenen
met broodeten op je.'
'Ik ben er, reken maar. En.... wil je onze zaak bekijke n?
Het is niet zo model als bij jullie.
'Een andere keer, Bart. Ik moet nog boodschappen doen in de
Middenbuurt. Tot vanmiddag.'
Tijdens de warme maaltijd vertelde Lena langs haar neus
weg: 'Bart Pereboom komt vanmiddag. Hij wil ons bedrijf
zien. Ik heb hem uitgenodigd. Ook voor broodeten. Dat is toch
goed, niet?'
Griet fleurde ineens op. 'Welja, kind, waarom niet? Bart
heeft een heel goeie indruk op ons gemaakt, niet Willem?'
Willem dacht na. 'Bart? Welke Bart?'
'Doe niet zo suf, snibde zijn vrouw. 'Die jongen van Evert
Pereboom natuurlijk.'
'U hebt gelijk, moeder', voegde Lena zich er droog tussen.
'Je ziet: hij heeft op vader in elk geval een onmiskenbare
indruk gemaakt.'
'O, die jongen? O ja.... nette knul. Dat was Evert in zijn
dagen ook.'
Nu werd het Léna te gortig. 'Praat geen leugens, vader.
Evert Pereboom was vroeger een vechtersbaas en u ook. Als
ze Bart's vader inderdaad niet tegengehouden hadden, zouden
u en ik hier vandaag niet zitten. Hij wilde u immers aan het
mes rijgen?'
Griet keek verschrikt naar haar dochter. 'Hoe weet jij dat?'
Het meisje haalde minachtend haar schouders op. 'Dat weet
toch iedereen.'
Willem lachte schaapachtig. 'Kind, dat is al zo lang geleden.
Daar denken Evert en ik niet meer aan.'
Bart was helemaal niet verlegen, toen hij prompt vier uur
de grote keuken betrad. 'Goejemiddag saam. Alles goed hier.'
'Zo, Bart', verkomde Griet, en haar gezicht glom van genoe
gen, 'daar doe je goed aan jongen. Je kwam het hier eens be
kijken?'
'Ja. Ik kan er misschien wat van leren, nietwaar?'
'Allicht. Thee, Bart?'
'Vooruit. Daar kun je beter van.'Oe nee'.
Lena proestte het uit. 'Nou, de w.c. is ginds, dan weet je het
alvast.'
Willem Keesom was nog buiten en toen Griet even naar de
kamer ging, zei Bart verlegen: 'Stom, hè? Is je moeder nou
nijdig?'
Lena schudde haar hoofd, vol napret. 'Ik vond het leuk.
En bij moeder kun jij geen kwaad doen, meneer. Ze heeft je
toch uitgezocht, niet?'
Om half zeven reden ze weg, in Bart's Ford. Afwassen hoefde
Lena ditmaal niet. 'Dat doe ik voor een keer wel met Hennie.
Die gaat dit weekeind toch niet naar huis', verklaarde Griet.
Samen met haar man keek ze door het raam, toen de wagen
het erf afreed.
'Zou het wat worden tussen die twee, Willem?'
'Hoe weet ik dat nou?' vroeg hij geërgerd. 'Als Lena door
heeft, dat jij hier de hand in hebt gehad, stuurt ze hem zo
naar huis.'
Ze lachte fijntjes. 'Jij kent je dochter niet, Willem. Wedden,
dat ze alles al door had op je verjaardag? Misschien nog
eerder.'
'Dan snap ik niet, dat ze toehapt.'
Ze sloeg hem speels op zijn wang. 'Lena wordt een ver
standige vrouw, Willem. Ze gaat steeds meer op haar moeder
lijken.'
'Wat zal ik het dan goed hebben met twee verstandige
vrouwen', schamperde hij.
'O, wat heb je het slecht. Geef me maar eens een dikke zoen,
zeun. Ik ben de laatste tijd spaarzaam bedeeld. Of moet je me
niet meer?'
verleden en wenste de onderne
mende zakenlieden veel succes.
De heer Jo de Leeuw beklom hier
na, ondanks het feit dat hij de zes
kruisjes al achter zich heeft liggen,
zeer vief de werkbank en gaf één
van zijn staaltjes van welsprekend
heid weg.
Als voorzitter van de afd. Schoorl
van de Kon. Ned. Middenstandsbond
roemde de heer De Leeuw de fam.
Hoogvorst om hun ijver en werk
lust. Als iemand het verdiend heeft,
dan is het de fam. Hoogvorst wel,
die dag en nacht voor een ieder
klaar stond en nooit hun prijzen
hebben opgedreven.
Fel ageerde de heer De Leeuw te
gen het feit dat zakenlieden tegen
woordig onder een dictatuur in onze
democratie te lijden hebben en
bracht het feit in de herinnering
dat enige tijd geleden een schilders
patroon zich voor het gebouw van
het bedrijfsschap levend had ver
brand. Dit uit protest tegen de amb
tenarij en het dictatorschap in ons
land.
Voor de familie Hoogvorst hoopte
hij dat de zon lang voor hen zou
schijnen en hij wenste hen van har
te geluk.
Het bleef de rest van deze zaterdag
middag, terwijl een vriendelijk na
jaarszonnetje scheen, een komen en
gaan van mensen die de familie
Hoogvorst complimenteerden en 'n
blik wierpen op de enorme sorte
ring aan tweewielers en bij artikelen
die daar op het kruispunt worden
verkocht.
De heer Louter:
'Hargen heeft een betere klank als
Groet, dichters die klank- en rit-
megevoelig zijn zoals Weremeus
Buning hebben de lof van Hargen
bezongen. Want deze dichter zei
in een van zijn werken: 'Tussen
Catrijp en Hargen heb ik mijn lief
gekust'
De heer Louter:
'Ik vind de naam 'Berghweg' ta
melijk gezocht en ik vind het ver
der niet juist dat wij alle burge
meesters maar in duin gaan be
graven. De heer Louter doelde
hierbij kennelijk op de burge
meester Lovinklaan in de duinen.
De heer Meedendorp:
'Ik ben voorstander van de na
tuurlijke naam Hargen en de mo
gelijke spraakverwarring met
Bergen aan Zee kan wel niet eens
zo nadelig blijken te zijn';
Loco-burgemeester Dekker,
sprekend over de doorgang die ge
maakt moet worden tussen de sport
hal en het dorpshuis en over de
noodzakelijkheid daar toiletten aan
te brengen
'De natte batterij moet ook de
mensen uit de sporthal opvangen';
De heer Dekker, voordat begonnen
werd aan de behandeling van de
voorstellen tot verhoging van de
straatbelasting e.d.:
'Nou komen we aan het eigenlijke
werk';
De heer Louter over de verhoging
van de straatbelasting.
'Het is nou de derde keer dat u
met dit voorstel komt. Ik vind dit
onhoffelijk tegenover de raad en
verder is het fundamentele ver
schil tussen een boer en een koe
dat de laatste moet worden uitge
molken maar niet de eerste';
De heer Louter over hetzelfde on
derwerp
'De enige kosten die de gemeente
heeft to.v. de agrariër zijn die
voor de hooistekers en het jaar
lijks beschikbaar stellen van een
medaille voor de geitenfokvereni-
ging';
De heer Dekker tot de heer Meijer:
'U vindt blijkbaar dat de boek
houding van B. en W. een beetje
rammelt'
De heer Meedendorp:
'Ik verzoek u in het vervolg de
pers pas in te lichten als de raad
vergaderd heeft.'
