Najaarsvergadering VVV Schoorl
lltfi
weekblad
Intocht van St. Nicolaas
omweg
GERRITSEN
Broncm lenen
Snuif en wrijf
1 lX 73
;f;>.
"W: t-
Kristal met zilver
jiyfe 'jê
cMs J
vU
g
'fj:-m
Een zwarte bladzijde uit 'het dagboek
van Schoorl'
A. CAKIRIAN
Het speciale huis voor
Perzische tapijten
WIJ LAZEN
in De Duinstreek
van
27 november 1936
BIJEENKOMST
KATH.
VROUWENGILDE
door
Maartje Zeldenrijk
Klaverjasdrive in
't Trefpunt
Voor de najaarsvergadering die de
VVV Schoorl vorige week donderdag
in 'De Rustende Jager' hield, bestond
een ongekend grote belangstelling-
Uiteraard was de voorzitter, de hr.
v. d. Garde verheugd met de goede
opkomst van zijn leden. Over het
afgelopen seizoen had de heer v. d.
Garde weinig reden tot klagen hoe
wel het weer zich nu niet direct
van zijn beste kant had laten zien.
In het topseizoen als alles bezet was
had de heer Van Teulingen altijd
nog wel kans gezien de mensen er
gens onder te brengen. Verder blijft
Schoorl in trek bij de toeristen en
waren er weinig klachten binnenge
komen.
De notulen werden door de secreta
ris, de heer Jonkers voorgelezen en
met dank aan de samensteller goed
gekeurd.
De heer W. Butter hield een be
toog over de vorig jaar ingestelde
logeerbelasting en vond dat de
Federatie en de ANVV er by de
regering op moesten aandringen
de maatregelen ongedaan te ma
ken.
Zoals bekend is deze materie des
tijds al uitgebreid besproken door
zowel de raad als de leden van de
beide VVV's. Men heeft noodge
dwongen zijn toevlucht tot deze be
lasting moeten nemen en 't werd uit
't betoog van de hr. v. d. Garde ook
wel duidelijijk dat deze er allerminst
happy mee was. Er is nu echter wei
nig meer aan te doen.
De informatrice, mej. Rietveld is
ziek en er werd besloten haar een
attentie te sturen. Over het vertrek
van burgemeester Bergh naar Epe
zei de voorzitter dat het hem speet
dat de heer Bergh, wiens hart nog
hier in Schoorl lag, weg was gegaan.
Er zijn wel eens harde woorden ge
vallen maar de hr. Bergh heeft veel
voor Schoorl gedaan. Het huidige
college heeft plannen en de heer
v. d. Garde bleek volledig achter de
ze plannen te staan omdat het na
tuurschoon hiermee nauwelijks
wordt aangetast en er weer geld
binnenkomt in onze recreatiege
meente.
Over de naamgeving voor het
nieuwe standgedeelte waar nogal
wat geharrewar over is geweest
in de raad pleitte de heer v. d.
Garde ervoor, het strand gewoon
de naam Camperduin te geven.
De begroting werd goedgekeurd, de
bet en kreditkant sloten met een
bedrag van ruim 30 mille.
Er werd verslag gegeven van de ge
houden evenementen en ook hieruit
bleek wel weer dat de puzzelwan
deltochten nog steeds succes heb
ben.
De heer Jonkers las het verslag van
de informatrice voor en hieruit bleek
dat het jaar 1968 toch minder goed
was dan de voorafgaande jaren. Dit
was te wijten aan het slechte weer
aan de mislukte vakantiespreiding.
Overigens liggen in 1969 de kaar
ten wat de vakantiespreiding be
treft, iets gunstiger, Nord-Rhein
Westfalen waar wel de meeste
mensen vandaan komen heeft va
kantie van 11 juli tot 23 augus
tus, later dan vorig jaar dus.
Na de pauze werd bekend gemaakt
dat de VVV volgend jaar zestig jaar
bestaat. De voorzitter bleek echter
niet van plan hier een groots feest
van te maken want hij zei hiermee
te willen wachten tot de vereniging
75 jaar zou bestaan.
Bij de bestuursverkiezing werden de
heren v. d. Garde en Meedendorp bij
acclamatie herkozen; zoals gewoon
lijk waren er geen tegenkandidaten
binnengekomen.
Bij de rondvraag werd de mening
van het VVV-bestuur gevraagd over
het feit dat medische hulp in het
weekend wat moeilijk ligt. Zoals
bekend is na een publicatie in onder
meer de Telegraaf over deze kwes
tie door de 4 betrokkenen artsen 'n
betere regeling getroffen (zie hier
voor artikeltje bij de doktersdien
sten). Hieruit mag toch weer blij
ken dat een krant soms veel kwaad
maar toch ook soms goed werk kan
verrichten. Voorzitter v. d. Garde
was van mening dat deze kwestie
buiten de VVV omging maar hij gaf
als zijn persoonlijke mening te ken
nen dat de artsen een 7-daagse
werkweek hebben en altijd klaar
staan. Men mag de artsen er geen
verwijt van maken dat zij een der
gelijke regeling hebben getroffen.
Maar inmiddels is een en ander ten
goede gekeerd.
Er werden voorts vragen gesteld
over een betere toegang van Cam
perduin voor de mensen die met een
vissersboot de zee op wilden, ver
betering van de verkeersbordensi
tuatie te Aagtdorp op de kruising
Teugelaan-Duinweg hetgeen inder
daad nu niet direct een visitekaartje
voor Schoorl is en over het schoon
houden van het strand. De machine
die men voor dit doel heeft gebruikt
was geen succes en volgend jaar zal
men voor het reinigen van het
strand weer werkstudenten vragen.
Uiteraard werd uitgebreid gedis
cussieerd over de asfaltfabriek te
Schoorldam. De heer v. d. Garde
zei dat de VVV op 14 november
een brief naar B. en W. had ge
stuurd waarin men ernstig be
zwaar had gemaakt tegen de ves
tiging van deze fabriek. Er is in
Schoorl alleen plaats voor een
schone industrie.
De heer P. Langeveld zei dat de
ze fabriek een ramp voor Schoorl
zou betekenen en hy vond het
merkwaardig dat niemand van
de plannen afwist. Het is een
duistere geschiedenis, zei de hr.
Langeveld die voorts nog te
kennen gaf dat 'wy hier in
Schoorl frisse lucht verkopen'.
Er volgde een discussie tussen het
bestuur en de heren Langeveld en
Duyneveld waaruit bleek dat men
niet eerder had kunnen ageren om
dat de procedure pas begint -als de
hinderwet van toepassing is ver
klaard. Besloten werd dat het VVV-
bestuur zich onafhankelijk van an
deren op de hoogte zal stellen van
vestigingen elders en van de last
die de omwonenden van asfaltfa-
brieken ondervinden. Dan zal men,
gewapend met feiten, zich tot het
gemeentebestuur wenden. Wij zullen
ons, aldus de voorzitter, met hand
en tand verzetten tegen de vestiging
van de asfaltfabriek.
En met deze woorden kwam een
einde aan de vlot verlopen najaars
vergadering van de Schoorlse VVV.
Uw "erkoudheid van neus
keel of borst weg met
Wï
i.<.
1 - '"V
f''T
J 'v""! - k -r'zf.
,.v l' - 'M:
*ii.
o
échte gezinsbank
de spaargiro-rekening
(met dagafschriften èn rente)
de spaarbankcheque
(gegarandeerd en in heel nederlarid
geaccepteerd)
alkmaar: centrum - overdie - hoef plan
bergen - castricum - egmond - heiloo
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 28 NOVEMBER 1968
DE DUINSTREEK
In Schoorl bestaan heel grote plannen,
U kon het lezen in de krant.
Er komt een zwembad en een Dorpshuis,
En de hoogste kabelbaan van het land.
Het toerisme kan het hart ophalen,
Want wat er komt, dat is uniek.
Een nieuwe doorbraak naar het strand toe,
Met ruimten voor auto's, magnifiek
Zo zijn er nog wel, veel meer plannen,
Ik noem er nog één, die sluit de rij.
Dat is een asfaltfabriek in Schoorl,
Met stank en smook erbij.
Arme toerist, die dan komt logeren,
Waar hij voor komt dat vindt hij niet,
Hij had veel beter kunnen blijven,
In de stad of in het Roergebied.
En wat te denken van de bewoners,
Die 12 maanden van het jaar,
In de stank en de stof mogen gaan huizen,
Is dat nou 'Lief zijn voor elkaar?'
Neen mensen, dit zijn dan veel betere plannen,
Die asfaltfabriek die hoort hier niet,
Dat is industrie die thuis hoort,
In het echte industriegebied.
Verban dat ding maar naar de Wadden
Wij houden Schoorl graag gezond,
Of stuur het terug, naar die het hadden
En dan niet wachten, maar terstond
H. v. d. Helm
Langestraat 12, Alkmaar
Hedendaags, oud en antiek
dat op de najaarsvergadering van de
de VVV Schoorl werd gevraagd
om meer attracties voor de gasten.
Het bestuur bleek hier geen voor
stander van te zijn, omdat de gas
ten hier niet komen voor ver
maak maar voor rust.
De fanfare werd aangeraden werk
te maken van een muziektent;
dat men het op stapel staande rij
wielpad liever niet achter het dorp
zag aangelegd omdat de zaken
mensen zich in hun belangen ge
schaad achtten;
dat de boerderij van de heer G. Roo-
zendaal te Zijpersluis tot de grond
toe was afgebrand;
dat bij P. Beeldman, telefoon 18,
een fruitmand een gulden kostte.
Voor de bijeenkomst die het Kath.
Vrouwengilde vorige week vrijdag
avond in 'De Rustende Jager' hield
was veel belangstelling, uiteraard
tot genoegen van de voorzitst. mevr.
Haugh. Mevrouw Louwe-Wittebrood
die reeds eerder als bestuurslid af
trad, werd als blijk van waardering
een plant aangeboden.
De avond werd verzorgd door de
dames uit Limmen die al eerder
voor de Plattelandsvrouwen zijn op
getreden in hun 'two womenshow'.
Met veel vaart brachten zij een
programma waarin alle facetten van
onze samenleving en dan vooral op
vrouwelijk gebied naar voren werd
gebracht.
De muzikale begeleiding was goed
aan het op het toneel gebracht pro
gramma aangepast en zo hebben de
leden van het Kath. Vrouwengilde
weer een prettige avond gehad.
Sinterklaas heeft j.l. zaterdag zijn
intrede gedaan in onze gemeente.
Ruim 500 kinderen kwamen om twee
uur in de sporthal bijeen waar zij
een uur lang werden beziggehouden
door de heer Van Wurkum en zijn
echtgenote. Onze plaatselijke ma
giër bleek in staat de kinderen re
delijk zoet te houden tot drie uur
want toen schreed de bisschop van
Myra met zijn knechten de sporthal
binnen. Inmiddels hadden zich het
fanfarecorps en de drumband achter
in de sporthal opgesteld en werd
de Sint verwelkomd met enkele tra
ditionele liederen.
De hoge gast uit het verre Spanje
werd verwelkomd door loco-bur
gemeester Dekker die voor deze
gelegenheid de ambtsketen had om
gehangen. De heer Dekker vroeg de
Sint niet om een nieuwe burge-
'Dat was hij. Men was uitgesproken bang voor hem. Maar ik
niet. En ik had het voordeel, dat ik nuchter was. Je vader
niet. Ik vloerde hem binnen vijf seconden en tracteerde hem
op een portie klappen. Hij zag er uit, alsof hij onder de trein
had gelegen.'
'Nee.Lena hield de hand voor de mond.
'Oom Gerrit, die nu dood is, had vaders auto mee. Opa
was een der eersten in de Beemster, die een auto had. We
laadden je vader in de wagen en reden hem naar ons huis.
Daar knapte ik hem op, verbond zijn wonden en gaf hem
sterke koffie te drinken. Toen reed ik hem naar zijn huis
na hem uitgenodigd te hebben te komen buurten. Opa zag er
niet veel in.
Hij zei: 'Wat mot jai met die woesteling? Je kenne toch wel
wat beters kreige?'
Maar ik zag wat in je vader. En hij kwam. Ik zei, dat hij nog
eens zo'n pak slaag van me kreeg, als hij het hart had nog
één keer dronken te zijn of te gaan vechten.'
Griet lachte.
'Ik heb het hem nooit hoeven geven. Van die tijd af werd je
vader een flinke kerel, met wie ik voor de dag kon komen.
Enfin, Lena, je mag het best weten, ik was dol op hem. En
hij tenslotte op mij. We zijn nu ruim twee en twintig jaar
getrouwd en geen van beiden hebben we er spijt van gehad.
Je vader is altijd een flinke boer geweest, kind. Ik hoop, dat
je even gelukkig zal worden als wij het zijn.'
Ze kwam overeind. In een opwelling van tederheid legde ze
haar arm om de brede schouders van Griet Keesom.
'Waarom gaf je indertijd geen toestemming, -moeder? Jaap
Witvliet was een keurige jongen en een harde werker met
een goede toekomst.'
De vrouw zuchtte. 'Misschien heb je gelijk gehad, m'n kind.
Goed, ik zal er nooit meer iets van zeggen. Wie het ook is,
Bart of een anderals jij ook maar gelukkig wordt. Je
bent een paar jaar ouder en verstandig. Ik zal het met vader
bepraten. We zullen je helemaal vrij laten.'
Lena bukte en kuste haar moeder.
'Dank je, moeder. Ik houd ook veel van jullie. Ik zal proberen
zoveel mogelijk aan uw wensen tegemoet te komen. Maar
alsjeblieft geen zuiperd. dat vind ik zo iets minderwaardig.'
HOOFDSTUK 13
Zes weken vermaakte Lena Keesom zich weer met Trien
van Eijck en reed dan hierheen, dan ergens anders naar toe.
Ze dansten in Purmerend en in Edam, Oosthuizen en Schermer-
horn.
Gingen de feestdagen bij elkaar op visite tot het nieuwe jaar
met hevige sneeuwval kwam en daarna strenge vorst. De
wagens bleven doorgaans in de grote rijtuigboet. Alleen Willem
reed weg als het hoogst noodzakelijk was. Al die tijd hoorde
Lena niets van Bert Pereboom, maar het kon haar niets sche
len. Ik was gelukkig niet verliefd, dacht ze.
Zo snel als de vorst begon, zo vlug trok hij begin februari
weer weg. De sneeuw dooide langzaam van het land af, terwijl
de wegen enige tijd vrijwel onbegaanbaar waren. Maar de zon
kwam en koesterde de mishandelde straten en paden, zodat
men aan het herstel kon beginnen.
Lena trok er met Trien van Eijck weer opuit en die dagen
begon er een vrijer om de mollige dochter van Van Eijck te
draaien: een boerenzoon uit de Wormer onder Neck. Op een
zaterdagavond vertelde het meisje, hevig blozend, dat ze niet
mee kon gaan, omdat Evert haar kwam halen. Ze ging met
hem mee naar de Wormer om kennis te maken met zijn ouders.
Lena mocht haar buurmeisje wel, maar kon toch niet begrijpen
dat een wat in deze vleesmassa kon zien.
'Hij is zo lief', verklapte de dolverliefde Trien. 'Stel je voor
hij wil komend voorjaar al met me trouwen.'
'Loop maar niet te hard van stapel, meid. Weet je goed,
wat je doet!'
Doch Trien had maar één reaktie: 'Hij is zo lief voor me....'
Zo was ze weer alleen. Geen vriendin en geen vriend. Mis
schien blijf ik wel ongetrouwd. Ik breng vast ongeluk aan.
Met Jaap en met Giep.... Maar op een dinsdagmorgen, toen
ze uit pure verveling naar de markt in de stad was gegaan,
liep ze op de kippemarkt Bert Pereboom letterlijk en figuurlijk
tegen het lijf. Hij hield haar even vast en keek blij verrast.
'Alle mensen, Leen, dat is een gelukkie? Wat zie je er floris
sant uit, meid. Gewoon om te stelen!'
'Dat kan ik ander van jou niet zeggen', snibde ze.
Hij boog zich naar haar toe. 'Zou dat kunnen komen van
liefdesverdriet, meisje?' vroeg hij zacht.
'Ga mee, drinken we een kop koffie samen. Ik ben nog
nuchter en als jij 'ja' zegt, blijf ik het.'
Ze aarzelde. Iets had hij met zijn hartelijke woorden toch
in haar getroffen. 'Voor hoe lang?' vroeg ze sceptisch.
Hij boog zich nog dieper naar haar toe en fluisterde in haar
oor: 'Tot onze zilveren bruiloft, als jij het wilt.'
Lena keek hem onderzoekend aan. Al zag hij mager, er waren
niet meer zulke dikke wallen onder zijn ogen. Had hij dan toch
spijt?
'Dat is een hele tijd, Bert', antwoordde ze langzaam. 'Een
hele tijd, om precies te zijn: vijf en twintig jaren.'
'Wil je me niet een nieuwe kans geven?' bedelde hij. 'Ik mis
je, Leen.'
Ik ben veel te zwak, dacht ze. Ik lijk in heel wat dingen
niet op moeder en wel op vader. Maar ik moet toch proberen
m'n prestige tegenover hem te handhaven.
Ze knikte. 'Goed, we gaan eerst koffiedrinken .Daar is het
precies tijd voor.'
Hij loosde Lena door de drukte en bracht haar naar een
cafetaria. Daar bestelde hij koffie en gaf het meisje een sigaret
bewonderend kijkend.
'Lena', zei hij zacht, terwijl hij haar vuur gaf, je ziet er
schattig uit in die jurk Trek je mantel helemaal uit, anders
heb je er buiten niets aan.'
Ze knikte en liet zich door hem de jas uittrekken, die hij aan
de kapstok hing. 'Je bent nog knapper als toen we samen
gingen', zei hij met overtuiging.
'Hou op, Bert, anders ga ik blozen. En het is hier toch al
zo warm.'
Hij werd ernstig. 'Lena, wat moet ik doen om het weer goed
te maken?'
Het meisje roerde in haar koffie. 'Je weet het recept, he?'
'Zeg je dan weer ja?'
Ze schudde haar hoofd. 'Ik zeg nog niks, kom me zaterdag
maar halen.'
Hij knikte, blij verrast. 'Lena, je zult er geen spijt van heb
ben. Weet je wat ik in deze maanden honderden keren tot
mezelf heb gezegd? Dit: Bart, ezel, je hebt verkeerd gegokt.
Ik zie het in, Lena. Ik heb jou liever.'
'In orde. We gaan het weer proberen. Zaterdag. Maar luister
eens goed, meneer Pereboomik ben een dochter van Griet
Plas. Die was vroeger goed bekend. Vraag het maar eens aan
je vader. Mijn moeder heeft ook eens iemand een ongenadig
pak slaag gegeven omdat de persoon in kwestie teveel had
gedronken en ruzie zocht. De eerste de beste keer, dat jij
teveel drinkt, krijg jij van mij ook zo'n pak slaag. Met een extra
schepje er boven op. Is dat goed verstaan?'
Hij lachte. 'Jij bent Griet Plas niet. Wie wil jij er voor mee
brengen?'
Ze legde haar manden op het tafelblad. 'Dit Bert Pereboom.
En m'n hersens. Lach, niet al te gauw. Reken er op, dat ik het
doe. Al zal ik je daarna zelf naar het ziekenhuis moeten
rijden.'
De lach verdween. 'Zou je dat werkelijk doen', vroeg hij.
'Zowaar ik hier zit, vriend. Knoop het in je oren. En voor
de rest houden we het op zaterdag. Je weet me wel te vinden.'
Thuis zei Lena tot haar ouders tijdens het avondeten:
'Zaterdag komt Bert Pereboom me weer ophalen. Ik wil het
nog eens met hem proberen. Tenslotte is-ie me niet helemaal
onverschillig. En ik heb hem een ongenadig pak slaag beloofd
de eerste de beste keer dat hij weer onbekwaam is.'
Griet kreeg een kleur, schichtig naar haar man kijkend.
Maar Willem begon te grinneken. 'Heb je dat soms van je
moeder afgekeken?, vroeg hij, zich amuserend over Griet's
verwarring.
'Misschien wel, voor zover ik nu weet is het indertijd ook
een goede remedie gebleken.'
'Het hangt er van af, of jouw handen even hard zijn als die
van je moeder vroeger.'
'Misschien is de preventieve uitwerking al voldoende',
antwoordde Lena. v
Bart was er zaterdag, precies op tijd, in een nieuw pak,
een beetje zenuwachtig lachend. 'Een goeie middag samen',
begroette hij, zijn voeten pijnlijk nauwkeurig vegend. 'Alles
goed en gezond hier?'
Griet knikte. 'Dat is het, Bart. Hoe is het thuis?'
'Heel best. De groeten en ik moest van vader zeggen, dat
jullie hen nog altijd een bezoek schuldig zijn.'
'Willem knikte. 'Je vader heeft gelijk, Bart. We zullen het
overleggen.'
'Thee, Bert?' vroeg Lena die wel een beetje trots was op
knappe galant. Het nieuwe costuum stond hem geweldig goed.
Het was haar al eerder opgevallen, dat hij een goede smaak had
wat zijn kleding betrof.
meester, blijkbaar zijn de problemen
van onze gemeente hem nog niet
boven het hoofd gegroeid. Er waren,
aldus de heer Dekker in Schoorl
geen stoute kinderen, maar wel wa
ren er mensen die te laat opstonden
en verslaggevers van kranten wier
potlood van een te scherpe punt was
voorzien. De heer Dekker vroeg de
Sint om de krantenmensen te voor
zien van een wat zachtere potlood-
punt. Wie hij hiermee bedoelde liet
hij in het midden, volgens ons is de
plaatselijke pers toch altijd 'lief voor
het gemeentebestuur'. Maar in na
volging van Wim Kan noemde de
heer Dekker geen namen en dat
moet hij natuurlijk zelf weten.
St. Nicolaas stond zijn gastheer uit
gebreid ter woord en merkte onder
meer op dat er elk jaar meer kin
deren in Schoorl bijkomen. Hij prees
de heer Dekker die veel doet voor
Schoorl en te zijner ere werd er drie
keer hoera geroepen. St. Nicolaas
toonde zich zeer content met de op
stapel staande plannen en was voor
al blij met de manege. Geen wonder,
want St. Nicolaas staat bekend als
een groot paardenliefhebber en een
kundig dresseur. Want wie van de
leden van onze plaatselijke ruiter-
vereniging is in staat zijn viervoe
ter over de plaatselijke daken te la
ten gaan zonder dat dier en berijder
te pletter vallen. St. Nicolaas pres
teert dat ondanks zijn hoge leeftijd
toch maar weer elk jaar om deze
tijd. Er werd door de Sint een ver
haal verteld over zijn schimmel die
verkouden was geworden, de Pieten
strooiden enkele malen en er werd
een taart aan loco-burgemeester
aangeboden.
De heer Oostinga bracht dank aan
het fanfarecorps en de drumband
en deze laatste gaf een perfecte how
weg in de sporthal. Zelfs de Sint
had gehoord van de vestiging der
asfaltfabriek te Schoorldam, zo zie
ja maar weer welke zegenrijke ar
beid een publiciteitsmedium verricht
al zijn de potloden soms wat scherp
gepunt.
En toen was langzamerhand weer de
tijd gekomen dat Sinterklaas zijn
tocht door Schoorl moest voortzet
ten. Wegens het slechte weer ging
de tocht niet per schimmel maar per
auto langs de bejaardencentra 'Wes-
terkimme' en 'St. Jan ter Duin'.
Alle kinderen kregen bij de uitgang
een zakje snoep, de fanfare gaf nog
enkele pittige marsen weg en kwam
een einde aan deze jaarlijkse happe
ning voor de Schoorlse kinderen.
Hoestdrank in tabletvorm.9Sct
Uitslag van de klaverjasdrive in het
Trefpunt van de vogelvereniging op
vrijdag 23 november
1 Fam. Swaan 5186
2 P. Stam-J. Greeuw 5175
3 Geverding- v. d. Brink 4969
4 Tesselaas-Tesselaar 4671
Poedelprijs: Hartland-Hartland 3980
