Politiek bewustzijn in Bergen Ingezonden Peuterspeelzaal zoekt leidsters Bericht uit Boendermakerhof Culturele avonden Burgerlijke stand Bergen U.V.V. verzamelt speel goed voor peuters Niet een bril, maar de JUISTE bril Mr. Opticien D. W. PASTOOR, Bergen a_ m Park genaamd?Ze had er af en toe wat van gelezen, maar in tuurlijk in duizend angsten. J CZfl t OKTfc deze ulthoek van de stad was ze bij haar weten nog nooit In de verlaten woonwijk met zijn bungalows en flats, stopte geweest. Zelfs niet tijdens haar autoritjes met Vermee, Al- Anita een dubbeltje in het celtoestel, waarna ze Jakobs dervoort en Schaarbnnk. Evenmin met Dirk van Winters, nummer draaide. Een stem meldde: „Garage Grotstra," in wie 9M| m Éftk M M| BA V of wel? Ze lette er nooit op, waar ze was, als ze met een van ze Bekkers, de avondchef herkende. ~M II II >1 11 11 I II I hen aan het toeren was- Net 20 min als nu met Jakob. Ze schrok „Meneer Bekkers, u spreekt met Anita. Is meneer Grotstra op en keek op haar horloge. Bijna halg negen. Jakob! Om er niet?" 11 fljB I I III I kwart over acht zou hl-i haar afhalen- Ze moesten op visite „Nee, juffrouw de Border, Meneer is om half zes naar huis II 11 l| II II l| I blJ zljn zuster en zwager in Meerum. Goeiehoe kwam ze gegaan en sindsdien heb ik hem niet meer gezien. Waarom belt m m m m u nu thuis? Gelukkig dat ze in de haast haar tasje had mee- u hem niet thuis op?" genomen. Daar zat voldoende geld in. „Het is beter van niet. Ik ehik ben hier in een telefoon- Op goed geluk liep ze de Van Mogenhoeklaan in. Hier in de cel in de buurt van de Van Hogenhoeklaan Op de een of Vermee schrok en werd wit. „Neebuurt zal toch wel ergens een eindpunt van de bus zijn. Als ik andere manier ben ik verdwaald en ik kan geen bushalte „Ze dreigt met alles en nog wat, als we haar nog langer moet lopen, heb ik wel een klein uur werk. En m'n schoe- vinden. Is er iemand die me kan ophalen? Ik betaal het wel vasthouden. Als jullie het mij vraagt, geloof ik dat ze de waar- nen zijn er niet op berekend. Die Vermee met z'n geleuter De man dacht even na. „Ik kom zelf, juffrouw de Border heid spreekt. Met andere woorden: dat zij niet de schrijfster is over een manuscript,... Wat wist zij daarvan? Al gauw had ze Waar bent u precies?" van dat boek. We hebben waarschijnlijk verkeerd gegokt." begrepen dat ze de verkeerde voor zich hadden. Ze had nog „Ik geloof dat het een plein is, midden in de Van Hoegen- „Wij?" blafte Schaarbrink verontrust, „het was toch zeker nooit het plan gehad om haar belevenissen met haar bazen hoeklaan. Een grasveldje met een telefooncel. Ik ben hier zo allemaal het idee van Vermee? Van die inbraak af tot de op papier te zetten. Ja, ze was daar gek. Zulke dingen maakte onbekend, begrijpt u?" kidnapping van Anita toe?" je toch niet wereldkundig? Daar had een ander toch niks mee Bekkers begreep het niet. Maar dat was zijn zaak niet Anita „Kom, kom, kidnappingAnita is geen baby." te maken? Daarna Aldervoort met z'n zalvende stem: „Toe nou, was de verloofde van de baas, ze zat in moeilijkheden dus „Nee, een volwassen vrouw," beet Schaarbrink hem toe. „Bo- kind, maak het ons niet nog moeilijker. We hebben er wel wat moest ze worden geholpen. „Blijf waar u bent Ik spring vendien verloofd met die Grotstra de Zaal. Vast niet de eerste geld voor over, als je ervoor zorgt dat het nooit uitkomt., dat meteen in de wagen en ben met tien minuten bij u Blijf bij de de beste. Jij gaat er groot op, dat je altijd zulke goeie bron- boek bedoel ik.En zo voort. Maar wat kon ze anders ant- telefooncel." nen van inlichtingen hebt. Had je hier ook niet achter kunnen woorden, dan dat ze nergens van wist? En toen het haar begon „Dat zal ik doen, meneer Bekkers. Hartelijk dank dat u me komen?" te vervelen, had ze met Jakob gedreigd, haar ring tonend. Alle wilt halen." „Draagt ze een ring?" vroeg Vermee. mensen wat was die ouwe vos geschrokken. Ze wou er een lief „Geen dank. Ik ben er binnen tien minuten Aldervoort knikte. „Grotstra is geen gemakkelijk heerschap, ding om verwedden dat hij het van benauwdheid in z'n broek Anita legde de hoorn neer, een diepe zucht slakend. Gelukkig Als ze het hem vertelt, zal hij op de een of andere manier wraak had gedaan. Ja, de rollen waren tenslotte wel omgekeerd. Al- dacht ze. En dubbel gelukkig, dat ik Bekkers trof Hij is altijd nemen. Ik ken hem. Hij gaat over lijken, als het moet." dervoort had haar vlug een briefje van honderd in de hand zo vriendelijk. Ze bleef in de cel zocht in haar tas naar een Schaarbrink knoopte zijn colbert dicht. „Maar dan niet over geduwd en gezegd: „Neem het me niet kwalijk, Anita, van die sigaret en stak die op. Een enkele auto reed voorbij maar het mijne," verklaarde hij op besliste toon. „Jullie zoeken het verloving wisten we natuurlijk niet. Hier een kleine pleister voetgangers zag men niet op straat. Het begon weer licht te verder maar uit. Ik ga naar huis. Ik wil er niks meer mee te op de wonde. Ik zal proberen je zo gauw mogelijk naar huis te sneeuwen. Iedere auto die langs komt, kan Bekkers zijn dacht maken hebben! Aju!" Gelijk draaide hij zich om en liep naar de laten gaan. Enne... praat er alsjeblieft met niemand over. ze hoopvol. Stel je voor, dat die engerds nog eens komen en hal. Even later hoorde men de voordeur dichtslaan en een auto Niemand van ons had het plan je ook maar enig kwaad te we weer meenemen starten. doen. Het gaat ons alleen om dat manuscript." Precies tien minuten nadat Anita gebeld had stopte een De anderen keken elkaar even aan. „Hij heeft gemakkelijk Maar wat wist zij van een manuscript? En die uitgever in grote Chevrolet bij de cel. Bekkers zelf stapte uit haar nieuws praten," verzuchtte Aldervoort, omdat hij eigenlijk niets te de Hobbelstraat kende ze al evenmin. Ze was zijn naam alweer gierig aankijkend. Zelf opende hij voor haar de de celdeur verhezen heeft. Maar wij?" vergeten. „Alles goed met u> juffrouw de BQJrder?„ Cddeur- „We moeten het risico maar incalculeren," besloot Vermee Dit alles hield evenwel in, dat ergens in de stad waarschijn- Ze knikte, hem volgend naar de wagen Dank u wel meneer opstaande. „Zullen we haar maar laten gaan?" lijk een gewezen privé-secretaresse woonde, die evenals zij Bekkers. Het is heel vriendelijk van u In weerwil van het wespennest, waarin ze zich gestoken het een en ander met haar bazen had beleefd. En dit te boek Hij voelde haar hand. „Wat bent u koud. En zo ver van huis hadden, begon Aldervoort te lachen. „Er zal niets anders op had gesteld. In de Hobbelstraat zat een uitgever, die het boek U zoudt er wat van kunnen krijgen. Kruip maar gauw in de zitten/' antwoordde hij lakoniek. op de markt wilde brengen en nu waren er een aantal voor- wagen. Hij is nog wel niet zó warm, maar het is er beter dan Twintig minuten later werd Anita de Boorder zonder enig aanstaande ingezetenen in de stad, die 'm begonnen te knijpen, buiten." commentaar aan de rand van de stad buiten de zwarte auto Waaronder Ad Vermee. En natuurlijk Aldervoort, die beslist Toen ze zat liep hij om de wagen heen en schoof achter het op straat gedeponeerd. Gelijk sloeg het portier dicht en stoof de al menig avontuurtje had beleefd. Had hij zelf niet op een keer stuur. Van achteren pakte hij een plaid en spreidde die over wagen weg in de richting van de stad. tegen haar gezegd: Je bent de eerste niet, Anita, en zult waar- haar knieën. „Helpt ook een beetje. Wilt u een sigaret?" zag hem na' een zware zuctlt slakend. Dat was een schijnlijk ook niet de laatste zijn. Misschien was Dirk van Anita schudde haar hoofd. „Nee... Het isIk ben..." Ge- benauwd uurtje, kind. Ik wist niet, wat ik er van denken Winters ook wel een van hen. En Miel Schaarbrink, die wel lijk begon ze te huilen met lange uithalen Bekkers reed de moest. Nu moet ik eerst zo gauw mogelijk zien thuis te ko- wilde vrijen, maar niet trouwen. En wie weet nog meerderen, wagen langzaam weg, maar in een stillere laan met weinig men. Maar waar ben ik ergens? Ik heb er geen flauw idee Idl0°t gewoon, dat ze haar ervan verdacht hadden dit boek verlichting zette hij hem neer en legde beschermend zijn arm van. En geen mens te zien, wacht, daar is een straatnaam- te hebben geschreven. Hoe konden ze het zo mis hebben. Voor om de schokkende schouders. „Kalm aan, juffrouw de Bor- bordje, daar, waar die laan begint. Misschien zegt me dat iets. schrijfster was ze vast niet in de wieg gelegd... der, u bent in ieder geval veilig en warm.' En als u dat goed Ze liep er vlug heen en las: Van Hogenhoeklaan. Gespannen Kijk uit, Anita, daar is een telefooncel. Daar kun je een doet, huilt u dan eerst maar uit. U kunt me vertrouwen Van dacht ze na. Zou ze hier in die nieuwe woonwijk zijn, Bos- taxi bellen. Of neeik zal eerst Jakob draaien. Die zit na- mij zal nooit iemand iets te horen krijgen." Buiten verantwoordelijk van de red. BERGEN, 4 januari 1970. Het gebrek aan politieke daadkracht dat de heer Van Mierlo al enige jaren met een beminnelijke kort zichtigheid in de Tweede Kamer de monstreert, blijkt niet zijn alleen vertoningsrecht te zijn. Ook de he ren Bakker, Elzinga en Sens heb ben, wat dat betreft, veel van hem geleerd. Naar aanleiding van een ingezonden schrijven van de heer Otten over de Bergense politiek, trachten zij de doelstellingen van Idee '69 te verde digen met behulp van een wapen, dat aardig aan een boemerang doet denken. Zij zeggen o.a. samen te werken met de 'Groep Broekman' zonder nader te verklaren waaruit die groep precies bestaat, behalve dan uit het echtpaar Broekman zelf. Mevrouw Broekman vertegenwoor digd namelijk geen enkele groep; zij vertegenwoordigt slechts haar eigen ontevredenheid en dat is een kwade raadgever in politieke zaken. Verder wenst D'66 in zee te gaan met bestaande groeperingen, daarbij blijk gevend net niet begrepen te hebben, wat de heer Otten heeft be doeld, namelijk, dat die bestaande groeperingen, gezien hun prestaties, nu juist niet de geschiktste elemen ten zijn om tot een doelmatig be stuursbeleid in Bergen te komen. Daardoor heeft D'66 zich duidelijk herkenbaar gesteld als de lamme die de hand van de blinde grijpt om samen alsnog rond de Meiboom te kunnen dansen. Jawel, ook in de Bergense politiek doet de akéla nog steeds haar best. De heer Otten, kennelijk milder dan ik, wenst Idee '69 alsnog een kans te geven. Mensen, echter, die menen dat onmacht plus onmacht gelijk is aan macht, kunnen niet rekenen en zijn niet in staat om een gemeente begroting te beoordelen. Wat de heer Otten heeft bedoeld, is duidelijk iets anders dan wat Idee '69 krampach tig tracht voor te wenden. En daar voor is het niet nodig werkvergade ringen bij te wonen, waar we weer dezelfde ondeskundige politiekelin- gen kunnen aantreffen, die nu al enkele jaren in de Bergense gemeen teraad opmerkingen maken over een verkeerd geplaatste komma in de begroting. Gemeentepolitiek heeft niets te ma ken met landspolitiek en dat geldt in het bijzonder voor Bergen, waar wij zojuist - de Heer zij geprezen - afscheid hebben kunnen nemen van een wethohuder, die eigenlijk meen de in Zandvoort te wonen. De Ber gense gemeentepolitiek zal daar om gericht moeten zijn op het be houd van de unieke plaats, die Ber gen in de rij van badplaatsen in neemt. De ideologie van Nieuw Ber gen zou zeer geschikt zijn als poli tiek program, waarbij dan de kandi daten uit de burgerij dienen voort te komen en maar nauwelijks uit de groeperingen, waaruit Idee '69 ze wenst te kiezen. Idee '69 doet dan in feite niets anders dan de oude koppen omschminken, waarbij ver wacht wordt, dat de argeloze kiezer dan maar gelooft met nieuwe clowns te maken te hebben. Idee '69 zegt verder niet de 'absur de' eis te stellen alleen deel te ne men bij het behalen van 8 of 10 ze tels. Daaruit blijkt, dat Idee '69 be reid is het zoveelste onmondige groepje in de raad te worden. Dat is dan precies de plaats die de he ren Bakker, Elzinga en Sens verdie nen. De Bergense kiezer zal - laten we dat dan maar hopen - zich ech ter niet door hun verward gepraat laten misleiden. Leo Derksen Bergen Nh. Buiten verantwoording van de red. Als initiatiefnemers van Idee '69 re ageren wij op het op 30 december ingezonden artikel van de heer F. Otten. Met de heer Otten zijn wij van me ning dat inderdaad de toestand in de gemeenteraad van Bergen voor verbetering vatbaar is. Zijn nood kreet dat er iets moet gebeuren kun nen wij volkomen onderschrijven. Als de heer Otten echter een ana lyse van de situatie gaat geven en daarna links en rechts enkele kre ten laat vallen om vervolgens met 'de oplossing' te komen, waar nog niemand aan gedacht heeft, dan geeft hij blijk totaal niet van de huidige stand van zaken bij Idee '69 op de hoogte te zijn, ondanks de openbaarheid van de vergaderingen van die kiesvereniging. Om hem misschien iets optimisti scher te stemmen zullen wij in het kort de stand van zaken schetsen. Ruim een jaar geleden heeft D '66 het initiatief genomen om tot een concentratie van groeperingen in de gemeenteraad te komen teneinde de bestuurbaarheid van Bergen te ver groten en een reëel alternatief voor de huidige situatie te bieden. Dit resulteerde in een gespreksgroep van vier groeperingen, nl. P. v. d. A., D '66, Middenblok en Groep mevr. Broekman alsmede enkele niet par tij-gebondenen. Iedere kiezer, ook de heer Otten, kon op elke verga dering komen en zijn inbreng ge ven. De heer Otten stelt dat wij uitgegaan zijn van een concentratie van partijen in plaats van een con centratie van kiezers. Aan het feit voorbijgaande dat o.i. partijen ook uit kiezers bestaan, is zijn stelling perse onjuist. Van de deelnemers aan het gesprek waren er slechts enkelen landelijk politiek gebon den (P. v. d. A., D '66). Verder ge- tuigt zijn opmerking over het door ons voor vol aanzien van onze ge sprekspartners van een voor D '66 onverteerbaar superioriteitsgevoel. Wij dachten, dat iedereen een eer lijke kans moest krijgen om het suc ces van Idee '69 zo groot mogelijk te maken. Dit is een beginsel van eerlijke openheid. De gespreksgroep draaide goed en men vond elkaar in een basispro gram en een verkiezingsprocedure die garandeerde dat iedere kiezer kandidaten voor Idee '69 kon stellen of kandidaat kon zijn. De heer Ot ten acht pen program van aktie overbodig en wil, zo stelt hij, ieder een in deze groepering opnemen on geacht politieke richting of religie om dan verder te handelen (zonder zo'n basisprogram) naar bevind van zaken. Dit is een vrij naieve opmer king en politiek geheel onverant woord. Het middel wordt dan nog erger dan de kwaal. De nieuwe fractie zal gegarandeerd uiteenval len, als er geen afspraken zijn ge maakt. De techniek van aanwijzing van kandidaten laat hij buiten beschou wing. Idee '69 heeft deze zaken wel over dacht en is met een verkiezingspro cedure uit de bus gekomen, die iede re kiezer het recht geeft mede te bepalen, wie kandidaat voor Idee '69 wordt. Dit onderwerp werd helaas een breekpunt voor de P. v. d. A., waarin het conservatieve deel de overhand bleek te hebben. De situa tie is momenteel zo, dat D'66, de groep Broekman, het Middenblok en de tot nog toe bij het gesprek be trokken zijnde niet partij-gebon- denen besloten hebben op basis van het program en de verkiezingspro cedure, die absoluut uniek is en alle kiezers stemrecht geeft bij het sa menstellen van de kandidatenlijst, de verkiezingen in te gaan. Idee '69 stelt echter niet de absur de eis alleen deel te nemen bij het behalen van 8 of 10 zetels. Indien de groepering 6 of 7 zetels zou krijgen, zou ze door terugtrek king bijna de helft van het Bergen se kiezerskorps in de kou laten staan. Als de heer Otten nog meer daden op dit moment van Idee '69 wenst, ver zoeken wij hem zich op 8 januari a.s. in het Wapen van Bergen aan te melden als lid van de werkgroep Idee '69. Bij deze openbare verga dering is iedereen van harte wel kom. Jan Bakker Theo Elzinga Paul Sens DE BERGENSE POLITIEK Het schrijven van de heren Jan Bak ker, Theo Elzinga en Paul Sens, waar mee zij reageren op mijn artikel in De Duinstreek van vorige week, waarin ik mijn zienswijze gaf op de gemeenteraadsverkiezing in 1970, noopt mij tot het volgende weder woord. Ik heb alle waardering voor de po gingen van de heren en van Idee '69 om een reëel alternatief voor de huidige politieke situatie in Bergen te bieden. Op twee belangrijke pun ten blijf ik echter met hun van me ning verschillen; dat betreft de sa menwerking met andere groeperin gen en de ultimatieve strekking van een oproep tot de kiezers. Ik ga uit van de veronderstelling dat de meerderheid van de kiezers in Bergen - terecht - niet tevreden is over het beleid van de negen raads fracties die hen vertegenwoordigen en dat zij er niets voor voelen deze situatie in 1970 te continueren. Wanneer zich dan ook een nieuwe concentratie van goedwillenden aan dient, die de kiezers ervan weet te overtuigen, dat het met zoveel frac ties niet langer kan, dan zie ik niet in, waarom die ontevreden meerder heid van de kiezers zich niet als één man achter die nieuwe groepering zal scharen en een werkbare meer derheid in de raad kan brengen. Dan zullen de bestaande fracties of ver dwijnen of tot een machteloze min derheid ineenschrompelen.. Waarmee ik niet wil betogen, dat de meer derheidsfractie, die minderheid als quantité negligeable behoeft te be schouwen; want voor mij vertegen woordigt ieder raadslid in functie de hele gemeenschap van Bergen. Het lijkt mij echter niet juist, dat de nieuwe concentratie zich aandient als een combinatie van bestaande groeperingen; in een casu D '66, de groep Broekman en het Middenblok - aangevuld met enkele niet partij- gebondenen. Dat zou de indruk kun nen wekken, dat D '66 aan de ge meenteraadsverkiezing wil deelne men en zijn positie probeert te ver stevigen door een samengaan met genoemde groeperingen. En als ik die gesprekspartners niet voor vol aanzie, dan vloeit dat niet voort uit enig superioriteitsgevoel, maar uit een naar waarde schatten van die groeperingen. Wanneer deze kiezers representanten van deze groepe ringen voor de beoogde nieuwe con centratie aanwijzen als kandidaat, hebben deze vanzelfsprekend even veel kans als de andere kandidaten; maar zij kunnen mijns inziens geen enkel recht of voorrecht ontlenen aan het feit, dat zij tot een bestaan de groepering behoren, waarvan nog maar moet worden afgewacht, of deze nog een betekenende groep kie zers achter zich heeft. Het zullen de kiezers zijn, die even tueel tot andere groeperingen be horende kandidaten hun definitieve plaats op de kandidatenlijst zullen aanwijzen. Dat de initiatiefnemers van Idee '69 leden van D '66 zijn, juich ik alleen maar toe; maar als mogelijke kan didaten voor de nieuwe concentra tie dienen zij over dezelfde kam ge schoren te worden als alle andere. Ik kom nu op het tweede punt waar over ik met de heren Bakker, Elzin ga en Sens van mening verschil: de ultimatieve strekking van de op roep tot de kiezers. De heren vin den het absurd de eis te stellen van minstens 8 van de 15 zetels, met daaraan verbonden de konsekwentie dat - als die werkbare meerder heid niet gehaald wordt - een zich terugtrekken van de nieuwe con centratie. Waarmee wij dan (vol gens de heren) onze kiezers in de kou zouden laten staan. Het lijkt misschien hoog spel, mijne heren, maar een utopie acht ik het geenszins. Ik heb zoveel vertrou wen in het kiezerscorps van Bergen dat ik verwacht, dat dit kiezerscorps de nieuwe concentratie niet in de kou zal laten staan door haar geen werkbare meerderheid te geven. Als het een minderheidsfractie zou worden, desnoods van 7 zetels, dan is er mijns inziens niets bereikt; dan blijft de situatie zoals die nu is, al zijn er dan misschien een paar frac ties van de tafel geveegd. Dan is al onze moeite vergeefs geweest, om dat het doel niet bereikt is. Maar dan hebben de kiezers van Bergen tenminste de kans gehad Bergen een gemeenteraad te geven, die Bergen waardig is. En nogmaals: ik ver trouw er op, dat Bergen die kans zal grijpen. Maar de kiezers dienen vooraf te weten en te beseffen, dat, als die beoogde meerderheid er niet komt, dat de nieuwe concentratie dan niet meedoet en haar zetels ter beschik king stelt. Tenslotte nog iets over het pro gram. Ik heb niet gesteld dat een program van actie overbodig is; na tuurlijk moet er een basisprogram komen met algemene richtlijnen, zo dat de kiezers weten wat zij van de nieuwe concentratie kunnen ver wachten. Ik ben alleen bang, dat een al te uitvoerige bespreking van zo'n program een bron van onenig heid wordt, zoals wij elders gezien hebben. Nog dit: ik hoop mijn geachte oppo nenten op de vergadering van 8 januari te ontmoeten. Frans Otten SCHOORL - Het voorlopig bestuur van de Stichting Peuterspeelzaal trekt er hard aan om per 1 februari op twee ochtenden (in principe dins dag- en vrijdagochtend) te starten in het Groene Kruisgebouw. Met het bestuur is overeenstem ming bereikt. Deze week zal de Stichting een feit worden door ondertekening van de notariële akte. Het bestuur heeft zich opgedeeld in twee 'commissies' die zich respec tievelijk gaan bezighouden met de keuze van het meubilair en het speelgoed, alsmede met de selec tie van de kandidaten voor de func tie van leidsters. (Nadere inlichtin gen mevr. Koning, Esdoornweg 45, telefoon (02209) 2192). De Stichting in oprichting heeft sol licitanten gevraagd voor deze func tie en stelde daarbij een diploma kinderverzorging of kleuterleidster als voorwaarde. Deze maand wordt ook een speel goedactie ten bate van de Stichting Peuterspeelzaal georganiseerd door de U.V.V. Het ligt in de bedoeling eind januari een 'ouderavond' te houden. Ook zij die hun peuters nog niet hebben opgegeven zijn dan uiteraard van harte welkom. Op 18 dec. j.l. had de familie Offe- ringa de bewoners van Boenderma kerhof uitgenodigd voor een con tactavond. Hierbij was aanwezig de heer B. Schuil, die de avond zou vul len met dia's van een vakantietocht door Bulgarije. Eerst werden enkele opnamen ver toond van Tsjecho Slowakije, Hon garije en Roemenië. Daarna werd het eerste deel van Bulgarije gege ven. Mede door de prettige toelich ting over leefwijze en sociale toe standen van de bevolking is dit een prachtavond geworden. Met het oog op de tijdsduur zal een tweede avond volgen, welke wij met genoegen te gemoet zien. Mede namens de aanwezigen een woord van dank aan de heer Schuil en aan de familie Offeringa voor de genoten gastvrijheid. Op het spoor van de oude pelgrims Moderne touristen op oude pelgrims wegen is het onderwerp, waarover mevrouw J. C. Blom-Postma op za terdag 10 januari zal spreken. In de Middeleeuwen was Compos- tella één van de drie vermaarde be devaartsoorden. Men trok erheen langs vaste routes, veelal te voet, om het graf van de apostel Jacobus te bezoeken. Wat dreef de Middeleeuwse mens tot zulke tochten? Welke oorden deed men aan en hoe leefde men onderweg? Welke gevaren dreigden? Om hier enig inzicht in te krijgen zullen we een pelgrim uit de vijf tiende eeuw op de voet volgen en tevens met behulp van dia's zien, wat hij aan kerken, gebouwen en na tuurschoon op zijn barre tocht dwars door Frankrijk heen, ontmoette. Niet alleen uit Frankrijk maakte men die tocht, maar ook uit het noorden, zoals uit Denemarken, trok ken pelgrims naar het zuiden. Ze passeerden dan ook Alkmaar. In dien men de tocht had volbracht, ontving men een grote schelp, de Jacobsschelp, die men op de jas naaide. Zo'n schelp is te zien boven het poortje van de Grote Kerk, als men staat voor de boekwinkel van Ter Burg. Nadere inlichtingen over de cultu rele avonden kunt u verkrijgen in De Haans Boekwinkel te Bergen, waar in de week van de lezing ook de toegangskaarten gekocht kunnen worden. GEBOREN: Maria Klazina Johanna, d. v. A. J. Houtenbos en C. J. E. Groen. Eli zabeth Maria, d. v. L. P. F. Nijman en R. A. M. Bontje. GEHUWD: Wouter M. Veldhoen, 23 jaar, Am sterdam en Anna M. Wittebrood, 19 jaar, Breelaan 80. Arie Schellinger hout, 23 jaar, Benthuizen en Belia Boorsma, 19 jaar, Ruïnelaan 33. Paul H. Michel, 59 jaar, Rotterdam en Geertruida J. Scholten, 57 jaar, Lin- denlaan 28. Keith M. Mc Ewan, 24 jaar, Amsterdam en Antoinette M. Wijminga, 21 jaar, Jan Jacoblaan 5. Jan W. Pols, 22 jaar Dawson Nes 20a en Arlette Goldinger, 27 jaar, Daw son Nes 20a. August K. Sommer, 26 jaar, Assendelft en Margaretha M. C. Smit, 24 jaar, Stroomerlaan 23. Cor- nelis J. Jansma, 22 jaar, Benthuizen en Cornelia Th. C. M. Adrichem, 19 jaar, Herenweg 14. Willem F. Blom, 29 jaar, Amsterdam en Helga Schmieden, 25 jaar, C. F. Zeiler Bou levard 1. Petrus H. J. Bleeker, 23 jaar, Schagen en Ernestine A. A. Dekker, 20 jaar, Kogendijk 40. OVERLEDEN: Jan Hoogland, 69 jaar, Stresemann Nes 1, geh. m. M. de Graaf. Pieter Roozing, 55 jaar, Kerkedijk 37, geh. m. P. F. van der Klooster. Maria Th. Kempers, 80 jaar, Dorpsstraat 19, geh. m. H. Span. Cornells Koelewijn, 73 jaar, Kerkedijk 37, geh. m. M. Tiesma. Johanna W. Gehrels, 88 jaar, Midden Geestweg 12, wed. v. J. T. Briefjes. Adam Vrasdonk, 89 jaar, Elkshove 1, weduwn. v. G. van Duin. Maartje Rootjes, 79 jaar, Ruï nelaan 13, wed. v. D. Modder. Binnenkort is het dan zover, meer dan 50 Schoorlse peuters zullen naar hartelust gaan spelen in de speel zaal. Natuurlijk, er zullen leidsters zijn om spelletjes met de kinderen te doen, maar zelf zullen ze ook wil len spelen, juist door het zelf om gaan met het speelgoed en de boek jes, komen ze stap voor stap verder in hun ontwikkeling. Maar er is nog maar weinig speel goed, het geld, dat via subsidies en giften binnenkwam, is besteed aan de allernoodzakelijkste inrichting en meubilair. Dus nu komt de U.V.V. bij u aan kloppen om speelgoed, dat misschien bij u op zolder ligt en dat goed bruikbaar is voor 2- tot 4-jarige kleintjes. En niet te vergeten de prentenboeken en boekjes, waarvan we er stapels kunnen gebruiken! Inwoners van Schoorl, kijkt u eens na wat u nog bezit aan kleine-kleu ter-speelgoed-zaken en wilt u het in deze maand dan afgeven aan een van onderstaande adressen? En, als u geen speelgoed meer hebt, en toch iets wilt doen, stort u dan wat geld op het U.V.V.-gironummer 180 69 65 (met aantekening speelgoed actie), dan zorgen wij dat het bij de speelgoedcommissie terecht komt. Mogen wij op u rekenen? aangemeten door CONTACTLENSSPECIALIST HOFLAAN 2 - TELEFOON 2202 Leverancier van alle ziekenfondsen Uitsluitend specialistische behandeling Brillen op recept van uw oogarts, worden snel geleverd

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1970 | | pagina 5