Gemeentebelangen koos op de leden vergadering een nieuwe voorzitter Gemeentebelangen en persvrijheid INGEZONDEN Tentoonstelling Jubileum-uitvoering St. Jan Vereniging voor Openbaar Onderwijs afd. Bergen Brandmelding Bergen nr. 2626 Schoorl nr. 1381 INGEZONDEN Vorige week donderdag hield de kiesvereniging Gemeentebelangen een al gemene vergadering in De Viersprong. De publieke belangstelling hiervoor was redelijk, buiten het bestuur was een 25-tal leden naar de vergadering gekomen. De waarnemend voorzitter, de heer Sleking, zei in zijn welkomst woord dat hjj vóór de gemeenteraadsverkiezingen optimitisch was geweest t.a.v. het aantal zetels dat Gemeentebelangen in de nieuwe raad zou krijgen. Te optimistisch, want hij had meer verwacht dan de 4 zetels die uiteinde lijk uit de bus kwamen. Maar we zullen maken wat er van te maken is. Er werd uitvoerig nagekaart over de wethoudersverkiezing; door enkele leden werd gevraagd waarom de kiesvereniging geen wethouder had kun nen leveren. Het overleg, zo zei de heer Sleking, wees al in een bepaalde rich ting, en ons vermoeden werd helaas bewaarheid. Er waren al bepaalde be sluiten genomen en het is jammer dat wij buitenspel zijn gezet. Maar we leven in een democratisch land. Wij willen niet in de oppositie maar zullen niet volgzaam en lijdzaam zijn. Wy koesteren geen wrok al is het jammer dat wij door een nieuwe groepering zijn verdrongen. Je moet, aldus de heer Sleking, veel lawaai maken en op een fluit spelen dan komen de kiezers net als bij de rattenvanger van Hameln wel achter je aan. Maar we hebben toch de indruk dat een groot deel van de Schoorlse bevolking achter ons staat, ook al omdat een groot aantal kiezers niet is opgekomen. Op de vraag waarom men een wethouderskandidaat aan de KVP heeft prijsgegeven werd geantwoord dat dit kwam door de overeenkomst tussen de drie groepen (PvdA, KVP, D '66). Wij hebben alleen gezocht naar samen werking met de KVP en wjj hebben geen behoefte gevoeld om met D '66 te gaan praten. Overigens was de reactie van D '66 uiterst vaag, men voerde als motief aan dat Gemeentebelangen te weinig openheid in zijn beleid deed. Hierna moest een nieuwe voorzitter worden gekozen omdat volgens het huis houdelijk reglement een raadslid geen lid van het bestuur kan zijn. De heer Sleking, die 12 jaar geleden bij Algemeen Belang zijn politieke carrière begon, hield een toespraak waarin hij de vroegere toestanden vergeleek met die van nu. Er hadden zich voor het voorzitter schap 2 kandidaten gemeld, t.w. de heer H. van Riessen en de heer F. Rood. Na schriftelijke stemming bleek dat de eerste was gekozen, hij kreeg 20 stemmen, de heer Rood 4 terwijl 1 stem blanco was. De nieuwe voorzitter zette zich achter de be stuurstafel en sprak woorden van dank tot de heer Sleking. Diens vrouw kreeg een fraai boeket bloe men aangeboden. Vervolgens werden enkele commis sies benoemd die de raadsfractie steun zal geven en van advies kan dienen. Er werd een randwegcom missie gevormd, een milieucommissie en een gascommissie, deze zullen zich over de onderwerpelijke pro blemen buigen. De heer Oostinga zag zich in het be stuur gekozen, hij kreeg de meeste stemmen. En dan volgde het agenda punt waar de 3 man sterke delega tie van de pers al met spanning op zat te wachten. Het punt luidde nl. 'Bespreking verslaggeving over de raadszittingen in Schoorl in de re gionale en plaatselijke bladen'. Vol gens de nieuwe voorzitter, die eigen lijk dit punt wilde overslaan, bleek het bestuur, althans een gedeelte er van niet zo tevreden over de ver slaggeving. De daden van Gemeente belangen werden niet altijd even duidelijk naar voren gebracht, zei de heer Van Riessen. Dat was een spijtige zaak, aldus de voorzitter, maar toen ik dinsdag de Alkmaarse Courant opensloeg om het aldaar ge plaatste verslag van de raadsverga dering te lezen, had ik nadien niets anders dan lovende woorden. Ik hoop dat de verslaggeving op deze manier doorgaat, in het verleden is het niet altijd zo geweest. Het unieke feit deed zich voor dat de pers haar mond mocht opendoen, en dat deed ze dan ook. Bij navraag bleek dat de voorzitter persoonlijk alleen de Alkmaarse Courant had ge lezen en niet het Noordhollands Dag blad of de Duinstreek. De rest van het bestuur deed er het zwijgen toe, men voelde zich blijkbaar niet geroe pen de pers van repliek te dienen of misschien durfden de heren niet, wie zal het zeggen. Nadat was gewezen op vrijheid van meningsuiting en op het feit dat niet alle woorden in een krant konden worden gedrukt, ging men over naar de rondvraag die nog een aardig staartje kreeg. Uitgebreid werd gediscussieerd over de plaats van het zwembad, overi gens al een voldongen feit waar op 19 oktober de raad zich uitsprak voor situering van het bad aan de Oorsprongweg. Nogmaals werden door de fractieleden van Gemeente belangen de bezwaren te berde ge bracht, zoals het gebrek aan parkeer ruimte, de zandverstuivingen enz. De heer Van de Garde bracht nieuw leven in de wat ingedutte vergade- i ring door de randweg ter sprake te brengen. Hij vond de aanleg hiervan dringend nodig, maar vroeg hoe het bestuur hierover dacht. Tijdens een uitgebreide woordenwis seling bleek wel dat er voor- en tegenstanders waren, sommige aan wezigen achtten de weg om Schoorl in zijn totaliteit een onding, anderen zagen wel de noodzaak als hij maar zo ver mogelijk buiten Schoorl om zou worden aangelegd en er waren ook mensen die de noodzaak er wel degelijk van inzagen. De voorzitter stelde dat men zich van de zijde van Gemeentebelangen vooralsnog van een oordeel moest onthouden. Er is een Randwegcom missie in het leven geroepen die zich over de problematiek gaat buigen. In principe zei de voorzitter wel voor de randweg te zijn, maar het gaat alleen om de plaats. Door de heer Van de Garde werd naar voren ge bracht dat als men tien jaar zo door gaat de weg nabij Warmenhuizen zal worden gepland en dat is toch te gek. En er zijn, aldus de heer Van Riessen, altijd mensen die aan dit soort dingen een strop hebben. De heer Sleking benadrukte dat de weg tamelijk ver van de bebouwde kom zal komen, dat er door lawaai weinig hinder wordt veroorzaakt, dat het er alleen tijdens de topdagen druk zal zijn, dus vooral als de mensen van het strand naar huis gaan en dat het wel tot de tweede helft der zeventiger jaren zal duren voor men er aan begint. De heer Van de Garde zei dat de gemeente de weg altijd had 'afge houden' maar dat nu de Provincie heeft gezegd dat de weg er komen moet. De voorzitter van de VW Schoorl bleek wel degelijk voor stander van de weg te zijn, men is nu in 5 minuten rijden aan zee en hoeft niet een half uur in het druk ke verkeer op de Heereweg te blij ven zitten wachten. Verder werd nog gevraagd of de Randwegcommissie wel een officiële vereniging is of dat het 'zo maar een paar mensen zijn'. De heer De Leeuw, overigens bleek wel dat de oudere Schoorlaars meer in de wég zagen dan de nieuwe, zei dat als het aan de mensen had ge legen, er nooit iets tot stand zou zijn gekomen. Maar als we de prognoses lezen moeten we een weg erbij heb ben, niet zo mooi, maar niets aan te doen. Er is in de 20 jaar dat men over de weg praat al zoveel geharre war geweest, en de weg is er nog lang niet. Verder werd nog gesproken over de levensgevaarlijke situatie langs de Duinweg tussen Sursum Corda en de Bickerslaan. Hoewel dit niet het eni ge gevaarlijke punt in de gemeente Schoorl is werd door de leden er op aangedrongen dat hier zo spoedig mogelijk een trottoir en een rijwiel pad moeten komen. Eerst moeten er zeker een paar doden vallen, werd opgemerkt. Door een der aanwezigen werd ge schetst dat het verkeer vorige week anderhalf uur in de knoop had ge zeten op het betreffende gedeelte. De heer Leysen had al in de raad aangedrongen op partiele herziening van het uitbreidingsplan, zodat de gemeente tot onteigening zal kunnen overgaan. Overigens zij vermeld dat men al jaren hierover praat, maar dat het hier vooralsnog bij is ge bleven. Ergens heeft een dictatuur- staat toch wel zijn voordelen boven een democratie. Want bij de eerste bestuursvorm worden er mannen aan het werk gezet, zonder dat men let op protesten van boseigenaren. Als het in het algemeen belang is dan gebeurt het ook. Wat dat be treft loopt onze democratie nog wel wat achter. Het is te hopen dat het gemeentebestuur eindelijk eens krasse maatregelen zal nemen en het niet zover laat komen dat hier wer kelijk ernstige ongelukken gebeuren. En aangezien er bij niemand nog meer problemen bleken te leven werd de vergadering door voorzitter Van Riessen gesloten. Buiten verantwoordelijkheid van de redactie. Het volgende schrijven is door de Partij van de Arbeid verzonden aan: Het bestuur van de Stichting Dorps centrum Schoorl. De heer C. A. Ka ter, Slotlaan 29, Schoorl. 23 oktober 1970. Geacht bestuur. Op een ledenvergadering van de PvdA afdeling Schoorl is ook het dorpscentrum een punt van discussie geweest. Ondanks de teleurstellende opkomst op de bijeenkomst van 1 oktober j.l. in De Roode Leeuw en de zéér ge ringe belangstelling bij de rondlei ding van zaterdag 10 oktober 1.1. vragen de leden van de PvdA zich af, of de belangstelling van de Schoorlse bevolking werkelijk zo ge ring is als wordt voorgegeven. Gezien de spontane medewerking van velen bij de acties die indertijd ondernomen zijn om tot realisatie van de plannen te komen, geloven zij daar niet in. Integendeel! Eerder willen zij deze slechte op komst wijten aan de te summiere bekendmaking in de pers. Gezien de belangrijkheid voor de gehele dorpsgemeenschap, zouden de leden van de PvdA afdeling Schoorl, uw bestuur willen verzoe ken alsnog de bevolking in de ge legenheid te willen stellen kennis te nemen van de plannen en mogelijk heden van het Dorpscentrum. Zij verzoeken u derhalve nogmaals openbare bijeenkomsten te beleggen zoals op 1 en 10 oktober 1.1., waar aan dan via de pers méér bekend heid gegeven zou moeten worden. In het Kunstenaarscentrum Plein 7, Bergen zullen van 31 oktober t.m. 19 november 1970, tekeningen van Ro Mogendorff tentoongesteld wor den. De opening vindt plaats op za terdag 31 oktober a.s. om 16.00 uur door Albprt van Dalsum. Dagelijks geopend van 10.30-12.30 en 14.00-17.00 uur, zondags van 14.00- 17.00 uur. BERGEN Op donderdag 29 okto ber (hedenavond) vindt er een jubi leum-uitvoering plaats van de to neelvereniging St. Jan te Bergen. Opgevoerd wordt 'Een zeeman ging passagieren' van Koos Beswino. De uitvoering vindt plaats in 'De Rustende Jager' en wordt verzorgd door oud-leden. Aanvang 8. uur. Sinds de mens op de zalige of zo u wilt onzalige gedachte kwam een krant te gaan uitgeven is er al verschil van mening geweest. En wel tussen de krantenmensen en die burger, waarover men schreef, of dat nu een filmster was die een interview werd afgenomen of dat er een verslag werd geschreven van een verenigingsvergadering. En soms komt het voor dat de krant onwaarheid spreekt, dat de woorden van iemand wor den verdraaid zodat een gehele andere mening in de krant komt. Redacties van grotere bladen kunnen hiervan meespreken, het verkeerd weergeven van dat wat iemand heeft gezegd kan soms leiden tot rechtszaken en boetes voor redactieleden of journalisten. Nu kun je als krantenman verschillende kanten uit en ergens bevind je je wel in een machtspositie. Want je kunt iemand tot en met kraken, je kunt hem in zijn hemd zetten of je kunt hem prijzen. En dan kan je ook een objec tief verslag schrijven zonder je eigen mening te geven. Allemaal faciliteiten waarvan een krant dankbaar gebruik (of wel misbruik) maakt die verschijnt in een democratie waar de grondwet de persvrijheid waarborgt. En laten we even wel wezen, iedereen wil graag zo goed mogelijk in de krant worden afgeschilderd. Dat wil zeggen dat het lezerspubliek tegen el kaar zegt: Nou, nou, die meneer die en die is toch maar een mannetjesputter. En wee de verslaggever of redactie die het waagt iemands woorden niet weer te geven zoals hij het had bedoeld of hem aan de kaak stelt of zijn woorden in twijfel trekt. Een heel andere zaak vind ik dat men moeilijk van een krant kan ver langen dat uitgesproken woorden stenografisch of met een bandrecor der worden opgenomen en dat alles woordelijk wordt afgedrukt. Neem alleen de raadsvergaderingen maar eens, ik meen te weten dat de aan de raadsleden uitgereikte notulen zo'n 40 foliovellen beslaan. In een krant is dat, naar u begrijpen zult, nu eenmaal onmogelijk, dus wat doet een verslaggever? Hij luistert goed, maakt aantekeningen en pikt er later datgene uit wat naar zijn oordeel de lezer interesseert. Hier van maakt hij zijn verhaal en stuurt het naar de redactie. Want u moet wel weten dat een krant niet ge maakt wordt voor een bepaalde groepering maar voor een lezers kring die alle lagen van de bevol king omvat. Tja, en dan kan het best voorkomen dat als iemand van de raad een be paalde opmerking heeft gemaakt, de ze toch niet in de krant komt. Jam mer voor hem, maar niets aan te doen, want de betreffende verslag gever vond het hetzij niet ter zake doende of niet vermeldenswaard. En ook een verslaggever is maar een mens, en de een lijkt dat waardig om in de krant te komen en de ander weer dat. En verder heeft de redactie, als zijnde verantwoorde lijk voor het redactionele gedeelte, ook nog het volste recht uit een ver slag het naar haar oordeel nodige te schrappen. En soms is men hiertoe door ruimtegebrek wel gedwongen. Tijdens de vorige week donderdag gehouden vergadering van Gemeen tebelangen viel het op dat alleen de voorzitter zijn mening gaf over 1 krant, n.l. de Alkmaarse Courant. Hij behandelde het betreffende agenda punt dus niet geheel, maar beperkte zich tot 1 krant. Het Noordhollands Dagblad noch de Duinstreek werden besproken, jammer, want ik had per soonlijk graag willen weten hoe er over mijn geschrijf werd geoordeeld. Nu is het niet mijn taak een andere krant te verdedigen, overigens be staan er al jaren prima contacten tussen redactie en verslaggever van de Alkm. Courant en ondergeteken de. Maar een feit is, dat de belangen groepen in Schoorl in hun vroegere samenstelling nou niet direct zo voor publiciteit waren. In de 10 jaar dat ik voor de Duinstreek heb mo gen werken, heb ik nog nooit een uitnodiging gehad tot bijwoning van een ledenvergadering van de belan gengroepen. Wellicht is het succes dat D '66 heeft behaald wel voor een deel aan het feit te danken dat deze wel degelijk de publiciteit zocht en ook vond. Daarmee wil ik niet zeg gen dat D '66 gelijk heeft als zij zegt dat zij de belangengroepen gebrek aan openheid verwijt. Want ik wil dit stukje niet laten verzanden in eindeloos politiek gepraat. Ik heb n.l. met het bovenstaande het bestuur van Gemeentebelangen aan het verstand proberen te brengen dat naar mijn mening de verslagge ving in alle 3 kranten volkomen ob jectief is en, als iemand in een ver gadering zinnige dingen zegt, dit ook degelijk in de krant wordt vermeld. Ook de fractie Gemeentebelangen krijgt ruimschoots de aandacht en niet meer en niet minder dan de mensen aan de andere kant van de tafel. Er wordt heus niemand voor getrokken of benadeeld ,wij schrij ven objectief en maken geen mis bruik van de positie waarin een pu bliciteitsmedium zich bevindt. En nogmaals, dit geldt zowel voor de 2 dagbladen als voor de Duinstreek, hoewel iemand heeft opgemerkt dat de laatste geen krant is maar een weekblad. Het zij zo. Mocht iemand het met bovenstaan de ontboezeming niet eens zijn dan zie ik zijn reacties middels een in gezonden stuk gaarne tegemoet. K. Roos. Onlangs organiseerde de afd. Ber gen van V.O.O. haar jaarlijkse le denvergadering in hotel 'Russenweg' te Bergen. Na een vlotte afhandeling van het huishoudelijk deel van de vergade ring werd op feestelijke wijze af scheid genomen van de penning meester van de afdeling, de heer J. B. Kaptijn. Hij beheerde meer dan 30 jaar de kas van V.O.O. en deed bijzonder veel voor het openbaar onderwijs. Extra vermeld werden zijn speciale bemoeienissen bij de realisering van het openbaar kleu teronderwijs in de gemeente Bergen. Buiten verantwoordelijkheid van de redactie. Reeds een tiental jaren spreekt men thans over de aanleg van een zwem bad te Schoorl. Enkele jaren geleden was er sprake van dat dit zou wor den gesitueerd in de voormalige zandmennerij thans geheten Pirola- vallei te Groet. Het is nooit geheel duidelijk geworden waarom deze plaats werd verworpen, maar plot seling was daar dan het plan om dit in de zandkuil aan de Oorpsprong- weg te maken. Een plaats welke eer der was verkozen door de initiatief nemers van de kabelbaan. Hiermede werd de kiem gelegd voor een twee strijd over prioriteit van welk plan. Een hierdoor geforceerde uitspraak van de raad in een navergadering re sulteerde in het accepteren van een zwembad ter plaatse als het erom ging een keuze te maken. Dat men zich toen nog geen idee kon vormen over wat er zou moeten komen is duidelijk. Naarmate echter B en W zich verder in de plannen verdiepten en ook de raadsleden poolshoogte namen ontstond een discussie over het waar en waarom en nam de raad stelling tegen het plan van B en W toch beide attracties ter plaatse te situeren. Aanstonds kon worden aan getoond dat vooral 't parkeervraag- stuk klemde en werd o.a. betoogd dat dan desnoods een deel van het voetbalterrein als parkeerplaats kon worden ingericht en eventueel een voetgangerstraverse over de Heere weg gemaakt kon worden om de stroom bezoekers naar de Oorspron- weg te brengen. Voor de vertegen woordigers van de belangengroepen al direct een te geforceerde opzet en overweging dat dan van het hart van Schoorl één grote blikverzameling zou worden op de mooiste momenten van het jaar. Tot zover in het kort de achtergron den. Thans komt het college van B en W dan met het voorstel het zwembad aldaar te gaan realiseren en stemt Gemeentebelangen tegen! Ja. Ja! zal men zeggen. Om wat kleinigheden wagen zij het erop dat er in het geheel geen zwembad komt. Nu zo is het natuurlijk niet, want de argumenten waren talrijk en goed gefundeerd. Ten eerste is daar de ge ringe oppervlakte van het terrein dat moet worden gepacht van Staatsbos beheer op een voorwaarde van tus sentijdse verhoging der pacht en tal van voorwaarden welke de gemeente in een dwangpositie kunnen brengen en de last van de cannon vele malen zwaarder kan maken als de lasten Mevrouw Hofmeer begon te huilen, maar Elmert kwam met een ruk overeind. „Ik geloof er geen snars van. Tiemen mag een beetje rauw zijn, maar tot zo iets acht ik hem niet in staat." „Heeft hij bekend?" vroeg Hofmeer. „We hebben hem voorlopig maar opgeborgen, want hij is door het dolle heen. Niets mee te beginnen. Hij had jouw wagen mee." „Ja, dat klopt." „Wel Hofmeer, ik vind het meer dan beroerd het je te moeten zeggen, maar we hebben bloedsporen gevonden aan de bumper." HOOFDSTUK 12 Diezelfde avond was Teun in zijn nieuwe Opel gestapt en had de korte rit gemaakt naar het Boshuis. Weliswaar was het woensdag, dus niet een der beide weekavonden dat hij op bezoek ging bij Anneke thuis, maar het was zulk zacht weer, waarom zou hij niet een ritje maken met zijn schat? Dus belde hij tegen zeven uur aan. Els deed open, keek hem verbaasd aan. „Is er wat?" Teun lachte vrolijk. „Waarom zou er wat zijn? Als je het dan wilt weten, het is mooi weer en ik wilde Anneke meenemen voor een ritje." Els was besluiteloos. „Ja maardat kan niet altijd, Teun. Er moet ook gewerkt worden." Hij begreep het maar half. „Zo laat? Hebben jullie het dan zo druk?" Ze zuchte diep. „Een ogenblik. Wacht hier. Ik ben zo terug." Het meisje liet de deur half open staan. Gedurende een paar minten stond hij te kijken. Soms kon je van Annekes zuster geen hoogte krijgen. Wat deed ze nu weer geheimzinnig. Wat voerden ze eigenlijk in huis de hele dag uit? Nieuwsgierig was hij nu niet bepaald, maar toch was het wel vreemd. In het dorp kletsten ze er ook nog altijd over, pie poppenspelerij en zo. Hij had er niets mee te maken, maar toch Els kwam terug. „Kom maar verderof je het vandaag of morgen te weten komt doet er eigenlijk niet toe. Maar we zouden graag willen dat je er met niemand over spreekt. Ook niet bij je thuis." „Wat bedoel je?" vroeg hij, aarzelend verder komend. „Ons werk." Een ogenblik flitste er iets in hem op. „Kan het soms het dag licht velen dat jullie het 's avonds doen?" Dit was een grote fout van Teun Hofmeer. Hij zag de aderen op het voorhoofd van de vrouw vallen. Haar handen balden zich tot vuisten. „Hiervoor zou ik je wel neer willen slaan," zei ze zacht, maar haar stem klonk zo dreigend, dat Teun even een pas achteruit deed. Gelijk had hij spijt van zijn woorden. Hij liep naar haar toe en greep haar handen. „Sorry, Elsje, dat was een gemene verdacht making van me. Ik had m'n tong in moeten slikken. Natuurlijk niet. Jou en Anneke en je vader kennende moet ik weten dat jullie je nooit tot zoiets zouden lenen. Alsjeblieft, Elsje, geef me maar een optater. Ik hem 'm verdiend. Ik bied m'n excuses aan. Ik acht jullie allemaal veel te hoog. En jou vooral. Toe, Els, geef me maar een klap." Langzaam maakte ze haar handen los. Haar gezicht ontspande zich. „Een grote kwajongen ben je," antwoordde ze zacht. „En een flapuit. Jij en Anneke passen goed bij elkaar." Ze gaf hem een zachte tik op zijn wang. „Hier heb je je oplawaai, symbo lisch. Pas op meneer Hofmeer, dat je nooit meer zoiets van ons denkt, want ik ben in staat om je persoonlijk de deur uit te schoppen, begrepen?" Hij greep opnieuw haar hand en kuste die. „Sorry, Elsje. Ik be loof het je plechtig. Ik zou me doodongelukkig gevoeld hebben als jij boos op me was." Ze keek hem verbaasd aan. „Waarom?" „O, dat weet ik niet. Ik heb zoveel aan jou te danken. Zonder jouw bemiddeling had ik Anneke immers niet gekregen?" Ze gaf hem een por. „Schiet op, naar binnen. Anders denken ze dat wij even een potje stonden te vrijen." De humor kwam weer in hem boven. „Kun je me soms nog wat leren op dit gebied?" Hij kreeg een tweede por. „Loop door Casanova. Oefen jij maar met Anneke. Enschrik niet als je de kamer binnenkomt. Je gaat namelijk ontdekken wat onze bron van inkomsten is." Nieuwsgierig opende hij de deur en bleef op de drempel staan. Want de kamer was nu heel anders ingedeeld als hij hem kende. Over de hele breedte stonden er tafelbladen op schragen en die waren bezaaid met poppen, kleine, minder kleine en grote. En alle mogelijke kleuren stoffen. Na enige seconden begreep hij het: ze maken hier poppen, al thans, ze kleden ze aan hier. Souvenirpoppen in allerlei soorten klederdrachten. Dus dat is hetVandaar het fabeltje dat in het dorp de ronde deed: ze spelen daar 's avonds met poppen Grevenberg keek hem lachend aan. „Kom verder, Teun. Ik zei tot m'n dochter wat doet het er eigenlijk toe. Je hoort al zo'n beetje bij ons, dusNou, dit is onze stiel, zoals je nu ziet.'" Anneke zat aan een tafel en wenkte hem. „Vind je het niet leuk, Teun? Kom er gezellig bij zitten, dan drinken we samen koffie. Leuk dat je er bentZe spitste haar lippen, het gezicht om hoog. Hij boog zich en drukte een kus op haar mond. Greven berg reikte hij de hand en zakte op de stoel neer die Anneke had bijgeschoven. Ze zei: „Fijn, dat je er onverwacht bent, blijf je een poosje?" van een aan te kopen terrein waar op in het alternatief de aandacht ge vestigd wordt. Dan komt de bodem verbetering om een grasmat te ma ken en welke zeker honderdduizend gulden kost nog ongerekend de kos ten van de duinbeplanting welke Staatsbosbeheer moet maken, maar toch ook op een dergelijk bedrag zijn te ramen. Voorts zullen enkele bos jes in de omgeving eraan moeten ge loven voor het maken van parkeer ruimte, waaronder dit tegenover Wester kimme, wat, wanneer men de situatie thans kent onvolledig zal zijn aangezien er nu reeds te weinig perkeergelegenheid is voor degenen die de duinen intrekken. De kosten van het aanleggen van deze parkeer terreinen zullen overigens ook enke le tonnen vragen. Een eventuele voetgangerstraverse krijgt men ook niet cadeau en zo maakt men een geldverslindend plan dat in zijn opzet te bekrompen en niet voor uitbreiding vatbaar is, wat is afgestemd op 5000 inwoners i.p.v. de toekomstige tienduizend, en onge rekend de tien- tot vijftienduizend vakantiegangers en toch de eerste jaren nog niet zal worden aangelegd voordat het Dorpshuis goed en wel functioneert. Men moet wel beden ken dat uit de bevolking tien pro cent van de investering vrij op ta fel gelegd dient te worden alvorens de hogere overheid toestemming zal geven tot begin der werkzaamheden. En als men stelt in een dwangpositie te verkeren omdat Staatsbosbeheer 't pachtcontract voor 15 november rond wil hebben dan stellen wij hier te genover dat dit geen beletsel hoeft te vormen omdat met dit terrein meedere mogelijkheden zijn. Het door gemeentebelangen aange voerde spreekt ook van de vrees voor valwinden aangezien deze plek van nature een stuifgat is en belangrijk is ook dat de zon spoedig achter het duin zal zijn. Vervolgens van onder- stuiven van de grasmat door uit het duin aangevoerd zand dat ook de fil ters zal verstoppen en een voortdu rende last zal blijken te zijn aange zien dit met het achterblijvende huidvet een vaste substantie zal vor men. Misschien zijn er nog meer ar gumenten tegen in te brengen maar dit lijkt voorhands voldoende. Dat geen instructiebad er plaats kan krij gen is nog vermeldenswaard. Ondergetekende heeft het voorrecht gehad in enkele studiereizen naar o.a. Engeland, Zwitserland, Duits land en Oostenrijk (door vakanties ook in andere landen) zich te kun nen oriënteren op de moderne aan pak van de aanleg van zwembaden welke vaak in combinatie met an dere sportvoorzieningen gesitueerd worden. Zodoende ontstond de idee 'n zwem bad te Schoorl te plannen nabij het in aanbouw zijnde Dorpshuis, en de sporthal. De voordelen hiervan zijn o.a. dat het in de gemeente centraal gelegen is - dat er voldoende ruimte is om grond voor uitbreiding te reserveren - dat een instructiebad in de on- middelijke omgeving kan komen - dat de nodige uitbreiding van sport velden annex kan zijn. Op deze wij ze wordt ook bevorderd dat de be bouwing in de toekomst wordt ge scheiden door de hierdoor ontstane groene-bufferzone. De volgende voordelen zijn nog op te sommen, als een gemeenschappe lijk beheer en onderhoud - gemeen schappelijk parkeerterrein (immers de veldsporten zijn voornamelijk ac tief buiten de zomermaanden ter wijl het dorpshuis parkeerders zal trekken op tijden dat er niet ge zwommen wordt) - het verkeer hoeft dan niet door de dorpskern en ook voor de activiteiten in schoolverband ligt alles dan centraal. De relatieve kostenbesparing weegt voor Ge- meentelangen zwaar. Tenslotte wil ik nog ingaan op de stelling van B en W dat het een bad voor de inwoners van Schoorl be doeld is. Hiermede ben ik het wel eens maar het weren van anderen zou discriminatie betekenen, boven dien wordt in de adviezen van G.S. uitgegaan van een streekvoorziening. Het is te wensen dat B en W als nog tot ander inzicht komen en niet terwille van een politieke meerder heid een onherstelbare dwaling be gaan. Enige verantwoordelijkheid wijst Gemeentebelangen bij voorbaat van de hand. F. A. Sleking, fratievoorz. Gemeentebelangen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1970 | | pagina 5