Gemeentebelangen koos op de leden
vergadering een nieuwe voorzitter
Gemeentebelangen en persvrijheid
INGEZONDEN
Tentoonstelling
Jubileum-uitvoering
St. Jan
Vereniging voor
Openbaar Onderwijs
afd. Bergen
Brandmelding
Bergen
nr. 2626
Schoorl
nr. 1381
INGEZONDEN
Vorige week donderdag hield de kiesvereniging Gemeentebelangen een al
gemene vergadering in De Viersprong. De publieke belangstelling hiervoor
was redelijk, buiten het bestuur was een 25-tal leden naar de vergadering
gekomen. De waarnemend voorzitter, de heer Sleking, zei in zijn welkomst
woord dat hjj vóór de gemeenteraadsverkiezingen optimitisch was geweest
t.a.v. het aantal zetels dat Gemeentebelangen in de nieuwe raad zou krijgen.
Te optimistisch, want hij had meer verwacht dan de 4 zetels die uiteinde
lijk uit de bus kwamen. Maar we zullen maken wat er van te maken is.
Er werd uitvoerig nagekaart over de wethoudersverkiezing; door enkele
leden werd gevraagd waarom de kiesvereniging geen wethouder had kun
nen leveren. Het overleg, zo zei de heer Sleking, wees al in een bepaalde rich
ting, en ons vermoeden werd helaas bewaarheid. Er waren al bepaalde be
sluiten genomen en het is jammer dat wij buitenspel zijn gezet. Maar we
leven in een democratisch land. Wij willen niet in de oppositie maar zullen
niet volgzaam en lijdzaam zijn. Wy koesteren geen wrok al is het jammer
dat wij door een nieuwe groepering zijn verdrongen. Je moet, aldus de heer
Sleking, veel lawaai maken en op een fluit spelen dan komen de kiezers net
als bij de rattenvanger van Hameln wel achter je aan. Maar we hebben toch
de indruk dat een groot deel van de Schoorlse bevolking achter ons staat,
ook al omdat een groot aantal kiezers niet is opgekomen.
Op de vraag waarom men een wethouderskandidaat aan de KVP heeft
prijsgegeven werd geantwoord dat dit kwam door de overeenkomst tussen
de drie groepen (PvdA, KVP, D '66). Wij hebben alleen gezocht naar samen
werking met de KVP en wjj hebben geen behoefte gevoeld om met D '66 te
gaan praten. Overigens was de reactie van D '66 uiterst vaag, men voerde
als motief aan dat Gemeentebelangen te weinig openheid in zijn beleid deed.
Hierna moest een nieuwe voorzitter worden gekozen omdat volgens het huis
houdelijk reglement een raadslid geen lid van het bestuur kan zijn.
De heer Sleking, die 12 jaar geleden
bij Algemeen Belang zijn politieke
carrière begon, hield een toespraak
waarin hij de vroegere toestanden
vergeleek met die van nu.
Er hadden zich voor het voorzitter
schap 2 kandidaten gemeld, t.w. de
heer H. van Riessen en de heer F.
Rood. Na schriftelijke stemming
bleek dat de eerste was gekozen, hij
kreeg 20 stemmen, de heer Rood 4
terwijl 1 stem blanco was. De nieuwe
voorzitter zette zich achter de be
stuurstafel en sprak woorden van
dank tot de heer Sleking. Diens
vrouw kreeg een fraai boeket bloe
men aangeboden.
Vervolgens werden enkele commis
sies benoemd die de raadsfractie
steun zal geven en van advies kan
dienen. Er werd een randwegcom
missie gevormd, een milieucommissie
en een gascommissie, deze zullen
zich over de onderwerpelijke pro
blemen buigen.
De heer Oostinga zag zich in het be
stuur gekozen, hij kreeg de meeste
stemmen. En dan volgde het agenda
punt waar de 3 man sterke delega
tie van de pers al met spanning op
zat te wachten. Het punt luidde nl.
'Bespreking verslaggeving over de
raadszittingen in Schoorl in de re
gionale en plaatselijke bladen'. Vol
gens de nieuwe voorzitter, die eigen
lijk dit punt wilde overslaan, bleek
het bestuur, althans een gedeelte er
van niet zo tevreden over de ver
slaggeving. De daden van Gemeente
belangen werden niet altijd even
duidelijk naar voren gebracht, zei
de heer Van Riessen. Dat was een
spijtige zaak, aldus de voorzitter,
maar toen ik dinsdag de Alkmaarse
Courant opensloeg om het aldaar ge
plaatste verslag van de raadsverga
dering te lezen, had ik nadien niets
anders dan lovende woorden. Ik
hoop dat de verslaggeving op deze
manier doorgaat, in het verleden is
het niet altijd zo geweest.
Het unieke feit deed zich voor dat
de pers haar mond mocht opendoen,
en dat deed ze dan ook. Bij navraag
bleek dat de voorzitter persoonlijk
alleen de Alkmaarse Courant had ge
lezen en niet het Noordhollands Dag
blad of de Duinstreek. De rest van
het bestuur deed er het zwijgen toe,
men voelde zich blijkbaar niet geroe
pen de pers van repliek te dienen of
misschien durfden de heren niet, wie
zal het zeggen.
Nadat was gewezen op vrijheid van
meningsuiting en op het feit dat niet
alle woorden in een krant konden
worden gedrukt, ging men over naar
de rondvraag die nog een aardig
staartje kreeg.
Uitgebreid werd gediscussieerd over
de plaats van het zwembad, overi
gens al een voldongen feit waar op
19 oktober de raad zich uitsprak
voor situering van het bad aan de
Oorsprongweg. Nogmaals werden
door de fractieleden van Gemeente
belangen de bezwaren te berde ge
bracht, zoals het gebrek aan parkeer
ruimte, de zandverstuivingen enz.
De heer Van de Garde bracht nieuw
leven in de wat ingedutte vergade-
i ring door de randweg ter sprake te
brengen. Hij vond de aanleg hiervan
dringend nodig, maar vroeg hoe het
bestuur hierover dacht.
Tijdens een uitgebreide woordenwis
seling bleek wel dat er voor- en
tegenstanders waren, sommige aan
wezigen achtten de weg om Schoorl
in zijn totaliteit een onding, anderen
zagen wel de noodzaak als hij maar
zo ver mogelijk buiten Schoorl om
zou worden aangelegd en er waren
ook mensen die de noodzaak er wel
degelijk van inzagen.
De voorzitter stelde dat men zich
van de zijde van Gemeentebelangen
vooralsnog van een oordeel moest
onthouden. Er is een Randwegcom
missie in het leven geroepen die zich
over de problematiek gaat buigen. In
principe zei de voorzitter wel voor
de randweg te zijn, maar het gaat
alleen om de plaats. Door de heer
Van de Garde werd naar voren ge
bracht dat als men tien jaar zo door
gaat de weg nabij Warmenhuizen zal
worden gepland en dat is toch te
gek. En er zijn, aldus de heer Van
Riessen, altijd mensen die aan dit
soort dingen een strop hebben.
De heer Sleking benadrukte dat de
weg tamelijk ver van de bebouwde
kom zal komen, dat er door lawaai
weinig hinder wordt veroorzaakt, dat
het er alleen tijdens de topdagen
druk zal zijn, dus vooral als de
mensen van het strand naar huis
gaan en dat het wel tot de tweede
helft der zeventiger jaren zal duren
voor men er aan begint.
De heer Van de Garde zei dat de
gemeente de weg altijd had 'afge
houden' maar dat nu de Provincie
heeft gezegd dat de weg er komen
moet. De voorzitter van de VW
Schoorl bleek wel degelijk voor
stander van de weg te zijn, men is
nu in 5 minuten rijden aan zee en
hoeft niet een half uur in het druk
ke verkeer op de Heereweg te blij
ven zitten wachten. Verder werd nog
gevraagd of de Randwegcommissie
wel een officiële vereniging is of dat
het 'zo maar een paar mensen zijn'.
De heer De Leeuw, overigens bleek
wel dat de oudere Schoorlaars meer
in de wég zagen dan de nieuwe, zei
dat als het aan de mensen had ge
legen, er nooit iets tot stand zou zijn
gekomen. Maar als we de prognoses
lezen moeten we een weg erbij heb
ben, niet zo mooi, maar niets aan te
doen. Er is in de 20 jaar dat men
over de weg praat al zoveel geharre
war geweest, en de weg is er nog
lang niet.
Verder werd nog gesproken over de
levensgevaarlijke situatie langs de
Duinweg tussen Sursum Corda en de
Bickerslaan. Hoewel dit niet het eni
ge gevaarlijke punt in de gemeente
Schoorl is werd door de leden er op
aangedrongen dat hier zo spoedig
mogelijk een trottoir en een rijwiel
pad moeten komen. Eerst moeten er
zeker een paar doden vallen, werd
opgemerkt.
Door een der aanwezigen werd ge
schetst dat het verkeer vorige week
anderhalf uur in de knoop had ge
zeten op het betreffende gedeelte.
De heer Leysen had al in de raad
aangedrongen op partiele herziening
van het uitbreidingsplan, zodat de
gemeente tot onteigening zal kunnen
overgaan. Overigens zij vermeld dat
men al jaren hierover praat, maar
dat het hier vooralsnog bij is ge
bleven. Ergens heeft een dictatuur-
staat toch wel zijn voordelen boven
een democratie. Want bij de eerste
bestuursvorm worden er mannen
aan het werk gezet, zonder dat men
let op protesten van boseigenaren.
Als het in het algemeen belang is
dan gebeurt het ook. Wat dat be
treft loopt onze democratie nog wel
wat achter. Het is te hopen dat het
gemeentebestuur eindelijk eens
krasse maatregelen zal nemen en het
niet zover laat komen dat hier wer
kelijk ernstige ongelukken gebeuren.
En aangezien er bij niemand nog
meer problemen bleken te leven
werd de vergadering door voorzitter
Van Riessen gesloten.
Buiten verantwoordelijkheid
van de redactie.
Het volgende schrijven is door de
Partij van de Arbeid verzonden aan:
Het bestuur van de Stichting Dorps
centrum Schoorl. De heer C. A. Ka
ter, Slotlaan 29, Schoorl.
23 oktober 1970.
Geacht bestuur.
Op een ledenvergadering van de
PvdA afdeling Schoorl is ook het
dorpscentrum een punt van discussie
geweest.
Ondanks de teleurstellende opkomst
op de bijeenkomst van 1 oktober j.l.
in De Roode Leeuw en de zéér ge
ringe belangstelling bij de rondlei
ding van zaterdag 10 oktober 1.1.
vragen de leden van de PvdA zich
af, of de belangstelling van de
Schoorlse bevolking werkelijk zo ge
ring is als wordt voorgegeven.
Gezien de spontane medewerking
van velen bij de acties die indertijd
ondernomen zijn om tot realisatie
van de plannen te komen, geloven
zij daar niet in. Integendeel!
Eerder willen zij deze slechte op
komst wijten aan de te summiere
bekendmaking in de pers.
Gezien de belangrijkheid voor de
gehele dorpsgemeenschap, zouden
de leden van de PvdA afdeling
Schoorl, uw bestuur willen verzoe
ken alsnog de bevolking in de ge
legenheid te willen stellen kennis te
nemen van de plannen en mogelijk
heden van het Dorpscentrum.
Zij verzoeken u derhalve nogmaals
openbare bijeenkomsten te beleggen
zoals op 1 en 10 oktober 1.1., waar
aan dan via de pers méér bekend
heid gegeven zou moeten worden.
In het Kunstenaarscentrum Plein 7,
Bergen zullen van 31 oktober t.m.
19 november 1970, tekeningen van
Ro Mogendorff tentoongesteld wor
den. De opening vindt plaats op za
terdag 31 oktober a.s. om 16.00 uur
door Albprt van Dalsum.
Dagelijks geopend van 10.30-12.30 en
14.00-17.00 uur, zondags van 14.00-
17.00 uur.
BERGEN Op donderdag 29 okto
ber (hedenavond) vindt er een jubi
leum-uitvoering plaats van de to
neelvereniging St. Jan te Bergen.
Opgevoerd wordt 'Een zeeman ging
passagieren' van Koos Beswino.
De uitvoering vindt plaats in 'De
Rustende Jager' en wordt verzorgd
door oud-leden. Aanvang 8. uur.
Sinds de mens op de zalige of zo u wilt onzalige gedachte kwam een krant te
gaan uitgeven is er al verschil van mening geweest.
En wel tussen de krantenmensen en die burger, waarover men schreef, of
dat nu een filmster was die een interview werd afgenomen of dat er een
verslag werd geschreven van een verenigingsvergadering. En soms komt
het voor dat de krant onwaarheid spreekt, dat de woorden van iemand wor
den verdraaid zodat een gehele andere mening in de krant komt. Redacties
van grotere bladen kunnen hiervan meespreken, het verkeerd weergeven
van dat wat iemand heeft gezegd kan soms leiden tot rechtszaken en boetes
voor redactieleden of journalisten.
Nu kun je als krantenman verschillende kanten uit en ergens bevind je je
wel in een machtspositie. Want je kunt iemand tot en met kraken, je kunt
hem in zijn hemd zetten of je kunt hem prijzen. En dan kan je ook een objec
tief verslag schrijven zonder je eigen mening te geven. Allemaal faciliteiten
waarvan een krant dankbaar gebruik (of wel misbruik) maakt die verschijnt
in een democratie waar de grondwet de persvrijheid waarborgt.
En laten we even wel wezen, iedereen wil graag zo goed mogelijk in de
krant worden afgeschilderd. Dat wil zeggen dat het lezerspubliek tegen el
kaar zegt: Nou, nou, die meneer die en die is toch maar een mannetjesputter.
En wee de verslaggever of redactie die het waagt iemands woorden niet weer
te geven zoals hij het had bedoeld of hem aan de kaak stelt of zijn woorden
in twijfel trekt.
Een heel andere zaak vind ik dat
men moeilijk van een krant kan ver
langen dat uitgesproken woorden
stenografisch of met een bandrecor
der worden opgenomen en dat alles
woordelijk wordt afgedrukt. Neem
alleen de raadsvergaderingen maar
eens, ik meen te weten dat de aan de
raadsleden uitgereikte notulen zo'n
40 foliovellen beslaan.
In een krant is dat, naar u begrijpen
zult, nu eenmaal onmogelijk, dus wat
doet een verslaggever? Hij luistert
goed, maakt aantekeningen en pikt
er later datgene uit wat naar zijn
oordeel de lezer interesseert. Hier
van maakt hij zijn verhaal en stuurt
het naar de redactie. Want u moet
wel weten dat een krant niet ge
maakt wordt voor een bepaalde
groepering maar voor een lezers
kring die alle lagen van de bevol
king omvat.
Tja, en dan kan het best voorkomen
dat als iemand van de raad een be
paalde opmerking heeft gemaakt, de
ze toch niet in de krant komt. Jam
mer voor hem, maar niets aan te
doen, want de betreffende verslag
gever vond het hetzij niet ter zake
doende of niet vermeldenswaard. En
ook een verslaggever is maar een
mens, en de een lijkt dat waardig
om in de krant te komen en de
ander weer dat. En verder heeft de
redactie, als zijnde verantwoorde
lijk voor het redactionele gedeelte,
ook nog het volste recht uit een ver
slag het naar haar oordeel nodige te
schrappen. En soms is men hiertoe
door ruimtegebrek wel gedwongen.
Tijdens de vorige week donderdag
gehouden vergadering van Gemeen
tebelangen viel het op dat alleen de
voorzitter zijn mening gaf over 1
krant, n.l. de Alkmaarse Courant. Hij
behandelde het betreffende agenda
punt dus niet geheel, maar beperkte
zich tot 1 krant. Het Noordhollands
Dagblad noch de Duinstreek werden
besproken, jammer, want ik had per
soonlijk graag willen weten hoe er
over mijn geschrijf werd geoordeeld.
Nu is het niet mijn taak een andere
krant te verdedigen, overigens be
staan er al jaren prima contacten
tussen redactie en verslaggever van
de Alkm. Courant en ondergeteken
de. Maar een feit is, dat de belangen
groepen in Schoorl in hun vroegere
samenstelling nou niet direct zo
voor publiciteit waren. In de 10 jaar
dat ik voor de Duinstreek heb mo
gen werken, heb ik nog nooit een
uitnodiging gehad tot bijwoning van
een ledenvergadering van de belan
gengroepen. Wellicht is het succes
dat D '66 heeft behaald wel voor een
deel aan het feit te danken dat deze
wel degelijk de publiciteit zocht en
ook vond. Daarmee wil ik niet zeg
gen dat D '66 gelijk heeft als zij zegt
dat zij de belangengroepen gebrek
aan openheid verwijt. Want ik wil
dit stukje niet laten verzanden in
eindeloos politiek gepraat.
Ik heb n.l. met het bovenstaande het
bestuur van Gemeentebelangen aan
het verstand proberen te brengen
dat naar mijn mening de verslagge
ving in alle 3 kranten volkomen ob
jectief is en, als iemand in een ver
gadering zinnige dingen zegt, dit ook
degelijk in de krant wordt vermeld.
Ook de fractie Gemeentebelangen
krijgt ruimschoots de aandacht en
niet meer en niet minder dan de
mensen aan de andere kant van de
tafel. Er wordt heus niemand voor
getrokken of benadeeld ,wij schrij
ven objectief en maken geen mis
bruik van de positie waarin een pu
bliciteitsmedium zich bevindt. En
nogmaals, dit geldt zowel voor de 2
dagbladen als voor de Duinstreek,
hoewel iemand heeft opgemerkt dat
de laatste geen krant is maar een
weekblad. Het zij zo.
Mocht iemand het met bovenstaan
de ontboezeming niet eens zijn dan
zie ik zijn reacties middels een in
gezonden stuk gaarne tegemoet.
K. Roos.
Onlangs organiseerde de afd. Ber
gen van V.O.O. haar jaarlijkse le
denvergadering in hotel 'Russenweg'
te Bergen.
Na een vlotte afhandeling van het
huishoudelijk deel van de vergade
ring werd op feestelijke wijze af
scheid genomen van de penning
meester van de afdeling, de heer
J. B. Kaptijn. Hij beheerde meer dan
30 jaar de kas van V.O.O. en deed
bijzonder veel voor het openbaar
onderwijs. Extra vermeld werden
zijn speciale bemoeienissen bij de
realisering van het openbaar kleu
teronderwijs in de gemeente Bergen.
Buiten verantwoordelijkheid
van de redactie.
Reeds een tiental jaren spreekt men
thans over de aanleg van een zwem
bad te Schoorl. Enkele jaren geleden
was er sprake van dat dit zou wor
den gesitueerd in de voormalige
zandmennerij thans geheten Pirola-
vallei te Groet. Het is nooit geheel
duidelijk geworden waarom deze
plaats werd verworpen, maar plot
seling was daar dan het plan om dit
in de zandkuil aan de Oorpsprong-
weg te maken. Een plaats welke eer
der was verkozen door de initiatief
nemers van de kabelbaan. Hiermede
werd de kiem gelegd voor een twee
strijd over prioriteit van welk plan.
Een hierdoor geforceerde uitspraak
van de raad in een navergadering re
sulteerde in het accepteren van een
zwembad ter plaatse als het erom
ging een keuze te maken. Dat men
zich toen nog geen idee kon vormen
over wat er zou moeten komen is
duidelijk. Naarmate echter B en W
zich verder in de plannen verdiepten
en ook de raadsleden poolshoogte
namen ontstond een discussie over
het waar en waarom en nam de raad
stelling tegen het plan van B en W
toch beide attracties ter plaatse te
situeren. Aanstonds kon worden aan
getoond dat vooral 't parkeervraag-
stuk klemde en werd o.a. betoogd
dat dan desnoods een deel van het
voetbalterrein als parkeerplaats kon
worden ingericht en eventueel een
voetgangerstraverse over de Heere
weg gemaakt kon worden om de
stroom bezoekers naar de Oorspron-
weg te brengen. Voor de vertegen
woordigers van de belangengroepen
al direct een te geforceerde opzet en
overweging dat dan van het hart van
Schoorl één grote blikverzameling
zou worden op de mooiste momenten
van het jaar.
Tot zover in het kort de achtergron
den.
Thans komt het college van B en W
dan met het voorstel het zwembad
aldaar te gaan realiseren en stemt
Gemeentebelangen tegen!
Ja. Ja! zal men zeggen. Om wat
kleinigheden wagen zij het erop dat
er in het geheel geen zwembad komt.
Nu zo is het natuurlijk niet, want de
argumenten waren talrijk en goed
gefundeerd. Ten eerste is daar de ge
ringe oppervlakte van het terrein dat
moet worden gepacht van Staatsbos
beheer op een voorwaarde van tus
sentijdse verhoging der pacht en tal
van voorwaarden welke de gemeente
in een dwangpositie kunnen brengen
en de last van de cannon vele malen
zwaarder kan maken als de lasten
Mevrouw Hofmeer begon te huilen, maar Elmert kwam met een
ruk overeind. „Ik geloof er geen snars van. Tiemen mag een
beetje rauw zijn, maar tot zo iets acht ik hem niet in staat."
„Heeft hij bekend?" vroeg Hofmeer.
„We hebben hem voorlopig maar opgeborgen, want hij is door
het dolle heen. Niets mee te beginnen. Hij had jouw wagen mee."
„Ja, dat klopt."
„Wel Hofmeer, ik vind het meer dan beroerd het je te moeten
zeggen, maar we hebben bloedsporen gevonden aan de bumper."
HOOFDSTUK 12
Diezelfde avond was Teun in zijn nieuwe Opel gestapt en had
de korte rit gemaakt naar het Boshuis. Weliswaar was het
woensdag, dus niet een der beide weekavonden dat hij op bezoek
ging bij Anneke thuis, maar het was zulk zacht weer, waarom
zou hij niet een ritje maken met zijn schat?
Dus belde hij tegen zeven uur aan. Els deed open, keek hem
verbaasd aan. „Is er wat?"
Teun lachte vrolijk. „Waarom zou er wat zijn? Als je het dan
wilt weten, het is mooi weer en ik wilde Anneke meenemen
voor een ritje."
Els was besluiteloos. „Ja maardat kan niet altijd, Teun. Er
moet ook gewerkt worden."
Hij begreep het maar half. „Zo laat? Hebben jullie het dan zo
druk?"
Ze zuchte diep. „Een ogenblik. Wacht hier. Ik ben zo terug."
Het meisje liet de deur half open staan. Gedurende een paar
minten stond hij te kijken. Soms kon je van Annekes zuster
geen hoogte krijgen. Wat deed ze nu weer geheimzinnig. Wat
voerden ze eigenlijk in huis de hele dag uit? Nieuwsgierig was
hij nu niet bepaald, maar toch was het wel vreemd. In het dorp
kletsten ze er ook nog altijd over, pie poppenspelerij en zo. Hij
had er niets mee te maken, maar toch
Els kwam terug. „Kom maar verderof je het vandaag of
morgen te weten komt doet er eigenlijk niet toe. Maar we
zouden graag willen dat je er met niemand over spreekt. Ook
niet bij je thuis."
„Wat bedoel je?" vroeg hij, aarzelend verder komend.
„Ons werk."
Een ogenblik flitste er iets in hem op. „Kan het soms het dag
licht velen dat jullie het 's avonds doen?"
Dit was een grote fout van Teun Hofmeer. Hij zag de aderen
op het voorhoofd van de vrouw vallen. Haar handen balden
zich tot vuisten. „Hiervoor zou ik je wel neer willen slaan," zei
ze zacht, maar haar stem klonk zo dreigend, dat Teun even een
pas achteruit deed.
Gelijk had hij spijt van zijn woorden. Hij liep naar haar toe en
greep haar handen. „Sorry, Elsje, dat was een gemene verdacht
making van me. Ik had m'n tong in moeten slikken. Natuurlijk
niet. Jou en Anneke en je vader kennende moet ik weten dat
jullie je nooit tot zoiets zouden lenen. Alsjeblieft, Elsje, geef me
maar een optater. Ik hem 'm verdiend. Ik bied m'n excuses aan.
Ik acht jullie allemaal veel te hoog. En jou vooral. Toe, Els, geef
me maar een klap."
Langzaam maakte ze haar handen los. Haar gezicht ontspande
zich. „Een grote kwajongen ben je," antwoordde ze zacht. „En
een flapuit. Jij en Anneke passen goed bij elkaar." Ze gaf hem
een zachte tik op zijn wang. „Hier heb je je oplawaai, symbo
lisch. Pas op meneer Hofmeer, dat je nooit meer zoiets van ons
denkt, want ik ben in staat om je persoonlijk de deur uit te
schoppen, begrepen?"
Hij greep opnieuw haar hand en kuste die. „Sorry, Elsje. Ik be
loof het je plechtig. Ik zou me doodongelukkig gevoeld hebben
als jij boos op me was."
Ze keek hem verbaasd aan. „Waarom?"
„O, dat weet ik niet. Ik heb zoveel aan jou te danken. Zonder
jouw bemiddeling had ik Anneke immers niet gekregen?"
Ze gaf hem een por. „Schiet op, naar binnen. Anders denken
ze dat wij even een potje stonden te vrijen."
De humor kwam weer in hem boven. „Kun je me soms nog wat
leren op dit gebied?"
Hij kreeg een tweede por. „Loop door Casanova. Oefen jij maar
met Anneke. Enschrik niet als je de kamer binnenkomt. Je
gaat namelijk ontdekken wat onze bron van inkomsten is."
Nieuwsgierig opende hij de deur en bleef op de drempel staan.
Want de kamer was nu heel anders ingedeeld als hij hem kende.
Over de hele breedte stonden er tafelbladen op schragen en die
waren bezaaid met poppen, kleine, minder kleine en grote. En
alle mogelijke kleuren stoffen.
Na enige seconden begreep hij het: ze maken hier poppen, al
thans, ze kleden ze aan hier. Souvenirpoppen in allerlei soorten
klederdrachten. Dus dat is hetVandaar het fabeltje dat in
het dorp de ronde deed: ze spelen daar 's avonds met poppen
Grevenberg keek hem lachend aan. „Kom verder, Teun. Ik zei
tot m'n dochter wat doet het er eigenlijk toe. Je hoort al zo'n
beetje bij ons, dusNou, dit is onze stiel, zoals je nu ziet.'"
Anneke zat aan een tafel en wenkte hem. „Vind je het niet leuk,
Teun? Kom er gezellig bij zitten, dan drinken we samen koffie.
Leuk dat je er bentZe spitste haar lippen, het gezicht om
hoog. Hij boog zich en drukte een kus op haar mond. Greven
berg reikte hij de hand en zakte op de stoel neer die Anneke
had bijgeschoven. Ze zei: „Fijn, dat je er onverwacht bent, blijf
je een poosje?"
van een aan te kopen terrein waar
op in het alternatief de aandacht ge
vestigd wordt. Dan komt de bodem
verbetering om een grasmat te ma
ken en welke zeker honderdduizend
gulden kost nog ongerekend de kos
ten van de duinbeplanting welke
Staatsbosbeheer moet maken, maar
toch ook op een dergelijk bedrag zijn
te ramen. Voorts zullen enkele bos
jes in de omgeving eraan moeten ge
loven voor het maken van parkeer
ruimte, waaronder dit tegenover
Wester kimme, wat, wanneer men de
situatie thans kent onvolledig zal
zijn aangezien er nu reeds te weinig
perkeergelegenheid is voor degenen
die de duinen intrekken. De kosten
van het aanleggen van deze parkeer
terreinen zullen overigens ook enke
le tonnen vragen.
Een eventuele voetgangerstraverse
krijgt men ook niet cadeau en zo
maakt men een geldverslindend plan
dat in zijn opzet te bekrompen en
niet voor uitbreiding vatbaar is, wat
is afgestemd op 5000 inwoners i.p.v.
de toekomstige tienduizend, en onge
rekend de tien- tot vijftienduizend
vakantiegangers en toch de eerste
jaren nog niet zal worden aangelegd
voordat het Dorpshuis goed en wel
functioneert. Men moet wel beden
ken dat uit de bevolking tien pro
cent van de investering vrij op ta
fel gelegd dient te worden alvorens
de hogere overheid toestemming zal
geven tot begin der werkzaamheden.
En als men stelt in een dwangpositie
te verkeren omdat Staatsbosbeheer 't
pachtcontract voor 15 november rond
wil hebben dan stellen wij hier te
genover dat dit geen beletsel hoeft
te vormen omdat met dit terrein
meedere mogelijkheden zijn.
Het door gemeentebelangen aange
voerde spreekt ook van de vrees voor
valwinden aangezien deze plek van
nature een stuifgat is en belangrijk
is ook dat de zon spoedig achter het
duin zal zijn. Vervolgens van onder-
stuiven van de grasmat door uit het
duin aangevoerd zand dat ook de fil
ters zal verstoppen en een voortdu
rende last zal blijken te zijn aange
zien dit met het achterblijvende
huidvet een vaste substantie zal vor
men. Misschien zijn er nog meer ar
gumenten tegen in te brengen maar
dit lijkt voorhands voldoende. Dat
geen instructiebad er plaats kan krij
gen is nog vermeldenswaard.
Ondergetekende heeft het voorrecht
gehad in enkele studiereizen naar
o.a. Engeland, Zwitserland, Duits
land en Oostenrijk (door vakanties
ook in andere landen) zich te kun
nen oriënteren op de moderne aan
pak van de aanleg van zwembaden
welke vaak in combinatie met an
dere sportvoorzieningen gesitueerd
worden.
Zodoende ontstond de idee 'n zwem
bad te Schoorl te plannen nabij het
in aanbouw zijnde Dorpshuis, en de
sporthal.
De voordelen hiervan zijn o.a. dat
het in de gemeente centraal gelegen
is - dat er voldoende ruimte is om
grond voor uitbreiding te reserveren
- dat een instructiebad in de on-
middelijke omgeving kan komen -
dat de nodige uitbreiding van sport
velden annex kan zijn. Op deze wij
ze wordt ook bevorderd dat de be
bouwing in de toekomst wordt ge
scheiden door de hierdoor ontstane
groene-bufferzone.
De volgende voordelen zijn nog op
te sommen, als een gemeenschappe
lijk beheer en onderhoud - gemeen
schappelijk parkeerterrein (immers
de veldsporten zijn voornamelijk ac
tief buiten de zomermaanden ter
wijl het dorpshuis parkeerders zal
trekken op tijden dat er niet ge
zwommen wordt) - het verkeer hoeft
dan niet door de dorpskern en ook
voor de activiteiten in schoolverband
ligt alles dan centraal. De relatieve
kostenbesparing weegt voor Ge-
meentelangen zwaar.
Tenslotte wil ik nog ingaan op de
stelling van B en W dat het een bad
voor de inwoners van Schoorl be
doeld is. Hiermede ben ik het wel
eens maar het weren van anderen
zou discriminatie betekenen, boven
dien wordt in de adviezen van G.S.
uitgegaan van een streekvoorziening.
Het is te wensen dat B en W als
nog tot ander inzicht komen en niet
terwille van een politieke meerder
heid een onherstelbare dwaling be
gaan. Enige verantwoordelijkheid
wijst Gemeentebelangen bij voorbaat
van de hand.
F. A. Sleking,
fratievoorz. Gemeentebelangen.