Grote sortering Sint Nicolaas-geschenken J» dee Broeder 1 caissières albert heijn groepsleidster J. Wardenaar huize: 9-P.KLOES J. A. v. d. Westen spaar bij de N.M.S. Brandmelding Bergen nr. 2626 Schoorl nr. 1381 NOVIB-giro 100200 Zakdoekjes Japonnen Pullovers Vesten Rokken Nachthemden Pyjama's Sjaals Handschoenen BERGEN TELEFOON 2414 ONROERENDE GOEDEREN MANEGE 'KAMPERHOEF' LESSEN BOXEN BUITEN- GEZELLIGE ADVIEZEN GEVESTIGD Aan- en verkoop onroerende goederen - - informeer bij uw N.M.S.-agent te NEDERLANDSCHE MIDDENSTANDS SPAARBANK lÉi— DE OPENBARE BIBLIOTHEEK 'HUIZE WITTENBURG' BREELAAN 75 - BERGEN TELEFOON (02208) 3400 Pension-Restaurant Familie A. Kavelaar Wegens St. Nicolaasfeest tweede zaterdag van december KLAVERJASSEN NIC. JONK - SCHOORLDAM UW D.A.DR0G KEUZE UIT ONDENKBAAR VEEL SOORTEN. MODELLEN trouwauto's taxi tel. 2529 P. SMIT KOORN modes De beide politiemannen waren anderhalf uur later weer op het punt van uitgang gekomen: in casu het bureau. Bij enkelen wa ren de wagens niet thuis gweest, dus daar moesten ze nog eens heen. Bij degenen die er wel waren, hadden ze de auto bekeken, doch niets bijzonders gevonden. Zodat een aantal namen van het lijstje doorgeschrapt waren. „Brander kunnen we eveneens schrappen," meende Berker. „Die man is gistermorgen met verlof gegaan. Je snapt het niet, een spoorman die met de auto gaat. Enfin, hij was gisteren de hele dag niet in het dorp. Al zullen we vanavond, als hij terug is, zijn wagen nog even bekijken. Zeg, weet je wie we vergeten heb ben? Wipselaar, het schoolhoofd. Heeft ook een donkere wa gen. Rijd ik straks nog wel even langs. Niet waarschijnlijk dat de man gisteravond weg is geweest. Dan moeten we nog bij Nielsen kijken. Die was de wijk in zei z'n zuster." Snuivelder knikte, zijn aantekeningen raadplegend. „Het zal best iemand van buiten Stamveen geweest zijn. Als het een ge raffineerde snuiter is heeft-ie z'n wagen al lang grondig schoon gemaakt en kraait er misschien geen haan naar." „Kalm aan," meende Berker. „Doorgaans maken ze in dergelijke gevallen een paar kleine foutjes en daar vallen ze dan over. Ik ben nog altijd van gedachte dat we 'm wel een keer te pakken krijgen, al of niet met medewerking van onze collega's." Teun was inmiddels weer teruggekeerd bij de smederij, waar hij zijn vader hielp een paard beslaan. Maar terwijl hij op het hoefijzer beukte kon hij niet loskomen van het verschrikte gezicht van kruidenier Nielsen. Ik heb dat gezicht op deze ma nier eerder gezien. Maar wanneer en onder welke omstandig heden? Dat ik er niet op kan komen Om zes uur sloot Hof meer de smederij. In de keuken begon hij zich te wassen, onderwijl luisterend naar de geluiden die uit de huiskamer kwamen. Lien had bakker Oost opgebeld en verteld dat Tiemen weer thuis was. Vrijgelaten. „Zien jullie wel dat hij het niet gedaan heeft? Zeg dat maar tegen Immigje." Doch binnen een kwartier was het meisje al in de woning, de jongen omhelzend alsof hij achttien dagen was weggeweest, in- plaats van achttien uur. Lien zag het, wat achteraf in de kamer, met enige verwondering aan. Alle mensen wat hield dat kind van haar broer. Gewoon niet te geloven. Zelf was ze ook gek op Flip Slauwste, de rustige zoon van de loodgieter. Maar eer ze zich toch zo uitte in het bijzijn van derden Immigje was gebleven. Ze was gewoon niet bij de grote Tiemen weg te slaan. Toen Hofmeer binnenkwam, zat ze met een ver heerlijkt gezicht naast de jongen, die nu rustig een sigaret rook te. Hofmeer knikte hem vriendelijk toe. ,,'k Zal 't maar niet van je snipperdagen aftrekken, hè?" grapte hij. ,,'t Was niet bepaald een lolletje," meende de jongen. Immigje legde haar arm om zijn hals. „Je bent er weer, dat is het voor naamste," constateerde ze. „En er niet meer aan denken." Tiemen wendde zich tot zijn meisje. „Jij hebt gemakkelijk pra ten, maar wat zeggen de mensen?" „Daar moet je je niets van aantrekken," meende zijn vader. „O nee? O nee?" De jongen draaide zich naar hem toe. „Zolang de werkelijke dader nog niet gevonden is, zullen ze er mij in het dorp op aankijken. Ik ben gewoon vrijgelaten wegens gebrek aan bewijs. Dat zei Berker. Weet u wat dat inhoudt? Dat ze ondanks alles mij ervan verdenken, maar dat ze niet voldoende bewijzen hebben om me vast te houden. Prettige gedachte, hè? Ik zou wel eens willen weten wie die smeerlap is geweest gis teravond Elmert was intussen ook binnengekomen. Terwijl hij zijn pijp begon te stoppen klonk zijn kalme stem: „Hoe ter wereld kon Van Halter zeggen dat jij het bent geweest?" „Dat is niet gek," antwoordde zijn vader. „In aanmerking ne mende dat Tiemen gisteren een woordenwisseling met de man had en wat Tiemen tenslotte zei, ligt de gevolgtrekking voor de man voor de hand." „Eer ik toch zo mal was om iets dergelijks te doen," zei Tiemen. „In het vervolg ook een beetje meer op je woorden letten, jongen," zei de smid, „Je hebt nu zelf ondervonden wat de ge volgen kunnen zijn." „Hoe gaat het eigenlijk met hem?" informeerde Elmert. „Iemand nog wat over hem gehoord?" Immigje knikte. „Vader heeft om half één nog gebeld. Het ging, maar er is nog altijd levensgevaar." Teun had zwijgend geluisterd. Voor zijn gezicht danste nog immer de verschrikte kop van Nielsen, toen hij op de hoek van de provinciale weg met gierende rem had gestopt. HOOFDSTUK 14 Zondagsmiddags was Anneke weer in de woning van de sme derij. Door haar onbevangenheid had ze de eerste maal al het hart van mevrouw Hofmeer gestolen, terwijl de verstandhouding met Immigje Oost ook hartelijk was. Ze dronken thee en Tiemen stelde opeens voor: „Zullen we samen een paar uurtjes gaan rijden? Betaal ik wel de helft van de benzine." Teun had er niet veel oren naar. Hij was doorgaans het liefst alleen met Anneke en omdat die mogelijkheid niet zo vaak be stond - bij Grevenberg thuis was altijd haar zuster of haar vader zelf aanwezig - had hij zich op deze middag verheugd en al een plan gemaakt. Doch Anneke keek blij en zei: „Hè ja, laten we dat doen. Leuk met z'n vieren." Teun aarzelde. Tiemen ook altijd met zijn verrassende voor stellen. Waarom gaat hij niet in z'n eentje met Immigje er vandoor? Maar hij begreep het wel, want Hofmeer ging zelf zondagsmiddags met z'n wagen weg, zodat Tiemen er geen ge bruik van kon maken. En Oost zou er ook wel niet veel voor voelen zijn wagen zondagsmiddags af te geven. Die wilde er misschien zelf ook op uit met zijn vrouw. Fietsen was er tegenwoordig niet mee bij. Tenminste niet op zondagmiddag, Teimen was in dit opzicht zo lui geworden. Ove rigens, hoe was hij zelf, sinds hij een wagentje had? j „Waarom koop je zelf geen wagen?" vroeg hij aan zijn broer. Tiemen lachte spottend. „Van wie z'n centen, broer? Je ver geet dat ik pas achttien maanden in dienst ben geweest. Jij bent vijfentwintig „Zesentwintig „Nou, zesentwintig. Jij hebt enkele jaren kunnen sparen, maar ik moet nog beginnen. Misschien over een jaar een tweede hands. Nu ja, graag of niet Teun zag het teleurgestelde gezicht van zijn broer. Er school waarheid in zijn redenering. Tiemen was nog geen eenentwin tig. Toen hij zelf die leeftijd had, bezat hij evenmin voldoende geld om een auto te kopen. En Anneke scheen het leuk te vinden om met z'n vieren een paar uur te rijden. Vooruit, wat was er eigenlijk op tegen? „Oké. Waar willen jullie heen?" vroeg hij beurtelings Tiemen en Immigje aankijkend. „Laat Anneke het maar zeggen," stelde Immigje voor. „Ik?" Het meisje keek verschrikt naar Teun. „Ik weet hier geen weg, hoor. Overigens, ik vind alles goed." Tiemen stelde voor een eindje Duitsland door te rijden, maar Anneke bleek geen pas te bezitten, dus bleef men in Neder land. Tiemen zat met zijn meisje achterin. Af en toe wees Teun naar bezienswaardigheden. Anneke zei: „Ik ben nooit deze kant uit geweest. We gingen meestal naar zee, omdat het vlakbij was. En we zijn een keer een week op Texel geweest. Maar deze kant kwamen we nooit uit. O jaIk heb eens een dag tocht gemaakt met een gezelschap naar Brabant en Limburg." „Was 't leuk?" „Ik weet er niet zoveel meer van. Zes, zeven jaar geleden was 't." „En later?" Anneke keek verstolen achterom. Ze boog zich naar Teun en antwoordde zacht. „De laatste jaren kwam er niets van. Met vakantie en zo. Er waren moeilijkheden thuis. Niet met vader, hoor. Vader is een schat. Ook niet met Elsje. Ik ehhet is moeilijk om er over te praten metJe hoort er te zijner tijd toch wel van." Hij drukte haar arm. „Stil maar, hartje, ik ben niet nieuws gierig. Ik heb jou, dat is voor mij 't voornaamste." Ze fluisterde: „Ik houd van je. Onderweg kwamen ze in een dorp waar kermis was. Tiemen werd dadelijk enthousiast. „Zeg laten we hier een poosje blij ven. Kan leuk worden, niet lm?" „Ik vind alles goed," zei deze en Anneke leek het ook wel. „La ten we 't doen, ik ben nog nooit op een kermis geweest." Teun zette zijn wagen aan de rand van het dorp. Een poosje later slenterden ze over het kermisterrein. Er was een grote tent waar gedanst werd. Tiemen ging er meteen heen en trok Immigje in zijn armen. Teun en Anneke stonden even te kijken. Ze vroeg: „Kun jij het ook zo goed als je broer?" „Gaat wel," antwoordde hij. „En jij?" „Ik heb zeker in twee jaar niet gedanst. Laten we het pro beren." Het was warm in de tent en ze dronken wat. Tiemen wilde met Anneke dansen. Het meisje keek Teun vragend aan en deze knikte. De twee achterblijvenden zagen Tiemen met Anneke wegdraaien in een wilde dans. Teun, wiens humeur nog steeds niet helemaal op peil was, om dat hij eigenlijk met tegenzin zijn broer had meegenomen, vroeg spottend aan Immigje: „Ben je niet bang dat Tiemen haar van me af zal pakken?" Ieder mens voelt zijn eigen narig heid het beste aan. Want het volle gewicht drukt op je eigen rug. En dat merk je. Leed en wanhoop van een ander is aanvoelbaar als het met eigen leed en wanhoop te vergelijken is. Het verlies van have en goed, het ver lies van geld en bezit, het verlies van vrienden, buren, naaste bloedver wanten, het verlies van een kind, dat kun je mede lijden, als je het zelf ervaren hebt. Kunnen we nu begrijpen, meevoelen wat daar in Oost-Pakistan gebeurd is? Maar ten dele. De al meer dan 150.000 doden tellen zwaar, doch het betekent dat vele honderdduizenden die in leven bleven, met een onvoor stelbaar groot leed belast zijn. Mi- schien moeten ontelbaren nog gered worden, zitten ze op daken en in bo men, zijn ze naar de weinige hogere plekken gevlucht, waar ze opeen gedrongen moeten toezien hoe de een na de ander door vermoeidheid en wanhoop bezwijkt. We kunnen slechts de herinnering oproepen aan die verschrikkelijke watersnood die in februari 1953 grote delen van ons land teisterde. Wat nu gebeurde - volgens de laatste berichten - is meer dan 75 keer er ger! Wat verlies van mensenlevens, vee, huizen, gronden betreft. Maar nee, men kan zoiets niet becijferen: Men kan alleen maar bij benadering meevoelen, hoe onvoorstelbaar veel leed er gelenigd moet worden. Toen heeft de hele wereld ons geholpen. Uit alle werelddelen kwamen bijdra gen en hulpgoederen. Uit Schoorl vertrokken een aantal brandweer mannen om de slachtoffers in hun wanhopige situatie bij te staan. Wat doen we nu? Het minste wat we kunnen is even solidair te zijn als de wereld toen voor ons was. U kunt uw bijdrage storten op giro 100200 ten name van N.O.V.I.B. Den Haag, met vermelding Ramp Oost- Pakistan. W. Koeman, (voorz. NOVIB-comité). r Burg. Mooystraat 21 Castricum Postbus 11 Tel. 02510-53004' HYPOTHEKEN TAXATIES ASSURANTIËN FINANCIERINGEN Kantoor: Burg. Mooystraat 21 - Castricum - Tel.(02518) 59004. Privé Zuidkerkenlaan 12 - Limmen - Tel. (02205) 502. Kantooruren: 8.15-17.30 uur. 's Zaterdags: 9.30-14.00 uur. 's Avonds volgens afspraak. onder deskundige leiding voor pensionpaarden en binnenmanege kantine bij aankoop paarden en pony's VOORBIJ CAMPERDUIN le WEG RECHTS TELEFOON (02268) 506 SLOTLAAN 2A - SCHOORL - TEL. (02209) 2380 MAKELAAR LID N.B.M. BEMIDDELD BIJ: Taxaties Hypotheken Verzekeringen Informaties worden u vrijblijvend verstrekt. Voor onze SuperMarts in Alkmaar, v. Ostadelaan 294 en Geert Groteplein 7 en te Bergen, Breelaan 14 vragen wij: leeftijd tot 23 jaar, die kassa bedienen en on ze klanten gaarne be hulpzaam zijn. Dagelijks kunt u alle ge wenste inlichtingen ver krijgen bij de bedrijfs leiders van bovenge noemde SuperMarts. AUTORIJSCHOOL OIR. DE VRIES Schoorldam, Rijksstraatweg 38 Alkmaar, Grote Beerstraat 8, telefoon (02200) 17932. i BERGEN, S. M. de Lange, tel. (02208) 2577 Beukenlaan 2 (achter hotel Hertenkamp) SCHOORL, Adm. en Bel. cons, bureau J. W. Fakkert Heereweg 46, tel. (02209) 1542 OUDEGRACHT 249 - ALKMAAR zoekt een Geboden wordt een prettige werkkring in een zich uitbreidend bedrijf, dat een belangrijk sociaal-cultu rele rol vervult in Alkmaar. Gevraagd wordt, typevaardigheid, vermogen om zelf standig te werken. Leeftijd: omstreeks 20 jaar. Wegens huwelijk van een van onze medewerksters zoeken wij op korte termijn aanvulling van ons team met een Wij verzorgen in een prachtige, bosrijke omgeving 24 geestelijk gehandicapten van prot.-chr. huize, die overdag buitenshuis hun werkzaamheden verrichten. Unieke gelegenheid voor het houden van bruiloften - Familiediners - Recep ties - Vergaderingen Prima keuken - Billijke prijzen Eigen parkeerterrein Heereweg 345, Camperduin aan Zee Tel. (02209) 1436 - b.g.g. de oostkant nr. 12 Heiloo (02200) 33852. GOEDKOPE DIEPVRIEZERS vanaf 395,Martex-Holland Koudenhorn 32, Haarlem. Telefoon (023) 32 18 91. Show room geopend van 9-5 uur. *-21 Heereweg 21 - Schoorl Telefoon 1368 TRICOT VOOR en Dorpsstraat 18, Bergen Heereweg 36 - Schoorl

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1970 | | pagina 5