1
üeil van de Indonesische bevolking, voor de verdediging van de democratische
vrijheid, OOK DAAR. 1rincipieel heeft onze Koningin in die richting reeds gewe
zen. Indonesië zal", zoo ze iele zij "een zelfstandig en gelijkwaardig deel van
het Koninkrijk zijn".
-o -
W 3 Jü T U R E TN O G_. III) Be. .Indië.-rubriek..
li/eet U het no.. Ree", "dit keer weet U het misschien niet meer, U hebt waar
schijnlijk nog maar een zeer vage herinnering aan de rubriek getiteld:"Koloni
ën" of "Uit onze overzeesche gebieden". Ligt dit nu aan U of lag dat aan de
krant Had U te weinig interesse voor deze rubriek, of besteedde de krant er
te weinig aandacht aan Waarschijnlijk beide.
Wat wist en wat weet de gemiddelde Nederlander van de groote en rijke gebie
den, waarmede de eschiedenis van zijn land sedert bijna drie-en-een-halve eevv
nauw verbonden is Hij l.eerde op de lagere school van "de gordel van smaragd,
geslingerd om den evenaar", kende de namen van J.Pzn.Coen en van Van Heutz (i".
fy a q'un pas) in verband met Indiëhij wist ook nog dat een mislukte jongf-n
vroeger naar "de Oost" ging en soms was er een familielid dat er carrière ma.
'3. Als er in Nederland gesproken cf in de kranten over Indië geschreven werd
n was het ever de ondernemingen daar en de winsten die zij afwierpen.Men ba"
ook nog zoo'n vaag idee, -dat Nederland zonder het "bezit" van Indië er ma-
beroerd aan toe zou zijn. V. n een werkelijk inzicht in de eoone.mische ver
rrlingen tu.sseir.-n moederland en de overzeesche gebiedsdoelen was echter geer
gute Boor diverse oorzaken was de voorlichting hierover in de pers dan cc-
miniem. Van een inzicht in het geestelijk leven cf in de sociale verhoudingen,
van de millioenen inheernschen wist men heelemaal zeer weini Hoe matig inte-
ir. -seerde men zich, om een voorbeeld te noemen, voor de inhoud van een pe tit-i-
o o-o tardj-oHet He der lande che volk in zijn geheel leende geen -gehoor aan dezs
dr'n.gende stem, die vroeg: cm een onderzoek naar de mogelijkheid van een mats
vei- zelfstandigheid van Ned. Indië. Ben zelfstandigheid, welke wij voor onsze.t
zeker als minimum en als absolute eisch stelden en toch was het mogelijk, de
deze petitie nog in 1938 bij K B. werd afgewezen. In deze jaren zijn echter d.
denkbeelden omtrent- het houden van een Ki jksconf erentiehet opstellen van et;.-
Rijksgrond-wet, het vormen van een Rijksregeeringgemeengoed geworden van ie
dere Nederlander, die in deze jaren de uitingen die zoowel van de zijde van 0"
re. eeiinr als van de illegale pers t-ot ons kwamen, met aandacht volgde.
Is dit groeiende besef van de noodzaak van het scheppen van een nieuwe ver
houding tueechen de verschillende deelen van het Rijk echt - en dat moeten wij
aannemen - dan zal dit tot gevolg hebben een groeiende belangstelling bij he
Nederlandsche volk voor de volken van Indonesië, Suriname en Curapao. Het "on
bekend maakt onbemind" was zeker ook hier van toepassing. Wanneer wij echter,
na de algeheels bevrijding van Nederland en Indonesië, samen met de West-Ind'.
sche goim den, werkelijk een "Gemeenebest" gaan vormen, dan heeft het voor
licht! s-.jrgc an," dat de pers behoort te zijn, ook hier een eigen en belangrij
ke tak: hij zal dan door haar wij ze van voorlichting tegemoet moeten komen
aan de behoefte ven haar lezers ingelicht te worden, zoowel over het leven i.
L zijn vormen van de donkerder gekleurde Rijksgenootenals over het belang,
dat de diverse deelen bij elkanders wel en wee hebben.
- o~
kt de in 1936 in de.. Vol^sr.a^.d aan^eno].;:en. m.o t i e. Soetardjo, welke bij K.B.van
~':i 1L*9*38 werd af jevrezen
"het verzoek 'te willen bevorderen, dat een conferentie van vertepenwoordi•-
.rs van Nederland en Nederlandscb-Indië wordt bijeengeroepen, welke conferen
ce op de voet van gelijkgerechtigdheid een plan zal hebben op te stellente
.jinde'aan Nederlands oh-Indie langs de weg van geleidelijke hervoming binnen
;0 jc.ar, althans binnen zoodanige tijd als da cppferentie voor de uitvoering
van de gedachte zal mogelijk achten, de staat vahf zelfstandigheid toe te ken
nen binnen de grenzen van art. 1 der Grondwet."
II.M. de Konin in in Haar radiorede_van 6 Decembef 1942
n"ïk'weet'.' dat Veen' polTtTeke" eenheid en verbondenheid op den duur kunnen
blijven bestaan, die niet gedragen wordt door de vrijwillige aanvaarding en
de trouw van de overnruote meerderheid der burgerij
"Ik stel mij voor, zonder vooruit te loopen op de adviezen der Rijksconfe
rentie, dat zij zich richten zullen op een Rijksverband, waarin Nederland,Ir
acne ei Suriname en Curapao tezamen deel zullen hebben, terwijl zij ieder op
iohzelf de ei°:en inwendige aangelegenheden in zelf standigheid en steunend g
ei o'en kracht, doch met den wil elkander bi] te staan, zullen behartigen. Ik
meen dat zulk een zelfstandigheid en samenwerking aan het Rük en zijn leden
tg kr oht zullen even om hun verantwoordelijkheid paar binnen en naar buitel
en volle te draden. Daarbij zal voor verschil in behandelin op grond van
ras en stand geen plaats zijn, doch zullen slechts de persoonlijke bekwaamhë-
ien der burgers en de behoeften der verschillende bevolkingsgroepen den docj.'
■.-lap- geven voor het beleid der Regeering."
-o-o-o-
-o-
