To!
unie verbincu ons land
België en Luxemburg
met
„Bloembollencultuur" naar Hillegom
Zwitserland, (duur) paradijs voor
autoliefhebbers
Weer Televisie in Engeland!
Bim en de verdwijning van Moneyptimp Jr.
H. Jaspar, de eerste
secretaris-generaal der
Nauwe samenwerking op velerlei gebied
voor de toekomst
Een onderhoud met
dr Jaspar
(Van onzen diplomatieken correspondent)
^fAAR aanleiding van zijn benoeming
tot secretaris-generaal voor de Ned.
Belgisch-Luxemburgse tolunie, 'hebben
wij een onderhoud gehad met mr, dr.
E. J. E. M. H. Jaspar te 's-Gravenhage,
die ons inlichtingan verstrekte om
trent doel en werkwijze van het nieu
we secretariaat-generaal, dat zo juist
door de drie betrokken regeringen te-
eamen werd ingesteld en zijn zetel van
1 Juli 84. af te Brussel zal hebben.
Het eecretarlaat-generaal zal het
centraal orgaan zijn voor alle werk
zaamheden, welke betrekking hebbsn
op de tolunie. Het zal coördinerend
optreden en de concretisering van de
tolunie voorbereiden. Tevens zal het
zich bemoeien met de coördinatie van
de werkzaamheden ter voorbereiding
van de economische unie tussen onze
landen.
Het verdrag tot instelling van het
secretariaat-generaal wer<^ door de
drie regeringen getekend en de nieu
we -instelling is dan ook een echt in
ternationaal lichaam, aangezien zij
noch exclusief Nederlands, noch ex
clusief Belgisch of Luxemburgs
maar een instelling van alle drie
geringen tesamen. Zij zal natuurlijk
niet de politiek ten opzichte van tol-
en economische unie bepalen. Dit
blijft zaak der regeringen. Ket secre
tariaat-generaal, zo verklaarde
Jaspar, is een novum. Er zijn er geen
voorbeelden voor te vinden. Wat
SinancJëring aangaat: deze geschiedt
door de drie regeringen samen.
De leiding der nieuwe instelling
bevindt zich in handen van de „Réu-
nion des Prés'deots". Zowel Neder
land alsook België hebben elk drie
presidenten aangewezen. De Neder
landse presidenten zijn de héren dr. J
Kuin, aecr.-gen. v/h Min. van Handel
en Nijverheid; mr. W. H. van de
Berge, plv.# dir -gen. voor belastingen
van het Dep. van financiën en D. P-
Spierenburg. directeur voor de bui-
•tenlandse-economdsche betr. van het
Min. van Handel en Nliverheid. De
Belgische Presidenten zijn de heren
Suet?ns, directeur voor de handelsac-
coorden v'h Min. v. buitenlandse za
ken en buitenlandse handel baron
Snoy. secr.-gen. v/h Min. wn Econo
mische Zaken Le Bon. dir.-gen. van
de douanen en accijnzen v'h Min. van
Financiën.
'Mr. dr. Jaspar le Nederlander. De
eerste plv. 6ecretaria-generaal zal een
Belg zijn.
Zoals bekend, voorziet het te Lon
den tussen de Ned. en Belg. rege
ringen gesloten verdrag over de tol-
en economische unie in de instelling
van drie raden. nl. voor de douanere
gelingen, voor de handelaaccoorden en
voor de economische unie. De eerste
raad heeft o.m. tot taak concrete voor
stellen te doen over het inwerkingtre
den van de tolunie. De tweede raad
bemoeit zich met de handelsaccoor-
<!en. we'ke de verenigingen met an
dere landen sluiten. Het is dus de
taak van deze raad, om de werk
zaamheden te synchroniseren. Voor
het totstandkomen der economische
unie (dit is dus de taak van de derde
raad) is veel begrip en aanpassings-
Duits commentaar op
het wereldgebeuren
De Berlünse 'correspondent van
het Engelse blad „Manchester Guar
dian'gaf verleden week enige
voorbeelden hoe de Duitse kranten
in de verschillende zönes reageren
op het wereldgebeuren.
Over de aanslagen in Palestina
meldde het Berlijnse door de Brit
ten gecensureerde dagblad „Tele-
graf": „Troepen ln actie tegen Jood
se terreur".
De correspondent tekent hierbij
aan: „Het schijnt een somber com
mentaar op de wereld toestand, dat
een zinsnede als .Joodse terreur"
weer in de Duitse pers kan ver
schijnen."
De rede, die generaal De Gaulle
vorige week te Bayeux hield, werd
als volgt gecommentarieerd:
„Tagliche Rundschau" (Sowjet-
2Ó>ne): „De Gaulle's reactionnaire
voorstellen"; „Telegraf' (Britse zó
ne): „De Gaulle weer in de poli
tiek"; „Tags Spiegel" (Amerikaanse
zóne): „De Gaulle waarschuwt te
gen dictatuur"; „Der Sozial Demo
krat" (Britse zóne): „De Gaulle
tegen partij-dictatuur".
WAT WEET U VAN
STREPEN?
(ÉÜHeeh U wel eens een zebra ge-
;zien in den dierentuin? En heelt U
leoen wel eens gepiekerdis dat nu
een zwart dier met witte atrepen of
leen'wic beest met zwarte strepen?
i' Heel logisch. We hebben het nog
wel eens terloops aan een kennis
gevraagd. Maar het ware weten we
nog niet.
:r We weten alleen dat het strepen
zijn. Er zijn strepen die we beter
kennen. Bijvoorbeéld de strepen
op de mouwen van onze .Neder-
tancTsche militairen, van onze piloten
•n zeevaarders. Die strepen duiden
tang ef kwaliteit aan. Precies als
de atrepen op De Gruyter's ver
pakking. Die duiden uitsluitend
kwaliteit aan. Zij zijn immers het
kenmerk van De Gruyter's betere
waar. Betere waar en weer net als
vroeger: tien procent korting.
(Ingezonden Mededelingen.)
vermogen noodzakelijk. Het aanwezige
begrip is echter een waarborg, dat wat
dit vraagstuk betreft, dat van lange adem
ia, aldus mr. Jaspar, ook resultaten
zullen worden geboekt. Er ressorteren
onder de raad voor de economische
unie niet minder dan zes commissies
en er is geen énkel aspect van dit be
langrijke vraagstuk vergeten.
Mr. Jaspar verklaarde, dat de wil van
de betrokken persoonlijkheden van
beide landen, om tot resultaten te
komen, boven iedere lof verheven is en
dat hij bijzonder verheugd is over de
grote eensgezindheid bij alle betrokke
nen.
Het is de taak van het secretariaat-
generaal, zo zeide mr. Jaspar, de werk
zaamheden van de drie raden en van
de commissies voortdurend op elkaar af
te stemmen. Er zijn n.1. vele vraag
stukken van overlapping en het ls no
dig, dat het secretariaat-generaal voor
de coördinatie zorg draagt.
Voor de ecoomische unie is veel pro
paganda nodig. Mr. Jaspar dacht hier
bij ook aan lezingen, het publiceren van
brochures en derg., welke eveneens
door de nieuwe instelling zullen worden
verzorgd.
Over de gevolgen van de economische
unie zeide mr. Jaspar nog, dat het b(jv.
niet meer mogelijk zal zijn, om in het
ene land van de nnie een nieuwe in
dustrie op te richten, zonder het andere
land te raadplegen, daar men de lan
den der economische unie als één eco
nomisch geheel zal moeten Beschouwen.
Wat tenslotte de havenpolitiek betreft,
is er veel goede wil aanwezig en de
De Passiespelen in Tegelen
Negentigduizend bezoekers
verwacht.
Aan de Maas bij Venlo ligt het vrien
delijke Limburgse plaatsje Tegelen, waar
dit jaar weer de Passiespelen plaats zul
len vinden, dié sedert 19S2 hier een tradi
tie zijn geworden. Nadat veertien jaar
geleden voor de eerite maal de Passie-
spelen in Tegelen werden opgevoerd
zulks ln navolging van de wereldberoem
de spelen te Oberammergau la het
plaatsje, dat reeds grote bekendheid ge
noot door de bekende pottenbakkerijen,
meer en meer ln het middelpunt der be
langstelling komen te staan. Het aantal
bezoekers van de Passiespelen werd leder
Jaar groter en ln 1935 waren er 90,000
mensen, die het openluchtspel kwamen
bewonderen. Naar wij vernemen ver
wacht men ook dit Jaar eenzelfde aantal.
Dat de Tegelse Passiespelen wijd en zijd
bekendheid hebben gekregen, moge blij
ken uit het feit, dat ook buitenlandse
bezoekers worden verwacht.
De traditie beoogt, dat de Passiespelen
om de 5 jaar worden opgevoerd en daar
de laatste reeks opvoeringen In het eer
ste oorlogsjaar 1940 plaats vonden, waa
het in 1945 weer de tijd geweest om een
aantal opvoeringen te geven. Het oor
logsgeweld kwam echter tussenbeide en
hoewel Tegelen grotendeels gespaard
bleef, was er van het Openluchttheater
weinig meer over. De bezetters hadden
op een dergelijke wijze huls gehouden in
het theater en de gebouwen, dat er
slechts ruïne» over waren gebleven. De
inwoners van Tegelen namen echter het
besluit, dat toch ln leder geval dtt Jaar
de spelen doorgang moesten vinden en
hebben, ondanks de vele moeilijkheden,
hun plannen ten uitvoer gebracht. De
Maastrichtse architect Boosten- maakte
het ontwerp en op de plaats waar vorig
Jaar nog slechts puinhopen waren, ls een
prachtig openluchttheater verrezen met
in het midden een monumentaal tempel
gebouw, waarvan het dak gedragen
wordt door slanke kapiteel zuilen; het
geheel wordt links en rechts geflankeerd
door de paleizen van Herodes en Pllatus.
Tussen de tempel en de paleizen heeft
de architect schilderachtige doorkijkjes
in straatjes van Jeruzalem geprojecteerd.
Extra-treinen naar Tegelen.
Onder regie van den heer A. Thijssen
hebben vele honderden Inwoners yan Te
gelen, de door Pater Jac. Schreurs ge
schreven tekst van het Bijbelse Lijdens
verhaal Ingestudeerd en Zondag 30 Juni
o.s. zal voor Journalisten en andere ge
nodigden uit binnen- en buitenland, de
officiële première plaats vinden, nadat
op Zaterdag 15 Juni de eerste grote re
petitie ln costuum gehouden Is.
Ter gelegenheid van de Passiespelen
zullen de Nederlandse Spoorwegen
Tegelen uit extra-treinen ln verschillende
richtingen laten lopen.
Auto markt in Ztiricht
(Van onzen reisredacteur).
UOE lang is het geleden, dat ik eens
over de automarkt in Amersfoort
slenterde tussen al die gladde jongens,
die een kilometerteller 90 000 terug
konden zetten zonder blikken of blo
zen; die de prachtuitdrukking hadden
gevonden „in staat van nieuw" inplaats
van: binnen drie maanden rijp voor het
auto-kerkhof?
En toch waren dat voor ons- en het land
rijke en gelukkige dagen. Men kocht een
wagentje voor drie honderd gulden, en
kon er tenminste nog mee weg rijden.
Door de stad Züiich lopen twee snelle
rivieren. De Limmat, die uit'het meer
kemt, en stroomversnellingen heeft,
waar steeds pontonniers in platgeboom
de schuiten tegenop pogen te worstelen
en de doodkalme ondiepe Sihl, die uit
het Sihltal komt. en minstens zo forse
walmuren heeft. Later verenigen die
twee zich trouwens; nog op het gebied
van de stad.
Aan de Sihl ls het des Vrijdags auto
markt. Er komen een tv(ee tot driehon
derd wagens voorrijden en de markt-
pollti« geeft bonnetjes van zes franken
staangeld af. Het verschil tussen ons
landje en Zwitserland komt hier nog
heer Jaspar gelooft dan ook. dat er een I sterker lp tot uiting, dan in de honder-
accoord in dtt opzicht mogelijk ls. den schitterende gechroomde fietsen.
Een groofse gebeurtenis t
Wanneer volgt Nederland?
(Van onzen bijzonderen verslaggever).
7ITTEN wij in een bioscoop en is het
een film. die wij gaan bekijken?
Want het lijkt hier in een van de kelder-
studio's in Broadcasting House in Lon
den net op een bioscoop. Het enige ver
schil is, dat het „witte doek" of beter
gezegd het scherm niet groter is dan
23X30 ,cm, en dat het aan boven- en
onderkant lichtelijk gebogen is. De rest
echter Is bijna volmaakt en nagenoeg
even scherp als een echte film: alles
leeft op het scherm en het geheel wordt
begeleid door geluid van uitstekende
kwalltfeit. Waarde lezer: gij begrijpt
het reeds: wij zitten ln de televisie
studio van de BBC. De uitzendingen
werden eerst enkele dagen geleden na
een stilte van zes en een half jaar her
vat. Wij vinden de tevisle bijna vol
maakt. Zij doet heus voor de film niet
veel onder en met enkele verbeteringen
zal'zij even goed zijn. Dat de Londenaar
bijv. thuis kan blijven en daar de over
winningsparade met behulp van zijn
televisie-toestel kon bekijken, was een
geweldig evenement. Men bedenke ook,
welke mogelijkheden de televisie biedt
voor ouden van dagen en invaliden,
welke hun huizen niet kunnen verlaten!
Dure toestellen.
Het is slechts te betreuren, dat de
toestellen nog steeds zo duur zijn. Zij
kosten minstens 50 Pond Sterling (meer
dan 500) mits zij te krijgen zijn en
daar zullen we maar liever over zwij
gen. Verder ls de actieradius van de
lelevisie-golven^beperkt en reikt alleen
zo ver. als optisch (dus met de ogen
zichtbaar) mogelijk is. Slechts door her
uitzendingen kan dit vraagstuk opgblost
worden. Het wordt dus een dure ge
schiedenis. „U hebt een Ideaal land voor
de televisie", zeide de chef van *de tele-
isle-afdeling van de BBC. tegen mij,
.omdat het zo vlak is" Het ls te hopen,
dat wij ook in Nederland spoedig aan de
televisie kunen beginnen. Maar.A wij
moeten eerst zorgen, dat er voldoende
géwone radio-toestellen in ons land zijn,
a.'vorens wij ons aan de televisie kun
nen wagen.
„De Stilte der Zee".
Maar nu terug tot de Londense tele
visie: wij waren in de gelegenheid, de
reeds beroemd geworden roman van den
oud-illegalen Fransen schrijver Vercors
.Stilte der Zee", die thans ook in Ne
derlandse vertaling is uitgekomen, te
zien als televisie-spel. Hoorspel kunnen
wij niet zeggen en toneel is het ook
niet. ..Stilte der Zee" is o.l. als een po
ging te beschouwen, een eigen soort /pel
ten behoeve van de televisie te creftren,
dat het midden houdt tussen tonee' en
hoorspel. Men bevindt zich immers niet
in een schouwburg en de televisie heeft
ook filmische mogelijkheden. Deze zijn
echter beperkt, wil men niet de gehele
film-studio ter beschikking steller van
de televisie, wat zeker niet zal geschie
den in verband met eventuële concur
rentie Aan de andere kant heeft de
televisie meer mogelijkheden dan het
hoorspel, aangezien men ook kan zien.
Michael Berry, de regisseur van» „Stilte
der Zee" heeft getracht, een middenweg
te vinden. Wij kunnen zeggen, dat hij
zich op de goede weg bevindt. Het Is
alleen te betreuren, dat wij hier in ons
land niet in de mogelijkheid verkeren,
om de ontwikkeling der televisie door
lopend te bestuderen.
De concurrentie.
Om nog eens op de concurrentie terug
te komen: reeds zijn er voor sommige
artisten grote moeilijkheden ontstaan.
De schouwburgen, variété's en cabaret
theaters immers, waarbij zij gecontrac
teerd hebben, beschouwen hen als con
tractbrekers, aangezien zij de televisie
als „persoonlijk optreden" beschouwen.
De artisten zeggen echter, dat televisie
geen persoonlijk optreden kan zijn en
dat zij bovendien vertoond hebben, wat
zij op het toneel niet lieten zien. Is dus
in Engeland straks een concurrentiestrijd
op leveh en dood tussen toneel en film
enerzijds en BBC-televisie anderzijds te
vrezen en zal een gewoon rechterlijk
vonnis dit kunnen voorkomen? Wij zul
len dit moeten afwachten.
Ex-koning Umberto II van Italië met
zijn zoon (links) en jongste dochter
(rechts) bij het verlaten van het kasteel
te Sintra ln Portugal, waar de uitge
weken Italiaanse koninklijke familie
thans verblijf houdt. A. P.
Namens een millioen van
origine Joegoslavische Amerikanen
is den waarnemend minister van
Buitenlandse Zaken, Acheson, een
memorandum overhandigd, daarin
verklaard wordt, dat "IViëst - een
Joegoslavische stad is en moet blij
ven.
met hun fijne bandjes, die overal langs
U schieten, en waarvande eerste-
handsprijs 3400 franken bedraagt.
Meer nog zelfs dan in de glimmende en
blinkende spoorcoupé's, waarin steeds
een overvloed van zitruimte is. Dat er
hier een automarkt is, en dat er zulke
prachten van wagens op staan, dat is
op zichzelf een wonder. 1
Natuurlijk staan er ook wel oude
beesten van het jaar '31 of daaromtrent.
Maar denkt niet, dat U er een mee kunt
nemen voor drie honderd piek. De laagst
geprijsde wagen, die ik bij een twee-
malig*bezoek ter automarkt in het vizier
kreegf noteerde 1400 fr. Onder alle rui
tenwissers zit n.1. steeds een groot vel
papier of een potige envelop, waarop de
„prijs" van het beest genoteerd staat.
yoOR een Nederlander, die geen
oude en geen nieuwe wagen kan
krijgen, is het hier direct om te likke
baarden. En dan die pneus. Een nieuwe
band (vrij) kost hier zo.wat tachtig
frank. Maar om zo'n oude Plymouth,
met originele Zwitserse carosserie, zit
ten soms nog prachtbanden naar Hol
lands begrip; échter vaak Stollenpneus,
met dikke groeven; jie z.g. winterhan
den. die op de dikste sneeuw pakken.
En het hele geval staat dan te koop
voor 4500 frs. of in die buurt.
Er staan echter ook personenwagens
van 12 tot twintig mille. En daar zit dan
vaak een knappe juffrouw met een
lëeuwenkopjë in. als lokaas, met een
mooie herder of Spaniel naast zich op
het onberispelijke lederkuBsen. En ik
ben één keer zoo brutaal geweest om
den verkoper te vragen, of het inclusief
juffrouw en hond was
Zwitserland is altijd een reuzeduur
autoland geweest. Want ten eerste w^T
de handel er prima georganiseerd, en
nam nimmer met zulke uitgebeende
prijzen genoegen, als importeur en
handelaar bij ons. Ten tweede waren de
invoerrechten hoog, daar Zwitserland
het vroeger nog meer dan van de di
recte belastingen, van de douanetarieven
moest hebben, welke anderhalve frank
per kilo bedragen. Nieuwe wagens zijn
dan ook knap duur.
J7EN arme Hollander doet hier niet
anders dan likkebaarden en tong-
smakken. Ach kon ik zo'n hele markt
„en colonne" mee nemen voor mijn
vrienden en kennissen in patria, en
ze winstloos distribueren. Maar tussen
zulke fantaslën en hun verwerkelijking
6taat: een deviezen-instituut, een we
geninspectie, een fiscus, een massa af
braak nog voor morgen en overmorgen.
Dr. R. FEENSTRA.
De gevolgen voor „DeNoord"
(Van onzen specialen verslaggever.)
Het besluit der A'lig. Vereen, v.
Bloembollencultuur, haar aetei (en
daarmee de Maandagse Boembol-
lenbeurs) van Haarlem naar Hille
gom te verplaatsen, is niet alleen
in de oude Spaarnestad vrij onver
wachts gekomen.
Vooral in „de Noord" waren er
velen," die zéker niet naar Hillegom
walden, zolang men niet voldoende
overtuigd was, dat Haarlem niet het
zelfde, of méér, bieden kon.
Daarom werd de motie van de
afd. Limmen, die uitstel van behan
deling verzocht, door vele Noordhol
landse afdelingen ondersteund. In
Noordholland houdt "ïen ervan de
dingen op zijn gemak te bekijken,
en heeft men. niet gaarne het ge
voel „gejaagd" te worden.
Twee factoren hebben in deze de
doorslag gegeven ten gunste van
Hillegom.
Allereerst was daar het feit, dat
rie motie-voor-uitstel van Limmen
praktisch zou hebben ingehouden
„afstel" van het Hillegomse plan.
De afgevaardigde voor Hillegom
deed duidelijk uitkomen, dat het
zeer veel moeite had gekost, deze
aanbieding te kunnen doen. en dat
ze niet zou worden herhaald. De in
schrijvers op de 2 obligatielening
waren gebonden tot 25 Juni, de
optie op verschillende noodzakelijke
percelen bouwterrein liep op 1 Juli
af. Wie dus vóór de motie-Limmen
st mde, verwierp daarmee praktisch
het voorstel van het Hoofdbestuur.
Maar méér nog is, vooral op de
afgevaardigden met blanco man-
drat, van invloed geweest de stem
ming. die door verschillende voor
standers van „Haarlem" werd ge
schapen. Naarmate de vergadering
vorderde, kreeg men meer en meer
de indruk, dat van de zijde van het
Haarlemse gemeentebestuur niet op
die medewerking was te rekenen,
waarvan Hillegom blijk had gege-
ven; dat Haarlem er al te voren van
overtuigd was, dat de vereniging
tóch te Haarlem blijven zou, en dat
men dan wel eens zou zien wat men
kon doen. Wat ter vergadering werd
medegedeeld over de houding van
Haarlem's burgemeester in deze, il
lustreerde dit wel zeer schril. Men
kan zich maar moeilyk aan de in
druk onttrekken, dat, zoals een der
Haarlemse bladen opmerkte, het
hier ging om- een autoriteitskwestie
tussen een organisatie van zakenlie
den, zich bewust van haar impor
tantie (bloembollen deviezen!)
enerzijds en het burgerlijk bestuur
anderzijds. Haarlem heeft aan deze
kwestie een belangrijk voordeel
opgeofferd!
Vooral de weinig ridderlijke wij
ze, waarop Haarlem met steun van
den heer Valkering uit Limmen het
Hillegomse plan ten Departemente
heeft trachten te ondermijnen
(waaruit Hillegom zeer vakkundig
munt sloeg-) beïnvloedde de stem
ming ten ongunste van Haarlem.
WAT zijn de gevolgen van dit voor
de bloembollenteelt ongetwijfeld
hoogst belangrijke besluit, speciaal
voor de kwekers in „De Noord"?
Het breedst uitgemeten zijn de
verkeers-zwarigheden die echter
in een tijd als deze wel het minst
zwaar wegen. Negen kilometer ma
ken straks niets meer uit. Komt men
over de hond, dan komt'men over
de staart.
Wel zeer nadrukkelijk is thans
echter het /.centrum van de bloem
bollenteelt" naar het Zuiden ver
legd, waar het dan ook zijn oor
sprong had. Waar Hillegom met
name het centrale punt is van han
del en export, kan niet anders wor
den gezegd, dan dat de plaats van
het nieuwe Beursgebouw t.a.v. het
Vakbelang zeer goed gekozen is.
Maar de opkomende bedrijven ia
Noordholland met vele jonge kwa
kers zien zichzelf op deze wijze ver
der van dat centrum verwijderd!
Men dient dit echter niet al ie
zwart te zien, en te geloven in het
„initiatief van de Noordhollandsa
zakenmensen. Het is hier geen ge-
woonte, lang na te kaarten. Men
neemt de dingen zoals ze zijn.
In ieder geval: wanneer de Noord-
hollander ter beurze trekt, vindt htf
daar voortaan alles bijeen: het se
cretariaat der Vereniging, het
Scheidsgerecht, de afdelingen (De
Narcis, de Hyacinth enz.) een naar
de eisen des tijds ingerichte show
room, een behoorlijk restaurant, ert
wat zéér belangrijk is: een proef-
en demonstratietuin. Het hieTbij 10
belangrijke broeiproevenbedrijf zal
eveneens niet ver uit de buurt zijn-
Waar de huidige toestand verre van
ideaal is, belooft de toekomst een
aanzienlijke verbetering, die met
een groot kwartier verder reizen
zéker niet te duur betaald is.
En wanneer inderdaad de Noord-
hollandsche kwekers" groeien in tal
en last" en de behoefte zich doet ge
voelen aan een centrum waar zij in
't bijzonder elkaar kunnen vin
den wat zal hen dan beletten»
een zodanig centrum te stichten?
Dat Noordholland genoeg initia
tief bezit, toont de vestiging van de
beide broeipröevenbedrijven te Win
kel en Breezand voldoende aan.
De verschuiving nadt het Zuiden
zal de Noordhollaridse bloembollen
kwekers voortaan nog meer aaneen
gesloten hun belangen doen beharti
gen en, waar het moet, verdedigen.
In het Rijksmuseum te Amsterdam
zullen van 13 JuU af twee Interessant*
tentoonstelling worden gehouden, n.1. een
tentoonstelling van penningen en munten
uit verzamelingen van het Rijk en van
particulieren en een tentoonstelling van
Oosterse tapijten.
Op het vliegveld Gilze-Rijen ontvangen 75 leerlingen der Rijksluchtvaartschool
hun opleiding als piloot bij de burgerlijke luchtvaart. Deze opleiding, welke lV«
jaar duurt, bestaat uit een theoretisch en een practisch gedeelte. Een kijkje tijdens
de practische les bij één der twaalf Tiger Moth-vliegtuigen door den heer J. K.
Hoekstra, waarnemend-directeur der Rijksluchtvaartschool en recordhouder zweef
vliegen. A.N.P. P.
Het itroohalmpje, de kool
en de boon
Een oud vrouwtje had een maaltje
bonen gekregen; ze stookte een vuurtje,
om ze te koken. En om dat vuurtje
wat beter te laten branden, gooide ze
wat droog stroo op de kolen. Toen deed
ze de bonen in de pot en hing die bo-
vén 't vuur.
Maar wat gebeurde er? Zonder dat ze
't bemerkte, liet ze één boon op de grond
'allen, vlak naast een «trohalmpje. En
wat later sprong er een gloeiend kooltje
uit het vuur vandaan. Even lagen ze
stilletjes naast elkaar: de boon, de stro
halm en de gloeiende kool. Toen be
gon de strohalm te praten.
„Vrienden", zei ze, „waar komen Jul
lie vandaan?"
„Ik ben uit het vuur gevlucht", zei
de kool. „Was ik niet zo sterk geweest,
om weg te kunnen springen, dan was
ik nu niets anders dan een hoopje as." nu?
„Ik ben uit de handen van het oude
vrouwtje gesprongen," zei de boon.
„Had ik dat niet gedaan, dan werd ik
tot moes gekookt, net als mijn vriend
jes."
„Ook ik ben de dopd ontsprongen",
zei de strohalm. „Was ik niet tussen
de vingers van het oudje doorgekropen,
dan was er van mij niet veel over. Zes
tig van mijn kameraadjes zijn verbrand.
Ik alleen leef „nog!"
„Laten we vrienden blijven", zei de
boon. „En laten we wegtrekken uit dit
gevaarlijke huis. Misschien ls 't elders
veiliger voor ons."
„Goed", zeiden de strohalm en de kool.
En ze gingen op weg. Al gauw kwamen
ze bij een riviertje. Daar moesten ze
overheen. Maar er was geen brug. Wat
„Luister", zei de strohalm, „ik zal
dwars over 't water gaan liggen. En dan
lopen julüe over me heen."
Zo gebeurde. De kool stapte meteen
het bruggetje op. Maar toen hij er mid
den op stond, werd hij banghij bleef
staande strohalm raakte ln brand
en beiden vielen in het water.... mors
dood!
De boon, die dat zag, was zo ondeu
gend, om daar luidkeels om te lachen
zo luid, dat zijn buik ervan scheur
de. Gelukkig kwam er juist een kleer
maker voorbij. Die goeie man haalde
naald en draad te vporschijn en naaide
de buik van de boon weer dicht. Öf de
boon blij was! Maarde kleermaker
had een zwarte draad ln zijn naald ge
stoken. En sinds die dag lopen alle bo
nen op aarde rond met een klein fcwart
streepje over hun lichaam. Kijk maar
eens, of 't niet waar isl
Naverteld door i
^JmEONARD ROGGEVEEN.
„Het is nu mijn taak om Jou zo snel
mogelijk naar Je vader terug te bren
gen", zei Bim. „Hij maakt zich erg onge
rust over Je. Hij is nu al naar Zwitser
land om je te zoeken en wij moeten hem
onmiddellijk achterna."
1 Bim pakte Moneypump Jr. bij de.
hand en aanvaardde de grote reis met
hem. De Junior was een wonderlijk man
neke. Hoewel hij eerst nog wel wat be
duusd was_ wende hij gauw aan de nieuwe
situatie en zijn begeleider. Vooral toen zij
in Btms bekende autotje langs Hollands
wagen pruttelden.
Spoedig veorde hij weer het hoogste
woord. „Kan ik niet beter die auto be
sturen!" vroeg hij aan Bim.
Bim liep rood aan, maar antwoordde
niet.
