c ■VW De papierfabriek Van Gelder Zoonen bestaat 50 jaar j SINTELS I" i Hl 5 i timm m*\ mS Bim en de verdwijning van Moneypump Jr. „Zalig rijn zij, die niet ragen en nochtans geloofden". (Joh. 29. 20b.) (dewi). Wie wij ook zijn en waar ook wij staan, wij allen streven ln ons le ven Idealen na. Ik zeg niet verheven idealen! Voor ongeteld velen be staan deze Idealen in een goede baan, een zorgeloos leven, goed eten en drinken, een klein beetje levensgeluk. Het U mij verre deze idealen gering te schatten. Zij liggen voor de hand en hij die zegt in het geheel niet ln die richting te streven, 16 veelal een klein beetje een huichelaar. Waarmee Ik ook al weer niets kwaads bedoel. Wij moe ten elkaar ln het leven weten te zeg gen waar het op staat. Laten wij dus gerust die kleine dingen die het levsn toch zoveel gemakkelij ker kunnen maken, nastreven. Er wordt van ons geen levensontvluchting gevraagd, noch minder dat wö ons op sluiten In een ivoren toren en met de wereld en haar boosheid niet van doen willen hebben. WIJ hebben te staan midden ln het leven. Dèèr is onze plaats. En dan mogen gerust die min of meer materialistische dingen hun recht hebben. Als je werkloos bent. is esn goede baan Inderdaad een ideaal. En dan ls het streven ernaar niet eens enkel materialistisch. Voor een huis moeder van een groot gezin met wei nig inkomsten ligt ln 'n zorgeloos be staan een blij wenkend verschiet. Bij esn schraal distributiepakket lijkt goed eten en drinken Iets heerlijks. En een klein beetje levensgelukhunkeren wij er allen niet naar? Neen, deze kleine dingen kunnen heel groot worden, heel belangrijk zijn. Wij hebben echter wel te bedenken, dat er hoger idealen zijn. Die na te 6treven geeft groter voldoening, geeft het leven dieper zin. Zij. die daaraan toekomen zijn de ware Idealisten, Ik denk in dit verband aan de Idea len van gerechtigheid, barmhartigheid en naastenliefde. Ik denk aan zovele andere Idealen, die den msns feitelijk ln contact met het Eeuwige brengen. Wanneer wij deze nastreven, dan krijgt ons leven een andere inhoud. Dan wordt het opgeheven uit de aar- degelijkheid van het materiële, naar een hoogte, waarop uitzichten op het hemelse, het Eeuwige worden geopend. Dan trekt de msns ujt in de wereld pis profeet om het nieuwe te verkon den. Dan wordt de mens tot geroepe ne. Want Idealist zijn, wil zeggen ge roepene zijn. Geroepen Iets tot stand te brengen. En hier krijgt het leven spanning. Want zijn roeping volgend zal de mens ervaren de kloof die er is tussen ideaal en werkelijkheid. Zal hij erva ren ook, dat het Ideaal in zijn abso luutheid onbereikbaar en slechts te he naderen. Dat is de eeuwige spanning van den idealist. Verdwijnt die spanning, dan .zal het Idealisme doodvallen. Maar ook al is dan 't Ideaal onbe reikbaar, het zal ons niet minder vast houden. Al zisn wij het Beloofde Land niet en zullen wij het nooit binnen gaan, toch zullen wij altijd opnieuw de weg inslaan, dieer henen leidt. Gelde voor ons allen: zalig zijn zij, die niet zagen en nochthans geloofden. (te Velsen) JN de 17e eeuw zwaaide® honderden molens hun wieken tegen de Zaanse hemel, hun molenwerk dreunde, hun namen gaven kleur aan de taal: ..De held Josua"; „De grauwe hengst"; „De pronker"; „Het Guyswijf". In 1S99 was reeds de eerste houtzaagmolen „Het Juffertje" van Uitgeest naar da Zaan overgebracht. In 1904 kwam de eerste balkenzager te Westzaandam en ln 1919 de eerste papiermolen, die de toepasse lijke naam „De Rauwer" droeg. Pel molens, schors- en snuifmolens volgden. Loodwltmolena, blauwsel-, mosterd-, schelp-, zand-, run-, vol- en verfmolens; de zeventiende eeuw zag ze alle ver rijzen. Niet minder dan 432 molens ver meldt Honig ln 1708 ln de banna Oost en Westzaan en tussen de Jaren 1726 en 1799 noemt hij er 503. Het begon met een olienpolen 1"EGEN het midden ven de achttiende eeuw trad met het verval ln de overige Nederlanden, ook aan de Zaan de achteruitgang ln. Het aantal molens aan de Zaan verminderde door brand en afbraak en werd niet meer aange vuld. Van deze achteruitgang was ech ter nog niets te bespeuren, toen Slmon Pleterz. Fent ln 1665 het wlndrecht ver wierf voor de oliemolen „De Eendragt", die later de papiermolen worden zou waar voor de eerste maal vellen met het watermerk Van Gelder zouden wor den geschept. In 1726 werd „De Eendragt" verkocht aan Jan Pletersz. Coopman, die de molen ogenblikkelijk voor het ver vaardigen van papier Inrichtte, zodat mag worden aangenomen, dat „De Eendragt" van 17J7 af papier heeft gemaakt. 49 jaar later, ln 1775 werd de molen eigendom van Maarten Schouten êc Comp. te Wor- merveer, de man die de stichter zou wor den van het bedrijf, dat thans bekend Is onder de naam van Koninklijke papier fabrieken Van Gelder Zonen N.V. Gelderland was de bakermat. *|*OEN ln de latere middeleeuwen de Noordelijke Nederlanden zich een plaats gingen veroveren ln het econo misch leven van West-Europa, was het niet ln de eerste plaats de Industrie die tot de opkomst dezer streken bijdroeg. Landbouw en visserij eerst, daarna scheepvaart en handel, waren met enige stedelijke nijverheid de voornaamste bronnen van bestaan der Noordelijke Nederlanden onder de grafelijke regering. Van de verschillende takken van nij verheid konden uit de aard der zaak slechts diegene tot ontwikkeling komen, waartoe de geografische gesteldheid deze streken de mogelijkheid bood ln de eerste plaats de textielindustrie en de brouwerij. De papierfabricage was aan voorwaarden gebonden waaraan ons land moeilijk kon voldoen. De bewerking van het materiaal vereiste een kracht, die vóórdat de windmolens ln gebruik kwa men, ln Holland niét beschikbaar was en die men elders ln de waterkracht vond. Van een eigenlijke papierindustrie wi het eerst ln Gelderland sprake, waar de Veluwse beken, zowel de drijfkracht, als het voor het bereiden der paplerstof nodige zuivere water leverden. In het rampjaar 1672 echter, toen de Ri publiek door Engeland, Frankrijk, Munster en Keulen tegelijk aangevallen werd, ver overden de troepen van Lodewljk XIV Gel derland. Verscheidene Gelderse papierma kers namen de wijk naar Noord-Holland, voornamelijk naar de Zaanstreek, waai" Boekbespreking .J negen gedichten J. C. van Bloem REINIG heeft de dichter J. C. Bloem tot de hoeveelheid in het Neder lands geschreven dichtbundels bijge dragen. Maar men zou heel dichtend Neder land (en Vlaanderen!) er met de haren willen bijslepen en wijzen op Bloem's enkele, met de jaren dunner wordèhde verzenbundels, waarvan leder gedicht en zeker de negen (eigenlijk tien) ge dichten, die „Sintels" vormen meer waard is dan alle virtuoos ln elkaar gezette poëzie der z g. jongeren, Jong sten en al wie tegenwoordig meer de tijd vindt gedichten te schrijven. Wat er sinds de bevrijding voor het publiek gebundeld verschenen is heeft, behalve werk van Aafjes en Achterberg, geen waarde. Acht cle ene helft het nodig nutteloze en onnozele mededelingen te doen over een gefingeerd zieleleven, de andere tracht tevergeefs te dromen ln de afgelopen oorlog. Over de eerste groep kunnen we meer gerust zijn dan over de laatste: de verveling zal bin nenkort wel bezit van dit soort dichters nemen en dan zullen de lange haren, het baardje en alle andere bij het „vak" behorende attributen wel ver dwijnen, waarmee tevens de terugkeer tot het „normale" leven In verband staat. De andere op de oorlogsherinneringen vegeterende groep zal halsstarriger blij ken, niet omdat zij meer kracht bezit, maar omdat het ophalen van h%t leed en de daden van de oorlog, die men zelden Intensief heeft ondergaan en meegemaakt, den burger bij tijd en wijle goed doet. Déze oorlogspoëzie a posteriori liegt en de leugen is aange naam voor een slecht geweten. De door deze dichters geschreven poëzie wordt uit de aard der fijnzinnige zaak door critische geesten becritiseerd De zielsschone gedichten vinden altijd wel fijnbesnaarde besprekers, bij wie men les kan nemen in het verzen lezen en die door hun vernuftig intellect in staat zijn uit enkele regels meer phllo- sophie en lering te halen, dan de ge achte poëet ooit kende. Aan de andere njde staan de critici-uit-hoofde-van-een- beroep, die menen, zoals Greshoff eens schreef.dat bij poëzie een pSar graden koorts past. Het liefst vertelt men het van oorlogsleed, resp. -daden getuigende dichtwerk met lyrische woorden na; daarnaast wordt veelvuldig met het .woordje „mythe" gegoocheld. Maar, inderdaad, de essentie van be grippen. die in het dagelijks leven gang baarheid hebben, is moeilijk te om schrijven. Door al deze grote woorden echter, miskent men niet alleen de taak van de critiek maar ook de poëzie zelf. Poëzie waarderen is in brand «taan voor poëzie, ls ook een gevecht leveren tegen de frazen. die de gedichten naar de kelder dreigen te jagen. Poëzie be grijpen (zo het ooit zover kan komen) Is veranderd worden door de poëzie. Doch ook Indien iemand vla lezing van verzen beho fte gevoeld zijn fiolen uit te storten over den dichter ls er Iets met den beschouwer gebeurd. En op deze werking komt het aan. DLOEM's_„Sintels" zijn opnieuw va riaties op het thema van het on vervuld zijn, van het nlet-bereikt-heb- ben. Doch met de jaren; dwz. sinds „Het Verlangen", zijn' eerste bundel, ls iedere stap verder een zwaardere ge worden, met als schijnbaar slot zijn vraag ln het eerste gedicht uit „Sin tels": „Is dit genoeg? een stuk of wat [gedichten, Voor de rechtvaardiging van een [bestaan....?** Het ls deze schijn, waarin men zich ln Bloem vergist Want er ls geen slot omdat ér steeds andere, verfijnder va riaties gevonden worden. Evenmin is er sprake van den statischen dichter Bloem, omdat zijn doel vooruitgeschoven wordt, de keus verdrongen wordt door het verder zoeken. Wat rtatlscbe poë zie genoemd zou kunnen worden, omdat er in één kring, n.1. in die van teleur stelling, behoefte aan terugzien en ge latenheid geleefd schijnt te worden, ver beeldt ln wezen een grandioze dynami sche levenshouding. Een andere schijn, van de hierboven besprokene een variatie, Is Bloem's be rusting. In wezen strijdt hij n.1. onver zettelijk verder tegen de rampspoed en al wat hem ln de weg ligt. Het tragi sche, dat men graag als Iets louter per soonlijks in den dichter meende te zien, dank zij enkele bekende levens omstandigheden, is veel algemener. IN zeven van de negen „sintels" komen één of meer bijvoeglijke naamwoorden voor met het voorvoegsel on-: onherkeer- bre baan, onnoozle plicht, onbevreesd erkennen, ongekend heengaan. Deze ty pische woorden, die de weg afsnijden tot het „andere" zijn voorbeelden van Bloem's hardheid, zijn niet-en-nooit-meer terugïfunnen, die met werkwoorden met 't voorvoegsel ont_ als ontvluchten, ont- In verband met het aanstaande ln September te vieren 50-jarig bestaan van de papier fabriek te Velsen, de fabriek die o.m. het papier levert voor de cou ranten ln Nederland, geven wij in nevenstaand artikel een overzicht van de ontwikkeling der Koninklijke Papierfabrieken Van Gelder Zonen N.V. nsar hun aanwijzingen proeven werden ge nomen met de vervaardiging van wit pa pier, waardoor men niet van vreemde Invoer afhankelijk zou behoeven te zijn. Het waren de Zaankanters Pleter van der Ley met de molen „De Wever" en Jacob en Adrlaan Honlgh met de molen „De Bijenkorf', «Me het eerst deze tak van bedrijf overnamen. En de wieken draaiden 1739 bevonden zich langs de Zaan dertien molens die wit papier ver vaardigden, welke ln handen waren van zeven firma's en die tezamen met vler- en-dertlg schepkulpen werkten. Om streeks 1750 waren er aan de Zaan twin tig molens waarop uitsluitend blauw en grauw papier vervaardigd werd. Men kan dus met vrij grote zekerheid aanne men, dat in de helft der achttiende eeuw drle-en-dertlg papiermolens aan de Zaan hun bedrijf uitoefenden. De papierindustrie wist zich ln tegen stelling met andere Zaanse bedrijven be trekkelijk nog lang te handhaven, ook al was haar grote bloei voorbij. Omstreeks 1T50 berekende men dat aan de Zaan jaarlijks nog 80 000 riem wit papier ge maakt werd, behalve het grauwe en het blauws Voor het Jaar 1770 werd een productie van ongeveer 100.000 riem wit papier aan de Zaan opgegeven. H" „handscheppen" van papier, het welbekende, maar verouderde pro cédé, dat niet meer wordt toegepast. assuradeur werd een industriële enquête, de eerste In haar soort, ingesteld De eerstvolgende Industriële enquête, welke na de Inlijving bij Frankrijk volgens Frans recept gehouden werd, geeft voor Januari en eind October 1913 enige gege vens waaruit men kan opmaken dat ln «feze tijd de vervaardiging van vellnpa- pler (fijn gesatineerd papier of perka ment) de redding ls geweest van de Zaanse witpapierfabrieken. Veranderingen. |N 1816 vond Pieter Smldt van Gelder de tijd gekomen om zijn drie zoons, Martinus, Hendrik en Pieter ln de zaak op te nemen. Een Jaar later kocht Pieter Smidt van Gelder de buitenplaats „Zaan- lust" en van «fat ogenblik af onttrok hij zich vrijwel geheel aan de zaken. Naar bulten bleef 1UJ echter wel het hoofd der firma Hij ging zich meer en meer met zijn liefhebberij, het verzamelen van oude munten en penningen, bezighouden en de Industrie raakte hierdoor op de ach tergrond. De beroemde collectie pennin- arbelders bij het bedrijf werkzaam en ln 1869 nam Van Gelder Zonen (De firma naam was 25 Februari 1846 gewijzigd van Van Gelder Schouten êc Comp. tot Van Gelder Zonen met als vennoten de J ne ven (P Smldt van Gelder Jr„ P. Smldt van Gelder Pzn. en P. H. van Gelder) reeds de tweede plaats ln de Nederlandse papierindustrie ln. De grootste firma was toen Lammens Co te Maastricht, die echter ln de vol gende kwart eeuw door V.G.Z. van deze plaats werd verdrongen. De firma begon zich ook bulten de grenzen een goede naam te verwerven en het was vooral het ln Apeldoorn met de hand geschepte papier, met water merk Van Gelder Zonen, dat hiertoe veel heeft bijgedragen. In 1895 werd begonnen met de oprich ting van de fabriek voor courantenpapier te Velsen. Het terrein aan het Noordxee- kanaal. waarop de keuze gevallen was voor de stichting van deze fabriek, werd in openbare veiling van het Rijk gekocht EEN opname „ln vogelvlucht" van de ziet, ia de foto niet van recente da Gedurende deze jaren breidde Schou ten zijn activiteit op het gebied der pa pierindustrie ook bulten zijn eigen bedrijf uit. In 1777 kocht hij in combinatie met Cornelis. Adrlaan en Gerrit Honlgh, de Wed. Jan Groot 6c CompNeeltjes en Lakeman en Joris Ris 6c Zoon de papier molen „De Veering". Nog twee Jaar zette hij de zaken met „De Eendragt" alleen voort. In het begin van 1784 echter be sloot hij den man, van zijn enige dochter, Pieter Smidt van Gelder, ln zijn zaken op te nemen. bekende papierfabriek te Velsen. Zoals men wel aan de enorme houtvoorraden tum: dit waren de goede oude tijden van vóór de oorlog! (Foto K.L.M.) Moeilijke Jaren. J)E naam Van Gelder, die later onaf scheidelijk aan het geschepte Hol landse papier verbon«Jen zou zijn, deed op deze wijze zijn Intrede ln de Nederlandse papierindustrie. Het was deze Pieter Smldt van Gelder, die tïoor zijn onder nemende geest en zijn Inzicht ln de eisen van de tijd de firma veilig door de zware Jaren der Franse overheersing wist heen te stupren. In vijf-en-veertlg Jaren van on vermoeide arbeid wist hij van de kleine papiermolen „De Eendragt" een onder neming te maken, die voldoende weer standsvermogen bleek te bezitten om de omwenteling, welke In de negentiende eeuw ln de industrie plaats greep, te vol gen en waarop zijn nakomelingen hun Internationale roem zouden kunnen ves tigen. Wilskracht en doorzettingsvermogen blij ken uit de levensloop van dezen arbeld- zamen man. De tijd waarin hij leefde was niet gemakkelijk. Internationale spanningen verduisterden de politieke hemel van ons land. Zo betekende «Je Franse revolutie ook voor Nederland het begin van e-n nieuwe tijd, waardoor veel werd opgeruimd, dat verouderd waa en nog slechts verstikkend en belemmerend op het volksleven werkte. Na de omwenteling besefte men de wenselijkheid van een reorganisatie op economisch gebied. Onder leiding van een Amsterdamse glijden, ontkomen de vlucht voor de rust weergeven en Iedere grond om over den „berustenden dichter" te spreken, weg nemen. Maar ook: zijn er met dit on- niet) en dit ont- weg) betere voorbeelden te vinden van Bloem's machteloosheid, zijn angst voor de stilstand en zijn on mogelijkheid tot het compromis? Hier door komt zijn enige weg open, de weg naar de eenzaamheid: het stadium van geluk, dat overblijft als alle waarden waardeloos en alle aantrekkingskrachten krachteloos zijn geworden. Maar ook dit Is een doel, onbereikbaar want te aantrekkelijk, ook al schreef hij eens: „Beter verbitterd te zijn en verraden, Maar zeker van de grenzen van het leed". „Sintels" de uitgebrande, wegge worpen asklompen van de steenkool. Is er een groter negatie mogelijk dan een negental verzen onder deze naam te ver zamelen? H. N. A. gen en munten, welke In 1847 te Amster dam werd verkocht en thans gedeeltelijk ln het Rijksmuseum wordt bewaard, ls door hem bijeengebracht. Terwijl cfe oudste firmant van Van Gelder Schouten 6c Comp. zich aldus zo goed als geheel uit het zakenleven terug trok, beijverden de zoons zich om de van hun vader overgenomen zinspreuk „een papierfabrikant die niet timmert gaat niet vooruit", te vervullen. De vierde. zoon. Arend van Gelder, had Inmiddels ook het beroep zijns vaders gekozen en ln 1819 werd hij reeds voor de firma be noemd tot overman van het Papierma- kerscontract. In de nu volgende Jaren was de toestand der firma gunstig te noemen. De firma bezat 4 molens, t.w.: „De Eendragt", „De Bok", „De Kruiskerk" en „De Soldaat". Behalve deze molens bezat P. Smldt van Gelder in 1825' de volgende goederen: De pakhuizen „De Eendragt", „De Wis selvalligheid", „De Visser", „De Klok', „De Groote Arentf' en „De Kleine Arend"; vijf hulzen te Wormerveer. benevens een wagenhuls en twee tuinhuizen; een huls te Wormer; een dubbel huis te Zaandam; de plaats „Zaanlust", verschil lende landerijen en 23/1584 parten ln de loodwitmolen „De Rob" te Koog aan de Zaan. In 1830 trad P Smidt van Gelder uit de zaak en kwam de verantwoording voor het bedrijf geheel op de vier zoons te rusten. De heer van Gelder leefde nog twaalf Jaar op „Zaanlust". De ingrijpende ver andering die zijn zoons ln het bedrijf ln- voertïen: het Inrichten van de eerste machinale papierfabriek ln Nederland, heeft hU nog mogen meemaken. In stagende UJn. ontwikkelingsbaan der firma Van Gelder ging nu, behoudens enkele terugslagen die het gevolg waren van politieke verwikkelingen ln Europa, ln stijgende lijn. Met de uitbreiding van het productievermogen groeide het aantal en ln September van dat Jaar werd met de bouw begonnen, De Inrichting bestond uit twee papier machines, van 290 en 205 cm arbelds- breedte. Een jaar nadat met de bouw een aanvang was gemaakt werd het eerste courantenpapier vervaardigd en van dat moment af ging de productie zowel als afzet gestadig vooruit. De grote vlucht, die de zaken na de stichting van de Velser fabriek al spoe dig namen, was aanleiding tot een zeer belangrijke verandering. In 1900 werden de drie fabrieken te Wormer, Apeldoorn en Velsen, door den enigen firmant P. Smldt van Gelder ge dreven, door hem Ingebracht ln de Naam loze Vennootschap Verenigde Koninklijke Papierfabrieken der firma Van Gelder Zonen. Bij de oprichting werden de he ren P. Smldt van Gelder, p. Smidt van Gelder Jr. en Joan H. A. Kruimel, direc teur. terwijl de heren H. J. Helnslus en J C. Dlrks te zamen voor Apeldoorn, D. Wlepkes en N. F. Allan respectievelijk voor Velsen en Wormerveer procuratie verkregen. De jaren voor het uitbreken van de reldoorlog waren in de verschillende be- drijver. der Vennootschap door gestadige uitbreiding gekenmerkt. Krachtinstalla- tles werden vergroot, papiermachines moderniseerd en nieuwe aangeschaft; houtstoffabriek en de cellulosefabrlek, die Inmiddels aan het bedrijf waren toe gevoegd, ondergingen Ingrijpende veran deringen, die juist voor het uitbreken de oorlog gereed kwamen. Deze groei maakte in 1912 opnieuw een belangrijke verandering in de organisatie noodzake lijk. De zetel der N.V. werd van Velsen naar Amsterdam verplaatst. De heren P. Smldt van Gelder, Joan H. A. Kruimel en P. Smidt van Gelder Jr. legden hun directeurschap neer. en namen zitting ln de Raad van Commlsssarissen. Als nieuwe directeuren traden op de heren H. Smldt van Gelder, N. F. Allan, J. Beuker en D. Wiepkes. Dit is ln vogelvlucht de geschiedenis van de ontwikkeling der firma Van Gel- in de tempel van Caïisa Oplossingen: No. 11: Vervallen wegens misstelling No. 13: Df». De stand van de ladder wordt vol gende week gepubliceerd. Probleem no. 13. RICH. HAINDL. Serajewo. bede i i h WIT: Koning g8, Torens d5 en dB, Paar. den b5 en c6. Pionnen cS, g3, g5, g6 en g7. ZWART: Koning b5, Pionnen c4, cd. e7 en g4. Mat In drie zetten. Probleem no. 14. P. TEN KATE. WIT: Koning e7, Dame f6, Torens c3 en c5, Lopers a6 en gl. Paarden d6 en e5, Pion c6 ZWART: Koning d4, Dame bl. Torens el en f2, Loper hl, Paarden c2 en II, Pion d7. Mat in twee zetten. HET SYMBOOL VAN EEN GROOT VOLK Het paleis op den Dam Een schepping van den vermaar den bouwmeester Jacob v.Campen, Het is in het jaar 1655 dat het im posante bouwwerk in gebruik wordt genomen: het wordt het stadhuis van de oude Amstelstad. Niet min der dan 13.659 heipalen werden gebruikt voor de fundeering; da rijke intérieurs geven een beeld van den geest der gouden eeuw. 4 Zoo etaat daar breed en krachtig het grijze paleis als symbool van den ondernemingsgeest en wilskracht van een groot volk. -4 En nog steeds is die geest onge broken. nog immer leeft die drang naar daden in ons volk. We moeten nu weer vooruit, vooruit naar een beteren tijd. Veel ontbreekt ona nog; maar een heel belangrijk ding is toch al bereikt: goede voeding is geen probleem meer voor onze flinke Nederlandsche huisvrouwen. Daarvoor staat Do Gruyter op de bres: een bedrijf met vertrouwde vakmenschen, met eigen winkels die een lust zijn voor het oog en met gezonde voedingsmiddelen die een streeling zijn voor de tong. Dat is De Gruyter. Het symbool Van kwali teit! En betere waar en tien procent korting. Ja, we gaan weer vooruit. Een Zuid-Afrikaans versje In 'n huissie alleen het 'n vrouwtjie [gebly. In 'n hoë boomtop 'n voëltjie so vry. Ou vrouwtjie kom nader met [huppel-en-hop. Oie houtjles en takkies, die tel zy daar [op. „Ou vrouwtjie, ou vrouwtjie. waar [gaan Jy nou heen?" „Ek gaan naar my huissie; daar woon [ek alleen." „Ou vrouwtjie. ou vrouwtjie, waarvoor [is die hout?" „Om koekies te bak sonder peper of [sout!" „Ou vrouwtjie, ou vrouwtjie, ek eet [ook graag koek!" „Kom, soek dan die krummels. net hier [om die hoek." Die voëltjie vlieg weg en die ou [vrouwtjie spring Hop-huppel-hop-hop houtjies hulstoe j [te bring. Die vuurtjie gemaak. die kole is klaar. Die koek op die kole is gou-gou al gaar. Ou vrouwtjie en voëltjie eet al die [koek op. Die voëltjie vlië toe na'n [denneboom-top. Hier woon hy toe altyd, Ja. sonskyn [of reën. Toe is die ou vrouwtjie daar nooit [meer alteen. Gesnapt? Maak er dan nu eens een Nederlands versje van! der Zonen. De gegevens ontleenden wij aan het Jubileumboek, dat ln 1934 ter ge legenheid van het 150-jarig bestaan der firma ls uitgegeven en dat ls samenge steld door Dr. Jane de Jong. In een volgend artikel hopen wij de geschiede nis van de fabriek te Velsen te behande len. Voor de Jeugd 49. „Dag jonge vriend", zei Basll mon ter. „Je bent juist op tijd. De ontvoer der en de kleine Mon. zijn al langs ge komen." Blm was stom verbaasd. „Maar hoe weet u dat? U was toch ingesneeuwd?" „Dat leek maar zo", antwoordde Basll ..Een sneeuwpop valt niet op ln een sneeuwlandschap. Een detective wekt arg waan." Blm was vol bewondering voor den listigen detective en die bewondering was wederkerig, want op de terugweg ver telde Blm hoe de geschiedenis met Wie- ked was afgelopen. „Prachtig, prachtig", bromde Basll. „Het ls tenslotte een kwestie van even nadenken."

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1946 | | pagina 3