Alles wel aan boord!
L°SSE BlAREN
De Kerk, de jeugd en de Bioscoop
Het contact met Amerika
0FI
„ÉÉN UIT TWEE'
Op era van Bizet drie maal „ontdekt"
VOOR DE JEUGD
De Nieuwe Hoed
ryE speciale verslaggexter aan boord van de „Willem Barendsz" seinde ons
dezer dagen: De drijvende traanfabriek vaart thans op een kalme zee met
een snelheid van goed iien mijl per uur. De machines draaien schitterend en
alles is wel aan boord. De dokter maakt tot nu toe een plezierreisje en we
tullen hopen, dat het -zoo blijft.
Een eerste evenement maakten we
mee. toen de Jagers AM 1, 2 en m
open zee op 100 mijl afstand van de
kust aan het moederschip vastmaak
ten en olie </n water over namen.
Waschgoed y/erd overgegeven eu pro-
moe-sVagen. Nu varen zij ver- En om de bonnen behoeven we ons
zadlgd narist ons. Het is een knap niet bezorgd te maken, al past ae
BtV£ ®®®n^answerk geweest! winkelier een eigen distributiesys-
eliswaar zijn niet alle vang-sche- teem toe, zoodat niemand bevreesd
pen aanwezig, maar het is een heele behoeft te zijn bij anderen achter te
gerust.-/telling te weten, dat zij ons worden gesteld,
niet \^ergeten en onze nabijheid zoe- Het is prachtig weer. De stemming
ls uitstekend en bij het naderen van
den evenaar wacht ons het groote
feest: Neptunus begint zijn baard al
te kammen!
De monster-pincetwacht af
Hoeveel gedoode toalvisschen zal zij
over de ,^lipway" naar de traan fa
briek trekken f
ken. De jagers AM 6, 7 en 8 stoo-
men n.1. met slechts vier dagen ver
traging ons achterop en wfl hebben
het bericht ontvangen, dat wij hen
in Kaapstad zullen kunnen begroeten.
De „Walvischcourant" ls een graag
gelezen blad. De bemanning wordt
op deze wijze dagelijks op de hoogte
gehouden van het wereldnieuws, dat
wij radiografisch ontvangen. Natuur
lijk hebben we met ruimtegebrek te
kampen, maar twee bladen gesten
cild nieuws geven voldoende stof voor
conversatie.
Behalve de avondwijding, die door
onzen dominee wordt verzorgd, wor
den er lezingen en filmvertoonlngen
gehouden, zoolang we niet op wal-
visch kunnen jagen; afwisseling ge
noeg aan boord. Ook de winkelier
heeft niet te klagen over belangstel
ling. Het is een komen en gaan van
klanten, die vrijwel alles kunnen krij
gen, wat het leven veraangenaamt,
van borstrokken (die we nog niet
noodig hebben, maar straks in de
kou des te meer) tot cigaretten toe.
Bevln ad rem De „Groote
Vier" wonen, zoolang de U.N.O.
in New York vergadert, in 's werelds
grootste en meest luxueuze hotel,
het Waldorf.Astorla. Toen Be vin
cnlangs het hotel betrad, sprak een
Joodsche vrouw hem aan en vroeg
op gemeltjken toon: „Waarom sluit
U de illegale Joden-immigranten niet
in het Waldorf op inplaats van op
Cyprus?" De joviale, vierkante
minister van Buitenlandsche Zaken
antwoordde glimlachend: „Het kan
nu eenmaal niet: er is geen kamer
vrij".
Kwestie van voorkeur
Een zekere meneer in Ohio heeft
een houten been en last van den
valschen hond van zijn buurman.
Toen dit laatste hem te bont werd,
zocht hij zijn buurman op en verweet
hem: „Die hond van jou bijt bij
voorkeur in mijn echte been".
Kwestie van efficiency
De 14 Parijsche Métro-lijnen zijn
sinds het begin der exploitatie een
permanente verliespost voor de
maatschappij. Een ritje met dit
snelle en efficiente vervoersapparaat,
dat zonder door het stadsverkeer
opgehouden te worden, rechtstreeks
door tunnels zijn weg zoekt, levert
ook niet veel op: 2 francs, of, omge
rekend. 4 cent. In den Parftschen
gemeenteraad werd gedebatteerd
over de wenschelijkheid, om het
tarief te verhoogen maar één der
leden maakte de nuchtere opmer
king: „Zelfs wanneer we den ver.
voersprijs met 100 pet. omhoog
joegen, zouden de exploitatiekosten
van de Métro niet gedekt worden.
Als we het vervoer kosteloos maak.
ten, we ruimden de loketten en de
kaartjes op en ontsloegen contro
leurs en conducteurs, dan zouden
we nog goedkooper uit zijn".
Kremlln-anecdote Een
verhaal doet de ronde over een
telefoon-gesprek, dat Stalin vanuit
het Kremlin met Trumanin het
Witte Huis gevoerd zou hebben.
Molotov zat naast zijn chef toen
deze onder het sabbelen op zijn pijp
staccato antwoordde: „Neenee
neejaneenee".
Zoodra de hoorn op den haak lag,
zei Molotov ontsteld: „Zeg me niet,
dat je met Truman instemde, toen je
eenmaal ja zei". „Maak je maar geen
zorgen", antwoordde Vadertje Stalin
geruststellend, „Truman vroeg me
ondertüsschen of hjj duidelijk ver.
staanbaar was".
De modernste stad ter
wereld Eén van New
York's „slum-areas", de krotten
wijken, zal plaats moeten maken
voor het gematerialiseerd utopie van
stedenbouw. Hier verrijst mettertijd
het architectonische wonder van
wolkenkrabbers voortbewegende
trottoirs, onder'grondsche parkeer
terreinen van drie verdiepingen met
een capaciteit van 10.000 auto's,
landingsplaatsen voor helicoptères
en een drijvend restaurant in de East
River. De maquettes van het plan
worden thans tentoongesteld. Eén
van de grootste attracties is het
„loopende trottoir", dat werkt ai?
eer h.onz roltrap en haastige
voetgangiis een handje helpt.
Nader seint onze
respondent:
speciale cor-
Wij zetten onze reis gestadig voort
met een snelheid van 10 mijl per uur
Na zeven dagen water en wolken
voeren wij ter hoogte van Tenerlffe,
waar wif de hoofdstad Santacruz
voor ons zagen opdoemen. Het ver
langen bekroop ons, heel even van
boord te sluipen, maar wij varen
door tot Kaapstad zonder een haven
aan te doen.
De stemming aan boord en de ver
houding tusschen de Hollandsche le
den van de bemanning en de buiten
landers is uitstekend.
Met de „nakomertjes", de jagers
AM 6 7 en 8 die ons achterop stoo-
men nebben wij nog geen direct
contact gehad, maar wel ls hun ge
luid nu en dan reeds te hooren. Zij
zullen ons ongetwijfeld spoedig in
halen.
Aan boord van de „Willem Ba
rendsz" (die we heel gemoedelijk
„Oome Willem" onder elkaar noe
men) wordt hard gewerkt ter voor
bereiding van den inspannenden ar
beid, welke de bemanning wacht.
Trossen worden gesplitst, alle ge
reedschap wordt vischklaar gemaalct,
de dekzeilen worden gespannen en de
zon roostert de ontbloote bovenlijven
van hen, die zich vol overgave aan
dit werk wijden.
Een leder is vervult van het on
ontbeerlijke enthuosiasme, dat straks
de jacht moet schragen.
Ook de wetenschappelijke staf ls
diligent. De bioloog. Dr. Vervoort,
jjeeft zijn netten uitgeworpen om
een vischje te verschalken, maar de
vangst is nog niet groot. Dr. Slijper,
eveneens bioloog en in het bijzonder
deskundig Inzake walvisschen, heeft
de bemanning een uurtje bezig ge
houden ter ontspanning, door Iets te
vertellen over het leven dezer zoog
dieren. Hij had aan dek onder den
tropenhemel een aandachtig gehoor
voor zijn „ijskoude" verhaal. In de
avonduren heeft het dek veel weg
van een sportveld, waar boksen,
hardloopen en touwtrekken worden
beoijfend. lederen morgen om zeven
uur is het aantreden voor de och
tendgymnastiek.
Wij naderen nu den evenaar en
zijn in spanning hoe
zal bezoeken.
Neptunus ons
De gelukkigste stad ter
wereld 92 van alle 100
vrouwen in den leeftijd van 16 tot 45
jaar ln de Engelsche stad Luton,
Berfordshire, zijn getrouwd en 94
van alle gehuwde 100 vrouwen hebben
tenminste één kind. Luton is de stad
van de Britsche hoeden.lndustrie en
ongetwijfeld zijn deze hopfddeksels
de oorzaak van deze romantische
welvaart.
,.De Joodsche Strijd" is de titel van een ondergrondsch krantje dat in Londen
verschijnt. Het wordt gedrukt bij een drukkerij in een zijstraatje van White-
chapel, de Joodsche wijk van Londen en bevat alle nieuwsberichten van de
illegale radto uit Palestina.
de laatst-gehouden Generale
Synode der Ned. Herv Kerk is
een uitvoerig en gedegen rapport in
gediend door de subcommissie: „Cul-
tureeie vraagstukken" van de werk
groep Kerk en Samenleving over het
bioscoopvraagstuk. Uit de interessan
te besprekingen bleek niet alleen het
groote belang, dat aan dit vraagstuk
verbonden is, maar ook hoe noodig
het is, dat langzaam maar zeker een
eenstemmige meening groeit wat een
verantwoorde Hervormde stijl voor
de dingen van het tegenwoordige le
ven beteekent. Daarom is het met
ondienstig, dat wj] gaan merken, dat
de vraag van de bioscoop niet alleen
een Nederlandsche aangelegenheid is,
maar een zaak, die de geheele wereld
kerk aangaat. De R.KL Kerk heelt
dit eerder en beter begrepen dan wij
(krachtens haar structuur kan z(j aat
ook gemakkelijker). Nationaal en in
ternationaal heeft zij haar R.K. Film-
acties en liga's, die onderling voeling
die zoowel op de productie
g groote invloed kun-
houden en
als op de keuring I
nen uitoefenen. Van Protestantsche
zijde ls tot nu toe eigenlijk weinig
gedaan. Onder invloed der „Nadere
Reformatie" viel in vele orthodoxe
kringen de film onder hetzelfde oor
deel als tooneel, dans en kaartspel,
en wel zóó, dat deze dingen zonder
meer uit den duivel waren en dat een
feloovig, bekeerd mensch er geen
eel aan mocht hebben. Resultaat:
een jeugd, die zich steeds meer van
de kerk vervreèmde, (niet uit erger
nis over de verkondiging van het
Evangelie), maar omdat zij dit con
flict van cultuur-vreemdheid terecht
als onjuist aanvoelde. En anderzijds
een filmproductie, die zich (behalve
misschien de Engelsche) geheel los
van de kerkelijKe verkondiging ont
wikkeld heeft. Op het laatst-gehou
den Oecumenisch Jeugdcongres te
Versallles kwamen al deze dingen op
zeer bijzondere wijze ter sprake Op
de zgn. „vrije avonden" bestond nl.
voor elke buitenlandsche delegatie
gelegenheid, iets over het eigen 'land
te vertellen.
VANZELFSPREKEND kwam ook
de Nederlandsche delegatie aan
de beurt. Zij vertelde van de kerke
lijke en politieke vragen in ons land,
en sprak eigenlijk heel terloops over
het conflict dat op het oogenblik nog
bestond tusschen de Ned. Bioscoop
bond en de Amerikaansche filmpro
ductie. Tot onze groote verwondering
OVER
TVE post bracht ons een pakje uit
mJ Amerika! Vol verwachting ruk
ten we het touw er af en ontdekten
twee lappen stof. Toen we echter
en meten, om te zien wa
kwam de teleurstelling.
Tante Alice, de eeuwig onprac-
tische, stuurde twee lappen, die bei
den te klein waren. Daar zitten we
nu.
Maar plotseling staan we voor den
spiegel met een mond vol spelden en
hebben het zóó druk, dat we zelfs
de kachel laten uitgaan. En die
nieuwe avondjurk, waar we onze zin
nen op gezet hadden, kan er tóch
komen! Het resultaat van passen en
meten ziet U op afbeelding 1. De
groote lap, twee meter gebloemde
rose-blauwe tafzijde, gebruiken we
voor den rok. Het lijfje, van effen,
donkere stof. zit strak om de taille
en heeft aangeknipte mouwtjes, die
op den schouder even geplooid
De meesten van ons kunnen zich echter
de weelde van een avondtoilet nog niet
veroorloven, en piekeren over het pro
bleem: hoe maken we van tante Alice's
lapjes een aardig namiddagjaponnetje?
Nr. 3 en 4 laten hier een voorbeeld van
zien. No. 3 is een chique namiddag
japonnetje van donkerblauwe wollen stof,
met ingezet lijfje van wit-blauw geruite
zijde. De mouwen hebben de moderne
breede omslagen.
Afbeelding 4 ls een deux-pièce van
bruin wollen stof, met knoopsluiting. De
mouwen zijn, evenals het kraagje en zak
doekje, van rose fantasiestof. Deze beide
laatste modellen kunnen ook heel goed
vervaardigd worden uit twee oude japon
nen, waar we op deze manier een modern
geheel van maken.
Ons zwartfluweelen middagjaponnetje
kunnen we nieuw leven inblazen door het
te garneeren met een kraagje en een ge
weldig grooten strik van een of ander
luxe materiaal (fig. 2).
Het resultaat van al onze moeite zal
zijn, dat we weer „modern" tevoorschijn
komen, zonder onze puntenkaart of por-
al te zeer geplunderd te
temonnaie
hebben.
zelfs niet voor de meest reentzmnige
groepeering, maar de kerken zijn
daar wel zeer bezorgd, over de funes-
fiun vaak uitoefent
brak er toen een minutenlang ap
plaus en gejuich los. Na afloop kwam
de leider der Amerikaansche delega
tie Rev. John Maxwell Adams van
de Pres^yterian Church in Amerika
ons speciaai de hand drukken om ons
geluk te vvenschen met de flinke hou
ding, die Nederland tegenover Holly
wood aannam, en om ons te vragen,
of het niet mogelijk zou zyn, dat ook
in dit opzicht meer contact tusschen
Amerika en Nederland gelegd werd.
Want ook in Amerika zit men met
deze vragen, zij het op een geheel
andere wijze dan btj ons. De vraag,
of men al of niet naar de bioscoop
mag gaan, is daar geen probleem,
maar i J
over de funes
te Invloed, die de film vaak uitoefent
op het gèdachtenleven der menschen
en over de zeer eenzijdige beïnvloe
ding van R.K. zijde in Hollywood.
Vandaar dat de Presbyterian Church
ook een eigen Raad voor Christelijke
Opvoeding heeft gecreëerd, met als
onderdeel een filmbureau, dat zeer
direct Invloed wil gaan uitoefenen op
de filmproductie en tevens de moge
lijkheid wil krijgen, dat de bioscopen
niet verplicht worden door het zgn.
systeem van „block-booking and
blind-buying", elke film, di$ de pro
ductie aflevert, ook te moeten draai
en. Bovendien komt in de Amerikaan
sche kerken de vraag op, op weike
wijze de film in dienst moet worden
gesteld van de groote strijd tegen de
ontkerstening, die in Amerika bin-
nen-kerkelijk nog veel sterker is door
drongen dan bij ons. Rev. Adams be
loofde ons onmiddellijk nd terugkeer
in Amerika den leider van genoemde
Raad te vragen ons te schrijven met
verzoek deze brief op de eerst-volgen-
de vergadering der Gen. Synode^ on
zer Herv. Kerk te willen voorlezen.
Dit la gebeurd, en zoo was ter Synode
aanwezig een brief van Rev. Poling
namens genoemden Raad uit Amerika
met een uitvoerige beschrijving, van
wat tot nu toe reeds was gedaan om
in Amerika te komen tot een ver
antwoorde beynvloeding der film en
tot een juiste afgrenzing van het
machtsgebied der filmproducenten. U
- i**»
met het rapport, dat van Herv. zijde
bej
dat dit prachtig samenviel
et het
over de bioscoop aanwezig was, en
dat zoo uitnemend door Ds. Over-
bosch van Ressen werd toegelicht.
Onze Synode nam van dit schrijven
met dankbaarheid kennis, en besloten
werd, dit contact met Amerika niet
alleen aan te houden, maar ook te
verstevigen. Dit zal nu gebeuren.'
Onzerzijds zal naar Amerika geschre-
Nederland de vraag van film en bi-
ven worden om te vertellen hoe ln
oscoop gezien wordt om op deze wij
ze door eendrachtige samenwerking
steeds meer te komen ter bereiking
van het drieledig doel: Een verant
woorde filmproductie, een juiste film
keuring, maar bovenal en in de eer
ste plaats opvoeding van een gemeen
te des Heeren, die ook de bioscoop
februikt en bezoekt met oordeel des
eld, die alleen een gemeente des
onderscheids en met die waakzaam-
Heeren, die haar Heer verwacht,
kennen kan. MAK.
-KUDJIP
UT*..
Weldadi'gheidszegels „Voor
het kind"
Ook dit jaar zullen in (Je laatste
maand van het jaar weer kinderze
gels verkrijgbaar worden gesteld. De
netto-opbrengst komt, zooals bekend,
ten bate van het bescherming- en
hulpbehoevende kind. Ditmaal zijn de
zegels ontworpen door mej. A. J. W.
BlerumaOostlng. De voorstelling ls
voor alle waarden dezelfde, nl. een
kind te paard in een draaimolen.
De zegels zullen verkrHgbaar zijn
van 2 December t.m. 4 Januari en
behouden tot cn met 31 December
1947 hun geldigheid voor de frankee
ring.
De zegels zullen verschijnen ln de
volgende waarden en kleuren 2 cent
(plus 2 c.) grijs; 4 cent (plus 2 c.)
groen; 7% cent (plus 2Vi c.) rood;
10 cent (plus 5 c.) violet-rood; 20
cent (plus 5 c.) blauw.
„Testament" van Góring m
Te Neurenberg worden afdruk,
ken van een testament uttgege.
geven, dat, naar vele Duitechers
gelooven, de laatste woorden van
Hermann Görtng aan het Duitsohe
volk bevat. Het „testament" is,
aldus Reuter, ongetwijfeld een
vervalsching. De echte afdrukken
worden (n de archieven van den
geallieerden bestuursraad te Ber.
lijn bewaard. Het volk van Neu.
renberg heeft een papierwaarop
stond: >yDe geallieerden waren
knap, maar ik was nog knapper.
De geallieerden hebben den oorlog
aewonnen of zij den vrede «ui-
Zen kunnen winnen hangt van u
af..
In dit utestamentwordt o.m.
verklaard, dat fn een oorïop om
het bloote bestaan bevelen als het
bombardeeren van Warschau,
Rotterdam en Ooventry gegeven
moesten worden.
Dezer dagen kon men in enkele
dagbladen het volgende bericht uit
Frankfort lezen:
„De Duitsche musicoloog dr.
Ernst Hartmann heeft te Hanau
een onbekende opera van Bizet,
„Iwan de Verschrikkelijke", ont.
dekt. De opera zal nog dit seJzoen
door de Staatsopera te Miinchen
worden uitgevoerd".
In het najaar van 1933 kwam uit
Parijs het bericht, dat door den
Franschen musicoloog Jean Clanta.
volne in de bibliotheek van het
Conservatorium te Parijs een aantal
werken was gevonden uit de begin-
jaren als componist van Georges
Bizet.
„Het belangrijkste der gevon
den manuscripttin" wy citeeren
een muziektijdschrift uit die
dagen „Is een opera, „Ivan le
Terrible", die ln 1865. kort na het
succes van Les pêcheurs de
perles, !s geschreden voor het
Théatre-Lyrique te Parijs".
Tien jaar later, op 12 October '43,
zond een speciale correspondent van
De Telegraaf uit Berlijn aan zijn
blad het volgende bericht, dat
klakkeloos in de puurste Telegraaf.
stijl werd opgenomen:
„Geduldige opsporingsarbeid van
een Duitsch muziekhistoricus uit
Hanau heeft te Parijs geleid tot
de sensationeel® vondst van een
onbekende opera van Bizet, waar.
van de partituur, verborgen
onder het stof van vele decennia,
in een vergeten hoekje lag te
sluimeren ln de omvangrijke mu
ziekbibliotheek van het Conser.
vatolre".
„In allerijl werden van Ieder del-
vergeelde bladzijden fotocopleën
gemaakt, waarna men het werk
grondig ging bestudeeren. Daarbij
bleek weldra, dat in den onaan.
zieniyken bundel muzlekpapler, die
op het titelblad het opschrift
„Ivan le Terrible" droeg, een
schat van muzikale schoonheid
verborgen lag".
„Een Duitsch geleerde, de wis
kundige en muziekhistoricus dr,
Hartmann uit Hanau, die zich
Intensief met Bizets levensge
schiedenis heeft bezig gehouden,
kwam op grond van een nauw.
keurig onderzoek van de bestaande
correspondentie tot de conclusie,
dat „Ivan le Terrible" mogelijk
toch nog bestond. H(j ging te
werk als een moderne detective,
combineerde en deduceerde, stelde
hypothesen op en slaagde er ten
slotte In om den kring om het
verloren gewaande werk zoo vast
te sluiten, dat een ontdekking»,
tocht in het Parijsche Conserva
toir® met succes bekroond werd".
Dr. Ernst Hartmann, musico lolg-
oplichter
„Het is met de ontdekking van
dezen „Iwan de Verschrikkelijke"
een merkwaardig ding", schreef de
goedgeloovlge correspondent van De
Telegraaf, en hjj wist zelf niet in
welken zin merkwaardig deze „ont
dekking" in 1943 reeds was en in
1946 nog worden zou. Immers nemen
we aan, dat het bericht van 1933
authentiek is en er ls geen
enkele reden om dit in twijfel te
trekken dan viel er in 1943 noch
in 1946, geen opera van Bizet meer
te ontdekken en rest slechts de
conclusie, dat dr. Hartmann uit
Hanau, geleerde, wiskundige en
muziekhistoricus, eerder dan als een
moderne combineerende en deducee.
rende detective, als een moderne
oplichter is te werk gegaan en kans
heeft gezien ln October 1943 de
Duitsche bezetters van Parijs en ln
October 1946 de Amerikaansche
bezetters van HessenNassau voor
't lapje te houden.
Een Duitsche „bewerking"
Nadat Hartmann ln October '43
„Iwan de Verschrikkelijke" „onder
het stof van vele decennia", (aat hij
er waarschijnlijk zelf eerst op ge.
legd had), te voorschijn had. gehaald.
zou hij althans volgens het Tele-
graaf-bèricht, de partituur naar de
„Reichsstelle ftir Mus.kbearbeitung"
te Berlijn hebben gezonden, hetzelfde
instituut dat zich bezig hield met
het „arisieren" van muziek van
Joodsche componisten, zooals de
..Sommernachtstraum" van Mendels-
sohn.Bartholdy. Dit rijksbureau zou
onder leiding van een zekeren pref.
Moser een Duitsche bewerking van
den tekst ter hand nemen waarbij
niet alleen de naam van de opera,
doch ook het onderwerp zou worden
gewijzigd.
„Het werk zal niet meer de
geschiedenis van den Kusslschen
tsaar behandelen, doch een epos
worden uit den Merovingischen
tyd, waarby de handeling zich zal
afspelen ln het West-Frankenryk
omstreeks de zesde eeuw onder
den gef Ingeerden koning
TurpUn".
„Don naam Turpyn heeft men
gekozen, omdat hij de jambische
versmaat In den Franschen tekst
het accent viel op den tweeden
lettergreep van Ivan, wat in de
Duitsche taal niet het geval ls".
Prof. Moser maakte den corres
pondent van De Telegraaf wijs, dat
men tot deze veranderingen was
overgegaan, „omdat de muziek geen
Russisch timbre heeft, doch een
uitgesproken Fransch karakter
draagt
De ware reden van dit vandalisme
is gemakkelijk te rader. Reeds vanaf
den eersten dag, dat Duitschland
met de Sovjet-Unie ln oorlog was,
werd in Duitschland en de bezette
landen systematisch alles geweerd
wat Russisch was of met de geschie
denis van Rusland verband hield. De
groote Russische schrijvers en com
ponisten mochten niet meer gelezen
en gehoord worden. Nog in 19-10
probeerden de Duitschers met een
verfilming van „het liefdeleven" van
Tschaikowsky een goeden beurt btf
den (toen) Russlschen bondgenoot
te maken. Ruim een jaar later mocht
Tschaikowsky niet meer gespeeld
worden
Blijkbaar vonden de Duitschers da
muziek van „Iwan de Verschrikke
lijke" te mooi om ze niet uit te
voeren en zagen ze er daarom geen
been fn de moeilijkheid van het al ta
Russische onderwerp op te lossen,
door een Duitsche tekstbewerking,
waarby een simpel accent beslissend
kon zijn voor een nieuwen titel en
een nieuw onderwerp.
Hoe Hartmann kans heeft gezien
om Iwan de Verschrikkelijke op
nieuw tevoorschijn te brengen en
thans weer onder den oorspronke.,
lyken titel, is een raadsel.
Van tweeën één, óf hy is ér In
geslaagd nog vóór het einde van den
oorlog de origlneele partituur van do
„Reichsstelle ftir Musikbearbeitung"
weer los te krygen óf „Iwan de Ver.
schrikkeiykc" heeft Beriyn nooit
gezien en ls door dr. Hartmann
zuinig bewaard onder het motto i
Wie weet, misschien komt het ding
me nog eens van pasl JOH. B."
VOOR de zaak „Het Nieuwste
staat Usetje LJdeituit, [Snufje"
en haar neusje drukt het nufje
haast nog plat tegen de ruit
Wat een hoedjes z(jn daarbinnen,
vast het nieuwste uit Parijs;
kom ze zal maar eens beginnen
met te vragen naar den prgs.
O, het oude eikeldopje
kan ze waarlijk niet meer zien,
zou zoo'n bloeanhoed haar blond
kc,
niet erg aardig staan misschien
..Goeden morgen, juffrouw Wiegel
ik wou een charmanten hoed..."
„Past U eens hier is de spiegel;
deze staat bijzonder goed..,"
Pure bloemzH moet U weten,
't nieuwste nieuwtje uit Parijs.
voor U die hebt opgesleten
bent U oud; U vroeg den prijs?
Vier pond mooie beukenoten,
nee, 't hoedje moet iets scneef. -
en twee kik) gave groote
hazelnoten, 't ls te geef!"
Zal ik hem dan maar bezorgen,
la, er wordt weer thuisgebracht,
nee, het kan niet éér dan morgen,
had U dan vandaag gedacht?"
.,'k Neem hem mee, hoor
Juffrouv
Wiegel,"
roept Lisetje vroollik uit.
en ze zet hem voor den spiegel
flink scheef op, die LJdeituit.
..Tc Zal U dadelflk betalen,
krijg ik eventjes crediet?
'k Ga meteen de nootjes halen;
'k hen al weg, zooals U ziet!"
En Liesje, op haar kopje,
t nieuwste Snulje uit Parijs.
tikt niet meer naar 't eikeldopjc.
lat versleten is en grijs
R v P
