SLII8PEIS VELLEN EEN OCEANKREHS Het millioenenschip „Kormamiis" maakt zijn laatste tocht Het Kerstfeest a!s huiselijk feest Nood in Rome Wille komt te hulp Roode rozen in den winter Eeebs de trots van Frankrijk 19331 28 92 Waarom eigenlijk geen vruchtboomen ftIJ open xceer kunnen nu ook vruchtboomen gevlant worden. Laten we het dezen tceer over ap pels en peren hebben. In de mees te tuintjes treft men wel sier. appels en sier-peren aandoch geen echte appels en peren. Waar om eigenlijk niett Ze bloeien minstens even mooi als de sier- soorten, terwijl ze bovendien nog vruchten kunnen voortbrengenU moet niet op mUdden rekenen, maar och, alles wat de boom nan vruchten schenkt is meegenomen. Hot ïn den oorlogstijd. In het concentratiekamp in Amersfoort zit gevangene op zijn krib. Een stuk papier ligt op ziin knieën. Hg mag aen maandelijkschen brief naar hu» schrijven. Hij rekent uit. wanneer de brief er zal aankomen: eerst de cen suur dan de post. Het zal over een week zyn en over een week is zijn vrouw jarig. En hii schrijft: ..Mijn lieve vrouw, laat ik dan de eerste zgn die Je gelukwenscht met je ver jaardag. Het zal voor jou wel geen feestdag zijn. Maar doe je best er toch een feestdag van te maken voor de kinderen, want o vrouw, houd de huiselijke feesten in eere!" Om hem heen: honger, Ifoude, ver. nedering, haat. Thuis: warmte, liefde, troost. En van uit zijn diepe ellende ziet hg als het hoogteount van het gezins leven: het huif'nke feest. Wanneer wij dit jaar weer'Kerst feest gaan vieren met ons gezin, dan doen wn dit al? na-oorlogsche men- schen. tVij zijn ouder en wijzer dan vóór den oorlog. WH weten nu goed. hoe donker de wereld kan zyn en hoe slecht en duivelsch het menschenhart. En wij zien hoe nog steeds de duis. ternis over de wereld ligt. Hoe er nog steeds geen vrede is en geen broeder. wel prettig uitzag, met boulevards, pleinen en triomfbogen. De tegenwoordige regeering ech ter, een coalitie, ontwierp kortelings een programma voor de werkver schaffing. Enorme geldsommen wer den uitgegeven aan totaal overbodi- fe grondwerken, uitgevoerd door aatzuchtige particuliere monsterbe. dryven, zonder staatstoezicht. Van het werkverschaffingsplan ls alleen een groote post op de staatsschuld overgebleven. Het Zuidelijke tempe rament veroorzaakte ten slotte bloe dige tumulten voor en ten deele zelfs in het Viminale, het ministerie van Binnenlandsche Zaken. De oproerlingen zijn aan een zacht lijntje gehouden en voorloopig tevre den gesteld met een plan tot hervor ming van dit-en-dat. waardoor de hoop weer ontvlamd ls. En gelukkig zien de nieuwe plannen voor open bare werkén, enz. er solider uit, zoo dat nieuwe botsingen tot heden uit gebleven zyn. Maar het Italiaansche volk pie kert zich moe en ziek op de dage lijks terugkeerende problemen voor het gewone levensonderhoud. En deze ..kleine" zorgen dringen de be langstelling voor politieke activiteit op den achtergrond, of zelfs geheel op zfl. Dat is maar al te duidelijk ge bleken uit de recente verkiezingen waaraan 50 der bevolking geen deel heeft genomen. En wat dit voor gevolgen gaat hebben Met z*n rechterpoot grgpt Wilile dan den brief en als de wind stuift hg op de veelvraat af die Juist weer aan zfo'n maal begint. Plots gaat Willie aan hat krjjschen! Neen. hoe heeft hij dAt geleerd! En de houtduif schrikt zóó hevig, dat hjj hem onmiddellijk smeert. ..Hel, wacht even!" gilt dan Willie, ,,'k Heb een brief!" Maar 't baat niet meer. Dikke houtduif is een bangerd: in dien tuin komt hg nooit weer! En de vriendjes juichen vroolgk: ..Ha, die Willie! Heel veel dank!" En dan gaan ze met hun allen smullen rond de voederplank. Elndeljjk neemt Willie afscheid: 't Is een reis nog naar de kust! Welvoldaan keert ieder huiswaarts en de tuin ligt weer in rust Plet het Padje sluit de kastdeur achter brief en potlood toe. „Jammer," denkt hij, ..al die lettere liefde, maar neg altyd haat, wreed heid en zelfzucht. Wij zouden graag een muur willen bouwen om ons gezin, om onze kin deren te beschermen tegen de mach ten der duisternis. Maar kunnen wtj dat? Alleen als ons gezin geplaatst wordt in den lichtcirkel, die om Chris tus heen is. alleen dan zal het fce. stand zijn tegen de aanvallen van den vorst der duisternis Niet onze kracht kan deze afweren, maar Zijn kracht. Niet onze liefde kan onze kinderen beschermen, maar Zün liefde. Kerstmis Christus's licht opge gaan over de wereld. Kerstmis Chrlstus's licht opge gaan over ons gezin. Daarom is het Kerstfeest het heer. lykate. het rijkste van de huiselijke feesten. Daarom megen we het niet elkaar vieren als een gewijd, een hei lig feest. Ja, een feest, een echt feest. Niet alleen maar een paar plechtige Zon dagen. met veel kerkgang en veel radiomuziek. Maar een echt huise lijk feest, met een versierd huis en een kerstboom, waar oud en jong zich om heen verzamelt. Vindt U dat ontwijding van het Kerstfeest? Vindt U dat een vermenging met heid'»)sche motieven, een neerhalen van het menschelgke niveau van wat goddelijk moet blijven? Wilt U het Kerstfeest vieren zonder dennen groen en kerstklokken? Neen, dan kan Ik het daarin nic* met TJ eens zijn. Ik geloof dat wij dankbaar gebruik mogen maken van al de hulpmid delen. die de traditie ons geeft, cm het sroote doel te bereiken: een feèst te vieren met he» gehele gezin, waar in onze blijdschap tct uiting komt over de verlossing van de wereld en va*1 ms 7e'f Wel zullen we moeten zorgen dat de hulpmiddelen, die we gebruiken, ook werkelijk symbolen zijn. We «te ken geen vlag uit het raam. eh we hangen geen kleurige slinger» op» z~oals b'i een verjaardag. We ge bruiken bij de verslering van ens huls alleen het wit van' de sneeuw, het groen van de natuur en het rood van net licht. Want midden in den winter, als de sneeuw op de takken der den nen ligt. midden m de diepste duis ternis. ls een groot licht opgegaan. Laat nu de klokken beieren, dat heel de wereld hef wete! Daarom hangen 'we kerstklokken tusschen het groen. En al begrijpen de kinderen niet al tijd de symboliek van de handeling, ze endergaan met open harten de be koring er van. Nooit zou ik willen missen de vreugde van het gezamen lijke versieren van het huls. Eerst komt de wandeling naar het bcsch. om sparre-appels en denne- takken te balen. Dat is de eerste prettige middag, 's Avonds mogen de kleintjes wat langer op Wijven, want de snarre-aopels, even ge droogd bij de kachel, moeten verguld of verzilverd worden. Ook knippen we cartonnen sterren om te vergul den. Den volgenden dag worden de ka mers en de gang Versierd. De grootste Kerstklok hangen we bh de voordeur, zoodat ieder die binnenkomt hem da delijk ziet. Laat nu de klokken beie ren. dat heel de wereld het wete! Met takken dennengroen, hier en daar een ster er tusschen. met kerst, klokken en hulst brengen we den win ter in ons huis. Om de lampen komt rood papier. Een beetje sfeer, een beetje sen timentaliteit. toe maar. spot ge mis schien. Maar kent ge de kracht van deze sfeer? Weet ge, hoe zulk een Kerstfeest nog Jaren lang de kinde ren naar huis zal lokken? Er wordt een kerstboom binnen ge haaid. Alle kinderen kunnen weer helpen bij het vasttimmeren en het versieren Als hij klftar is en in een hoek van de kamer te wachten staat op den grooten fiag. dan begint de spanning te groeien. Dat er in de keuken hard gewerkt wordt, dat er geuren in huis komen van gebak en aebraad, ook dat vind ik geen ontwijding van het Kerst feest Wij vieren feest op onze men. scheliike manier. Op een versierde Kersttafel liefst alleen door kaarsen verlicht, behoort een heerlijke maal tijd. Maar laat deze maaltijd niet het belangrijkste van het Kerstfeest in huis worden, want dat zou ik wel ontwijding vinden De versierde kerst tak behoort op het tweede nlan. Het hoogtepunt moet ztjn: de Kerst feestviering rond den branden den kerstboom. Het kerstverhaal ver teld door vader of moeder. Het ro mantische verhaal, verteld of \por- gelezen door een der oudere kinderen. Het gezamenlijk zingen en het ge- zamenMik bidden. Fn het geboeid al maar kijken naar de lichtjes in den kerstboom En ten slotte het ontvan gen van het kleine geschenk, dat ons san het Kerstfeest moet doen her inneren: een kalender, een boekje, een tekst. M J. de Geus-Smelt. Moeilijke winter voor de Italianen WANKELE maanden geleden spra- ken wö een Jongen Italiaan, die met een diplomatieke opdracht in Parijs was. Wij maakten terloops kennis op een bankje in den Jardln du Luxembourg, waar we ons in het Zuidelijke zonnetje koesterden. Wij voelden ons gelukkig, zoodra we het Parijsche klimaat met het Holland- sche vergeleken. Toen we onze er varingen gtngen uitwisselen, keek de, ons tot dien onbekende, buurman verontwaardigd en mompelde ln ge broken Fransch superlatieven als „Merveillose" iets over zgn vader- landache zon ln Rome. \jy kenden Rome nog niet uit eigen ondervinding, maar namen van den Italiaan gaarne aan, dat het daar voortdurend zomer is altijd zon, altijd luchtige kleedij en altijd gebronste slgnorita's. Met de grijze Hollandsche luchten ver op den ach tergrond beaamden wij alles, wat Slgnor N. ons vertelde en ViJ beaam den evenzeer het verrassende „mer veillose". Het blijft gesn zomer En nu krijgen wij een sombere correspondentie over den economi- schen toestand ln Italië op ons bu reau en wij moeten constateeren. dat die „merveillose" Italiaansche zon nauwe relatie onderhoudt met de Italiaansche economische situatie Immers, zoodra het winter wordt in Ita'ië. breken de zorgen los over het volk, dat jarenlang ln den greep van het ..veel belovende" fascisme gevan gen was. Daar zijn zes Jaar oorlog bijgekomen, evenals een zevende jaar Geallieerde bezetting. Zorgen'kwellen 95 der Italiaan sche bevolking. Italië staat voor een nieuwen winter, die weinig hoopvol ler 1b. De levensstandaard Is zoo ont aard. dat het verschil tusschen wel gestelde burgers en arbeiders Ls weg gevallen. We onderscheiden nu eigen lek alleen nog paupers, die met Tage salarissen de hooge prijzen voor le vensonderhoud niet betalen kunnen, en kapitalisten, die astronomische bedragen besteden in den zwarten handel en dan nog genoeg geld over houden, om zich te vermaken. Zoolang de zon schijnt kunnen de meeste Italianen zich bedruipen, zij 't schamel, met zelfgekweekte pro ducten, die op den Italiaanschen bo dem. gevoed door de gulle zonnestra len. naar tevredenheid groeien. Maar ook ln Italië wordt het winter, min der lang en minder hevig dan in de Noordelg'ke landen, maar toch streng genoeg om het Italiaansche volk in zorgen te dompelen. Zorgen, die een aanhoudende economische crisis ver oorzaken. een crisis, die de belang stelling voor de politiek by den tobr benden burger doodt. Een volk, dat geen belangstelling toont voor zijn politieke leven, ls rijp voor een fascistische dictatuur, of voor den ondergang. De dictatuur van den „Yellow Ceasar" ls uitge bannen, maar daarvoor in de plaats ls een economische chaos ingetreden, die zoo'n grooten omvang aangeno men heeft, dat het volk niet meer gelooft in beloften en zichzelf ver liest in matelooze apathie. Een rustende regeering De schuldvraag stellen, ls haar be antwoorden. Daarmede is overigens niet gezegd. <}at de vraag, wie aan den tegenwoordigen toestand in Ita lië schuld heeft gemakkelijk te be antwoorden ls. Natuurlijk komt veel voor rekening van het „G(j znt niets, Uw volk is alles"-systeem der fas cisten. die de gewoonte hebben, deze slogan daadwerkelijk in den zin ..Gij zjjt niets en Uw volk ls heelemaal niets" te demonstreeren. De fascisten ontwierpen een herbouw-plan voor Rome. waarvoor geen enkele inwo ner behoefte gevoelde, maar water Keetje Hagedis werd mager, Jimmle Kikker bijna ziek en die Pietje kreeg waarempel weer eens last van rheumatlek. Neen, die houtduif moest zoo spoedig mogelijk hier maar vandaan en nu wilden ze hem vragen weer naar 't bosch terug te gaan. Pietje bad een stukje potlood ln zijn oude kabinet en Roel had vanuit de vuilnis emmer dit papier gered. Toen schreef Pietje het verzoekschrift. maarnu kwam de moeilijkheid: wie zou 't aan de houtduif geven? Niemand was daartoe bereid! ,,0," roept Willie, „ls dat alles! Ik durf best hoor. Geef maar hier. Gunst, daar komt ie Juist gevlogen. Ie hij dat, dat dikke dier?" Niemand zegt wat, allen knikken, kijken in groote spanning toe, wat er nu zal gaan gebeuren, 't Wordt hen al wat bang te moe! Werglssen Is memcheiyk Toen er by de fam. McCarthy uit Wolverhampton gebeld werd en een onbekende man moeder McCarthy een bouquet bloemen ln de handen drukte, kwam haar echtgenoot naar voren en stak zyn vrouw in blinde jalouzie neer. Daarvoor stond hy onlangs terecht en kreeg 10 Jaar gevangenisstraf op te knappen, hoe wel, naar later bleek de onbekende minnaar zich in het adres vergist had. OP z'n wij'de, witte wieken, krgschend met een felle schreeuw, kwam gedreven door den zeewind aangevlogen Willie Meeuw. JJv'rig speurt hy naar beneden: ha. dat wordt bekend terrein! Daar, in dit huis kreeg hg eten. Hoe lang zal 't geleden zyn? 't Was die barre hongerwinter Kyk, ginds bij die platte steen Neen, wat ziet hy? Al zijn oude vriendjes zitten daar byeen! Met een kreet laat hy zich vallen, even heerecht er groote schrik, maar dan juichen allen: „Willie!" en is ieder in zyn schik. „Hè", zegt Willie, „wat gezellig! Weten jullie nog van toen 't Gaat nu beter, hè. maar zeg eens, wat zijn jullie hier aan 't doen?" Alles schreeuwt weer door elkander. „Stilte!" roept dan Roeltje Rat. ..Zoo kan Willie niets begrypen. 't Woord ls eerst aan Pietje Pad.". „Neen," zegt Pietje, „Annebetje Muls verzon het en die kan alles heel wat beter zeggen. Want die weet er alles van." Toen vertelde Annebetje. hoe al wel een week of vier dagelijks een groote houtduif in den tuin kwam, zóó'n dik dieré En die slokt' eenvoudig alles wat er op de voederplank werd gestrooid door kleine Ankie zonder ooit een woord van dank. Niets bleef voor de vriendjes over en ze hadden heusch wel trek! Hè, Selientje Slak, die liep het water ervan in de bek! Normandie heef de haven van New York verlatenEr is een tijd geweest, dat een dergelijk bericht flink opgemaakt in de wereldpers verscheen en door velen gretig werd gelezen. Thans werd het vertrek met enkele regels afgedaan. De Normandie gaat de vergetelheid tegemoet. Het schip, eens de trots van Frankrijk en een symbool voor de scheepsbouwkunde der geheele wereld, maakt zijn laatste reis, naar Port Newark. waar sloopers gereed staan om het tot schroot te verwerken. 161.000 Dollars heeft het daarvoor nog opgebracht. De bouw kostte negeqhonderdmillioen francs. - i den Blauwe Wimpel had veroverd (in BEHOEFTE AAN CROOTSCHE DAAD Alles wees er op. dat Frankryk behoefte had aan een grootscher daad en daarvoor zeer veel wilde of feren. De Normandie, die ln Juni 1935 door den president der republiek off.cieel werd ingewijd, had zoo als gezegd een lengte van 313 me ter. De Eiffeltoren is dertien meter korter! vyf jaar lang hadden 25 in genieurs er aan gewerkt, bygestaan door 250 teekenaars. Nooit was een schip zoo luxueus ingericht. Neg en- ha nderd miliioen dure francs offer de Frankrijk, vechtend voor zijn prestige, er gaarne voor. De havens van St. Nazalre, waar de' bou-w plaats had (op 26 Januari werd er de eerste plaat van de kiel gelegd) en Le HAvre, werden er zelfs voor vergroot. EEN NIEUWE SENSATIE QP 29 Mei 1935 verliet de Norman die Le Hdvre voor zijn eerste reis. Tragisch ls het einde van dezen oceaan: eus,eens drager van de roemruchte Blauwe Wimpel, de frootste en snelste boot ter wereld, et drijvende paleis, dat Engeland's grootse he Queen Mary geheel op den achtergrond drong. Reeds by de te waterlating op 29 October 1932 was er veel belangstelling voor de Nór- mandie. Medegedeeld werd, dat de Compagnie Générale Transatlantl- que, de eigenaresse, het alleen voor den dienst Le HAvreNew York had bestemd en dat het schip dezen af stand ln 4U| dag zou afleggen. Wat interesseerde den leek toen nog by. zonderheden, als het feit, dat de wa terverplaatsing 79.280 br.reg.t. was, dat de lengte 313 en de breedte 36.40 meter bedroeg en dat het schip zou worden gedreven door stoomturbines tot een gezamenlijke sterkte van 60.000 pk. Een snelheid van 28 knoo- pen zou mogelijk zyn Dat interesseerde ook vele leeken! Want men kende het trotsche record van het Italiaansche schip Rex, dat De Normandie ontnam den roem- rachten blauwen wimpel aan de Queen Mary, waarvan hierbij een afbeelding Alle scheepvaartkenners volgden de berichten met een bijzondere belang stelling. En wie nog aan de snelheid had getwijfeld, werd wel zeer ver rast. De Normandie had den aange kondigde n 4^ dag zelfs niet noodig. In vier dagen, drie uur en twee mi- ntiten, met een gemiddelde snelheid wn 29.98 knoopen, veroverde het schip den wimpel. Men vergeleek de prestatie met het oudste record, dat vo» het Britsche schip Campania, hetwelk 21.06 knoopen noteerde. Frankryk Juichte en ook New York had feest. Uitstekend was de stemming aan boord van de Nor mandie. toen deze op 12 Juni 1935 den terugtocht aanvaardde. Opnieuw volgde een sensatie, de afstand tusschen het licht- llchtsohip Ambrose- en B.schop Koek werd afgelegd in 4 dagen 3 uur en 28 minuten, \net een ge middelde snelheid van 30.35 myi Hierdoor werd zoowel het re cord van de Bremen (Duitschland) als het eigen record op de heenreis verbroken. Wel overtrof de Queen Mary de'pres tatie korten tyd la ter, maar op 28 Maart 1937 seinde de gezagvoerder van de Normandie, dat d'.t schip wederom op de Blauwe Wimpel be slag had gelegd, thans met 4 dagen 6 minuten en 43 secon den. En op 8 Augus tus 1937 werd de Queen Mary opnieuw ln de schaduw ge steld: de Normandie brak het snelheids record voor den over tocht van den Atlan- tlschen Oceaan van Oost naar West, door dezen af te leggen in 3 dagen 23 uur en 2 minuten, met een ge middelde snelheid van 30.58 knoopen. in den tuin moogt planten. Integen deel doch plant dan Etoile de Hol- lande of Generaal MacArthur. Dat ztjn een paar prachtige soorten. Zoek in een naar alle zijden inge sloten stadstuintje echter met naar de mooiste soorten, doch naar de sterkste. Rozen hebben een open standplaats noodig, hetgeen nog niet wil zeggen, dat u ze maar op den vollen wind moet planten. Kent u de baby's of Polijantha-roosjes, de zoo. genaamde trosrozenf Die zijn verba zend sterk en groeien en bloeien ook op minder gunstig gelegen plaatsen. Enze worden lang niet zoo gauw ziek als de fijnere soorten. Rozen hebben een voedzamen grond noodig. Meng dus watm stalmest door den grond. LjET aanplanten van vruchtboomen is een secuur werkje. Ze voorden immers niet voor één jaar geplant, doch ge hoopt er uw heele leven lang plezier van te hebben. Plant daarom alleen het allerbeste aan. Kijk niet op een paar kwartjes. Hoofdzaak is: goede soorten en gezonde boomen, die op den juisten onderstam veredelt zijn, want ook dat speelt een zeer groote rol. Wanneer ge er geen ver stand van hebt, bezoek dan een vruchlboomkweekerij en vertel wat uw bedoeling is. Voor vruchtboomen moet u over de noodige ruimte be schikken. Tusschen een paar andere heesters inplanten is niet mogelijk: ze moeten zich ongehinderd kunnen ontwikkelen. Wanneer de vrucht, boomkweeker dan ujeet hoeveel ruim te u voor één of meer boompjes be. schikbaar hebt, uit wat voor grond uw tuin bestaat, hoe de waterstand is en tenslott de standplaats en op zichte van de zon, zal deze u wel zeggen, welke soorten in uw tuin met succes kunnen worden aangeplant. J^OODB geraniums beginnen op den duur te vervelen, hoewél we ze de laatste jaren in veel mindere mate hebbeit kunnen aanplanten, om de eenvoudige reden dat ze zoo goed als niet te koop waren. Dat zal vol gend jaar wel weer anders zijn, doch het aanplanten van geraniums brengt zijn bezwaren mee. Men moet .ze na melijk eiken voorzomer weer plan ten. Deze geraniums worden meer en meer verdrongen door laagblijvende dahlia's. Doch niet alleen dahlia's, ook rozen plant men tegenwoordig veel aan. Wanneer rozen het eenmaal naar hun zin hebben, kan men er jarenlang plezier van hebben. Ze zijn niet duurder dan een geranium en ze gaan veel langer mee. Zeker, ook geraniums Pelargoniums kun nen met veel zorg wel worden over gehouden, doch daar komt over het algemeen niet veel tx»n terecht. Wan neer onze struikrozen echter tegen den winter een weinig gedekt wor den, kan men er jaren van genieten. TJ idlt natuurlijk die prachtige, don- ker.roode rozen in den tuin plan ten, rozen waarvan u midden in den winter een boeket van den bloemist kreeg. U heeft naar den naam ge vraagd en het bleek de Hadley te zijn. In den tuir geplant, viel het re sultaat echter uantg tegen. Dat is geen toonder: de Hadley is wel een prachtige kasroos, doch vpor fu4n- beplanting minder geschikt. Dat wil niet zeggen, dat u geen roode rozen De Qeldersche roos.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1946 | | pagina 7