Maatschappelijk lustoord in moderne oase NOORDHOLLANDERS ALS „VERNUFTELINGEN KALEIDOSCOOP Schadeloosstelling aan oorlogsgetroffenen in gevaar W1 De Berger Volkshogeschool Erpigratie, tolunie en sociaal werk in cursussen WIE BERGEN (N.H.) zegt heeft doorgaans alleen het oog op langharige en ruwbaardige artisten; hij zal, indien hij zelf niet tot het genus Bergenees behoort met een flauw glimlachje het woord #,vreemdelingenindusjrie" tussen zijn tanden sissen en hij vergeet dus.... het complex volkshogescholen, dat van deze kuststreekgemeente een middelpunt heeft gemaakt voor allen, die er op uit zijn hun kennis aangaande de stad of het land te verdiepen. Want laten wij ons niet vergissen: het is voor Bergen zeer belangrijk als blijkt dat in 1946 naar schatting 20.000 gasten in dit dorp hebben overnacht op de onlangs gehouden jaarver gadering van de Bergense V.V^V. kwam ter tafel dat de nieuwe boulevard in Bergen aan Zee in dit voorjaar hersteld zal worden, dat het Openluchttheater geheel klaar is maar niemand ver- gete, dat de naam Bergen thans ook op de lippen van hen is, die vroeger geen gelegenheid hadden over deze oase achter de duinen te denken. CEN OASE inderdaad op de rand van de duinen en de weiden is men er binnen enige jaren in geslaagd een centrum te stichten, waar alle mogelijke Nederlanders elkaar ontmoet hebben en waar vreemdelingen zich verwonderden over de ener gie, die hier, in naam van ons volk, aan de dag is gelegd. Als een middeleeuwse burcht ligt „De Zandhoeve" hoog langs de weg, die ach van het verge ten Schoorl naar Bergen slingert cn als een statige Friese state prijkt het Oude^Hof tussen de bomen op een weg, die geen mens ooit zal vergeten, die eens het voorrecht gehad heeft in de winter van Bergen naar de Frans man te lopen. Deze twee ..kas telen" vormen de Volkshoge scholen in onze provincie. Nieuwe cursussen Voer de maand April staat een zeer belangwekkend programma te wachten. Van 7 tot 9 Maart komt het onderwerp „Het maatschappe lijk werk in en rond de bedrijven" ter sprake. Wie thans nog de euvele moed mocht hebben zich de belang rijkheid van de sociale kwestie te ontveinzen, kan onmogelijk staat maken op enig inzicht in de moder ne verhoudingen. Op de Volkshoge school zal gesproken worden over de inhoud en de omvang van het maatschappelijk werk; vraagstuk ken over de uitvoering hiervan, de onderlinge verhoudingen in het be drijf, de taak van bet bedrijf, etc. zullen ter hand genomen worden. Niet alleen leiders van sociale af delingen, met alleen maatschappe lijke werkers moeten zich deze kwestie aantrekken. Ook de direc teur, de administrateur, de baas. de arbeider en de kantoorbediende heeft er belang bij, dat zij inzicht krijgen in de verhoudingen in de bedrijven. Br wordt echter niet aïleen gepraat op xo*n Volkshoge school; wandelingen in een om geving, die tot de mooiste van cos land wordt gerekend, prac- tiscfa werk, zang, gemeenschap pelijke besprekingen etc. staan op ieder programma. Op 7 Maart zal de hrbeidsinspec- trice in algemene dienst, mej. M. Beiden, een algemene inleiding ge ven "Óver het maatschappelijk werk in de bedrijven. Op Zaterdag 8 Maart wordt dit onderwerp behan deld in studiegroepen o.l.v. de heren H. Jongbloed, secretaris van de stichting van de Arbeid te Den Haag en lr. J. D. Zijp uit Breda. Des avonds bespreekt mej. E. Gou- bitz haar ervaringen opgedaan op bet internationale congres over maatschappelijk werk in de bedrij ven te Parijs, gehouden in deze maand. De heer P. C. Boone van de fundatie „Werkelijk "Dienen" zal een voordracht houden over zijn ervaringen in Zwitserland. Des Zondags tenslotte zal ge tracht worden aan de hand van de conclusies der studiegroepen een samenvatting te geven; mr. J. F- de Jong, de directeur van dé school voor maatschappelijk werk te Am sterdam zal zich met deze zware taak belasten. De jongeren in het bedrijfsleven Van 10 tot 22 Maart worden voor. 'jonge arbeiders uit het bedrijfsle ven, voor studenten en MTS-e,rs in praetijktijd een tweetal zeer be langrijke onderwerpen behandel. Wélke is de plaats en de toekomst der jongeren m het bedrijfsleven, cn Hoe leven we in onze steden, luiden de vragen, die op deze cur sus hun antwoord zullen krijgen. Be Tolunie Er is veel geschreven over de Tolunie, welke tussen Nederland, België en Luxemburg gesloten is. Er waren lieden, die 'net niet ver der brachten dan een droom van vele cn zeer goedkope goederen. 'Anderen ais super-idealisten zagen de weg geopend naar een nieuwe wereld en hoopten vurig, dat de Vollenhoviaanse gedachte m ons land oprüetfw een vooraanstaan de plaats in het wereldbestel in te doen nemen, bewaarheid zon wer den. Met beide voeten op de grond kan men echter gaan staan als men een cursus aan de Volkshogeschool gaat meemaken over.... de span ningen en problemen, die deze tol unie teweeg zal brengen op het ge bied der sociale verhoudingen in de betrokken landen. Van 11 tot M wordt n.1. een bijeenkomst georganiseerd in overleg met het comité van BelgischNederlands Luxemburgse samenwerking, waar op belangrijke figuren op het ter- rem van de samenwerking het woord zullen voeren. Emigratie naar Frankrijk, Meer dan ooit bestaat er tegen woordig in ons land belangstelling voor de emigratie. Zoals men ons vanwege de Volkshogeschool Allars- oog te Bakkéveen schreef: „Tien duizenden jonge boeren zitten in Nederland te waditen op een eigen bedrijf en dat, terwijl de landbouw gronden reeds meer dan wenselijk versnipperd zijn. Voor velen is dan ook het uitzicht vrij hopeloos. En hoewel het uiterst gewenst zou zijn deze tienduizenden binnenlands productieve en aanvaardbare arbeid te verschaffen, voor allen zal dit wel niet mogelijk zijn. Meerderen richten dan ook hun blikken naar het buitenland, voor al ook de boerenzoons. Emigratie, waarheen dan ook, blijft echter een riscante zaak, welke zeer degelijk dient te worden voorbereid. Vele zogenaamde wilde emigranten ver trokken vol moed, doch hielden in de vreemde slechts met moeite stand of mislukten volkomen. Daar is niemand bij gebaat en elke emi gratie zal dan ook zo verantwoord mogelijk moeten plaats vinden. Een juiste voorlichting, naast kennis van de vreemde taal en kennis van de vreemde gronden en landbouwmethoden zijn in dit verband eerste voorwaarden. Tot het geven van deze voor lichting worden op de Volksho geschool regelmatig korte voor bereidende emigratiecursussen gehouden, welke bedoeld zijn om de eventuele belangstellen den inlichtingen te vast rekken en hun met raad en daad bij te staan, terwijl zij tevens de gele genheid bieden een verant woordde selectie toe te passen onder de cursisten. Zij, die geschikt worden geacht voor emigratie naar Frankrijk, kun nen daarna deelnemen aan de drie maandse cursus op het emigranten- centrum Chateau de Meridon nabil Parijs, waar hen-» kennis van de Franse taal, -landbouw en bodem wordt bijgebracht en hetwelk voor de in Frankrijk reeds aanwezige emigranten steeds een tehuis en steunpunt bij eventuele moeilijkhe den bedoeld te zijn. Indien men dus plannen mocht hebben naar Frankrijk te emigreren, wende men zich tot 'de Volkshoge school „Allardsoog" te Bakkeveen, welke gaarne nadere inlichtingen verstrekt. De eerstvolgende voorbe reidende cursus vindt plaats van 3 15 Maart a.s. Wij verwijzen naar de grote be langstelling alom in den lande voor deze vraagstukken: er is een semi- officiële organisatie opgericht, de Stichting Landverhuizing, die, vol gens den secretaris van de Centrale Stichting ^Landbouwersorganisatie, Mr. Biesheuvel, de emigratie bemoeilijkt. De heer Biesheuvel verklaarde onlangs: ..De idee van emigratie heeft tegenstanders omdat men vindt, dat zij de kracht van ons volk verzwakt en een kapitaalsvlucht uit Nederland in de hand werkt. Kan een volk echter met onverschillig heid aanzien, dat zijn eigen leden een ellendig en ontevreden bestaan leiden, terwijl zij elders in de we reld een gezond bedrijf zouden kun nen opbouwen? Bovendien kweken de emigranten in hei buitenland een brok goodwill voor Nederland en zij zijn zelfs in staat de politiek van het land te beïnvloeden." Volgens den heer Biesheuvel bestaat er voor den Nederlandsen boer in Frankrijk een goede bestaansmogelijkheid. Tn 1946 slaagden 69 gezinnen er in naar Frankrijk te komen, doch voor 1947 staat de emigratie stop omdat onze regering slechts een tachtigtal gul dens als deviezen toestaat Deze en talrijke vraagstukken zijn doorlopend aan de orde. Wie er meer van wil weten: de weg is hem thans aangewezen! Hebben amateur- uitvindinkjes zin? LIET moderne leven is jach tig, zo zelfs, dat het einde van ónze jacht in zicht schijnt te zijn. De Amerikaanse pro fessor Uri verklaarde, dat de volgende oor og met atoombom men gevoerd zal worden; de oorlog daarn£ met speren. Dan kunnen we dus aan een nieuwe opjagerij beginnen, die het Opbouw CEN jonge en strijd- vaardige boer uit Noord-Holland had in de jaren van bezetting nogal enige materiele schade geleden, ver oorzaakt door het feit, dat de Duitsers enige bunders grond van hem hadden gevor derd. Na de bevrij ding heeft hij de toe stand enige tijd aan gezien (en in vele op zichten waarschijnlijk wel met lede oogen> en besloot toen toch ook maar te trachten een graantje van de grote hoop mee te pikken. Dat graantje kon hij best gebruiken want een levend boerenbe drijf heeft altijd geld nodig en bovendien had hij er per slot van rekening nog recht op ook. Dies trok hij de stoute klompen aan en klom in zijn pen houder. Na deze nood zakelijke voorberei dingen schreef hij een brief aan het Departe ment van Wederop^- bouw met het verzoek om een oorlogsschade vergoeding van f5000 te mogen ontvangen. Na niet eens al te lan gen tijd kreeg hij een schrijven terug waar in natuurlijk af wijzend op zijn ver zoek beschikt werd. Hij verwonderde zich niet. want als goed Nederlander was hem dat wel van de tijd van de paplepel af bij gebracht, maar be keek nog eens goed het Departementale schrijven. En daar stond bovenaan de brief met keurige sier letters en dék omlijnd de slagzin „Den Haag bouwt op, bouwt u mee?" „Natuurlijk," dacht onze boer, „als jullie me de kans maar geven en ik zal het jullie vertellen ook." Hij veegde de Nrd,- höll. klei van zijn klompen en ging in de beste kamer achter de tafel zitten waar op hij zijn beste postpapier had gelegd. Zijn brief versierde hij met een even mooi „hoofd" als de minister gedaan had en daar schreef hij in: „X (de naam wan sjjn .unoeopteaW* bouwt ook op, en met eigen kracht." Hierna herhaalde hij zijn verzoek en stuur de de brief in zee. Tot zijn grote ver bazing eerlijk ge zegd had hij er niet meer op gerekend ontving hij na slechts twee dagen, (ja, ja. le zer, het kan wel vlug!) weer een officiële en veloppe en daar stond in, dat hem een be drag van „zoveel gul den" zou worden over gemaakt opd-at hij aan de opbouw in zijn ge meente zijn eigen steentje zal kunnen bijdragen. Hulde aan tïeze boer en aan de ambtena ren van dit departe ment, die een waar-r achtig gevoel voor humor blijken te be zitten!! Carnaval I^E Zuidelijke ge- woon te van de Car navalviering komt in de laatste jaren ook al boven de ""Moerdijk. Amsterdam heeft zijn grote carnavalsfeest al veertien dagen gehad. De daar wonende Lim burgers kunnen ook „in de vreemde" niet buiten hun „fastel- aoved"-maskerade en dies hadden zij in de zalen van Krasnapols- ky een groot feest ge organiseerd. En ook „hoog er-op" wilde men niet achterblijven Alkmaar vierde Za terdagavond in alle zalen van Het Wapen van Heemskerk een geweldig carnavals feest waar zelfs een onvervalst Amster dams pierement bij aamvezig was. De feestvierende menigte Noorderlingen bleek zich aan te kun nen passen en alles leek verrassend echt. En wanneer op de ze vastenavond uw krant leest weet dan dat in Avro's Bonte Dinsdagavond trein een programma uitgezon den zal worden onder de titel „Dat is Carna val" met m de hoofd rol de Limburger Toon Hermans, die pas en kele dagen in zijn „ge boorteland" heeft doorgebracht eo daar wel stof zal hebben opgedaan om dit ra- diofeest gezellig te maken. En dan behoort morgen wanneer de 40-daagsehe vasten begint dit bij uitstek Zuid-Ned. feest weer lot het verleden. De Prinsen Carnaval en Raden van Elf hebben hun Rijk van Zotter nij uitgevierd en gaan weer aan hun gewone werkzaamheden. Vol gend jaar gaat alles weer van voren af aan en dan verschij nen misschien de spe ciale Carnavalskran ten (die dit jaar ook nog te lijden hadden van de papierschaars te) in een dubbele omvang. „Ijs-land" U/IJ hebbevn enige weken geleden kunnen lezen, dat de IJslandse skieërs in hun land niet meer terecht kunnen en des wege naar betere (sneeuw) oorden zijn vertrokken teneinde aldaar hun sportieve lusten te kunnen bot vieren. Op IJsland is de sneeuw wegge- dooid en dé crocussen en hyacinthen de Nederlandse devie- zen-opbrengers ste ken daar hun kopjes al boven de aarde uit en staan in volle bloei En in ons land de „bakermat" zoals dat heet van deze len tebloemen is daar voorlopig nog geen kans op. De sneeuw ligt hier nog enige la gen dik op sraat en veld en de vissen m sloten en grachten krijgen het al aardig benauwd onder de formidabele ijslaag, die de oorzaak is. dat „men kan gaan over de wateren". En het ziet er niet naar uit, dat wij voorlopig van deze ijs- en sneeuw- woestenij af zullen komen. Wij maken zo langzamerhand een goede kans om win tersportcentrum te worden en op deze wijze van hemde en verre deviezen te kunnen verzamelen. Terug naar bet ijstijd- perk en op TJsiand bloeien de voordeel heeft, dat het kalm aan zal gaan in 't begin. Meen echter niet, dat het ge duld van den mens temidden van deze snelle bewegingen te loor is gegaan. Over de gehele wereld kan men mannen vin den, die mèt oneindig geduld dag in dag uit en maand na maand met allerlei kleine tan getjes en hamertjes zitten te prutsen aan schijnbaar doello ze apparaatjes, welker doelma tigheid door de meeste lieden in twijfel wordt getrokken. De „prutsers" houden zich, al of niet op wetenschappelijke wijze, bezig met het prepareren van werktuigen, die moeten werken volgens wetten, die (nog?) niet bestaan. Het perpetuum mobile is hierbij een zeer geliefd en beproefd onderwerp. Men vergéte nooit, dat reeds in de middeleeuwen geleerde alche- .misten op zoek waren naar for mules, die enige eeuwen later ge vonden werden. Men vergete niet, dai al die amateurruitvinders te zamen een, zij het niet erkende dan toch hechte, groep voi-men, die de strijd met de z.g. werke lijkheid der wetten zonder uit zondering hebben aanvaard. Her innert u zich nog dien meneer Wardenier, die enige jaren gele den tJeweerde de brandstofloze motor te hebben uitgevonden? Was hij een fantast? Natuurlijk, maar dan een fantast", waarmee een wereld gebouwd kan Worden en voor wien één ogeniblik de grote mannen dezer aarde ge beefd hebben. Stel je voor, geen steenkool, geen benzine, geen olie meer nodig voor het in be weging brengen van werktuigen Weg olie-, mijnen- en andere aandelen! Ï\E dezer dagen te herdenken Multaluli liet reeds van het geduld zeggën, dat het een schone zaak is, die het mensdom veel vermaak schenkt. Mensen met ge duld vindt men in bepaalde be roepen. Landbouwers, voor wie de tijd niet met seconden en mi nuten, maar met uren, dagen en jaargel ijden wordt gemeten, heb ben de ..tijd"'. Noord-Holland is dus bij uitstek de streek, waar men lieden kan vinden, die maan den achter elkaar aan een draadje van 1 bij 200 milimeter kunnen werken en die er niet tegen op zien uren achter elkaar naar iets te kijken, dat voor een gewoon mens geen waarde bezit. Een dezer dagen brachten wij een bezoek aan den heer Jb. .Kooy aan de Heilooërdijk in Allernaar, die een ingenieus verlichtings apparaat heeft uitgevonden, dat past in het kader van de blijde gebeurtenis. Kunt u zich* inden ken, dat er'een apparaat gebouwd wordt, dat zonder verbinding met een machine als maar draait, een stalen kogeltje een bepaalde weg laat gaan. een ander kogeltje op pakt etc.? Steeds maar beweging door middel van allerlei hef boompjes en gewichtjes, die met oneindig geduld m elkaar gezet zijn en wier taak bij oppervlakkig onderzoek doelloos schijnt. Daar boven worden, indien er een elec- trische verbinding wordt inge schakeld, a31erlei lampjes „aanu gestokenT, doe de verschillende telgen van het Huis van Oranje aangeven. Er zit veel meer aan, dan wij hier in enige woorden trachten weer te geven. Een leek wordt ietwat duizelig, als hij deze kleine wondertjes aanschouwt. Zin? Doel? Waarom zou deze of gene fabriek, die reclame- Teleurstelling in den lande DE HOUDING vande Overheid inzake de schadeloosstelling van oorlogsgetroffenen, belichaamd in de regeringsbesluiten, die in de afgelopen twaalf maanden zijn verschenen, heeft door de door de oorlog getroffen gebieden, waaronder in Noord-Hol land vooral de gemeenten Velsen, Castricum, Schoorl, Petten, de Wieringermeer enz., een golf van~teleurstelling én ontnuchtering doen gaan, tengevolge waarvan het rechtsgevoel in deze gebie den ernstig is geschokt Landelijke Federatie r\E oorlogsgetroffenen consta- teerden, dat zij door de over heid op onrustbarende wijze in de steek werden gelaten. Dit had loc gevolg, dat in alle gebieden, waar het oorlogsgeweld zijn vernielen de sporen had achtergelaten, door de oorlogsgetroffenen weldra de behoefte gevoeld werd zich ïe verenigen in plaatselijk en regio naal verband om hun belangen te verdedigen. In November be sloten de toen beslaande vereni gingen en stichtingen van oor logsgetroffenen lot samenwerking in landelijk verband. De Lande lijke. Federatie van_ Stichtingen voor Oorlogsgetroffenen werd op gericht. Deze Landelijke Federa tie heeft haar doelstellingen en bevindingen in een rapport neer gelegd, waaraan wij het volgende ontlenen: De zetel van deze Landelijke Federatie is gevestigd in Nijme gen en in haar zijn verenigd or ganisaties van oorlogsgetroffenen in Zeeland, Noord-Brabant, Lim burg, Gelderland, de drie Noor delijke provincies (Groningen), Den Haag, Katwijk, V ej s e n, de Wieringermeer, ter wijl er nog meer stichtingen in andere 'plaatsen onder auspiciën der Landelijke Federatie in op richting zijn. HET LEIDENDE GROND BEGINSEL LIET leidende grondbeginsel, dat n de actie van de Landelijke Federatie beheerst, is: De lasten van de oorlog en de bezetting moeten zonder bevoorrechting of benadeling van bepaalde gebieden of be volkingsgroepen naar draag kracht over de gehele Neder landse beyolking en het ge hele Nederlandse bedrijfs leven worden .verdeeld. Hieruit vloeien de volgende twee consequenties voort; le) De oorlogsgetroffenen moe ten volledig worden schadeloos gesteld op basis van vervangings waarde voor hun als gevolg van de oorlog en bezetting geleden verliezen, voor welke het overige deel der bevolking is gespaard gebleven; 2e) Daartegenover moeten ook de oorlogsgetroffenen naar de zelfde maaistaf als het niet-ge- troffen deel der bevolking bijdra gen in de omslag van de oorlogs ten bezettingsschaden. De n iet-getroffene bezit nog al datgéne, wal de getroffene door oorlogsgeweld heeft verloren, met alle voordelen, die aan dit bezit en aan het volledig beschikkings recht daarover, zijn verbonden. Dit nadeel voor den getroffene in vergelijking mei den niet-getrof- fene, wien buitendien nog genoeg andere voordelen overblijven, welke den getroffene ontgaan uit hoofde van de toestand waarin hij geplaatst is, moet eerst worden opgeheven. DIT KAN ALLEEN DOOR VOLLEDIGE SCHADELOOS STELLING OP BASIS VERVAN GINGSWAARDE. Dk is geen kwestie van kunnen of niet kunnen. De schade is ge leden en wordt dus reeds gedra gen. Alleen wordt die nu gedra gen door 10 pet van de bevol king, in plaals van door 100 pet, zoals het behoort. Dat 90 pet. van de bevolking niet de last zou kun nen Overnemen, die 10 pet. van de bevolking nu te veel draagt, is een onhoudbare stelling. Zeer verontrustend is, dat de regering, die dit beginsel blijkens haar verklaring in de nota om trent een aantal punten in het regeringsbeleid dd. 11 December 1945 (Hoofdstuk VU), als juist erkent het heet daar immers, dat het Nederlandse volk door verzet te bieden collectief have en goed in de waagschaal heeft gesteld en dat dus de schade die daaruit voortvloeit ook c o 1- 1 e c t i e f moet worden gedra gen heeft nagelaten de conse quenties daarvan te aanvaarden en de oorlogsgetroffenen slechts een „bijdrage" loekent, die ver kamen ontoereikend is om zich van de geleden schade te kun nen herstellen. Zeer verontrustend is het, dat sommigen het recht van de oor logsgetroffenen op schadeloos stelling in twijfel menen te moe ten trekken of ontkennen, dat een rechtvaardigheidsgrond daarvoor aanwezig zou zijn De regering erkent zelf de juist heid van het beginsel, dat de schade collectief moet worden gedragen. Basis is voor haar naar zij verklaart, de overtuiging, dat de schade aan de economische goederen van een deel van het Nederlandse volk door de oorlog bèrokkend, door hen voor het ge hele volk is geleden. Nochtans meent zij op grond van bepaalde motieven de consequenties van volledige schadeloosstelling op basis van vervangingswaarde niet te kunnen aanvaarden. MOTIEVEN DER REGERING 'ELKE zijn die motieven? apparaten vervaardigt, deze ingenieuze dingen niet kun nen gebruiken? Maar stelt u zieh niet voor, dat dat het doel van dergelijke uitvinders is. Hun doel is niet nader te definiëren; het heeft iets te maken met een erfenis, die sinds eeuwen stilzwijgend wordt doorgegeven door en aan onbekende mensen, de kkJie helden van het ver nuft, •""H. N. A. I le) Het bestendigen van de WJ» dragenregeling, die in het ver leden heeft gegolden; 2e) Het voeren van een vee- standig financieel beleid; 3) De vrees voor inflatiege vaar. Het bestendigen van de bijdra. genregeling, die in het verleden heeft gegolden, zou als motief hebben kunnen gelden, als er feitelijk hoegenaamd geen ver anderingen zouden zijn opgetre den in de hoogte van prijzen en lonen. Zolang echter de prijsstij ging, sinds Mei 1940, een feit is en wel van zodanige betekenis, dat het huidige prijspeil 2% a 3 maal. en hier en daar 3*/s a 4 maal zo hoog is als in Mei 1O40, mist het bestendigen van deze regeling thans elke logische grondslag, die zij in de dagen, dat zij werd ingesteld, mooht hebben gehad. Het voeren van een verstandig financieel beleid zou als motief kunnen gelden, indien een ver standig financieel beleid- inder daad met toekenning van inte grale schadeloosstelling op basis van vervangingswaarde in strijd zou zijn. Dit is echter geenszins het geval. Het tegendeel is eer der waar en de vraag is meer dan gewettigd of het met een verstan dig financieel beleid in overeen stemming te brengen is, dat, zo als onder de bestaande regeling het geval is, de geteisterde ge bieden aan blijvende verarming en daarmede uiteindelijk aan de ondergang worden prijsgegeven. De vrees voor inflatiegevaar is heden niet denkbeeldig, ook niet indien losgemaakt van het pro bleem der schadevergoeding. Het is evenwel moeilijk te aanvaar den, dat juist de schadeloosstel ling aan de oorlogsgetroffenen hef inflatiegevaar naderbij zou bren gen. IMMERS het gaat hier niet om het creëeren van nieuwe koopkracht, maar om het be werkstelligen van een ver schuiving van een gedeelte der koopkracht, welke het niet getroffen deel der be volking heeft behouden, maar het getroffen gedeelte, waar de behoefte aan de beschik king over koopkracht ro enorm veel groler is door de zoveel grotere verliezen op elk gebied. Het kan overigens toch niet iri de bedoeling liggen om op één moment alle schadeloosstellingen uit te keren. Naarmate hét her stel vordert, zullen de kosten daarvoor moeten worden betaald. Een herstelheffing, die enerzijds een deel van de toekomstige be sparingen aan de geldmarkt ont trekt, kan anderzijds worden aan gewend om de kosten van het herstel te betalen zonder geld- schepping, dus zonder het infla tiegevaar naderbij te brengen. Ernstige storing watervoorziening OBDAM Ter hoogte van mw. wed. J. Mak ontstond te Obdam een lekkage in de hoofd buis van de waterleiding. De reparatie bleek een omvangrijk en tijdrovend werk te zijn, met het gevolg.dat de aangeslotenen op dit netgedeelte, d.i. van de brug nabij winkelier Stammes tot de spoorwegovergang, om vattende meer dan 100 gezinnen, van Zaterdag tot en met Woens dag j.1. dag en nacht geheel van water verstoken zijn geweest. De keerzijde van deze „medail le" mag deze zijn, dat intussen de huisleidingen niet konden bevriezen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1947 | | pagina 4