Maatschappelijk lustoord in moderne oase
NOORDHOLLANDERS
ALS „VERNUFTELINGEN
KALEIDOSCOOP
Schadeloosstelling
aan oorlogsgetroffenen in gevaar
W1
De Berger Volkshogeschool
Erpigratie, tolunie en sociaal werk
in cursussen
WIE BERGEN (N.H.) zegt heeft doorgaans alleen het oog op
langharige en ruwbaardige artisten; hij zal, indien hij zelf
niet tot het genus Bergenees behoort met een flauw glimlachje
het woord #,vreemdelingenindusjrie" tussen zijn tanden sissen en
hij vergeet dus.... het complex volkshogescholen, dat van deze
kuststreekgemeente een middelpunt heeft gemaakt voor allen,
die er op uit zijn hun kennis aangaande de stad of het land te
verdiepen. Want laten wij ons niet vergissen: het is voor Bergen
zeer belangrijk als blijkt dat in 1946 naar schatting 20.000 gasten
in dit dorp hebben overnacht op de onlangs gehouden jaarver
gadering van de Bergense V.V^V. kwam ter tafel dat de nieuwe
boulevard in Bergen aan Zee in dit voorjaar hersteld zal worden,
dat het Openluchttheater geheel klaar is maar niemand ver-
gete, dat de naam Bergen thans ook op de lippen van hen is,
die vroeger geen gelegenheid hadden over deze oase achter de
duinen te denken.
CEN OASE inderdaad op de
rand van de duinen en de
weiden is men er binnen enige
jaren in geslaagd een centrum
te stichten, waar alle mogelijke
Nederlanders elkaar ontmoet
hebben en waar vreemdelingen
zich verwonderden over de ener
gie, die hier, in naam van ons
volk, aan de dag is gelegd.
Als een middeleeuwse burcht
ligt „De Zandhoeve" hoog langs
de weg, die ach van het verge
ten Schoorl naar Bergen slingert
cn als een statige Friese state
prijkt het Oude^Hof tussen de
bomen op een weg, die geen
mens ooit zal vergeten, die eens
het voorrecht gehad heeft in de
winter van Bergen naar de Frans
man te lopen. Deze twee ..kas
telen" vormen de Volkshoge
scholen in onze provincie.
Nieuwe cursussen
Voer de maand April staat een
zeer belangwekkend programma te
wachten. Van 7 tot 9 Maart komt
het onderwerp „Het maatschappe
lijk werk in en rond de bedrijven"
ter sprake. Wie thans nog de euvele
moed mocht hebben zich de belang
rijkheid van de sociale kwestie te
ontveinzen, kan onmogelijk staat
maken op enig inzicht in de moder
ne verhoudingen. Op de Volkshoge
school zal gesproken worden over
de inhoud en de omvang van het
maatschappelijk werk; vraagstuk
ken over de uitvoering hiervan, de
onderlinge verhoudingen in het be
drijf, de taak van bet bedrijf, etc.
zullen ter hand genomen worden.
Niet alleen leiders van sociale af
delingen, met alleen maatschappe
lijke werkers moeten zich deze
kwestie aantrekken. Ook de direc
teur, de administrateur, de baas.
de arbeider en de kantoorbediende
heeft er belang bij, dat zij inzicht
krijgen in de verhoudingen in de
bedrijven.
Br wordt echter niet aïleen
gepraat op xo*n Volkshoge
school; wandelingen in een om
geving, die tot de mooiste van
cos land wordt gerekend, prac-
tiscfa werk, zang, gemeenschap
pelijke besprekingen etc. staan
op ieder programma.
Op 7 Maart zal de hrbeidsinspec-
trice in algemene dienst, mej. M.
Beiden, een algemene inleiding ge
ven "Óver het maatschappelijk werk
in de bedrijven. Op Zaterdag 8
Maart wordt dit onderwerp behan
deld in studiegroepen o.l.v. de heren
H. Jongbloed, secretaris van de
stichting van de Arbeid te Den
Haag en lr. J. D. Zijp uit Breda.
Des avonds bespreekt mej. E. Gou-
bitz haar ervaringen opgedaan op
bet internationale congres over
maatschappelijk werk in de bedrij
ven te Parijs, gehouden in deze
maand. De heer P. C. Boone van de
fundatie „Werkelijk "Dienen" zal
een voordracht houden over zijn
ervaringen in Zwitserland.
Des Zondags tenslotte zal ge
tracht worden aan de hand van de
conclusies der studiegroepen een
samenvatting te geven; mr. J. F- de
Jong, de directeur van dé school
voor maatschappelijk werk te Am
sterdam zal zich met deze zware
taak belasten.
De jongeren in het bedrijfsleven
Van 10 tot 22 Maart worden voor.
'jonge arbeiders uit het bedrijfsle
ven, voor studenten en MTS-e,rs
in praetijktijd een tweetal zeer be
langrijke onderwerpen behandel.
Wélke is de plaats en de toekomst
der jongeren m het bedrijfsleven,
cn Hoe leven we in onze steden,
luiden de vragen, die op deze cur
sus hun antwoord zullen krijgen.
Be Tolunie
Er is veel geschreven over de
Tolunie, welke tussen Nederland,
België en Luxemburg gesloten is.
Er waren lieden, die 'net niet ver
der brachten dan een droom van
vele cn zeer goedkope goederen.
'Anderen ais super-idealisten
zagen de weg geopend naar een
nieuwe wereld en hoopten vurig,
dat de Vollenhoviaanse gedachte m
ons land oprüetfw een vooraanstaan
de plaats in het wereldbestel in te
doen nemen, bewaarheid zon wer
den. Met beide voeten op de grond
kan men echter gaan staan als men
een cursus aan de Volkshogeschool
gaat meemaken over.... de span
ningen en problemen, die deze tol
unie teweeg zal brengen op het ge
bied der sociale verhoudingen in de
betrokken landen. Van 11 tot M
wordt n.1. een bijeenkomst
georganiseerd in overleg met het
comité van BelgischNederlands
Luxemburgse samenwerking, waar
op belangrijke figuren op het ter-
rem van de samenwerking het
woord zullen voeren.
Emigratie naar Frankrijk,
Meer dan ooit bestaat er tegen
woordig in ons land belangstelling
voor de emigratie. Zoals men ons
vanwege de Volkshogeschool Allars-
oog te Bakkéveen schreef: „Tien
duizenden jonge boeren zitten in
Nederland te waditen op een eigen
bedrijf en dat, terwijl de landbouw
gronden reeds meer dan wenselijk
versnipperd zijn. Voor velen is dan
ook het uitzicht vrij hopeloos. En
hoewel het uiterst gewenst zou zijn
deze tienduizenden binnenlands
productieve en aanvaardbare arbeid
te verschaffen, voor allen zal dit
wel niet mogelijk zijn.
Meerderen richten dan ook hun
blikken naar het buitenland, voor
al ook de boerenzoons. Emigratie,
waarheen dan ook, blijft echter een
riscante zaak, welke zeer degelijk
dient te worden voorbereid. Vele
zogenaamde wilde emigranten ver
trokken vol moed, doch hielden in
de vreemde slechts met moeite
stand of mislukten volkomen. Daar
is niemand bij gebaat en elke emi
gratie zal dan ook zo verantwoord
mogelijk moeten plaats vinden.
Een juiste voorlichting, naast
kennis van de vreemde taal en
kennis van de vreemde gronden
en landbouwmethoden zijn in
dit verband eerste voorwaarden.
Tot het geven van deze voor
lichting worden op de Volksho
geschool regelmatig korte voor
bereidende emigratiecursussen
gehouden, welke bedoeld zijn
om de eventuele belangstellen
den inlichtingen te vast rekken
en hun met raad en daad bij te
staan, terwijl zij tevens de gele
genheid bieden een verant
woordde selectie toe te passen
onder de cursisten.
Zij, die geschikt worden geacht
voor emigratie naar Frankrijk, kun
nen daarna deelnemen aan de drie
maandse cursus op het emigranten-
centrum Chateau de Meridon nabil
Parijs, waar hen-» kennis van de
Franse taal, -landbouw en bodem
wordt bijgebracht en hetwelk voor
de in Frankrijk reeds aanwezige
emigranten steeds een tehuis en
steunpunt bij eventuele moeilijkhe
den bedoeld te zijn.
Indien men dus plannen mocht
hebben naar Frankrijk te emigreren,
wende men zich tot 'de Volkshoge
school „Allardsoog" te Bakkeveen,
welke gaarne nadere inlichtingen
verstrekt. De eerstvolgende voorbe
reidende cursus vindt plaats van 3
15 Maart a.s.
Wij verwijzen naar de grote be
langstelling alom in den lande voor
deze vraagstukken: er is een semi-
officiële organisatie opgericht, de
Stichting Landverhuizing, die, vol
gens den secretaris van de Centrale
Stichting ^Landbouwersorganisatie,
Mr. Biesheuvel, de emigratie
bemoeilijkt.
De heer Biesheuvel verklaarde
onlangs: ..De idee van emigratie
heeft tegenstanders omdat men
vindt, dat zij de kracht van ons volk
verzwakt en een kapitaalsvlucht uit
Nederland in de hand werkt. Kan
een volk echter met onverschillig
heid aanzien, dat zijn eigen leden
een ellendig en ontevreden bestaan
leiden, terwijl zij elders in de we
reld een gezond bedrijf zouden kun
nen opbouwen? Bovendien kweken
de emigranten in hei buitenland een
brok goodwill voor Nederland en zij
zijn zelfs in staat de politiek van het
land te beïnvloeden." Volgens den
heer Biesheuvel bestaat er voor den
Nederlandsen boer in Frankrijk een
goede bestaansmogelijkheid. Tn 1946
slaagden 69 gezinnen er in naar
Frankrijk te komen, doch voor 1947
staat de emigratie stop omdat onze
regering slechts een tachtigtal gul
dens als deviezen toestaat
Deze en talrijke vraagstukken zijn
doorlopend aan de orde. Wie er
meer van wil weten: de weg is hem
thans aangewezen!
Hebben amateur-
uitvindinkjes zin?
LIET moderne leven is jach
tig, zo zelfs, dat het einde
van ónze jacht in zicht schijnt
te zijn. De Amerikaanse pro
fessor Uri verklaarde, dat de
volgende oor og met atoombom
men gevoerd zal worden; de
oorlog daarn£ met speren. Dan
kunnen we dus aan een nieuwe
opjagerij beginnen, die het
Opbouw
CEN jonge en strijd-
vaardige boer uit
Noord-Holland had in
de jaren van bezetting
nogal enige materiele
schade geleden, ver
oorzaakt door het feit,
dat de Duitsers enige
bunders grond van
hem hadden gevor
derd. Na de bevrij
ding heeft hij de toe
stand enige tijd aan
gezien (en in vele op
zichten waarschijnlijk
wel met lede oogen> en
besloot toen toch ook
maar te trachten een
graantje van de grote
hoop mee te pikken.
Dat graantje kon hij
best gebruiken want
een levend boerenbe
drijf heeft altijd geld
nodig en bovendien
had hij er per slot van
rekening nog recht
op ook. Dies trok hij
de stoute klompen aan
en klom in zijn pen
houder. Na deze nood
zakelijke voorberei
dingen schreef hij een
brief aan het Departe
ment van Wederop^-
bouw met het verzoek
om een oorlogsschade
vergoeding van f5000
te mogen ontvangen.
Na niet eens al te lan
gen tijd kreeg hij een
schrijven terug waar
in natuurlijk af
wijzend op zijn ver
zoek beschikt werd.
Hij verwonderde zich
niet. want als goed
Nederlander was hem
dat wel van de tijd
van de paplepel af bij
gebracht, maar be
keek nog eens goed
het Departementale
schrijven. En daar
stond bovenaan de
brief met keurige sier
letters en dék omlijnd
de slagzin „Den Haag
bouwt op, bouwt u
mee?" „Natuurlijk,"
dacht onze boer, „als
jullie me de kans maar
geven en ik zal het
jullie vertellen ook."
Hij veegde de Nrd,-
höll. klei van zijn
klompen en ging in de
beste kamer achter de
tafel zitten waar op hij
zijn beste postpapier
had gelegd. Zijn brief
versierde hij met een
even mooi „hoofd" als
de minister gedaan
had en daar schreef
hij in: „X (de naam
wan sjjn .unoeopteaW*
bouwt ook op, en met
eigen kracht."
Hierna herhaalde hij
zijn verzoek en stuur
de de brief in zee.
Tot zijn grote ver
bazing eerlijk ge
zegd had hij er niet
meer op gerekend
ontving hij na slechts
twee dagen, (ja, ja. le
zer, het kan wel vlug!)
weer een officiële en
veloppe en daar stond
in, dat hem een be
drag van „zoveel gul
den" zou worden over
gemaakt opd-at hij aan
de opbouw in zijn ge
meente zijn eigen
steentje zal kunnen
bijdragen.
Hulde aan tïeze boer
en aan de ambtena
ren van dit departe
ment, die een waar-r
achtig gevoel voor
humor blijken te be
zitten!!
Carnaval
I^E Zuidelijke ge-
woon te van de Car
navalviering komt in
de laatste jaren ook al
boven de ""Moerdijk.
Amsterdam heeft zijn
grote carnavalsfeest al
veertien dagen gehad.
De daar wonende Lim
burgers kunnen ook
„in de vreemde" niet
buiten hun „fastel-
aoved"-maskerade en
dies hadden zij in de
zalen van Krasnapols-
ky een groot feest ge
organiseerd. En ook
„hoog er-op" wilde
men niet achterblijven
Alkmaar vierde Za
terdagavond in alle
zalen van Het Wapen
van Heemskerk een
geweldig carnavals
feest waar zelfs een
onvervalst Amster
dams pierement bij
aamvezig was.
De feestvierende
menigte Noorderlingen
bleek zich aan te kun
nen passen en alles
leek verrassend echt.
En wanneer op de
ze vastenavond uw
krant leest weet dan
dat in Avro's Bonte
Dinsdagavond trein een
programma uitgezon
den zal worden onder
de titel „Dat is Carna
val" met m de hoofd
rol de Limburger Toon
Hermans, die pas en
kele dagen in zijn „ge
boorteland" heeft
doorgebracht eo daar
wel stof zal hebben
opgedaan om dit ra-
diofeest gezellig te
maken.
En dan behoort
morgen wanneer
de 40-daagsehe vasten
begint dit bij uitstek
Zuid-Ned. feest weer
lot het verleden. De
Prinsen Carnaval en
Raden van Elf hebben
hun Rijk van Zotter
nij uitgevierd en gaan
weer aan hun gewone
werkzaamheden. Vol
gend jaar gaat alles
weer van voren af
aan en dan verschij
nen misschien de spe
ciale Carnavalskran
ten (die dit jaar ook
nog te lijden hadden
van de papierschaars
te) in een dubbele
omvang.
„Ijs-land"
U/IJ hebbevn enige
weken geleden
kunnen lezen, dat de
IJslandse skieërs in
hun land niet meer
terecht kunnen en des
wege naar betere
(sneeuw) oorden zijn
vertrokken teneinde
aldaar hun sportieve
lusten te kunnen bot
vieren. Op IJsland is
de sneeuw wegge-
dooid en dé crocussen
en hyacinthen de
Nederlandse devie-
zen-opbrengers ste
ken daar hun kopjes
al boven de aarde uit
en staan in volle bloei
En in ons land de
„bakermat" zoals dat
heet van deze len
tebloemen is daar
voorlopig nog geen
kans op. De sneeuw
ligt hier nog enige la
gen dik op sraat en
veld en de vissen m
sloten en grachten
krijgen het al aardig
benauwd onder de
formidabele ijslaag,
die de oorzaak is. dat
„men kan gaan over
de wateren". En het
ziet er niet naar uit,
dat wij voorlopig van
deze ijs- en sneeuw-
woestenij af zullen
komen. Wij maken zo
langzamerhand een
goede kans om win
tersportcentrum te
worden en op deze
wijze van hemde en
verre deviezen te
kunnen verzamelen.
Terug naar bet ijstijd-
perk en op TJsiand
bloeien de
voordeel heeft, dat het kalm
aan zal gaan in 't begin.
Meen echter niet, dat het ge
duld van den mens temidden
van deze snelle bewegingen te
loor is gegaan. Over de gehele
wereld kan men mannen vin
den, die mèt oneindig geduld
dag in dag uit en maand na
maand met allerlei kleine tan
getjes en hamertjes zitten te
prutsen aan schijnbaar doello
ze apparaatjes, welker doelma
tigheid door de meeste lieden
in twijfel wordt getrokken. De
„prutsers" houden zich, al of
niet op wetenschappelijke wijze,
bezig met het prepareren van
werktuigen, die moeten werken
volgens wetten, die (nog?) niet
bestaan. Het perpetuum mobile
is hierbij een zeer geliefd en
beproefd onderwerp.
Men vergéte nooit, dat reeds in
de middeleeuwen geleerde alche-
.misten op zoek waren naar for
mules, die enige eeuwen later ge
vonden werden. Men vergete niet,
dai al die amateurruitvinders te
zamen een, zij het niet erkende
dan toch hechte, groep voi-men,
die de strijd met de z.g. werke
lijkheid der wetten zonder uit
zondering hebben aanvaard. Her
innert u zich nog dien meneer
Wardenier, die enige jaren gele
den tJeweerde de brandstofloze
motor te hebben uitgevonden?
Was hij een fantast? Natuurlijk,
maar dan een fantast", waarmee
een wereld gebouwd kan Worden
en voor wien één ogeniblik de
grote mannen dezer aarde ge
beefd hebben. Stel je voor, geen
steenkool, geen benzine, geen
olie meer nodig voor het in be
weging brengen van werktuigen
Weg olie-, mijnen- en andere
aandelen!
Ï\E dezer dagen te herdenken
Multaluli liet reeds van het
geduld zeggën, dat het een schone
zaak is, die het mensdom veel
vermaak schenkt. Mensen met ge
duld vindt men in bepaalde be
roepen. Landbouwers, voor wie
de tijd niet met seconden en mi
nuten, maar met uren, dagen en
jaargel ijden wordt gemeten, heb
ben de ..tijd"'. Noord-Holland is
dus bij uitstek de streek, waar
men lieden kan vinden, die maan
den achter elkaar aan een draadje
van 1 bij 200 milimeter kunnen
werken en die er niet tegen op
zien uren achter elkaar naar iets
te kijken, dat voor een gewoon
mens geen waarde bezit.
Een dezer dagen brachten wij
een bezoek aan den heer Jb. .Kooy
aan de Heilooërdijk in Allernaar,
die een ingenieus verlichtings
apparaat heeft uitgevonden, dat
past in het kader van de blijde
gebeurtenis. Kunt u zich* inden
ken, dat er'een apparaat gebouwd
wordt, dat zonder verbinding met
een machine als maar draait, een
stalen kogeltje een bepaalde weg
laat gaan. een ander kogeltje op
pakt etc.? Steeds maar beweging
door middel van allerlei hef
boompjes en gewichtjes, die met
oneindig geduld m elkaar gezet
zijn en wier taak bij oppervlakkig
onderzoek doelloos schijnt. Daar
boven worden, indien er een elec-
trische verbinding wordt inge
schakeld, a31erlei lampjes „aanu
gestokenT, doe de verschillende
telgen van het Huis van Oranje
aangeven. Er zit veel meer aan,
dan wij hier in enige woorden
trachten weer te geven. Een leek
wordt ietwat duizelig, als hij deze
kleine wondertjes aanschouwt.
Zin? Doel? Waarom zou deze
of gene fabriek, die reclame-
Teleurstelling in den lande
DE HOUDING vande Overheid inzake de schadeloosstelling
van oorlogsgetroffenen, belichaamd in de regeringsbesluiten,
die in de afgelopen twaalf maanden zijn verschenen, heeft door
de door de oorlog getroffen gebieden, waaronder in Noord-Hol
land vooral de gemeenten Velsen, Castricum, Schoorl, Petten, de
Wieringermeer enz., een golf van~teleurstelling én ontnuchtering
doen gaan, tengevolge waarvan het rechtsgevoel in deze gebie
den ernstig is geschokt
Landelijke Federatie
r\E oorlogsgetroffenen consta-
teerden, dat zij door de over
heid op onrustbarende wijze in de
steek werden gelaten. Dit had loc
gevolg, dat in alle gebieden, waar
het oorlogsgeweld zijn vernielen
de sporen had achtergelaten, door
de oorlogsgetroffenen weldra de
behoefte gevoeld werd zich ïe
verenigen in plaatselijk en regio
naal verband om hun belangen
te verdedigen. In November be
sloten de toen beslaande vereni
gingen en stichtingen van oor
logsgetroffenen lot samenwerking
in landelijk verband. De Lande
lijke. Federatie van_ Stichtingen
voor Oorlogsgetroffenen werd op
gericht. Deze Landelijke Federa
tie heeft haar doelstellingen en
bevindingen in een rapport neer
gelegd, waaraan wij het volgende
ontlenen:
De zetel van deze Landelijke
Federatie is gevestigd in Nijme
gen en in haar zijn verenigd or
ganisaties van oorlogsgetroffenen
in Zeeland, Noord-Brabant, Lim
burg, Gelderland, de drie Noor
delijke provincies (Groningen),
Den Haag, Katwijk, V ej s e n,
de Wieringermeer, ter
wijl er nog meer stichtingen in
andere 'plaatsen onder auspiciën
der Landelijke Federatie in op
richting zijn.
HET LEIDENDE GROND
BEGINSEL
LIET leidende grondbeginsel, dat
n de actie van de Landelijke
Federatie beheerst, is:
De lasten van de oorlog en
de bezetting moeten zonder
bevoorrechting of benadeling
van bepaalde gebieden of be
volkingsgroepen naar draag
kracht over de gehele Neder
landse beyolking en het ge
hele Nederlandse bedrijfs
leven worden .verdeeld.
Hieruit vloeien de volgende
twee consequenties voort;
le) De oorlogsgetroffenen moe
ten volledig worden schadeloos
gesteld op basis van vervangings
waarde voor hun als gevolg van
de oorlog en bezetting geleden
verliezen, voor welke het overige
deel der bevolking is gespaard
gebleven;
2e) Daartegenover moeten ook
de oorlogsgetroffenen naar de
zelfde maaistaf als het niet-ge-
troffen deel der bevolking bijdra
gen in de omslag van de oorlogs
ten bezettingsschaden.
De n iet-getroffene bezit nog al
datgéne, wal de getroffene door
oorlogsgeweld heeft verloren, met
alle voordelen, die aan dit bezit
en aan het volledig beschikkings
recht daarover, zijn verbonden.
Dit nadeel voor den getroffene in
vergelijking mei den niet-getrof-
fene, wien buitendien nog genoeg
andere voordelen overblijven,
welke den getroffene ontgaan uit
hoofde van de toestand waarin hij
geplaatst is, moet eerst worden
opgeheven.
DIT KAN ALLEEN DOOR
VOLLEDIGE SCHADELOOS
STELLING OP BASIS VERVAN
GINGSWAARDE.
Dk is geen kwestie van kunnen
of niet kunnen. De schade is ge
leden en wordt dus reeds gedra
gen. Alleen wordt die nu gedra
gen door 10 pet van de bevol
king, in plaals van door 100 pet,
zoals het behoort. Dat 90 pet. van
de bevolking niet de last zou kun
nen Overnemen, die 10 pet. van
de bevolking nu te veel draagt, is
een onhoudbare stelling.
Zeer verontrustend is, dat de
regering, die dit beginsel blijkens
haar verklaring in de nota om
trent een aantal punten in het
regeringsbeleid dd. 11 December
1945 (Hoofdstuk VU), als juist
erkent het heet daar immers,
dat het Nederlandse volk door
verzet te bieden collectief
have en goed in de waagschaal
heeft gesteld en dat dus de schade
die daaruit voortvloeit ook c o 1-
1 e c t i e f moet worden gedra
gen heeft nagelaten de conse
quenties daarvan te aanvaarden
en de oorlogsgetroffenen slechts
een „bijdrage" loekent, die ver
kamen ontoereikend is om zich
van de geleden schade te kun
nen herstellen.
Zeer verontrustend is het, dat
sommigen het recht van de oor
logsgetroffenen op schadeloos
stelling in twijfel menen te moe
ten trekken of ontkennen, dat een
rechtvaardigheidsgrond daarvoor
aanwezig zou zijn
De regering erkent zelf de juist
heid van het beginsel, dat de
schade collectief moet worden
gedragen. Basis is voor haar naar
zij verklaart, de overtuiging, dat
de schade aan de economische
goederen van een deel van het
Nederlandse volk door de oorlog
bèrokkend, door hen voor het ge
hele volk is geleden. Nochtans
meent zij op grond van bepaalde
motieven de consequenties van
volledige schadeloosstelling op
basis van vervangingswaarde niet
te kunnen aanvaarden.
MOTIEVEN DER
REGERING
'ELKE zijn die motieven?
apparaten vervaardigt, deze
ingenieuze dingen niet kun
nen gebruiken? Maar stelt u
zieh niet voor, dat dat het
doel van dergelijke uitvinders
is. Hun doel is niet nader te
definiëren; het heeft iets te
maken met een erfenis, die
sinds eeuwen stilzwijgend
wordt doorgegeven door en
aan onbekende mensen, de
kkJie helden van het ver
nuft, •""H. N. A.
I
le) Het bestendigen van de WJ»
dragenregeling, die in het ver
leden heeft gegolden;
2e) Het voeren van een vee-
standig financieel beleid;
3) De vrees voor inflatiege
vaar.
Het bestendigen van de bijdra.
genregeling, die in het verleden
heeft gegolden, zou als motief
hebben kunnen gelden, als er
feitelijk hoegenaamd geen ver
anderingen zouden zijn opgetre
den in de hoogte van prijzen en
lonen. Zolang echter de prijsstij
ging, sinds Mei 1940, een feit is
en wel van zodanige betekenis,
dat het huidige prijspeil 2% a 3
maal. en hier en daar 3*/s a 4
maal zo hoog is als in Mei 1O40,
mist het bestendigen van deze
regeling thans elke logische
grondslag, die zij in de dagen,
dat zij werd ingesteld, mooht
hebben gehad.
Het voeren van een verstandig
financieel beleid zou als motief
kunnen gelden, indien een ver
standig financieel beleid- inder
daad met toekenning van inte
grale schadeloosstelling op basis
van vervangingswaarde in strijd
zou zijn. Dit is echter geenszins
het geval. Het tegendeel is eer
der waar en de vraag is meer dan
gewettigd of het met een verstan
dig financieel beleid in overeen
stemming te brengen is, dat, zo
als onder de bestaande regeling
het geval is, de geteisterde ge
bieden aan blijvende verarming
en daarmede uiteindelijk aan de
ondergang worden prijsgegeven.
De vrees voor inflatiegevaar is
heden niet denkbeeldig, ook niet
indien losgemaakt van het pro
bleem der schadevergoeding. Het
is evenwel moeilijk te aanvaar
den, dat juist de schadeloosstel
ling aan de oorlogsgetroffenen hef
inflatiegevaar naderbij zou bren
gen.
IMMERS het gaat hier niet
om het creëeren van nieuwe
koopkracht, maar om het be
werkstelligen van een ver
schuiving van een gedeelte
der koopkracht, welke het
niet getroffen deel der be
volking heeft behouden, maar
het getroffen gedeelte, waar
de behoefte aan de beschik
king over koopkracht ro
enorm veel groler is door de
zoveel grotere verliezen op
elk gebied.
Het kan overigens toch niet iri
de bedoeling liggen om op één
moment alle schadeloosstellingen
uit te keren. Naarmate hét her
stel vordert, zullen de kosten
daarvoor moeten worden betaald.
Een herstelheffing, die enerzijds
een deel van de toekomstige be
sparingen aan de geldmarkt ont
trekt, kan anderzijds worden aan
gewend om de kosten van het
herstel te betalen zonder geld-
schepping, dus zonder het infla
tiegevaar naderbij te brengen.
Ernstige storing
watervoorziening
OBDAM Ter hoogte van
mw. wed. J. Mak ontstond te
Obdam een lekkage in de hoofd
buis van de waterleiding. De
reparatie bleek een omvangrijk
en tijdrovend werk te zijn, met
het gevolg.dat de aangeslotenen
op dit netgedeelte, d.i. van de
brug nabij winkelier Stammes
tot de spoorwegovergang, om
vattende meer dan 100 gezinnen,
van Zaterdag tot en met Woens
dag j.1. dag en nacht geheel van
water verstoken zijn geweest.
De keerzijde van deze „medail
le" mag deze zijn, dat intussen
de huisleidingen niet konden
bevriezen.