In één jaar 85 millioen kg
haring geconsumeerd
INDIA en JUNI 1948
Picard hoopt in Juli af te dalen
Een luguber plan
Woestijnen en poolstreken worden
door atoomenergie bewoonbaar
Mossel- en Oesterkweekers
maakten een goed 1946
KUNST IN DE RECHTZAAL
Schepen spoedig door
atoomkracht voortbewogen
Voedsel en deviezen uit het water
Belangrijke bron voor voedsel
voorziening ts het IJsselmeet
IN de afgeloopen jaren is ons wel zeer duidelijk gebleken, welk een
belangrijke bron het water, hetzij de zee. het IJsselmcer of de kanalen
en rivieren, kan zijn voor de voedselvoorziening, terwijl de thans moge.
lijk geworden export van visch de voor ons land zoo noodige deviezen
opleveren.
Wanneer wij nu globaal de resul-
,ten van de visscherfl in het jaar
946 gaan beschouwen dan blijkt,
At dc totale aanvoer, wat de hoe-
eelheid betreft, niet ver beneden
et gemiddelde van voor den oorlog
gebleven. De opbrengst van de
!sch was echter viermaal zoo groot
Ls voor den oorlog!
Het belangrijkste was natuurlijk
zeevisscherij met een aanvoer van
in millioen kg, welke bijna 60 mil
ieu gulden opbracht,
bovenaan staat de aloude hartng-
ruinetvisscherij met een aanvoer
in 100 millioen kg, welke 32 mil
ten gulden opbracht.
L)-.t is een grootere aanvoer dan
de laatste twintig jaren werd be-
•ikt, ofschoon in 1946 slechts 160
gzers aan de visscherij deelnamen
250 voor den oorlog. Hieruit
wel, dat de zee. nadat de vis-
,J gedurende vijf jaren niet kon
ien uitgeoefend, thans een zeer
„vloedlgen viscfcstand heeft,
'oor den oorlog werd er in Neder-
zelf. gemiddeld ongeveer 35mil-
kg per jaar geconsumeerd, ter-
•r 50 millioen werd geëxporteerd.
Tiet vorig jaar was de vraag naar
rrvhe, gerookte en gemarineerde
:«ring zóó groot, dat in ons land niet
linder dan 85 millioen kilo haring
geconsumeerd, dat is dus b\jna
maal zoovee! als voor den oorlog,
e uitvoer van haring bedroeg daar-
nor slechts ruim een vierde deel van
oor den oorlog, doch bracht des-
idunks ongeveer de helft meer aan
•vlezen op!
ERSCHE ZEEVISCH.
De aanvoer van versche zeevisch
raa het vorig jaar bijna even groot
s voor den oorlog, nl. veertig mll-
oen kilo. Ook hiervan werd slechts
einig uitgevoerd, zoodat het bln-
mlandsch verbruik van versche zee-
ech ln 1946 iets grooter was dan
>or den oorlog.
In tegenstelling tot voor den oor-
werd het grootste deel van de
rsche nee visch aangevoerd door
eine visschersvaartuigen. Immers
vloot der groote stoomtrawlers
an IJmuiden is zeer gehavend uit
tn oorlog gekomen. Van ruim 90
■oote trawlers ls ongeveer de helft
•rloren gegaan. Een deel ls zwaar
tschadlgd en moet nog gerepareerd
orden, zoodat in 1946 slechts 35
iwlere aan de visscherij konden
«Inemen, welke 15 millioen kilo
rsche zeevisch en 10 millioen kilo
rsche haring aanvoerden, welke te-
mum 10 millioen gulden besomden.
Een belangrijke bron voor de voed-
Jvoorzlenlng is het IJsselmeer,
aarvan de paling de hoofdzaak Is.
uim drie en een half millioen kilo
llr.g werd er aangevoerd ter waar
van ruim 5 millioen grilden. Deze
ding werd geheel door het blnnen-
nd opgenomen.
DKTWATERVISSCHERIJ.
Van de zoetwate rvisscherij ls niet
kend, hoeveel er is aangevoerd. De
ivoer van zoetwatervisch bedroeg
lim 'n half millioen kilo, ter waar
van ruim 700.000.De zoet-
lierviascherij heeft de gevolgen
n de verbeterde voedselpositie het
ondervonden, doordat de vraag
ar zoetwatervisch in het binnen-
U snel daalde.
Ken ander product, waarnaar de
het vorig jaar snel afnam, wa
rt de mosselen. Mosselen en zoet-
atervlsch werden voor den oorlog
Nederland weinig gegeten. In de
kloRsjaren des te meer! Thans Is
s mosselvisscherij weer, evenals
»r den oorlog op den uitvoer naar
flpië en Frankrijk aangewezen. Of-
hoon het gedurende de oorlogsja-
n niet mogelijk was de Zeeuwsche
losselperceelen behoorlijk schoon te
tuden. is men er het vorig jaar in
slaagd de productie weer flink op
""■ren, zoodat men slechts 10
ir GRAY. kapitein van de
+*artin Behrman" weigert zijn
SS" 4 haven van Tandjong
Ie betredenzolang er zich
ytwepende Nederlandse macht
word bevindt. De oorzaak van
hCo,nll'J:t Hgt in het feit, dat de
v*Tlands-Indische regering van
ukf de goederen, die het
■P ie Cheribon laadde, het eigen-
toeren van Nederlandse en
Buitenlandse ondernemer*.
millioen kilo onder den vooroorlog-
schen aanvoer van ruim 40 millioen
kilo bleef. Er werd ongeveer 20 mil
lioen. kg geëxporteerd, zoodat er in
het binnenland meer is verkocht dan
voor den oorlog, heteeen vooral te
danken is aan de ln de oorlogsjaren
sterk vergroote productie van mos-
selconserven.
20 MILLIOEN OESTERS
VERKOCHT.
Evenals de mosselkweekers kun
nen ook de oesterkweekers over 1946
tevreden z|jn. Er werden byna 20
millioen oesters verkocht, waarvan
er 8 millioen werden uitgevoerd. De
totale geproduceerde opbrengst be
droeg ruim 3 millioen gulden.
Een aantal andere visscherjjpro-
ducten, garnalen, wulken, kreeften,
enz. brachten het vorig jaar onge
veer 6 millioen gulden op, zoodat de
totale opbrengst van de visscherij in
1946 bjjna 75 millioen gulden bedroeg
en de uitvoer ruim 20 millioen
gulden.
1946 was dus voor de visscherij.
zooals te verwachten was. een bevre
digend jaar.
wat zal dit jaar de vlsscherjj ons
brengen? In het algemeen kunnen
wtj zeggen, dat de vangsten, nu er
weer riüm een jaar lang is gevischt,
geringer zullen worden. Het aantal
zeevisscher8vaartulgen neemt echter
weer toe, doordat verschillende sche
pen weer zijn teruggevonden en ge
repareerd kunnen worden. Ofschoon
de trawlvloot niet veel meer dan de
helft van het vooroorlogsche aantal
schepen zal kunnen bereiken en de
haringvloot met een verlies van on
geveer 60 loggers zal gaan werken,
kan men wel aannemen, dat de aan
voer dit jaar niet achter zal blQven
bjj het vorig jaar.
Een vraag blijft natuurlijk welke
de gevolgen van de strenge vorst
zullen blijken te zijn. In het bijzonder
de zoetwatervisschers, de oester- en
mosselkweekers vragen zich dit met
angst af.
Momenteel is hiervan nog weinig
te zeggen.
Een sterri't naar Lissabon
„De Auto", het officieel orgaan
der K.N.A.C., maakt melding van
een internationalen sterrit naar Lis.
sabon. Welke wordt georganiseerd
door de Portugeesche Automobiel-
Club. Het is een minder zware en
inspannende editie van den vermaar
den voor-oorlogschen Sterrit naar
Monte Carlo, zoowel vanwege de
kortere routes als in verbaiuf met
het gunstiger jaargetijde, waarin de
rit wordt gehouden, nl. begin Mei.
Startplaatsen zijn Barcelona, Bern,
Brussel, Lissabon, Londen, Madrid,
Monte Carlo, Parijs, Oporto en Se.
villa, en deze zijn zóó gekozen, dat
zij het mogelijk maken alle deelne
mers vrijwel denzelfden afstand te
laten afleggen, nl. ongeveer 2300 tot
2400 km., uit dien hoofde is Am
sterdam niet in aanmerking geko
men als startplaats Klasseanents.
Sroeven in den geest van die, welke
e Ralley van Monte Carlo besloten
zullen eventueel de prijswinnaars
moeten aanwijzen.
door Wickham Sleed
Op 20 Februari verbaasde Minis
ter-president A-ttlee het Lager,
huis, het Britsche volk en vele an.
dere regeeringen en volken, doordat
hh de stellige bedoeling van de Brit
sche Regeering aankondigde, om de
macht in India niet later dan Juni
1948 over te dragen in verantwoorde,
lijke Indische handen.
Deze aankondiging was het onder
werp van een gespannen gedachten-
wisseling in de Britsche pers en in
beide Hulzen van het Parlement, en
is dat nog steeds. Het doel er van
was kennelijk om de leiders van de
voornaamste bevolkingsgroepen van
India er toe te brengen zich te ver-
eenigen bij het op3tellen van een
grondwet voor India, zoodat de En-
gelschen de macht zouden kunnen
overdragen aan een centrale regee
ring van een vereenigd India op een
grondwettelijke basis. Men hoopte en
geloofde, dat men door een termijn
te stellen voor deze overdracht, mo
reel en druk zou uitoefenen op de Hin.
doesche Congrespartij en de Moham-
medaansche Liga om hun twisten ter
zyde te stellen en gezamenlijk de ver.
antwoordelijkheld te aanvaarden voor
het tert stand brengen van de vrijheid
van India.
Vele bestrijders van het besluit van
de Britsche Regeering hebben het een
..gokje" genoemd. Dwingende argu
menten er voor en er tegen zijn ont
wikkeld door staatslieden me* er
varing in de ingewikkelde problemen
van het bestuur van India. Die vraag
stukken hebben betrekking op het
welzijn van omstreeks 400.000.000
menschen, die verscheidene honder
den groote en kleine staten bewonen,
dozijnen talen spreken, verdeeld zijn
over vele godsdiensten, en maat
schappelijke onderscheidingen (zoo
als het kastenstelsel) die nergens an
ders ter wereld voorkomen, in acht
nemen. Al deze vraagstukken worden
nog moeilijker gemaakt en zelfs in
de schaduw gesteld door het vraag
stuk om te voorzien ln het onderhoud
van de bevolking, die met 10.000.000
per jaar toeneemt en een toeneming,
welke dreigt grooter te worden dan
die van de opbrengstoapaciteit van
den bodem.
Als ik aan „India" denk, derik ik
tevens aan deze dingen. Ik zie niet
alleen maar de voornaamst® Hindoe,
volgelingen ^van Pan dit Nehru en Ma-
hatma Gandhi in de Congrespart ij of
de volgelingen van Jinnah, den lei
der van de Mohammedaanse he Liga,
hoe belangrijk de 270.000.000 Hindoes
en de 90.000.000 Mohammedanen van
India op politiek gebied ook mogen
zijn. Ik tracht India als één geheel te
zien en de Britsche politiek te beoor-
deelen met betrekking tot haar moge.
lijke gevolgen voor de behoeften van
de massa's van India.
Omstreeks drie jaar geleden noo-
digde men mij uit om als leider op
te treden van een reeks per radio
naar India uitgezonden discussies tus-
schen vooraanstaande Britsche auto.
riteiten over de toepassing op India
van de „vier vrijheden", welke Presi
dent Rooeevelt opstelde: vrijheid
van angst vrijheid van gebrek,
vryheid van meeningsuiting en ge
loofsvrijheid. Deze discussies gingen
uit van de veronderstelling, dat India
politieke onafhankelijkheid wilde be
reiken. De kwestie hoe en wanneer
het die bereiken zou werd niet be
sproken en de vooraanstaande per
sonen. die deel namen aan de discus
sies. richtten zich op de toekomst.
Toen ik deze discussies in mijn hoe.
danigheid als leider samenvatte zeide
ik, dat ik dacht, dat het resultaat er
van terecht een hoopvoller kijk was
geweest op do mogelijke toekomst
van India, dan zij hadden gehad
toen zij begonnen mits de Indiërs
ondanks hun godsdienstige verschil
len zouden samenwerken in het belang
van hun land
Dit voorbehoud geeft een bijzonder
belang aan het ..gokje" waarmee de
Britsche Regeering nu bezig is.
Europeesche menschen van dezen
tijd neigen er toe de politiek voor.
namelijk te beschouwen in het licht
van materieele belangen. Sommige
Europeesche partijen bezien het men-
schelijk leven kennelijk op materi
eele wijze. Om dezen reden zien veel
Europeanen het feit voorbij, dat de
menschen in India in belangrijke
mate door geestelijke overwegingen
worden beïnvloed. Dit feit verklaart,
waarom in India menschen als Ma-
hatma Gandhi, aan wien men de
hoedanigheid van een heilige toe
schrijft. een zoo sterken greep heb
ben op de volksverbeelding. Hieruit
volgt echter, dat de leiders van de
Indische partijen minder bereid kun-
nen zijn om toe te geven op punten,
waaraan geestelijke of godsdienstige
overwegingen vastzitten, dan mis
schien op meer materieele punten.
Daarom is het mogelijk, dat dcT tegen
stellingen tusschen de verschillende
bevolkingsgroepen voortgang van
India naar vrijheid en eenheid zouden
belemmeren.
Ik zeg niet. dat deze belemmeringen
onoverkomelijk zijn. Ik zeg alleen,
dat zij reëel zijn en dat elk voorwend,
sel, dat zij met opzet door het Brit
sche bestuur van India bevorderd
zouden zijn, óf op slechte inlichtingen
óf op kwaadwilligheid berust. Zonder
het te willen zijn de Britsche be
stuursambtenaren misschien tot op
zekere hoogte verantwoordelijk voor
het vergrooten van de groepstegen.
stellingen tusschen de-Hindoes en de
Mohammedanen, omdat zij zoo hun
best doen om godsdienstig en tegen-
standers te verhinderen de verkie
zingen in India te vergiftigen. Zij
hebben een groepekiesrecht inge
voerd, waardoor de Hindoekiezers op
Hindoe-candidaten kunnen stemmen
en de Mohammedanen op Mohamme-
daansche candidaten. Zij voorzagen
niet. dat op die wijze de tegenstellin
gen tusschen de bevolkingsgroepen
of tusschen de verschillende gods
diensten verergerd zouden kunnen
worden.
Een zeer vooraanstaand Indiër (Sir
Ramaswami Mudaliar, die nu voor
zitter is van den Eoonomischen en
Socialen Raad van de Vereenigde Na
ties) gaf drie jaar geleden in een
radioredevoering uiting aan zijn over
tuiging dat met de politieke vrijheid
onder een grondwet voor India de
strijd tusschen de bevolkingsgroepen
minder scherp zou worden, zelfs als
het waarschijnlijk was, dat de eischen
van de bevolkingsgroepen met kracht
naar voren zouden worden gebracht,
terwnl men een grondwet voor India
opstelde. Elke bevolkingsgroep, rede.
neerde hij, zou zoo sterk mogelijke
waarborgen voor zich zelf vragen,
maar toch zouden zij allen geneigd
zijn om als Indërs samen te werken
als de periode van sjacheren en on
derhandelen voorbij zou zijn.
Dit is misschien een optimistische
kjjk op de zaak. Als Europeaan laat
ik m|j daar niet over uil. Als Sir
Ramaswami Mudaliar gelijk heeft,
kan het huidige ..gokle" van de Brit.
sche Regeering misschien slagen. Als
het zou mislukken kan de sombere
voorspelling van de bestrijders er van
gerechtvaardigd zijn. Hoe men daar
over ook kan twijfelen, er kan geen
twijfel zijn aan de oprechtheid zoowel
van de Regeering als van haar be
strijders in den wensch, dat India als
één geheel vrijheid en onafhankelijk
heid moge verkrijgen, onverschillig
of eenige toekomstige regeering van
India den voorkeur geeft aan het lid-
maatschap van het Britsche Gemee-
nebest van Naties of aan volledige
onafhankelijkheid in vriendschappe
lijke samenwerking daarmee.
Gedurende meer dan een eeuw heb
ben de bekwaamste Britsche ambte
naren In India uitgezien naar den
dag, dat het Britsche bestuur zoover
zou kunnen komen, dat het de macht
over India aan Indische handen zou
kunnen toevertrouwen. Het voor
naamste vorschilpunt tusschen de
Britsche Regeering en haar bestrij
ders gaat over de kwestie of de ter
mijn van Juni 1948, die nu voor de
overdacht is vastgesteld al dan niet
voorbarig is.
WICKHAM STEED.
De kunstschilder
Rouault, van wien
men hier een ,fier.
rette" ziet afge
beeld, ts zoals wij
reeds vroeger meld-
den. in een zeer
merkwaardig pro
ces gexcikkeld. Hij
eist namelijk alle
niet gesigneerde
schilderijen terug,
die hij jaren ge
leden reeds volgens
een contract aan
den Parijsen kunst
handelaar VoUard
had geleverd. Hij
maakt hierbij aan
spraak op het on-
r>ervreemdbaar au
teursrecht, dat er
ondanks het con
tract en ondariks
de levering toch
nog bestaat. Dit
proces, dat waar
schijnlijk een pre
cedent zal schep
pen, wordt met
spanning gevólgd,
zowel door kunst
handelaren als
door kunstschil
ders. Mocht Rou
ault het ook in
hoger beroep win
nen, dan zullen
waarschijnlijk
meer schilders op
het idee komen,
dat zij nog iets
aan hun doéken
willen veranderen.
Interdepartementale
commissie geestelijke
volksgezondheid
Bjj beschikking van de minister»
van Soc. Zaken, van Binnenl Zaken?
van Onderwjjs, Kunsten en Weten*
schappen, van Justitie en van Oorv
log is ingesteld een interdepartemen
tale commissie v. geestelijke volk»*
gezondseid. die de coördinatie van
alle aangelegenheden met bétrek
king tot de geestelijke volksgezond
heid zal bevorderen en do minster»
van Soc. Zaken, van Binnenl. Zaken»
van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen. van Justitie en van Oor
log op verzoek of eigener bewe;; :<2
ter zake van advies zal dienen lil
deze commissie z|jn benoemd: als lid
en voorzitter: dr. C. van den Berg,
dlr.-geoi. van do Volksgezondheid
Aan deze commissie Ts toegévocgt}
als secretaris: J. Meulblok, hoofd-
commies b|j de afd Volksgezondheid
van het Dep. van Sociale Zaken.
Do luisteraars dienen er rekeiiliiK mede
te houden, dat Indien de uitzendlncea
om 9.45 beginnen, eerst over belde zen
ders 5 minuten Nlenws In het kort zal
worden gegeven en daarna over Hilver
sum II 3 minuten Waterstanden. Het
gewone programma zal hierdoor dan b\)
den aanvang eenlgsztns moeten worden
gewijzigd.
In het stadhuis te Enschede is ln het
bijzijn van talrijke medici. Inspecteur der
.volksgezondheid en vertegenwoordiger»
van ziekenfondsen uit Twenthe cn deg
Goldcrschen Achterhoek het gemeentelij*
laboratorium voor pathologische anntorf
mie en bacteriologie, dat gevestigd Is IA
het slachthuis te Enschede, geopend.
Met diepzee-onderzoekers op stap:
In de vroege ochtenduren r|jden wfj met Prof. Cosyns naar het plaatsje
Court St. Etienne, waar w|j den stalen kogel ln oogenschouw zullen nemen;
waarmede Prof. Picard en Prof. Cosyns dezen zomer de droom van Jules
Verne zullen verwezenlijken door tot 4000 meter onder den zeespiegel af te
dalen. Court St. Etienne ls een gehucht, dat ongeveer 25 k.m. van Brussel
ligt. Onderweg hebben w|J nog even gelegenheid den befaamden professor
enkele vragen te stellen, die nu wel niet zoo veel betrekking hebben op z|]n
diepzee-onderzoek, doch die ons niettemin zeer Interesseeren.
ken. „Evenveel Röntgenfoto's zfjn
genomen om de zwakke plekken ln
ae huid van de kogel op te zoeken",
zegt h|j ons, om dan enkele bijzon
derheden te vertellen. De dikte van
de wand ls 10 cm en na gepolijst te
z|jn zal deze nog 9 cm bedragen. De
stalen kogel, die van nikkel-chroom
ls vervaardigd, weegt niet minder
dan 10.000 kg. De twee helften zul
len los op elkaar liggen daar de
groote druk van het water het vast
schroeven overbodig maakt.
De afdaling zal waarschijnlijk niet
eerder geschieden dan In Juli van dit
jaar. Dit zal gebeuren ten Zuiden
van de Ivoorkust in de Golf van
Nieuw Gulnea. Voor dat de eigenlijke
afdaling plaats vindt zullen de belde
geleerden tot op slechts geringe
aiepte duiken. Bij een tweede proef
zal de stalen bol tot 4 km dalen zon
der bemanning.
Wanneer denkt U, professor,
dat de atoomenergie voor indu-
strieele doeleinden gebruikt kan wor
den?
De geleerde glimlacht en ant
woordt: „De atoomenergie ls sedert
1943 reeds bedwongen. In Amerika
bevinden zich reeds verscheidene fa
brieken, die door atoomenergie wor
den gedreven. Ook ln Frankrijk zal
men binnenkort overgaan tot ae op
richting van twee productie-centrales
van deze energie en van drie fabrie
ken, die haar zullen benutten. De
ontwikkeling is trouwens reeds zoo
ver voortgeschreden,, dat te voorzien
ia, dat binnen twee of drie jaar de
vliegtuigen door atoomkracht zullen
worden voortgedreven. Aanvankelijk
zal hun snelheid geringer z|jn dan
die van schroef-vliegtulgen. doch
hiertegenover zal staan, dat zU
zwaardere lasten zullen kunnen
transporteeren, omdat geen verbran-
dingszuursrtof voor de motoren be
hoeft te worden meegenomen.
Vooral ln de Poolstreken en ln
woestijnen, dus plaatsen waar geen
steenkool aanwezig Is, zal de atoom
energie ln de toekomst een belang
rijke rol gaan spelen. Deze gebieden
zullen hierdoor namel|jk bewoonbaar
worden. Verwacht mag worden, dat
de atoomkracht op den dnnr de steen
koolenergie geheel zal verdringen. In
de Belgische Congo Is tenminste vol
doende nranium aanwezig om de
geheele wereldbehoefte aan steenkool
te dekken".
-- En hoe staat het met de bestu
deering der atoomenergie in België T
Samenwerking met Nederland
„Binnenkort zal een „Centre
d'Etudes" worden opgericht Men
hoopt dan Ook de beschikking te
krijgen over de benoodigde hoeveel
heden radium. Ik geloof niet, dat de
Nederlandsche geleerden er over be
schikken, doch dan zullen w|j met
hen samenwerken. Dit geldt overi
gens voor alle buitenlandsche geleer
den, want w|j zfln van plan het
resultaat van onze proefnemingen
niet geheim te houden. Dit nieuwe
organisme wordt door den staat
gesubsidieerd".
Naar professor Cosyns verder
mededeelde, zullen ook do schepen
binnenkort door atoomkracht voort
bewogen worden. De ruimte, die do
steenkool thans Inneemt, zal dan
benut kunnen worden voor het ver
voer van goederen.
In een **erdere toekomst, aldus de
heer Cosyns zal het mogelijk z|jn,
dat vliegtuigen tot een hoogte vari-
eerend van 1000 tot 2000 km stij
gen, op deze hoogte hun richting be
palen, hun atoomenergie-motor uit
schakelen en dan gelijk de maan een
satelliet van de aarde worden In
minder dan twee uur zal het vlieg
tuig de wereld rond zijn. Dergelijke
reizen zullen natuurlijk slechts voor
groote afstanden geschikt zijn.
Veel
is er met aan te zien
Wij zijn Intusschen aangeko
men te Court St. Etienne en eenlee
minuten later bevinden wij ons ln
de grootste constructiewerkplaats cn
ijzergieterij die België kent.
W|j begeven ons naar het heilig
dom waar de stalen bol staat opge
steld. Veel ls er niet aan te zien.
Stelt U zich een ronden kogel voor
bestaande uit twee halve op elkaar
geplaatste bollen met een middellijn
van 2 meter.
Door middel van krHtlHnen ls de
bol ln 140 vlakken verdeeld. Profes
sor Cosyns ziet onze vragende blik*
Geen contact met „buito.'
De bol staat overigens "n v»eo
enkele verbinding met het zeeopper
vlak. Een speciaal voor dit doel tn
België gebouwd marinevaartuig zal
de Dol te water laten. Zoowel het
schip als de kogel zijn uitgerust
een geluidsapparaat van de
zooals deze in duik booten wordt
brulkt voor het opsporen van scne-
pen. Door middel van deze appara^
ten zal men elkaar kunnen seinen.
Na de stijging zal men eveneens in
verbinding kunnen treden met 't schip
door midael van een ultra-kortegoif-
zender.
In den bol zullen twee patrtj
ten van onbreekbaar glas, ter
van 15 cm en met een diameter van
10 cm worden aangebracht, terwijl
hh verder zal zijn uitgerust met 4
schijnwerpers, waarvan er steeds
twee tegelijk zullen branden. Er zul
len foto's en films worden gemaakt
en er is tevens een installatie voor *t
maken van moment-opnamen .aan
boord".
En wat verwacht U op den zee
bodem to vinden?
„Daarvan hebben wij noz geen
idee. W|j weten echter zeker, dat wU
op deze diepte leven zuilen aantref
fen", antwoordt de heer Cosvns.
De beide onderzoekers zullen 12
uur onder water blijven. Door middel
van twee schroeven zal de bol zich
over den zeebodem kunnen voort
bewegen.
„B|| het Nederiandsch-Indische hoofdbestuur van de P.T.T. is een regeling
Ln voorbereiding, waarbij iedere soldaat In de tropen per maand twintig
post bladen kan koopen, 2% cent per stuk, die on gefrankeerd verzonden
zullen mogen worden. In Nederland zullen deze postbiaden onbeperkt ver
krijgbaar z||n voor 8V2 cent en ook ongefrankeerd verzonden kunnen worden.
Voor brieven moet ook daar volledig worden gefrankeerd.Deze maatregelen
worden genomen om het laadgewicht van de militaire post, die veelal het
met de K.L.M. gecontracteerde gewicht verre overschrijdt, te heiwerken."
Wij ontleenen deze zinnen uit een
officfeelen dienstbrief en w|j moeten
dus wel aannemen, dat dit lugubere
plan Inderdaad op stapel staat. Mo.
menteel is het zoo. dat de militair
niets heeft te betalen tot 20 gram,
terwnl voor aan militairen gerichte
brieven uit Nederland het binnen-
landsch tarief, 10 cent. geldt. En
hoe wordt het nu? WtJ kunnen of
miniatuur-episteltjes schrijven en
ontvangen voor hetzelfde geld of be
talen voor een normalen brief (voor
den militair kost een 20 grams brief
dan 70 cent!)
Laten wtj ons nu eens even ver
diepen in net nog zeer nabije ver
leden: September 1946. De dienst
plichtigen moesten toen naar Indo
nesië vertrekken en de animo voor
deze reis was b|j velen zoo gering,
dat z|j ernstige onderduikplannen
koesterden. Zóo veel adspirant-on-
derduikers waren er, dat verschillen
de hooggeplaatste personen voor de
microfono verschenen om 't hen nog
af te raden, om zorgen weg te rede
neeren, om beloften te doen en om
op eenige voordeelige kanten van de
zaak te wijzen.
W|j hebben enkelen van deze spre
kers beluisterd en w|j hebben meer.
malen o.a. van den Chef van den
Generalen Staf, generaal Kruis, de
zelfde belofte gehoord.
„WtJ zullen al het mogelijke doen
om het contact met den vertrekken,
den militair en diegenen, die hem lief
en dierbaar z|jn, te handhaven". WH
lezen hier een groote verscheidenheid
van maand-, dag. en weekbladen. In
vele daarvan hebben w|j stukjes aan
getroffen over de soldaten in Indo
nesië en ln een groot aantal van die
pennevruchten Werd, terecht, ge we-
zen op den grooten moreelen en zede.
lijken steun, die een uitgebreide cor
respondentie den militair ln den
vreemde geeft.
POSTBLAADJES ZEGGEN
NIETS!
En wat gebeurt cr, als de ln voor
bereiding zijnde maatregel door zou
gaan? Het behoeft geen betoog, dat
er op postblaadjes van contact geen
sprake meer ls. Die dingen z|jn vol
doende om tc vertellen, dat men nog
leeft, dat het nog alttjd warm ls.
maar dat men het leven wel denkt te
houden Als men de geliefde dan ver-
teld heeft, dat ze nog steeds lief ls.
is het postblaadje wel zoo ongeveer
vol Wat een redelijk mensch <mder
contact verstaat !s iets anders; dat
la een gedachtenwlasellng van ten
minste een paar kantjes behoorlijk
papier. En wederom beiiw^t "t geea
betoog, dat het echte contact du»
duur contact voor velen onbetaaL,
baar contact wordt W|j verwach
ten, dat het niet zoo ver komt VV|J
verwachten, dat het verschil tus
schen woorden en daden van al dl»
radiosprekers niet zoo groot bl|jkt te
zijn, als wfl uit de nieuwe regeling
zouden moeten opmaken. W|j ver-,
wachten, dat alle bladen, die het be
lang van de correspondentie ingezien
hebben, hun stem verheffên om op
de consequenties van dit onheilzam»
Slan te wHzen. WIJ weten, da» de sol-
aten ontzettend veel schrflven en
dat er steeds meer soldaten komen.
WU weten, dat een K.L.M.-tofsteJ
geen onbeperkt laadvermogen heeft.
Maar wU weten ook, dat de invoering
van de postblaadjes voor een groep
militairen, de groep zedelijk wankel-
moedigen, een duw ln de verkeerd»
richting zal bcteckenen. En ook we
ten wig. dat daden, die met beloften
in strQd z|jn, niet ten gunste zullen
werken op de rUpende politieke meen
nlng van de jonge lichtingen. Neen.
lezer, wH overdrijven niet. als wp
zeggen, dat we het een luguber plan
vinden, dat lugubere gevolgen kan
hebben!
W|j zUn ln het bezit gekomen van
den volledigen tekst van de t>»«sag»
ln de rede van den Franschen minis
ter van Buitenlandsche Zaken Hl*
dault, waar deze spreekt over poll*
tleke onderhandelingen, o.a. met Ne
derland. Waar deze tekst afw^kt
van die, waarover wQ eerder de be
schikking hadden, geven wU n ie ron
der de volledige vertaling van de des
betreffende piassage:
„Elk van de clausules van net
JPransch-Britsche verdrag w «an
leder van onze groote bondgenoten
aangeboden, teneinde te onderzoeken
of men deze clausules den voorkeuE
geeft boven die, welke ons thans aan
hen verbinden. De deur ls dus voor
hen geopend en de regeering heeft de
deur eveneens geopend voor >r.z»
Belgische en Nederlandsche geall'ner-
den. gezien de economische en pntttSPj
ke onderhandelingen, en tevens voor
onze bondk'000ten, Tsjccho-Slowa*
kUe en Polen.