medische brief l'ROliraSCHOOMD 30 Jaar geleden Beschieting bij Bergen aan Zee Hij voorzag Bergen van zwart vlees Als dat puntje van de neus er niet geweest was Is klassieke muziek moeilijk te waarderen? Het tegenwoordige geslacht vergeet gauw. Het is daarom, dat wy nog eens in de herinnering willen oproe pen een gebeurtenis welke voor 30 jaar de gemoederen in beroering bracht. Op 16 Juli 1917 (in de eerste we reldoorlog dus) vond bij Bergen aan Zee een incident plaats. Duitse koopvaardijschepen, die zich bevonden in Hollandse wateren wer den door Engelse torpedojagers ach tervolgd. Door het hevige schieten werden de bewoners van Bergen en Bergen aan Zee omstreeks 7 uur in de mor gen opgeschrikt en elkeen gaf een an dere reden aan het oorverdovend la waai. Sommigen meenden, dat er manoeu vres gehouden werden- en velen klom men op het duin om alles beter te kunnen zien.' Het mag een wonder heten dat nie mand gekwetst werd. De projectielen kwamen tot in Bergen terecht, ja zelfs tot over de gemeente grenzen. Bij de Sparrenlaan en de Franschman zijn granaten gevonden, die een len te van 39 c.m. hadden en een middel lijn van 9i/2 c.m., zo lezen wij in het boekje „De Heerlijkheid Bergen", door mevrouw Van ReenenVölter. In een sloep kwamen enige gewon de Duitsers aan land, die aan de be komen verwondingen overleden. Zij zyn in Bergen aan Zee begraven en later naar de begraafplaats van Bergen overgebracht. Bergen aan Zeè werd daarna druk bezocht; iedereen was vervuld van de gebeurtenis en men kwam het kust- dorpje zien, waar de beschieting had plaats gevonden. HET SINAASAPPELENSCHIP Voor hetzelfde Berger strand ligt een wrak. Dit is niet afkomstig van één der door de Engelsen achtervolg de koopvaarders, want die zijn opge bracht. Neen, het zijn de overblijfselen van een schip, dat hier 70 jaar geleden vastraakte, en waarvan bij eb altijd nog een gedeelte' zichtbaar is', wan neer men van de Zeeweg aan het strand komt. De volksmond spreekt van het „Si naasappelenschip", maar in de offici ële boeken kwam het schip, dat hier in de nacht van 30 op 31 Januari 1877 zijn einde vond ,voor onder de avon tuurlijke naam „Ulysses". Of kapitein Stom zo heette de commandant debet was aan deze laatste reis, weten we niet. De familie Van Reenen bouwde in later jaren een huis op het hoge duin, waarachter thans nog het borstbeeld van wijlen mevrouw Van Reenen Völter te vinden is. Dit huis, ongeveer recht tegenover de resten van de onfortuinlijke „Ulys ses" kreeg dezelfde naam. En het bleek al even weinig voor spoed te hebben. De Duitsers zorgden ervoor dat in 1943 ook deze „Ulysses" vande aardbol verdween. Economische rechter Een hoge straf voor slager D Wegens het verhandelen van ruim 3300 vleesbonnen aan een tweetal slagers te Bergen (die hierdoor de pensiongasten ruimschoots van vlees konden voorzien) stond Woensdag middag de slager M. D. uit Nieuwe Niedorp voor de Bijzondere politie rechter terecht. Hij had de bonnen van een onbekende gekocht en wilde ter zitting niet vertellen wie deze onbekende geweest was en hoe een en ander was verlopen. De officier, mr. Vellinga, vondt het een domme houding van verd., hoewel het aan de andere kant weer flink was. Verd. zal van deze houding echter de con sequenties dienen te dragen. Dege nen, die achter hem staan en hun mond houden vond de off. laffe ke rels. De verdediger mr. J. P. Wind- hausen legde tal van gunstige .ver klaringen omtrent verd. over en zei dat de grootste schuldigen in deze de consumenten waren, die steeds maar aandringen op groter leverin gen dan op de bonnen mogelijk en te verantwoorden is. De politierechter, hierna vonnis wijzende, wilde rekening houden met het blanco strafregister van beklaag de, deed een maand van des offi cier* eis af en veroordeelde D. tot vier maanden met aftrek van pre ventief. Bijna - een merkwaardige vondst De broeders van de Abdij in Eg- mond hadden bijna een merkwaardi ge ontdekking gedaan, 't Kopje van dat Maria-beeldje dat bij de opgra vingen daar gevonden was, was bij na helemaal gaaf. Op het puntje van de neus na. Als dat niet op een zon derlinge wijze te voorschijn was ge komen, dan zouden de kranten een mooi stukje copie gehad hebben. Want, dót het een merkwaardig oud beeldje was, daar waren de broe ders het over eens. Ze hadden alleen nog wat verschil van mening over de juiste ouderdom. Laten wij het waas van geheimzin nigheid dat nog over het puntje van de neus van het beeldje hangt, voor onze lezers wegnemen. Men moet 't goed verstaan: 't gaat over de neus van het beeldje, maar de neuzen van de broeders zijn er ook mee ge moeid. Al voor de oorlog werden er bij de priorij van de abdij van Egmond op gravingen verricht. Zo in de loop van de tijd vond men er heel wat potjes en pannetjes en scherven van andere oude en merkwaardige dingen. Toen Egmond in de oorlog ontruimd werd ging de verzameling naar Limmen. 't Kwam ergens in ee kelder of zo. Er viel een bom in Limmen en bij die gebeurtenis werd een Maria beeldje geraakt. De brokken eu scherven vonden een plaatsje bij de potjes en pannetjesscherven uit Eg mond en na de bevrijding maakten ze het reisje terug naar de Egmon- der abdij mee. De prior zag. dat er scherven by waren die er niet hoorden. Hij haal de ze er uit 't Mariabeeldje was weer volledig, al bleef het ln frag menten. Maar 't kopje was nog haast helemaal gaaf. 't Moet wel zijn, d i hij peinzend dit kopje in zijn handen hield, toen het schone idee plotseling bij hem opkwam. Hij ging naar de man die de op gravingen leidt en er zal wel een lachje gemonkeld hebben om zijn mondhoeken, toen hij zei: „Als ik er eens een dag niet ben, dan..." De rest ging voor onze oren verloren. Maar een paar dagen later kwam iemand hardlopend naar de broe ders. Kijk eens wat ik gevonden heb, daar in de modder, 't Is haa3t helemaal gaaf, gewoon niet om te geloven. De broeders keken en zwegen. Zij draaiden 't kopje om en om in hun handen, betastten 't met de vingers. Toen zij begonnen te spreken wat 't met de bezonkenheid van kenners. 't Is gaaf, ja. Alleen 't puntje van de neus. Dat ontbreekt, tja... 't Moet oud zijn. Heel oud. Neen, broeder, zo veel eeuwen zal het niet zijn, dat geloof ik niet, maar 't is gewis toch van vóór... Ze gingen naar de Prior. Deze vond 't ook merkwaardig. Dacht u, broe der, zou het van die ty'd zijn? 't Is wel mooi, 't is wonderlijk mooi gaaf. Alleen het puntje van de neus ontbreekt, maar, zegt verheugd een enthousiast broeder. Ach, dat puntje van de neus De Prior grabbelt in zijn gewaad, 't Is niets, broeders, zegt hij. Voila, hier is het al. Van mug tot olifant Dat sommige lieden van een mug wel eens een olifant maken is Woens 'dag voor de economische rechter weer eens overduidelijk gebleken. Toen ir; Februari de Alkmaarse manufacturier M. I. J. H. werd ge arresteerd gingen al spoedig de wild ste geruchten door de stad. H. zou een enorme hoeveelheid textiel bij boeren hebben laten onderduiken en door de fiscale recherche betrapt zy'n op het bezit van enkele tonnen' zwart geld. Mr. van de Wal Bake bracht nu deze zaak weer tot haar ware pro porties terug. Het kwam vast te staan, dat H. (die-in de oorlog in derdaad goederen had laten .duiken") na de bevrijding nog voor 310 gul den textiel had verzuimd weg te ha len en op te geven. Bij een huiszoe king bij een boer kwam dit aan het licht en toen bleek het dat de goe deren van H. waren. Gelijktijdig stak de fiscale recherche haar neus in de zaak en trachtte er nog wat uit të slepen onder beschuldiging van H., dat hij een groot bedrag aan de fiscus onthouden zou hebben. De raadsman van H., Mr. Hoofiën wist hem echter „aan de greep van de fiscale recherche te -ontworstelen", zodat H. hiervoor buiten vervolging is gesteld al heeft h(j ten onrechte zeven weken gezeten. De officier eis te voor het verzwijgen van de tex tiel een geldboete van 250 gulden. De rechter maakte er 100 gulden van. vrsrdfsnt cL'tfezcn voor N ederland. Regelmatig arriveren in de itotterdamse haven schepen uit West Indië, geladen met voor export bestemde bananen. Per lopende band worden de trossen bananen vanaf de schepen naar de spoorwagons, welke voor het verdere transport zorg dragen, vervoerd. Dr. J .de Groot, gynaecoloog, die in April over het onderwerp „rode hond en zwangerschap" een artikel schreef in het tijdschrift voor sociale geneeskunde, heeft in een vraagge sprek de wenselijkheid bepleit om meer bekendheid te geven aan de ge volgen welke het optreden van ro de hond, (rubeola) kan hebben. Rode hond is 'n doorgaans onschul dige infectieziekte. In de oorlogsjaren heeft men echter in het buitenland o.a. in Austalië, Engeland en Ame rika de gelegenheid gehad bij het uitbreken van rode hond vast te stel len, dat deze infectieziekte catastro- phale gevolgen kan hebben als de moeders deze ziekte in de eerste maanden der zwangerschap krijgen. Het is gebleken, dat rode hond in die periode de kiem Infecteert en daarbij belangrijke organen treft, wel ke zich nog moeten ontwikkelen. On derzoekingen in die landen hebben aangetoond, dat in die gevallen de jonggeborene ernstige afwijkingen kan vertonen, zoals doofstomheid, oog defecten, long- en hartgebreken. Een Australische oogarts dr. Gregg, heeft daaraan in 1941 de eerste be kendheid gegeven. Aanvankelijk stond men enigszins sceptisch tegen over zijn mededelingen, maar al spoedig had men ook in Engeland en Amerika gelegenheid, bij het optre den van epidemieën van rdde hond dezelfde ervaringen op te doen. Als antwoord op de vraag, of het optreden van rode hond in de eerste periode der zwangerschap zeker tot gevolg heeft dat de jonggeborene af wijkingen vertoont, kon dr. De Groot niet zeggen dat zulks zonder meer het geval zou zijn. Men staat nog aan het begin van de kennis ten aanzien der kiembeschadiging door infectieziekten van a.s. moeders. Wel kon hij meede len, dat de Australische medici bij hun onderzoek tot de conclusie zijn gekomen, dat de kans op afwijkingen in de omgeving van 100% ligt, als een vrouw rode hond krijgt in de eerste maand van de zwangerschap. Krijgt zij het de tweede maand, dan is er voor 50% kans op afwijkingen. Na de 10de week bestaat de kans niet meer. Hoe te voorkomen? „Wat zou naar uw mening gedaan moeten worden, om deze wel zeer tra gische gevolgen voor moeder, kind en samenleving te voorkomen?" „Vooreerst daaraan algemene be kendheid geven en vooral wijzen op het belang van een vroegtijdige pro- phylactische behandeling". In het genoemde artikel in het tijd schrift voor sociale geneeskunde werd GEVOLGEN VAN „RODE HOND- IN SOMMIGE PERIODEN FUNEST de wenselijkheid bepleit, om aan alle practiserende medici hun medewer king te verzoeken door in de eerste plaats bij het optreden van rode hond bij volwassenen, deze patiënten naar serologische centra te verwijzen, te Rotterdam, Den Haag, Leiden en Am sterdam. Daar wordt een deel van hun bloedserum verzameld, want dit serum heeft, ongeveer 10 dagen na 't optreden van rode hond, de eigen schap anderen immuun voor deze ziekte te maken. Met dit serum zou den vrouwen uit een omgeving waar rode hond heerst, behandeld kunnen worden en als eventueel een epidemie van rode hond zou optreden, dan zou men zoveel mogelijk vrouwen met dit serum moeten behandelen. In de eer ste plaats vrouwen, die in het eerste begin der zwangerschap verkeren, (helaas weten zij dit dan vaak nog niét). De artsen zouden de andere vrouwen kunnen waarschuwen voor de gevaren, die in een dergelijke pe riode bestaan voor zwangerschap. Het is zo jammer, dat de vrouwen meestal te laat komen voor de behandeling want deze heeft alleen in de aller eerste weken succes. Persoonlijke raadgevingen van de practiserende artsen in de gezinnen kunnen veel nut hebben, als ook van hen, die zich in het bijzonder met de prae-natale zorg bezig houden, zoals vroedvrouwen en verloskundigen. 't Oni* ^oek gaat voort. Inmiddels aldus dr. De Groot, staan wy nog slechts aan het begin. Er doemen nog allerlei moeilijke vraag stukken voor de medici op, zoals bv de vraag of het wenselijk is om jon ge meisjes zoveel mogelijk aan een besmetting met rode hond bloot te stellen. In ons land zyn reeds enige tijd onderzoekingen gedaan o.a. in de doof- stommeninstituten (door mej. Kamer beek) teneinde na te gaan of de pa tiënten aldaar soms kinderen zijn van een moeder, die in de eerste periode der zwangerschap rode hond heeft gehad. Inderdaad is dit zo. Juist dezer dagen is, uitgaande van het instituut voor preventieve geneeskunde te Lei den, een werkgroep gevormd, die zich bezig houdt met alles, wat het onderwerp betreft, in de eerste plaats met het wetenschappelijk onderzoek, doch verder ook met het verzamelen van gevallen, met de toepassing der prophylactische behandeling en met het geven van voorlichting in de uit gebreidste zin. „In elk geval, aldus dr. De Groot, is het probleem van enorm belang". SPROETEN VOORKOMEN OF DOEN VERDWIJNEN De zomer Is het seizoen*van vele prettige en voortreffeiyke dingen; de zomer is ook het jaargetij van de sproeten. Een overigens aardig en welgevormd gelaat kan er in de erg ste mate mee ontsierd worden; een paar blanke ronde armen kunnen zo worden „aangetast", dat het dragen van een blouse met korte mouwen 'n voortdurende zelfkwelling wordt. Intussen, laat ons niet overdrijven. Een paar sproetjes, stempel van de inwerking van de zomerzon op een blanke huid, verhogen die blankheid eerder, dat dat zij haar te niet doen. Een paar sproetjes kunnen een charme te meer zijn. Alleen als het heel erg is, wordt het geval bedenke lijk. U weet zelf wel of U aanleg voor sproeten hebt of niet Vroegere ja ren hebben het U wel geleerd. Bent U bruin of zwart, beschikt U over veel pigment, dan hebt U weinig te vrezen. U verbrandt zonder dat sproeten Uw huid komen ontsieren. Bent U daarentegen blond, dan is het zaak op te passen. Wordt niet voorzichtig als zich eenmaal sproe ten gevormd hebben. Dan is het te laat De sproeten verdwijnen wel weer, maar niet voordat lange we ken, waarin U niet op Uw best en mooist bent, verlopen zijn. Voorkom liever sproetvorming. Een hoed met brede randen, een echte zonnehoed, die een volkomen-zomers karakter dragen kan schakelt ieder gevaar uit U kunt natuurlijk ook Uw huid, meer in het bijzonder Uw neus en omgeving, en Uw armen, met een laagje zomercrème inwrijven, één van die crèmes, die de zonnestralen vergeefs trachten te doordringen, maar het is in het warme jaargetij beter en aangenamer de huid „bloot" te laten. Evenwel, gaat U op de volle dag, in de volle zon zonder hoed uit dan zult U toch een greep in de tube moeten doen. ,Is Uw huid droog, dan zult U, om sproetvorming te voorkomen, er goed aan doen U niet met warm water te wassen. Gebruik, als U daartoe ge legenheid hebt, lichtciyk-lauw zeme lenwater. Is Uw huid van nature vet, bedien U dan van lauw water, waar aan U enkele druppels tinctuur van benzoë toegevoegd hebt. Maar bent U onvoorzichtig ge weest en hebben sproetjes zegevie rend het terrein, wfaarop zjj zich ple gen te nestelen, veroverd, dan is er nog geen reden om ontmoedigd bij de pakken te gaan neerzitten. Er z(jn vele middelen in de handel, die sproe- tenbestrijdende eigenschappen bezit ten. Alleen moet U met die midde len een beetje voorzichtig zyn. Niet iedere huid verdraagt ze. Een tere huid, zoals blondines vaak bezitten, wordt door de toepassing van der gelijke felle middelen vaak in de ergste mate aangetast. Het middel bly'kt erger dan de kwaal. Intussen, hier volgen enkele re cepten, die zonder gevaar en vaak met heel goed gevolg kunnen worden toegepast. Eerste formule: Neem twee eetle pels vol sap van kers en voeg er een eetlepel vol vloeibare honig aan toe. Wryf des morgens en des avonds de plaatsen, waar zich sproeten verto nen, met dit mengstel in. Tweede formule: Pers een halve citroen uit en voeg aan het sap drie druppels sterke azyn toe. Drenk een stukje gaas in deze vloeistof i bedek er de door sproeten aan~e. te huid mee. Derde formule: Maak een mengsel van 450 gram rozenwater, 50 gram zuivere glycerine en 5 gram sodium- boraat. Bet de sproeten, grondig en langdurig, twee maal per dag met dit mengsel. Laten drogen, niet af drogen. Gertrude. Uit de Schapenhouderij De inschrijving van schapen voor de landbouwtentoonstelling te Den Haag is op 15 Juli gesloten. In komen de dagen, vóór 30 Juli, zullen uit de ingeschreven dieren een 150-tal wor den uitgezocht en men hoopt een keur collectie te kunnen vormen, welke de reputatie, die het Noord Hollandse schaap in den lande geniet, de nodige eer zal aandoen. De aanmeldingen voor de Neder landse Wolfederatie vallen niet tegen. Op het ogenblik is reeds 60% der schapenhouders ingekomen, een cijfer dat bij de oprichting als gunstig werd beoordeeld. Het is vooral de beschikbaarstelling van breigaren, die leden trekt, terwijl het risico, dat aa.n deelneming aan deze coöperatie is verbonden, prac- tisch nihil is. Juridische haarkloverij Sedert enige dagen is er een ver andering gekomen in de uitbetaling van kindertoeslagen: de werkende moeders van onechte kinderen zyn daarvan uitgesloten. De Centrale Raad van Beroep heeft zich op deze materie bezonnen en uit gevist, dat er een middel is om aan deze vrouwen de toeslag te onthouden Dit rechtsgeleerde gezelschap heeft namelijk uitgedokterd, dat zulk een kind geen „pleegkind" is in de zin der wet, terwijl ook niet kan worden ge zegd, dat het „als een eigen kind" wordt opgevoed, omdat het een eigen kind is. Zo valt het dus buiten de kinder bijslagenregeling. Wc hopen, dat onze wetgeving le vend genoeg is om deze verstokte schriftgeleerdheid tot rede te brengen. Nogmaals de bestrijding van de Coloradokever Hoewel wy over de medèwerK:ng voor het bestryden van de colorado kever bij het goedwillende deel van de tuinbouwers niet te klagen heb ben, zyn er nog steed' enkelen, die de verplichte bespuitingen niet op tyd uitvoeren. Dat onbespoten aardappelakkers een gevaar opleveren voor de hele omgeving, dringt schynbaar niet tot hen door. Vooral de Bevelander, die heel dik- wyls voor eigen gebruik wordt ge teeld, wordt by het bespuiten nogal eens vergeten. Denk ?r echter aan, dat de coloradokevers Bevel." .'Iers net zo graag eten als andere rassen. Die Bevelander voor eigen gebruik wjrdt veelal ook nic geselecteerd, zodat er niet op tyd kan worden vast gesteld, of er kevers of larven in aanv zig zyn. Loop ze daarom eens een keer extra door om op kevers en larven te letten. Als een van onze coloradokever- controleurs een onbespoten veld vindt volgt op het ogenblik proces verbaal zonder verdere waarschuwing. r van waarschuwen is achter de rug. Reeds zyn enkele processen verbaal opgemaakt en er volgen er nog meer. Wie onbespoten akkers weet. kan dié opgeven en er zal een onderzoek worden ingesteld. Het ffaet om het algemeen belang en om Uw direct persooniyk belang. Bi-nenkort wordt ons land bezocht xensen van de Engelse Plan- tenziektenkundige dienst. Zorg, dat ze geen kevers of larven kunnen vinden. Dat is mogeiyk als ieder me dewerkt. Speel niet met vuur. SPUIT! (i) Wonderlijke antwoorden van kinderen Het is -een algemeen en bekend ver schijnsel, dat georganiseerde avonden, waaraan geen bal is verbonden, spe ciaal door de jeugd, slecht bezocht worden. Ellenlange artikelen zijn hierover geschreven, woorden als vervlakking, degeneratie en decadentie kwamen er aan te pas. Maar: is het werkelijk nu wel zo erg? Naast het feit, dat een blik in de danszalen gewprpen, U veel hierover zou leren, heeft een van onze mede werkers aan pl.m. 250 leerlingen van een tweetal U.L.O.-scholen in het Westen des lands de vraag kunnen voorleggen: Wat hebben wij aan mu ziek? Wat hebben wy aan muziek? De verkregen antwoorden leren ons verschilelnde dingen. Ten eerste bleek, dat er inderdaad, maar voornamelijk onder de oudere leerlingen, jongens en meisjes zijn, die een uitgesproken oordeel hadden en die konden motiveren, hoe en waarom zij van klassieke muziek kon den genieten, waarom zij verschillen de verschijningsvormen van Jazz en amusementsmuziek afkeurden enz. Dit is een verheugend feit. Helaas was hun percentage zeer klein (pl.m. 10 Nog meer valt het te betreuren, dat het overgrote deel der antwoorden (pl.m. 60 zeer weinigzeggend en oppervlakkig was. Muziek? Daar kim je op dan sen en., naar., kijken!!!, zo meende een. Meer dan de helft van de ant- woordgevers(sters) had niet verder gedacht dan aan jongelieden, die met veel enthousiasme en misbaar enig rhythme en wat min of meer harmo nieuze klanken voortbrachten, daarbij zich nogal aanstellend en gek doend. Dansmuziek dus, Jasz, Swing en Show! Wanneer dus minder dan de helft van deze jongeren tot de conclusie is gekomen, dat men ook naar muziek kan luisteren, dan lijkt ons dit vol doende feitenmateriaal om te conclu deren, dat het er inderdaad slecht mede gesteld is. Ze wisten er geen weg mee. In de overige 30 antwoorden troffen wij er vele aan, waaruit bleek, dat de antwoordgevers(sters) wél voel den, dat het met de dansmuziek niet helemaal in orde was, maar dat zij moesten bekennen niet te weten, hoe zy die klassieke muziek, die dan toch zo mooi moet zijn, moesten waarderen. Wij citeren uit een antwoord: „Het is zo moeilijk! Ik zie duidelijk „dat mijn vader geniet van klassieke „muziek, en ik zou dat ook best wil- „len, maar het zijn allemaal maar „klanken voor mij, waarvan ik niets „begrijp, waar ik niets in höor, dat „tot mij spreekt". En daar ligt de quintensence van de zaak. De klassieke muziek spreekt te weinig tot een deel van de jeugd en dus., grijpen zij naar muziek, die wel tot hen spreekt en die is dan óf de amusementsmuziek óf naar de Jazz. Is hot zo moeilijk? Is klassieke muziek zo moeilijk te bevatten? Ziedaar de vraag, waarom het gaat en waarop het antwoord een kort en krachtig „Neen!" moet zijn. Het Is ook voor de leek niet moeilijk van klassieke muziek te genieten. In enkele artikelen willen we hier over iets zeggen in de hoop er iets toe te kunnen bydragon ook voor de leek het genieten van klassieke mu ziek naderbij te brengen? Geen remedie voor de kwaal. Het zou dwaasheid zijn te verwach ten, dat hier een remedie wordt ge geven tegen een kwaal, waarvoor iedereen genezing zal ondervinden. Maar het feit, dat toch een zeker deel van de jeugd serieus zoekt naar ge not van klassieke muziek, is aanlei ding om te mogen aannemen, dat vela van onze jongere lezers, hetzij Ge heel, hetzij ten dele-,van deze leken- theorie kunnen profiteren. In ieder geval kan een zekere blikverruiming worden verkregen, die dienstig zal blijken te zijn aan de vorming van onze oudere jeugd op het gebied van Kunst in het aleemeen, ook buiten het terrein van muziek.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1947 | | pagina 7