„legerhut van Oom Toni"
„Moord onder getuige"
Wij
RADIO
Dokie Durf in „Boris Baal duikt op„
Een tweede
Er is plaats voor tienduizenden Nederlanders
Grotere spreiding der maatschappijen
Sinclair Lewis: „Kingsblood Royal"
Sinclair Lewis, de Amerikaanse
Nobelprijswinnaar, heeft een nieuw
boek het licht laten zien, dat niet
alleen de gemoederen in Amerika
In beroering heeft gebracht, doch
waarbij de gehele wereld is betrok
ken. Artistiek bezien is het nieuwe
boek. dat onder de titel ..Kingsblood
Royal by Random House verscheen
een van Lewis1 «wakste werken,
maar het thema staat zo in het
brandpunt der algemene belangstel
ling, dat men thans reeds van een
tweede „Negerhut van Oom Tom"
spreekt: de nieuwe roman behandelt
het negervraagstuk.
Het zwarte pensee!
Dc hoofdfiguur is de vlotte, slank-
gebouwde kapitein Neil Kingsblood
die gewond uit de oorlog is gekomen.
Hij is gelukkig getrouwd, heeft een
goede positie aar een bank en hy ts
op weg om een van de notabelen van
de stad te worden. Hy is er zich niet
van bewust, dat hy niet de „blankstc
der blanken" is en ofschoon humaan
en liberaal denkend, deelt hy de al
gemene rassenhaat, die in ztfn krin
gen gebruikelijk is.
HU ziet de negers als kinderen en
wil ze dienovereenkomstig zien be
handeld, hetgeen dus inhoudt, da*,
hun slechts beperkte rechten worden
toegekend.
Heel toevallig ontdekt hy by het
opstellen van zyn stamboom, dat in
de familie van zyn moeder in öe 18e
eeuw een volbloed neger voorkomt.
iMVat moet hy doen? Voor hem gaat
®en wereld in rook op. Hy is wel
iswaar slechts 1/S2 neger, maar men
dient te bedenken dat in de Verenig
de Staten ook de kleinste „streek
fcnet het zwarte penseel" voldoen is,
om voor de voeten van een mens
fer niet meer te overbruggen afgrond
te doen gapen.
Zgn eerste gedachte is alles te
.verzwygen. Niemand weet immeres
Iets van deze zwarte misdaad, maar
wel beziet hy nu zelf het neger-
Uraagstuk met andere ogen. Hij voelt
dc drang In zich opkomen om de
hegcis beter te leren kennen. Hij
pfil leren begrypen, waarom er zoveel
Vooroordelen tegen dit ras zyn. Doen
het is niet gem&kkeiyk voor een
blanke om in nauwer contact met
iiegers te karnen, omdat zy vol wan
trouwen tegenover hun blanke broe
ders staan.
.Ook Ik"
Maar op den duur weet Neil
Kingsblood by de negers toch een
Zeker vertrouwen te winnen, temeer
daar hy laat door schemeren, dat
oqk ln zyn aderen enige druppels
zwart bloed stromen, hetgeen de
toenadering vergemakkelijkt, vooral
in de intelectusle kringen van ds
stad- Hy vindt een oneindige varia
tie van .typen en toch zyn deze ne
gers meestal niet anders dan de
meeste blanken. Hun complexen en
wantrouwen zyn slechts het gevolg
van hun eeuwenlange slechte en ver
nederende behandeling door het
blanke ras. Ja, Kingsblood ontmoet
zelfs negers onder zyn nieuwe ken
nissen, die zeker even „wit" zyn als
hy. maar dlo nu eenmaal tot zwar
ten en daarmee tot paria's zyn ge
stempeld.
Dit is een nieuwe ontdekking. Met
zyn stede ontwikkeld gevoel voor
menselijkheid, Met hy de fundamen
tele onrechtvaardigheid, dc t hy en
zijn familie zooder het te vermoe
den naar de „witte kant" zyn over
geheld. En dan ontwaakt in hem het
verlangen niet alleen tegenover zyn
UITZENDINGEN
ZATERDAG t SEPTEMBER.
Hilversum I - Ml m. nieuws om 7,
8. 19. 20 en 28 «nr.
KRO 7.30 Morgengebed 8.15 Pluk
de dag 10.00 Voor de kleuters
11.00 De Zonnebloem f2.38 en 13.30
Dansorkest Klaas van Beeck 13.00
Ned. Strijdkrachten 15.00 Voor de
jongeren 17.00 De Wigwam 20.30
Lichtbaken 21.00 Negen heit dc
klok 22.00 Omroeporkest 22.40
Avondg^cd 23.15 Symphonisch
concert
Hilversum II - 415 m. Nieuws om
7. 8, 13. 18. 2® en 23 uur.
VARA 7.30 Muziek bij het ontbijt
8.18 Kwartet Jan Corduwcner 10.00
Morgenwijding 10.55 Voor de arbei
ders in de continubedrijven 12.33
Johan Jong 13.20 Staf muziekcorps
der A'damse politie 14.15 Radio-
Philharmonisch orkest 17.15 Vaude
villeorkest 18.30 Om en nabij dc
twintig -^20.15 Boulevardnotities
21.15 Socialistisch commentaar —21.30
Breng eens ten zonnetje 22.00 Men
sen aan de wieg. door Koos Koen
82 30 Orkest Malando.
negervrienden maar aan alle mensen
te bekennen: „Ook ik heb negerbloed
in myn aderen". Hy moet voor zich
zelf een harde strijd uitvechten, want
hy weet. wat deze bekentenis voor
hem zelf maar ook voor zyn vrouw
en kleine dochter zal betekenen.
Maar tydens een lunch in zyn club
komt het critieke ogenblik, dat hy
niet langer kan zwygen.
Een zelfgenoegzame Amerikaan
stelt dusdanig cynisch en koelbloedig
een algehele opruiming van negers
voor, dat Neil niet langer wil zwij
gen. „Ik schaam my, dat ik zo lang
heb stil gezeten, zonder deze rede
t« onderbreken, want ook in myn
aderen vloeit het bloed, dat men „ne-
gerbloed" wenst te noemen..."
Een uitgestotene.
En dan begint de lawine te rollen
die Neil reeds heeft voorzien. Hg
moet zyn positie aan de bank opge
ven en hy moet zien met kleine, on
beduidende zaakjes in zyn onder
houd te voorzien. Al zijn vrienden en
kennissen laten hem tenslotte in de
steek en zyn vrouw en dochtertje 'e-
ven volkomen geïsoleerd in hun klei
ne huis. Ook dit laatste toevluchts
oord dreigt men hem af te nemen
omdat hy nu eigenlijk in het neger-
kwartier moet wonen.
Met scherpe etsnaald heeft Sin
clair deze slopende campagne tegen
Neil ln vlammende letters neerge-
grift en duizenden Amerikanen moe
ten na „Kingsblood Royal" uitroe
pen: „Zyn wy werkeiyk zo wreed,
handelen wy werkeiyk zo onrecht
vaardig?"
Het boek van Lewis, dat met een
dramatisch hoofdstuk eindigt als
Kingsblood en zyn vrouw, die vol
komen zyn party heeft gekozen, door
de politie worden gearresteerd, om
dat hy zich met wapengeweld tegen
de verdryving uit zyn huis heeft ver
zet, is een eenzijdige roman gewor
den. De schryver heeft voor de vol
le honderd procent de kant der ne
gers gekozen. Maar deze eenzydig-
heid Ts tevens de grote kracht van
dit boek, want het is een meedogen
loos geschrift van een openbaar aan
klager geworden. De Literary Guild
heeft „Kingsblood Royal" tot „boek
van de maand" geproclameerd, maar
dit jongste Lewis-product is slechts
de ouverture tot een strijd, die lang
%n bloedig zal zyn...
AUTOMOBILISTEN
gebruikt uw asbakje
Het is in hoge mate onna
denkend om thans, nu grote
droogte heerst in bos en hei,
een nog brandende sigaar of
sigaret uit het portierraam
pje van een auto te werpen.
Daarom brengen wy het
verzoek van de K.N.A.C. om
de automobilisten hierop te
wijzen gaarne over.
Een achteloos weggeworpen
„peukje" kan oorzaak van
onmetelijke schade zijn.
57. Het overladen van Baal's hel
pers in de politieboot geschiedde met
alle hulpmoeien van de moderne tech
niek. „Daar komt een hele bundel
staatsvijanden", riepen de politieman
nen geestdriftig. Het keurcorps van de
misdaad werd zonder veel plichtspie-
gingen in de politieboot opgeborgen.
Daarop nam de politieboot de grote
trawler op sleeptouw en de thuisreis
begon. Dokie maakte van zijn eerste
vrije ogenblik sedert dagen, gebruik
om zich te scheren. Daar hy geen spij
ker vond om zijn spiegel aan op te
hangen, plaatste hij hem op het hoofd
van Boris Baal. Nu was Boris één
van die spelers, die niet tegen hun ver
lies konden. Langzaam werd zijn ge
zicht donkerrood en zijn zware tanden
knarsten als oude wagenwielen. „In de
volgende ronde ben je zuur Durf",
gromde Baal. „Jij hebt ook je slechte,
eigenschappen Baal", merkte Dokie
vriendelijk op. „Maar als standaard
voor eeh scheerspiegel heb je werke-
kelijk verdienste! En het^donkerrood
van je gezicht kleurt zo prachtig by
het zwart van je geklede jas. Het doet
mij denken aan de kleuren van de
WA".
Van het ene uiterste in het andere.
De geweldige hittegolf te New York
werd plotseling afgebroken door een
verschrikkelijke storm gepaard gaan
de door hevige regens, zodat het
verkeer ernstige vertraging onder
vond.
K.LM.-Rond vluchten
tijdens jaarbeurs
Teneinde het verblyf te Utrecht
tydens de 49ste Koninklijke Neder
landse Jaarbeurs (9 tot eii met 18
September) voor velen te veraange
namen, Is door de Jaarbeursdirectie
met de K.L.M. overeengekomen, dat
gedurende deze Jaarbeurs dagelijks
ook des Zondags gelegenheid
zal bestaan tot het maken van rond
vluchten vanaf de luchthaven Soes-
terberg. Op de genoemde dagen zul
len deze vluchten ongeveer elke 20
minuten plaats vinden van des och
tends half 10 tot half 1 en de3 mid
dags van 2 tot 5 uur. De vluchten
duren ca 15 minuten. De reizigers
zullen daarby gelegenheid hebben, de
Jaarbeurs in vogelvlucht te zien, ter
wijl het verdere traject Amersfoort
en Hilversum en eventueel nog enige
andere plaatsen zal bestrijken.
Het tarief bedraagt f 10 per per
soon; voor kinderen beneden 12 jaar
t 5.—
Ook voor deze rondvluchten zal de
verbinding tussen Utrecht (Jaar
beurs) en het Vliegveld Soesterberg
door een busdienst van de K.L.M.
in stand worden gehouden.
Indo-Europeanen
naar Suriname?
(Van onze Haagse correspondent).
DEN HAAG 28 AUG. Teneinde
Suriname aan meer arbeidskrachten
te helpen, die in staat zijn handenar
beid uit te voeren onder de tropenzon,
"hebben de Staten van Suriname de
gouverneur verzocht maatregelen te
nemen om de immigratie van Indo-
Europeanen uit Java en Sumatra te
bevorderen.
De Gouverneur heeft dit verzoek in
middels doorgezonden naar hét depar
tement van Overzeese Gebiedsdelen.
Emigraiie naar Indonesië
(Van onze Haagse correspondent)
Emigratie Is onder .de drang der
noodzakelijkheid: bevolkingsdichtheid,
sterk op dc voorgrond gekomen. Ge
zantschappen hebben speciale emi-
gratiebureaux opgericht om de toe
komstige landverhuizer voor te lich
ten. Immigratie-ministers van Ca
nada en Australië b. zochten als
„handelsreizigers" ons land om men
sen te werven. We zien weer de pak
ken. goed geïllustreerde propaganda-
brochures, waarin de voordelen dlr
emigratielanden worden opgesomd en
soms kan men zich niet aan de in
druk onttrekken, dat het overal eer
luilekkerland Is, behalve hier. De bt
langstelling van de asp.*volksverhui-
zers richt zich echter te eenzijdig op
vreemde gebieden: Canada, Australië.
Zuid-Afrika. Argentinië, Brazilië enz.
De meesten schynen vergeten te zyn,
dat er ook in Nederlands Oost-In-
dië om dit verboden woord nog een
maal te gebruiken weer uitsteken
de kansen zyn en komen.
Hoe zich de Indonesische kwestie
onder druk van binnen en buiten
ook moge ontwikkelen, vast staat,
dat wij op Borneo, Celebes, Moluk-
ken. Kleine Soenda-eilanden, Banka,
Biliton, Nieuw Guinea enz. grot.é
belangen zullen blijven behouden.
Mocht zich de catastrophe voltrek
ken en zouden wy ook de puinhopen
van onze bezittingen op Java en Su
matra in de steek moeten laten, dan
Is het te voorzien, dat er reeds spoe
dig nieuwe centra van Nederlands
economisch leven in de archipel zul
len ontstaan. Weliswaar zullen wy
opnieuw aan het pionieren moeten
doch dat is geen bezwaar. We zyn
nog steeds kordaat en nuchter ge
noeg om met succes te kunnen bou
wen. Wel is het ln het onderhavige
geval te verwachten, dat er een gro
tere spreiding van cultuurmaatschap
pyen en andere ondernemingen zal
komen, en wel over vrijwel de mees
te eilanden, Als natuuriyke centra
zullen Pontianak, Makassar, en Ba-
likpapan een nieuwe toekomst tege
moet gaan en Batavia, Bandoeng en
Soerabaja vervangen. Wie de wel
vaartswedloop zal winnen: een re-
poeblik van Java en Sumatra of een
door Nederlandera gesteunde econo
mische opbouw in Oost-Indonesië en
West Borneo behoeft geen betoog.
Maatschappijen zoeken
personeel
Het is evenwel nog niet zo ver.
De grote cultuurmaatschappyen, die
hun uitgestrekte bezittingen hebben
op Java en Sumatra rekenen er vast
op, dat de toestand zich niet alleen
zal consolideren in voor hun gunsti
ge zin onder de druk van het recht,
doch dat zy ook volledige zeggings-
schap zullen kunnen blyven uitoefe
nen over hun ondernemingen (of de
puinhopen daarvan). Thans nemen
zy reeds alle maatregelen, die nood-
zakeHjk zyn.
Voor de militaire actie een aan
vang nam lagen er by de meeste
maatschappyen reeds plannen klaar,
kant en klaar uitgewerkt. Zodra de
Nederlandse troepen optrokken werd
er in Nederland en in Indonesië een
kem gevormd van betrouwbaar, er
varen, leidinggevend personeel, dat
zo spoedig mogelijk de zaak weer
tot bloei zou kunnen brengen.
Deze kernen zyn inmiddels op de
meeste plantages en andere onderne
mingen al enkele weken aan het
werk. Zy zyn doende de ondernemin
gen „opbouw-klaar" of „bedryfs-
klaar" te maken en naar gelang hun
werkzaamheden vorderen stijgt de
vraag voor meer Nederlands perso
neel.
Na informatie bij de grote Indi
sche ondernemingen, die hun hoofd
kantoren veelal in Amsterdam, den
Haag en Rotterdam hebben bleek
ons, dat er hier en daar reeds groe
pen jongeren klaarstaan om met de
eerste gelegenheid naar Indonesië te
vertrekken. Over korte tijd hoopt
men weer zes geregelde schepen in
de vaart te hebben om turgersaover
te brengen. Daarom heeft men bere
kend, dat men nog voor het einde
van dit-jaar ongeveer 6000 Neder
landers kan ovei'brengen.
„In het algemeen" zo vertelde ons
een der directeuren „was het niet zo
heel moeilijk om de eerste kern by-
een te krijgen. Gedeeltelyk kon men
die recruteren uit oud-Indiëgangers.
Wel is het jammer, dat de belangstel
ling der jongeren voor Indië niet
meer is zoals vroeger. In het alge-
rrieen constateer ik hier meer be
reidheid om naar vreemde landen te
trekken, dan om de opbouw van on
ze economie in het verre Oosten
krachtdadig ter hand te nemen. De
propaganda, die de laatste tyd ge
maakt is voor emigratie zal er wel
niet vreemd aan zyn. Dit kan ech
ter een bedenkelijk verschynsel wor
den, indien men rekening houdt met
het feit, dat ook vele oud-Indiëgan
gers door de Jappen en extremisten
dusdanig zyn geknakt, dat ze niet
meer voldoende geestkracht hebben
om terug te gaan. Vele anderen zyn
inmiddels weer te oud geworden by
de militairen, die in het algemeen
graag in Indonesië willen blyven in
burgeriyke functie of terug heen^
willen gaan als planter, administra
teur enz."
O.i. lijkt oru. deze geringe belang
stelling een tydeiyk verschynsel.
Immers, veel jongeren hadden In
dië „afgeschreven". Naar gelang zij
zien, dat wy samen met de goedwil
lende elementen verder marcheren en
er een nieuw economisch leven ves
tigen, zullen ze zeker van de party
zyn. Daaraan, twyfelen wy niet.
Wel zal het nodig zyn een strenge
selectie toe te passen. Wy kunnen
niet meer gaan als meester, doen
als vrienden en leraren. Doch we zijn
goede meesters geweest. We zullen
ook goede vrienden en leraren big ken
te zyn.
Jongeren, kansen liggi i er genoeg.
Grypt.
FEUILLETON
door Anthony Berkeley
62)
Onder het voorwendsel, dat hij' eens wilde zien
of zijn gasten ailes hadden, wat zy wensten,
bracht mijnheer Chitterwick een bezoek aan de
kamer van Mouse.
Deze begroette hem warm. „Ik hoopte al. dat
je nog even langs zou komen. Ik zou toch on
mogelijk al kunnen slapen. Kunnen we samen 't
gesprek nog even voortzetten?"
„Met die bedoeling kwam ik naar je toe" be
kende manheer Chitterwick ...Ik geloof, dat wc
in de salon allemaal wat in de put waren".
„Ja", knikte Mouse, „de kwestie is, dat we
met -lat idee van jou omtrent dj uitwerking van
Pruisisch zuur op het ogenblik niet zo heel veel
voor Lynn kunnen bereiken, omdat het onmoge
lijk vast te stellen is, wanneer juffrouw Sinclair
haar koffie dronk. Maar wat dat andere punt
betreft, dat bewys van onschuld, waarvan je
veronderstelt dat het bestaat..."
„Ho, ho, niet zo voorbarig", protesteerde mijn
heer Chitterwick, „tenslotte berust die veronder
stelling van mg op betrekkelgk losse gronden.
En zelfs indien ze juist is, geloof ik niet, dat dit
bewys den man en Lynn met hem van een
ernstige verdenking zou kunnen bevryden. Vol
gens myn mening zal het slechts in staat zyn
een zodanig element van onzekerheid in de zaak
te brengen, dat geen jury de verantwoordelyk-
heid voor een „schuldig' 'op zich zou durven
nemen".
merkte Mouse met enig ongeduld op, „in
ieder geval zou het Lynn dan toch kunnen red
den"
„Oh, zek-r" gaf mynheer Chitterwick wiens
aandacht blijkbaar van het voornaamste punt
was weggegleden toe, „ik denk wel, dat dit het
geval is".
„Maar dan kunnen wy ons daarop toch con-
centrer:n?"
„Het zou anders een mooi succes zyn, indien
we meteen de werkelijke moordenaar ontdekken"
zuchtte mynheer Chitterwick. „Want zelfs Indien
v.*e er op deze wyze in slagen majoor Sinclair
vr'ygesproken te krygen, zou de verdenking, dat
hy zyn tante vergiftigd had, toch altyd op hem
blyven rusten".
„Ja, dat is zo. Maar toch moeten we in de
eerste plaats Lynn redden. Ik ben er voor, dat
we al onze krachten inspannen om een bewys te
zoeken, waarmee dit doel bereikt kan worden.
Welke weg moeten wy daartoe bewandelen?"
„Wy moeten ons in de plaats van de moorde
naar stellen" anwoordde mijnheer Chitterwick,
die niet voor niets zoveel detective-romans had
gelezen „en zien, wat hy zou hebben gedaan".
Zy dachten zichzelf derhalve in de plaats van
de moordenaar in, maar Mouse moest al spoedig
toegeven, dat dit hem niet-verder bracht.
„Met mij is het al net eender" zei mijnheer
Chitterwick. „Weet je wat my het beste ïykt,
Mouse Dat ik me ln de studeerkamer terugtrek
en daar de hele zaak op schrift zet. Misschien
zal het daarna gemakkeiyker zyn me een beeld
te vormen van de gedachtengang van de moor
denaar".
„Dat" zei Mouse „is een uitstekend plan".
Mynheer Chitterwick begaf zich daarom naar
de studeerkamer van zyn tante en zette zich ach
ter haar schrijfbureau. In de eerste plaats wens
te hy een idee op te sohryven, dat zojuist by
hem opgekomen was.
„Indien ik de moordenaar was" schreef myn
heer Chitterwick... (wordt vervolgd)
LAZEN
IN,
Mislukie oogst
Het weekblad „Vrfl Nederland"
plaatst in zijn laatste nummer een
uitvoerig artikel, waarin het naar
aanleiding van de Indonesische kwes
tie de vraag stelt of de oogst der
vernieuwing werkeiyk is mislukt.
Scherp analyseert het blad de situ
atie en het schryft:
„Wil dit nu zeggen, dat wy niet
even sterk ons nationaal gemeen
schapsbesef beleven? Dat wij ons
buiten ons eigen volk .zouden wil
len stellen of plaatsen? Hebben
wy dan reeds alle crediet ver
speeld, dat wy in een andere' tijd
toen ons volk eveneens in benard
heid verkeerde en toen geheel op
zichzelf was aangewezen, meenden
eerlyk te hebben verworven? Be
hoeft men ons thans ineens zelfs
tot „landverraders" t stempCien,
omdat wy wellicht een andere op
vatting omtrent Nederlands hoog
ste belangen hebben dan een an
der? Meent men, dat ook wij „een
brieven ontvangen van die jeug
dige landgenoten, broeders en zo
nen die de demonische gevaren van
de tropische nacht trotseren?
Denkt men, dat wij niet in ge
dachten naast hen staan, w;=n eer
zij in die onmenselyke eenzaamneil
die zwaarder is, dan een angstig
hart verduren kan, verkeren, die
mening onzer in, vroeger jaren zeif
ervaren heeft? 'Maar wy zijn er
trots op, wanneer één onzer vrien
den by het oprukken op die i .a-
le 21e Juli ons schrijft: Wy iea
niet slechts strijden als militair,
maar ook als mens. En daaraan,
ondanks zyn respect voor de order
van generaal Spoor, zyn bezorgd
heid toevoegt, daf ook onder di
zynen het „geweld" de kop op-
steeks: „het geweld dat is onze
vyand; de rest zijn onze tegenstan
ders".
Er zyn helaas in Nederland maar
al te velen die niet alleen in de In
donesische nationali?-* n hun vy-
anden zien maar ook in al diegenen
die door alles heen eraan willen
vasthouden, met deze tegenstan
ders weer in het reine te komen.
Wat ons het meeste benauwt en
bedroeft, hier in Nederland is .dat
gene, wat een zeer hoogstaand,
overtuigd tegenstander ons dezer
dagen schreef: „ook fatsoenlyke
mensen verstaan elkaar niet meer"
Wanneer dit voortgaat, wanneer de
totalisering der politieke tegen
stellingen in ons land verder om
zich heen grypt, dan verdwynt de
bodem, dan verteert de speelruim
te, waarin een blad als „Vry Ne
derland" werken kon. Dan ver
stomt het gesprek, dan faalt de
ontmoeting."
Interne noodzaak
In een andere toon spreekt de
„Nieuwe Rotterdamse Courant" wart
neer het blad de volgende- woorden
aan het papier toevertrouwt:
De luit.-gouverneur generaal heeft
in zyn jongst® rapporten sterk ge
wezen op de moeilijke toestand in
Indonesië, die hij zelfs al „onhoud
baar" heeft gekenschetst. Het
schynt, dat ook minister Neher,
die naar Indië is getogen niet al
leen om der wille van de wederop
bouw, tot dit inzicht is gekomen.
Het is te hopen, dat ben het door ons
reeds eergisteren aangekondigde
bezoek var dr. van Mook aan Ne
derland de overwegingen die het
kabinet ten slotte in zyn geheel
hebben geleid tot de thans uitge
stippelde gedragslyn, by hem in
gang en begrip zullen kunnen vin
den. Men heeft immers naast d®
erkenning van de International®
noodzaak tevens voldoende de weg
opengehouden om, zo nodig, tege
moet te komen aan de intern®
noodzaak.
Men ziet als de international®
noodzaak wordt aanvaard de advie
zen van de Veiligheidsraad te vol
gen, maar „de weg zal moeten war
den open gehouden om ai- - -
terne ncodzaak tcenT**' -
