Culturele ontwikkeling
J3aouui als voetballer
Wij
tanada wil tienduizenden Nederlandse boeren
Uitstekende mogelijkheden voor
land- en tuinbouwers
W
(Van onre Haagiche correapondcnt).
Vanuit Rotterdam vertrekt vandaag
da ..Tablnta" met 750 boeren en tuin
der», die in Canada een nieuwe, be
tere toekomst gaan opbouwen. In de
maand Juli waa het de ..Waterman"
die meer dan 1000 landverhuizers naar
Montrcal bracht Er ia dus wel be
langstelling. De liefde komt hier ech
ter niet van ttn kant: ook de Cana
dezen stellen alles in het werk om
immigratie van Nederlanders aan te
wakkeren. In deze enorme uitge
strektheid is nog plaats voor vele tien-
dalsenden Nederlandse boeren en
tuinders, die ei na'enkele laren een
prachtig eigen bedrijf kunnen hebben
Hef werk der stichting
De Nederlandse regering hecht grote
waarde aan dc emigratie. Vandaar dat
in het leven is geroepen de Stichting
Landverhuizing Nederland, Lange
Voorhout 20. Den Haag. waar adspi-
rant-emigranten zowel mondeling als
schriftelijk alle inlichtingen kunnen
krijgen. In een onderhoud met de
directeur, dc heer Hartland heeft deze
ons enerzijds gewezen op de enorme
belangstelling (alleen voor Zuid-Afri-
ka staan 6000 personen op de wacht
lijst. en voor Canada ook heel veel)
maar ook op de grote moelijkheden
De voorname taak der stichting is:
mislukkingen pogen te voorkomen en
ds naam Nederland in het buitenland
hoog houden. Daarom wordt vele
personen, die niet over de juiste eigen
schappen bezitten, afgeraden te emi
greren. Ook in de vreemde vliegen
de gebraden haantjes niet in de
mond. De emigranten, die tenslotte
met medewerking van de stichting
worden uitgezonden naar Canada zyn
stuk voor stuk uitstekende boeren en
tuinders, die onze naam inderdaad
hoog kunnen houden en die bovendien
eigenschappen bezitten om hen in de
vreemde te laten slagen.
Cultuur onder glas
Een Canadese autoriteit vertelde ons.
dat de belangstelling voor Nederland
se boeren en tuinders in Canada enorm
is. Er zijn al vrij veel Nederlanders,
niet samengegroept op een bepaald
gebied, zoals in Brazilië vaak gebeurt,
doch volkomen verspreid. Vooral het
gebied „Holland Marsh" oefent spe
ciale bekoring uit op Nederlanders.
Ook met de „Tabinta*" vertrekken
er verscheidene naar deze streek om
er de intensieve tuinbouw uit te oefe
nen. „U moet niet vergeten", aldus
onze Canadese zegsman, „dat juist het
intensieve element in Uw land- en
tuinbouw bij ons zulke bewondering
wekt Herhaaldelijk wordt in vakbla
den Nederland als voorbeeld gesteld.
Persoonlijk zie ik dan ook met veel
belangstelling de cultuur onder glas
tegemoet, d»e door enkele Nederlandse
ZATfÏROAG IS SKPTKMBER
HiheriUfii 1, Sêl meter. Nieuws om
7, 8, 19.20 en tl uur KRO 7.30
Morgengebed 8.15 Pluk de dag
9.00 Lichte orkestmuziek 10.00
Voor de kleuters 11.00 De Zonne
bloem 12.36 en 13.30 Orkest KI.
van Beeck 13.00 Ned. Strijdkrach
ten 13.45 Filmpraatje 14.30 De
Toneelkijker 15.00 Voor de jon
geren 16.30 De schoonheid van
het Gregoriaans 17.00 De Wig
wam 18.30 Nod. Strijdkrachten
19.20 Kareol Septet 20.30 Licht
baken 21.00 Tombola 21.30
Weekend-serenade 22.00 Opera-
programma.
Hilversum II, 415 meter Nieuws
om 7. 8, 13. 18, 20 en 23 uur VA
RA 7.30 Qramofoon 8.18 Or
kest Malando 10.00 Morgenwij
ding 10.30 Metropole-orkest
11.00 Voor de arbeiders in dc con
tinubedrijven 12.00 Metropole-or
kest 14.00 Veilig verkeer 14.15
Om roep kamerorkest 15.00 Van
boek tot boek 17.00 Sportpraatje
18.30 Om en nabij de twintig
20.15 Vac&ntieherinneringen 21.30
Weekendorkest 22.00 Hoorspel
22.30 Orkest Malando.
families geïntroduceerd zal worden.
Vakmanschap
en acclimatisering
„Waarom zijn Nederlanders bij U
in trek?"
„Op de eerste plaats door hun grote
vakmanschap. Verder door hun be
kende arbeidslust en rustige, even
wichtige persoonlijkheid. De geaard
heid van de Nederlander komt sterk
overeen met die van de Canadees,
waardoor Uw mensen zich snel in
onze eigen gemeenschap voelen opge
nomen".
„Dit is één van de redenen
waarom wij Nederlandse immi
granten prefereren. Wij scheppen
niet gaarne minderheden. Onze
immigranten moeten Canadezen
worden en bij Nederlanders, En
gelsen, Noren, Derden, Zweden ge
beurt dit ook. Het verleden heeft
het bewezen".
„Van groot belang is ook, dat dui
zenden Nederlandse families een war
me plaats hebben veroverd in de har
ten der Canadezen. Toen onze jon
gens duizenden kilometers van hun
eigen haard hun leven waagden tegen
de Duitsers, toen vrijwel alle Cana
dese vaders en moeders zich bij tijd
en wyle ongerust maakten over hun
jongens, deed het goed te horen, hoe
onze soldaten door U werden ontvan
gen. Warm en gemoedelijk. U hebt
onze jongens opgenomen in Uw eigen
kring. Dat heeft meer goed gedaan,
dan U wellicht zult menen. Onze
Jongens schreven enthousiaste brieven
daarover naar huis. Thuis vertelde
het de een tegen de ander en zo ont
stond er een good-will voor Holland
die ook thans wel degelijk voortgaat"
En onder de naar schatting
50.000 boeren en-tuinders, die hier
in Nederland eigen grond zoeken
(en niet vinden) zijn er velen die
van de Canadese gelegenheid ge
bruik maken. Inderdaad, ook Au
stralië, Brazilië en Argentinië
zoeken immigranten, maar onze
boeren geven terecht aan Canada
de voorkeur.
Enorme uitgestrektheden
Onze landloze boeren willen er uit.
Hoe kan het anders? Hier wonen we
met 10.000.000 mensen op een lapje
grond, dat reeds geheel in cultuur is
gebracht. Daar wonen 12.000.00Q men
sen op een uitgestrektheid, even groot
als geheel Europa. Hier 'is het een
uitzondering als je tussen de gecul
tiveerde landerijen een stukje braak
ziet. Daar is het een even grote uit
zondering als je tussen de bergen cn
dalen, bossen cn heide een stukje ge
cultiveerd ontwaart. De Canadese bo
dem is goed, klimaat uitstekend en
het volk en zijn regering verwachten
ons.
Na 2 jaar een eigen bedrijf
Tenzij men bijzondere relaties heeft
begint men in loondienst. Het week
geld loopt vrij sterk uiteen, doch
20 is normaal te noemen. Daarvan
kan men zonder opoffering van
sigaretten of biertjes bij normale
levenswandel ongeveer 10 sparen.
Dat is na 2 jaar 1000. En nu is 1000
voor een jonge boer heel weinig, doch
de spoorwegen en het gouvernement,
die beiden grootgrondbezitters zijn,
geven aan boeren, die bewezen hebben
iets te kunnen presteren, gaarne cre-
dieten van 907c. Hierdoor wordt dus
de mogelijkheid geopend om na 2 jaar
al een eigen bedrijf te hebben. Com
mentaar overbodig.
Om naar Canada te gaan heeft men
geen kapitaal nodig. Gezond verstand
gedegen vakkennis, arbeidslust cn een
goede gezondheid zijn voldoende om
de mogelijkheid tot slagen te openen.
De passage-mogelijkheid die lang heel
slecht is geweest is thans ook verbe
terd. Allereerst legt de regering troe
pentransportschepen in de vaart en in
cidentele emigratie naar Canada kan
geschieden via de United States Lines
over New-York, de enige dienst, die
nog passage-mogelijkheid biedt.
Een moedig streven, dai warme steun verdient
Door bewust denken naar levensgeluk
Een grote fabriekshal.
Er werken een 50-tal mensen en
de Indonesische kwestie is ook tot
hier doorgedrongen. Maar wat er
van te zeggen? Iemand staat met een
krant in de hand te midden van
een groepje collega's.
Juist is Piétersen binnengekomen
en met de krant, die zo druk werd
besproken, begeeft het gezelschap
zich naar hem toe.
Pietersen is één van de twee
vraagbaken uit de hal en zijn me
ning heeft waarde.
Hij zegt wat hij er van denkt en
wanneer even later Jansen, de an
dere geestelijke leider, zijn inzich
ten blijkt te delen, dan'is voor ®?t
verdere personeel de zaak af.
Pietersen zegt dat het zó is en
Jansen zegt het ook. Het is dus zo.
'at we hiermee willen laten uit
komen?
Dit: onder de ongeveer 50 werklie
den zijn er slechts twee. die zelf den
ken, z\jn er dus slechts twee die wer
kelijk mens zijn.
Want wie niet zelf zijn mening be
paalt omtrent datgene, wat er rond
om hem gebeurt, leeft niet zijn eigen
leven, maar dat van anderen. Hij
denkt met de hersenert van anderen
en leeft maar half.
IJen ander voorbeeld.
Het is vinnig koud en de verwar
ming van de spoorwegcoupé doet het
onvoldoende.'
Aan een station reclameert een rei
ziger bij de conducteur, die zich ver
weert door te zeggen, dat er toch vier
atmosferen op staan.
De reiziger doet daarop een zonder
linge vraag:
Wat zijn vier atmosferen?
De conducteur gebaart met zijn
rechterarm in de lucht en doet alsof
de reiziger zich over zijn blijkbare
onwetendheid behoorde te schamen.
Dan zegt hij:
Vier atmosferen? Wel dat is na
tuurlijk die stoom.
Het enige, wat hij met dat antwoord
bewijst is. dat hij van een begrip,
waar hü bijna dagelijks mee omgaat,
niet het minste besef heeft
Deze geschiedenis doet even denken
aan het mopje, dat we eens lazen en
dat zeker sterk overdreven is. maar
dat de schrikkelijke onwetendheid in
het licht stelt van bepaalde mensen
omtrent dingen, waarvan ze het naad
je van de kous behoorden te weten.
Op een perron loopt een man met
een lange hamer, die daarmee de wie
len beklopt Een wachtendfe reiziger
maakt een praatje met hem en vraagt
of hij dat werk geregeld doet
Ja. Van alle treinen, die ver
trekken. moet ik eerst de wielen be
kloppen.
Doet U dat al lang?
O ja. Al bijna 25 jaar
En waarvoor dient het eigenlijk?
Ja. eerlijk gezegd, dat weet ik
niet.
Pen helaas veel t£ groot aantal men-
sen maakt de reis door het leven
zonder na te denken. Ze hebben her
sens gekregen, maar ze gebruiken ze
nieL Ze zijn als iemand, die een wan
deling maakt door een prachtige om
geving, maar die zijn ogen strak ge
richt houdt op de weg voor zijn voe
ten. Schone vergezichten, die hij zou
kunnen zien, ontgaan hem. van de
bloemen en planten ter weerszijden
bespeurt hij niets.
Hij maakt een wandeling, doch hij
zou die evengoed niet hebben kun
nen maken.
Wie leeft zonder te denken, zou
3. Meneer Barend Bof was hande
laar in dieren en bij alle dierentuinen
en circussen van Europa en Amerika
was hij een welkome gast, op voor-
waaide natuurlijk, dat hij dieren bij
zich had, en niet al te duur was met
zijn koopwaar. Meneer Barend Bof zag
er by zijn vertrek uit Mobari heel
opgeruimd en tevreden uit, want zo'n
slag als deze keer had hy nog nooit
geslagen. Het schip puilde w^»
uit van het gedierte. Het zat van on
der tot boven vol met beesten, van
wilde spinnen tot nijlpaarden toe.
evengoed niet hebben kunnen leven.
F\e mannen, die besloten tot de op-
richting van het Instituut voor
Arbeidersontwikkeling, waren zich be
wust van de ontstellende achterstand,
die bestond in de culturele ontwikke
ling van de arbeider in hét algemeen.
Ze begrepen, dat daarin verandering
moest komen, niet alleen, niet in de
eerste plaats zelfs, omdat daardoor
voor menigeen de mogelijkheid zou
worden geopend om op te klimmen
tot een hogere sport van de maat
schappelijke ladder dan anders voor
hem bereikbaar zou zijn; maar vooral
omdat hij daardoor werd gebracht tot
werkelijk bewust leven.
Velen hebben in de loop der jaren
geprofiteerd van de scholendienst van
het Instituut en hebben op latere leef
tijd kennis kunnen verzamelen. Ze
hebben leren denken en zijn zo ge
komen tot grotere levensgeluk, nog
afgezien van het feit, dat ze een be
tere positie wisten te verwerven.
117e willen onze lezers niet lastig
vallen met technische bijzonder
heden over deze avondscholen en vol
staan daarom met te vermelden, dat
ze ééns per week worden gehouden
gedurende twee achtereenvolgende
uren. Het huiswerk neem' ongeveer
twee avonden in beslag. Er zijn twee
klassen, waarvan in de eerste wordt
onderwezen Nederlands, rekenen en
sociale kennis, terwijl in de tweede
daaraan worden toegevoegd boekbe
spreking en discussies over actuele
onderwerpen. Wie er meer van wil
weten, wendde zich tot de plaatse
lijke afdelingen van het L v. A. O.,
die gaarne alle gewenste inlichtingen
verstrekken. Wel menen we nog te
moeten vermelden, dat de cursussen
openstaan voor arbeiders van iedere
gezindte of richting.
Desuiten we met een verrassend
staaltje uit de practijk. Een jonge
man van tussen de 20 en 30 volgde
de cursus met goed resultaat. Het
verwonderlijke daarbij was echter, dat
hij vroeger op de B.L.O.-school was
geweest. De achterstand in geestelijke
ontwikkelingsmogelijkheden bleek vol
komen te zijn ingehaald en dank zij
de scholendienst wist hij zich omhoog
te werken tot een betrekking, waar
voor hij anders nooit in aanmerking
zou zijn gekomen.
liet L v. A. O. heeft een taak op
zich genomen, die warme steun
verdient. Maar deze taak blijft on
vervuld, zolang degenen, aan wie
het iets wil brengen, in kortzichtig
heid ^ïet nut van het gebodene niet
beseffen en weigerachtig zijn dit aan
te nemen. Zeker er is enige arbeid
nodig om de leerstof te verwerken,
er zijn enige betrekkelijk geringe
kosten aan verbonden. Echter, alle
goede dingen dezer aarde mogjen
veroverd worden; iets dat zonder
moeite kan worden verkregen, heeft
geen waarde.
THAT IS.... AMERICA
Chatanooga. in de Ameri-
kaanse staat Tenessee
slaat momenteel het echt'
scheidingsrecord. Niet min
der dan veertig van de 100
huwelijken zijn reeds één of
meerdere malen ontbonden.
Rechter L. D. Miller heeft
DRIE records op zijn naam
staan. Hij spreekt snel. goed
koop en pijnloos een echt
scheiding uit voor... 25 dol
lar. Hij scheidde een vrouw
van 27 jaar reeds 13 malen
en hij sprak in 17 minuten
niet minder dan 11 echt
scheidingen uit. That is...
America, (aldus The Ame
rican Magazine)
Wij hebben er maar één
woord voor: weerzinwek
kend.
Blijft letten op de
coloradokever
De Plantenziektekundige Dienst
te Wageningen schrijft ons: Op
verschillende plaatsen in het land,
vooral in het Zuiden en Oosten, ko
men thans in de reeds afstervende
of groene gewassen nog kevers en
larven voor. Deze kevers overwin
teren in de grond en daardoor kan
het volgende jaar op die plaats of
in de naaste omgeving een besmet
tingshaard gevormd worden. Het is
daarom noodzakelijk, dat elke teler
het aardappelgewas nauwkeurig
blyft nagaan of er nog larven of ke
vers voorkomen om deze direct te
kunnen vernietigen.
Ook bij het rooien dient er voor
gezorgd te worden, dat de reeds in#
de grond aanwezige kevers of pop
pen worden vernietigd. Men late zich
niet misleiden door de kortzichtige
gedachte, dat zij nu geen schade
meer doen. Elke gedode kever voor
komt een besmettingshaard in 1948.
Men blijve ook in eigen belang waak
zaam!
Op de Engelse luchtvaart-expositie was deze vrachtvlieger te zien, die
zware vrachten door de lucht kan vervoeren. De neus van het vliegtuig
kan geopend worden om de lading gemakkelijk binnen te brengen.
LAZEN in
Westduitse industrie
Wij hielden ons reeds enige malen
bezig met de problemen rond het
vraagstuk van de opvoering van het
industrieel potentieel in West-Duits-
land. Ook de „Nieuwe Eeuw" wijdt
een artikel aan dit vraagstuk en be
spreekt uiteraard ook de Franse re
acties op het Brits-Amerikaanse plan.
Het blad schrijft:
En men zou dus de Fransen moei
lijk van overdreven patriotisme
kunnen beschuldigen, wanneer zij
er op blijven aandringen, dat de
plannen tot het Duitse herstel af
hankelijk worden gesteld van die
voor 't Franse, wanneer de weste
lijke landen niet ernstig in tijd
nood waren gekomen. Het is im
mers duidelijk, dat over de hele
economische lyn de tijd heeft ge
werkt ten nadele van de plannen
der Westelijke landen. Zy, die kon
den afwachten, omdat ze toch niet
veel meer konden verliezen dan
ze al hadden verloren, in dit geval
Duitsland, hebben kennelijk het
economische dispuut gewonnen.
Merkwaardig, hoeveel verborgen
macht er tenslotte toch, hetgeen
velen reeds lang geleden met on
behagen hebben voorzien in het
„kunnen wachten", in het specula
tief gebruik van de tijd, gelegen is.
Nolens volens moeten de Wes
telijken zich thans wel scharen
achter een productieplan, waarin
de Duitse factor weer een belang
rijke rol zal gaan spelen.
Het uur der beslissing
Het reactionnaire „Èlseviers Week
blad" laat in zijn laatste nummer
schrijven over het uur der beslissing,
dat thans inzake Indonesië zou zijn
aangebroken. Het blad laadt uiteraard
weer stapels schuld op de schouders
van de regering en dr. van Mook en
besluit:
Het is niet goed te vergeten, dat
inderdaad tot Mei 1947 niet alleen
een geheel andere voorlichting
maar ook een geheel andere poli
tiek in Indië gevoerd werd. Met
terdaad staat vast dat voor het In
dische beleid en voor de situatie,
welke thans is ontstaan, de volle
verantwoordelijkheid rust zowel op
de Nederlandse regering als op de
Indische regering onder leiding van
dr. van Mook. Er bestaat voor hen,
die dit beleid van den beginne af
bestreden allerminst aanleiding dit
te vergeten. Zeker niet, nu Indië
en Nederland voor de verschrikke
lijke consequenties zijn geplaatst.
Op het ogenblik echter, waarop
het schip dreigt te zinken, heeft
het geen zin te twisten over het
beleid van loods en kapitein. Het
ogenblik, waarop zovele Nederlan
ders door sluipkogels sterven en
zovele millioenen Indonesiërs door
chaos en terreur worden bedreigd,
het moment waarop men voor be
sluiten staat die zo onherroepelijk
beslissend zijn voor gans het Ko
ninkrijk, leent zich voor het stel
len van de schuldvraag niet. Waar
het op aankomt, is thans de
moed te vinden, het inzicht en het
geloof in onze roeping, die nodig
zijn om in een der hachelijkste
uren van ons nationaal bestaan het
juiste beleid te kiezen.
Na het gesprek met Morcsby tot
•en goed einde te hebben gebracht,
-besloot mijnheer Chitterwick derhalve
Zichzelf op een lunch te tractcren. H(J
koos daartoe het Piccadilly Hotel, om
dat hU daar toch nog iets te doen had.
Nadat hU zijn gebraden kip en een
goed glas wijn verorberd had. verliet
hU het restaurant en zette zich in de
lounge aan hetzelfde tafeltje, waaraan
juffrouw Sinclair de dood had gevon
den. HU werd daartoe werkelijk niet
Bedreven door een hang naar sensa
tie. maar alleen door de wens eens
•en praatje te maken met de kellne-
rin. die juffrouw Sinclair bediend
Mynheer Chitterwick had geluk. De
kellnerin ontdekte hem al op enige
afstand cn het feit dat zij elkaar op
het politiebureau hadden leren ken
nen. noopte haar iets voor hem te
doen, dat zy voor geen ander gedaan
zou hebben. Zij ging onmiddellijk naar
hem toe om te vragen, wat hij wenste
te drinken. „Goede middag, mynheer
Chitterwick". zei ze op de sombere
toon van een samcnzwcerster. „wat
wilt U hebben?"
Mijnheer Chitterwick gaf te kennen,
dat htf koffie wenste en de kelhterin
verdween om deze te halen, zonder
acht te slaan op de wenken van an
dere dorstige gasten. Met bekwame
spoed keerde zij met het bestelde te
rug. „Komt U de plaats van het on
heil nog eens inspecferen, mynheer
Chitterwick?" vroeg zU met gepaste
ernst.
„Wel, eigenlyk ben ik gekomen om
eens met U te praten. Is hier niet er
gens een plaatsje, waar wij dat rus
tig kunnen doen?"
,jf, het is werkelijk nodig, dat wij
elkaar eens spreken", gaf de kellnerin
toe. „Er zijn hier plaatsen genoeg.
Wilt U eerst Uw koffie opdrinken,
mijnheer Chitterwick?"
„Wat U het best schikj", antwoorde
mijnheer Chitterwick beleefd.
De kellnerin keek met afkeuring
naar de ongeduldige gasten in haar
wijk. „Ik moet eerst even voor die
lastposten zorgen", zuchtte zy, „ze ge
vende mand geen minuut rust".
Terwyl mynheer Chitterwick zijn
koffie dronk, stelde de kellnerin de
andere gasten tevreden om daarna
mynheer Chitterwick uit te nodigen
haar naar een kleine eetzaal te vol
gen. die op dat ogenblik niet in ge
bruik was. Zij zocht een gemakkelijke
stoel uit en wenkte mynheer Chit
terwick met de hand om hetzelfde te
doen. Haast had zy niet, verklaarde
zy. want een van de andere meisjes
zou zolang op haar tafeltjes letten.
„Dank U, dank U", mompelde mijn
heer Chiterwick, terwijl hjj op een
stoel pldats nam. „Nu, laat me eens
kijken. Oh ja.. Wat ik U wilde vragen
is dit: Weet U ook of de vermoorde
dan wel de man, die in haar gezel
schap was, nog iets anders dan de
twee koppen koffie besteld heeft?"
„Iets anders? Neen, dat deden ze
niet. Oh. mijnheer Chitterwick, vindt
U het niet verschrikkelijk? Te den
ken, dat die man, die er zo ouschul-
dig uitzag, vergif in haar koffie deed.
Ik kan U verzekeren, dat ik er nach
ten niet van geslapen heb. En...."
„Bent U er absoluut zeker van",
hield mynheer Chitterwick aan. „dat
geen van hen om likeur of iets der
gelijks gevraagd heeft?"
„Beslist niet Ik zou het me direct
herinneringen, indien het zo was. Het
is toch wel verschrikkelijk, dat
„Kunnen'zij niets bij een ander be
steld hebben?"
„Wanneer een van de andere meis
jes hun iets had gebracht, zou ze dat
na het gebeurde zeker verteld heb
ben. Neen, mijnheer Chitterwick, U
kunt er van op aan, dat zij niets an
ders bestelden dan de koffie. Lieve
help, wanneer ik ooit gedacht zou
hebben, dat ik nog eens in een der
gelijke zaak gemengd zou worden.....**