Culturele ontwikkeling J3aouui als voetballer Wij tanada wil tienduizenden Nederlandse boeren Uitstekende mogelijkheden voor land- en tuinbouwers W (Van onre Haagiche correapondcnt). Vanuit Rotterdam vertrekt vandaag da ..Tablnta" met 750 boeren en tuin der», die in Canada een nieuwe, be tere toekomst gaan opbouwen. In de maand Juli waa het de ..Waterman" die meer dan 1000 landverhuizers naar Montrcal bracht Er ia dus wel be langstelling. De liefde komt hier ech ter niet van ttn kant: ook de Cana dezen stellen alles in het werk om immigratie van Nederlanders aan te wakkeren. In deze enorme uitge strektheid is nog plaats voor vele tien- dalsenden Nederlandse boeren en tuinders, die ei na'enkele laren een prachtig eigen bedrijf kunnen hebben Hef werk der stichting De Nederlandse regering hecht grote waarde aan dc emigratie. Vandaar dat in het leven is geroepen de Stichting Landverhuizing Nederland, Lange Voorhout 20. Den Haag. waar adspi- rant-emigranten zowel mondeling als schriftelijk alle inlichtingen kunnen krijgen. In een onderhoud met de directeur, dc heer Hartland heeft deze ons enerzijds gewezen op de enorme belangstelling (alleen voor Zuid-Afri- ka staan 6000 personen op de wacht lijst. en voor Canada ook heel veel) maar ook op de grote moelijkheden De voorname taak der stichting is: mislukkingen pogen te voorkomen en ds naam Nederland in het buitenland hoog houden. Daarom wordt vele personen, die niet over de juiste eigen schappen bezitten, afgeraden te emi greren. Ook in de vreemde vliegen de gebraden haantjes niet in de mond. De emigranten, die tenslotte met medewerking van de stichting worden uitgezonden naar Canada zyn stuk voor stuk uitstekende boeren en tuinders, die onze naam inderdaad hoog kunnen houden en die bovendien eigenschappen bezitten om hen in de vreemde te laten slagen. Cultuur onder glas Een Canadese autoriteit vertelde ons. dat de belangstelling voor Nederland se boeren en tuinders in Canada enorm is. Er zijn al vrij veel Nederlanders, niet samengegroept op een bepaald gebied, zoals in Brazilië vaak gebeurt, doch volkomen verspreid. Vooral het gebied „Holland Marsh" oefent spe ciale bekoring uit op Nederlanders. Ook met de „Tabinta*" vertrekken er verscheidene naar deze streek om er de intensieve tuinbouw uit te oefe nen. „U moet niet vergeten", aldus onze Canadese zegsman, „dat juist het intensieve element in Uw land- en tuinbouw bij ons zulke bewondering wekt Herhaaldelijk wordt in vakbla den Nederland als voorbeeld gesteld. Persoonlijk zie ik dan ook met veel belangstelling de cultuur onder glas tegemoet, d»e door enkele Nederlandse ZATfÏROAG IS SKPTKMBER HiheriUfii 1, Sêl meter. Nieuws om 7, 8, 19.20 en tl uur KRO 7.30 Morgengebed 8.15 Pluk de dag 9.00 Lichte orkestmuziek 10.00 Voor de kleuters 11.00 De Zonne bloem 12.36 en 13.30 Orkest KI. van Beeck 13.00 Ned. Strijdkrach ten 13.45 Filmpraatje 14.30 De Toneelkijker 15.00 Voor de jon geren 16.30 De schoonheid van het Gregoriaans 17.00 De Wig wam 18.30 Nod. Strijdkrachten 19.20 Kareol Septet 20.30 Licht baken 21.00 Tombola 21.30 Weekend-serenade 22.00 Opera- programma. Hilversum II, 415 meter Nieuws om 7. 8, 13. 18, 20 en 23 uur VA RA 7.30 Qramofoon 8.18 Or kest Malando 10.00 Morgenwij ding 10.30 Metropole-orkest 11.00 Voor de arbeiders in dc con tinubedrijven 12.00 Metropole-or kest 14.00 Veilig verkeer 14.15 Om roep kamerorkest 15.00 Van boek tot boek 17.00 Sportpraatje 18.30 Om en nabij de twintig 20.15 Vac&ntieherinneringen 21.30 Weekendorkest 22.00 Hoorspel 22.30 Orkest Malando. families geïntroduceerd zal worden. Vakmanschap en acclimatisering „Waarom zijn Nederlanders bij U in trek?" „Op de eerste plaats door hun grote vakmanschap. Verder door hun be kende arbeidslust en rustige, even wichtige persoonlijkheid. De geaard heid van de Nederlander komt sterk overeen met die van de Canadees, waardoor Uw mensen zich snel in onze eigen gemeenschap voelen opge nomen". „Dit is één van de redenen waarom wij Nederlandse immi granten prefereren. Wij scheppen niet gaarne minderheden. Onze immigranten moeten Canadezen worden en bij Nederlanders, En gelsen, Noren, Derden, Zweden ge beurt dit ook. Het verleden heeft het bewezen". „Van groot belang is ook, dat dui zenden Nederlandse families een war me plaats hebben veroverd in de har ten der Canadezen. Toen onze jon gens duizenden kilometers van hun eigen haard hun leven waagden tegen de Duitsers, toen vrijwel alle Cana dese vaders en moeders zich bij tijd en wyle ongerust maakten over hun jongens, deed het goed te horen, hoe onze soldaten door U werden ontvan gen. Warm en gemoedelijk. U hebt onze jongens opgenomen in Uw eigen kring. Dat heeft meer goed gedaan, dan U wellicht zult menen. Onze Jongens schreven enthousiaste brieven daarover naar huis. Thuis vertelde het de een tegen de ander en zo ont stond er een good-will voor Holland die ook thans wel degelijk voortgaat" En onder de naar schatting 50.000 boeren en-tuinders, die hier in Nederland eigen grond zoeken (en niet vinden) zijn er velen die van de Canadese gelegenheid ge bruik maken. Inderdaad, ook Au stralië, Brazilië en Argentinië zoeken immigranten, maar onze boeren geven terecht aan Canada de voorkeur. Enorme uitgestrektheden Onze landloze boeren willen er uit. Hoe kan het anders? Hier wonen we met 10.000.000 mensen op een lapje grond, dat reeds geheel in cultuur is gebracht. Daar wonen 12.000.00Q men sen op een uitgestrektheid, even groot als geheel Europa. Hier 'is het een uitzondering als je tussen de gecul tiveerde landerijen een stukje braak ziet. Daar is het een even grote uit zondering als je tussen de bergen cn dalen, bossen cn heide een stukje ge cultiveerd ontwaart. De Canadese bo dem is goed, klimaat uitstekend en het volk en zijn regering verwachten ons. Na 2 jaar een eigen bedrijf Tenzij men bijzondere relaties heeft begint men in loondienst. Het week geld loopt vrij sterk uiteen, doch 20 is normaal te noemen. Daarvan kan men zonder opoffering van sigaretten of biertjes bij normale levenswandel ongeveer 10 sparen. Dat is na 2 jaar 1000. En nu is 1000 voor een jonge boer heel weinig, doch de spoorwegen en het gouvernement, die beiden grootgrondbezitters zijn, geven aan boeren, die bewezen hebben iets te kunnen presteren, gaarne cre- dieten van 907c. Hierdoor wordt dus de mogelijkheid geopend om na 2 jaar al een eigen bedrijf te hebben. Com mentaar overbodig. Om naar Canada te gaan heeft men geen kapitaal nodig. Gezond verstand gedegen vakkennis, arbeidslust cn een goede gezondheid zijn voldoende om de mogelijkheid tot slagen te openen. De passage-mogelijkheid die lang heel slecht is geweest is thans ook verbe terd. Allereerst legt de regering troe pentransportschepen in de vaart en in cidentele emigratie naar Canada kan geschieden via de United States Lines over New-York, de enige dienst, die nog passage-mogelijkheid biedt. Een moedig streven, dai warme steun verdient Door bewust denken naar levensgeluk Een grote fabriekshal. Er werken een 50-tal mensen en de Indonesische kwestie is ook tot hier doorgedrongen. Maar wat er van te zeggen? Iemand staat met een krant in de hand te midden van een groepje collega's. Juist is Piétersen binnengekomen en met de krant, die zo druk werd besproken, begeeft het gezelschap zich naar hem toe. Pietersen is één van de twee vraagbaken uit de hal en zijn me ning heeft waarde. Hij zegt wat hij er van denkt en wanneer even later Jansen, de an dere geestelijke leider, zijn inzich ten blijkt te delen, dan'is voor ®?t verdere personeel de zaak af. Pietersen zegt dat het zó is en Jansen zegt het ook. Het is dus zo. 'at we hiermee willen laten uit komen? Dit: onder de ongeveer 50 werklie den zijn er slechts twee. die zelf den ken, z\jn er dus slechts twee die wer kelijk mens zijn. Want wie niet zelf zijn mening be paalt omtrent datgene, wat er rond om hem gebeurt, leeft niet zijn eigen leven, maar dat van anderen. Hij denkt met de hersenert van anderen en leeft maar half. IJen ander voorbeeld. Het is vinnig koud en de verwar ming van de spoorwegcoupé doet het onvoldoende.' Aan een station reclameert een rei ziger bij de conducteur, die zich ver weert door te zeggen, dat er toch vier atmosferen op staan. De reiziger doet daarop een zonder linge vraag: Wat zijn vier atmosferen? De conducteur gebaart met zijn rechterarm in de lucht en doet alsof de reiziger zich over zijn blijkbare onwetendheid behoorde te schamen. Dan zegt hij: Vier atmosferen? Wel dat is na tuurlijk die stoom. Het enige, wat hij met dat antwoord bewijst is. dat hij van een begrip, waar hü bijna dagelijks mee omgaat, niet het minste besef heeft Deze geschiedenis doet even denken aan het mopje, dat we eens lazen en dat zeker sterk overdreven is. maar dat de schrikkelijke onwetendheid in het licht stelt van bepaalde mensen omtrent dingen, waarvan ze het naad je van de kous behoorden te weten. Op een perron loopt een man met een lange hamer, die daarmee de wie len beklopt Een wachtendfe reiziger maakt een praatje met hem en vraagt of hij dat werk geregeld doet Ja. Van alle treinen, die ver trekken. moet ik eerst de wielen be kloppen. Doet U dat al lang? O ja. Al bijna 25 jaar En waarvoor dient het eigenlijk? Ja. eerlijk gezegd, dat weet ik niet. Pen helaas veel t£ groot aantal men- sen maakt de reis door het leven zonder na te denken. Ze hebben her sens gekregen, maar ze gebruiken ze nieL Ze zijn als iemand, die een wan deling maakt door een prachtige om geving, maar die zijn ogen strak ge richt houdt op de weg voor zijn voe ten. Schone vergezichten, die hij zou kunnen zien, ontgaan hem. van de bloemen en planten ter weerszijden bespeurt hij niets. Hij maakt een wandeling, doch hij zou die evengoed niet hebben kun nen maken. Wie leeft zonder te denken, zou 3. Meneer Barend Bof was hande laar in dieren en bij alle dierentuinen en circussen van Europa en Amerika was hij een welkome gast, op voor- waaide natuurlijk, dat hij dieren bij zich had, en niet al te duur was met zijn koopwaar. Meneer Barend Bof zag er by zijn vertrek uit Mobari heel opgeruimd en tevreden uit, want zo'n slag als deze keer had hy nog nooit geslagen. Het schip puilde w^» uit van het gedierte. Het zat van on der tot boven vol met beesten, van wilde spinnen tot nijlpaarden toe. evengoed niet hebben kunnen leven. F\e mannen, die besloten tot de op- richting van het Instituut voor Arbeidersontwikkeling, waren zich be wust van de ontstellende achterstand, die bestond in de culturele ontwikke ling van de arbeider in hét algemeen. Ze begrepen, dat daarin verandering moest komen, niet alleen, niet in de eerste plaats zelfs, omdat daardoor voor menigeen de mogelijkheid zou worden geopend om op te klimmen tot een hogere sport van de maat schappelijke ladder dan anders voor hem bereikbaar zou zijn; maar vooral omdat hij daardoor werd gebracht tot werkelijk bewust leven. Velen hebben in de loop der jaren geprofiteerd van de scholendienst van het Instituut en hebben op latere leef tijd kennis kunnen verzamelen. Ze hebben leren denken en zijn zo ge komen tot grotere levensgeluk, nog afgezien van het feit, dat ze een be tere positie wisten te verwerven. 117e willen onze lezers niet lastig vallen met technische bijzonder heden over deze avondscholen en vol staan daarom met te vermelden, dat ze ééns per week worden gehouden gedurende twee achtereenvolgende uren. Het huiswerk neem' ongeveer twee avonden in beslag. Er zijn twee klassen, waarvan in de eerste wordt onderwezen Nederlands, rekenen en sociale kennis, terwijl in de tweede daaraan worden toegevoegd boekbe spreking en discussies over actuele onderwerpen. Wie er meer van wil weten, wendde zich tot de plaatse lijke afdelingen van het L v. A. O., die gaarne alle gewenste inlichtingen verstrekken. Wel menen we nog te moeten vermelden, dat de cursussen openstaan voor arbeiders van iedere gezindte of richting. Desuiten we met een verrassend staaltje uit de practijk. Een jonge man van tussen de 20 en 30 volgde de cursus met goed resultaat. Het verwonderlijke daarbij was echter, dat hij vroeger op de B.L.O.-school was geweest. De achterstand in geestelijke ontwikkelingsmogelijkheden bleek vol komen te zijn ingehaald en dank zij de scholendienst wist hij zich omhoog te werken tot een betrekking, waar voor hij anders nooit in aanmerking zou zijn gekomen. liet L v. A. O. heeft een taak op zich genomen, die warme steun verdient. Maar deze taak blijft on vervuld, zolang degenen, aan wie het iets wil brengen, in kortzichtig heid ^ïet nut van het gebodene niet beseffen en weigerachtig zijn dit aan te nemen. Zeker er is enige arbeid nodig om de leerstof te verwerken, er zijn enige betrekkelijk geringe kosten aan verbonden. Echter, alle goede dingen dezer aarde mogjen veroverd worden; iets dat zonder moeite kan worden verkregen, heeft geen waarde. THAT IS.... AMERICA Chatanooga. in de Ameri- kaanse staat Tenessee slaat momenteel het echt' scheidingsrecord. Niet min der dan veertig van de 100 huwelijken zijn reeds één of meerdere malen ontbonden. Rechter L. D. Miller heeft DRIE records op zijn naam staan. Hij spreekt snel. goed koop en pijnloos een echt scheiding uit voor... 25 dol lar. Hij scheidde een vrouw van 27 jaar reeds 13 malen en hij sprak in 17 minuten niet minder dan 11 echt scheidingen uit. That is... America, (aldus The Ame rican Magazine) Wij hebben er maar één woord voor: weerzinwek kend. Blijft letten op de coloradokever De Plantenziektekundige Dienst te Wageningen schrijft ons: Op verschillende plaatsen in het land, vooral in het Zuiden en Oosten, ko men thans in de reeds afstervende of groene gewassen nog kevers en larven voor. Deze kevers overwin teren in de grond en daardoor kan het volgende jaar op die plaats of in de naaste omgeving een besmet tingshaard gevormd worden. Het is daarom noodzakelijk, dat elke teler het aardappelgewas nauwkeurig blyft nagaan of er nog larven of ke vers voorkomen om deze direct te kunnen vernietigen. Ook bij het rooien dient er voor gezorgd te worden, dat de reeds in# de grond aanwezige kevers of pop pen worden vernietigd. Men late zich niet misleiden door de kortzichtige gedachte, dat zij nu geen schade meer doen. Elke gedode kever voor komt een besmettingshaard in 1948. Men blijve ook in eigen belang waak zaam! Op de Engelse luchtvaart-expositie was deze vrachtvlieger te zien, die zware vrachten door de lucht kan vervoeren. De neus van het vliegtuig kan geopend worden om de lading gemakkelijk binnen te brengen. LAZEN in Westduitse industrie Wij hielden ons reeds enige malen bezig met de problemen rond het vraagstuk van de opvoering van het industrieel potentieel in West-Duits- land. Ook de „Nieuwe Eeuw" wijdt een artikel aan dit vraagstuk en be spreekt uiteraard ook de Franse re acties op het Brits-Amerikaanse plan. Het blad schrijft: En men zou dus de Fransen moei lijk van overdreven patriotisme kunnen beschuldigen, wanneer zij er op blijven aandringen, dat de plannen tot het Duitse herstel af hankelijk worden gesteld van die voor 't Franse, wanneer de weste lijke landen niet ernstig in tijd nood waren gekomen. Het is im mers duidelijk, dat over de hele economische lyn de tijd heeft ge werkt ten nadele van de plannen der Westelijke landen. Zy, die kon den afwachten, omdat ze toch niet veel meer konden verliezen dan ze al hadden verloren, in dit geval Duitsland, hebben kennelijk het economische dispuut gewonnen. Merkwaardig, hoeveel verborgen macht er tenslotte toch, hetgeen velen reeds lang geleden met on behagen hebben voorzien in het „kunnen wachten", in het specula tief gebruik van de tijd, gelegen is. Nolens volens moeten de Wes telijken zich thans wel scharen achter een productieplan, waarin de Duitse factor weer een belang rijke rol zal gaan spelen. Het uur der beslissing Het reactionnaire „Èlseviers Week blad" laat in zijn laatste nummer schrijven over het uur der beslissing, dat thans inzake Indonesië zou zijn aangebroken. Het blad laadt uiteraard weer stapels schuld op de schouders van de regering en dr. van Mook en besluit: Het is niet goed te vergeten, dat inderdaad tot Mei 1947 niet alleen een geheel andere voorlichting maar ook een geheel andere poli tiek in Indië gevoerd werd. Met terdaad staat vast dat voor het In dische beleid en voor de situatie, welke thans is ontstaan, de volle verantwoordelijkheid rust zowel op de Nederlandse regering als op de Indische regering onder leiding van dr. van Mook. Er bestaat voor hen, die dit beleid van den beginne af bestreden allerminst aanleiding dit te vergeten. Zeker niet, nu Indië en Nederland voor de verschrikke lijke consequenties zijn geplaatst. Op het ogenblik echter, waarop het schip dreigt te zinken, heeft het geen zin te twisten over het beleid van loods en kapitein. Het ogenblik, waarop zovele Nederlan ders door sluipkogels sterven en zovele millioenen Indonesiërs door chaos en terreur worden bedreigd, het moment waarop men voor be sluiten staat die zo onherroepelijk beslissend zijn voor gans het Ko ninkrijk, leent zich voor het stel len van de schuldvraag niet. Waar het op aankomt, is thans de moed te vinden, het inzicht en het geloof in onze roeping, die nodig zijn om in een der hachelijkste uren van ons nationaal bestaan het juiste beleid te kiezen. Na het gesprek met Morcsby tot •en goed einde te hebben gebracht, -besloot mijnheer Chitterwick derhalve Zichzelf op een lunch te tractcren. H(J koos daartoe het Piccadilly Hotel, om dat hU daar toch nog iets te doen had. Nadat hU zijn gebraden kip en een goed glas wijn verorberd had. verliet hU het restaurant en zette zich in de lounge aan hetzelfde tafeltje, waaraan juffrouw Sinclair de dood had gevon den. HU werd daartoe werkelijk niet Bedreven door een hang naar sensa tie. maar alleen door de wens eens •en praatje te maken met de kellne- rin. die juffrouw Sinclair bediend Mynheer Chitterwick had geluk. De kellnerin ontdekte hem al op enige afstand cn het feit dat zij elkaar op het politiebureau hadden leren ken nen. noopte haar iets voor hem te doen, dat zy voor geen ander gedaan zou hebben. Zij ging onmiddellijk naar hem toe om te vragen, wat hij wenste te drinken. „Goede middag, mynheer Chitterwick". zei ze op de sombere toon van een samcnzwcerster. „wat wilt U hebben?" Mijnheer Chitterwick gaf te kennen, dat htf koffie wenste en de kelhterin verdween om deze te halen, zonder acht te slaan op de wenken van an dere dorstige gasten. Met bekwame spoed keerde zij met het bestelde te rug. „Komt U de plaats van het on heil nog eens inspecferen, mynheer Chitterwick?" vroeg zU met gepaste ernst. „Wel, eigenlyk ben ik gekomen om eens met U te praten. Is hier niet er gens een plaatsje, waar wij dat rus tig kunnen doen?" ,jf, het is werkelijk nodig, dat wij elkaar eens spreken", gaf de kellnerin toe. „Er zijn hier plaatsen genoeg. Wilt U eerst Uw koffie opdrinken, mijnheer Chitterwick?" „Wat U het best schikj", antwoorde mijnheer Chitterwick beleefd. De kellnerin keek met afkeuring naar de ongeduldige gasten in haar wijk. „Ik moet eerst even voor die lastposten zorgen", zuchtte zy, „ze ge vende mand geen minuut rust". Terwyl mynheer Chitterwick zijn koffie dronk, stelde de kellnerin de andere gasten tevreden om daarna mynheer Chitterwick uit te nodigen haar naar een kleine eetzaal te vol gen. die op dat ogenblik niet in ge bruik was. Zij zocht een gemakkelijke stoel uit en wenkte mynheer Chit terwick met de hand om hetzelfde te doen. Haast had zy niet, verklaarde zy. want een van de andere meisjes zou zolang op haar tafeltjes letten. „Dank U, dank U", mompelde mijn heer Chiterwick, terwijl hjj op een stoel pldats nam. „Nu, laat me eens kijken. Oh ja.. Wat ik U wilde vragen is dit: Weet U ook of de vermoorde dan wel de man, die in haar gezel schap was, nog iets anders dan de twee koppen koffie besteld heeft?" „Iets anders? Neen, dat deden ze niet. Oh. mijnheer Chitterwick, vindt U het niet verschrikkelijk? Te den ken, dat die man, die er zo ouschul- dig uitzag, vergif in haar koffie deed. Ik kan U verzekeren, dat ik er nach ten niet van geslapen heb. En...." „Bent U er absoluut zeker van", hield mynheer Chitterwick aan. „dat geen van hen om likeur of iets der gelijks gevraagd heeft?" „Beslist niet Ik zou het me direct herinneringen, indien het zo was. Het is toch wel verschrikkelijk, dat „Kunnen'zij niets bij een ander be steld hebben?" „Wanneer een van de andere meis jes hun iets had gebracht, zou ze dat na het gebeurde zeker verteld heb ben. Neen, mijnheer Chitterwick, U kunt er van op aan, dat zij niets an ders bestelden dan de koffie. Lieve help, wanneer ik ooit gedacht zou hebben, dat ik nog eens in een der gelijke zaak gemengd zou worden.....**

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1947 | | pagina 2