Als de herfstwind waait... Schreeuwend tekort aan geschoolde metaalbewerkers In vijf jaar moeten 45.000 opgeleid worden Gieterij, een vak met toekomst In een paardenstal groeide een smalfilmstudio B.P.'s volgelingen op de postzegel Grootste kanon ter wereld gaat naar een museum Nederland worstelt met een groot probleem „Onze industrie heeft ook voor de oorlog vrijwel steeds te kampen gehad met een betrekkelijk tekort aan geschoolde arbeid. Algemeen wordt erkend, dat onze verdere industrialisatie voor een belangrijk gedeelte gezocht dient te worden in de productie van „hoogwaardige" kwaliteits-artikelen. Het gevolg hiervan zal zijn een betrekkelijk nög grotere behoefte aan geschoolde arbeid. Het sterkst zal deze behoefte zich doen gevoelen in de metaalindustrie. Blijkens een door het Centraal Bureau voor de Statistiek in Maart 1946 ingesteld onderzoek zou er toen reeds een tekort van 14.000 geschoolde metaalbewerkers zijn geweest". „Ja, jong, dat ^eï> je netjes gedaan, maar dat daai had je nog xcat beter kunnen af-eer ken. Ga maar zo door je leert het wel!" Zo spreekt de ervaren gieter tot zijn leerling. Ziehier een nuchter citaat uit een nuchter ambtelijk stuk: het Centraal economisch plan voor 1947. Een vrij opvallende advertentie in ons blad van de stichting „Bemetel". bracht ons in aanraking met de vraag: „Hoe lo*t ons blad dit probleem op?" Eerst enkele „dode" cijfers, waar achter moeilijkheden schuilen die ons allen aangaan, zéker twee van de belangrijkste groepen van ons volk: de industriëlen en de arbeiders. Hier zijn ze: statistici hebben bere kend dat de Nederlandse bevolking voortdurend groeit, het gevolg daar van is dat er in 1952 maar liefst s 350.000 arbeiders méér zullen zijn dan thans. Hiervan moeten ongeveer 150.000 in de metaalverwerkende be drijven worden ondergebracht, waar van 135.000 in de z.g. ..zware" me taal-industrie. Een deel daarvan zal administratieve arbeid verrichten (rond 28%). de rest. dus ongeveer 100.000 arbeiders, moet rhetaalbewer- ker worden. Een geschatte verhou ding van geschoolde tot ongeschool de en geoefende arbeiders is 45 —55%. Scholing voor 45.000 De conclusie is, dat in vjjf jaar ruim 45.000 metaalbewerkers een de gelijke scholing moeten ontvangen. De ambachtsscholen doen wat zij kunnen, en zelfs dikwijls meer! Vele zijn overbelast, geld en materiaal om op korte termijn een grote uit breiding van het aantal scholen te verwachten, wie gelooft dat ze er ziin? Voorts bieden onze nijverheids scholen slechts eert beperkte oplei ding. daaraan is niets te veranderen. Als wij verklappen, dat de metaal industrie 70 verschillende vakken, kent. waaronder er zijn. waarvoor de scholen het gereedschap niet kun nen bergen, laat staan betalen, dan begrijpt U tevens dat de taak der ambachtsscholen beperkt moet zijn Voo.-beelden? Men denkP eens aan de scheepsbouw, aan de fabri cage van locomotieven en aan de m«trjalgieterijen Hier ziin we weer beland bij de advertentie van de stichting ..Be metel". Deze afkorting betekent: Bedrijfsgroepen Metaal en Electro- technische Industrie. Binnenkort zal zij heten: Bedrijfs-opleiding enz. Dit is haar taak en haar annonce legde daarvan getuigenis af. Uit de naam blijkt tevens, dat het dé bedrijven zijn die de opleiding in handen hebben. Deze bevoegdheid is hun verleend op grond van de Nijverheids-onderwijswet. welke naast de officiële ambachtsscholen het oprichten van bedrijfsscholen mogelijk maakt Gieterij in verdrukking De ..Bemetel" voert momenteel een actie voor leerlingen in het enigszins in verdrukking geko men gieterij-vak. „Door allerlei verhaaltjes heeft men dit beroep in een kwaad daglicht gesteld. Men beweerde, dat de arbeiders door de ..kwade" dampen dood gingen. „Dit is een onzinnig snrookje". verklaarde ons mr. Fabius. de secretaris van ..Beme tel". die wij bereid vonden ons inlichtingen te verschaffen. ..Ik beweer, dat het vormersvak he$ enige waarlijk scheppende vak in de hele metaal-industrie is. Schier alle andere metaalbewerkers doen feitelijk niet anders dan de werk stukken der gieters verder be-arbci- don Het vak voldoet aan hoge eisen en valt. wat zijn beloning betreft, in de hoogste loonklasse van het col lectieve arbeidscontract", vertelde mr Fabius. ..Wij hebben danig propaganda ge maakt om leerlingen te krijgen ter opleiding, in dat heroep. In Utrecht hebben vier van de grootste metaal industrieën i Hoogelande, Demka. Smulders en Werkspoor) zich be reid verklaard, de opleiding ter hand te nemen Het resultaat was uiterst teleurstellend: slechts zes jongens hebben zich aangemeld En dat ter wijl de voorwaarden uitermate gun stig zijn Vierjarige opleiding De jongens krijgen vier jaar on derwijs: de eerste twee jaar drie.da gen per week theorie in de am bachtsschool. de andere drie dagen praktijk in de bedrijven De volgen de twee jaar één dag theorie per we^k en viif dagen praktijk Daar na: examen voor het Rijks-p ijver- heids-dioloma. Het schoolgeld is zeer gering. terwijl het. als de leer- j lino na vier iaar voor ziin examen j sla-"t wordt terugbetaald. In de praktijk-uren ontvangt de leerling loon voleens het col- lecticve contract, en dan reeds j dat voor geschoolde werklieden. na'nurlUk berekend naar zijn leettüd De knapen leren dus een uitstekend, veel gevraagd beroep j en krijgen geld toe. Het resul- ta--.» tan onze oproep is. gezien deze *-oorwaardcn. toch wel /.eer bedroevend" Al pratend kwamen de voordelen voor een dergelijke vakopleiding scherp naar voren: voor de industrie: de scholing van vakbekwame arbei ders. waaraan dringend behoefte is; voor de jongens: een zekere toe komst <in minder gunstige lijden £ijn nel altijd de ongeschoolden die Ju rsi „op de keien" komen;, Se, xoon oai> oujiesctivoiQeu. en immijvd «ii vai der. ais wu nel vol- Monteurs te veel, maar gieters... Een leerling van Je Ambachts school komt thuis, zijn overall is vuil, grote olievlekken grijnzen moeder tegen. Maar vooruit, dat geeft niet, zij wil er wel een uur tje op boenen, want zoonlief leert voor auto-monteur. Dat een groot deel van zijn kameraadjes voor auto-monteur leert, waardoor in de toekomst de spoeling dun *al wonden in dat vak, daarover den ken zijn ouders veelal niet na. Een andere knaap komt thuis, met grijsbestoven haren en be smeur a overall. Bij ziet er Uit om met gee tang aan te vatten. Geen nood, water en zeep maken van hem in enkele minuten een brandheldere jongeman, de over all moet moeder maar even door het water slaan en hij is schoon. Want het vuil is slechts lrocg stof. Deze jongen is leerling-gie ter, een beroep met een nvtuler goede naam WaaromNiemand weet het precies, i )ch één ding is zeker: de toekomst van deze knaap ziet er rooskleurig wtt, want er is een enorme vraag naat gieters en geen aanbod. In dit artikel vertellen wij V hst een en ander er over. Vele ouders welen niet welk vak zij hun zoon moeten laten leren. Wij menen hun van dienst te zijn door ov dit enigszins in discrediet geraakte beroep te wijzen. Klein Hollywood op de Hooge Vuursche JN een schilderachtige omgeving, tussen Hilversum en Baarn waar 1 kaarsrechte dennenstammen langs de brede straatweg opschieten tussen eiken- en beukebomen ligt het befaamde landgoed de „Hooge Vuursche", dat wel In de oorlog door een brand Is geteisterd maar al* hotel-restaurant een florerend bestaan leidt De automobilist die hier zjjn wagen afremt om in het pompeuze gebouw een uurtje te gaan offeren aan het goede leven, ontgaat ongetwijfeld het kleine bord aan de oprij laan naar de paardenstallen met de woorden: „Smalfilmstudio Niestadt. Een onderneming met toekomst En hij weet dan niet, dat daar in de rustieke omgeving met zyn beel den van vergane glorie koortsach tig wordt gewerkt aan een nieuwe Nederlandse industrie. Het is de heer Niestadt uit Hil versum geweest, als amateur-cine ast in 1932 begonnen met smalfilm opnamen in Artis, aan de duinen- kust en later met do eerste Dik Tromspeelfilm waartoe hij zyn huis en garage „ombouwde" tot studio, gende „psychologische" voordeel mo gen noemen: de geschoolde arbeider blijkt altijd een zelfbewuster mens te zijn, hij weet wat hij waard is, hij voelt zich schepper van zijn pro duct. Wij hebben over nog veel meer kanten van deze zaak gesproken: dat verdere industrialisatie, dus npeer geschoolde arbeiders een le vensbelang is voor ons volk, dat de wederopbouw er dringend om ver legen zit. dat onze deviezenpositie er toe noopt. Maar een kranten-artikel mag niet te lang zijn, zeker in deze tijd niet. Daarom besluiten wij dit met de verzuchting: de „Bemetel"- actïe had meer succes verdiend! Maar de kans komt nóg eens, in het voorjaar 1948 Voor philatelisten DE Jamboree te Moisson, in Frankrijk, de eerste, die na Wereldoorlog II gehouden werd. was voor de Franse Posterijen aanleiding om een speciale Jam boree-uitgave te doen verschijnen, die, zoals zovele vorige, voorzien was van de afbeelding van de le lie, het embleem der padvinderij. De Franse Posterijen zetten hier mede een goede gewoonte voort, want, sinds 1933. toen in Gödöllö (Hongarije) een grote Jamboree voor Padvindsters gehouden werd, waaraan 5000 meisjes, afkomstig uit 23 verschillende landen, deel namen, en ter gelegenheid waar van een serie van 5 postzegels in de waarden van 10, 16, 20. 32 en 40 filler werd uitgegeven, heeft menig land in verband met na tionale of internationale padvin dersbijeenkomsten, door middel van het uitgeven van speciale emissies, geholpen, doel en stre ven van Eaden Powell's schep ping zo wijd en zijd mogelijk he kend te maken. Ook de Nederlandse Posterijen hebben zich in dit opzicht niet onbetuigd gelaten. Vers in het ge heugen ligt nog 'de grote Wereld- Jamboree in Augustus 1937 te Vo gelenzang, ter gelegenheid waar van 3 speciale zegels werden uit gegeven. dio zonder toeslag ver kocht werden en die elke verza melaar, oud of jong, ongetwijfeld bezit. Ook Nederlands-Indië gaf toen twee zegels uit. echter wèl met toeslag, nl. 7^4 2J4 c. en 1214 2*4 c. (2 padvinders). Maar, hebben w© het over pad vinderszegels. dan dient wel in de eerste plaats Roemenië te worden genoemd. In 1931, 1932, 1934, 1935 en 1936 zagen tijdens de regering van koning Carol II telkens zeer illustratieve series het licht. Verschelden© malen prijkt de beeltenis van de mo narch, klaarblijkelijk zelf een en thousiast voorstander van de pad vinderij, op een of meer der ze gels, terwijl ook 's konings broe der, prins Nicolaas, in padvin dersuniform op een der zegels van de uitgave 1931 voorkomt. De huidige vorst, Michael, was toen nog te klein, zodat hij wel is af gebeeld. maar niet in welpenuni form. Het meest sprekend zijn wel de voorstellingen op de uit gave 1931, waarop paast bovenge noemde portretten, ook episoden uit het padvinderswerk zijn afge beeld, zoals op de 2b b (padvin derskamp) 50 b (seiner), 1 L. (spoor volgen), 2 L. (potje koken). Vele philatelisten rekenen de „Pionier"-uitgave van Rusland van 1929 ook tot de padvinders- uitgaven. In dja zomer van 1929 werd in Rusland de eerste grote „pionier"-bijeenkomst gehouden, m verband waarmee twee post zegels het licht zagen, waarop een „pionier" voorkomt, die „verza melen" blaast. De pionier is go- kleed in een soort padvindersuni form. De waarden zijn 10 en 14 kopeken en d© tnndine is 12*/2 of 10# 12. voor de 10 kop. echter ook wel 10 10*4. Het zÜQ Boms de kleine voorvallen in het dagelijks leven die plotseling aan de gedachte een zekere richting kunnen geven. Een enkele willekeu rige uitlating, terloops geuit, kan ou plaatsen midden in een „zwaar" probleem. Dat ondervond ik deze week op een avond. Mijn dochter had lust een straatje om te wandelen en vroeg haar twee jaar jongere broer om mee te gaan. „Zeker, met genoegen, was het aptwoord, als je maar behoorlijk twee pas achfür me blijft lopen". Ze gingen en ik bleef achter met m'n gedachten. Daar had het pro bleem: de verhouding tussen man- nr en vrouwen. Er is een "d geweest, waarin de vrouw absoluut de undere was van I Het is nog wel geen winter, maar éls het zover is, moet dé garderobe in orde zijn. Laat Uw aantal pun ten of Uw porten,onnaie een nieuw jasje voor de hardgroeiende doch ters van 8 10 jaar niet toe, dan bezit d misschien nog wel een half- sleetje van Uzelf of van een grote zus, waaruit nog een nieuwe mantel kan groeien. De hier gegeven mo de/let/es lenen zich daar uitstekend voor en U zou er zelfs tweeërlei stof voor kunnen gebruiken. Het eerste manteltje heeft een aan het voorbaant je geknipt schou derpas, dat evenals de zakken een paar maal afgestikt is. De kraag en de mouwen vertonen dezelfde stik selgarnering Nummer 2 heeft een apart schouderpas, dat zeer geschikt is om daarvoor andere stof dan de mantel te nemen, ook fluweel of bont stof. Het heeft geen kraag. Hier wordt heilet een losse bontkraag gedrager waarvoor U het patroon van het schouderpas kunt gebrui ken. maar dan 1 2 c.M. langer en 2 a 3 c.M. breder Geheel van de zelfde stot vraagt dit jasje onge veer 1.50 M van 130 c.M breed. Het patroon van de voorzijbaan is aanéén 'stuk getekend voor het geval dat U er geen c een opge stikte zak op wilt hebben, maar maakt U het gegeven model, dan knipt U het in tweeën, n.l. het on derstuk tot aan de doorsnijlijn, ter wijl U aan het bovenstuk het ge deelte van de zak aanknipt. We naaien tegen de bovenkant van het onderstuk de voorhelft van de zak en maken de stikselgarnering. Het gedeelte vanaf de zak wordt op het bovenstuk gezet. Dan stikken we de voorbaan op de voorzijbaan. Neemt U een apart schouderstuk, dan wordt het patroon volgens de ingetekende lijn doorgeknipt. Het pas wordt op de voorbanen gestikt Met de rug handeten we net een der, waarna we de zij- en schouder naden verbinden. We zetten de mouwdelen aan elkaar, waarbij we de bovenbouw bij vvv iets rekken (door strijken) en bij even in houden. In de kop maken we twee bijschuinertjes van elk 2 c.^jf. stof- verbruik en zetten hem dan met de binnennaad op het tekentje val lend in het armsgat. Het beleg wordt over een linnen tussenvoering tegen de voorkanten gezet, die U van knopen en knoopsgaten voor ziet. Wilt U een kraag op de man tel. dan zet U de halsopening, waarvan de voorkanten dan niet afgerond worden, tussen de dubbele van een linnen inlegsel voorziene kraag. De onderkraag wordt schuin geknipt. Wordt de mantel zonder ceintuur gedragen, dan kunt U des gewenst in de deelnaden nog iets meer tailleren. De voering knipt U volgens hetzelfde patroon met af trek van het beleg. Denkt U eraan, dat naden en zomen aangeknipt moeten worden? ELLA BF.ZEMF.R. de man. W© zfea m Jo immers „Upstandigcii" Da vu Koornveld ter kerke gaan met zijn vrouw op eer biedige afstand. Die figuur heeft me altijd een beetje in optetand gebrachi, hoewel ik wel begreep dat ik me in zijn tijd had te verplaatsen. In mijn hart heb ik wei eens oneerbiedig „draak" ge zegd. Allerminst ben ik geneigd om de vrouw op de voorgrond ie stellen; ik beschouw man en vrouw eigenlijk als persoonlijkheden die niet in be langrijkheid af te wegen zijn. Om een voorbeeld te geven van wat ik bedoel: in onze tuin stonden naast elkaar een appel- en een pere boom, doch omdat ze te groot wer den moest een van ;ïde er uit. Maar welke? Waren beid goede dra gers. Wie was nu de mindere? Het was eenvoudig niet te zeggen; vol komen ongelijksoortig. Zo is bet ook mei mannen en vrouwen. Ja, ik weet wel dat ik hier een gevaarlijk terrein betreed en zal er dus maar niet ver der op ing, xn. Liever nog ie*s on huishoudelijk gebied. In een tijdschrift las ik een aardig recept voor d* erwerking varestjes groenten. Mc., vermengd een restje groente met geraspte kaas en bloem en een geklopt ei, wat nootmuskaat en peper naar smaak. Bakt er dan koekjes van zo groot als een schotel ij-. Toevallig had ik et. schaaltje ge stoofde andyvie staan en ik besloot dit als proefkonijn te gebruiken. Het si een succe» geworden, doch ik moet er bij zeggen dat ik er een foefje bij gebruikt heb. V .or de ver wonderde huisgenoten heb ik ernstig ui*)cngezet dat dit nu „Andijvio de la Reine" was. Nietwaar, gebakken andijvie klinkt zo gewoon. Het recept is heel eenvoudig, doch valt zeer in de sm. ak. mits goed warm opgediend. die daar eens binnen liep en er een prachtige ruime paardenstal en tuighuis ontdekte. Juist nu hij bezig is met een tweede Dik Trom-film, die de eerste verre zal overtreffen, voelde hy de behoefte om een film studio te bezitten waar binnen-op- namen gemaakt zouden kunnen worden, waar de kostbare appara tuur kon biyven opgesteld en waar mogeiykheden aanwfeig waren tot het monteren van schijnwerper-in stallaties, laboratoria, donkere ka mers, geluidscellen en toonzalen. Na enige Jaren harde arbeid slaagde de heer Niestadt er in be slag te leggen op 't gebouw, waar uit hij de paardenboxen verwijder de, met Canadees board een geluids dichte opnamehal vervaardigde en allerlei kamers aanbracht voor de vervaardiging, ontwikkeling en montage van smalfilms. Op het moment dat ons een kijkje werd vergund in dit kleine Neder landse Hollywood, was men bezig met de voltooiing van de tweed$ Dik Tromfilm, Met allerel schotten had men de Vreelandse dorpskamer van „Huize Trom" gecopleerd, waar een van de gevoelige scènes uit Kievietsbock daar waar Dik met zyn blinde buurmeisje Nellie wordt geconfronteerd werden opgeno men. Een enorme schakelkast zoret voor de transformatie en distribu tie van.de stroom voor de ontelbare sehynwerpers. „spotlights", éé"-. twee- en driepitters. terwijl <»n grote reflectorlamp buiten de "a mer" de zon imiteert en al naar gelang het spel vroeg of iaat op de dag speelt, flauw of f^i aan schynen. Op houten rai'« «a*«at een „lorrie" waarop de canm mapp*»*- hun toestellen hebben gpp natst om zo, 5 6 Meter rijdend, z.g.n. ov- weeglijke en rijdende opnamen re maken, die een bepaald cachet aan de film zullen geven. In onze opnamehal is ®p" -.üo wand een bordje „stilte" en ver boden te roken" aangebracht* stilte die weliswaar niet noorizakf- Itjk is voor de opnamen zelf. om- dat het geluid eerst later in pen aparte cel wordt opgenomen, de z.g.n. nasynchronisatie, maar stilte is vereist om de spelers en regissrur niet te storen terwjjl het rookver bod de lucht schoon houdt en de opnamen niet vertroebelt. Verder is het een drukte van belang, daar zijn er de spelers in de weer. de regisseur die zijn aanwyzingen geeft, de timmerman die de schot ten uit elkaar neemt en In elkaar zet. de electriciens, die over eJke opnameplaats hun „licht moeien laten schijnen" en de cameramen sen die in alle mogelijke en onmo gelijke standen en gezichtshoeken hun toestellen opstellen. Dan verstart de bedrijvigheid een moment, het „klaar" weerklinkt, ieder wacht af even lijkt het een film die stil staat dan bij bet „ja" ruisen de camera's en wordt er enige seconden 'opgenomen. Wandelend langs de montageka mers van deze veelbelovende eerste smalfilmstudio's komt men op de deuren namen tegen die voor de leek abracadabra zijn,, zoals o m. doka (donkere kamer) moka (mon tagekamer) en cuttingroom. waar de film in elkaar wordt gezet. In de geluidskamer is het wach ten nog op een „recorder" een toe stel dat de stemmen op de cellu- loid.band vastlegt en waarvoor de heer Niestadt bij alle overheids instanties op de knieën gaat liggen, om er 3 A 4000 dollars voor los te krijgen, die hij ruimschoots kan te rug verdienen naar hij zegt als zyn kinder- en documentaire films in de Ver. Staten en Enge land in Engelse versie worden uit gebracht. Want er zit muziek in deze stu dio toekomstmuziek. Er zyn reeds contacten gelegd, die waar borgen dat in België. Zd.-Afrika. en de Brits-sprekende gebieden de Ne derlandse smalfilmproducten wor den afgenomen, terwyi de onder nemende cineast hoopt, dat ook vele Nederlandse bioscoopdirecteu ren een smalfilmprojectie-apparaat zullen aanschaffen. (Van onze correspondent) HET grootste en modernste kanon ter wereld zal in de loop van de herfst geplaatst worden in de tuin van „Tpjhusmuseet" (het wapen museum van Kopenhagen). Het is een van de kanonnen van Hitier. die de Duitsers in de laatste jaren van de oorlog hier naar toe hebben ge sleept om het op te stellen bij de batterij in de nabyheid van Graadyb. Zoals bekend, was het de bedoeling van de Duitsers om in Denemarken de twee grootste forten van Europa te bouwen, maar zy maakten er slechts één af: het bekende fort in Hanstad. Het andere zou gebouwd worden by Esbjerg, maar op het ogenblik van de capitulatie waren de Duitsers hier nog niet verder dan het uitladen van het materiaal by Guldager en daardoor staan hier nog steeds vier kanonnen. Op het grootste van deze kanon nen legde het Wapenmuseum te Kraenhagen beslag. Het wordt be- senreven als het grootste en mo dernste ter wereld, maar htt is nu nog alleen maar belangrijk aJs mu seumstuk. Het vertegenwoordigt het eindpunt van een lar.ge vapen- geschledertis. In de toekomst zal men ongetwijfeld alleen het »aket- vapen gebruiken. ?<yut deze grote kanomen -- z« kv." en «chieten to' on op van 70 km en tuin j proic*i'-ii'P >.cgen 300 kg. over bodig worden. De loop van het kanon is 20 me ter lang en de doorsnede op de smalste plaats bedraagt aan de binnenkant 38 cm., zodat men nier doorheen kan kruipen. In het an dere einde kan een volwassen man rechtop staan. Het kanon weegt 110.000 kg. en zal op een wagon met tien assen in een speciale goe derentrein naar Kopenhagen ver voerd woraen, die met het oog op het geweldige gewicht niet sneller zal rijden dan 10 km. per uur. Ook in het museum geeft het ver voer grote moeiiykheden; men moet een muur uitbreken en speciala rails leggen van het goedermsta- lion tot «et museum. Men heeft r.r.^ pivit z---n zwaar transpo*?. bfl de Spo»>- cg»u >ndr- nan oen frehad; uües h;.i elkaar genome® zal het ongeveer 15.000 kronen kob» een.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1947 | | pagina 5