DUC SCHUURPOEDER
EEN STEM VAN GOUD
n
r
«mmt
famruj, Ï3acwml 0 als voetballer
jA\\Jjg§
SPAART ZEEP EN SCHUIMT
Ammoniumnitraat oorzaak van
boerderijbranden
Hei dodende geluid
Luidspreker contra coloradokever
Amerikaanse steun voor Benelux-landen
Belangrijke uitbreiding op komst
Peuflleéon
GESPREK MET MARY BALLINGS:
DIE WIJ TE WEIN.G HORENI
„Ik zong al, toen ik een klein meisje was en
ik hoop dal altijd ie mogen blijven doen"
Erfde haar stem van
haar moeder
MARY BALLING's stem is er een,
die maar weinig in onze Noordelijke
landen voorkomt, hettimbre is zuiver
Italiaans en de zangere* '---chikt over
een bijzonder uitgebreiu gister, dat
schier aan het ongelofelijke grenst en
dat haar voor de meekt uiteenlopende
zangpartijen geschikt doet zijn. Een
prachtige stralende hoogte paart zich
aan een zeldzame, warme laagte,
waar menige alt jaloers op zou kun
nen zijn. Het is dan ook geen wonder,
dat het publiek, dat haar in de ope
ra heeft gehoord, bij iedere voorstel
ling even enthousiast was en steeds
verlangde haar opnieuw te horen. Het
was ook daarom, dat wij er onze ver
bazing over uitspraken, dat wij haar
de laatste jaren zo betrekkelijk wei
nig in een van haar glansrollen had
den kunnen bewonderen. Mary Bal-
lings bleek echter niet bereid hier
nader op in tb gaan. Zij is toch geen
vrouw, die gaarne over zichzelf
spreekt en zich op de voorgrond
plaatst Doch uw verslaggever had
middels de ongedwongen kennisma
king een interview geroken en liet
zich niet zo gemakkelijk de raogeltfk-
WIJ zaten een kopje koffie te drin
ken in het bekende American-
hotel te Amsterdam, toen wij op
merkzaam werden gemaakt op een
knappe, Italiaans uitziende vrouw, die
aan een der tafeltjes plaats nam en
die ons zeer bekend voorkwam. Wij
informeerden bij een kennis, die in
ons gezelschap was en die werkzaam
is bij de Nederlandse Opera daar
recht tegenover het American-hotel in
de Stadsschouwburg of hU deze op
vallende verschijning soms kende.
„Welzeker," antwoordde deze. „Dat
is een collega van mij, een der mooiste
dramatische sopranen, die ons land
bezit. Mary Ballings. Zij is ook aan ons
gezelschap verbonden."
Inderdaad, nu herkenden wij haar.
Wij hadden haar nog niet zo lang ge
leden zien optreden als Santuzza, de
hoofdfiguur in de opera Cavalleria
Rustlcana, en hadden daarbij haar bij
zonder fraai stemgeluid kunnen be
wonderen. Op onze verbaasde vraag,
waarom deze uitzonderlijk mooie so-
praan niet meer voor het voetlicht
van de opera verscheen, haalde onze
kennis zijn schouders op en sprak:
„Wil ik je aan haar voorstellen, dan
kun je het haar zelf vragen!"
Geen journalist, die zo'n voorstel af
slaat, en dus richtten wij onze schre
den naar 't tafeltje en naar de be
zoekster, die zozeer onze belangstel
ling had gaande gemaakt. Na de eerste
gebruikelijke beleefdheidszinnen met
Mary Ballings en haar echtgenoot te
hebben gewisseld waren wij al spoedig
in de gelegenheid haar zelf de reeds
bovengenoemde vraag te stellen.
Mary Ballings zweeg even en keek
ons daarop peinzend aan.
„Inderdaad heb ik tot nog toe niet
veel groot werk bij dit gezelschap ten
doen gehad, maar ook het komende
seizoen ben ik weer bij de Nederland
se Opera geëngageerd, zodat de mo
gelijkheid zeer zeker niet uitgesloten
is, dat ik aanmerkelijk belangrijker
•n veel meer werk te doen zal krij
gen. daar de Opera een zeer druk sei-
«oen tegemoet gaat."
ZATERDAG 27 SEPTEMBER 1947.
Hilversum I - SOI m. - Nieuws om
f, 8, 19, 20 en 23 uur.
KRO 7.30 Morgengebed; 8.15 Pluk de
dag; 9.00 Wagnerconcert; 10.00 Voor
de kleuters; 10.15 Licht-klassiek pro
gramma; 11.00 De Zonnebloem; 12.03
Eangrccital; 12.38 en 13.30 Dansorkest
Klaas van Beeck; 13.00 Ned. Strijd
krachten; 13.40 Filmkwartier; 14.00 De
Toneelkijker; 14.20 Engelse les; 14.40
Vaudeville-orkest; 15.00 Voor de jon
geren; 15.15 Debutantenconcert; 15.45
KRO-klosk; 16.30 De schoonheid van
het Gregoriaans; 17.00 De Wigwam;
18.00 Pianoduo; 18.15 Journalistiek
Weekoverzicht; 18.30 Ned. Strijdkrach
ten; 19.20 Kareolseptet; 20.30 Licht
baken; 21.00 Muzikale tombola; 21.30
Weekend-serenade; 22.00 En morgen
is het Zondag, een radiopotpourri;
12.43 Avondgebed.
Hilversum Tl - 415 m. - Nieuws om
1, 8. 13, 18, 2S en 23 uur.
VARA 7.30 en 8.15 Gram.platcn; 9.35
Kamermuziek; VPRO 10.00 Morgen
wijding; VARA 10.20 Voordracht; 10.35
Saint-Sacns programma; 11.00 Van
•envoudige mensen; 12.00 Ouvertures
•n walsen? 12.33 Kwartet Jan Cor-
duwener; 13.20 Accordeon-orkest Jan
Vogel; 14.15 Koninklijke militaire ka
pel; 15.00 Artistieke staalkaart; 15.30
Omrocpkamcrorkest; 16.15 Van boek
tot boek; 16.30 Malando speelt; 17.00
Sportpraatje; 1830 Om en nabij de
twintig; 19.00 Vioolvoordracht; VPRO
19.45 Is de bijbel een vervelend bock?;
20.05 Dingen van de dag; 20.15 En
nuOké, met o.a. Peter Pech; 21.15
Socialistisch commentaar; 21.30 Week
endorkest; 22.00 „Aansluiting gemist*
hoorspel; 22.30 The Ramblers.
Lied", ik begeleidde het koor en was
soliste. Inmiddels was ik op de mu
ziekschool gekomen van de dames
Franck, de zo bekende blinde zang
en muziekleraressen. Ik zong toen
o.a. in het Concertgebouw als kleine
soliste in de Avondcantate van Ca-
tharina van Rennes. En toen ik ze
ventien jaar was, begon ik dan voor
't eerst serieus les te nemen."
Tal van liefdadigheids-
concerten
„TOEN begon dus uw beroepsoplei
ding?"
„Neen, neen, het was nimmer de
bedoeling, dat ik als beroepszange
res zou gaan werken; dat mocht ik
trouwens niet van mijn vader. Wel
iswaar waren mijn ouders grote ope
ra- en zangliefhebbers, maar ik mocht
aan de zangkunst slechts voor mijn
plezier doen. Toen ik 21 was, trouw
de ik en verhuisde naar Den Haag.
Mijn zangstudie zette ik uiteraard
voort, doch nog steeds was er geen
sprake van beroeps werk. Wel werkte
ik mede aan zanguitvoeringen van tal
van verenigingen en diverse instellin
gen. Zo gaf ik vele liefdadigheids
concerten in Haagse gevangenissen
ziekenhuizen. Vooral het eerste
deed wel wat vreemd aan en bleef
zeer moeilijk werk, maar het gaf mij
in die tijd toch grote voldoening. Ik
zong dan voor of tijdens de kerk
dienst en zo werkte ik op verzoek
van ds. Haspels ook vele malen tij
dens de dienst, die gegeven werd in
een lokaal van de Hervormde Ge
meente te Den Haag."
15. Met deze zonnige gedachte slui
merde Barend Bof in, overigens tot
grote vreugde van Moortje, de klei
ne neger, die dadelijk met waaieren
ophield, want hij had er een lamme hem dringend zat te wenken. Moortje
arm van gekregen. Pssst. klonk het liep op een drafje naar de apenkooi
weer, maar nu niet 20 hard en sissend toe, want hij was helemaal niet bang
als tevoren. Moortje gluurde naar de voor apen en zeker niet voor Jimmy
apenkooi en daar zag h(j Jimmy, die met zijn olijke kop en slimme ogen
volgd, kan hier inderdaad een oor
zaak schuilen van boerderij brand.
Noodlottige gevolgen kan het heb
ben. indien de gevaarlijke kunstmes-
ten onder het stro worden opgeslagen,
zoals in vele gevallen helaas voor
komt. Een aantal boeren heeft er
reeds aanzienlijke schade door gele
den. Zeer binnenkort zullen daarom
ook in de Landbouwvoorlichtingsbla-
deu ernstige waarschuwingen tegen
onvoorzichtige behandeling versche
nen.
Of de grote boerderijbranden van
enkele weken terug ook het gevolg
zijn geweest van de zelfontbranding
der ondeskundig opgeslagen kunstmest
stoffen, kan niet met zekerheid wor
den beantwoord. Doch z->er zeker
'n Erdal-productdus goed
moet die mogelijkheid niet uitgesloten
worden geacht. Er zal nu echter wel
gewaakt kunnen worden tegen veront
reiniging van de amminiumnitraat-
houdende soorten. En alleen als alle
voorschriften volledig zijn nagekomen
mag de boer rustig zijn hoofd op het
kussen leggen.
Gelukkig behoeft de boer de kunst
mest nog niet. van zijn erf te weren.
Zo lang hij verstandig met het goed
je omgaat, kunnen er geen ongeluk
ken gebeuren. Apart houden, een
brandvrije kast, geen verontreiniging,
geen warmte, dus ook niet roken als
u in de nabijheid komt, en geen ont-
ploffinkjes in de buurt! Houdt u aan
de regels, dan behoeft u geen angst
te koesteren.
Explosies als te Texas-City en te
Brest kunnen zich op de boerderij niet
voordoen, omdat in de verschillende
kunstmeststoffen slechts een bepaald
percentage ammoniumnitraat aanwe
zig is. Maar branden kan het wel en
daarom is oppassen in eigen belang
de boodschap!
heid uit de hand slaan het publiek
iets naders over deze zangeres te
vertellen.
„Was u de enige, mevrouw Ballings,
die in uw familie over zo'n fraaie stem
beschikte?" vroeg hij.
Mary Ballings glimlachte en gaf
zich gewonnen.
„Neen", antwoordde zij, „ook een
broer en een zuster van mij hebben
mooie stemmen en ik kan wel zeg
gen, dat wij dat geërfd hebben van
onze moeder, die over een heel mooie
stem beschikte: een natuurgeluid, dat
zij echter nimmer verder heeft ont
wikkeld."
„Zong u reeds als meisje?"
„Ach ja, u weet, hoe dat gaat. Op
de lagere school mocht ik altijd solo
zingen en natuurlijk moest ik ook
altijd op verjaardagen en partijtjes
„iets doen Ik had toen een erg hoog
stemmetje, waarvan niemand destijds
zou hebben kunnen geloven, dat het
zich eenmaal zou ontwikkelen tot het
uitgesproken dramatische geluid, waar
over ik thans beschik. Toen ik drie
jaar was, speelde ik ook al piano en
tingelde met onbeholpen vingertjes de
wijsjes na, die ik buiten op straat het
orgel hoorde spelen. Wat ouder ge
worden. ik ben geboren en woonde
toen nog steeds in Amsterdam, had
den wij een zangclub op de Burger
wacht. De club heette „Ons Hollands
„En wanneer kwam dan uw over
gang tot beroepszangeres?"
„Dat gebeurde eigenlijk pas voor
goed, toen ik werd geëngageerd bij
de Nederlandse Opera, die destijds
nog Amsterdamse Opera heette en
die werkte onder het intendantschap
van Mr. Johannes den Hertog. Dat
was in 1942. Ik heb dan overgeslagen
de tijd, dat ik in een operette zong,
No No Nanette, tezamen o.a. met de
bekende operettezanger Emile van
Bosch. Dit werk beviel mij evenwel
niet en na korte tijd verbrak ik mijn
contract. Ik heb- zeer vele opera's,
die ons gezelschap op het repertoire
heeft met het ensemble van de Ne
derlandse Opera gestudeerd en werkte
o.a. mede in Cavalleria, als Santuzza,
zoals u weet, verder trad ik op als
Tosca in de gelijknamige opera en
voorts verleende ik mijn medewerking
in vele werken als de Verkochte
Bruid, Rigoletto enz. En thans de blik
maar op de toekomst gericht!"
Zo beëindigt Mary Ballings het ge
spreek en zij voegt er nog met een
lachje aan toe: „En ik hoop vooral,
dat het publiek het ook in dit seizoen
mooi zal blijven vinden!"
Aan dat laatste twijfelen wij zeker
niet De gouden stem van Mary Bal
lings zal het publiek zeker altijd in
verrukking blijven brengen.
Ondeskundige behandeling brengt
grote gevaren mede I
De grote boerderijbranden, die en
kele weken geleden het gehele land
opschrikten, hebben onmiddellijk de
vraag doen rijzen of de oorzaak ook
schuilen kon in een zelfontbranding
van ammoniumnitraat, dat immers in
verschillende kunstmeststoffen voor
komt. Men herinnert zich de ontplof
fingsrampen van Texas-City en Brest.
waar gehele scheepsladingen van dit
gevaarlijke goedje de steden in puin
legde.
De Inspectie voor het Brandweer
wezen heeft in verband hiermede de
mogelijkheid van zelfontbranding bij
kalkammonsalpeter. ammonsal peter,
ammonsulfaatsal peter e.d. aan een
nauwkeurig onderzoek onderworpen.
Hierbij is gebleken, dat iedere angst
voor het gebruik van dergelijke mest
stoffen ongemotiveerd is, mits be
paalde voorschriften in acht worden
genomen.
Het kwam namelijk vast te staan,
dat ammoniumnitraat bij verbinding
met superfosfaat, dat een hoeveelheid
vrij fosfoorzuur bevat, gemakkelijk
kan gaan ontleden. Bevindt zich bij
dit mengsel dan een brandbare stof,
dan is ontbranding daarvan mogelijk.
Die brandbare stoffen zijn altijd wel
aanwezig in de vorm van jute-zakken,
stro, enz.
Het verdient dus aanbeveling kunst
mest in brandvrije ruimten op te
slaan en ammoniumnitraathoudende
stoffen volledig te isoleren, opdat zij
niet verontreinigd kunnen worden.
Als dit voorschrift niet wordt opge-
Neen, geen vrolijke tonen schallen er uit de luidspreker waarmee hoog
geleerde heren thans ten strijde trekken tegen coloradokevers en an
der schadelijk gedierte. De menselijke oren kunnen de geheimzinnige
geluiden zelfs niet opvangen. En dat is maar goed ook, want alle we
zens die deze dodende tonen horen, moeten het concert met hun leven
bekopen.
Het is nog niet zo lang geleden, dat
professor C. E. Weaver van het Tech-
nical Institute of California iets open
baarde over 2ijn onderzoekingen met
een geheel nieuwe toepassing der ge-
ldldskrachten. Hij demonstreerde met
'Vele proeven, hoe groenten en fruit
gesteriliseerd kunnen worden door ze
een ogenblikje bloot te stellen aan
zeer hoge tonen. Geluidsgolven met
dergelijke frequenties, die voor de
Inens onhoorbaar blijven, schijnen de
eigenschap te bezitten bepaalde bac
teriën te kunnen doden. Ook profes
sor T. D. Beckwith toonde dit aan.
Doktoren hebben geluidsproeven toe
gepast op patiënten en wonderlijke
resultaten bereikt. Niet altijd met
gunstige afloop, doch deze wetenschap
die zich theoretisch moeilijk ontwik
kelde, kwam enorme schreden voor
uit toen men ontdekte hoe het le
vend organisme in de praktijk op de
hoge frequenties reageerde. Zo ge
raakten bepaalde patiënten in opge
wonden, zenuwachtige toestand, ande
ren daarentegen kalmeerden tijdens
onduldbare pijnen en konden zelfs in
slapen. dank zij een onhoorbare rust
gevende geluidsgolf. Men kon kunst
matig koorts opwekken en sommige
zieken binnen recordtijd genezen. Bin
nen afzienbare tijd hoopt men zelfs 'n
eenvoudige verkoudheid door een do
sis geluid voorgoed te kunnen ver
bannen.
De duiven, die eens de universiteit
van Californië met hun uitwerpse
len bevuilden, laten zich tegenwoordig
daar niet meer zien. Prof. Beckwith
heeft een klein apparaatje geconstru
eerd, dat hoogst onaangename gelui
den uitzendt, alleen hoorbaar voor
duivenProf. Weaver heeft thans
een dergelijk toestel aangekondigd,
speciaal geschikt voor boeren. Nu en
dan stoot de geluidspreker daarvan 'n
toon uit, die alle ratten en muizen op
de vlucht jaagt. Het is de bedoeling
om dit handige automaatje tegen een
redelijke prijs in de handel te bren
gen.
En ondertussen worden de proeven
op vrijwel elk gebied voortgezet
Speciale aandacht wordt besteed
aan de verdelging van de gevreesde
coloradokever. Niet alleen experimen
teert men met tonen die de larven
moetën doden, im zoekt tevens
koortsachtig naar een frequentie die
de eieren aantast en wel zonder dat
de levende organismen van de aard
appelplant hieronder lijden.
Op de proefvelden in Californië
ziet men geheimzinnige huisjes staan,
waarin kunstig geconstrueerde toestel
len, angstvallig beschermd tegen alle
weers-invloeden, wisselstromen met
hoge frequenties opwekken. Onmete
lijke afgeschermde aluminiumkabels
verbinden de „stations" met luidspre
kerwagens, die ergens temidden van
het aardappelloof hun onhoorbare stra
len richten. Rond het terrein ontwaart
men een hoge prikkeldraadversperring
en opvallende borden met een doods
kop: „Danger Killing sounds" (ge
vaarlijk dodende geluiden). Nie
mand wordt er toegelaten. Geen won
der: één vergissing aan het rinkel-
bord, één onbekende toon en vele
slachtoffers zouden kunnen vallen.
De geleerden hebben de strijd per
luidspreker aangebonden. Zij hopen
tonen te vinden, die de schadelijke
bacteriën en het ongedierte volkomen
onschadelijk maken. De wetenscti^P
doet grote schreden. Over enkele ja
ren behoeven wij ons niet meer te
verwonderen, indien we slechts op 'n
knopje behoeven te drukken om mot
ten, vliegen, ratten, muizen cn colo
radokevers te verdrijven of te doden.
Wij zullen dan hopenlijk het omge
keerde beleven van de verstrooide ge
leerde, die op een kwade dag de ver
keerde geluidsgolf uitzond en plotse
ling bestookt werd door reusachtige
zwermen muggen. Uit een wijde om
trek stortten ze zich op de luidspre
ker, die.... een te aangename toon
voortbracht. De techniek staat werke
lijk voor niets!
(van onze Haagse correspondent).
Den Haag, 24 Sept. Uit zeer be
trouwbare bron vernemen wij, dat
Amerika voornemens zou zijn speci
ale steun te verlenen aan Nederland,
België en Luxemburg, ook al zou het
plan Marshall onverhoopt geen door
gang vinden of niet snel kunnen wor
den verwezenlijkt Deze speciale steun
zal op de eerste plaats bestaan uit
betalingsfaciliteiten, dat eigenlijk ver
kapte credieten gaan worden. Boven
dien overweegt men in Washington
om halffabrikaten naar Nederland
en België te zenden om aldaar ver
der te verwerken. De Nederlandse in
dustrie zou hierdoor ene aanzienlijke
duit kunnen bezorgen aan onze na
tionale deviezenpot. De hoge trans
portkosten behoeven geen bez%vaarte
betekenen, daar men veel halffabri
katen zal zenden, die straks als eind
product op de Europese markt komen
en dus uiteindelijk toch naar Europa
zouden moeten worden vervoerd.
Hoewel officiële woordvoerders hier
over nog geen inlichtingen wensten
te verschaffen, ontvingen wjj ook uit
diplomatieke bron een bevestiging van
het bovenstaande.
De grote belangstelling, welke Ame
rika koestert voor de Benelux heeft
twee oorzaken. Op de eerste plaats
dat is duidelijk gebleken uit het
bezoek van de senatoren is men
verheugd over het snelle herstel, dat
zich zowel in Nederland, België als
Luxemburg openbaart. Dit heeft in
Amerikaanse leidinggevende kringen
en ook bij de bankiers vertrouwen
gewekt voor de toekomst. Men meeni
een vrij grote zekerheid te hebben,
dat kapitaal in welke vorm ook
in deze landen aangewend, zijn reve
nuen zal afwerpen.
Men steekt in Washington zijn ve
langen niet onder stoelen of banken
en men komt er openlijk voor uit,
dat men gaarne zou zien, dat ook an
dere landen bij de Benelux zouden
aansluiten. In dit verband mogen we
wijze op een officiële Amerikaanse
tip aan Parijs om spoed te maken mei
de tolunie met Italië en eveneens te
bestuderen onder welke voorwaarden
deze Frans-Italiaanse tolunie zou
kunnen aansluiten bij de Benelux.
Ook is te verwachten, dat op Ame
rikaanse suggestie binnenkort be
sprekingen plaats vinden tussen ver
tegenwoordigers van de Benelux en
vertegenwoordigers uit de Amerikaan
se bezettingszone van Duitsland, ten
einde de tolunie ook uitbreiding te
kunnen geven naar het Oosten. Ook
in Scandinavië is het Amerikaanse
diplomatieke apparaat een actie be
gonnen om interesse te kweken voor
de Benelux. Men heeft al didelijk
laten uitkomen, dat het voor Amerika
gemakkelijker zal zijn om steun te
verlenen aan Denemarken, Noorwe
gen en Zweden, wanneer deze landen
zijn opgenomen in een Europese tol
unie. Zonder veel omwegen heeft men
Kopenhagen, Oslo en Stockholm ver
zocht de mogelijkheid tot aansluiting
bij de Benelux te bestuderen en con
tact op te nemen met de vertegen
woordigers der Benelux.
Slechts langzaam kwam zij weer
tot zichzelf, de gespannen uitdruk
king verdween van haar gelaat cn zij
lachte onzeker. „Het spijt me", zei ze
op onvaste toon, terwijl zij met haar
hand langs het voorhoofd streek. „Ik
probeer het meestal met succes te ver
bergen, maar soms wordt het me te
machtig. Ik ben dodelijk vermoeid".
iu stond moeizaam op. „Ik hoop. dat
U het mü niet kwalijk neemt, indien
ik naar bed ga. Juffrouw Chitterwick".
„Natuurlijk niet, lieve", zei deze.
terwijl ze ook opstond en Judilh moe
derlijk over het haar streek. „Wij be
grijpen het best. Ik kom dadelijk nog
even boven, om je wat versterkends
te brengen".
Mouse was eveneens opgesprongen en
sloeg een arm om haar middel. „Kom
Judy, houd je laai. Ik zal je de trap
ophelpen".
Judith keek rond. met een tragische
blik in haar ogen. „Het spijt me zo",
herhaalde zij. „ik houd er niet van
mijzelf zo te laten gaan. Goede nacht".
Zij liep de kamer uit, zwaar op Mouse
leunend.
Hoofdstuk XIV
I)e moord ontraadseld
Het was een stille tocht die de vol
gende dag van Southampton naar
Dorsetshire gemaakt werd. Mouse
stuurde de auto en mijnheer Chitter
wick was in gedachten verdiept; op
de achterbank wisselden Judith en de
nieuwe neef beleefdheden uit. Een
moeilijke taak was het niet geweest
tussen de vele passagiers, die het schip
verlieten, de gewenste persoon te ont
dekken. Wie ook de vader geweest
mocht zijn. zeker was, dat hij van zijn
familie weinig op de zoon had over
gedragen. De neus stempelde de nieu
we neef onmiddellijk tot een Sinclair,
al heette hij dan ook honderdmaal
Benson.
Mijnheer Chitterwick had hem met
bijzonder veel belangstelling opgeno
men. Harold J. Benson bleek een man
te zijn van bijna dertig jaar en niet
slechts de Sinclair-neus, maar ook de
Sinclair-bouw te bezitten. Hij was
lang en breed, had groen-grijze ogen
en dicht, touwkleurig haar.
Hij had Judith zo stevig de hand ge
schud, dat haar de tranen in .de ogen
gesprongen waren en Mouse en mijn
heer Chitterwick ondergingen dezelf
de behandeling. Hij verzekerde niet
veel enthousiasme, dat het hem een
groot genoegen was hen te ontmoe
ten en beloofde onmiddellijk daarop
aan Judith, dat hij zo achter die kna
pen van Scotland Yard zou aanzitten,
dat zij wel gedwongen zouden worden
om Lynn binnen drie dagen vrij te
laten. Vervolgens sloeg hij Mouse hard
op zijn schouder en vertelde hem in
onvervalst Amerikaans (mijnheer Chit
ter wiek had nog nooit iemand met
zo'n geprononceerde Amerikaanse uit
spraak horen spreken), dat een her
tog toch eigenlijk maar bitter weinig
van een gewoon mens verschilde,
maar dat zij aan de overkant toch
wel versteld zouden staan, indien zij
hoorden, dat Harold J. Benson onmid
dellijk na zijn aankomst in Engeland
met zo'n edelman had kennis gemaal:).
Kortom hij gedroeg zich zoals een En
gelsman het van een Amerikaan ver
wacht.
Op Riversmead verloochende hij z'n
afkomst al evenmin. Mijnheer Chitter
wick, die zelf al zo verlegen was ge
weest, toen hij daar voor het eerst
te midden van al die vreemden ver
scheen, bewonderde het gemak, waar
mee hij de gastvrouw de hand drukte
(wat aan Judy een lachje van leedver
maak ontlokte), zijn gastheer op de
rug klopte (wat de lord ineen deed
krimpen) en de deftige butler met
„boy" aansprak (wat door deï« eer?
biedwaardige man met een vernietig
gende blik beantwoord werd).
Toen hij achter de huisknecht aan
naar zijn kamer verdween, kon Aga-
tha een lachje niet onderdrukken.
(wordt vervolgd).