DUC SCHUURPOEDER EEN STEM VAN GOUD n r «mmt famruj, Ï3acwml 0 als voetballer jA\\Jjg§ SPAART ZEEP EN SCHUIMT Ammoniumnitraat oorzaak van boerderijbranden Hei dodende geluid Luidspreker contra coloradokever Amerikaanse steun voor Benelux-landen Belangrijke uitbreiding op komst Peuflleéon GESPREK MET MARY BALLINGS: DIE WIJ TE WEIN.G HORENI „Ik zong al, toen ik een klein meisje was en ik hoop dal altijd ie mogen blijven doen" Erfde haar stem van haar moeder MARY BALLING's stem is er een, die maar weinig in onze Noordelijke landen voorkomt, hettimbre is zuiver Italiaans en de zangere* '---chikt over een bijzonder uitgebreiu gister, dat schier aan het ongelofelijke grenst en dat haar voor de meekt uiteenlopende zangpartijen geschikt doet zijn. Een prachtige stralende hoogte paart zich aan een zeldzame, warme laagte, waar menige alt jaloers op zou kun nen zijn. Het is dan ook geen wonder, dat het publiek, dat haar in de ope ra heeft gehoord, bij iedere voorstel ling even enthousiast was en steeds verlangde haar opnieuw te horen. Het was ook daarom, dat wij er onze ver bazing over uitspraken, dat wij haar de laatste jaren zo betrekkelijk wei nig in een van haar glansrollen had den kunnen bewonderen. Mary Bal- lings bleek echter niet bereid hier nader op in tb gaan. Zij is toch geen vrouw, die gaarne over zichzelf spreekt en zich op de voorgrond plaatst Doch uw verslaggever had middels de ongedwongen kennisma king een interview geroken en liet zich niet zo gemakkelijk de raogeltfk- WIJ zaten een kopje koffie te drin ken in het bekende American- hotel te Amsterdam, toen wij op merkzaam werden gemaakt op een knappe, Italiaans uitziende vrouw, die aan een der tafeltjes plaats nam en die ons zeer bekend voorkwam. Wij informeerden bij een kennis, die in ons gezelschap was en die werkzaam is bij de Nederlandse Opera daar recht tegenover het American-hotel in de Stadsschouwburg of hU deze op vallende verschijning soms kende. „Welzeker," antwoordde deze. „Dat is een collega van mij, een der mooiste dramatische sopranen, die ons land bezit. Mary Ballings. Zij is ook aan ons gezelschap verbonden." Inderdaad, nu herkenden wij haar. Wij hadden haar nog niet zo lang ge leden zien optreden als Santuzza, de hoofdfiguur in de opera Cavalleria Rustlcana, en hadden daarbij haar bij zonder fraai stemgeluid kunnen be wonderen. Op onze verbaasde vraag, waarom deze uitzonderlijk mooie so- praan niet meer voor het voetlicht van de opera verscheen, haalde onze kennis zijn schouders op en sprak: „Wil ik je aan haar voorstellen, dan kun je het haar zelf vragen!" Geen journalist, die zo'n voorstel af slaat, en dus richtten wij onze schre den naar 't tafeltje en naar de be zoekster, die zozeer onze belangstel ling had gaande gemaakt. Na de eerste gebruikelijke beleefdheidszinnen met Mary Ballings en haar echtgenoot te hebben gewisseld waren wij al spoedig in de gelegenheid haar zelf de reeds bovengenoemde vraag te stellen. Mary Ballings zweeg even en keek ons daarop peinzend aan. „Inderdaad heb ik tot nog toe niet veel groot werk bij dit gezelschap ten doen gehad, maar ook het komende seizoen ben ik weer bij de Nederland se Opera geëngageerd, zodat de mo gelijkheid zeer zeker niet uitgesloten is, dat ik aanmerkelijk belangrijker •n veel meer werk te doen zal krij gen. daar de Opera een zeer druk sei- «oen tegemoet gaat." ZATERDAG 27 SEPTEMBER 1947. Hilversum I - SOI m. - Nieuws om f, 8, 19, 20 en 23 uur. KRO 7.30 Morgengebed; 8.15 Pluk de dag; 9.00 Wagnerconcert; 10.00 Voor de kleuters; 10.15 Licht-klassiek pro gramma; 11.00 De Zonnebloem; 12.03 Eangrccital; 12.38 en 13.30 Dansorkest Klaas van Beeck; 13.00 Ned. Strijd krachten; 13.40 Filmkwartier; 14.00 De Toneelkijker; 14.20 Engelse les; 14.40 Vaudeville-orkest; 15.00 Voor de jon geren; 15.15 Debutantenconcert; 15.45 KRO-klosk; 16.30 De schoonheid van het Gregoriaans; 17.00 De Wigwam; 18.00 Pianoduo; 18.15 Journalistiek Weekoverzicht; 18.30 Ned. Strijdkrach ten; 19.20 Kareolseptet; 20.30 Licht baken; 21.00 Muzikale tombola; 21.30 Weekend-serenade; 22.00 En morgen is het Zondag, een radiopotpourri; 12.43 Avondgebed. Hilversum Tl - 415 m. - Nieuws om 1, 8. 13, 18, 2S en 23 uur. VARA 7.30 en 8.15 Gram.platcn; 9.35 Kamermuziek; VPRO 10.00 Morgen wijding; VARA 10.20 Voordracht; 10.35 Saint-Sacns programma; 11.00 Van •envoudige mensen; 12.00 Ouvertures •n walsen? 12.33 Kwartet Jan Cor- duwener; 13.20 Accordeon-orkest Jan Vogel; 14.15 Koninklijke militaire ka pel; 15.00 Artistieke staalkaart; 15.30 Omrocpkamcrorkest; 16.15 Van boek tot boek; 16.30 Malando speelt; 17.00 Sportpraatje; 1830 Om en nabij de twintig; 19.00 Vioolvoordracht; VPRO 19.45 Is de bijbel een vervelend bock?; 20.05 Dingen van de dag; 20.15 En nuOké, met o.a. Peter Pech; 21.15 Socialistisch commentaar; 21.30 Week endorkest; 22.00 „Aansluiting gemist* hoorspel; 22.30 The Ramblers. Lied", ik begeleidde het koor en was soliste. Inmiddels was ik op de mu ziekschool gekomen van de dames Franck, de zo bekende blinde zang en muziekleraressen. Ik zong toen o.a. in het Concertgebouw als kleine soliste in de Avondcantate van Ca- tharina van Rennes. En toen ik ze ventien jaar was, begon ik dan voor 't eerst serieus les te nemen." Tal van liefdadigheids- concerten „TOEN begon dus uw beroepsoplei ding?" „Neen, neen, het was nimmer de bedoeling, dat ik als beroepszange res zou gaan werken; dat mocht ik trouwens niet van mijn vader. Wel iswaar waren mijn ouders grote ope ra- en zangliefhebbers, maar ik mocht aan de zangkunst slechts voor mijn plezier doen. Toen ik 21 was, trouw de ik en verhuisde naar Den Haag. Mijn zangstudie zette ik uiteraard voort, doch nog steeds was er geen sprake van beroeps werk. Wel werkte ik mede aan zanguitvoeringen van tal van verenigingen en diverse instellin gen. Zo gaf ik vele liefdadigheids concerten in Haagse gevangenissen ziekenhuizen. Vooral het eerste deed wel wat vreemd aan en bleef zeer moeilijk werk, maar het gaf mij in die tijd toch grote voldoening. Ik zong dan voor of tijdens de kerk dienst en zo werkte ik op verzoek van ds. Haspels ook vele malen tij dens de dienst, die gegeven werd in een lokaal van de Hervormde Ge meente te Den Haag." 15. Met deze zonnige gedachte slui merde Barend Bof in, overigens tot grote vreugde van Moortje, de klei ne neger, die dadelijk met waaieren ophield, want hij had er een lamme hem dringend zat te wenken. Moortje arm van gekregen. Pssst. klonk het liep op een drafje naar de apenkooi weer, maar nu niet 20 hard en sissend toe, want hij was helemaal niet bang als tevoren. Moortje gluurde naar de voor apen en zeker niet voor Jimmy apenkooi en daar zag h(j Jimmy, die met zijn olijke kop en slimme ogen volgd, kan hier inderdaad een oor zaak schuilen van boerderij brand. Noodlottige gevolgen kan het heb ben. indien de gevaarlijke kunstmes- ten onder het stro worden opgeslagen, zoals in vele gevallen helaas voor komt. Een aantal boeren heeft er reeds aanzienlijke schade door gele den. Zeer binnenkort zullen daarom ook in de Landbouwvoorlichtingsbla- deu ernstige waarschuwingen tegen onvoorzichtige behandeling versche nen. Of de grote boerderijbranden van enkele weken terug ook het gevolg zijn geweest van de zelfontbranding der ondeskundig opgeslagen kunstmest stoffen, kan niet met zekerheid wor den beantwoord. Doch z->er zeker 'n Erdal-productdus goed moet die mogelijkheid niet uitgesloten worden geacht. Er zal nu echter wel gewaakt kunnen worden tegen veront reiniging van de amminiumnitraat- houdende soorten. En alleen als alle voorschriften volledig zijn nagekomen mag de boer rustig zijn hoofd op het kussen leggen. Gelukkig behoeft de boer de kunst mest nog niet. van zijn erf te weren. Zo lang hij verstandig met het goed je omgaat, kunnen er geen ongeluk ken gebeuren. Apart houden, een brandvrije kast, geen verontreiniging, geen warmte, dus ook niet roken als u in de nabijheid komt, en geen ont- ploffinkjes in de buurt! Houdt u aan de regels, dan behoeft u geen angst te koesteren. Explosies als te Texas-City en te Brest kunnen zich op de boerderij niet voordoen, omdat in de verschillende kunstmeststoffen slechts een bepaald percentage ammoniumnitraat aanwe zig is. Maar branden kan het wel en daarom is oppassen in eigen belang de boodschap! heid uit de hand slaan het publiek iets naders over deze zangeres te vertellen. „Was u de enige, mevrouw Ballings, die in uw familie over zo'n fraaie stem beschikte?" vroeg hij. Mary Ballings glimlachte en gaf zich gewonnen. „Neen", antwoordde zij, „ook een broer en een zuster van mij hebben mooie stemmen en ik kan wel zeg gen, dat wij dat geërfd hebben van onze moeder, die over een heel mooie stem beschikte: een natuurgeluid, dat zij echter nimmer verder heeft ont wikkeld." „Zong u reeds als meisje?" „Ach ja, u weet, hoe dat gaat. Op de lagere school mocht ik altijd solo zingen en natuurlijk moest ik ook altijd op verjaardagen en partijtjes „iets doen Ik had toen een erg hoog stemmetje, waarvan niemand destijds zou hebben kunnen geloven, dat het zich eenmaal zou ontwikkelen tot het uitgesproken dramatische geluid, waar over ik thans beschik. Toen ik drie jaar was, speelde ik ook al piano en tingelde met onbeholpen vingertjes de wijsjes na, die ik buiten op straat het orgel hoorde spelen. Wat ouder ge worden. ik ben geboren en woonde toen nog steeds in Amsterdam, had den wij een zangclub op de Burger wacht. De club heette „Ons Hollands „En wanneer kwam dan uw over gang tot beroepszangeres?" „Dat gebeurde eigenlijk pas voor goed, toen ik werd geëngageerd bij de Nederlandse Opera, die destijds nog Amsterdamse Opera heette en die werkte onder het intendantschap van Mr. Johannes den Hertog. Dat was in 1942. Ik heb dan overgeslagen de tijd, dat ik in een operette zong, No No Nanette, tezamen o.a. met de bekende operettezanger Emile van Bosch. Dit werk beviel mij evenwel niet en na korte tijd verbrak ik mijn contract. Ik heb- zeer vele opera's, die ons gezelschap op het repertoire heeft met het ensemble van de Ne derlandse Opera gestudeerd en werkte o.a. mede in Cavalleria, als Santuzza, zoals u weet, verder trad ik op als Tosca in de gelijknamige opera en voorts verleende ik mijn medewerking in vele werken als de Verkochte Bruid, Rigoletto enz. En thans de blik maar op de toekomst gericht!" Zo beëindigt Mary Ballings het ge spreek en zij voegt er nog met een lachje aan toe: „En ik hoop vooral, dat het publiek het ook in dit seizoen mooi zal blijven vinden!" Aan dat laatste twijfelen wij zeker niet De gouden stem van Mary Bal lings zal het publiek zeker altijd in verrukking blijven brengen. Ondeskundige behandeling brengt grote gevaren mede I De grote boerderijbranden, die en kele weken geleden het gehele land opschrikten, hebben onmiddellijk de vraag doen rijzen of de oorzaak ook schuilen kon in een zelfontbranding van ammoniumnitraat, dat immers in verschillende kunstmeststoffen voor komt. Men herinnert zich de ontplof fingsrampen van Texas-City en Brest. waar gehele scheepsladingen van dit gevaarlijke goedje de steden in puin legde. De Inspectie voor het Brandweer wezen heeft in verband hiermede de mogelijkheid van zelfontbranding bij kalkammonsalpeter. ammonsal peter, ammonsulfaatsal peter e.d. aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen. Hierbij is gebleken, dat iedere angst voor het gebruik van dergelijke mest stoffen ongemotiveerd is, mits be paalde voorschriften in acht worden genomen. Het kwam namelijk vast te staan, dat ammoniumnitraat bij verbinding met superfosfaat, dat een hoeveelheid vrij fosfoorzuur bevat, gemakkelijk kan gaan ontleden. Bevindt zich bij dit mengsel dan een brandbare stof, dan is ontbranding daarvan mogelijk. Die brandbare stoffen zijn altijd wel aanwezig in de vorm van jute-zakken, stro, enz. Het verdient dus aanbeveling kunst mest in brandvrije ruimten op te slaan en ammoniumnitraathoudende stoffen volledig te isoleren, opdat zij niet verontreinigd kunnen worden. Als dit voorschrift niet wordt opge- Neen, geen vrolijke tonen schallen er uit de luidspreker waarmee hoog geleerde heren thans ten strijde trekken tegen coloradokevers en an der schadelijk gedierte. De menselijke oren kunnen de geheimzinnige geluiden zelfs niet opvangen. En dat is maar goed ook, want alle we zens die deze dodende tonen horen, moeten het concert met hun leven bekopen. Het is nog niet zo lang geleden, dat professor C. E. Weaver van het Tech- nical Institute of California iets open baarde over 2ijn onderzoekingen met een geheel nieuwe toepassing der ge- ldldskrachten. Hij demonstreerde met 'Vele proeven, hoe groenten en fruit gesteriliseerd kunnen worden door ze een ogenblikje bloot te stellen aan zeer hoge tonen. Geluidsgolven met dergelijke frequenties, die voor de Inens onhoorbaar blijven, schijnen de eigenschap te bezitten bepaalde bac teriën te kunnen doden. Ook profes sor T. D. Beckwith toonde dit aan. Doktoren hebben geluidsproeven toe gepast op patiënten en wonderlijke resultaten bereikt. Niet altijd met gunstige afloop, doch deze wetenschap die zich theoretisch moeilijk ontwik kelde, kwam enorme schreden voor uit toen men ontdekte hoe het le vend organisme in de praktijk op de hoge frequenties reageerde. Zo ge raakten bepaalde patiënten in opge wonden, zenuwachtige toestand, ande ren daarentegen kalmeerden tijdens onduldbare pijnen en konden zelfs in slapen. dank zij een onhoorbare rust gevende geluidsgolf. Men kon kunst matig koorts opwekken en sommige zieken binnen recordtijd genezen. Bin nen afzienbare tijd hoopt men zelfs 'n eenvoudige verkoudheid door een do sis geluid voorgoed te kunnen ver bannen. De duiven, die eens de universiteit van Californië met hun uitwerpse len bevuilden, laten zich tegenwoordig daar niet meer zien. Prof. Beckwith heeft een klein apparaatje geconstru eerd, dat hoogst onaangename gelui den uitzendt, alleen hoorbaar voor duivenProf. Weaver heeft thans een dergelijk toestel aangekondigd, speciaal geschikt voor boeren. Nu en dan stoot de geluidspreker daarvan 'n toon uit, die alle ratten en muizen op de vlucht jaagt. Het is de bedoeling om dit handige automaatje tegen een redelijke prijs in de handel te bren gen. En ondertussen worden de proeven op vrijwel elk gebied voortgezet Speciale aandacht wordt besteed aan de verdelging van de gevreesde coloradokever. Niet alleen experimen teert men met tonen die de larven moetën doden, im zoekt tevens koortsachtig naar een frequentie die de eieren aantast en wel zonder dat de levende organismen van de aard appelplant hieronder lijden. Op de proefvelden in Californië ziet men geheimzinnige huisjes staan, waarin kunstig geconstrueerde toestel len, angstvallig beschermd tegen alle weers-invloeden, wisselstromen met hoge frequenties opwekken. Onmete lijke afgeschermde aluminiumkabels verbinden de „stations" met luidspre kerwagens, die ergens temidden van het aardappelloof hun onhoorbare stra len richten. Rond het terrein ontwaart men een hoge prikkeldraadversperring en opvallende borden met een doods kop: „Danger Killing sounds" (ge vaarlijk dodende geluiden). Nie mand wordt er toegelaten. Geen won der: één vergissing aan het rinkel- bord, één onbekende toon en vele slachtoffers zouden kunnen vallen. De geleerden hebben de strijd per luidspreker aangebonden. Zij hopen tonen te vinden, die de schadelijke bacteriën en het ongedierte volkomen onschadelijk maken. De wetenscti^P doet grote schreden. Over enkele ja ren behoeven wij ons niet meer te verwonderen, indien we slechts op 'n knopje behoeven te drukken om mot ten, vliegen, ratten, muizen cn colo radokevers te verdrijven of te doden. Wij zullen dan hopenlijk het omge keerde beleven van de verstrooide ge leerde, die op een kwade dag de ver keerde geluidsgolf uitzond en plotse ling bestookt werd door reusachtige zwermen muggen. Uit een wijde om trek stortten ze zich op de luidspre ker, die.... een te aangename toon voortbracht. De techniek staat werke lijk voor niets! (van onze Haagse correspondent). Den Haag, 24 Sept. Uit zeer be trouwbare bron vernemen wij, dat Amerika voornemens zou zijn speci ale steun te verlenen aan Nederland, België en Luxemburg, ook al zou het plan Marshall onverhoopt geen door gang vinden of niet snel kunnen wor den verwezenlijkt Deze speciale steun zal op de eerste plaats bestaan uit betalingsfaciliteiten, dat eigenlijk ver kapte credieten gaan worden. Boven dien overweegt men in Washington om halffabrikaten naar Nederland en België te zenden om aldaar ver der te verwerken. De Nederlandse in dustrie zou hierdoor ene aanzienlijke duit kunnen bezorgen aan onze na tionale deviezenpot. De hoge trans portkosten behoeven geen bez%vaarte betekenen, daar men veel halffabri katen zal zenden, die straks als eind product op de Europese markt komen en dus uiteindelijk toch naar Europa zouden moeten worden vervoerd. Hoewel officiële woordvoerders hier over nog geen inlichtingen wensten te verschaffen, ontvingen wjj ook uit diplomatieke bron een bevestiging van het bovenstaande. De grote belangstelling, welke Ame rika koestert voor de Benelux heeft twee oorzaken. Op de eerste plaats dat is duidelijk gebleken uit het bezoek van de senatoren is men verheugd over het snelle herstel, dat zich zowel in Nederland, België als Luxemburg openbaart. Dit heeft in Amerikaanse leidinggevende kringen en ook bij de bankiers vertrouwen gewekt voor de toekomst. Men meeni een vrij grote zekerheid te hebben, dat kapitaal in welke vorm ook in deze landen aangewend, zijn reve nuen zal afwerpen. Men steekt in Washington zijn ve langen niet onder stoelen of banken en men komt er openlijk voor uit, dat men gaarne zou zien, dat ook an dere landen bij de Benelux zouden aansluiten. In dit verband mogen we wijze op een officiële Amerikaanse tip aan Parijs om spoed te maken mei de tolunie met Italië en eveneens te bestuderen onder welke voorwaarden deze Frans-Italiaanse tolunie zou kunnen aansluiten bij de Benelux. Ook is te verwachten, dat op Ame rikaanse suggestie binnenkort be sprekingen plaats vinden tussen ver tegenwoordigers van de Benelux en vertegenwoordigers uit de Amerikaan se bezettingszone van Duitsland, ten einde de tolunie ook uitbreiding te kunnen geven naar het Oosten. Ook in Scandinavië is het Amerikaanse diplomatieke apparaat een actie be gonnen om interesse te kweken voor de Benelux. Men heeft al didelijk laten uitkomen, dat het voor Amerika gemakkelijker zal zijn om steun te verlenen aan Denemarken, Noorwe gen en Zweden, wanneer deze landen zijn opgenomen in een Europese tol unie. Zonder veel omwegen heeft men Kopenhagen, Oslo en Stockholm ver zocht de mogelijkheid tot aansluiting bij de Benelux te bestuderen en con tact op te nemen met de vertegen woordigers der Benelux. Slechts langzaam kwam zij weer tot zichzelf, de gespannen uitdruk king verdween van haar gelaat cn zij lachte onzeker. „Het spijt me", zei ze op onvaste toon, terwijl zij met haar hand langs het voorhoofd streek. „Ik probeer het meestal met succes te ver bergen, maar soms wordt het me te machtig. Ik ben dodelijk vermoeid". iu stond moeizaam op. „Ik hoop. dat U het mü niet kwalijk neemt, indien ik naar bed ga. Juffrouw Chitterwick". „Natuurlijk niet, lieve", zei deze. terwijl ze ook opstond en Judilh moe derlijk over het haar streek. „Wij be grijpen het best. Ik kom dadelijk nog even boven, om je wat versterkends te brengen". Mouse was eveneens opgesprongen en sloeg een arm om haar middel. „Kom Judy, houd je laai. Ik zal je de trap ophelpen". Judith keek rond. met een tragische blik in haar ogen. „Het spijt me zo", herhaalde zij. „ik houd er niet van mijzelf zo te laten gaan. Goede nacht". Zij liep de kamer uit, zwaar op Mouse leunend. Hoofdstuk XIV I)e moord ontraadseld Het was een stille tocht die de vol gende dag van Southampton naar Dorsetshire gemaakt werd. Mouse stuurde de auto en mijnheer Chitter wick was in gedachten verdiept; op de achterbank wisselden Judith en de nieuwe neef beleefdheden uit. Een moeilijke taak was het niet geweest tussen de vele passagiers, die het schip verlieten, de gewenste persoon te ont dekken. Wie ook de vader geweest mocht zijn. zeker was, dat hij van zijn familie weinig op de zoon had over gedragen. De neus stempelde de nieu we neef onmiddellijk tot een Sinclair, al heette hij dan ook honderdmaal Benson. Mijnheer Chitterwick had hem met bijzonder veel belangstelling opgeno men. Harold J. Benson bleek een man te zijn van bijna dertig jaar en niet slechts de Sinclair-neus, maar ook de Sinclair-bouw te bezitten. Hij was lang en breed, had groen-grijze ogen en dicht, touwkleurig haar. Hij had Judith zo stevig de hand ge schud, dat haar de tranen in .de ogen gesprongen waren en Mouse en mijn heer Chitterwick ondergingen dezelf de behandeling. Hij verzekerde niet veel enthousiasme, dat het hem een groot genoegen was hen te ontmoe ten en beloofde onmiddellijk daarop aan Judith, dat hij zo achter die kna pen van Scotland Yard zou aanzitten, dat zij wel gedwongen zouden worden om Lynn binnen drie dagen vrij te laten. Vervolgens sloeg hij Mouse hard op zijn schouder en vertelde hem in onvervalst Amerikaans (mijnheer Chit ter wiek had nog nooit iemand met zo'n geprononceerde Amerikaanse uit spraak horen spreken), dat een her tog toch eigenlijk maar bitter weinig van een gewoon mens verschilde, maar dat zij aan de overkant toch wel versteld zouden staan, indien zij hoorden, dat Harold J. Benson onmid dellijk na zijn aankomst in Engeland met zo'n edelman had kennis gemaal:). Kortom hij gedroeg zich zoals een En gelsman het van een Amerikaan ver wacht. Op Riversmead verloochende hij z'n afkomst al evenmin. Mijnheer Chitter wick, die zelf al zo verlegen was ge weest, toen hij daar voor het eerst te midden van al die vreemden ver scheen, bewonderde het gemak, waar mee hij de gastvrouw de hand drukte (wat aan Judy een lachje van leedver maak ontlokte), zijn gastheer op de rug klopte (wat de lord ineen deed krimpen) en de deftige butler met „boy" aansprak (wat door deï« eer? biedwaardige man met een vernietig gende blik beantwoord werd). Toen hij achter de huisknecht aan naar zijn kamer verdween, kon Aga- tha een lachje niet onderdrukken. (wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1947 | | pagina 2