Romance op Buckingham Palace Worden de radio-studio's onteigend? Prins Philips Mounibatien, Van crisis lot crisis fimmy Rloum all twMcdteA zoals zijn leraar KURT HAHN hem kent en ziel Zen exclusieve karakter en persoons- beschrijving uit de eerste hand: Prins Philips Mounibatien, verloofde v. En- gelands kroonprinses Elizabcth en toe komstig prins-gemaal van het Britse 'gemene best, zoals zijn leraar Kurt Hahn hem kent en ziet. Kurt Hahn was Phillips leermeester aan de befaamde Salcm-school in Ba- denen opende na zijn gevangenne ming door de nazis. en de daarop vol gende verbanning uit Duitsland de Gordonschool In het Schotse Elgin die gebaseerd was op dezelfde prin cipes als Sak**. Kort nadat Hahn zyn nieuwe oplei dingsinstituut had geopend, kreeg hij als leerling.... Philips Mountbattcr die voor zijn eigen veiligheid door zijn familie buiten Duitsland werd ge bracht. De jonge Philips had namelijk de gevaarlijke gewoonte om elke keer dat hij de Hitlergroet zag brengen in •en luide en verachtelijke schaterlach uit te barsten Philips ging. nadat hü in 't Engelse plaatsje Cheara de lagere school had afgelopen, naar de befaamde school in het Baden se Salem. Het was de be doeling. dat hij daar een jaar zou blij ven, om dan weer naar Engeland te rug to keren en daar zijn „Public school" opleiding te beginnen. De op een na oudste van zijn vier knappe Theodora, was getrouwd met Mjarngr.iaf Berthold van Baden, een zoon v, prins Max, de laatste Keizer lijke Kanselier. Berthold had toen al zijn aandacht en energie nodig om de school in Salem, een stichting van zijn vador te verdedigen tegen de na ris, die hardnekkige pogingen deden dit opleidingsinstituut of met hun ideeën to infiltreren of het radicaal te sluiten. Philips, toen een knaap van 13 jaar werd vrij abrupt van Salem wegge haald midden in een somersejnes- ter. Een van zijn zusters bracht hem naar Schotland, waar schrijver dezes het vroegere schoolhoofd van Salem die eerst gevangen genomen 'en daar na verbannen was door de naris, kort tevoren een school had geopend .waar de tradities van Salem werden voort gezet, die school stond in Gordonstoun En de oorzaak van Philips haastige vlucht v. Duitsland naar Schotland' Telkens wanneer hij de nazi-groet zag brengen, barstte hij in lachen uit En toen hij gewaarschuwd werd om wat voorzichtiger te zijn. kon hij toch keer op keer een onbedwingbare vrolijk heid nauwelijks onderdrukken. OP SCHOOL GEMAKZUCHTIG Philips schaterlachte niet meer, maar toch trok hij Ieders aandacht. Daarom vonden wij het beter voor hem en voor ons, dat hij zo spoedig mogelijk naar Groot-Érittannië terugkeerde, vertelde zijn zuster, die hem naar Cor donstoun bracht. Zij wist, d^t zij en haar echtgenoot zware en gevaarlijke jaren voor de boeg hadden. Zij door leefden twaalf jaren, waarin zy hun school moesten verdedigen en zij deden het met moed en overleg. En zij mochten het in November 1945 be leven, dat hun school in Salem werd heropend. Thans is zij weer een lieel eind op weg om te worden wat zij eens was: een bolwerk van het Euro pese Christendom. Toen Philips naar Gordonstoun kwam, bleek al spoedig, dat zijn meest karak teristieke eigenschap een onoverwin nelijke geestkracht was. Vreugde zo wel als droefheid raakten hem beide diep en aan zijn manier van kijken en lopen was direct te zien, hoe zijn stemming was .Dat gold zelfs voor de kleinere teleurstellingen, die nu een maal in het leven van elke schooljon gen onvermijdelijk zijn. Maar doorgaans had hy plezier in 't leven; alom klonk zijn lach en hij wist daarmee een sfeer van blijheid en opgewektheid om zich heen te scheppen. Van zijn Deense familie had hij de gave geëerfd om uit kleine gebeurtenissen veel vreugde te put ten. Bij zyn werk toonde hij een le vendig" verstand te bezitten, maar ook de neiging om zich niet meer in te spannen dan strikt nodig was om een uitbrander mis te lopen. IN DE KNEL Buiten de school volgde hij een heel andere regel. Als hy zich een maal een taak had gesteld, voerde hy die met een pijnlijke oplettendheid voor elk detail uit en hy was niet te vreden met middelmatige resultaten. Hij was altijd een pientere speler. Zijn gevoel voor de bal en zijn durf verzekerden hem al vroeg een plaats in de beste ploegen van zijn jaar klasse. Met hockeyen was hij toen nog niet snel genoeg om boven zijn leef tijdgenoten uit te steken, maar toch werd hij tot aanvoerder "gekozen, om dat hy de gave had om een team te leiden ook al was hij wel eens onverdraagzaam en ongeduldig.' Roekeloos en wild als hij was, kwam hij nogal eens in de knel te zitten. Hij was vaak ondeugend maar nooit gemeen. Op weg naar Hopeman in Morayshire, waar hij met zijn klasse genoten in de beginselen van de water sporten werd onderwezen, had hij de gewoonte om als een razende Roland te fietsen, zonder zich aan enig ver- keersvoorschrift te storen. Een maal was het alleen aan zijn buitengewone handigheid te danken, dat hij een ba by in een kinderwagen op een haar miste. Hij bood de dodelijk verschrikte moeder op zo onweerstaanbare wijze zijn excuus aan. dat zij hem zijn daad terstond vergaf. Ons dagelijks overzicht Frankrijk heeft gestemd en. gelijk zo dikwijls na verkiezingen het ge val pleegt te zijn, is de politieke toe stand onoverzichtelijker geworden dan ooit De nieuwe partij van de Gaulle, de R. P. F. is als onbetwiste overwinna- res uit de strijd to voorschijn getre den. Met nlot minder dan ca. 40 1 van het totaal aantal zetels, is ze met één slag de grootste der politieke groeperingen geworden. In ong. onveranderde sterkte staan daartegenover de communisten met ca. 30 procent en de socialisten met ong. 20 prooe'nt dei- zetels. De 10 pro cent die overblijven zijn vrijwel ge heel voor do M-R-P., die van grootste tot kleinste groep is geworden. Ziedaar de zetelverdeling in vogel vlucht Nu moge het waar zyn. dat door deze gemeenteraadsverkiezingen de samenstelling van do kamer niet wordt veranderd, men moet er toch rekening mee houden, dat de politie ke opvattin pen van het Franse volk op het ogenblik zo zijn als Zondag is gebleken en dat van eventuele vol gende verkiezingen een overeenkom stig resultaat moot worden verwacht En wat dan? Aangenomen, dat de socialisten en de M.R.P„ die samen iets als een mid- denblok vormen, bereid zyn tot sa menwerking. dar. beschikken ze nog slechts over 30 procent van de zetels Ter rechterzijde staat een conservatief blok met 40 procent en ter linkerzU- d« staan de communisten met 30 pro cent. Het lijkt niet waarschijnlijk, dat «Hnbinaties van deze drie groepen ■tegelijk zijn. De verhouding tussen communisten en socialisten is uiterst ■scannen, dat de socialisten of de M.R.P. zich zullen laten spannen voor het conservatieve karretje van de Gaulle, is even onaannemelijk. Het zou vermoedelijk zelfmoord beteke nen. Maar hoe moet "hét dan? Het ziet er niet naar uit, dat de moeilijkheden voor het geplaagde Frankrijk ten einde zijn. De kloof tussen uiterst rechts en links is on overbrugbaar. Hoewel dus de kamer in samen- stelling blijft gelijk ze is^is het niet onmogelijjf, zelfs niet onwaarschijnlijk dat de gemeenteraadsverkiezingen daarop niet zonder invloed blijven. Het is denkbaar, dat afgevaardigden - in het bijzonder die, behorende tot de MJt.P. zich vervreemden van de groep, waartoe ze tot dusverre be hoorden en zich- onderling aaneen sluiten tot een fractie, die in feite neerkomt op een vertegenwoordiging van de R.P.F. Geheel in orde is dat natuurlijk niet, maar een stembusuit slag als die van Zondag kan in dit opzicht veel vergoelijken. Inderdaad verwacht men. dat iets dergelijks zal gebeuren en welke daar van de gevolgen zullen z(jn voor het thans aan het bewind zijnde bewind Ramadier laat zich denken. Dc toch al zwakke middengroep, waarop het steunt, zal nog meer aan kracht in boeten en met een aanstaande rege ringscrisis moet dan ook zeer ern stig rekening worden gehouden. Frankrijk is bezig dezelfde weg te kiezen, die het ging voor de oorlog: het dreigt te vervallen van de ene crisis in de andere. De oorzaak? Een onvoldoend politiek inzicht, dat zich openbaart in het najagen van uitersten en dat daarom de democra tie ten gronde richt. Dat de democra tie ten gronde móet richten, omdat noch uiterst rechts noch uiterst links deze democratie, de West-Europese democratie, willen. E. Op 15-jarige leeftijd behoorde hij al tot een groep hartstochtelijke va rensgasten, die op 't water hun man netje stonden. Commandant Lewty, die dit onderdeel van hun opleiding in handen had, trainde hen om in ge vaar het hoofd koel te houden en het gevaar als het ware voor te zijn; hij was streng voor zichzelf en voor de jengens. HANDIG ZEEMAN Lewty, nu waarnemend chef van de Britse Kustbewakingsdienst, had een bijn aonfeilbare kijk op mensen en al gauw had hij Philips uitgepikt als 'n jongen, die hij ook zonder instruc teur veilig met een kotter de open Moray-baai kon laten opgaan. In zijn rapport over Philips' zeemanschap schreef commandant Lewty: „Hy is een va nde bekwaamste le den van ons Zeevaarders-gilde in Gordonstoun en ik kan hem met een gerust hart het bevel over een kotier met zeilen en roeiriemen toe vertrou wen. Kij heeft deelgenomen aan twee zeetochten van zyn school, de eerste naar Noorwegen en de tweede krui send voor de Schotse Westkust. Daar bij heeft hij zich een opgewekte scheepsmaat getoond, buitengewoon punctueel bij het uitvoeren zowel van grotere als kleinere opdrachten. Men kan zich op hem verlaten en hij is niet bang voor vuile en zware kar weitjes". Als de „zeevaardersploeg" weer op de schoolbanken zat, werden de heren wel eens overmoedig. Ik-weet niet zeker, of Philips betrokken was bij die ene bijzondere escapade, maar ik zal ze U vertellen, omdat ze typerend is voor de ploeg Jongens, waartoe ook hij behoorde. Het yr-ve' speelde zich af tijdens een "'is-les" (voor buitenstaan ders: c.-.i ix&teurlljke historie-les). De leraar w*e druk bezig op het zwarte bord het inwendige van een of ander dier te tekenen. De jongens gaven el kaar een wenk en de een na de ander verdween door het open raam naar buiten. Zij wisten precies, hoe zij zich onhoorbaar moesten verplaatsen Twintig heerlijke minuten bracht het hele span bij de schoolvijver door. Toen besloten zij weer naar hun klas terug te gaan, opdat een of andere' hoge schoolautoriteit bij het uitwisse len der lesuren hen weer uit hun ei gen lokaal te voorschijn zou zie: men. Toen zij dichter bij kwaï hoorden zij een stem. Ze vreesden het ergste. Maar tot hun opluchting ontdekten zy dat de biologie-leraar nog hardop oreerde, zijn rug onafgebroken naar de lege klas. Dus klom de hele ploeg weer geruisloos naar binnen en al les was dik in orde. DE VERLEIDING WEERSTAAN Twee gebeurtenissen hadden een gro te uitwerking op Philips karakter. De ene was de tragische dood van zijn zuster, van wie hij veel hield, de groothertoging van Hessen, die mpt baar beide zoons, haar man en haar schoonmoeder bij een vliegtuigonge luk om het leven kwam. Zij wa ro-: op weg naar de bruiloft van hun fa milielid Ludwig von Heksen en Miss Geddes, toen het toestel in België te pletter viel. Philips kreeg geen „break down" bij 'Afhoren van het verschrik kelijke nieuws. Hij droeg zijn leed als een man. De andere gebeurtenis, was de terug keer van de koning van Griekenland op de troon. De Griekse kroonprins was destijds nog niet getrouwd, Philips, wiens opvolgingskansen toen vrij groot waren, werd uitgenodigd zijn vacanties op het koninklijk paleis in Athene door te brengen. Natuurlijk was de verleiding sterk: een prins van Griekenland, die in Athene resideert, hoeft heel wat kansen en gemakken. Er werd naarstig gepoogd hem bver halen om naar een Griekse zee vaartschool te gaan. De verleiding van vroege en makkelijk verdiende be langrijkheid bleef Philips zeker niet vreemd. Maar hij kwam al gauw te rug naar Engeland, vastbesloten om toelatingsexamen te doen voor de Britse Koninklijke Marine. ..Engeland is mijn thuis". OMA'S OVERTUIGING Ik geloof, dat zyn grootmoeder, La dy Milford Haven met dat laatste be sluit van Philips heel veel te maken had. Deze opmerkelijke kleindochter van Koningin Victoria is nu ah de 80 gepasseerd;haar ruime hart bleek sterk genoeg om de vele droefenissen van haar lange leven de baas te blij ven. Haar geest ii nog even kwiek als altijd. Zü bracht op Philips niet met woorden haar geloof over dat het koningschap een genezende kracht is in deze zieke wereld, maar dat het voor de zonen en kleinzonen van koningen van het grootste belang is om in een eerlijke krachtmeting te bewijzen wat ze waard zijn, ook zonder hun privileges JZij stond sterk bij die prediking van haar overtui- 36. Het eind van het liedje was echter dat Jimmy netjes in zijn hok werd opgesloten, hetgeen alleen lukte door hem de voetbal mee te geven. Hij streelde het leren ding met ver rukking en viel er tenslotte met een zalige glimlach op zijn apentonie mee in slaap. Meneer Trapman had het he le toneeltje aanschouwd. Hij had Jim- my's evoluties met de bal gezien en hij zag nu zijn gehechtheid aan voetbal, ,,'n Zo'n geestdrifteling in team van Ajax," mompelde hij. ging, want zij kon haar woorden il lustreren en onderstrepen met het le ven van een van Engel ands grootste zeevaarders haar echtgenoot prins Louis van Battcnberg en met de suc cesvolle carrières van haar twee zee varende zoons. Aan deze zelfde grootmoeder en haar uitzonderlijke geheugen dankt Philips waarschijnlijk zijn- belangstel ling voor geschiedenis. In de laatste zestig jaren is Lady Milford Haven er getuige van geweest, hoe geschie denis wordt gemaakt. Van zeer nabij heeft zij gezien hoe de wijsheid en de dwaasheid van de mensen de groot- beid van landen en volkeren kan ma ken en breken. Philips besluit om naar Engeland te rug te keren was een besluit, waar mee hij zijn toekomst bepaalde. Het betekende, dat hij de strijd des le vens aanvaardde met de vaste wil die strijd op eigen kracht te winnen. Van toen af werd hij krachiger, manne lijker. ZESTIENDE Verbeten werkte hij voor het toela tingsexamen voor de marine, dat werd afgenomen in Maart 1939. Van de candidaten slaagden er 34 en Phi lips stond als zestiende op de ranglijst Voor zijn staat van dienst haalde hij met twee andere jongelui het hoogste aantal punten: 380 met 400. Als de beste cadet van zijn jaarklas se won hij een koninklijke onder scheiding. In zijn laatste semester in Gordonstoun was hij Guardian d.i. schoolhoofd. In het vertrouwelijke rapport aan de Marine werd verklaard, dat hij van alle jongens der school het mees te plichtsbesef had: „Prins Philips is een geboren leider, maar pas bij een grote opdracht zal hij tot zyn groot ste prestaties komen. Zijn beste werk is excellent en het op een na beste is hem niet goed genoeg". Philips wist, hoe hij het beste uit zijn medescholieren kon halen. Hij be zat de gave leiding te kunnen geven. Hij legde hoge normen aan en maak te er een gewoonte van. Zoals hij in zijn kinderjaren geab sorbeerd kon worden door iets, waar mee hij bezig was, zo kon hij ook later alles om zich vergeten, als hij een of ander karwei onder handen had. Wat hem in beslag nam varieer de van het aanvoeren van zijn eerste cricket, en hockeyteams tot het bou wen van een varkenshok of het kale fateren van zijn geliefde ..Prince Lou- i$". de schoener die was genoemd naar zijn grootvader en gedoopt door zijn grootmoeder, die de boot een be houden vaart had gewenst met de wapenspreuk van haar geslacht: „Tn Hononr bound". POPULAIR INSTRUCTEUR Op de zeiltochten naar Noorwegen toonde Philips zich een prima lampe nist, geen kwade vooropleiding voor het manipuleren met zoeklichten wat later zijn werk zou zijn in de zee slag van Matapen. Het gemak waarmee hij met men sen van alle rangen en standen om ging, kwam hem goed van pas. De vissers van Hopeman mochten hem graag lijden. Als instructeur was hij zeer in trek en uit de naburige dor pen stroomde toen al wat 's avonds getraind wilde worden in hoog- en i Radio-rel weer in volle hevigheid ontbrand (Van onze Haagse correspondent) De radiorel is weer in volle hevigheid ontbrand en vrijwel geheel Hil versum staat op de kop. Ook de grote omroepverenigingen KJt.O., N.C.R.V., VARA en AVRO zün reeds vandaag htm actie begonnen tegen het voorstel van de radioraad, dat zelfs zo ver gaat dat men de studio's en de hele apparatuur der omroepverenigingen wilonteigenen. We- weten allen, dat de toestand oor de oorlog verre van ideaal was. Vandaar dat na de- bevrijding het ra dioprobleem actueel werd. De strijd was kort maar vinnig. Beide partijen brachten nagenoeg allo wapenen in de strijd. Toch werd er tenslotte een compromis gesloten, want als zodanig kunnen we eigenlijk de huidige toe stand zien. De radioraad, had inmid dels opdracht gekregen, een rap- t:orJ uit te brengen over de definitie ve vorm waarin draadloos Nederland zcu moeten worden gegeten. Dit rap port is thans gereed gekomen. Men wil niets meer of minder dan een centraal Nederlands Radio-Insti tuut stichten, dat een semi-overheids instantie wordt. Dit Centraal Radio Instituut zou dan de beschikking moe- en krUgen over beide zenders, de vol ledige apparatuur, de studio's en de zendtijd. Een der zenders zou perma- ent ter beschikking zijn van het Centraal Radio Instituut dat daarover een nationaal programma zal uitzen den, terwijl de omroepverenigingen ressorterend onder het Centrale In stituut gezamenlijk de zendtijd van de andere zender zouden toegewezen krijgen. Mochten de omroepverenigin gen weigeren, dan moet de regering onmiddellijk de gebonwen en gehele apparatuur onteigenen. Zo. De heren zijn niet bang. Het ligt dan ook voor de hand dat Hil versum er van onderste boven is. Van daag was het vanzelfsprekend in alle «Studio's HET onderwerp van gesprek. Inmiddels heeft de voorzitter van de K.R.O. zich reeds Vrijdag tegen ver klaard en thans zijn ook berichten binnen gekomen, die wel heel duide lijk vaststellen, dat ALLE omroepver enigingen zonder uitzondering fel te gen deze oplossing zijn gekant. Naar wij voörts nog vernemen is er reeds een begin gemaakt om een krachtdadige actie te voeren tegen deze plannen, die men in omroepkrin- gen niet anders dan krankzinnig kan zien. De grote omroepverenigingen met alle invloeden die achter deze in stellingen staan, zullen zich met hand en tand tegen bekrachtiging van dit advies verzetten. In eerste instantie zal thans het woord zijn aan minister Gielen, die als hij de mening van de radioraad on derschrijft in deze vzin aanhangig zal moeten maken. Wij betwijfelen echter ten zeerste of deze bewindsman het advies van de radioraad dat wel zeer ver gaat en sterk zal worden bestreden, zal op volgen. In ieder geval is de radiorel hiermede vermoedelijk in het laatste stadium geraakt. Dr. Juliu Manioe, de leider van de Roemeense boerenpartij, beschuldigd van hoogverraad, wiens proces thans aan de gang ta. verspringen, hardlopen, speer- en dis- cuswerpen. Philips blonk uit als spee werper en hoogspringer en door stuj volhouden werd hij ook een heel be hoorlijke hardloper. Als gevolg daar- van werd. zijn hockeyen opvallen! goed. Hij voerde zijn team aan te gen Wellington College en scoorde het winnende doelpunt. Hij was een uitstekende Guardian, die gewetensvol en zorgvuldig de on geschreven wetten behoedde, die aan z'n zorgen waren toevertrouwd. Maar nooit „keek hij te goed of sorak bij te wijs", zoals de Engelsen zeggen,'d.wjf nooit liet hij zijn positie tegenover zijn medescholieren op onaangename wij ze blijken. Maar soms was het moeilijk voor hem om zijn goede humeur le U: wa ren. Hij werd kribbig bij wat men zou kunnnen noemen „Koninklijke Fa milie-Nonsens". Na wedstrijden of schouwburgvoorstellingen waren er bijvoorbeeld vaak mensen, die hem om zijn handtekening vroegen. Hij vond dat belachelijk en eens tekende hij als „de graaf van Baldwin" ,tot grote ontsteltenis van de aulogram- men jager. „GEEN VOORRANG" Nog wordt er gesproken' van het Kerstspel van December 1939, waarin Philips de rol van Melchior speelde, een der drie koningen uit het Oosten Ieder jaar in de Adventstijd wordt dit spel zowel in het Duitse Salem als in het Schotse Gordonstoun opgevoerd. Voordien had Philips alleen kleine re Shakespeare-rollen vervuld; hij had goed voldaan, niet gehinderd door verlegenheid en zonder moeite te hebben om te uiten wat hij door leefde. In het Kerstspel spelen de drie koningen een belangrijke rol. Koning Melchior en zijn beide medekoningfü naderen het Kindeke Jezus in vorste lijke nederigheid, terwijl zij hun of feranden met zich meevoeren. Er ont staat een wedijveren in hoffelijkheid over de vraag, wie het voorrecht zal hebben als eerste zyn hulde aan het Kindeke te mogen bewijzen. Dan zet koning Melchoir zijn kroon af en zegt knielend: „Hier kan van voorrang geen. sprake zijn". Zij diê Philips deze woorden hoor den spreken, zullen nooit de eenvoud en oprechtheid vergeten, waarmee ze werden uitgesproken. DONDERDAG 23 OCTOBER' 17 Hilversum I - 301 ma - Nieuws om 7 8, 13, 18, 20 en 23 uur AVRO 7.30 Ochtendrhythme: VPRO 7.50 Dagopening; AVRO 8.15 Operette muziek; 8.45 Werken van Prokofieff; 9.15 Morgenwijding; 9.45 Arbeidsvita minen; 10.35 Pianomuziek; 10.50 Kleu tertje, luister!; 11.00 The Romancers; 11.40 Laten we liever liften: 12.00 Zangvoordracht; 12.38 Zuidelijk thyth men; 13.15 Ensemble Bartho Decker; 14.00 De vrouw binnen en buiten haar huis; 14.20 Kamermuziek van Brahms; 15.00 Voor zieken en gezon den; 16.00 U kunt het geloven of niet; 16.05 Reprises; 17.00 AVRO-kaleidos- coop; 17.20 Welk dier deze week?; 17.30 Gevarieerd programma; 18.15 Sportpraatje; 18.30 Ned Strijdkrachten 19,05 Bernard Person; 19.15 The Sky- masters; 19.45 Regeringsvoo-'>ngs- dienst; 20.05 Vraaggesprek me'. Rika Hopper; 20.15 Radio-Philharmonisch orkest: 21.15 „De gevangene van Zen- da', hoorspel; 22.35 In de schijnwer per. Hilversum II - 415 m. Nieuws om 7. 8. 13, 19. 20 en 22.30 uur KRO 7.30 Morgengebed; 8.15 Pluk de dag: 9.35 3e vioolconcert van Mozart; NCRV 10.00 Leger des Heils-kwartier; 10.15 Morgendienst: KRO 11.00 De Zon nebioem; 12.03 Lichte orgelmuziek; 12.33 en 13.25 Dansorkest Kla-- van Beeck: 13.45 Hors d'oeuvre; N V 14.00 The Soundmixers; 14.40 Dc ge- zinsweek, causerie v. de vrouw, 15.20 Trio van Beethoven; 16.00 Geref. bij bellezing; 16.45 Lichte muziek; 17.00 Radio-jeugdjournaal; 17.30 Geestelijke liederen; 18.00 CNV -kwartier; 13.30 Doopsgezind zangkoor; 19.15 Het nieuw» uit Indië; 19.30 De vaart der Volkeren; 21.50 Met band en plaat V. U paraat; 22.45 Avondoverdenking.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1947 | | pagina 2