Romance op Buckingham Palace
Worden de radio-studio's
onteigend?
Prins Philips Mounibatien,
Van crisis lot crisis
fimmy Rloum all twMcdteA
zoals zijn leraar KURT HAHN
hem kent en ziel
Zen exclusieve karakter en persoons-
beschrijving uit de eerste hand: Prins
Philips Mounibatien, verloofde v. En-
gelands kroonprinses Elizabcth en toe
komstig prins-gemaal van het Britse
'gemene best, zoals zijn leraar Kurt
Hahn hem kent en ziet.
Kurt Hahn was Phillips leermeester
aan de befaamde Salcm-school in Ba-
denen opende na zijn gevangenne
ming door de nazis. en de daarop vol
gende verbanning uit Duitsland de
Gordonschool In het Schotse Elgin
die gebaseerd was op dezelfde prin
cipes als Sak**.
Kort nadat Hahn zyn nieuwe oplei
dingsinstituut had geopend, kreeg hij
als leerling.... Philips Mountbattcr
die voor zijn eigen veiligheid door
zijn familie buiten Duitsland werd ge
bracht.
De jonge Philips had namelijk de
gevaarlijke gewoonte om elke keer
dat hij de Hitlergroet zag brengen in
•en luide en verachtelijke schaterlach
uit te barsten
Philips ging. nadat hü in 't Engelse
plaatsje Cheara de lagere school had
afgelopen, naar de befaamde school in
het Baden se Salem. Het was de be
doeling. dat hij daar een jaar zou blij
ven, om dan weer naar Engeland te
rug to keren en daar zijn „Public
school" opleiding te beginnen. De op
een na oudste van zijn vier knappe
Theodora, was getrouwd met
Mjarngr.iaf Berthold van Baden, een
zoon v, prins Max, de laatste Keizer
lijke Kanselier. Berthold had toen al
zijn aandacht en energie nodig om
de school in Salem, een stichting van
zijn vador te verdedigen tegen de na
ris, die hardnekkige pogingen deden
dit opleidingsinstituut of met hun
ideeën to infiltreren of het radicaal te
sluiten.
Philips, toen een knaap van 13 jaar
werd vrij abrupt van Salem wegge
haald midden in een somersejnes-
ter. Een van zijn zusters bracht hem
naar Schotland, waar schrijver dezes
het vroegere schoolhoofd van Salem
die eerst gevangen genomen 'en daar
na verbannen was door de naris, kort
tevoren een school had geopend .waar
de tradities van Salem werden voort
gezet, die school stond in Gordonstoun
En de oorzaak van Philips haastige
vlucht v. Duitsland naar Schotland'
Telkens wanneer hij de nazi-groet zag
brengen, barstte hij in lachen uit En
toen hij gewaarschuwd werd om wat
voorzichtiger te zijn. kon hij toch keer
op keer een onbedwingbare vrolijk
heid nauwelijks onderdrukken.
OP SCHOOL GEMAKZUCHTIG
Philips schaterlachte niet meer, maar
toch trok hij Ieders aandacht. Daarom
vonden wij het beter voor hem en
voor ons, dat hij zo spoedig mogelijk
naar Groot-Érittannië terugkeerde,
vertelde zijn zuster, die hem naar Cor
donstoun bracht. Zij wist, d^t zij en
haar echtgenoot zware en gevaarlijke
jaren voor de boeg hadden. Zij door
leefden twaalf jaren, waarin zy
hun school moesten verdedigen en zij
deden het met moed en overleg. En
zij mochten het in November 1945 be
leven, dat hun school in Salem werd
heropend. Thans is zij weer een lieel
eind op weg om te worden wat zij
eens was: een bolwerk van het Euro
pese Christendom.
Toen Philips naar Gordonstoun kwam,
bleek al spoedig, dat zijn meest karak
teristieke eigenschap een onoverwin
nelijke geestkracht was. Vreugde zo
wel als droefheid raakten hem beide
diep en aan zijn manier van kijken
en lopen was direct te zien, hoe zijn
stemming was .Dat gold zelfs voor de
kleinere teleurstellingen, die nu een
maal in het leven van elke schooljon
gen onvermijdelijk zijn.
Maar doorgaans had hy plezier in
't leven; alom klonk zijn lach en hij
wist daarmee een sfeer van blijheid
en opgewektheid om zich heen te
scheppen. Van zijn Deense familie
had hij de gave geëerfd om uit kleine
gebeurtenissen veel vreugde te put
ten. Bij zyn werk toonde hij een le
vendig" verstand te bezitten, maar ook
de neiging om zich niet meer in te
spannen dan strikt nodig was om een
uitbrander mis te lopen.
IN DE KNEL
Buiten de school volgde hij een
heel andere regel. Als hy zich een
maal een taak had gesteld, voerde hy
die met een pijnlijke oplettendheid
voor elk detail uit en hy was niet te
vreden met middelmatige resultaten.
Hij was altijd een pientere speler.
Zijn gevoel voor de bal en zijn durf
verzekerden hem al vroeg een plaats
in de beste ploegen van zijn jaar
klasse. Met hockeyen was hij toen nog
niet snel genoeg om boven zijn leef
tijdgenoten uit te steken, maar toch
werd hij tot aanvoerder "gekozen, om
dat hy de gave had om een team
te leiden ook al was hij wel eens
onverdraagzaam en ongeduldig.'
Roekeloos en wild als hij was, kwam
hij nogal eens in de knel te zitten.
Hij was vaak ondeugend maar nooit
gemeen. Op weg naar Hopeman in
Morayshire, waar hij met zijn klasse
genoten in de beginselen van de water
sporten werd onderwezen, had hij de
gewoonte om als een razende Roland
te fietsen, zonder zich aan enig ver-
keersvoorschrift te storen. Een maal
was het alleen aan zijn buitengewone
handigheid te danken, dat hij een ba
by in een kinderwagen op een haar
miste.
Hij bood de dodelijk verschrikte
moeder op zo onweerstaanbare wijze
zijn excuus aan. dat zij hem zijn daad
terstond vergaf.
Ons dagelijks overzicht
Frankrijk heeft gestemd en. gelijk
zo dikwijls na verkiezingen het ge
val pleegt te zijn, is de politieke toe
stand onoverzichtelijker geworden
dan ooit
De nieuwe partij van de Gaulle, de
R. P. F. is als onbetwiste overwinna-
res uit de strijd to voorschijn getre
den. Met nlot minder dan ca. 40 1
van het totaal aantal zetels, is ze met
één slag de grootste der politieke
groeperingen geworden.
In ong. onveranderde sterkte staan
daartegenover de communisten met
ca. 30 procent en de socialisten met
ong. 20 prooe'nt dei- zetels. De 10 pro
cent die overblijven zijn vrijwel ge
heel voor do M-R-P., die van grootste
tot kleinste groep is geworden.
Ziedaar de zetelverdeling in vogel
vlucht
Nu moge het waar zyn. dat door
deze gemeenteraadsverkiezingen de
samenstelling van do kamer niet
wordt veranderd, men moet er toch
rekening mee houden, dat de politie
ke opvattin pen van het Franse volk
op het ogenblik zo zijn als Zondag is
gebleken en dat van eventuele vol
gende verkiezingen een overeenkom
stig resultaat moot worden verwacht
En wat dan?
Aangenomen, dat de socialisten en
de M.R.P„ die samen iets als een mid-
denblok vormen, bereid zyn tot sa
menwerking. dar. beschikken ze nog
slechts over 30 procent van de zetels
Ter rechterzijde staat een conservatief
blok met 40 procent en ter linkerzU-
d« staan de communisten met 30 pro
cent. Het lijkt niet waarschijnlijk, dat
«Hnbinaties van deze drie groepen
■tegelijk zijn. De verhouding tussen
communisten en socialisten is uiterst
■scannen, dat de socialisten of de
M.R.P. zich zullen laten spannen voor
het conservatieve karretje van de
Gaulle, is even onaannemelijk. Het
zou vermoedelijk zelfmoord beteke
nen.
Maar hoe moet "hét dan?
Het ziet er niet naar uit, dat de
moeilijkheden voor het geplaagde
Frankrijk ten einde zijn. De kloof
tussen uiterst rechts en links is on
overbrugbaar.
Hoewel dus de kamer in samen-
stelling blijft gelijk ze is^is het niet
onmogelijjf, zelfs niet onwaarschijnlijk
dat de gemeenteraadsverkiezingen
daarop niet zonder invloed blijven.
Het is denkbaar, dat afgevaardigden
- in het bijzonder die, behorende tot
de MJt.P. zich vervreemden van de
groep, waartoe ze tot dusverre be
hoorden en zich- onderling aaneen
sluiten tot een fractie, die in feite
neerkomt op een vertegenwoordiging
van de R.P.F. Geheel in orde is dat
natuurlijk niet, maar een stembusuit
slag als die van Zondag kan in dit
opzicht veel vergoelijken.
Inderdaad verwacht men. dat iets
dergelijks zal gebeuren en welke daar
van de gevolgen zullen z(jn voor het
thans aan het bewind zijnde bewind
Ramadier laat zich denken. Dc toch al
zwakke middengroep, waarop het
steunt, zal nog meer aan kracht in
boeten en met een aanstaande rege
ringscrisis moet dan ook zeer ern
stig rekening worden gehouden.
Frankrijk is bezig dezelfde weg te
kiezen, die het ging voor de oorlog:
het dreigt te vervallen van de ene
crisis in de andere.
De oorzaak?
Een onvoldoend politiek inzicht,
dat zich openbaart in het najagen van
uitersten en dat daarom de democra
tie ten gronde richt. Dat de democra
tie ten gronde móet richten, omdat
noch uiterst rechts noch uiterst links
deze democratie, de West-Europese
democratie, willen. E.
Op 15-jarige leeftijd behoorde hij
al tot een groep hartstochtelijke va
rensgasten, die op 't water hun man
netje stonden. Commandant Lewty,
die dit onderdeel van hun opleiding
in handen had, trainde hen om in ge
vaar het hoofd koel te houden en het
gevaar als het ware voor te zijn; hij
was streng voor zichzelf en voor de
jengens.
HANDIG ZEEMAN
Lewty, nu waarnemend chef van de
Britse Kustbewakingsdienst, had een
bijn aonfeilbare kijk op mensen en al
gauw had hij Philips uitgepikt als
'n jongen, die hij ook zonder instruc
teur veilig met een kotter de open
Moray-baai kon laten opgaan. In zijn
rapport over Philips' zeemanschap
schreef commandant Lewty:
„Hy is een va nde bekwaamste le
den van ons Zeevaarders-gilde in
Gordonstoun en ik kan hem met een
gerust hart het bevel over een kotier
met zeilen en roeiriemen toe vertrou
wen. Kij heeft deelgenomen aan twee
zeetochten van zyn school, de eerste
naar Noorwegen en de tweede krui
send voor de Schotse Westkust. Daar
bij heeft hij zich een opgewekte
scheepsmaat getoond, buitengewoon
punctueel bij het uitvoeren zowel van
grotere als kleinere opdrachten. Men
kan zich op hem verlaten en hij is
niet bang voor vuile en zware kar
weitjes".
Als de „zeevaardersploeg" weer op
de schoolbanken zat, werden de heren
wel eens overmoedig. Ik-weet niet
zeker, of Philips betrokken was bij
die ene bijzondere escapade, maar ik
zal ze U vertellen, omdat ze typerend
is voor de ploeg Jongens, waartoe ook
hij behoorde.
Het yr-ve' speelde zich af tijdens
een "'is-les" (voor buitenstaan
ders: c.-.i ix&teurlljke historie-les). De
leraar w*e druk bezig op het zwarte
bord het inwendige van een of ander
dier te tekenen. De jongens gaven el
kaar een wenk en de een na de ander
verdween door het open raam naar
buiten. Zij wisten precies, hoe zij zich
onhoorbaar moesten verplaatsen
Twintig heerlijke minuten bracht
het hele span bij de schoolvijver door.
Toen besloten zij weer naar hun klas
terug te gaan, opdat een of andere'
hoge schoolautoriteit bij het uitwisse
len der lesuren hen weer uit hun ei
gen lokaal te voorschijn zou zie:
men. Toen zij dichter bij kwaï
hoorden zij een stem. Ze vreesden het
ergste.
Maar tot hun opluchting ontdekten zy
dat de biologie-leraar nog hardop
oreerde, zijn rug onafgebroken naar
de lege klas. Dus klom de hele ploeg
weer geruisloos naar binnen en al
les was dik in orde.
DE VERLEIDING WEERSTAAN
Twee gebeurtenissen hadden een gro
te uitwerking op Philips karakter. De
ene was de tragische dood van zijn
zuster, van wie hij veel hield, de
groothertoging van Hessen, die mpt
baar beide zoons, haar man en haar
schoonmoeder bij een vliegtuigonge
luk om het leven kwam. Zij wa ro-:
op weg naar de bruiloft van hun fa
milielid Ludwig von Heksen en Miss
Geddes, toen het toestel in België te
pletter viel. Philips kreeg geen „break
down" bij 'Afhoren van het verschrik
kelijke nieuws. Hij droeg zijn leed
als een man.
De andere gebeurtenis, was de terug
keer van de koning van Griekenland
op de troon. De Griekse kroonprins
was destijds nog niet getrouwd,
Philips, wiens opvolgingskansen toen
vrij groot waren, werd uitgenodigd
zijn vacanties op het koninklijk paleis
in Athene door te brengen. Natuurlijk
was de verleiding sterk: een prins van
Griekenland, die in Athene resideert,
hoeft heel wat kansen en gemakken.
Er werd naarstig gepoogd hem bver
halen om naar een Griekse zee
vaartschool te gaan. De verleiding
van vroege en makkelijk verdiende be
langrijkheid bleef Philips zeker niet
vreemd. Maar hij kwam al gauw te
rug naar Engeland, vastbesloten om
toelatingsexamen te doen voor de
Britse Koninklijke Marine. ..Engeland
is mijn thuis".
OMA'S OVERTUIGING
Ik geloof, dat zyn grootmoeder, La
dy Milford Haven met dat laatste be
sluit van Philips heel veel te maken
had. Deze opmerkelijke kleindochter
van Koningin Victoria is nu ah de 80
gepasseerd;haar ruime hart bleek
sterk genoeg om de vele droefenissen
van haar lange leven de baas te blij
ven. Haar geest ii nog even kwiek
als altijd. Zü bracht op Philips
niet met woorden haar geloof over
dat het koningschap een genezende
kracht is in deze zieke wereld, maar
dat het voor de zonen en kleinzonen
van koningen van het grootste belang
is om in een eerlijke krachtmeting
te bewijzen wat ze waard zijn, ook
zonder hun privileges JZij stond sterk
bij die prediking van haar overtui-
36. Het eind van het liedje was
echter dat Jimmy netjes in zijn hok
werd opgesloten, hetgeen alleen lukte
door hem de voetbal mee te geven.
Hij streelde het leren ding met ver
rukking en viel er tenslotte met een
zalige glimlach op zijn apentonie mee
in slaap. Meneer Trapman had het he
le toneeltje aanschouwd. Hij had Jim-
my's evoluties met de bal gezien en
hij zag nu zijn gehechtheid aan
voetbal, ,,'n Zo'n geestdrifteling in
team van Ajax," mompelde hij.
ging, want zij kon haar woorden il
lustreren en onderstrepen met het le
ven van een van Engel ands grootste
zeevaarders haar echtgenoot prins
Louis van Battcnberg en met de suc
cesvolle carrières van haar twee zee
varende zoons.
Aan deze zelfde grootmoeder en
haar uitzonderlijke geheugen dankt
Philips waarschijnlijk zijn- belangstel
ling voor geschiedenis. In de laatste
zestig jaren is Lady Milford Haven
er getuige van geweest, hoe geschie
denis wordt gemaakt. Van zeer nabij
heeft zij gezien hoe de wijsheid en de
dwaasheid van de mensen de groot-
beid van landen en volkeren kan ma
ken en breken.
Philips besluit om naar Engeland te
rug te keren was een besluit, waar
mee hij zijn toekomst bepaalde. Het
betekende, dat hij de strijd des le
vens aanvaardde met de vaste wil die
strijd op eigen kracht te winnen. Van
toen af werd hij krachiger, manne
lijker.
ZESTIENDE
Verbeten werkte hij voor het toela
tingsexamen voor de marine, dat
werd afgenomen in Maart 1939. Van
de candidaten slaagden er 34 en Phi
lips stond als zestiende op de ranglijst
Voor zijn staat van dienst haalde hij
met twee andere jongelui het hoogste
aantal punten: 380 met 400.
Als de beste cadet van zijn jaarklas
se won hij een koninklijke onder
scheiding. In zijn laatste semester in
Gordonstoun was hij Guardian d.i.
schoolhoofd.
In het vertrouwelijke rapport aan
de Marine werd verklaard, dat hij
van alle jongens der school het mees
te plichtsbesef had: „Prins Philips is
een geboren leider, maar pas bij een
grote opdracht zal hij tot zyn groot
ste prestaties komen. Zijn beste werk
is excellent en het op een na beste
is hem niet goed genoeg".
Philips wist, hoe hij het beste uit
zijn medescholieren kon halen. Hij be
zat de gave leiding te kunnen geven.
Hij legde hoge normen aan en maak
te er een gewoonte van.
Zoals hij in zijn kinderjaren geab
sorbeerd kon worden door iets, waar
mee hij bezig was, zo kon hij ook
later alles om zich vergeten, als hij
een of ander karwei onder handen
had. Wat hem in beslag nam varieer
de van het aanvoeren van zijn eerste
cricket, en hockeyteams tot het bou
wen van een varkenshok of het kale
fateren van zijn geliefde ..Prince Lou-
i$". de schoener die was genoemd
naar zijn grootvader en gedoopt door
zijn grootmoeder, die de boot een be
houden vaart had gewenst met de
wapenspreuk van haar geslacht: „Tn
Hononr bound".
POPULAIR INSTRUCTEUR
Op de zeiltochten naar Noorwegen
toonde Philips zich een prima lampe
nist, geen kwade vooropleiding voor
het manipuleren met zoeklichten
wat later zijn werk zou zijn in de zee
slag van Matapen.
Het gemak waarmee hij met men
sen van alle rangen en standen om
ging, kwam hem goed van pas. De
vissers van Hopeman mochten hem
graag lijden. Als instructeur was hij
zeer in trek en uit de naburige dor
pen stroomde toen al wat 's avonds
getraind wilde worden in hoog- en i
Radio-rel weer in volle hevigheid ontbrand
(Van onze Haagse correspondent)
De radiorel is weer in volle hevigheid ontbrand en vrijwel geheel Hil
versum staat op de kop. Ook de grote omroepverenigingen KJt.O., N.C.R.V.,
VARA en AVRO zün reeds vandaag htm actie begonnen tegen het voorstel
van de radioraad, dat zelfs zo ver gaat dat men de studio's en de hele
apparatuur der omroepverenigingen wilonteigenen.
We- weten allen, dat de toestand
oor de oorlog verre van ideaal was.
Vandaar dat na de- bevrijding het ra
dioprobleem actueel werd. De strijd
was kort maar vinnig. Beide partijen
brachten nagenoeg allo wapenen in
de strijd. Toch werd er tenslotte een
compromis gesloten, want als zodanig
kunnen we eigenlijk de huidige toe
stand zien. De radioraad, had inmid
dels opdracht gekregen, een rap-
t:orJ uit te brengen over de definitie
ve vorm waarin draadloos Nederland
zcu moeten worden gegeten. Dit rap
port is thans gereed gekomen.
Men wil niets meer of minder dan
een centraal Nederlands Radio-Insti
tuut stichten, dat een semi-overheids
instantie wordt. Dit Centraal Radio
Instituut zou dan de beschikking moe-
en krUgen over beide zenders, de vol
ledige apparatuur, de studio's en de
zendtijd. Een der zenders zou perma-
ent ter beschikking zijn van het
Centraal Radio Instituut dat daarover
een nationaal programma zal uitzen
den, terwijl de omroepverenigingen
ressorterend onder het Centrale In
stituut gezamenlijk de zendtijd van
de andere zender zouden toegewezen
krijgen. Mochten de omroepverenigin
gen weigeren, dan moet de regering
onmiddellijk de gebonwen en gehele
apparatuur onteigenen.
Zo. De heren zijn niet bang. Het
ligt dan ook voor de hand dat Hil
versum er van onderste boven is. Van
daag was het vanzelfsprekend in alle
«Studio's HET onderwerp van gesprek.
Inmiddels heeft de voorzitter van de
K.R.O. zich reeds Vrijdag tegen ver
klaard en thans zijn ook berichten
binnen gekomen, die wel heel duide
lijk vaststellen, dat ALLE omroepver
enigingen zonder uitzondering fel te
gen deze oplossing zijn gekant.
Naar wij voörts nog vernemen is
er reeds een begin gemaakt om een
krachtdadige actie te voeren tegen
deze plannen, die men in omroepkrin-
gen niet anders dan krankzinnig kan
zien. De grote omroepverenigingen
met alle invloeden die achter deze in
stellingen staan, zullen zich met hand
en tand tegen bekrachtiging van dit
advies verzetten.
In eerste instantie zal thans het
woord zijn aan minister Gielen, die
als hij de mening van de radioraad on
derschrijft in deze vzin aanhangig zal
moeten maken.
Wij betwijfelen echter ten zeerste
of deze bewindsman het advies van
de radioraad dat wel zeer ver gaat
en sterk zal worden bestreden, zal op
volgen. In ieder geval is de radiorel
hiermede vermoedelijk in het laatste
stadium geraakt.
Dr. Juliu Manioe, de leider van de
Roemeense boerenpartij, beschuldigd
van hoogverraad, wiens proces thans
aan de gang ta.
verspringen, hardlopen, speer- en dis-
cuswerpen. Philips blonk uit als spee
werper en hoogspringer en door stuj
volhouden werd hij ook een heel be
hoorlijke hardloper. Als gevolg daar-
van werd. zijn hockeyen opvallen!
goed. Hij voerde zijn team aan te
gen Wellington College en scoorde het
winnende doelpunt.
Hij was een uitstekende Guardian,
die gewetensvol en zorgvuldig de on
geschreven wetten behoedde, die aan
z'n zorgen waren toevertrouwd. Maar
nooit „keek hij te goed of sorak bij te
wijs", zoals de Engelsen zeggen,'d.wjf
nooit liet hij zijn positie tegenover zijn
medescholieren op onaangename wij
ze blijken.
Maar soms was het moeilijk voor
hem om zijn goede humeur le U: wa
ren. Hij werd kribbig bij wat men
zou kunnnen noemen „Koninklijke Fa
milie-Nonsens". Na wedstrijden of
schouwburgvoorstellingen waren er
bijvoorbeeld vaak mensen, die hem
om zijn handtekening vroegen. Hij
vond dat belachelijk en eens tekende
hij als „de graaf van Baldwin" ,tot
grote ontsteltenis van de aulogram-
men jager.
„GEEN VOORRANG"
Nog wordt er gesproken' van het
Kerstspel van December 1939, waarin
Philips de rol van Melchior speelde,
een der drie koningen uit het Oosten
Ieder jaar in de Adventstijd wordt dit
spel zowel in het Duitse Salem als in
het Schotse Gordonstoun opgevoerd.
Voordien had Philips alleen kleine
re Shakespeare-rollen vervuld; hij
had goed voldaan, niet gehinderd
door verlegenheid en zonder moeite
te hebben om te uiten wat hij door
leefde. In het Kerstspel spelen de drie
koningen een belangrijke rol. Koning
Melchior en zijn beide medekoningfü
naderen het Kindeke Jezus in vorste
lijke nederigheid, terwijl zij hun of
feranden met zich meevoeren. Er ont
staat een wedijveren in hoffelijkheid
over de vraag, wie het voorrecht zal
hebben als eerste zyn hulde aan het
Kindeke te mogen bewijzen. Dan zet
koning Melchoir zijn kroon af en zegt
knielend: „Hier kan van voorrang geen.
sprake zijn".
Zij diê Philips deze woorden hoor
den spreken, zullen nooit de eenvoud
en oprechtheid vergeten, waarmee ze
werden uitgesproken.
DONDERDAG 23 OCTOBER' 17
Hilversum I - 301 ma - Nieuws om 7
8, 13, 18, 20 en 23 uur
AVRO 7.30 Ochtendrhythme: VPRO
7.50 Dagopening; AVRO 8.15 Operette
muziek; 8.45 Werken van Prokofieff;
9.15 Morgenwijding; 9.45 Arbeidsvita
minen; 10.35 Pianomuziek; 10.50 Kleu
tertje, luister!; 11.00 The Romancers;
11.40 Laten we liever liften: 12.00
Zangvoordracht; 12.38 Zuidelijk thyth
men; 13.15 Ensemble Bartho Decker;
14.00 De vrouw binnen en buiten
haar huis; 14.20 Kamermuziek van
Brahms; 15.00 Voor zieken en gezon
den; 16.00 U kunt het geloven of niet;
16.05 Reprises; 17.00 AVRO-kaleidos-
coop; 17.20 Welk dier deze week?;
17.30 Gevarieerd programma; 18.15
Sportpraatje; 18.30 Ned Strijdkrachten
19,05 Bernard Person; 19.15 The Sky-
masters; 19.45 Regeringsvoo-'>ngs-
dienst; 20.05 Vraaggesprek me'. Rika
Hopper; 20.15 Radio-Philharmonisch
orkest: 21.15 „De gevangene van Zen-
da', hoorspel; 22.35 In de schijnwer
per.
Hilversum II - 415 m. Nieuws om
7. 8. 13, 19. 20 en 22.30 uur
KRO 7.30 Morgengebed; 8.15 Pluk de
dag: 9.35 3e vioolconcert van Mozart;
NCRV 10.00 Leger des Heils-kwartier;
10.15 Morgendienst: KRO 11.00 De Zon
nebioem; 12.03 Lichte orgelmuziek;
12.33 en 13.25 Dansorkest Kla-- van
Beeck: 13.45 Hors d'oeuvre; N V
14.00 The Soundmixers; 14.40 Dc ge-
zinsweek, causerie v. de vrouw, 15.20
Trio van Beethoven; 16.00 Geref. bij
bellezing; 16.45 Lichte muziek; 17.00
Radio-jeugdjournaal; 17.30 Geestelijke
liederen; 18.00 CNV -kwartier; 13.30
Doopsgezind zangkoor; 19.15 Het
nieuw» uit Indië; 19.30 De vaart der
Volkeren; 21.50 Met band en plaat V.
U paraat; 22.45 Avondoverdenking.