Wout weet wat wilde zwijnen zijn VERPLICHTE tuberculosebestrijding onder het rundvee in het westen fyitnniy, Ï3ao~umi alk u~o~exAalteA Het overleg tussen regering en landbouw Mijn reisgenoot Jachl op vreemde bezoekers (Van onze speciale verslaggever) Ja. WmI weel waar wilde zwUnen xgn. Hü heeft een jagersneus. Maar tech hebben we «ren en uren de Peel doorkruist, daar. u-aar Brabant en Limburg elkaar raken. Mün schoenen had ik al lang uitgetrokken, mijn voetzolen brandden alsof de duivels aan het vuurtje stoken waren. De gloeiige wijven suisden door de dauulge lucht. Wout had alle aardman netjes. grenspaalverietters. dwaallichtjes, vurige bollen, duivels en bokken rijders van stal gehaald om me de tUd te korten. hebben opgezocht. Dat de honger ln Duitsland daarvan oorzaak zou zijn is doodgewone larie. Het vuur heeft ze uit het Reichswald verdreven. MOEILIJK TE SCHIETEN De jagers zullen er een moeilijk kar wei aan hebben. Vorig jaar hebben we er eentje neergelegd. Je moet ze persé met vrij zware munitie in de hersenen, het hart of de longen treffen om ze te vellen. Anders wandelen ze rustig door alsof-er niets gebeurd is. Een jaar of anderhalf geleden scho ten we met drie jagers een wild zwijn ongeveer vol met lood. Het enige wat we er mee bereikten, was. dat het dier nog harder ging lopen. „Maar waren er dan anderhalf Jaar geleden ook al wilde zwijnen in ons land"? ..Zeker. Sporadisch komen ze gere- plaag te worden en daarom moet er Alleen wijfjes zijn gevaarlijk EEN SCHOT EN Een fractie van een seconde stond het dier ons aan te kijken. Zijn lange snuit ging even in de lucht. Wout haalde de trekker van zijn geweer over. Ik stelde mijn camera in op 6 meter. En toen draaide het zwijn zich bliksemsnel om. vloog door het akker land. nam drie vier, hindernissen waarop onze recruten jaloers zouden sijn en., was verdwenen. In al zijn ijver om de hollende neer te vellen, was Wout een stapje ach teruitgegaan. met zijn zitvlak in het water van de sloot gekomen, terwijl een blauw-gele buil op zijn voorhoofd aanwees, waar hU contact had gehad met een boomstronk. Wout wilde er dadelijk achteraan. Ik niet. het was mooi geweest Per slot van zaken kun nen de lezers veel van je verwachten maar niet alles. Ze betalen trouwens ook maar een paar dubbeltjes per reek. Gemoedelijk hebben we samen een half uurtje langs de slootkant gezeten. Uw verslaggever met zijn brandende voeten in het .duivelswater" en Wout met natte zakdoeken tegen z(jn bulL Ja. wilde zwijnen zijn rare beesten, aldus Wout Maar je moet niet den ken dat se alleen hier zijn. Ze worden thans ook gesignaleerd in midden Brabant, ojl bij Olsterwijk. Ook ln Etten heeft men schijnbaar wilde zwijnen geconstateerd, evenals trou wens bij Borne en aan de Gronings- Duitse grens. Ze zijn zelfs al doorge drongen tot Schouwen. Dat wil dus zeggen, dat ze aardig moeten kunnen zwemmen. Gevaarlijk zijn ze meren deels niet Alleen de wijfjes, die zijn bliksems kwaadaardig. Ze vallen soms mensen, speciaal kinderen aan. Het ligt voor de hand. dat ze Nederland spoedig worden ingegrepen. Al zgn 't geld voor. Nu begint het echter een geen tijgers, ze brengen menige boer tot wanhoop. Ze ploegen de grond in ongelooflijk snel tempo om en doen zich tegoed aan de bieten, aardap pelen en andere knolgewassen. Waar ze er mee blijven is onbegrijpelijk. Neen, bescheiden zijn ze in hun maal tijden niet. In de wintermaanden zoe ken ze de aardappelkuilen op, wroe ten en graven de aardappels bloot en de andere ochtend zit de boer zonder piepers. Daar ginds in Venraai en Wout wijst in de verre dauw zijn vorige winter meer dan 100 boeren op drijfjacht gegaan om de kwelgeesten te doden. Maar zoals het met het bloed der martelaren gaat. zo schijnt het ook met wilde-zwijnen-bloed te lopen. Maar, we moeten er af. Er ontstaat angst onder de bevolking. Ze hebben me verteld, dat onder Wellerloo een wild zwijn een meisje heeft aangeval len en lelijk toegetakeld. Ik geloof niet dat het waar is. Maar zo'n verhaal duikt plotseling op. De een vertelt het de ander en de angst komt er in. Zullen we weer opstappen?" En dat deden we. Wout geeft het niet op. „Morgen ga ik weer, en desnoods heel de week. Net zo lang tot ik er een geveld heb. Dan zal ik je een kaartje sturen". Ik ga niet mee. Wacht liever op het kaartje. Toe ie juichen maatregel Zoals algemeen bekend mag worden geacht, heeft de Overheid in ons land altijd een open oog gehad voor de be strijding van tuberculose onder het rundvee, getuige de vele en velerlei maatregelen, die in de loop der laat ste jaren zijn getroffen. Niet alleen de tuberculosebestrijding, maar ook an dere dierziekten, die zich lenen in ge organiseerd verband om bestreden te worden, hebben haar onverdeelde aandacht. Om de bestrijding dezer ziekten zo effectief mogelijk te doen zijn, waren er van Overheidswege reeds lang plannen om provinciale gezondheids- Om dagelijks overzicht „HET PAROOL" over Indonesië Dr. M. van Blankenstein schrijft in .Het Parool", dat de Columbiaanse afgevaardigde in de Veiligheidsraad herinnerde aan een verklaring voor de Raad, van Nederlandse zijde gedaan en van de volgende inhoud: „De Nederlandse regering heeft, na ernstige overweging va- de opvattin gen. welke de Veiligheidsraad er toe hebben geleid een oproep te richten tot beide partijen, de Lt G.G. van Ne- derlands-IndiS de opdr.-cht verstrekt ia contact te treden met de autoritei ten der republiek, ten einde aan beide kanten een staking te bewerken van vijandige actie van elke aard". Hij wijst er vervolgens op. hoe par. 1 van het rapport der buitenlandse consuls omtrent de toestand in Indo nesië uitdrukkelijk zegt. dat van geen van beide kanten een poging tot een overeenkomst is gedaan. Mr. van Blankenstein vervolgt daarom: Daar wij niet kunnen aannemen, dat onze vertegenwoordiger, of de re gering, die hem zijn instructie gaf. de Raad heeft willen misleiden, moeten wij wel aannemen, dat de instructie der regering in Indonesië niet is opge volgd. Wie is daarvoor verantwoorde lijk? Wij weten, dat men bij het stel len van dergelijke vragen met het hoofd tegen een muur pleegt te lopen en onze regering zelf daartegenover blijkbaar hulpeloos is. Maar moet dit zo vuurtduren. tot dit systeem ons land volkomen heeft geruïneerd? Ik wijs dus hier met naö. k op deze vraag Het Antwoord kan een levens kwestie zijn voor ons volk. Inmiddels is een deleg-tie benoemd, die te Sydncy (Australië) nieuwe be sprekingen zal" houden met een depu tatie van de Indonesiërs. Deze Neder landse delegatie zal bestaan uit de ministers Jonkman en Neher. de lt.» gouv.-gen. v. Mook, Mr. M. P. L. Steenberghe er jhr. var Vredenburgh- „Het Parool" wederom tekent hierbij aan: Bij het lezen van dit bericht moet men zich met verbazing afvragen, of het ministerschap als oen sinecure dient te worden beschouwd. De heer Jonkman is minister van Overzeese Gebiedsdelen, de heer Neher is mi nister van Wederopbouw. De heer Jonkman, zojuist van langdurige ziek te hersteld, valt midden in de voor bereiding van de ronde-tafel-confe rentie met Suriname en de „Neder landse Antillen" en midden in de tal loze problemen, opgeroepen door de actie van 20 Juli op Java. Niettemin Raat hij nu als leider van een delega tie onderhandelen met de Republiek. Aan de Commissie-Generaal hebben wij gezien, dat zulke onderhandelingen eer maand'' - dan weken duren. De heer Neher is verantwoordelijk voor de wederopbouw, die van hem 200 pet normale werkkracht eist. Na dat hij eerst met een kletspraatje van de Regeringsvoorlichting, als zou hij daarginds wederopbouwproblemen bestuderen! naar Batavia was ge gaan, wordt hij nu gedelegeerde. De Wederopbouw kan blijkbaar wachten Overigens leest men uit de samen stelling der delegatie, hoezeer onze In- donesie-poiitiek naar rechts koerst. De heer Van Vredenburch is even con servatief als bekwaam. De heer Steen- berghe behoort tot de rechtervleugel der KVP, de heren Jonkman en Neher tot de rechter-, respectievelijk de uiterste rechtervleugel van de P.v.d.A. diensten voor dieren óp te richten. De oorlog vertraagde een en ander ech ter, zodat het 1946 werd vóórdat de eerste diensten in de vorm van stich tingen in het leven werden geroepen. Thans is de verplichte t.b.c.-bestrij ding onder het rundvee in de drie ge noemde provincies een feit geworden, en alle veehouders in deze drie pro vincies zullen daarom reeds deze win ter hun vee dienen te laten onderzoe ken. Ook dienen alle veehouders lid te worden van de gezondheidsdienst in hun provincie. De nog niet aange slotenen krggen een kaart thuis ge stuurd. die zg ingevuld en onderte kend naar hun Gezondheidsdiensten terug dienen te zenden. Zij kunnen op die kaart invullen waar zij hun melk leveren en wie zij als dierenarts met de tuberculosebestrijding wensen te belasten, 't Is gewenst, dat de diereni arts, die de praktijk op de boerderij doet, ook de tb.c.-bestrijding verrichu Het merken van de reactiedieren wordt afgeschaft (dus geen gat meer in het linkeroor). Wel zullen de die ren'voor een gemakkelijke en vlugge herkenning en administratie van een bliWierk in het rechteroor worden voorzien. Runderen, die ingeschreven zgn in Stamboek, fok- of contróle- register, vallen hier buiten, evenals die runderen, welke reeds van een oormerk zijn voorzien. Dat deze verplichte tuberculosebe strijding een feit is geworden, is van buitengewoon belang. Naar het zich laat aanzien, zullen er binnenkort meer provincies volgen. Wij moeten komen tot een t.b.c.-vrije veestapel in Nederland op zo kort mogelijke ter mijn. Daarmee is allereerst de Volks gezondheid gebaat, doch ook de vee houders hebben er individueel het grootste belang bij. niet alleen en vooral financieel, maar ook moreel. De ervaringen getuigen dit. Mede met het oog op onze export zgn wij verplicht de tb.c.-bestrijding met alle mogelijke enérgie ter hand te nemen, daar we door de oorlog ach ter zijn geraakt. De tuberculosebestrijding; onder liet rundvee is urgent, zowel voor mens als voor de Staat! Laten daarom allen die. hoe dan ook, bij de tuberculosebestrijding zijn betrokken, de handen in elkaar slaan en gezamenlijk deze strijd aanvatten, en trachten deze in recordtijd tot een goed einde te brengen. 37. Meneer Trapman had Jimmy gekocht als een stuk levend speelgoed voor zijn zoontje, maar toen de aap eenmaal in ons land was aangekomen en hij dagelijks aanschouwde tot wel ke formidabele prestaties Jimmy met een doodgewone voetbal in staat was, kwam telkens weer dezelfde gedachte by hem op. Wat zou deze aap een aanwinst zijn voor ons voetbalelftal en wat zou ik hem goed kunnen bruiken als doelverdediger. 't Is wei kelijk ongehoord, wat die aap prei teert. Minister houdt slag om zijn arm Men zal zien nerinneren, ast Het hoofdbestuur van de Stichting voor de L.anaDouw zien op zi Augustus J.L met een brief gericht heeft tot de voorzitters der fracties van de Eerste en de Tweede Kamer der Sta ten-Ge neraal, waarbij tot uitdrukking werd gebracht, dat zich in de kringen van boeren en tuinders gevoelens van onbehagen, ontevredenheid en onge duld beginnen te openbaren in een mate, zo zegt de brief, dat het een noodlottige vergissing zou worden, in- dien men meende deze te kunnen ne geren. DE MOEILIJKHEDEN In de brief werden de oorzaken van bovenbedoelde gevoelens opge somd, n.1. de personeelsmoeiiykheden de te laag geachte graanprijzen, de te laag geoordeelde prijs van de melk in het Westen des lands, en tenslotte de onzekerheid in de tuinbouw als ge volg van het uitblijven van minimum prijzen over de gehele lijn. In de brief werd verder een ernstig beroep ge daan op de leiders der Kamerfracties om met de middelen, die de Staten- G ene raai heeft, de Minister van Land bouw, Visserij en Voedselvoorzining tot een andere politiek ten opzichte van de landbouw te brengen. INTERPELLATIE VONDELING Op 24 en 25 Sept. is daarop de inter pellatie-vondeling in de Tweede Ka mer gevolgd, waarbij de ernstige on gerustheid in landbouwkringen. waar van in de brief van de Stichting voor de Landbouw sprake was, aan de or de is gesteld. Ir. Vondeling*s interpel latie leidde tenslotte tot de aanneming van twee moties door de Tweede Ka mer. In de motie Vondeling werd de regering uitgenodigd op korte termijn maatregelen te treffen, die voor de vervulling van het beginsel „verze kering van een behoorlijk bestaan van alle werkers in economisch verant woorde land- en tuinbouwbedrijven" noodzakelijk zgn, zonder dat deze maatregelen invloed hebben op het reële inkomen van de minder draag- krachtigen. MOTIE GROEN Bovendien wed een tweede motie - van de heer Groen - aangenomen, waarin de regering werd uitgenodigd in overleg met de georganiseerde boe ren- en tuindersstand de prgsbepa- lingen in nadere overweging te ne men en daarbij in het bijzonder aan dacht te schenken aan het verlenen van een overbruggingstoelage aan het kleine landbouwbedrijf en het als nog vergoeden van die groenten, wel ke op de veilingen het prijspeil van resp. 50 en 70 pCb-der productie kosten niet hebben behaald. De minister heeft inmiddels, zoals bekend, in een brief aan de Stichting voor de Landbouw, ter kennis ge bracht, dat de Raad van Ministers besloten heeft gevolg te geven aan 't verlangen van de Tweede kamer, zo als in de motie-Groen is uitgedrukt, n.1. om op korte termijn in overleg te treden. Aan dit overleg zullen na mens de regering deelnemen de Mi nister-President en dé Ministers van Financiën, van Sociale Zaken en Landbouw. Aan de Stichting voor de Landbouw is gevraagd vooraf een uiteenzetting te verstrekken van de denkbeelden, die zij koestert. Deze uiteenzetting zal dan kunnen dipnen als onderwerp van bespreking bij het overleg tussen de vertegen woordigers der Stichting en de ge noemde leden van de Ministerraad. GEEN VOORBARIGE CONCLUSIE! Het zou voorbarig zijn,uit dit voor genomen overleg nu reeds te conclu deren, dat aan de wensen van de motie-Groen tenvolle op de voorge stelde wijze zal kunnen worden te gemoetgekomen. In de pers (ook de vakpers) koestert men op grond van de brief van Minister Mansholt aan de -Stichting optimistische verwach ting ten aanzien van de directe resul taten die uit het overleg zullen 'kun nen voortvloeien. De Miniser vestigt er echter de aan BATAVIA: Het Rode Kruis doet in d® geoienen onaer Neaerianase con trole wonderen met het veel te weinige materiaal dat het heeft. dacht op, dat zich by dit vraagstal zovele facetten van algemene loos en prüspolitiek voordoen, dat hjj fc bedoelde brief het voorbehoud maak' dat in de bereidheid tot overleg nlt ligt opgesloten, dat de regering reeé voornemens zou zijn de in de motte Groeu speciaal aanbevolen oplossia gen te aanvaarden Schiphol's hoofdstartbaan is gehee gereed. De Duitsers brachten de baat' van 1000 meter op 1600; de Hollander hebben er nu nog een stukje ...--n* breid", zodat de thans opengestett. baan 2325 m. lang is. De Nijmeegse burgervader, mr. Chr Hustinx, heeft gistermorgen met mr Van Kleffens pres. Truman in hel Witte Huis een bezoek gebracht. H( ging de president bedanken voor aller wat de Amerikaanse legers en burgers voor zyn stad hadden gedaan. Truman stelde dit zeer op prijs. Nederland is. naar men altijd zegt groot in sommige dingen. Het schijnt dat het althans groot is in het goo chelen. Op het te Parijs gehouden in ternationale congres voor de goochel kunst zyn twee onzer goochelaars on derscheiden: Niberco en Balsamo. VRIJDAG 24 OCTOBER 1947 Hilversum I 301 m. Nieuws om 7, 8, 13, 18. 20 en 23 uur. VARA: 7.30 Muziek bij het ontbijt; 8.15 Operaprogramma: 8.50 Voor dc huisvrouw; 9.00 Kamermuziek (Haydr Mozart en Chopin); VPRO: 10.00 Mor genwijding: VARA: 10.20 Balletmu ziek; 10.30 Voor de vrouw; 10.45 Licht- klassieke muziek; 11.15 Voordracht uit werk van Tolstoï; 11.30 Marsen ei walsen; AVRO: 12.0U Operamuziëk 12.38 The Skymasters; 13.15 Ensemble Jetty Cantor; 14.00 Kookkunst; 14.20 S.vmphonisch concert (Vaüghan Wil liams); 15.00 Ons volk In zyn dichters, gedichten van Martin Leopold; 15.30 Pierre Palla; VARA* 16.00 In twee- en driekwartsmaat; 16.30 Tussen twaalt en zestien: 17.00 Johan Jong; 17.20 Wii en de muziek (Debussy); 18.15 Accor deonorkest Jan Vogel; 18.30 Nederl Strijdkrachten; 19.0b Praat U rustig verder: VPRO 19.30 Het geloof dei kerk; 19.50 Tien voor acht; 20.05 Viool sonate van R. Strauss; 20.30 Het pro bleem van het leven; VARA: Schakel in!; 21.30 Schuldig of onschuldig! 21.50 Op vleug'len der muziek; 22.00 Bui tenlands weekoverzicht; 22.15 Swing and Sweet; VPRO: 22.45 Avondwijding Hilversum II 415 m. Nieuw» om 7, 8, 13, 19, 20 en 23 nur. NCRV: 7.45 Een woord voor de ig; 8.30 Sunny side up; 9.15 Op zie kenbezoek; 9.35 Symphonisch concert; 10.30 Morgenwijding; 11.00 Viool-reci tal: 11.30 Nederlands harmonie-orkesl 12.15 Metropole-orkest; 13.15 Muóette- orkest; 14.00 Pandoratrio; 14.20 Van oude en nieuwe schrijvers; 15.00 Ka merorkest (Bach, Ariosti, Mozart, Ra- vel); 16.00 Declamatie; 16.20 Piano-duo 16.50 Ensemble Lachm„nn; 17.45 Uit een grote stad komt een kleine melo die; 18.45 Voor een veilig verkeer. 18.30 Geestelijke liederen; 18.45 Twee weten meer dan één; 19.30 Het ac tueel geluid; 19.45 Het CMB-kwartier; 20.15 Lichte Engelse orkestmuziek; 20.45 „Ondergang", hoorspel; 21.30 Ge wijde muziek; 22.00 Vragen aan voor bijgangers; 22.30 Vioolsonat- van De bussy; 22.45 Avondoverdenking. i Het was in het Zuiden, vlak voor Stuttgart Tegenover my zat een klei ne. dikke man. Alles aan hem was rond. van zijn hoofd, vla de coupe van zijn jas over zijn buik. tot aan zyn schoenen toe. Als een figuur uit een obscuur moppcnblaadje, die alleen uit geometrische cirkels Is opgebouwd, zag hy er uit. Zyn gezicht vloeide naar beneden gezellig uiteen in con centrische cirkels, die in de dubbèle kin eindigden. Zijn volle, stugge haar nras geknipt en stond als een korte grijze borstel boven het roodblanke voorhoofd en rondom het kogelvor mige hoofd. Verder had hij een ronde •ardappelneus en onschuldige, vrien delijke oogjes van een lakachtig zwar te kleur. Zyn regenjas was royaler van stof en dessin, aan men bü ons gewrnd is. en ook dc reismuts, die da man tegenover mü in de hand hield, was eerder uit Oxfordstreet. dan uii dc Cfauss: cstraxse afkomstig. Maar voor de rest wj»s hij op en top Barltjo-r. Niet dat van gisteren en eergisteren. Hij had minstens vier ge neraties v. destillateurs in zijn bloed: „Frans biljart" en „Hier kan men op elk uur overdag of 's nachts koude en warme maaltyden gebruiken". Taal gestalte en mededeelzaamheid had hij van hen geleerd en ook een kwieke, breedsprakige goedmoedigheid. Hg sprak onvervalst Berlijns. Niet dat v4n vandaag met „knal" en „bij mij op de Alexanderplatz", maar het Berlijns van veertig jaa. geleden, dat ineer in dc toon tot uiting komt. liij sprak Berlijns, zoals iemand het spreekt, oin het niet te vergeter.. Want dik- wgls kwam er een „well", een „si", een ..caramba" of een „Oh mon Dieu" meegeglipt, dat dan in de aapjeskoet- sierstoon van het Oudberlijns zwotn als een klein, vrolgk, rokoko-achtig trmolo, in een straatdeuntje van lang geleden. „Reist U eigenlijk graag met de trein?", vroeg hg mij. ..Ik niet". „Ik ben er ook ntet zo erg op ge steld". bevestigde ik. „Ik zou zelfs be reid zgn, het dubbele reisgeld te be talen, als ik zonder in de trein te st .ppen. toch kon komen, waar ik moest zyn". „Ach nee, oh mon Dieu", gaf mijn vis-è-vis verbaasd te kennen, „het rei zen kan me absoluut niet schelen, daar heb ik geen last van. ik ben altijd onderweg. Hoogstens ben ik ergens vier weken op één plek. Morgenavond ben ik weer in Rome. Si! Maar ik heb angst, weet U, 't is zo gevaarlgk met de trein. D*r kan je toch altijd walt overkomen!" „De treinen hebben tegenwoordig toch immers allemaal noodremmen", wierp ik hem tegen. KORTE HISTORIE DOOR GEORG HERMANN ..Ach nee", beweerde mijn vriende- lgke buurman, „zo meen ik het hele maal niet. Niemand zal mg zo gemak- kelgk wat doen., maaaar.. d'r kan met de trein toch wat gebeuren! Een spoorwegongeluk.ik houd niet van reizen. En waar moet je gaan zitten? Sommige mensen zeggen, dat vooraan het beste is, maar., als de trein tegen een andere trein opbotst, dan wordt je voorin fijngestampt als een luis. Anderen zpggen weer achteraan. Ja., maar als er een trein, die er achter rydt tegen de mgne opbotst, dan is het ook al niet beter. En de middelste wagens, weet U, daar loop je nog het meeste gevaar, want die springen na tuurlijk boven op de andere, die schui ven geregeld midden in de andere wagens. Nee, dat valt al helemaal niet aan te raden. Daarom, m'n beste mijn heer, waai* gelooft U, dat het 't voor deligst en het minst riskant is om te gaan zitten?" „Nee. nee", voegde hij er aan toe. toen ik zweeg, „ik reis niet graag per spoor, dan ben je aan teveel gevaren blootgesteld en veel eerder dan Je zou geloven". En ondertussen liet h.t ronde dikke mannetje zijn zwarte gelakte ogen doodangstig over de tegenovergestelde wand van de coupé dwalen, alsof die ieder ogenblik kon versplinteren en naar beneden komen. „Ach", zei ik ongelovig en sussend. ..eigenlgk is toch ondanks het gewel dige verkeer het aantal spoorwegon gelukkenis er U dan al eens iets overkomen?" „Mg", vroeg de man, „goddank niet. Dat zeg ik nou ook altijd weer tegen mezelf; sinds 35 jaar. stnds ik weg ben uit Berlgn. heb ik nu toch al wel ge noeg in de wereld rondgezworven. Maar nog nooit is er me iets overko men. En toch., (daar had het hem weer te pakken) d'r kan een mens toch altgd wat overkomen vooral als je zoveel als ik voor hoe oud ziet U me aan. Signore?", interrumpeerde hg zichzelf, ik word vierenvijftig. Ik begrijp helemaal niet, hoe dat zo vlug gegaan is. Van binnen heb ik zo'n gevoel of ik vgfentwintig ben. Ik merk helemaal geen verschil. Eigenlijk wilde ik al stil gaan leven, maar nu vind ik het toch maar goed, dat ik het niet gedaan heb. Ik ben n.1. dierentemmer. Ik werk met 24 leeuwen. Vroeger waren het er zes entwintig, maar twee heb ik er uit het ensemble moeten wegdoen. Wan neer zo'n dier namelijk nukkig wordt en moeilijkheden veroorzaakt, dan moet het weg uit het ensemble. Niet dat-ic iemand direct kwaad zal doen (natuurlijk kan dat wel es een keer voorkomen, zo iets heeft iedereen bij ons wel eens beleefd) maaaar de anderen worden ermee bedorven. Bij de wilde dieren is het precies als bij de mensen: je moet ze kennen! Allemaal hebben ze een ander karak ter. En je moet weten, wat 1e van ze kunt verwachten. De tijger is moei lijker om uit wgs te worden dan de leeuw; hij is niet betrouwbaar. En de ijsbeer, dat kan ik U wel zeggen dat is een hele valse knaap. Maar toch zou ik wel weer es met ijsberen wil len werken. Ziet U die schram aan m'n oog, daar heeft er me es eentje geaaid". Hij wees naar zijn slapen, waarop een vingerbreed litteken zicht baar was. „En onder m'n ribben, daar heb ik een ding van vijftien centi meter. Maar dat zgn zo van die kleine beroepsziekten, die je op de koop toe moet nemen. Je raakt nu eenmaal nooit uitgeleerd. Toen heb ik namelgk een kunstfout gemaakt. Ik was tegen de tralies gaan staan en ik dacht, dat het zo ook wel ging. Maar die ene ijsbeer had bepaald de dood aan me, ik vermoedde al zo Iets en op eens gaat-^e me toch op z'n achter poten staan en toe'n wild-ie me om helzen. Als ik nou in het midden van de kooi ben, dan kan ik langzaam ach te rui twg ken en hem ondertussen met de zweep over z'n achterpoten slaan, dan gaat-ie weer naar beneden. Maaaar als je met Je rug tegen dg tralies staat, dar* moet Je dat maag eens proberen! Dnt kunt U beslist nie# (Wordt vervolg#.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1947 | | pagina 2