Het M aya-manuscript
Zij vertelde niets, maar toch.
irrumRkouui cxlb u-odM-MeJi
Kan een stotteraar vanzelf genezen
Zal ,,Ma Biaun'
weer gaan trainen
„Ik vertel u toch niets", «1 me
vrouw Braun tegen een A-N.P.-ver-
slaggcver, die haar wilde interviewen
omdat er geruchten gaan, dat „Ma
Braun" do plaats van do ontslagen
trainer van de K.N.Z.B. zal Innemen.
Zy zat rustig in het Rotterdamse
Sportfondsonbad naar de jonge gar
de te kyken en haar gezicht betrok,
toen de reporter zich voorstelde.
De vuilnisman was in
een goed humeur
Maar meteen kwam er toch weer
oen glimlach om haar mond en zon
der verder vragen ging zo voort:
„Vanmorgen kwam al heel vroeg de
vuilnisman aan de deur en zei:
Morgeu Mevr. Braun. het gaat weer
goed worden".
„Ja, het wordt mooi weer. Het
tonnetje zal best doorkomen" had ze
geantwoord, maar do gcmccntcrcini-
ger trok een verbaasd gezicht. Iiy
bedoelde bet zonnetje niet".
„Kijk meneer, die vuilnisman wist
meer dan ik. Het enige dat ik weet
ta, dat Zaterdag aa. Jan de Vries by
me komt praten. Dat is alles. Is het
er inderdaad om te doen, dat ik de
leiding van de bondsplocg wet r op me
neem, dan zal ik my ten volle geven
om te trachten wat goeds tc berei
ken".
„Geen mentaltraining"
Op do vraag, of ze eventueel weer
haar vroegere beproefde systeem zou
toepassen, antwoordde mevr. Braun
met een volmondig ja. Aan mental
training hecht zy geen waarde.
„Zwemmen Is nu eenmaal geen voet
bal". Een goede samenwerking tussen
de trainer en het bestuur is, volgens
haar, onontbeerlijk. Daaraan heeft
het, naar zy meende, dc laatste tijd
nogal ontbroken.
„Als Rotterdamse had ik hier myn
eigen club, maar wanneer het voor
het land ging zotte ik alles opzy en
werkte net zo lang, tot de vlag in
top ging. Je kunt geen kleine dingen
ziften als er grotere waarden op het
spel 3taan."
Wanneer ik" zo vervolgde zy „in
derdaad wordt aangezocht en het
aanneem, zal ik volgens myn oude
principe op „styi" werken. Men moet
nooit opjagen en krachten verspil
len. Tegen de tyd dat het nodig is is
het tyd genoeg op snelheid te wer
Pe communistische activiteit in Hollywood houdt de gemoederen in Ame
rika sterk bezig. Men stelt nu een onderzoek in naar deze on-Amerikaanse
activiteit. Jack Warner van Warner Bros. Paul V. M. c. Nutt van dc Movie
ïndusty en Louis B. Maycr van de Metro Goldwyn Studio's luisterei^ naar
een verklaring van Bep. J. Parnell Thomas.
De Iranse sjeiks, vol vuur voor de
verdediging van Palestina, dat zo als
hun land beschouwen, mogen de „Hei
lige Oorlog" prediken, het is niet
zeer waarschijnlijk, dat zo dc gehele
Mohammedaanse wereld in de ban
daarvan zullen brengen. Ze begrijpen
vermoedelijk zelf niet, dat tal van
geloofsgenoten heel andere belangen
hebben, dat die ln onze samengestelde
wereld de steun zoeken van dezelf
den. die de Sjeiks willen bestrijden.
We kunnen daarbij wijzen op het
feit. dat Perzië zich slechts kan hand
hr.ven tegenover Rusland, wanneer
het gerugge3teund wordt door Ame
rika. dat de Muzclmannenstaat van
Indlë, Pakistan, zich alleen dan rus
tig zal'kunnen ontwikkelen, wanneer
het Engeland achter zich heeft.
Nu kan oieo de Palestijr.se kwes
tie nutuurlij v zodanig zien. dat dc ac
tiviteit der- Alabieren zich in het bij
zonder richt tegen de Joden. Maar
dit is steiitg niet juist Iedere rege
ling toch bv ust in wezen op beslis
singen. die worden getroffen door
Engeland <m Amerika. Door zich te
gen de Joden te richten, keren de
sjeiks zirh ook tegen c'.czc beide mo
gendheden, zonder wier hul;» andere
Mohammedanen het niet kunnen stel
len.
Daarom geloven we niet In een
„Heilige Oorlog De stem der sjeiks
zal wel gelijk' is vertonen met die
van de roeper.de in dc woestijn.
Om daaeliiks overzicht
Heilige oorlog
Woensdag kwamen onder do scha
duwen van het oude Babyion een aan
tal sjeiks ui Iran bijeen, die daar
voor de verdediging van Pulestina
de „Heilige Oorlog" uitriepen.
Dio woorden „Heilige Oorlog" wek
ken gedachten aan lang voorbye
eeuwen, toen de woestynvotkeren zich
uitstorten over Europa toen dc nacht
die over ons werelddeel hing. geheel
alleen scheen te zullen worden ver
licht door de Halve Maan.
Het waren de dagen, waarin de
„Helligo Oorlog" de betekenis kreeg,
dio sommigen er ook 'hans nog aan
menen ft mog*a hechten, maar die in
werkelijkheid is ve:dwcnen.
De were"! is Ingewikkelder ge
worden grcoMiphcec-rder, dc volkeren
staan minder los van elkander dan in
vroeger tgden iiet ts niet meer zo,
dat vreemde horden uit het Oosten
waarvan maa net beslaan niet kerde.
Europa onder dc vctt kunnen lopen.
Wat in China gebeurt vindt tegc-n-
woodig zijn terugslag in Amerika en
wat m '.uid Afrika plaats grypt is
van invloed op het leven by ons. Er
is iets nis ten mensenmaatschappij
die de he'e wcnll omvat. Velep wil
len er nog nlot aan, maar toch we
groeien Ktccos v.vder in de mating
van een wereldgf meenschap. Volken
bond en U.N.O. zi-.. slechts my!palen
op de weg daarheen.
ken. Neem b.v. Rie Mastenbroek.
Wat had zij weinig records op haar
naam, ofschoon ik wist dat zo tot
heel veel in staat was. Maar op re
cords werken is nooit in de eerste
plaats myn idee geweest Als er een
record gemaakt kon worden, ging dat
wel vanzelf door de uitstekende tech
niek, waarover werd beschikt Ik ben
ln de eerste plaats voor „styt" en
eerst daarna kan cr uitgehaald wor
den, wat er In zit".
„Werken op stijl',
Over de vlinderslag zei Mevr. Braun:
„Men moet schoolslag en vlinderslag
niet als gelijkwaardig beschouwen.
De „Butterfly" is iets aparts, zo
als de Spaanse slag en de crawL Het
is niet eeriyk, om schoolslag en vlin
derslag tegenover elkaar te zetten.
Vlinderslag is veel sneller."
„Maar nu heb ik toch teveel ver
teld", schrok mevr. Braun en zo nam
haastig met een handdruk afscheid.
„Als ik gevraagd word en als ik
het aanneem", zei de trainster. die
elf jaar lang, na Beriyn, dit werk
niet meer gedaan heeft Maar uit
wat zg' vertelde valt wel af te leiden,
dat zy er weer zin in heeft om op
deze post de Hollandse kleuren hoog
te houden!
19»
Als gevolg van de beslissing der
Braziliaanse regering om de diploma
tieke betrekkingen met Tsjecho-Slo-
wakije te verbreken, heeft ook de
Tsjecho-Slowaakse regering meege
deeld, dat zij eenzelfde besluit heeft
genomen.
39 Eens op een Zaterdag hadden
de Lachende Winnaars weer eens on
genadig op hun voetbalziel gehad. Zij
hadden met 8-0 verloren en eigenlijk
jwaren alle goals even zoveel fouten
van Stoppum geweest. Meneer Trap
man had het drama met een bloedend
hart aanschouwd en toen hij thuis
kwam. sloeg hij met zijn vuist op de
tafel en riep met donderende stem uit:
„Dat moet en zal veranderen. Zo gaas
we naar de haaien. Nog één zo'n n£-
derlaag en er komt geen kip meer
naar ons kijken.
De arbeidsproductiviteit
in Nederland
Het Centraal Bureau voor de Sta
tistiek geeft de volgende indexcijfers
omtrent de arbeidsproductiviteit in de
industrie (exclusief de bouwnijver
heid). De cijfers zijn genomen over de
kwartalen van de verschillende jaren,
waarbij het gemiddelde van 1938 is
gesteld op 100.
1945: 4e kw. productie 57; personeels
bezetting 83; arbeidsproductiviteit 68.
1946: le kw. 61. 92. 67; 2e kw. 68. 92, 67;
3e kw. 76, 105. 72; 4e kw. 88, 111, 79;
1947: le kw. 64, 114. 74; 2e kw. 89. 117,
76.
Over flauwe moppen en wrede aardigheden
Ongeveer 80 pet. van
onze kleuters stottert
Eige jaren vóór de oorlog bezocht
ik, met een schoolhoofd, myn toen
malige chef een arbeidersgezin. Wij
spraken enige tijd over koetjes en
kalfjes, totdat de huisvrouw plotse
ling, met een zekere spanning vroeg:
„Wat denkt U van onze Wim me
neer? Zou dat weer overgaan, dat...
dat... stotteren?"
Ik had het toen achtjarige jongetje
in mijn klas. En zag hem in gedach
ten vóór me: Hevig blozend, als hij
een „beurt" kreeg, knipperend met
de ogen, de lippen krampachtig-stijf
op elkaar geklemd, één klelno vuist
gebald. Met geweld en üisnafttung
*au wir icrarnren prooeert
klanken er uit te persen.
Graag zou ik het kereltje willen
helpen. Maar ik weet niet hoe.
Tijdens mijn paeclagogick lessen
leerde ik, dat je een dergeiyk ventje
liefst op de voorste bank zet Dat heb
ik gedaan. Maar verder...?
De moeder herhaalt haar vraag:
„Zou 't weer beter worden?"
Voor ik wat kan zeggen antwoordt
jeeds myn chef:
„Absoluut mevrouw B." „Absoluut!
Die dingen gaan vanzelf weer over.
Dat heb ik al vaker meegemaakt
Maakt u zich daarover maar geen
zorgen".
Mevrouw B. glimlacht. Haar ge
zicht ontspant zich. De angst glijdt
weg, Er klinkt zoveel zekerheid, zo
veel crv&ring in .die stem.
Opgelucht zegt ze: „Ik ben big,
dat U dal zegt Ziet U een paar jaar
geledpn heeft de dokter dat ook al
verteld. Maar je wilt het zo graag
nog eens horen".
Ook iK was gerustgost-ld. Jc hoor
de immers zo vaak van stotterende
kinderen die vanzelf weer genezen.
Enkele maanden g'i-den ontmoet
te ik Wim in een trein.
Ik zie het onmiddellijk: Hij is niet
genezen. De melancholisch droefheid,'
die ligt in zijn blik vertelt dit vol
doende.
Ik vermoed, dat Wim ook my heeft
herkend, maar hy spreekt my niet
aan. Hy tuurt het raam uit en veinst
my niet meer te kennen. Ook hy is
gegrepen, geiyk vele van zyn lotge
noten door een verstikkende spreek
angst.
Ook hy heeft het opgegeven nog
langer te vechten tegen zijn gebrek.
Wat een lijden schuilt daar achter,
voor hy zover is gekomen. Als vele
stotteraars lykt hy uiterst kalm,
maar dat is maar schyn.
Wie schetst dc stryd, die wordt ge
streden door deze duizenden spraak -
gcbrekkigen, alvorens zijn zich moe
gestreden, overgeven en het beste mid
del tot sociaal contact, dat wy be
zitten: de spraak, opgeven en zwy-
gen, zovaak dat maar enigszins mo
gelijk is.
Hoe talloos veel normale mensen
beseffen nog niet, dat de spraakge-
brekkigen vaak gebukt gaan onder
een zware psychologische depressie en
recht hebben op ons medeleven en
vi«e meaewcrxmg. Hoen dikwijls nog
wordt dit gebrek gekozen als onder
werp voor een „geestige" mop, of er
ger nog, wordt de patiënt zelf uitge
kozen om als slachtoffer te dienen
van een afschuwelijke „grap".
B.v. door hem expres enige malen
een moeiiyk zinsdeel te laten herha
len onder het mom van niet verstaan
te hebben. Weet men dan niet hoe
wreed men is?
Die zelfde lieden zouden er toch
niet over denken om iemand met een
ernstig beengebrek met opzet enige
malen, nodeloos een trap te laten be
klimmen. Maai- een stotteraar...
Spraakon twikkelingsstotteren.
Wel genezen zéér veel stotteraars
vanzelf, doch dit zyn dan vooral (er
zyn uitzonderingen) de kleine stotte-
raartjes, die hun gebrek vertonen ty-
dens de spraakontwlkkelingstijd, dus
in de tijd, dat het kind van z(jn brab
beltaaltje over gaat nasr de grote
mensen" taal. Ongeveer tussen het ;ïe
en 6e levensjaar. De vakman spreekt
dan van primaire ataxie. Ataxie wü
zeggen, een nog ongeordend zyn van
de spreekbewegingen. Bij een juiste
behandeling (ouders past op)!) gaat
deze primaire ataxie volkomen ver
dwenen en gaat het kind na verloop
van tyd normaal spieken. Er is dus
in deze periode nog geen reden tot
ongerustheid.
Het stotteren uit zich gedurende
deze tyd in het telkens herhalen van
een beginmedeklinker b.v., W-w-w-w-
-aar is p-p-p-p-apa
Of het lang aanhouden van een klin
ker: „I...kke wil de bal he...bben"
Ongever 80 procent van de kinde
ren zou in deze periode stotteren. Dit
stotteren kan dus normaal genoemd
worden. En „geneest" in verreweg de
meeste gevallen weer. Vandaar dat
de mening zich heeft gevormd
die men soms zelfs nog van enkele
'onderwijzers of artsen kan horen
dat stotteren vanzelf weer over gaat.
Voor oudere dus schoolgaande kin
deren gaat dit niet op. Zij dienen
door een deskundige te worden gehol
pen.
Moeten de ouders dus maar werk
loos afwachten, hoe de spraak zich
bij hu» Wnd cai onrwiKKeienKun
nen ze dan niets doen om die ontwik
keling gunstig te beïnvloeden? En
kunnen ze ook, onwetend, een invloed
ten kwade uitoefenen?
Inderdaad, zowel het een als het
ander kan geschieden.
Uiterste voorzichtigheid is hierby
geboden!
Maar daarover een volgende keer.
In Amerika is een „Sportjeep" door de Jeepfabrleken op een tentoonstel
ling; in Ohio aan het publiek vertoond: De fabricatie van dit aardige spor
tieve wagentje, dat vooral by de jeugd in de smaak cal vallen, cal ln het
begin van het volgend jaar ter hand worden genomen.
MMANDAG 27 OCTOB*"R 1947
Hilversum I 301 m. Nieuws
8. 13, 18. 20 en 23 nu-.
AVRO 7.30 en 8.15 Grcm.plalen; 8.41
Pianomuziek: 9.15 Morgenwijding;
9.45 Arbeidsvitaminen; 10.35 Operette-
fragmenten; 11.00 Op de uitkijk; 1115
Mozartconcert; 12.00 Metropoleorkest;
12.38 Pianospel; 13.15 Renovaseptet;
13.50 Pierre Palla; 14.20 Wat gaat ei
om in de wereld, lezing?; 14.35 Cello
recital; 15.00 Bonbonniëre; 16.00 De
meneer en de kioskjuffrouw; 16.30
Hoogtepunten uit de opera; 17.30 Voor
de padvinders; 17.45 Het rijk over zee
18.30 Ned. Strijdkrachten; 19.05 Piano
recital; 20.05 Radiosccop; 21.00 .."""W.
f» hoogte", hoorspel; 22.30 Luxemburg
spreekt tot U;
Hilversum II - 415 m. - Nieuws om 8.
9.30. 13, 19.30 en 22.39 uur
NCRV 7.45 Een vroord voor de dag;
8.15 Sionslioderen; 9.15 Ziekenbezoek;
9.35 Vragen aan voorbijgangers; 10.30
Morgendienst; 11.15 Van de oude en
nieuwe schrijvers; 11..50 Gram.platen
12.30 Populaire orgelbespeling; 13.15
Reportage bezoek prinselijk paar aao
Goeree-Overflakkee; 13,30 Cclestaen-
semble; 14.00 Radio-uitzending voor
de scholen; 14 30 Vocaal kwartet; 14.50
Hollands trio; 15.00 Aller''urnde uit de
muziek trommel; 16.00 Bijbellezing;
16.45 Verdiprogramma; 17.00 Het kleu
terklokje klingelt; 17.15 Onbekende
kamermuziek voor blazers; 18.15 Sport
19.15 Onder de leeslamp; 19 30 Het ac
tueel geluid; 20.15 Een avond van de
Oranjegarde: 21.45 NCRV-lcwartet:
22.00 Kerkelijk orgelspel.
DINSDAG 28 OCTOBF.R 1947
Hilversum I 301 m. Nieuws
«m 7. 8, 13. 18. 29 en 23 uur.
VPRO: 7.50 Dagopening: AVRO: 8.15
Marsen en "Walsen; 8.45 Gram.muziek;
8.15 Morpenwiiding; 9 45 Arbeidsvita
minen; 10.35 Vioolmuziek: 10.50 Kleu
tertje, luister.'; 11.00 Kerkelijk orgel
spel; 11.45 Voordracht; 12.00 Gram pi.;
12.33 Ons platteland 13.15 The Roman-
cers; 14.00 Met naald en schaar; 14.30
Lvratrio: 15.00 Herdenking van de on-
afhankeliikheid van Tsiecboslowakije;
15.30 Radio-matiuée; 16:40 De School
bel; 17.00 The Skvmasters; 17.45 Het
rijk over zee; 1830 Ned. Strijdkrach
ten; 19.15 Kamermuziek voor bijzon
dere bezettingen 20.05 Brieven over
hersengymnastiek; 20.15 Bonte Dins-
dagavondtrein met o.a. Toon Hermans
21.30 Feestconcert in het Concertge
bouw ter gelegenheid van de 60ste ver
jaardag van Willem Andriessen (Beet
hoven): 22.15 Buitenlands weekover
zicht: 09 jvm-iii-Al» tocht door
tW5#jMUW»tt en vijf Jan den;
VYllvï-<-n— tt ais - Nieuws
om 8. i», IJfZU a n3 uur.
KRO: 7.3» M5r-*eng» bed; 8.15 Pluk
de dag; 9 00 Lichtbaken; 9.35 Viool
muziek; 10.00 Wie komt er in mijn
hokje?; 10.15 Balletmuziek; 1040
Voordracht; 10.50 Van alles wat (gram.
platen); 11.30 Als de ziele luistert;
11.40 Muziek van Bach; 12.03 Piano
Vierhandig; 12.33 Orkest zonder na?T>-
13.20 Fantasia; 13.50 „De Egyptisch'
kwestie; 14.00 Kamermuziek; 14.30 On
der ons; 15.00 Operetteklanken; 16.00
De Zonnebloem 16.30 Ziekcnlof; 17.00
Na schooltijd; 1800 Volksliederen-
kwartet; 18.20 Sportpraatje; 18.30 Syl-
vestretrio; 20.20 Stichts kamerorkest;
22.15 Avondgebed 23.00 Eerste uitvoe
ring van „Maria" van Henk Badihgs.
Dc journaiistenwereld raakte niet
uitgepraat over het geval van
professor Sullivan, die met zijn
dochter Mabcl zo juist was te
ruggekeerd van een studiereis naar
Peru. Op een of andere manier was
de pers er achter gekomen, dat de
professor op toevallige wijze in het
bezit was gekomen van een oorspror-
koiyk Maya-handschrift, getekend op
een geitevcL Het manuscript was on
geveer 3000 jaar oud en de geleerde
was na z(jn thuiskomst onmiddellijk
met «ie ontcijfering begonnen. Hij
stolde zich van de inhoud buitenge
woon veel voor cn was voornemens er
binnen enkele weken een orficiele me
dedeling over te doen in een zitting
van de Academie van Wetenschappen.
JEr zit kopjr in", volgens het al
gemeen gevoelen van de reporters en
de ni uwsgici igheid van de heren
werd nog greter, to< n het bericht
bekend werd dat Mabgl Sullivan het
manuscript gefotografeerd had. Dc
twaalf genummerde afdrukken waren
bestemd voor de leden van dc Acade
mie, maar dc professor had uitdruk-
kelyk bepaald, dat de afdrukken aan
niemand zoudpn worden vertoond
voor de. vergadering plaats vond. In
die tussentijd mislukten alle pogingen
van yvciige journalisten, die de leeuw
in zyn hol probeerden op te zoeken
om de sensationele primeur voor hun
blad te veroveren. Dc gryzc geleerde
bleef onzichtbaar en de mooie Mabcl
met haar raadselachtige ogen scheen
speciaal tot taak te hebben, de heren
aan de deur af te poeieren. Maar zo
als bekend is, mag een journalist zich
nooit door een weigering laten af
schepen en de reporters namen dus
hun toevlucht tot diverse krijgslisten.
Na verloop van twee dagen was de
befaamde Bill Kingsley, vermomd als
glazenwasser zover, dat hij kon pro
beren door dc ruiten van professor
Sullivan's werkkamer naar binnen te
loeren. Maar de geleerde was niet van
gisteren en nauwclyks had hy er erg
in of hy stond op, sloot de gordijnen
en liet de jalouzieën ratelend neer.
Diezelfde middag paste Stephen Rum
ble van de Star and Evening Repor
ter een ander middel toe; Jiy bewoog
Sullivan 's barbier, tegen betaling van
500 dollar om hem in plaats van de
vaste kappersbediende te sturen voor
de dagclykse behandeling van de pro
fessorale baard. Wanneer de beroem
de oudheidkundige goed van vertrou
wen was geweest, was hij waarschyn-
ïyk met een diep keel wond in het
ziekenhuis terechtgekomen, want
Rumble stond bekend als een hoogst
Geheimzinnig Verhaal
door
Johnny Blackbrown
en nerveus iemand, die niet eens het
grasgazon voor zyn huis behoorlijk
kon knippen, laat staan een ander
mans baard. Maar het liep slecht af
voor hém, want hy deed zo verdacht,
dat Sullivan het eed rog onmiddellijk
dcortiad en hem eigenhandig het huis
uitsmeet. Hij werd in de loop der da
gen door verschillende collega's op
dezelfde ongebruikclyke manier ge
volgd, namelijk door Henry Padloclc
die zich als verzekeringsagent voor
deed, Douglas Pike, die door Mabel
uit de wasmand werd opgevist en
door Ellinck Goslinger die in de por
tiek van Sullivan'8 huis flauwviel
belde en verzocht hem even op de di
van te mogen leggen.
Toen de zaak er hopeloos voor
bleek te staan, bemoeide Mike Pen-
nyweight, de kei van de Advocate Ti
mes en president van de reporters
club zich ermee. Vóór hij een bepaald
plan de campagne opmaakte, wilde
hy eerst het terrein eens verkennen.
Op het moment, dat hij het huis
naderde, ging de deur open. Een lan
ge, baardige man, die niemand an
ders dan de prof. kon zijn, verscheen
op de drempel en mikte vervolgens
volgens alle regelen der kunst een
jongmens de stoep af. Het slachtof
fer kwam vlak voor de voeten van
Mike Pennyweight terecht en kreun
de klagelijk. De beroemde reporter
liet het jongmens by gebrek aan be
ter wat mcnthol opsnuiven en hield
hem een officieel uitziende penning
voor. Zakelyk vroeg hg
„Hebt U wat byzondcra te horen
gekregen?"
„Hy zei: „Wat verbeeld Je je wel,
om de trots van rayn leven...", steun
de de uitgeworpene,"... eh; au... en
dat hy nooit zou toestaan, dat een
ongeletterde als ik..."
„Zo'n ingebeelde ouwe gek!" zei
Mike hartgrondig en hy liet er op
volgen;
„Ik bied U 200 dollar voor een oog-
„Vyfhonderd!", zei de ander be
daard en Mike, wiens directie nooit
getuige-verslag in myn blad!"
kibbelde, als er een primeur viel te
vangen, antwoordde zonder blikken
of blozen „Rightoh"!
De volgende morgen was Jack
Rickwood. het slachtoffer vsn pro
fessor Sullivan's boks kunst zover, dat
hij z'n artikel by Mike Pennyweight
kon inleveren, waarop hy z'n 500
dollar Incasseerde. Tot zijn razende
ontsteltenis las Mike het volgende op
schrift: „Waarom professor Sullivan
mij niet met z'n dochter Mabel wil
laten trouwen", door Jack Rickwood.
Nog geen tien minuten later had
Mike de oplichter per auto inge
haalde. Hun onderhoud was storm
achtig, maar toen het goed en wel
tot Rickwood was doorgedrongen,
wat de ander bedoelde, zei hy na
denkend:
„Tja, da's waar ook; daar dacht ik
zo gauw niet aan... Toen Mabcl me
de studeerkamer had binnengesmok
keld, zei de prof; „En nou heb ik er
voorgoed genoeg van! Als het zo dooi
gaat, word ik nog gek! Hier, heb Je
een foto... je snapt er toch geen snars
van, stommerd! En laat me verder
met rust, allemaal!''
Maar teen ik over Mabel begon te
praten, werd het nog veel erger met
hem en per slot heeft-ie me de deui
uitgesmetenMaar hier heb ik die
foto; als U daar zo'n ongezonde be
langstelling voor hebt. kimt U *m
van me krijgen... met alle soorten
van genoegen"!
Een kwartier later renden de kran
teirjongens van de Advocate 1'imes
het krantengebouw uit en luider dar
ooit klonken hun kreten; „Extra edi
tie! Het Maya-handschrift! De fotc
van Prof Sullivan
De volgende morgen verscheen er
weer een extra-editie, waarvan de
headlines het uitschreeuwden:
„Sensationele schaking van Prof
Sullivans dochter Mabel door de hcW
van de Maya-foto. Mabel Sullivan er
Jack Rickwood vluchten naar hel
bultcul&ndl"
