RUILVERKAVELING: MeBWOHTIR-MODE fyunmy, B.bo-UMi cxJU u.o&t&aêCe'L Eeuwig in sneeuw en ijs m^naj De ontsnapping van de moordenares .The best seller" uitverkocht Er komen ie weinig Bijbels van de pers Talen danken hun ontslaan aan het meest vertaalde boek JJET BEHOORT TOT DE goede gewoonten in het kerkelijk leven, dat de leden der gemeente, die hun huwelijk in de kerk laten bevestigen, een bijbel tcngeschenke ontvangen. In de oorlogsjaren, toen er nagenoeg geen bübels gedrukt konden wor den, moesten al de kerkeraden die niet over een flinke voorrraad beschikten, aan huwende paartjes mededelen dat het geschenk „nog wel kwam" zodra er weer bijbels te krijgen waren. Dikwijls is het bjj een belofte gebleven, want het aantal bijbels dat momen teel van de persen komt, blUft ver beneden de vraag. Men ver wacht, dat er nog een jaar overheen gaat eer alle toegezegde bijbels verstrekt kunnen worden. NIET ALLEN in Nederland maar over de gehele wereld vraagt men om bijbels en dit is niet een symptoom van de laatste jaren. Gedurende de zeventiende eeuwen, dat de Heilige Schrift in haar tegenwoordige gedaan te bestaat, was zij onbetwist „the best seller". Er verschenen meermalen boe ken, die met de bijbel trachtten te wedijveren maar na enkele jaren (of eeuwen soms) raakten ze voorgoed achterop. De bijbel is ook het meest vertaalde boek: in 1068 talen werd de bijbel overgezet en er komen voort durend nieuwe talen bij. Hoe onbetekenend staan zelfs de beroemste schrijvers hiernaast! Home rus' werken kan men in Veertig talen lezen, Shakespeare in zestig; en van de godsdienstige werken haalt John Bunyan met zijn boek „Eens Chris- tens reis naar de eeuwigheid" hon derd vertalingen, terwijl de „Navol ging van Christus" door Thomas h Kempis in 120 talen uitkwam. Daar komt nog bij, dat er altijd te gen de bijbel gestreden is Men denke aan het recente voorbeeld van Duits land. Zelfs in de jaren, dat de bijbel daar niet gedrukt mocht worden en Hitiers boek „Mein Kampf" geweldig werd verspreid, verkochten de boekhande laren toch altijd meer bijbels! Vooral het „Brits- en Buitenlands Bijbelgenootschap", dat sedert 1804 op dit gebied werkzaam is, heeft voor de uitgave van de Heilige Schrift gezorgd In 1814 ontstond het „Nederlands Bij belgenootschap", hetwelk de vertaling van de bijbel in 42 Indische talen ver zorgde en dat in totaal de bijbel op 270 manieren uitgaf (o.a. voor slecht zienden, in braille en in allerlei let tersoorten). Dat de bijbelvertaling 'n enorme studie vraagt, laat zich ver staan. Het Nederlands Bijbelgenoot schap heeft daar eigen geleerden voor, die hun ganse leven besteden om (voornamelijk in Indië) talen te be studeren. Er zijn tientallen talen, die haar ontstaan aan de bijbel te dan ken hebben; namelijk talen van volks stammen, welke alleen maar „monde ling" in omloop zijn. Voor deze talen wordt dus eerst een spraakkunst sa mengesteld en daarna heeft het nog heel wat voeten in aarde aleer aan de bijbelvertaling begonnen kan worden. Wie zich enigszins verdiept in deze dingen, wordt stellig getroffen door 't omvangrijke werk der bijbelvertaling en bijbelverspreiding, zoals dat door Drie uitspraken en Minister Lieftink sprak op 12 Juli 1948 „De pensioentrekkers verkeren in zorgelijke omstandigheden" Op 2 Maart te voren had minister Scher- merhorn verklaard: „met grote voort varendheid wordt gewerkt, om de pensioenswetten zoveel mogelijk aan te passen aan het huidige levenspeil" En op 4 Februari 1947 z'ei Minister Beel: „Ik erken, dat er grote nood is onder de gepensionneerden" En nu zijn, naar verluid, eindelijk Verbeteringen van de huidige pen sioenwetten en verbeteringen voor de Staten-Generaal ingediend. Einde lijk! want reeds 25 jaar is er voor een rechtvaardige behandeling van deze Oud-gepensionneerden en weduwen bij fatsoenlijke en stille armoede levende categorie van Oude Landsdienaren, door de Algemene Militaire Pensioen- bond gewerkt, jaar in jaar uit. De re gering stelt nu voor, om de verbete ringen te doen ingaan op 1 Januari 1947, doch dan geen extra uitkering in 1947, zoals in '45 en '46. Doch als vaststaand kan worden aan genomen, dat de voorgenomen ver bete ringen, geen kracht van uitwerking zullen hebben voor medio 1948. Dit betekent voor velen, zo niet voor al len, een flink tekort in de dure winter '47'48. „Ik erken, dat er grote nood ig onder de gepensionneerden" zei Minister Beel zie boven De nood is bekend, maar waarom worden dan geen maatregelen getrof fen. dat aan de in nood verkerende zeker de oud-gepensionneerden en we duwen in afwachting van de. uitein delijke uitbetaling van de voorgeno men verbeteringen direct een voor schot wordt uitbetaald? Waar spoedig geholpen wordt, wordt dubbel gehol pen en de sociale rechtvaardigheid, eist in deze snelle hulp. Hulde en dank zijn de militairen in 't Vaderland en Koloniën met woor - den, voldoende gebracht het wachten is nu, op de voortvarende hulp!! v. Een gepensionneerde het Nederlands Bijbelgenootschap wordt verricht. Want de verspreiding geschiedt tegen zeer geringe vergoè- ding. En in de periode van 1939 tot en met 1944 werden ruim 150.000 bij bels gratis ter beschikking gesteld van gemobiliseerden, later van arbeiders in Duitsland, gevangenen in de kam pen en oorlogsgetroffenen. Dit zijn uiteraard niet allemaal lijvige exem plaren. Ook met zakbijbeltjes wordt veel gewerkt. Er bestaat in Nederland een Zakbijbelbond, die de gedachte propageert dat ieder Christen 'een bij bel bij zich behoort te dragen. Alle leden van die bond nemen de ver plichting op zich steeds een zakbij beltje bij de hand te hebben. In vroeger jaren werden veel „Nieu we Testamenten" apart vervaardigd; hiertegen ryst meer en meer verzet. Men acht het onjuist Gods woord te halveren. Zonder het Oude Testament heeft het Nieuwe zijn betekenis ver loren. Vandaar, dat die afzonderlijke uitgave minder wordt aangemaakt. Alleen de „proeve van nieuwe ver taling" is slechts voor het Nieuwe Testament (en de Psalmen) gereed. HELPEN.... Elke avond ging klein zusje, Was ze van het spelen moe. Langs het kille zoldei-trapje Boven naar haar bedje toe. Hu, het was er toch zo donker, En des winters guur en koud. Want het dak was stukgeschoten En er kwam nog steeds geen hout- In het dunne zolderraampje Ritselde wat glaspapier, Dat kon niet gesloten worden, En stond altijd op een kier. En het kleine zusje rilde, Als ze haar gebedje zei, Want de opbouw in de wereld Ging haar zoldertje voorbij! In de grote ruime woning Bracht men dubble ramen aan. Dat was immers zoveel warmer, En men vond het deftig staan. Bovendien men spaarde kolen, Juist in deze schrale tijd, En zó hielp men ook weer and'ren 'n Tikje uit de narigheid! Maar... intussen ritselt boven Op een zolder glaspapier. En een gammel zolderraampje Hangt er zielig op een kier. En een heel klein zusje huivert, Vóór ze zich te slapen legt. Voor ze met een stil vertrouwen 's Avonds haar gebedje zegt Wereld, losgebouwde wereld. Die vaak zo gevoelig praat. Met een lieve, zachte glimlach Op je wonderlijk gelaat. Woning met je dubb'le ramen, Die toch and'ren dienen wou, Help dat stille, kleine meisje, Op haar kille levensreisje, 's Avonds eind'lijk uit de kou! NOVEMBER 1947. (Nadruk verboden) KROE Voor het a^. huwelijk van Prinses Elisabeth van Engeland en Lniteuaat Philips Monntbatten werd een dezer dagen een proefrit met de koetsen gehouden die zeer goed geslaagd is. meer inkomsten voor boer en Nederland (Van onze soc.-econ. medewerker) BEHALVE over zijn eigen arbeids vermogen van spieren en hersens, beschikt de mens nog over twee an dere productie-factoren, n.1. grond (ook wel „natuur" genoemd, omdat allo in de de natuur beschikbare voorraden er toe gerekend worden, zoals steenkoollagen e.d.) en kapitaal (machines, werktuigen, fabrieken, schepen, auto's, treinen, enz.) Met deze drie productie-factoren hou den wij en al onze wereldgenoten ons zelf in 't leven, bij voorkeur in een zo welvarend mogelijk leven. Dit geldt voor ons en Vele anderen, die arm geworden zijn in de oorlog, nog eens te meer, en daarom willen we zoveel mogelijk produceren. Daarom ook vindt iedereen, dat er te Weinig ar beid beschikbaar is en dat de werkers die er zijn, te weinig uitrichten. Daar om moeten we geld lenen en tegelijk een massa goederen exporteren, om „kapitaalgoederen" (zoals de economie dat noemt) te kopen. Daarom ook, willen zovelen graag annexeren en an der'e woeste grond ontginnen of be staande grond verbeteren. Van die annexatie komt voorlopig helaas! niets. Ontginning kost kolosaal veel kunstmest en zodoende deviezen, want het meeste moet uit het buitenland komen. Landaanwin ning, zoals in de Zuiderzeepolders en langs de Waddenkust kost (behalve betrekkelijk weinig en dan nog voor namelijk Nederlands geld) veel tijd. Veel sneller en al heel gauw winstgevend is het productievermaken van de bestaande oppervlakte akker en weiland door ruilverkaveling. EEN VERLIES VAN 20 IN de loop der eeuwen is in vele delen van ons vaderland de grond in steeds kleinere perceeltjes versplin terd. Soms doordat een weg of sloot werd aangelegd, waarop elke land eigenaar zijn perceel wilde aansluiten meestal doordat verschillende kinde ren van één boer het bezit na diens dood opdeelden, zijn toestanden ont staan die op een kadastrale kaart vaak het beeld geven van een spinne- web, een fijne haarkam of een rage bol. Erger nog blijkt de toestand als men op zo'n kaart eens het 'eigendom van één grondbezitter met een bepaal de kleur aangeeft: talloze grotere en kleinere stukjes, soms krom, heel langwerpig of veelhoekig, liggen over aanzienlijke afstanden verspreid ver van de boerderij. Afgezien van die ge bieden waar zulke toestanden bepaald waanzinnig zijn geworden, is het ver lies in streken waar de versplinte ring nog niet eens zo ver doorgevre ten, toch altijd gemiddeld 20% Er zal wel niemand zijn die wil volhouden dat Nederland, welks welvaart zo sterk afhankelijk is van export van agrarische producten, zich een derge lijke verspillende grondexploitatie blijvend kanveroorloven. Enorm is het tijdverlies, dat de boer lijdt om zijn verspreid liggende stuk jes grond te bewerken. Verkwistend is het grondverlies, waar iedere ingewij de Weet dat de grensvoor altijd min der opbrengt. Jammerlijk is de ont watering, waar iedereen probeert het overtollige water van zijn diverse lapjes grond op aangrenzende per- cetljes van zijn buurman te lozen. Hier liggen de wortels van talloze ruzies en rechtsgedingen, die nog wor den vermeerderd doordat het gros van de landjes niet aan de weg of sloot ligt en dus alleen via aangrenzend land (van anderen) is te betreden. Legers van advocaten zijn rijk ge worden aan de geschillen, die uit de landverbrokkeling voortkomen. Onmo gelijk of niet rendabel is de machinale en dus arbeidsbesparende bewerking van de grond, waar geen sterveling 47. Op de tribune wreef men zich de ogen uit. 't Is zeker hun levende mascotte, dachten de mensen eerst, maar toen de aap doodgewoon onder de lat ging staan en er geen andere doelverdediger in het veld kwam. be gon men langzaam aan te begrijpen dat die aap er werkelijk bij hoorde. En toen ontstond er toch de nodige beweging onder het publiek. Men be gon te schreeuwen en te joelen en vooral op. de perstribune was de no dige deining. Meneer R. E. Portage van Het Parool verslikte zich bijna in zijn sigaar b.v. met een zaaimachine op een per ceel komt, waar dat ding niet eens kan keren. Onderlinge overeenstemming tot 'n herindeling der percelen is vaak moei lijk, o.a. wegens veelvuldige wrijvin gen en persoonlijke veten. De over heid was de aangewezen bemiddelaar en hiertoe is de Ruilverkavelingswet tot stand gekomen. Met behulp hier van hebben boeren op talloze plaat sen in Nederland hun bedrijf winst gevender gemaakt. Mogen zy, die dit tot nu toe ver zuimden, deze klinkende voorbeel den volgen, tot heil van eigen por- temonnaie, maar ook van een snel ler herstel van de welvaart van ons land. Voor de vrouw PLOTSELING staan wij als het ware midden in de winter. Konden we vo rige week nog een zomertoiletje en een los jasje dragen ,nu eist de kille, soms snijdende, wind wel iets degelijker kledij. Wat denkt U van een aardig japonnetje van gestreepte wollen stof? Aan de bovenzijde tot op de heupen draperen we de stof in de breedte. De mouwen kunnen rustig aangeknipt worden. Daar onder valt de rok in wijde plooien tot 'even over de knieën. Een charmant toiletje, dat ongetwijfeld velen flatteren zal. DE WINTERJAS Welke winterjas zullen wij deze winter kiezen? De keuze is gelukkig niet zo erg moeilijk. De mantels zijn over 't alge meen erg sportief, maar de mouwen vrtonen alle brede, dubbel omgesla gen manchetten, die soms tot aan de ellebogen reiken. Daar velen het nog met de jas van het vorig seizoen moeten stellen, is het prettig te weten, dat deze grote omslagen van allerlei matterialen vecvaardigd worden. Een combinatie van stoffen of een oud stukje bont kunnen uw jas weer up-to-date maken. Probeert u het ook eens, het staat beslist aardig! ELFEKE BrieI van Groenland Sommige Eskimo's hebben hei type van de neger, anderen van de Europeaan, en als geheel rekeni men hen iol de Mongolen Het Deense verzoek aan Amerika om Groenland weer geheel te ontrui men, heeft voor èèn ogenblik weer de aandacht der wereld op dit land gevestigd. Groenland, een anders zo vergeten oord, is plotseling omhuld met een waas van h,ogere politieke as piraties. Wat weet een Nederlander van Groenland? Eerlijk gezegd maar wei nig. Het woord wekt bij u al associ aties mét een koud en onherbergzaam land, gletschers, geysersEen'ijzige geschiedenis, en die voorstelling van het land is vrij juist, maar zodra het volk ter sprake komt, wordt de vaagheid nog erger. Dan doen de won derlijkste verhalen opgeld. De Eskimo's behoren tot de z.g. rest-volkeren, en hun afstamming is nog steeds een vraagteken. Het is een uitstervend volk, dat vroeger of la ter geheel verdwijnen zaL Groenland telt in totaal ongeveer 20.000 zielen, dat is èèn per 100 vierkante kilometer Wij zitten hier dus wel eenzaam! De grote meerderheid wordt ge vormd door de Eskimo's. Tot voor weinige jaren liet Denemarken zich niet veel aan hen gelegen liggen, maar daar is verandering in gekomen De t.b.- de gesel van dit volk - wordt krachtig bestreden, het onder wijs beter georganiseerd. Zelfs tand artsen werden naar Groenland ge stuurd en dat was een overbodige luxe, want van de Eskimo's had èèn derde een jammerlijk gebit, één derde een ongeveer dragelijke en de reste rende derde een goed. Op het ogenblik krijgt Groenland wat het als enige Deense kolonie toe komt. Want IJsland is met een per sonele unie aan Denemarken verbon den en geen Deense kolonie. Dit land is volkomen- zelfstandig. MENSEN IN DE WILDERNIS Vroeger zwierven de Eskimo's door het Zuidelijk gedeelte van het land, des zomers .wonend ln tenten en 's winters in ijshutten. de iglo's. Maar ook dat wordt verleden tijd, want steeds meer inboorlingen ves tigen zich in of bij de nederzettin gen. Die nederzettingen vindt men al leen aan de kust, het binnenland is èèn wildernis. Een gedeelte der Eskimo's vindt werk in de door de Denen gestichte bedrijven, maar velen beoefenen nog het voorvaderlijk beroep van visser en jager. Pelzen en vis vormen dan ook de voornaamste producten van het land. Eèn der opvallendste dingen van de Eskimo's is hun verschil in uiterlijk. Als geheel, als volk, vertonen zij een sterk Mongoolse inslag, maar neger typen zijn niet zeldzaam. Zulke ty pen hebben specifieke negertrekken als kroeshaar, dikke lippen en een krachtige lichaamsbouw. Weer andere tonen een Europees type. Tal van hypothesen zijn opgesteld, maar geen van alle kan dit verschijnsel afdoen de verklaren. Onder andere volken (b.v. het Chinese) komt dit verschijn sel ook voor. Vroeger, toen de walvisvaarders nog dikwijls de Groenlandse kusten aandeden, kan het heel goed gebeurd zijn, dat bemanningen van veronge lukte schepen op Groenland terecht gekomen zijn en zich met de Eskimo's vermengd hebben. Een andere moge lijkheid is, dat de eerste kolonisten omstreeks 1425 niet geheel door de Eskimo's uitgemoord zijn, maar door hen werden opgenomen. Vooral toeD de verbinding met het moederland wegviel zou daar reden voor ge weest zijn en daaruit zou men het Europese type dan kunnen verklaren. De Eskimo's zelf interesseert het minder. Zij maken meer en meer ken nis met de Westerse cultuur, die ook hun bar land tracht te ontsluiten en dienstbaar wil maken aan de wereld economie. En geen Eskimo maakt zich er hier druk om, of Amerika al dan niet zijn militaire basis wil ontruimen. Wat weet men hier van strategie en Rus sische oorlogsdreiging? Welke inboor ling beseft de invloed van één atoom bom? Daarom is het rustig op Crc-ruland Ondanks alle Deense eisen. Want het ijs en de eeuwige wlnte» regeren VRIJDAG 7 NOVEMBER 1947 Hilversum I 301 m. Nieuws om 7, 8. 13. 18, 20 en 23 uur. VARA: 7.30 en 8.15 Gram.platen; 8.50 Voor de huisvrouw; 9.00 Kamermuz. van Chopin en Franck; VPRO: Mor- gc wijding; VARA: 10.30 Voor de vrouw; 10.45 Kamermuziek van Re- ger; 11.30 Gram.muziek; AVRO 12.00 Pierre Palla; 13.15 Tournee-orkest. 14.00 Kookkunst; 14.20 Klassieke gram.muziek; 15.05 Ons volk in zijn dichters (M. Vasalis»; 15.25 Klassieke muziek; VARA 16.00 Licht orkestcon cert; 16.30 Tussen twaalf en zestien, 17.00 Johan Jong; 17.20 Wij en de mu ziek; praatje over Schubert; 18.30 Ned. Strijdkrachten; 19.00 Praat U rustig verder; 19.15 Kwartet Jan Corduwener VPRO 19.30 Het geloof der oude kerk; 20.05 Kamermuziek; 20.30 Het pro bleem van het leven; 21.00 Ons opinie onderzoek; 21.30 Schuldig of onschul dig; 21.50 Op vleug'len der muziek. 22.00 Buitenlands weekoverzicht; 22.1? Swing and Swect. Hilversum H - 415 ui. - Nieuw.» on 7. '8. 13. 19. 120 en 22.30 uur NCRV 7.45 Een woord voor de dag; 8.30 Opgewekte klanken; 9.35 Sym- phonisch morgenconcert; 10.30 Mor gendienst; 11.00 Zangrecital; 11.30 Musetteorkest; 12.15 Kamerorkest; 13.15 Orgelconcert; 14.20 Van oude en nieuwe schrijvers; 14.40 Utrechts strijkkwartet; 15.30 Kamermuziek van Bach; 16.00 Declamatie: 16.15 Liedei ohne Worte van Mendelssohn; 17.0C Sangh en Spel; 18.15 Lezing over St. Maarten; 19.30 Het actueel geluid; 19.45 CWV-kwartier; 20.15 A capella- koor; 20.45 „Ondergang", hoorsp.; 21.30 Omroeporkest; 22.00 Vragen aan voor bijgangers; 22.30 Cello en piano; 22.45 Avondoverdenking; 23.15 Gram.platen OP HET MOMENT dat hij door het kleine venstertje haar gevangenis binnenkeek, zag hij eerst hoe gevaar lijk ze was. Haar ogen hadden een groenige tint, die smeulend oplichtte uit de donkere diepten van de starre blik,-waarmee zij om zich heen keek. En alles was een ontzaglijke woest heid; haar ledematen en zelfs haar lichaam. Hij wist, dat ze een moordenares was. Meer dan dat: een meervoudige moordenares. Had hij niet gezien hoe ze voor zijn ogen één van haar slacht offers vergiftigd had? Koelbloedig ver giftigd, als handelde zij onder de drang van een onbegrijpelijke sug gestie. Ze was gevaarlijk voor al wat in haar nabijheid kwam, maar nu zat ze opgesloten en kon geen kwaad meer doen. Niettemin bleef het een vraag of ze niet vermoedde, dat zij haar daden bekopen moest met de dood. Want ze had haar gevangenschap grotendeels aan zich zelf te danken. Ze was blijven talmen bij haar laat ste slachtoffer. Had toegekeken hoe haar gif werkte 'en had zich misschien zelfs verlustigd in de stuiptrekkingen van het lichaam aan hcar voeten. En daarmee nog niet tevreden, had ze het lijk gruwelijk verminkt. Uiteen- gescheurd tot een vodderig niets. minuten spanning door Jan Otto Haar woeste, bloeddorstige natuur had in, die gruwelijke vernielings-or- gie een genoegdoening gevonden, die groen en vals fonkelde in haar ogen. Haar ogen, die niets weerspiegelden dan haar primitieve driften en ver langens. Maar midden in het feest van bloed en moord was zij gegrepen en opge sloten. Ze had zich verzet. Wanhopig verzet zelfs. Maar de klem was sterk genoeg om haar vast te houden. Al haar geweld en haar list hadden haar niets gegeven. Ze zat vast.... Evenwel scheen ze geen besef van haar toestand te hebben. Vermoedde blijkbaar wel iets van het gevaar, dat haar dveigde, want in de manier waarop ze in haar gevangenis rond liep, lag een hardnekkig proberen of er niet ergens een gaatje te vin den was om door te ontsnappen. En dat zoeken gaf ze niet op. Met een verbijsterende stijfhoofdig heid scheen ze er zeker van te zyn. dat ze een gat moest vinden.... ONVERWACHTS sprong de kat op tafel en door de schok viel de rea geerbuis op de grond. Brak. Teleurgesteld schoof de jonge bio loog zijn prepareerloupe opzij, keek nog even naar de glasscherven, of toch niet Maar de spin was al lang ontsnapt.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1947 | | pagina 2