RUILVERKAVELING:
MeBWOHTIR-MODE
fyunmy, B.bo-UMi cxJU u.o&t&aêCe'L
Eeuwig in sneeuw en ijs
m^naj
De ontsnapping van
de moordenares
.The best seller" uitverkocht
Er komen ie weinig Bijbels
van de pers
Talen danken hun ontslaan aan het
meest vertaalde boek
JJET BEHOORT TOT DE goede gewoonten in het kerkelijk
leven, dat de leden der gemeente, die hun huwelijk in de
kerk laten bevestigen, een bijbel tcngeschenke ontvangen. In de
oorlogsjaren, toen er nagenoeg geen bübels gedrukt konden wor
den, moesten al de kerkeraden die niet over een flinke voorrraad
beschikten, aan huwende paartjes mededelen dat het geschenk
„nog wel kwam" zodra er weer bijbels te krijgen waren. Dikwijls
is het bjj een belofte gebleven, want het aantal bijbels dat momen
teel van de persen komt, blUft ver beneden de vraag. Men ver
wacht, dat er nog een jaar overheen gaat eer alle toegezegde bijbels
verstrekt kunnen worden.
NIET ALLEN in Nederland maar
over de gehele wereld vraagt men om
bijbels en dit is niet een symptoom
van de laatste jaren. Gedurende de
zeventiende eeuwen, dat de Heilige
Schrift in haar tegenwoordige gedaan
te bestaat, was zij onbetwist „the best
seller". Er verschenen meermalen boe
ken, die met de bijbel trachtten te
wedijveren maar na enkele jaren (of
eeuwen soms) raakten ze voorgoed
achterop. De bijbel is ook het meest
vertaalde boek: in 1068 talen werd
de bijbel overgezet en er komen voort
durend nieuwe talen bij.
Hoe onbetekenend staan zelfs de
beroemste schrijvers hiernaast! Home
rus' werken kan men in Veertig talen
lezen, Shakespeare in zestig; en van
de godsdienstige werken haalt John
Bunyan met zijn boek „Eens Chris-
tens reis naar de eeuwigheid" hon
derd vertalingen, terwijl de „Navol
ging van Christus" door Thomas h
Kempis in 120 talen uitkwam.
Daar komt nog bij, dat er altijd te
gen de bijbel gestreden is Men denke
aan het recente voorbeeld van Duits
land.
Zelfs in de jaren, dat de bijbel daar
niet gedrukt mocht worden en Hitiers
boek „Mein Kampf" geweldig werd
verspreid, verkochten de boekhande
laren toch altijd meer bijbels!
Vooral het „Brits- en Buitenlands
Bijbelgenootschap", dat sedert 1804 op
dit gebied werkzaam is, heeft voor de
uitgave van de Heilige Schrift gezorgd
In 1814 ontstond het „Nederlands Bij
belgenootschap", hetwelk de vertaling
van de bijbel in 42 Indische talen ver
zorgde en dat in totaal de bijbel op
270 manieren uitgaf (o.a. voor slecht
zienden, in braille en in allerlei let
tersoorten). Dat de bijbelvertaling 'n
enorme studie vraagt, laat zich ver
staan. Het Nederlands Bijbelgenoot
schap heeft daar eigen geleerden voor,
die hun ganse leven besteden om
(voornamelijk in Indië) talen te be
studeren. Er zijn tientallen talen, die
haar ontstaan aan de bijbel te dan
ken hebben; namelijk talen van volks
stammen, welke alleen maar „monde
ling" in omloop zijn. Voor deze talen
wordt dus eerst een spraakkunst sa
mengesteld en daarna heeft het nog
heel wat voeten in aarde aleer aan de
bijbelvertaling begonnen kan worden.
Wie zich enigszins verdiept in deze
dingen, wordt stellig getroffen door 't
omvangrijke werk der bijbelvertaling
en bijbelverspreiding, zoals dat door
Drie uitspraken en
Minister Lieftink sprak op 12 Juli
1948 „De pensioentrekkers verkeren in
zorgelijke omstandigheden" Op 2
Maart te voren had minister Scher-
merhorn verklaard: „met grote voort
varendheid wordt gewerkt, om de
pensioenswetten zoveel mogelijk aan
te passen aan het huidige levenspeil"
En op 4 Februari 1947 z'ei Minister
Beel: „Ik erken, dat er grote nood is
onder de gepensionneerden"
En nu zijn, naar verluid, eindelijk
Verbeteringen van de huidige pen
sioenwetten en verbeteringen voor
de Staten-Generaal ingediend. Einde
lijk! want reeds 25 jaar is er voor een
rechtvaardige behandeling van deze
Oud-gepensionneerden en weduwen bij
fatsoenlijke en stille armoede levende
categorie van Oude Landsdienaren,
door de Algemene Militaire Pensioen-
bond gewerkt, jaar in jaar uit. De re
gering stelt nu voor, om de verbete
ringen te doen ingaan op 1 Januari
1947, doch dan geen extra uitkering
in 1947, zoals in '45 en '46.
Doch als vaststaand kan worden aan
genomen, dat de voorgenomen ver bete
ringen, geen kracht van uitwerking
zullen hebben voor medio 1948. Dit
betekent voor velen, zo niet voor al
len, een flink tekort in de dure winter
'47'48. „Ik erken, dat er grote nood
ig onder de gepensionneerden" zei
Minister Beel zie boven
De nood is bekend, maar waarom
worden dan geen maatregelen getrof
fen. dat aan de in nood verkerende
zeker de oud-gepensionneerden en we
duwen in afwachting van de. uitein
delijke uitbetaling van de voorgeno
men verbeteringen direct een voor
schot wordt uitbetaald? Waar spoedig
geholpen wordt, wordt dubbel gehol
pen en de sociale rechtvaardigheid,
eist in deze snelle hulp.
Hulde en dank zijn de militairen
in 't Vaderland en Koloniën met woor -
den, voldoende gebracht het wachten
is nu, op de voortvarende hulp!!
v. Een gepensionneerde
het Nederlands Bijbelgenootschap
wordt verricht. Want de verspreiding
geschiedt tegen zeer geringe vergoè-
ding. En in de periode van 1939 tot
en met 1944 werden ruim 150.000 bij
bels gratis ter beschikking gesteld van
gemobiliseerden, later van arbeiders
in Duitsland, gevangenen in de kam
pen en oorlogsgetroffenen. Dit zijn
uiteraard niet allemaal lijvige exem
plaren. Ook met zakbijbeltjes wordt
veel gewerkt. Er bestaat in Nederland
een Zakbijbelbond, die de gedachte
propageert dat ieder Christen 'een bij
bel bij zich behoort te dragen. Alle
leden van die bond nemen de ver
plichting op zich steeds een zakbij
beltje bij de hand te hebben.
In vroeger jaren werden veel „Nieu
we Testamenten" apart vervaardigd;
hiertegen ryst meer en meer verzet.
Men acht het onjuist Gods woord te
halveren. Zonder het Oude Testament
heeft het Nieuwe zijn betekenis ver
loren. Vandaar, dat die afzonderlijke
uitgave minder wordt aangemaakt.
Alleen de „proeve van nieuwe ver
taling" is slechts voor het Nieuwe
Testament (en de Psalmen) gereed.
HELPEN....
Elke avond ging klein zusje,
Was ze van het spelen moe.
Langs het kille zoldei-trapje
Boven naar haar bedje toe.
Hu, het was er toch zo donker,
En des winters guur en koud.
Want het dak was stukgeschoten
En er kwam nog steeds geen hout-
In het dunne zolderraampje
Ritselde wat glaspapier,
Dat kon niet gesloten worden,
En stond altijd op een kier.
En het kleine zusje rilde,
Als ze haar gebedje zei,
Want de opbouw in de wereld
Ging haar zoldertje voorbij!
In de grote ruime woning
Bracht men dubble ramen aan.
Dat was immers zoveel warmer,
En men vond het deftig staan.
Bovendien men spaarde kolen,
Juist in deze schrale tijd,
En zó hielp men ook weer and'ren
'n Tikje uit de narigheid!
Maar... intussen ritselt boven
Op een zolder glaspapier.
En een gammel zolderraampje
Hangt er zielig op een kier.
En een heel klein zusje huivert,
Vóór ze zich te slapen legt.
Voor ze met een stil vertrouwen
's Avonds haar gebedje zegt
Wereld, losgebouwde wereld.
Die vaak zo gevoelig praat.
Met een lieve, zachte glimlach
Op je wonderlijk gelaat.
Woning met je dubb'le ramen,
Die toch and'ren dienen wou,
Help dat stille, kleine meisje,
Op haar kille levensreisje,
's Avonds eind'lijk uit de kou!
NOVEMBER 1947.
(Nadruk verboden) KROE
Voor het a^. huwelijk van Prinses Elisabeth van Engeland en Lniteuaat
Philips Monntbatten werd een dezer dagen een proefrit met de koetsen
gehouden die zeer goed geslaagd is.
meer inkomsten voor boer
en Nederland
(Van onze soc.-econ. medewerker)
BEHALVE over zijn eigen arbeids
vermogen van spieren en hersens,
beschikt de mens nog over twee an
dere productie-factoren, n.1. grond
(ook wel „natuur" genoemd, omdat
allo in de de natuur beschikbare
voorraden er toe gerekend worden,
zoals steenkoollagen e.d.) en kapitaal
(machines, werktuigen, fabrieken,
schepen, auto's, treinen, enz.)
Met deze drie productie-factoren hou
den wij en al onze wereldgenoten ons
zelf in 't leven, bij voorkeur in een zo
welvarend mogelijk leven. Dit geldt
voor ons en Vele anderen, die arm
geworden zijn in de oorlog, nog eens
te meer, en daarom willen we zoveel
mogelijk produceren. Daarom ook
vindt iedereen, dat er te Weinig ar
beid beschikbaar is en dat de werkers
die er zijn, te weinig uitrichten. Daar
om moeten we geld lenen en tegelijk
een massa goederen exporteren, om
„kapitaalgoederen" (zoals de economie
dat noemt) te kopen. Daarom ook,
willen zovelen graag annexeren en an
der'e woeste grond ontginnen of be
staande grond verbeteren.
Van die annexatie komt voorlopig
helaas! niets. Ontginning kost
kolosaal veel kunstmest en zodoende
deviezen, want het meeste moet uit
het buitenland komen. Landaanwin
ning, zoals in de Zuiderzeepolders en
langs de Waddenkust kost (behalve
betrekkelijk weinig en dan nog voor
namelijk Nederlands geld) veel
tijd. Veel sneller en al heel gauw
winstgevend is het productievermaken
van de bestaande oppervlakte akker
en weiland door ruilverkaveling.
EEN VERLIES VAN 20
IN de loop der eeuwen is in vele
delen van ons vaderland de grond in
steeds kleinere perceeltjes versplin
terd. Soms doordat een weg of sloot
werd aangelegd, waarop elke land
eigenaar zijn perceel wilde aansluiten
meestal doordat verschillende kinde
ren van één boer het bezit na diens
dood opdeelden, zijn toestanden ont
staan die op een kadastrale kaart
vaak het beeld geven van een spinne-
web, een fijne haarkam of een rage
bol. Erger nog blijkt de toestand als
men op zo'n kaart eens het 'eigendom
van één grondbezitter met een bepaal
de kleur aangeeft: talloze grotere en
kleinere stukjes, soms krom, heel
langwerpig of veelhoekig, liggen over
aanzienlijke afstanden verspreid ver
van de boerderij. Afgezien van die ge
bieden waar zulke toestanden bepaald
waanzinnig zijn geworden, is het ver
lies in streken waar de versplinte
ring nog niet eens zo ver doorgevre
ten, toch altijd gemiddeld 20% Er zal
wel niemand zijn die wil volhouden
dat Nederland, welks welvaart zo
sterk afhankelijk is van export van
agrarische producten, zich een derge
lijke verspillende grondexploitatie
blijvend kanveroorloven.
Enorm is het tijdverlies, dat de boer
lijdt om zijn verspreid liggende stuk
jes grond te bewerken. Verkwistend is
het grondverlies, waar iedere ingewij
de Weet dat de grensvoor altijd min
der opbrengt. Jammerlijk is de ont
watering, waar iedereen probeert het
overtollige water van zijn diverse
lapjes grond op aangrenzende per-
cetljes van zijn buurman te lozen.
Hier liggen de wortels van talloze
ruzies en rechtsgedingen, die nog wor
den vermeerderd doordat het gros van
de landjes niet aan de weg of sloot
ligt en dus alleen via aangrenzend
land (van anderen) is te betreden.
Legers van advocaten zijn rijk ge
worden aan de geschillen, die uit de
landverbrokkeling voortkomen. Onmo
gelijk of niet rendabel is de machinale
en dus arbeidsbesparende bewerking
van de grond, waar geen sterveling
47. Op de tribune wreef men zich
de ogen uit. 't Is zeker hun levende
mascotte, dachten de mensen eerst,
maar toen de aap doodgewoon onder
de lat ging staan en er geen andere
doelverdediger in het veld kwam. be
gon men langzaam aan te begrijpen
dat die aap er werkelijk bij hoorde.
En toen ontstond er toch de nodige
beweging onder het publiek. Men be
gon te schreeuwen en te joelen en
vooral op. de perstribune was de no
dige deining. Meneer R. E. Portage
van Het Parool verslikte zich bijna in
zijn sigaar
b.v. met een zaaimachine op een per
ceel komt, waar dat ding niet eens
kan keren.
Onderlinge overeenstemming tot 'n
herindeling der percelen is vaak moei
lijk, o.a. wegens veelvuldige wrijvin
gen en persoonlijke veten. De over
heid was de aangewezen bemiddelaar
en hiertoe is de Ruilverkavelingswet
tot stand gekomen. Met behulp hier
van hebben boeren op talloze plaat
sen in Nederland hun bedrijf winst
gevender gemaakt.
Mogen zy, die dit tot nu toe ver
zuimden, deze klinkende voorbeel
den volgen, tot heil van eigen por-
temonnaie, maar ook van een snel
ler herstel van de welvaart van ons
land.
Voor de vrouw
PLOTSELING staan wij als het ware midden in de winter. Konden we vo
rige week nog een zomertoiletje en een los jasje dragen ,nu eist de kille,
soms snijdende, wind wel iets degelijker kledij.
Wat denkt U van een aardig japonnetje van gestreepte wollen stof? Aan
de bovenzijde tot op de heupen draperen we de stof in de breedte. De
mouwen kunnen rustig aangeknipt worden. Daar onder valt de rok in wijde
plooien tot 'even over de knieën. Een charmant toiletje, dat ongetwijfeld
velen flatteren zal.
DE WINTERJAS
Welke winterjas zullen wij deze winter kiezen?
De keuze is gelukkig niet zo erg moeilijk. De mantels zijn over 't alge
meen erg sportief, maar de mouwen vrtonen alle brede, dubbel omgesla
gen manchetten, die soms tot aan de ellebogen reiken. Daar velen het nog
met de jas van het vorig seizoen moeten stellen, is het prettig te weten, dat
deze grote omslagen van allerlei matterialen vecvaardigd worden.
Een combinatie van stoffen of een oud stukje bont kunnen uw jas weer
up-to-date maken.
Probeert u het ook eens, het staat beslist aardig!
ELFEKE
BrieI van Groenland
Sommige Eskimo's hebben hei type van
de neger, anderen van de Europeaan, en
als geheel rekeni men hen iol de Mongolen
Het Deense verzoek aan Amerika
om Groenland weer geheel te ontrui
men, heeft voor èèn ogenblik weer
de aandacht der wereld op dit land
gevestigd. Groenland, een anders zo
vergeten oord, is plotseling omhuld
met een waas van h,ogere politieke as
piraties.
Wat weet een Nederlander van
Groenland? Eerlijk gezegd maar wei
nig. Het woord wekt bij u al associ
aties mét een koud en onherbergzaam
land, gletschers, geysersEen'ijzige
geschiedenis, en die voorstelling van
het land is vrij juist, maar zodra
het volk ter sprake komt, wordt de
vaagheid nog erger. Dan doen de won
derlijkste verhalen opgeld.
De Eskimo's behoren tot de z.g.
rest-volkeren, en hun afstamming is
nog steeds een vraagteken. Het is een
uitstervend volk, dat vroeger of la
ter geheel verdwijnen zaL Groenland
telt in totaal ongeveer 20.000 zielen,
dat is èèn per 100 vierkante kilometer
Wij zitten hier dus wel eenzaam!
De grote meerderheid wordt ge
vormd door de Eskimo's. Tot voor
weinige jaren liet Denemarken zich
niet veel aan hen gelegen liggen,
maar daar is verandering in gekomen
De t.b.- de gesel van dit volk -
wordt krachtig bestreden, het onder
wijs beter georganiseerd. Zelfs tand
artsen werden naar Groenland ge
stuurd en dat was een overbodige
luxe, want van de Eskimo's had èèn
derde een jammerlijk gebit, één derde
een ongeveer dragelijke en de reste
rende derde een goed.
Op het ogenblik krijgt Groenland wat
het als enige Deense kolonie toe
komt. Want IJsland is met een per
sonele unie aan Denemarken verbon
den en geen Deense kolonie. Dit land
is volkomen- zelfstandig.
MENSEN IN DE WILDERNIS
Vroeger zwierven de Eskimo's door
het Zuidelijk gedeelte van het land,
des zomers .wonend ln tenten en
's winters in ijshutten. de iglo's.
Maar ook dat wordt verleden tijd,
want steeds meer inboorlingen ves
tigen zich in of bij de nederzettin
gen. Die nederzettingen vindt men al
leen aan de kust, het binnenland is
èèn wildernis.
Een gedeelte der Eskimo's vindt
werk in de door de Denen gestichte
bedrijven, maar velen beoefenen nog
het voorvaderlijk beroep van visser
en jager. Pelzen en vis vormen dan
ook de voornaamste producten van
het land.
Eèn der opvallendste dingen van de
Eskimo's is hun verschil in uiterlijk.
Als geheel, als volk, vertonen zij een
sterk Mongoolse inslag, maar neger
typen zijn niet zeldzaam. Zulke ty
pen hebben specifieke negertrekken
als kroeshaar, dikke lippen en een
krachtige lichaamsbouw. Weer andere
tonen een Europees type. Tal van
hypothesen zijn opgesteld, maar geen
van alle kan dit verschijnsel afdoen
de verklaren. Onder andere volken
(b.v. het Chinese) komt dit verschijn
sel ook voor.
Vroeger, toen de walvisvaarders
nog dikwijls de Groenlandse kusten
aandeden, kan het heel goed gebeurd
zijn, dat bemanningen van veronge
lukte schepen op Groenland terecht
gekomen zijn en zich met de Eskimo's
vermengd hebben. Een andere moge
lijkheid is, dat de eerste kolonisten
omstreeks 1425 niet geheel door de
Eskimo's uitgemoord zijn, maar door
hen werden opgenomen. Vooral toeD
de verbinding met het moederland
wegviel zou daar reden voor ge
weest zijn en daaruit zou men het
Europese type dan kunnen verklaren.
De Eskimo's zelf interesseert het
minder. Zij maken meer en meer ken
nis met de Westerse cultuur, die ook
hun bar land tracht te ontsluiten en
dienstbaar wil maken aan de wereld
economie.
En geen Eskimo maakt zich er hier
druk om, of Amerika al dan niet zijn
militaire basis wil ontruimen. Wat
weet men hier van strategie en Rus
sische oorlogsdreiging? Welke inboor
ling beseft de invloed van één atoom
bom?
Daarom is het rustig op Crc-ruland
Ondanks alle Deense eisen.
Want het ijs en de eeuwige wlnte»
regeren
VRIJDAG 7 NOVEMBER 1947
Hilversum I 301 m. Nieuws
om 7, 8. 13. 18, 20 en 23 uur.
VARA: 7.30 en 8.15 Gram.platen; 8.50
Voor de huisvrouw; 9.00 Kamermuz.
van Chopin en Franck; VPRO: Mor-
gc wijding; VARA: 10.30 Voor de
vrouw; 10.45 Kamermuziek van Re-
ger; 11.30 Gram.muziek; AVRO 12.00
Pierre Palla; 13.15 Tournee-orkest.
14.00 Kookkunst; 14.20 Klassieke
gram.muziek; 15.05 Ons volk in zijn
dichters (M. Vasalis»; 15.25 Klassieke
muziek; VARA 16.00 Licht orkestcon
cert; 16.30 Tussen twaalf en zestien,
17.00 Johan Jong; 17.20 Wij en de mu
ziek; praatje over Schubert; 18.30 Ned.
Strijdkrachten; 19.00 Praat U rustig
verder; 19.15 Kwartet Jan Corduwener
VPRO 19.30 Het geloof der oude kerk;
20.05 Kamermuziek; 20.30 Het pro
bleem van het leven; 21.00 Ons opinie
onderzoek; 21.30 Schuldig of onschul
dig; 21.50 Op vleug'len der muziek.
22.00 Buitenlands weekoverzicht; 22.1?
Swing and Swect.
Hilversum H - 415 ui. - Nieuw.» on
7. '8. 13. 19. 120 en 22.30 uur
NCRV 7.45 Een woord voor de dag;
8.30 Opgewekte klanken; 9.35 Sym-
phonisch morgenconcert; 10.30 Mor
gendienst; 11.00 Zangrecital; 11.30
Musetteorkest; 12.15 Kamerorkest;
13.15 Orgelconcert; 14.20 Van oude
en nieuwe schrijvers; 14.40 Utrechts
strijkkwartet; 15.30 Kamermuziek van
Bach; 16.00 Declamatie: 16.15 Liedei
ohne Worte van Mendelssohn; 17.0C
Sangh en Spel; 18.15 Lezing over St.
Maarten; 19.30 Het actueel geluid;
19.45 CWV-kwartier; 20.15 A capella-
koor; 20.45 „Ondergang", hoorsp.; 21.30
Omroeporkest; 22.00 Vragen aan voor
bijgangers; 22.30 Cello en piano; 22.45
Avondoverdenking; 23.15 Gram.platen
OP HET MOMENT dat hij door
het kleine venstertje haar gevangenis
binnenkeek, zag hij eerst hoe gevaar
lijk ze was. Haar ogen hadden een
groenige tint, die smeulend oplichtte
uit de donkere diepten van de starre
blik,-waarmee zij om zich heen keek.
En alles was een ontzaglijke woest
heid; haar ledematen en zelfs haar
lichaam.
Hij wist, dat ze een moordenares
was. Meer dan dat: een meervoudige
moordenares. Had hij niet gezien hoe
ze voor zijn ogen één van haar slacht
offers vergiftigd had? Koelbloedig ver
giftigd, als handelde zij onder de
drang van een onbegrijpelijke sug
gestie.
Ze was gevaarlijk voor al wat in
haar nabijheid kwam, maar nu zat ze
opgesloten en kon geen kwaad meer
doen. Niettemin bleef het een vraag
of ze niet vermoedde, dat zij haar
daden bekopen moest met de dood.
Want ze had haar gevangenschap
grotendeels aan zich zelf te danken.
Ze was blijven talmen bij haar laat
ste slachtoffer. Had toegekeken hoe
haar gif werkte 'en had zich misschien
zelfs verlustigd in de stuiptrekkingen
van het lichaam aan hcar voeten. En
daarmee nog niet tevreden, had ze
het lijk gruwelijk verminkt. Uiteen-
gescheurd tot een vodderig niets.
minuten spanning
door
Jan Otto
Haar woeste, bloeddorstige natuur
had in, die gruwelijke vernielings-or-
gie een genoegdoening gevonden, die
groen en vals fonkelde in haar ogen.
Haar ogen, die niets weerspiegelden
dan haar primitieve driften en ver
langens.
Maar midden in het feest van bloed
en moord was zij gegrepen en opge
sloten. Ze had zich verzet. Wanhopig
verzet zelfs. Maar de klem was sterk
genoeg om haar vast te houden. Al
haar geweld en haar list hadden haar
niets gegeven. Ze zat vast....
Evenwel scheen ze geen besef van
haar toestand te hebben. Vermoedde
blijkbaar wel iets van het gevaar, dat
haar dveigde, want in de manier
waarop ze in haar gevangenis rond
liep, lag een hardnekkig proberen of
er niet ergens een gaatje te vin
den was om door te ontsnappen.
En dat zoeken gaf ze niet op.
Met een verbijsterende stijfhoofdig
heid scheen ze er zeker van te zyn.
dat ze een gat moest vinden....
ONVERWACHTS sprong de kat op
tafel en door de schok viel de rea
geerbuis op de grond.
Brak.
Teleurgesteld schoof de jonge bio
loog zijn prepareerloupe opzij, keek
nog even naar de glasscherven, of
toch niet
Maar de spin was al lang ontsnapt.