Waar blijft de turf?
Qimmy, )3AO-uui aló
Een belangrijke gebeurtenis
voor land- en tuinbouw
Jan Langendijk voor zijn vertrek naar
Noorwegen, Zwitserland en Finland
„ie komt niet thuis..."
Afdel'ng Nederlands Volksherstel
Coöperatieve zuurkoo!fabrir*~fl)
Wordt Avenhorn
een voorbeeld
Het bericht, dateer in de gemeente
Avenhorn een ztiurkoolfabriek is op
gericht op coöperatieve grondslag
vonden wij zo belangrijk voor de
ontwikkeling van onze land- en tuin
bouw, dat wij ons ter plaatse eens op
le hoogte hebben gesteld.
We troffen het, want het Dag. be
jtuur van de veilingver. „Avenhorn'
was juist in vergadering bijeen en de
heren Bakker, voorz., Seuren, secr. en
P. Groot en C. Schaap, waren gaarne
bereid ons de nodige inlichtingen te
verschaffen.
Het gaat door!
Het zal er inderdaad van komen.
53 Tuinders hebben zich verbonden
in reeds is onder leiding van het be
stuur der veiling veel werk verricht.
Een pand is aangekocht, de plan
nen voor verbouw zijn gereed. Alleen
de toestemming van de Wederopbouw
ontbreekt nog.
Maar die toestemming zal ongetwij
feld worden verleend want de hogere
instanties van het Ministerie van
Landbouw interesseten zich ten zeer
ste voor deze eerste poging en st: -
muieren haar ten zeerste.
En naar alle waarschijnlijkheid zal
er volgend seizoen op volle toeren ge
draaid worden.
De financiering is als volgt:
Elke tuinder die lid van de coöpe
ratie wordt, stort f 100.
Bovendien stelt ieder zich garant,
om een bedrag van duizend gulden te
storten; wanneer er onverhoopt te
korten mochten on rtaan.
0 De verdere geldelijke afwikkeling
Is in handen van de Coöp. Veiling
terwijl een tweetal grote Nederlandse
corporaties hun financiële steun heb
ben toegezegd.
De veiling had trouwens de groot
ste invloed op de gang van zaken
door de bepaling dat van de 5 be
stuursleden van d Coöp. Zuufkool
fabriek er 3 estuursleden van de
veiling moeten zijn
Tot zover deze do? re opsomming var
feiten.
Merkwaardigheden
Er zitten echter merkwaardige kan
ten aan deze zaak. Want men zou de
ze Coöp. Zuurk.n/lfabriek. die men
later tot een censervenfabriel*
hoopt uit te bre:ócn, waar alle mo
gelijke groenten worden verwerkt, al
lerminst iri Avenhorn hebben gezoem
Avenhorn toch i1- n;et het land van
de kool. Dat is immers de Langediik
En daar zou men van de tuinders het
initiatief hebben verwacht.
Het Dag. bestuur vertelde ons. dat
men tot deze stap die >*en omwente
ling kan worden, is overgegaan, om
de volgende redenen.
le. .omdat men met langer afhan
kelijk wilde zijn van de prijs die uu
door de zuurkoolfabrikarvten eenzijdig
wordt vastgesteld;
2e. om in de gelegenheid te zijn.
als de prijs van de w He kool eens
slecht is, de kool zelf te bewerken
tot zuurkool en doz- te verkopen al;
er een betere prijs kan worden be
dongen;
3e. te bevorderen, da* de tuinders
een billijke prijs '.oor run producten
krijgen, maar voo-cl ook, «'at de con
sumenten de zuurkool tt-gen een niet
te hoge prijs kunnen betrekken.
Zoals men zal bemerken uit deze
motivering, heeft het Dag. bestuur van
de veiling Avenhorn een brede kijk
op de zaken en houden ze niet alleen
de belangen van de tuinders in net
oog.
Vrijwillige ordening
Toen we over ret eers'e punt na
dere inlicr.tingen vroegen, vernamen
ve dat de toestand nu zo is, dat «is
zuurkoolf abrieken elkaar onderling
geen concurrentie aandoen.
Er is één koper op de markt, die'
voor alle zuurkoolfabrieken koopt en
ze over de heren verdeelt.
Voorwaar een staaltje van vrijwilli
ge ordening, die voor de zuurkoolfa
brikanten bijzonder prettig is. maar
die voor de tuinders in de toekomst
-een groot gevaar kan opleveren.
En het is te begrijpen, dat de tuin
ders zich daartegen willen wapenen
„De goede banen" zijn schijnbaar
onvindbaar
De kampioen stond in de kool
Van de persdienst van het Minis
terie van Economische Zaken ontvin
gen wil een uitvoerige circulaire
waarin een uiteenzetting werd gege
ven van de turfvoorzienïng, alsmede
van de prijs van deze brandstof.
Volgons deze circulaire is de handel
?n turf weer in normale banen geko
men en zou ook de controle op de-
prijs van de turf, hoewel er g-ole
m eilijkheden overwonnen moesten
Worden, weer meer effect afwerpen.
Naar aanleiding van deze circulaire
hebben wij gemeend ons licht eens te
neten opsteken, want hoe het onze
lezers vergaat, weten wij niet, maar
V j hebben tot dusverre nog weinig
van bemerkt.
Want wanneer wij om turf vragen
worden we uitgelachen.
We togen dus gewapend met bo
venstannde circulaire naar een twee
tal brandstofhandelaren, met het ver
stek ons hun oordeel te geven Het
resultaat was enigszins verbluffend.
De heer Van der Hagen maakte zich
Uitermate vrolijk over deze circulair0
en deed ons enige onthullingen.
Wat hij zei kwam hier op neer:
A*lc turf wordt aan de brandstof-
handel verstrekt via het turfbureau.
Maarzij k innen alleen turf
krijgen wanneer hun omzet in 1930
trec-v dan 200.900 uks bedroeg.
Ir 1939 werd er 'chter zeer weinig
feu f gebruikt, aar.'r er voldoende
steenkool was. Er dus in wérkelijk-
beid in Noord-HV'ar.d bijna geen
FEUILLETON
9. „Toepasselijk lied", grauwde z'n
metgezel. „Hierheen maar".
Jan liet zijn kar staan en stapte
mee het erf van een huis op.
Toen hij achter de marechaussee aan
het goed verwarmde kantoor binnen
stapte, voelde hij zich plotseling on
wel worden. De warmte beving hem
en zonder een kik te geven zakte hij
in elkaar.
De wachtmeester gaf een schreeuw
van schrik en riep 'zijn vrouw, die
snel kwam aanlopen. Samen droegen
zij Jan naar de kamer en legden hem
Op de divan neer. Al gauw sloeg hij
de ogen weer open en glimlachte ver
ontschuldigend naar de .ensen. die
over hem gebogen stonden.
„Ik denk dat het'door de warmte
kwam. Ik kon er niets aan doen. In
ëens 'reek ik ondersteboven".
Inmiddels kwam de vrouw met een
beker vol melk en een paar. boter
hammen aandragen. Als uitgehongerd
jriel Jan er op aan.
En toen. hij eindelijk genoeg had,
moest hij niet de marechaussee mee
het bureau.
brandlstofhandelaar die in- 1939 het
vereiste aantal turnerverkocht
En dus.... komen ze nu niet >n
aanmerking 'om turf te krijgen.
Het wil ons toeschijnen, dat de'han-
dei in turf op deze manier niet zo
heel °vg „in goede banen" is gekc-
r-en.
Want, zo verteicie de heer v. d H.
ons. als de brandsto'handelaar op i*ct
moment turf wil hebben, moet hij -
recht komen bij een turfschipper, die
genoeg heeft verkocht in 1939.
Deze vraagt voor zijn bemoeiing 'n
aanzienlijk bedrag en
De turf, als ze er is, wordt duurder.
De tweede braodstofhandelaar war
de heer Blijlever. Deze was in een
?eer geprikkelde stemming ten aa-.
zien van de corporaties die zich met
do turf voorziening bezig houden.
De heer Blijlever rad n.1. een partij
ttirf gekocht en vervoerd. Het /er-
voerbewijs lag echr-m nog op een of
ander bureau en toon de turf even
goed vervoerd werd. had dit tot resul
taat dat de heer B. drie dagen opge
sloten werd, en een ervan zelfs geen
eten kreeg.
We zullen de kraenttermen die de
heer B. gebruikte cn die van hem
gerust in de krant mochten, niet ver
melden. daar wij het op prijs stellen
een "nette krant te blijven, maar ze
waren niet mals.
„De turfhandel weer in normale ba
nen"?
„Vertel me nou eens alles precies
wat er gebeurd is jongeh", nodigde
de wachtmeester hem uit, terwijl hij
een grote bus eigen teelt voor Jan
neerzette. „Maar denk er om, dat ik
de waarheid wil horen".
Toen Jan alles verteld had, bleef
het een hele tijd stil in het kantoor.
De wachtmeester keek hem strak aan
„Geen woord gelogen?"
Jan schudde verdrietig met zijn
hoofd. „Als u de ander kon vinden,
zou U horen, dat er geen woord on
waarheid bij is".
Nadenkend nam de wachtmeester
de hoorn van de haak en draaide
een nummer. Jan kon het telefoonge
sprek niet volgen; deed er trouwens
geen moeite ook voor. Het recht
moest nu eenmaal zijn loop hebben.
Eindelijk legde de marechaussee de
hoorn op het toestel. Verstrooid haal
de hij een doosje te voorschijn en
vulde het met tabak.
Toen schreef hij op een briefje een
adres.
„Je gaat de dijk over, de meer in,
De Wieringermeer. Begrijp je. Een
ruim uur rechtuit. Dan kom je voor
bij een boerderij, waarop deze naam
staat. Daar meld je je maar bij de
eigenaar. Ze weten van je komst. Er
zal wel wat voor je zijn".
Want al mogen de prijzen dan op
ogenblik gegarandeerd zijn, er kun
nen weer andere tijden komert.
Toen we deze zaken rustig over
dachten .vonden we dat, deze inzichten
bijzonder goed waren. En ze werden
d« or nc Dag. bestuur overtuigend
naar voren gebracht
We ng_ien voldaan afscheid van
deze heren en vingen de terugtocht
weer aan.
De volgende vragen deden zich aan
ons voor:
Hoe kan het toch dat - deze eerste
»o uurkoolfabi iek in Nederland in
Avcnhou wordt gesticht?
Want dezelfde problemen die voor
Avenho'n gelden, zijn in veel stevke-
re mate van toepassing op de Lange
dijk.
We hopen u in een volgend artikel
de mening van de Langedijkers te
brengen.
(Van onze verslaggever)
„MOEDER, waar is mijn trainings
pak?"
Het waren de eerste woorden, die
we hoorden, toen we aankwamen in
Oudkarspel en het bewuste adres ge
vonden hadden. Een vrouwenstem gaf
voor ons. onverstaanbaar ant
woord en onze begeleider zei „Jpllie
hebt geluk, want hij is thuis en dat
is-ie niet vaak." Dat bevestigde de
kampioen later zelf ook. want men
wordt niet zomaar kampioen cn men
blijft het ook niet vanzelf!
„Ik ben aan 't kool halen" zegt Jan
Langendijk met een glimlach, als hem
naar zijn werk gevraagd wordt. En
dat antwoord is geenzins zo verwon
derlijk. want de nationele kampioen
is tuinder van. beroep en werkt met
vader Gerrit de hele dag op de bouw
..En dan lever ik pootaardappelen af'
Er is geen zweem van de ongenaak
bare trots in Jan Langendijk te vin
den. die andere bekende figuren zo
ongenietbaar maakt. Hij is een dood
gewone Langediiker gebleven en de
populairiteit. die hij in 't hele land ge
niet. heeft hem niet over het paard
getild. Wat hij gepresteerd heeft, ver
telt de kast met onderscheidingste
kens en diploma's langs de wand.
Maar dat alfts is don ook véélzeggend
Naast zijn werk besteedt Jan Lnn-
gendijk^eel tijd apn zijn training.
Allereerst traint hij onder de leiding
van de turnkampioen Piet Molenaar
Vaak loopt hij een kilometer of vijf.
En Zaterdags heeft hij de bonds trai-
ning in Amsterdam.
Uitgebreid winterprogramm»
VANZELFSPREKEND komt dan het
programma voor de komende winter
ter sprakeEn onbeduidend is dat niet
LANGEDLfK Het bestuur van Ne
derlands Volksherstel, afdeling Lan-
gedijk stelt er prijs op bij de beëindi
ging der werkzaamheden verantwoor
ding over het beheer af te leggen ge
durende het tijdvak Mei 1945 tot Oc-
tober 1947, opdat de bevolking kan
zien op welke wijze het door haar af
gestane geld is besteed.
Het overzicht volgt hieronder:
Collecten en bijdragen in '45 f28606.74
idem in '46 f 2415.76. samen f 31022.50
Inkomsten van diverse instellingen in
1945 tot en met 1947 f 4677.22. totaal
f 35699.72.-
Uitgaven in 1945 tot en met 1£U7:
Hulpbetoon aan de bevolking van
Langedijk f 12745,82, vrachten f 74.25.
goederen ten behoeve van de bevol
king f 1961.92: kosten HarkUureau en
.algemene onkosten van de» afd. Lange
dijk f 2540.09; bijdrage a.h. Landelijk
Bureau f 6417.93: idem v. Gezinszorg
Langedijk f 800; idem a d. HARK f 500
75. Terwijl de voorhoede der D.S.E.-
'ers met een sneltreinvaartje op het
doel van D.L.W.» afstormde, stond
Jimmy op zijn dooie gemak lekker
uit de jampot te snoepen. Er steeg een
Langendijk gaat niet zoals in ver
schillende bladen bekend gemaakt
werd, 8 December met de ploeg mee,
maar vertrekt ongeveer een week la
ter. Het eerste doel is Hamar In Noor
wegen. Daar worden op 13 en 14 Ja
nuari de Europese kampioenschappen
verreden. Van Hamar gaat het per
vliegtuig naar Zwitserland, want in
St. Moritz worden de Olympische win
terspelen gehouden. En wel van 31
Januari tot 8 Februari. Van St. Moritz
terug naar Hamar voor de training
En het sluitstuk vormen de grote da
gen in Helsinki, want op 28 en 29
Februari worden in de Finse hoofd
stad de jvereldkampioenschappen ver
reden.
Het programma is dus veelomvat
tend. De Olympische Winterspelen
vormen dit ja^ir nog een extra punt.
Wanneer het g^prek daarop komt,
glimlacht Jan Langendijk fijntjes.
„De derde Olympische Winterspelen
kan ik me nog góed herinneren"
merkt hij op. Op de vraag waarom,
herinnert hij ons aan 1936. De glorie
rijke dagen van Adolf. die destijds
in eigen persoon de spelen in de Bei
erse Halle opendeJa Ja. „gloria
mundi"
Voorspellen is gevaarlijk
En dan komt de lastigste vraag .die
een nieuwsgierige krantenman kan
stellen: „Wat verwacht ge van uw
pu-estaties in de toekomst?"
..Tja" zegt Jan Langendijk listig.
..dat jj^een moeilijke vraag om een
janf\voord op te geven" O. deze Oud-
'kappelaar weet heus wel hoe hij
een reporter aan moet pakken. En het
is zo: voorspellen is gevaarlijk en dat
niet in het minst jvaar het over eigen
prestaties gaat ,.Tk zal m'n beste been
tje voorzetten" tot een duidelijker
idem a.h. Witte Kruis, Langedijk f500
idem voor bouwfonds TBC-fonds Wit
te Kruis f 100; idem Sociaal Advies
bureau f 1121,08; idem Medisch Op
voedkundig Bureau f 100: idem Tehuis
Ouden van Dagen, Oudkarspel f 300*,
idem Sociaal werk f 4000. Uitkeringen
f 4538.63. Totaal een bedrag van
f 35699.72.
Door de afdeling Langedijk zijn
verder de volgende collecten gehou
den cn afgedragen: Collecte Stichting
1940-1945-f 1507 41: collecte Nederland
helpt Indië f 7588.85; kaartenverkoop
Zweden f 189.09.
Verder is door het rayon Langedijk
omvattende de gemeenten Langendijk.
St. Pancras, Koedijk. Warmenhuizen'
Harenkarspel en St. Maarten voor de
geadopteerde gemeenten Ammerzoden
en Sluis in Zeeuws-Vlaanderen ge
collecteerd en bedroeg de hulp aan:
de gemeente Ammerzoden f 50098,88
en de gemeente Sluis f 9380.20.
kreet van afgrijzen op, er werd ge
schreeuwd, gejoeld én gefloten, en bij
elkaar maakten de toeschouwers zo
veel lawaai, dat ook Jimmy wel be
greep. dat er iets niet klopte. Met de
uit spraak is hij niet te bewegen.
En zijn collega's
Goede verwachtingen koestert Jan
van de 20-jarige Westlander Kees
Eroekman. Hij draagt op het ogenblik
de soldatenrok, maar is vrijgesteld
van uitzending naar Indjë. Mars moest
in dit geval toch even een omweg
maken voor de sport.
Maar eerstde kool
MORGEN staat Langendijk weer h
de kool. In zijn pilowse kiel en man
chester broek. Pelt rustig en bekwaam
de buitenste bladen af. Wisselt nu en
dan een paar woorden met vader
Gerrit. 'n Schreeuw en een armzwaai
naar een bekende.
Over enkele weken verde'digt hij de
Hollandse kleuren in het buitenland.
Waarschijnlijk even ingetoomd en be
heerst,
Succes Jan Langendijk.
En behouden thuiskomst.
UITSLAGEN ST. NICOLAAS
ATTRACTIE
BROEK OP LANGENDIJK De uit
slagen van de door de heer Villekens
uitgeschreven attractie zijn: le prijs
J. Visser, Broek op Langendijk; 2e
prijs A. VroegopWagênaar; 3e pr.
J. Huibers Heerhugowaard.
EEN" VERRASSENDE RUIL
BROEK OP LANGENDIJK Toen
de heer A. Bakker na zijn distribu
tie-bescheiden pVK ald te hebben,
weer op zijn^ wilden stappen,
was die verdwenen. Voor de nieuwe
fiets waarop hij gekomen was, stond
er een oud beestje. Een verrassende
ruil, maar geen aangename.
De politie heeft de zaak in onder
zoek.
VERKIEZING
BROEK OP LANGENDIJK In de
Geref. Kerk werden 'gisteren de peri
odieke verkiezingen van ambtsdra
gers gehouden, waarbij de heren K.
Slot en J. van 't Niet tot ouderlin
gen en tot diakenen de heren L. Bou-
wens en C. de Groot gekozen wer
den.
KRUIDENIER VEROORZAAKT
SCHADE
KOEDIJK Donderdagmorgen wilde
de kruidenier Vingerling zijn auto
keren. Hij reed daarbij te ver achter
uit en raakte hierdoor de melkwagen
van melkboer Barsingerhorn. Een ge
weldige melkstroom was het gevolg.
De schade werd onderling geregeld
de klanten moesten echter op hun
melk wachten. -
..MOOI LEENTJE"
KOEDIJK Het „Intiem Toneel" uit
Bergen voerde Zondagavond in de
zaal van Jb. Schuit op „Mooi Leent je"
een vrolijk spel in drie bedrijven. De
regie berustte bij de heer Adr. Schoen
Van het begin tot het einde werd het
spel keurig opgevoerd en i toen het
doek viel oogstten de spelenden een
stormachtige bij vel. Jammer genoeg
was er ieer weinig belangstelling voor
deze prachtige avond. Het geheel werd
besloten met een bal onder leiding van
de band Parels Melody.
jampot in zijn ene vuist keek hij ver
baasd om zich heen, zag toen de bal-.,
die gevaarlijk dicht in de buurt was....
en rende toen op een drafje naar zijn
doel terug
sport
VOETBAL
KSV I—HINKEL I 2-9
KOEDIJK KSV I speelde zijn com
petitiewedstrijd tegen Winkel I op
eigen terrein. De wedstrijd ontwik
kelde zich direct Ln een zeer snel tem
po, vooral de gasten zaten er gewel
dig 'op en hoewel Winkel I onderaan
-iaat was van een bepaald overwicht
van KSV niets merkbaar. Elke speler
afzonderlijk gaf echter mooi spel te
zien Het spel van de gasten was wat
luw; men zette alles op "alles om te
winden. Voorlopig konden geen van
beide elftallen het ploei vinden hoe-
uel de kansen legio waren Eén m!
p.uut voor de rust nam KSV dooi een
penalty de leiding. Hartog plaatste de
bal keurig in de hoek.
Na de rust werd het spel in nog
snel'er tempo hervat. De keeper van
KSV kreeg dan ook heel wat te ver
wecken van de Winkel-voorhoed
li'oo.hoofd was echter op zijn best en
s*c,Ne elke kogel. Ongeveer een kwar
tel voor het einde zette Hartog een
aanval in; hij werd echter zwaar ge
hinderd en door ruw spel kreeg KSV
een vrije schop, waarvan Hart °en
dankbaar gebruik maakte: 2-0 voor
I «eavk! Hierna floot de schei r-ch-
ter het einde van deze spa«- ïde
wedstrijd. KSV won verdiend me' 2-0.
De scheidsrechter leidde zeer pr-' s.
r£dtj>pro^riimma
DONDERDAG 11 DEC. 1047
HILVERSUM I 301 m. Nieuws om
7, 8, 13. 18, 20 en 23 uur.
VPRO 7.50 Dagopening; AVRO 7.30
en'8.15 Gram muziek; 8.45 Gram.pla-
ten; 10.50 Voor de kleuters; 11.00 Vrou
wen in de omroep; 11.20 Frahse Or
kestwerken; 12.00 Operetteklanken;
12.38 Piano met rhythmische begelei
ding; 13.15 Renova-septet; 13.45 Voor
de 'vrouw; 1420 Gram. platen; 15.00
Voor zieken en gezonden; 16.05 Re
prises; 17.00 Kaleidoscoop; 1720 Welk
dier deze week; 1720 The Skymasters
18.15 Sportpraatje; 18 30 Ncd. Strijd
krachten; 1915 Hij en Zij, cabaret;
20.15 Radio Philharmonisch orkest
(Wagenaar, Andriessen. Haydn en E-
nesco); 21.15 „Floris ende Blanche-
nesco); 21.15 „Floris ende Blance-
floer", hoorspel; 22.00 ln de schijn-
HILVERSUM II - Nieuws om 7, 8. f3.
19, 20 en 2220 uur.
KRO 7.30 Morgengebed; 8.15 Pluk de
dag; 900 Ochtendeoncert; 9.35 Franse
Opera-muziek; NCRV 10.00 en 10.30
Gram.muziek; 10.15 Morgendienst: KR
O 11.00 De Zonnebloem; 12.03 Piano
recital; 1223 en 1325 Dansorkest KI.
v. Beeck; 13.45 Hors d'óeuvre; NCRV
14.00 Metropole-orkesf; 14.40 Causerie
voor de vrouw; 15.15 Amsterdams
strijkkwartet: 16.00 Bijbellezing: 17 00
Radio-jeugdjournaal; 17.30 Geestelijke
liederen; 18.00 Land- en tuinbouw
praatje; 18.30 Fanfarecorps; 19.30 Re
portages: 20.15 NCRV-steravond; 21.15
De vaart der Volkeren; 22.45 Avond
overdenking.
Hij nam Jan bij de arm, hees hem
zonder meer woorden te verspillen
in zijn leren jas en duwde hem' naar
de voordeur.
„Donder op". De wachtmeester
grauwde. „En als een ander je soms
vraagt naar wat er vannacht en van
morgen gebeurd is, dan weet je van
niks".
Stilletjes stopte hij tabak en papier
in Jans zak.
„Maar hoe zit het noumet
hetverbaal?"
Een verhaal uil de hongerwinter
door
JAAP VAN ZOONEN
Daar hield hij hem nog even staan
de. „Als je de deur uit bent, kijk je
op noch om. Je zet een gezicht of je
een pak ransel hebt gehad".
Voordat Jan een woord van dank
kon uitbrengen, had de wachtmeester
hem de deur uitgeduwd, die met een
slag in het slot vieL
Opnieuw duwde Jan zijn karretje
bij de Kluft op. Toen hij boven ge
komen was. stond hij een ogenblik
stil en keek om zich heen. Aan de
ene kant lag het oude polderland van
Noord Holland met zijn pittoreske
boerderijtjes, zijn intieme dorpjes aan
de andere kant het nieuwe land.
Regelmatig lagen de grote boerde
rijen met de propere woonhuisj es er
voor of er naast aap de rechte wegen
alles was met sneeuw bedekt. het
Januarizonnetje straalde" aan een wol
kenloze hemel.
Overweldigd door de stralende
schoonheid keek Jan om zich heen.
Vol moed wilde hij de tocht weer
beginnen, toen een man met 'n mand
op de fiets de kluft opkwam en hem
wenkte te blijven staan. Verwonderd
keek Jan hem aan.
De man had een nors uiterlijk.
„Ik wou graag je leren jas hebben
en het gouden horloge, dat je bij je
hebt".
Vol schrik deinsde Jan terug. De
man lachte.
„Vanavond wordt het je terug be
zorgd. Prent het adres goed in je
hoofd, want het briefje waar dat op
staat, moet ik ook hebben. En als je
soms straks gevraagd wordt, waar je
vannacht bent geweest, dan zeg je
maar van op de Zandhoeve".
Er ging Jan een licht op. Dat was
het werk van de ondergrondse. Snel
deed hij wat hem gevraagd werd.
De jas werd in de fietsmand gegooid
.en de man reed naar het dorp terug.
Meteen keek hij nog even achterom
en riep: „Misschien kom je nog wel
een stelletje schooiers tegen aan-
stopds!"
Al gauw stond Jan in zijn dunne
jasje te bibberen" van de koude.
Maar welgemoed duwde hij zijn kar
retje verder.
Hij had misschien eerf kwartier
gereden, toen hij een auto aan hoor
de komen, die vlak naast hem vaart
minderde en stopte. Er sprongen vier
landwachten uit.
Hoewel hij iets dergelijks nu wel
verwacht 4iad, verbleekte hij toch.
„Persoonsbewijs!" werd hem op
barse toon toegevoegd door een der
kerels. De andere keken in zijn kar
retje. waarin niets lag. dan een paar
zakken en een oude deken.
„In orde", klonk het.
„Voel eens even in de- zakken van
die kerel" snauwde een ander, die
kennelijk het hoofd was.
Jan begon te lachen. Hij werd
steeds rustiger.
„Wat is er aan de hand heren?"
vroeg hij zo beleefd mogelijk.
..Och er is vannacht een aanslag
gepleegd op kameraad Wildeman
Het was een jong broekje, dat er
nog niet zo onhebbelijk uitzag, die
Jan wilde inlichten.
„Smoel houden" klonk de snauwen
de stem van het opperhoofd.
„Heb je misschien iemand gezien
met een karretje, die een lange leren
jas droeg?' 'vroeg hij Jan. terwijl hij
hem vorsend aankeek.
Jan- voelde ondanks de betrekkelij
ke veiligheid waarin hij verkeerde,
zijn adem stokken. Een aanslaq^pp
een kameraad! Het was niet mis! Als
het tegenliep stond er de kogel op.
Nadenkend schudde hij het hoofd.
Het stel sprong weer in de auto
en spoedde zich voort.
Jan. haalde een zakdoek uit zijn
zak en veegde zijn voorhoofd af.
Wonder, dat hij niets van de andere
man hoorde! Alleen van hem was
blijkbaar een vaag signalement be
kend.
In zich zelf begon hij weer te neu
riën van het karretje, dat op een
straatweg reed.
„Ik ben aardig op weg om een be
roemd man te worden" mompelde hij
zijn geneyrie afbrekend, toen hem
weer in de gedachte schoten de an
dere woorden: „Hij komt niet weer
om
Verduiveld, kon hij dat ellendige
antwoord dan nooit kwijt raken?
Maar het had toch wel weing ge
scheeld, of hg was zuur geweest.
tWordt vervolgd).
doet rekening en verantwoording
