Kerstfeest in de tropen
Yhuiupi vulde,
Eén op de zes Nederlanders
lijdt aan kanker
Waf de vei lino klok wijsf_
Minder goede gele kool is voor
de beesten
n^Wogremme
34 Dagen op een
reddingsvlot
Hoe onze jongens
het vierden
Lawang, 26 December
Kunt U zich een Kerstfeest voor
atellen in de tropen? In een klein
•tadje plm 700 m hoog in de bergen
met een heerlijk zoel, bijna Hollands
klimaat?
Rond om U heen zo ver Uw oog
reikt niets anders dan grauw groene
bergen, scherp afgetekend tegen de
blauwe hemel
Hier en daar groepjes wuivende
palmen en klapperbomen, in en aan
de rand der kampongs. Dit is de om
geving waar de jongens van het Ba
taljon 4-5 RI orde en rust handhaven.
Hier is het ook, waar ze lief en leed
met elkaar delen en waar ze hun eer
ste kameraden zagen vallen.
Mooi is dit landschap, zeer zeker,
ioch hoe dikwijls hebben ze het niet
vervloekt, tijdens de uiterst zware pa
trouilles, want dit heuvelachtig ter
rein is uitermate zwaar en de schoon
heid vervalt geheel wanneer men hier
patrouille loopt.
Even buiten Lawang ligt de ,.On-
4fl£fiteunings Comp." In de wandeling
•ok wel genoemd: „De Compagnie
der zware jongens". Hier zitten de
Carriers, de 3 Mortieren en pioniers
Bij de jongens hier was het idee op-
g-komen om het Kerstfeest in Com
pagnies-verband te vieren. Een zaal
tje was er niet, doch daar werd wat
anders op gevonden, 'n Gedeelte van
de Carrierloods werd afgezet met ca-
mouflagenetten en hej geheel met bloe
men en groen versierd. De Pioniers
zouden tafels van elk twee meter ter
plaatse monteren. Een van de jongens
had met de actie, die hier kort gele
den is gehouden, een pak kaarsen ge
vonden in een Republikeinse Comman
dopost welke nu goed van pas kwa
men. Maar nu moest er nog een Kerst
boom komen en die komen in Indië
heel zelden voor. Er werd toch wat
op gevonden en het kwam voor el
kaar! Pioniers hebben een geraamte
gemaakt: een houten paal op een voet
stuk en tegen de paal latten gespij
kerd, zo dat de uiteinden een drie
hoek vormden. Het geheel werd be
dekt met takken van een struik, wel
ke met een beetje fantasie, vel voor
spavretakken konden doorgaan. Ook
moest er nog versiering komen, maar
Het Kerstfeest ligt alweer
enkele weken achter ons en
U zult U wellicht afvragen,
waarom we dit artikel nog
plaatsen. We ontvingen hel
van soldaat A. Boukes, comp.
45 R.I. „X" Brigade, La
wang. Soerabaja, met het
verzoek om het op te nemen,
omdat we ongetwijfeld vele
ouders en verloofden hier er
een plezier mee zullen kun
nen doen. Stellig zal dat het
geval zijn en daarom leest U
hier: „Kerstfeest bij onze
jongens".
dat was zo erg niet, want de Welfare
had dat in een van de goedangs (loods
liggen Zo hadden we, zij het dan enigs
zins geïmproviseerd, een gezellig zaal
tje met een Kerstboom.
Er'werd ons op Eerste Kerstdag een
Kerstdiner aangeboden, dat hier in
Indië wel tot de zeldzaamheden be
hoort.
Maar de kok had daarvoor gezorgd!
25 December 's morgens om 4 uur
was er eerst een gezamenlijk ontbijt
voor de Katholieke en om 10 uur voor
de Protestante militairen, 's Avonds
om 7 uur begon het eigenlijke feest.
Als speciale attractie voor de man
schappen zouden de onderofficieren
bedienen. Van de koks hadden de he
ren witte jassen geleend en een
muts niet te vergeten! en het was
(voor de jongens tenminste) een ver
makelijk gezicht. Na de maaltijd (die
boven verwachting was) hield de
Sergt. Maj. Administrateur een kerst
vertelling die bij de jongens gewel
dig insloeg.
Hierna spraken de Aalmoezenier en
de Veldprediker en menige jongen
zal bij die woorden, die werden ge
sproken, met zijn gedachten in Hol
land zijn geweest. Vervolgens werd
de Kerstpost uitgereikt, welke aan de
Commandant van de Compagnie ge
bonden waren door betreffende fa
milieleden en kennissen. De brieven
werden als het ware door de jongens
verslonden! Daarna kwam het hoog
tepunt van de avond: het uitreiken
van de Kerstpakketten!
Telkens als er een naam werd afge
roepen kwam de gelukkige met een
Piet is de toneelspeulder van de club
De club in de skeerwinkel bedoel ik-
Nou moet je niet denke, dat wai in de
skeerwinkel teneel speule. Nei, ut is
er wel derus een kemedie, maar zo
ver hewwe we ut nag niet brocht.
Afoin. Piet komt rieden week met
opgestoken steert binnen, 'n Dul houfd
en noidig koikc en derekt ut grootste
woord hewwe.
En vezelf over teneel ei. Weer ut hart
vol van is. loupt de mond van over
„Hewwe jullie er ok al wat van hoort?
Ze wulle bewere, dat ut binnenkort
an .onze teneelvereniginge verbode
worre zei om buiten onze eigen plaas
op te treje. Dat zou toch ok weer wat
moois weze
Veeröer kon Piet niet komme.
Wal skote allemaal in zo'n lachbui,
dat Piet z'n oigen gieniens meer ver
staan kon. Dat zei je Je begroipe ken
ne, as je wete. dat Piets hele teneel
•peulkunst bestaat in 't ophale en zak-
ke leite van ut skerm
Maar onze club gaat nagal veul op
toernee en Piet is wild op zoks en hai
gaat altoid mee.
Dat wai konne ons voorstelle, dat hai
In z'n wiek skoten was over die ge
ruchten
Op ut lest zoi de barrebier: „Ut zou
toch zo gek niet weze Piet, as de
regering an die uitstapjes van jullie
•rus een keer paal en perk stelde.
Want neem nou die uitstappies van
Jullie. Soms een tien of vijftien op
voeringen op een are plaats
„Benne ze goed of niet?" brieste Piet
er teugen in en toe-ie zag. dat wai in
stemmend zatte te knikke, "Skreeuw-
de-ie: „Den heb de regering z'n oigen
•r niet mee te bemoeie. Leit ze ons
gang gaan."
Nou leit de barrebier z'n oigen deur
een grote bek nooit uit ut veld slaan.
Dat hai gong rustig deur: „Je wete
van toete nag bleizen. Je moete je dat
zo voorstelle, dat jullie met je dilet
tante werk de beroepsgezelschape con-
kerentie andoen. En die lui wulle ok
graag een centje verdiene. Die ziene
dat gehannes van jullie met skele ouge
an. En geef ze derus ongeloik"
„Hou man," zoi Kees. „Je benne er
niet hillemaal naast, maar je vergete
een paar dingetjes. Wie hewwe er
voor zurgd, dat de mense op ut platte
land zo'n. liefhebberij voor ut teneel
hewwe. Dat benne de amateurs. En
vooral die beste vereniging, weer Piet
skermophaler is. Want je kenne zegge
wat je wulle, maar Piets club trekt
volle zale. En om die clubs nou an de
doik te zette nou de beroepsmense
denke, dat er wat te halen valt, dat
gaat toch wel een beetje veer."
Toe deed Klaas ok nag een duit in ut
zakken. En ut was nag een flinke dun
ok..
Zo'n echte ouwerwesse.
„Neem nou derus an, dat ut deurgaat
Den komme die lui uit de stad bier
nei toe te speulen. Nou, je wete hoe
of ze over ons denke. Boerevolk ei
Stom en niet veul wend. Dat ut wel
derus net aarsom is. begroipe ze toch
nooit. We hewwe ut al meer had. Ze
komme hier en ut valt veulal gieniens
mee. En je kenne d'r voor betale dat
j- zwart zien. Een roiksdaalder, drie
vier gulden. Dus as ut nag goed is
den ken een mens met een gewoon
inkomen ut niet betale. Die moete
den maar thuis zitte bloive en op een
houtje boite. Nei,„ik zou zo zegge, ze
moste van zoks maar niet te veul ver-
biede gaan.
Ut loikt nag zo op een moffenmenier
ok". FIGARO
stralend gezicht naar voren, om het
geschenk in ontvangst te nemen. Op
merkelijk was het. dat de meesten
eerst naar het adres van de schenker
keken! Telkens hoorden wij uitroepen
als: „Machtig zeg, bij mij staat er 'n
adres op van een juffrouw", of „ik
heb een pakje van twee grietjes"
Maanden van tevoren hadden ze het
daar al over gehad, steeds maar over
die adressen! Het was in ieder geval
vermakelijk om al dit kinderlijke in
deze kerels te aanschouwen. De in
houd van het pakketje viel in zeer
goede smaak bij de jongens en ze wa
ren vol lof over het werk, dat voor
hen in Holland was verricht. De slag
zin „Wij leven mee met de jongens
overzee" was wel op zijn plaatst De
NIWIN, die uiteindelijk de hele actie
georganiseerd heeft en voor de goede
aankomst heeft zorg gedragen, ir veel
dank verschuldigd. Ze hebben gedaan
wat ze konden en we kunnen niet an
ders zeggen, dan dat zij geslaagd is.
Later als wij weer in Holland zijn
teruggekeerd, zal het Kerstfeest, dat
wij vierden nog vaak ïn onze herinne
ring terugkeren.
Doch wij hopen allen het volgende
jaar het Kerstfeest weer in de huise
lijke kring te vieren!
Moge het Nieuwe jaar verandering
brengen!
Soldt. A. BOUKES
legemo: 250427047
Onderst. Comp. 4—5 RI „X"
Brigade
Veldpost: Soerabaja.
Kanker kan genezen worden
mifs men er tijdig bij is
Wat is kanker?
Volgens de grote „men" zou dat voor
de wetenschap nog een probleem zijn.
Dat er echter niet juist.. De medische
wetenschap weet wel degelijk wat
kanker is. Eenvoudig omschreven is
kanker een weefsel-ontaarding. Een
soort gezwel, dat steeds verder om
zich heen grijpt en tenslotte de dood
veroorzaakt. In Nederland sterft onge
veer één van de zes mensen aan deze
ziekte. Het is dus wel een volksvij
and in optima forma.
De belangrijkste vraag is: kan kan
ker genezen worden?
Het antwoord luidt: ja. Maar die be
vestiging wordt verzwakt door een
voorname bijkomstigheid: mits tijdig
wordt ingegrepen. Kankergezwellen
zijn zelden aanvankelijk pijnloos en
wanneer zij inwendig ontstaan bv
in de maag bemerkt de zieke dat
eerst als de ziekte reeds bedenkelijk
is voortgewoekerd.
Een werkelijk afdoend geneesmiddel
dat ook opgewassen is tegen verge
vorderde gevallen, bestaat nog niet.
Kanker-bestrijding hangt ten dele nog
steeds samen met uiterst kostbare in
strumenten, moeilijk te doseren be
straling enz. Zo nu en dan wordt de
wereldpers opgeschrikt door een ge
rucht, dat eindelijk het middel tegen
deze ziekte zou zijn gevonden. Maar
telkens blijkt weer, dat deze geruch
ten óf ovërdreven óf zelfs volkomen
gefingeerd zijn.
Maar dat betekent niet, dat de medi
ci totaal onmachtig staan tegenover
deze ziekte. En het betekent ook niet,
dat er geen vooruitgang in de kanker
bestrijding zou bestaan. Langzaam
worstelt men stap voor stap verder
naar de oplossing en aan die worste
ling neemt Nederland ook deel. Be
kend is bv het Ned. Kankerinstituut
te Amsterdam, dat over een kostbaar
instrumentarium beschikt en over een
staf specialisten van naam.
HOE ONTSTAAT ANKER?
KANKER komt bij vrijwel alle le
vende wezens voor. Zelfs bij planten
heeft men verschijnselen ontdekt, die
identiek met kanker zijn. Alleen de
laagst-organische wezen, de ééncelli-
gen, zijn waarschijnlijk niet aan deze
ziekte onderhevig.
Onder .vegetariërs komen procenls-
gewijze maar weinig kankergevallen
minder voor; het gebrek aan bepaal
de vitaminen verhoogt de vatbaarheid
evenals het gebruik van sterke drank.
De leeftijd speelt ook een rol, ter
wijl intellectuelen minder door deze
ziekte bezocht schijnen te worden dan
handarbeiders. Erfelijkheid schijnt
daarentegen weer geen of slechts een
kleine rol te spelen.
Een tot in de kleinste bijzonder
heden nauwkeurig verslag over het
ontstaan van deze ziekte kan de me
dische wetenschap nog niet geven.
Evepmln is ook het proces bij een
rontgenologische behandeling volko
men ontsluierd.
'.VAT DOET MEN TEGEN
KANKER
HET ENIGE afdoende middel om
kanker te voorkomen, zou onder de
huidige omstandigheden een regelma
tig medisch onderzoek zijn. Maar om
het hele volk in dit onderzoek te be
trekken, is practische niet wel mo
gelijk.
Maar al bevindt de kankerbestrij
ding zich in deze fase dus min of meer
op het dode punt, anderzijds kan het
publiek niet genoeg doordrongen wor
den van de noodzaak om een medische
behandeling niet uit te stellen Wie
vermoedt kanker te hebben voor 'n
leek is dat aanvankelijk niet vast te
stellen of verschijnselen ontdekt
die hij niet thuis kan brengen, ga
naar. een dokter. Menigeen bezweek
aan kanker, omdat hij zich te laat on
der medische behandeling stelde.
De allereerste eis is.; op tijd zijn.
En wat het kanker-vraagstuk in
haar geheel betreft, opgelost is het
nog niet. Maar geleerden en "practi-
serende geneesheren gaan hand in
hand en zullen niet rusten eer deze
volksvijand overwonnen is.
Winterstrand
Voor zet dubbeltjes brengt de NACO
je 's zomers naar de Witte stranden
van de Noordzee. Voor dat geld mag
je je enkele uren of langer in het zilte
zeewater wentelen of desgewenst
je min of meer luie leden
uitstrekken tegen de voet van Hol
lands onvolprezen blond* duinen....
Je wordt voor die zes dubbeltjes nog
nét if? een propvolle bus geperst en
onderweg begin je jè reeds te ont
kleden. In het nette. En als je aan
het zondoorbakken strand staat zie je
nóg de verlangende blikken van een
boordeloze chauffeur, de rood-aange-
lopen wangetjes van een blonde con
ductrice, die zojuist met een welge
meende zucht de laatste peuter-met-
z'n-emmertje op het asfalt heeft neer
gelaten
Nee. dat is in Januari 1948 toch an
ders. Dan wacht je niet op een warme
dag. maar op een weerbericht, dat
storm uit het Zuid-Westen voorspelt
Dan kom je ook voor zes dubbeltjes
vlak aan de grote waterkant. De NA-
CO zal misschien net de kosten uit
de zeven of acht passagiers peuren
en een blond conductricetje geeft een
zwartharige adspirant-collega aan
schouwelijk onderwijs: stopplaatsen,
kilomeiers en wat dies meer zij.
Je gooit je kop in de wind. Dat had
je eigenlijk eerder moeten doên. want
de fiets is tenslotte toch sportiever
dan een autobus. Gelukkig kan je 't
nu goed maken 't Is nog eb. maar de
zee brult. Links van je zijn de duinen.
Als met een groot mes is met één
forse haal de voet afgesneden. Er is
niets anders dan de zee. 't strand, de
kale duinenGeen mens te zien.
zover als je kunt kijken. Vier kok
meeuwen spelen krijgertje boven een
duintop. Ginds heeft een pier het
zwaar te verduren gehad. Z'n buik
schijnt verdwenen te zijn. Het harde
basalt is beter tegen zeewater bestand
dan beton.... Dan springt er een
Groene en witte kool
doen het beter
Zolang het weer niet omslaat ziet
het er voor de Langedijker tuinders
niet florissant uit. Er is zeer veel
werk aan de in de schuren opgesla-
kool, het gewichtsverlies is groot
de kwaliteit loopt hard achteruit,
de gele kool komt dit het sterkst
tot uitdrukking, doordat de afzet van
dit product evengoed al heel moeilijk
gaat. Toen het een paar weken gele
den begon te sneeuwen en het leek, of
de winter zijn intrede zou doen kwam
er een kleine opleving,, maar het zet
te niet door. Ook de verbetering van
de prijzen 'was gauw gedaan.
VEEVOER
Nu is het zover gekomen, dat de
Noordhollandse koolveilingen hebben
moeten besluiten een deel van de ge
le kool uit de markt te nemen en voor
veevoeder te bestemmen. Dat daarbij
natuurlijk niet de prima kwaliteit zal
worden ingenomen, is duidelijk. Men
zal voorlopig de afwijkende kwaliteit
die door het te grote aanbod en de
te geringe vraag zwaar op de markt
drukt, voor veevoeder bestemmen.
De voorraad gele kool is nu een
maal te groot om geplaatst te worden.
Het oog was gericht op Frankrijk,
maar de mogelijkheid van export
schijnt nog niet open te zijn- Export
naar Duitsland blijkt evenmin moge
lijk. hoewel er ongetwijfeld wel wat
kool te plaatsen zou zijn. Daarbij komt
dat alle groenten, die nog te velde
staan, zonder bezwaar kunnen worden
geoogst. De vorst, die soms een flin
ke „afnemer" voor deze producten
was, laat nu verstek gaan. hetgeen de
gele kool ook niet ten goede komt.
Daartegenover staat echter, dat de
groene kool, waarvan op sommige da
gen nog aanzienlijke hoeveelheden
ter markt worden gebracht, tegen goe
de. ja zelfs hoge prijzen van de hand
worden gedaan. Dinsdag was de slot-
notering te Broek op Langendijk van
1620 tot 32.20 per 100 kg., terwijl voor
de gele kool. al was ze nog van zo
goede kwaliteit, slechts de minimum
prijs van 6.per 100 kg. werd be
steed.
De belangstelling voor de rode kool
kon dan ook wel wat beter zijn. Zo
als gemeld is mèt ingang van 1 Jan.
de minimumprijs op 12.per 100
kg. gekomen, doch de hoogste noterin
gen, die toen soms tot 15,per 100
kg. liepen, zijn nu aanzienlijk lager.
Voor de mooiste partijen betaalde
men de laatste dagen soms iets boven
13,per 100 kg., maar daar bleef
het dan ook bij.
De binnenlandse prijs voor de witte
kool is verhoogd. Deze is nu 10.
per 100 kg. geworden. Deze koolsoort
houdt zich nog het best. al werden
iets lagere prijzen besteed dan de vo
rige week. Nu komt men voor het
vrijë gedeelte veelal niet hoger dan
ruim 17.per 100 kjfc Een prijs, die
trouwens een behoorlijke gemiddelde
opbrengst garandeert.
De noteringen voor de uien hand
haafden zich bij geringe aanvoeren zo
van 22.— tot 25.— per 100 kg.
Het witlof is niet zeer in trek. De
laatste dagen noteerden wij zelfs prij
zen van beneden 20.per 100 kg.
voor sortering I, terwijl n ongeveer
een dubbeltje per kilo opbracht. Dins
dag was er iets meer belangstelling,
zodat tot 27,per 100 kg. werd ge
gaan.
Peen werd slechts in geringe hoe
veelheden aangevoerd. De prijzen la
gen vrijwel op het niveau van de bin
nenlandse notei*ing. die thans 8,50
per 100 kg. is. Sommige partijtjes lie
pen iets hoger.
strandwippertje vlak voor j* voe'
Vier. vijf meter hipt-ie tegen de Zuid
wester in en net als je denkt. je
'm kunt pakken, maakt-ie vlei:- be
wegingen en zeilt met de wind me»,
pieren ver. Merkwaardig, zo leeg als
het strand is na de laatste stormen.
De zee bracht, de zee nam....
Grijze regenflarden belagen je on-
jutterse uitrusting. De knoopsgaten
van je daagse jas hebben moeite met
de storm en je moet oneindig handig
zijn een dragelijke sigaret in elkan
der te friemelen
Toch heb je een goede middag. J*
gedachten zweven weg met de wind
en worden weer nuchter, .als er een
flinke guts zeewater over je schoenen
wandelt. Zand pikt plotseling in je
ogen, je oren. je neus en je begint je
benen te voelen. Nog even. Daar ginds
dat hoge duin. Dat moet het einddoel
zijn. Zo snel mogelijk naar boven en
dan zie je de zee plotselir zo anders
Metershoog zwelt 't wr.tr daa ach
teraan op. Witte schuimkoppen, joe
lend om de stenen strekdammen die
de geweldadige stormloop kreunend
breken, overspoeld worden en weer
opduiken.
De weg terug lij' t kort* Je speelt
met de witte schutmlan? en Je ziet
het water strand winnen, na iedere
pier verder afbuigen naar de duin
voet. spelen met de schuimlaag Een
felle bui. ongemerkt achter je opgedo
ken. zwiept 't water steeds verder.
Nog tien, nog acht. nog viei meter
strand. Dan heb je je uit
weer te pakken. Stopplaats van de
NACO-bus. De schemering doet de
wereld kleiner worden als je. ver
scholen achter een rietmatjê. afscheid
gaat nemen van 't overspoelde strand.
Je voetstappen zullen niet meer zijn.
In de warme dienstbus punnik je 't
zand uit je oren en ogen. Zes dub
beltjes. Zoveel kost de bioscoop ook.
Een pakje sigaretten. Hollands strand
bij een Zuid-Wester. Onbetaalbaar en
toch mnoi- zes dubbeltjes
—In Engeland ving men een vleer
muis. 't Beestje had een Hollandse
ring aan z'n poot en de dierkundigen
staan voor een raadsel. De vermeende
Engellandvlucht zou een uniek geval
zijn!
DONDERDAG 15 JANUARI 1948
N A 16 UUR
Hilversum I 301 meter 16.00 Bij
bellezing; 16.45 Gram.platen; 17.00 Ra
dio- jeugdjournaal: 17.30 Liederen van
Darius Milhaud; 18.00 Zigeunermuziek
18.30 Nederl Strijdkrachten; 19.00
Nieuws: 19.15 Gram. muziek; 19.30 Het
actueel geluid; 19.45 Regeringsuitzen
ding: 20.00 Nieuws 20.15 Studio-ster
avond onder de titel ,.In sprookjes
land": 21.30 De vaart der volkeren;
21.50 Met band en plaat voor U pa
raat; 22.30 Nieuws; 22.45 Avondover
denking; 23.00 Toscanini dirigeert wer
ken van Beethoven
Hilversum II 415 meter 16.05 Re
prises: 17.00 Kaleidoscoop; 17.20 Welk
dier deze weck? 17.30 Pierre Palla:
17.30 Het Rijk over zee; 18.00 Nieuws;
18.15 Sportpraatje; 18.30 Hij en Zij.
kleinkunst-programma; 19.05 De avon
turen van Tom Poes; 1930 Radio-
Volksmuziekschool: 20.00 Nieuws;
20.15 Radio-Philharmonisch orkest
(Pezel, Bac'h en Mozart); 21.15 ..Huize
De Gouden Regen", hoorspel door J.
B. Priestley: 22.30 Lezing over het
Zuiderzee-vraagstuk: 23 00 Nieuws.
VRIJDAG 16 JANUARI 1948
VOOR 16 UUR
Hilversum I 301 meter 7.00 en
8.00 Nieuws; 7.30 en 8.15 Gram. mu
ziek: 7.45 Een woord voor de dag: 8.30
Klassiek morgenconc'ert; 9.15 Op och
tendbezoek bijonze zieken: 9.30 Op
gewekte morgenklanken: 10.15 Bach-
programma; 10.30 Morgendienst; 11.00
Concerto Grosso van Handel; 11.15
Vrolijk allerlei; 11.35 Zangrecital;
12 DO Scala--cxlet; 12.33 Toonkunst-ka
merkoor; 13.00 Nieuws: 13.15 Johann
Strauss-composïties: 13.45 Orgelcon
cert; 14.20 Van oude en nieuwe schrij
vers; 14.40 Composities van Sibeüus:
15.15 Wialna-trio:
Hilversum II 415 meter 7.00 en
8.00 Nieuws; 7.15 en 8.15 Gram. pla
ten; 8.15 Voor de Huisvrouw: 9 00
Klassieke gram. platen 10.00 Morgen
wijding; 10.30 Voor de vrouw 10.43
Werken van Salnt-Saens; 11.20 Voor
dracht; 11.35 Gram. muziek; 12.00 Wal
sen en tango's; 12.38 The Skymasters;
13.15 Pierre Palla. orgel; 14.00 Kook-
praatje; 1420 Virtuoso-sextet; 15.00
Ons volk in zijn dichters; 15.20 ..Bas-
tienne", opera van Mozart.
FEUILLETON
door
ROBERT TRUMBULL
Tony placht zijn vader in zijn vrije
tijd en in de zomer te helpen, tot
„er genoeg van kreeg op kosten
van de ouwelui te leven." en dienst
Ham bij de Marine. Voordien was hij
in het Civilian Conservation Corps
geweest, evenals Gene Aldrich. Geen
Van beiden hadden ooit iets met de
zee uitstaande gehad. Ik had uiter
aard een.grondig maritieme scholing
gehad, die mij thans goed te stade
kwam. maar thans ben ik van beroep
ylieger.
In 1939 nam Tony, evenals vele an
deren, dienst bij de Marine, omdat hij
er van overtuigd was, dat zijn land
weldra in oorlog zou zijn. Zijn vroege
re militaire ervaring had hij opge
daan in het leger. Hij had tweemaal
gediend, in 1937 en 1938, en gewerkt
als chauffeur op legerauto's.
Hij was zeer onafhankelijk van na
tuur, hetgeen op twee beslissende mo
menten in zijn jonge leven de door
slag had gegeven Het eerste moment
kwam toen hij de school verliet
,,'t Ging eigenlijk heel behoorlijk
zie je", legde hij uit „Natuurlijk ik
verwachtte geen 10, maar ik dacht dat
ik toch minstens een 8 of een 6 zou
krijgen, en daar zou ik tevreden mee
geweest zijn. 't Kon me nooit veel
schelen wat voor cijfers ze me ga
ven, zolang ik maar leerde wat ik
Ieren wou. Wel, ik dacht dat ik die
cursus aardig onder de knie had,
maar toen ik m'n eindrapport kreeg
en die dikke vette 4 zag, zei ik...."
Het doet er niet toe wat hij zei;
maar hij liep eenvoudig de school uit
om er nooit meer terug te keren.
De volgende crisis was er een van
godsdienstige aard. Tony was groot
gebracht in het Katholieke geloof. De
enige gebeden die hij kende, waren
in het Pools. Gedurende onze tocht
baden we geregeld, ten eerste omdat
het herhaaldelijk met goede uitslag be
kroond wofrd en we bereid waren
het opnieuw te proberen, en later om
dat het ons althans Iets te doen gaf.
Onze „bidstond" werd zelfs het hoog
tepunt van onze avonden.
Tony nam de godsdienstkwestie
niet al te zwaar. „Ik ben er uitgelopen
zie je? Op een avond stond ik met en
kele vrienden op de hoek van de straat
toen de geestelijke voorbijkwam. Ik
lette niet op hem, en toen ging de man
overal kwaad van me spreken om
dat ik m'n* pet niet voor hem had afge
nomen. 't Maakte me razend." En daar
op wilde Tony niets meer te doen
hebben met georganiseerde godsdienst.
Aldrich. aan de andere kant, had een
godsdienstige natuur. Hij heeft een
broer die geestelijke is. Het was Gene
die het voorstel deed geregeld bid
stonden te houden.
Gene is van huis uit een boeren
jongen, afkomstig uit Sikeston, Mis-
souri. Hij is jonger dan Tony,, net
twee-en-twintig en is pas vijftien
maanden bij de Marine.
Een van die dingen waar hij tijdens
den tocht het meeste over piekerde
was de levensverzekering van $5.000,
die hij ten bfite van zijn moeder had
afgesloten, in geval hy zou komen te
overlijden. Hij vroeg zich af, of zij de
uitkering reeds had kunnen krijgen.
Geld is nogal schaars bij hem thuis.
Gene ging naar de Marine over, zodra
hij ontdekte dat hij minder geschikt
was voor het leger. De zucht naar a-
vontuur kreeg hem te pakken, en
hij dacht dat hij het er bij de Marine
beter af zou brengen en meteen meer
ervaring zou kunnen opdoen. Hij was
een Jaar op een middelbare school
geweest, al dien tijd zijn eigen brood
verdienend.
Hij schudde spottend het hoofd, ter
wijl hij het geyal besprak. „Als moe
der me zou kunnen zien
Wel, ze zou 't allesbehalve pret
tig hebben gevonden. Er stond een
Zuid-Oostelijke bries die ons naar een
groep eilanden dreef, waarvan we ver
moedde dat ze onbewoond waren. Het
was echter altijd mogelijk dat de Ja
panners er inmiddels manschappen
aan land hadden gezet, zodat we het
maar beter achtte uit de buurt te blU
ven.
Van het eerste ogenblik af had ik
me bezig gehouden met de mogelijk
heid koers te zetten naar de grotere
eilanden, waarvan lk wist dat ze in
vriendschappelijke handen waren.
De aardrijkskundige gesteldheid
van dit deel der Stille Zuidzee was
voor mij allerminst een geheim. Dag
in dag uit had ik de kaarten bestu
deerd, en had zodoende een levendige
voorstelling der ligging van elk ei
land. Van het begin af aan wist ik dan
ook nauwkeurig waar ik heen wilde
Het lag allerminst in mijn bedoeling
dat vlot over te laten aan de grillen
van wind en tij. Wel hadden we geen
roer en geen riemen en geen zeil,
maar ik was niettemin vast van plan
het vlot te sturen, indien maar enig
zins mogelijk. En ik werkte als da
duivel om het zover te krijgen, en
ik neem het hoogst kwalijk als ie
mand beweert dat we eenvoudig dre
ven op goed geluk af.
Controle over. de bewegingen van
ons vlot was mijn eerste en voor
naamste zorg, v/ant zolang we water
noch voedsel aan fccord hadden, zat
er niets anders op dan te wachte tot
de Schepper ons een regenbui stuur
de of ons de gelegenheid schonk enig
voedsel te bemachtigen. Uitgaande
van de veronderstelling dat God dege»
ne helpt dia zich sotf weten te hel
pen, begon lk aen zo goed en nuttig
mogelijk gtbru&k te maken van ae
middelen die lk tor beschikking ha^.
(Wordt vervolg#.
