ZUID-AFRIKA NIET AAN TE RADEN
VOOR LANDBOUW-IMMIGRANTEN?
DE ELFSTEDENTOCHT VAN JIMMY BROWN
D.U.W.-toestanden
en -problemen
34 Dagen op een
reddingsvlot
Waarschuwende
Zuid - Afrikaanse siem
(Naar aanleiding van ee.t artikel
in de „Cape Timesvan de hand
van Prof. J. EL W. Th. Reimers
te Stellenbosch (Z.A.)
In het Zuid-Afrikaanse blad de „Ca
pe Times" van 12 December 1947 stond
vermeld, dat Generaal Smuts ver
klaarde:
„F,en aantal goedgeschoolde land
bouw krachten zal verkregen worden
nit Nederland en de Scandinavische
landen en het Gouvernement zal voort
gaan haar aandacht aan deze landen te
schenken, waartegen naar gebleken is
geen bezwaren bestaan".
Prof. Reimers merkt naar aanleiding
hiervan op, dat het woord „voortgaan'
met een korreltje zout moet worden
genomen, aangezien oordelende naar
zijn eigen ondervindingen in Neder
land en Denemarken opgeiken nog
geen begin is gemaakt met het ont
werpen van een sGhema voor de immi
gratie van landarbeiders dan wel van
boerenzoons in Zuid-Afrika.
Voorts schrijft hy in het blad:
„Afgezien van de ietwat kortzich
tige houding van een gedeelte onzer
(Zuid-Afrikaanse) landbouwers ter.
aanzien van de immigratie van goed
geschoolde landbouwkrachten en klei
ne boeren in de toekomst, moet iede
re Nederlandse of Scandinavische
landbouwer wel gek zijn om naar onr
land te emigreren om de volgende re
denen:
le. Het loon in hun geboortelanden
varieert van 3.tot 4.per
week met daarbij inbegrepen een
huis, een tuin en veelal een zeker
percentage van de bedrijfsopbrengst
in' het bijzonder van de melk.
2e. Hij werkt op een jaarcontract
terwijl de minimum- en maximum
lonen door de Regering zijn vastge
steld.
Se Hij is lid van machtige organisa
ties.
4e. In gevallen van meningsverschi;-
len tussen werkgever en werknemer
over het arbeidscontract, het Werk
vacantiedagen. verzekeringen etc. is
hij gerechtigd arbitrage in te roepen
8e Hii heeft altijd de kans ra jar
van hard werken een kleine zelf
standige boer of tuinder te worden
Vergelijk dit met de zeer labiele po-
fit"» van de blanke boerenarbeider
•f blanke bedrijfsleider op de boerde
rijen die vaak per week of per maand
betaald en ontslagen kunnen worden
en die gelukkig genoemd mogen wor
den. indien zij een maandloon ont
vangen van 12met een huis zon
der een organisatie te hebben, die hun
belangen behartigt.
Voeg daarbij, dat noch hef Depar
tement van Landbouw, noch het De
partement van Grondbezit tot op he
den enige voorziening heeft getroffen
om deze mensen tenminste te helpen
aan kleine stukken land, geschikt voor
Intensieve bewerking voor welk doel
deze goedgeschoolde landbouwkrach
ten uit de genoemde land om be
gi'ijpelijke redenen geschikt zijn.
In dit verband is het eenvoudig te
verklaren, dat de landbouwkundige
expert van het immigratie-comité voor
Holland, België, Frankrijk en Scan-
gezinsgebeuren
LANGEDIJK
Geboren: Diewertje M dv C Kliffen
ten A Hollenberg; Maria A dv J H
Tamis en J M Ruiter; Alida J J dv
F Beens en D Bakker; Nelly dv C
Berkhout en A Thomasz.
Ondertrouwd: A Erlks 22 j te Sint
Maarten en G Kuiper 20 j alhier.
J Kostelijk 27 j en T Crans 20 j te
Wieringermeer.
Getrouwd: J Zijp 24 jaar en C Mo
lenaar 24 j beiden alhier.
Overleden: P Dekker 13 j zv C
DeKker en J Zon. G. J. Kleinbekman 3
znnd zv H Kleinbekman en W van
Westen.
dinavië enige tijd geleden naai- de
Unie werd terruggeroepen, iets wat
zeker niet het geval zou zijn geweest,
indien op dit terrein voldoende moge
lijkheden aanwezig waren.
Zolang geen verbe tering is bereikt
in de immigratie-voorwaarden ten
aanzien van landarbeiders en boeren
zoons van de betreffende landen Is
het goed de Nederlandse en ScandJna-
vicsbe arbeidskrachten te adviseren
naar landen te emigreren, die een be
tere toekomst garanderen dan Zuid-
Afrik* klaarblijkelijk van plan is te
doen".
Geld op de bon
Vandaag kunnen de houders
van een kolenkaart TA 707
en TB 707, wier naam begint
met de letters Sche tan. SI
aan het plaatselijke Post
kantoor, tegen inlevering
van de bonnen 78 BV en 81
BV van TA 707 en 78 BV
van TB 707, terugbetaling
ontvangen van de met 1
Juli 1947 verhoogde kolen-
prijs. Dc kantoren zijn voor
„het geld op de bon" ge
opend van 9 tot 15 uur.
Morgen 18 Febr. Is het
do beurt voor hen. wier
na-T begiuat «r.et de
letters Sm t.m. Sto.
De gevolgen van duimzuigen
Wan „vogelbekjes" en „centenbakjes"
Slissen en lispelen
IX
Baby ligt rustig in zijn warme bed
je en slaspt. Het is een vredig ge
zicht. Zijn linker knuistje ligt tegen
zijn rose wangetje," smakelijk sabbelt
hij op het duimpje van zijn rechter
hand.
Moeder buigt zich over het wiegje
Geluk straaïi van haa. gezicht.
Aardig hé' dat kleine duimpje in
zijn mond".
Haar bezoeker knikt instemmend.
„Maar het schijnt niet goed te zijn"
Zo is het moeder. Het is werkelijk
niet helemaal zonder nadeel. Door
langdurig duimzuigen, vooral, als de
kinderen wat groter worden, kunnen
vergroeiingen van de kaak ontstaan,
die, behalve dat ze soms lelijk zijn,
ook hun nadelige invloed uitoefenen
cr as spraak.
Het kind drukt bij het duimzuigen
voortdurend, en met vrij grote kracht
tegen de achter zijde van de bo
venkaak, die daardoor langzaam, maar
zeker naar voren gaat uitwijken.
Normaal is. dat de boventanden
juist over de ondertanden heen schui
ven. Steekt de bovenkaak te ver naar
voren, dan blijft er. ook bij gesloten
mond, een ruimte tussen de boven-
en de ondertanden.
Of dat erg is?
Ja, dat kan het zijn. Ec dan denk
ik daarbij nog niet eens aan de min
der aesthetische vorm, die de mond
krygt.
Maar een zodanig vergroeide mond
geeft heel gemakkelijk aanleiding tot
een lelijke uitspraak van de klanken
1. t. d. s. en z.
Bij deze klanken zeiter. we n.1. de
tong achter tegen de boventanden
san. Ontbreken nu de boventanden,
zoals in de wissclperiode kan gebeu
ren. dan heeft de tong geen steun
meer en wordt vaak naar buiten ge
schoven.
Bij alle woorden, die op een s. of
1. (of een der bovengenoemde klan
ken) eindigen, zien we dan de tong
uit de mond komen.
Dat staat afschuwelijk, voor wie het
eenmaal heeft opgemerkt, maar het
heeft bovendien een slechte invloed
op het geluid, vooral bij de s. Ge
woonlijk zeggen we dan, dat iemand
„lispelt"
Dit lispelen nu, wordt, zoals uit
het bovenstaande begrijpelijk is, be
vordert, wanneer de tanden niet goed
sluiten. Het zij, dat de bovenkaak uit
steekt. men spreekt dan van een „vo
gelbekje" Hetzij, dat de onderkaak
het meest naar voren komt, populaii
noemt men dit laatste een „centen
bakje".
Nog niet lang geleden ontmoette ik
een 4 jarig meisje, dat lispelde. Haar
onder- en bovensnijtanden stonden,
bij gesloten mond, zover van elkaar
dat er bijna een kindervingertje tus
sen kon. Dc tandarts sprak het ver
moeden uit, dat dit was veroorzaak?
door het zuigen op de vingers. Inder
daad sliep dat kind elke avond in.
met twee vingers in de mond.
De s. blijkt een moeilijke klank te
zijn, die heel spoedig afwijkingen ver
toont. Het komt er n.1. vrij nauwkeurig
op aan hoe groot de opening is, waar
door de lucht wordt heen gedreven.
Is die iets te groot of te klein, dan
ontstaan al afwijkingen in het geluid.
Bij een goede s. glijdt de lucht mid
den over de tong en worden de zij-
kanten door de tongranden en de kie
zen afgesloten. Is dat laatste niet het
geval, dan ontsnapt de lucht zijwaarts.
We spreken dan van „slissen".
Merkwaardig is, dat verreweg de
meeste mensen, die „slissen" of „lis
pelen" zelf niet weten, dat ze met dit
spraakgebrek zijn behept
Het gebeurt méér dan eens, dat
een moeder, die b.v. op advies van
de huisarts of een onderwijzer met
haar kind op spraakles komt, op de
vraag, of het gebrek meer voorkomt
in de familie, slissend antwoord dat
dit niet het geval is.
Het spreekt wel vanzelf, dat deze
spraakaf wij kingen: het uitsteken van
de tong (zg interdentaal of -tussen-
28. De een na de ander reed hem
voorbij en verdween uit het gezicht,
Jimmy hoorde het driftige gekras van
hun schaatsen over het ijs en toen
dat gekras was weggestorven, was hij
alleen op het ijs. Hij krabbelde alleen
voort door het duister van de nacht,
zwoegend en struikelend, vallend en
nog eens vallend. En het slot van het
liedje was, dat hij geheel uit het veld
geslagen aan de kant van het ijs ging
zitten en slechts aan één ding dacht
aan zijn bezem .waarmee hij als brave
baanveger tenslotte nog een boter
ham en een warm plekje bij de ka
chel kon verdienen. „Wat doe ik hier
in de kou", dacht Jimmy. „Ik wou
dat ze met hun Elfstedentocht in de
lucht vlogen. Heb ik gevraagd om
mee te mogen doen?"
tands spreken) zowel als slissen en
lispelen ook voorkomen bij kinderen
met normale gebitten. Maar zelfs dan
ligt de oorzaak soms in een periode
waarin het gebit niet volledig was,,
bv. wisseltijd.
Als het gebit later, door zijn na
tuurlijke ontwikkeling, of door tand
heelkundig ingrijpen weer normaal
is geworden, kan het spraakgebrek
blijven bestaan.
Dat, zoals bij alle opvoedingszaken,
ook het voorbeeld van zeer groot ge
wicht is, behoeft nauwelijks te wor
den gezegd. Dit blijkt overigens heel
duidelijk uit het feit, dat het lispelen
en slissen soms bij alle leden van een
gezin voorkomt.
Al met al is er dus reden te over om
te trachten, zowel het duimzuigen
als het zuigen op de vingertjes zo
spoedig mogelijk af te wennen.
J. E. VAN DOK
Zal de Blauwe Reiger terugkeren
naar de Bergense Duinen?
Verjaagd van het Bos, dan uitgeroeid
zal 1948 een nieuw begin brengen?
Voor de vogelvrienden is Februari
een belangrijke maand voor de vo
gelvrienden in Bergen en omstreken
kan Februari van dit jaar een zeer
belar.gryke worden.
't Is na de 25e, dat de Reigers ple
gen terug te keren naar hun geboor
tegrond uit de moerassen en meren
van Midden-Afrika, waarheen de kou
de herfstwind hen gedreven had. Deze
zachte winter heeft velen niet verder
doen gaan dan Zuid-Europa en de
vroege lente sluit een spoediger te
rugkeer niet uit.
Het is mogelijk, dat U gisteren
zelfs een Reiger zag, of reeds een
week terug maar vergis U niet:
de enkele exemplaren die hier thans
zijn, zijn vermoedelijk Scandinavische,
rakkers, die wat meer gehard zijn te
gen koude en vonden, dat ze in ons
landje ver genoeg naar 't Zuiden wa
ren afgezakt. Want, zo lang een Rei
ger open water heeft, haalt hij zyn
kostje wel op.
't Gaat ons om de ploegen, die nor
maal op 26 of 27 Februari bfl hun
oude nesten terugkeren. Zy zjjn de
echte voorjaarsboden en hun bedry-
vig gedoe brengt een stukje actie in
de natuur. Begin Maart zijn zy al
volop aan het bouwen. Trek er eens
vroeg op uit dan kimt U ze bezig
zien. Over de bos- en duingronden
vliegen zij heen en weer, sjouwend
met flinke takken in hun bek. Dat
zijn altijd weer zulke fraaie toneel
tjes. Half Maart al zyn de nesten
voorzien van vier vyf blauwgroene
eieren. Dan komt er de rust van een
paar weken broeden, maar April is
al weer een drukke maandhet groot
brengen van het kroost is aan de
oyïe.
We zeiden zojuist: trek er eens
vroeg op uit. dan kunt U ze bezig
zien. Maar hoe staat het met Bergen
De eens zo prachtige Reigerskolonie
aan de voet van de duinen (het Rel-
gerbos) werd door de Overheid weg
geschoten. Het Bos ging ten gronde.
De Reigers namen de wijk naar een
der minst bezochte sparrenbossen, er
gens in het duingebied. Daar vormde
zich een nieuwe kolonie met goedkeu
ring van het Staatsbosbeheer. Althans
men liet ze met rust.
Maar reeds had zich weer een nieu
we vijand gemeld, de sterk toegeno
men eekhoorn, die de eieren consu
meerde. Dan kwam de oorlog en de
bezetting, het Reigerbos werd Sper
gebied en de Reigers werden als
schietschijven gebruikt. Elke over 't
Duin vliegende Reiger en de die-
ïjun.jnoesten wel heen en weer vlie
gen omdat zy ln de polders hun vis
water hadden werd „abgeschos-
sen". Zy werden uitgeroeid in 1945.
In 1946 nietsIn 1947 nog niets...
Zal 1948 een terugkeer brengen van
enkele Reigers? De kans is niet ge
heel uitgesloten, dat enige exempla
ren, hoewel zy elders geboren zyn,
door dé aantrekkingskracht van de
voorvaderiyke bodem naar het oude
Reigerbos worden getrokken en het
gaan herbevolken. Zij, die misschien
komen, zullen de tragedie niet ken
nen. En Bergen, als onze hoop in ver
vulling gaat, zal deze terugkeer tot
de bakermat van onze Blauwe Reiger,
die polder en duinen met zyn aanwe
zigheid zo zeer opluistert, als een eer
dienen te beschouwen.
Op hoop van zegen: Welkom Ar-
dea! JAN DE LEEUW
De lezer, die meent, dat het onder
zoek, dat wy hebben ingesteld, niets
anders zou hebben opgeleverd dan een
scheldparty op de regering en spe
ciaal op de Minister van Sociale Za
ken, benevens een demagogisch ver
haal over vreselyke toestanden, heeft
het mis en kan deze artikelen beter
ongelezen laten.
Een van de eerste eisen, die wy aan
een reportage stellen, is dat ze vol
komen objectief is. Men moet oog
hebben voor de goede en de kwade
dingen van het object en deze ter
goeder,trouw weergeven.
EERLIJKHEID EERSTE EIS
Wy hebben gesprekken gehad met
arbeiders en arbeidersvrouwen, met
de inspecteur D.U.W., met' mensen
van het N.V.V. en de E.V.C.
We hebben een serie ingezonden
stukken voor ons liggen en een macht
notities en nu doet zich het eigenaar
dige voor, dat alle partijen hun zaak
zo goed mogelijk trachten voor te
stellen.
Uit deze gegevens nu een behoor-
lyke conclusie te trekken ls een moel-
üjlce zaak. 4
DE OPZET VAN DE D.U.W.
IS GOED.
Uit ons onderzoek is ons duidelijk
gebleken, dat de opzet van de D.1J.
W. goed is. Wat toch is de bedoeling?
In het kort komt het hier op neer,
dat arbeiders die werkloos geworden
zyn, in de door de D.U.W. uitgevoer
de werken, arbeid zullen verrichten
tegen de lonen die volgens het C.A.O.
in de landbouw gelden. Een ieder, die
zich op het standpunt plaatst, dat het
beter is, dat meii werkt, dan dat men
steun ontvangt zonder te werken, zal
deze regeling toejuichen. Maar nu ko
men reeds direct de moeilykheden De
D.U.W. objecten zyn over het alge
meen grondwerken. Xrbeiders die dit
werk gewend zyn, hebben er niet de
minste moeite mee. Maar arbeiders,
die uit andere beroepen afkomstig
zijn, staan er vreemd tegenover en
kunnen soms slechts meekomen.
TWEE SOORTEN D.U.W.
Er wordt in de D.U.W. in accoord
gewerkt. Wijst de prestatie der arbei
der uit, dat hy niet aan het accoord
toe komt, dan wordt hy lager beloond.
Ook in dat opzicht worden de prak-
tyken van het vrye bedrijf dus ge
volgd. Zo ontstonden de D.U.W. I en
D.U.W. IL
De beste arbeiders vinden in I hun
plaats, de minder goeden in n. De
praktijk is echter zo, dat verreweg
de meeste arbeiders, die uit beroepen
komen, waar zy geen grondwerk ver
richten na enige tijd via n in I te
recht komen.
Wy ontveinzen ons echter niet, dat
in deze verschillende rubricering een
reden is tot ontevredenheid. Immers
een arbeider, die van een kantoor af
komt en daardoor niet de volle pres
tatie kan leveren, maar die desalniet
temin zyn best doet en er toch reeds
veel zwaarder werk van heeft, moet
niet beloond worden naar zyn arbeids
prestatie, hoewel dit op het oog rede
lijk klinkt, maar naar zijn arbeids-
lust Elke arbeider, die behoorlyk
werkt, heeft recht op een behoorlijke
beloning, al zijn de prestaties niet vol
komen evenredig.
ARBEIDERS ZELF SCHULDIG
De eerlykheid gebiedt ons te zeg
gen, dat de arbeiders, door het ver
keerde van het systeem er toe wor
den gebracht, zich zo te gedragen,
dat het systeem er nog slechter door
wordt. Immers de besten van de ar
beiders hokken by elkaar, ze bewegen
de ploegbaas om van hen een goede
ploeg te formeren, want dan komen
ze gemakkelyk boven het accoord uit
en verdienen wat meer. De ploegbaas
tuk op een goede arbeidsprestatie wil
zo iets wel. Deze z.g. gouden ploegen
die dus hun accoord ruimschoots ha
len veroorzaken niet alleen, dat de an
dere ploegen er door verzwakken en
daardoor de grootste moeite hebben
om het accoord te maken, zy zyn
wellicht ook oorzaak, dat de tarieven
voor accoordwerk aan de lage kant
zyn.
DINSDAG NA 16 UUR
Hilversum I 16.00 De Zonnebloem
16.30 Ziekenlof; 17.00 Na school ya;
17.15 Alma Musica; 17.45 Het rijk >-
ver zee; 18.00 Vioolspel; 18.20 Sprt-
praatje; 18.30 Ned. Strijdkrachten;
19.00 Nieuws; 19.15 Af ter Dinnermu-
ziek; 19.30 Radiogenes; 20.00 Nieuws;
20.15 Handel-programma; 20.30 L
meditatie; 21.30 12e Pianoconcc.
Mozart; 22.15 Avondgebed; 22.30 uur
Nieuws; 22.45 Radio-Philharmonisch
Orkest (Gilsen. Lekeu, De Vocht,
Jongen).
Hilversum II 16.30 Gram. platen.
16.40 De schoolbel; 17.00 Dat kun ji;
ook; 17.30 The Skymasters; 18.00 uur
Nieuws; 18115 Tom Erich, piano; 18.30
Filmprogramma; 19.05 Tom Poes; 19 15
Pianorecital; 19.45 Radiokrant voor de
werkende vrouw; 20.00 Nieuws; 20.05
De echo van de dag; 20.15 Doodles
dwaze Dinsdagavondtrein; 21.30 Con
tact; 22.15 Buitenlands weekoverzicht;
22.30 Vioolrecital; 23.00 Nieuws; 23.15
Belgisch klassiek concert.
WOENSDAG 18 FEBRUARI 1948
VOOR 16 UUR
Hilversum 1 301 m. "7.00 en 8.00
Nieuws; 7.45 Een woord voor de dag;
8.15 Gewijde muziek; 8.30 Licht klas
siek concert; 9.00 Op radio-ziekenbe
zoek; 9.30 Symphonisch morgencon
cert; 10.30 Morgendienst; 11.00 Werken
van Haydn; 11.25 ,.De jeugd maakt
werk', hoorspel; 12.00 Clarinetrecifal;
12.33 Metropole-orkest; 13.00 Nieuws;
13.15 Programmatische pianomuziek;
13.45 Teleman-cy<%s; 1415 Afscheids-
dienst; 15.30 Jeugdconcert
Hilversum II 415 m. 7.00 en 8.00
Nieuws; 7.15 en 8.15 Gram.platen; 8.50
Voor de huisvrouw; 9.00 Werken van
Sibelius; 9.35 Werken van Brahms;
10.00 Morgenwijding; 10.20 Kookpraat-
je; 10.45 Voordracht; 11.00 Populair
non-stop: 12.00 Orkest Carlo Carcas-
sola; 12.38 Killima Hawaiians; 13.00
Nieuws; 13.20 The Ramblers; 14.00 Ge
sproken portret van Spaak; 14.15 Jeugd
concert; 15.00 „De Scheepsjongens van
Bontekoe", hoorspel; 15.30 De rood
borstjes; 15:45 De Regenboog.
WOENSDAG NA 16 UUR
Hilversum I 16.45 Knapenkoor;
16.45 Voor de jeugd; 17.35 Pianoduo;
18.00 Harmoniecorps; 18.30 Ned. Strijd
krachten; 19.00 Nieuws; 19.30 Pianoduo
19.45 Engelse les; 20.00 Nieuws; 20 15
Vioolspel; 20.25 Concertgebouworkest
Diepenbrock, Beethoven); 21.30 L1J-
dei^overdenking; 22.00 Engelse lie
deren; 22.30 Nieuws; 22.45 Avondover
denking; 23.00 VioolrecitaL
Hilversum n 16.15 Vragen *»~»t
vrij; 16.45 Het stond in de krant; j
De Troubadours; 17.46 Het rijk over
zee; 18.00 Nieuws; 18.20 ETA-trio; 18.30
Plato spreekt tot ons; 19.00 Gram.mu
ziek; 19.30 Voor de jeugd; 19.45 Le
zen in de Bijbel; 20.00 Nieuws;
20.15 Omroeporkest; 21.15 „Joseph in
Do tan", hoorspel naar Joost van der
Vondel; 22.05 Orkest Malando; 22.45
Van boek tot boek.
FEUILLETON
door
ROBER1 ÏRUMBULL
87-
Plotseling ging Tony rechtop zitten.
„Ik voel een kokosnoot", zei hij.
Gene en il* keken nem met domme
gezichten aan „Ik voel een kokos-
boot" het klonk als zotterny. Be
gon Tony hallucina.ies te krijgen"?
„Versta je me niet? Ik voelde een
kokosnoot onder de boot tegen me
kan botsen"
Dat was iets anders!
Ik sprong op en keek over de kant.
&n jawel, daar dobberde een kokos
noot op het water, net buiten ons
bereik.
..Pak hem", zei Gene.
De met water doordrenkte dop
scheen glibberig; dus probeerde ik
niet hem te grijpen. In plaats daar
van dook ik overboord, ving de noot.
en gooide hem in de boot. De jongens
legden de noot zorgvuldig neer en
hielpen me aan boord.
„Ik voelde een stoot in m'n rug,
zie je", zei Tony, opgetogen, „en het
eerste waar ik aan dacht was een
kokosnoot".
De dikke, vczelachtige bolster was
begonnen te rotten blijkbaar had
de kokosnoot al een hele tijd in het
water gelegen. Maar de dop was nog
gaaf; en hield de noot drijvénde en
beschermde het binnenste grotendeels
tegen het zoute water.
De doorweekte bolster was gemakke
lijk te verwijderen. Ik haalde deze er
met de nyptang stukje bij beetje *L
Daarna nam ik een stuk metaal van 't
kapotte pistool en maakte een gat ,'n
de dop. Eerst proefde ik de melk, om
te zien of deze nog drinkbaar was.
Het was een beetje brak, maar het kon
erger. Ik gaf de noot door, en om
de beurt nemen we een slokje, tot er
niets meer over .was. Na zo lang
niets te hebben gehad, vonden we het
verfrissend, hoe lauw en zilt het ook
was.
Nadat we de melk hadden gedron
ken, braken we de noot open en ver
deelden de kern. Na al onze ontberin
gen betekende de kokosnoot een heer
lijk maal.
Het was al bijzonder gelukkig dat
we juist een kokosnoot hadden gevon
den, want ons gestel had olie nodig.
Een-en-twintig dagen in de tropische
zon had al het vocht uit onze licha
men getrokken en onze huid was zo
droog als perkament. Ik had een ge
voel alsof ik levend gevild was.
HOOFDSTUK AC'ITTIEN
TOEN IK ONS kleine bundeltje ver-
stelmateriaal openmaakte om te zien
of we er een zonnescherm van konden
maken, vond ik een kleiiï schaartje.
Het was ongeveer tien cm. lang, met
stompe punten een. goedkoop ding
dat bedoeld was om er lapjes mee te
knippen. Het materiaal waarin het
gewikkeld was, had het beschermd te
gen het zoute water dat ons pistool
onbruikbaar had gemaakt. Maar het
was toch van weinig nut.
,,'t Komt misschien nog wel eens te
pas. al weet ik niet hoe," zei ik tegen
Tony.
Hij wierp er een onverschillige blik
op. Hij hief z'n hand op om z'n lan
ge haar uit z'n ogen te strijken, 'n
werktuiglijk gebaar, maar dat hem
plotseling op een inval bracht.
„Als we ons haar eens knipten?"
opperde hy.
„Ja," zei Gene, „dat is misschien
koeler*.
Ik keek naar hun verwarde haarbos
en streek twijfelachtig over m'n
eigen hoofd: Ik dacht niet dat we met
deze goedkope schaar veel zouden kun
nen bereiken. Kammen hadden we
niet, en ons haar viel voortdurend
over onze ogen. Het was een van die
kleinigheden die je som meer erge-
nis bezorgen dan veel belangrijker
dingen.
„Zal ik het op jou proberen?" vroeg
ik Tony.
„Ja, vooruit maar," zei hij.
Tony's haar was zo stijf als een
scheerkwast. Ik zaagde het er boven
z'n voorhoofd kort af- Toen het klaar
was zag hy er vrij dwaas uit Hij had
geen erg zware baard, alleen een licht
snorretje en een paar plukjes haar op
z'n kin, die hem deden lyken op een
caricatuur van een Mongool. Gene's
baard was er eentje van overal wat
om zo te zeggen. Ik knipte ook zijn
haar bij, en daarna knipte Tony het
mime De schaar was er niet op bere
kend, maar ons haar hing nu tenmin
ste niet meer in onze ogen.
We bleven scherp uitkijken naar
kokosnoten, maar zagen er geen meer.
Wel zagen we een heleboel kleine
bruine noten, ongeveer 5 cm. lang en
ongeveer 3 cm. in doorsnee, die er uit
zagen als miniatuur kokosnoten.
„Pagaai jy aan stuurboord, Gene",
zei ik. „Laten we er heen roeien en
een een opvissen."
Met de zolen aan de handen ma-
noevreerden Gene en ik de boot tot
waar ik een van de noten kon gry pen.
We braken er een open, maar er was
niets eetbaars in. Het waren eigenlyk
geen noten, alleen een laag vezels
rondom een harde kern. Ik denk dat
het kleine kegels waren die groeien
aan wat ze op Hawaii de Hala-boom
noemen.
Wordt vervolgd
