Op zoek naar het kerkje van
onze redacteur-buitenland
Onze rundvee- en varkensstapel
vermindert voortdurend
DE ELFSTEDENTOCHT VAN JIMMY BROWN
.v'T*
1r
34 Dagen op een
reddingsvlot
De mysterie der oudheid (I)
Avonturen tussen oude
folianten
Helaas is het niet zo spannend ge
worden, als de aanhef zou doen ver
moeden. Wel enigermate humoristisch.
En tenslotte ontnuchterend. Dat komt
in het leven van een krantenmens
echter meermalen voor.
Je begint de dag met een laaiend
enthousiasme en het einde is een ont
goocheling „Er was eens
Zo sprak op een goede morgen onze
redacteur buitenland tegen ons, en bij
vervolgde „In de goede stad
Hoorn leefde in de zeventiende eeuw
een rijk koopman of een zeekapitein,
die de wereld rondreisde en in een
der landen om de Oostzee gelegen
ten schone vrouw aantrof, afkomstig
uit de Oekrame
Geïnteresseerd schoof ik mijn stoel
bij. Als Ik over een schone vrouw hoor
spreken, is mijn belangstelling dade
lijk gewekt.
Gevleid door zoveel belangstelling
vervolgde hij:
„Ogenblikkelijk werd hij bekoord
door de talloze voortreffelijke hoe
danigheden alsmede door h&rr schoon
heid. maakte haar op zwierige wijze
het hof en verklaarde niet te zullen
rusten, eer hij haar als zijn wettige
gade naar Holland had gevoerd".
Hier pauzeerde de verteller even,
om met uiterste zorg een sigaret tc
draaien, waartoe ik hem mijn shag-
doos overhandigde.
„Ook de schone uit de Oek. was
niet ongevoelig voor de mannelijke
Hollandse rondborstigheid en na lang
loven en bieden kwam het paar tot
overeenstemming. Echter op de na
drukkelijke voorwaarde, da! haar echt
genoot voor haar in de goede stad
Hoorn een kerkje zou stichten, waar
zij de Grieks-Katholieke godsdienst
naar haar oude gewoonte zou kunnen
belijden."
Het besluit van het verhaal was zeer
"nuchter.
„Zou er niet een aardig stukje kopie
in zifcen?"
VERKEERD AANGESLOTEN
En zo stapten we op een goede dag
in de bus. die ons door West Fries
land* heerlijke dreven naar de stad
Hoorn voerde. Nadere inlichtingen wa
ren te bekomenen bij de Ontvanger
der registratie daar ter plaatse.
Argeloos als we waren togen we
naar het Grote Oost, nummer 26 en
stonden weldra voor een statig oud
herenhuis, waarvan de gevel ontsierd
werd door een bordje, waarop inder
daad vermeld stond, dat daar de ont
vanger der registratie enz. zetelde.
Argeloos ook stapte we 'binnen.
O heilige onschuld. Waarom staat
niet op elk kantoor van elke ontvan
ger in Nederland de spreuk: „Gij die
hier binnentreedt, laat alle hope va
ren"
Wellicht waren we dan meer op on
ze hoede geweest.
We maakten onze entree. Een be
ambte vroeg naar het doel van onze
komst. Geheimzinnig deelden we hem
mee, dat we de ontvanger in hoogst
eigen persoon wensten te spreken. Al
dadelijk deed zich een moeilijkheid
voor Want ook wij hadden het kun
nen weten, ontvangers in diensttijd
worden angstvallig beschermd. Toen
we dan ook antwoordden, dat we dat
juist aan de ontvanger zelf wilden
zeggen, bleek de nieuwsgierigheid van
het jongmens niet bevredigd. Met na
druk vroeg hij of het over belasting
zaken ging.
Wc vonden ëc situatie min of meer
vervelend en terwijl we onze stem
lieten dalen tot een gefluister, in ver
band met de aanwezigheid van meer
dere personen in het vertrek, begon
nen we het verhaal over het kerkje.
Hij knikte ons echter begrijpend
toe. Er was. naar hij vertelde, laatst
ook al eern; een dame geweest om er
naar te informeren. Helaas zei hij het
op e^n manier, die duidelijk demon
streerde. dat hij die dame niet hoog
aansloeg wat haar in tellect bet rol Wii
echter trokken ons .van die insinuatie
niets aan en hielden voet bij stuk en
smaakten ten slotte het genoegen om t
in het hieligdom te worden toegelaten,
waar een ander ons weer te woord
stend en waar wij ten tweede male
het verhaal over het kerkje afdraaiden
Opnieuw werden we een poosje aan
ons lot' overgelaten. De ontvanger
bleek in conferentie te zijn, maar de
gene die ons te woord stond, een e.i
al welwillendheid, scheen ook een en
ander over de historie te weten.
We waren waar we moesten zijn.
Het ontvangerskantoor was de oude
woning van de zeekapitein en onze
verteller wees ons op een gebouwtje,
dat er enigszins kerks uitzag en dat
in de achter het huls gelegen tuin
stond.
Men kon er echter niet mser bij
komen vanuit de tuin, daar een hoge
schutting dit belette. Aan de overkant
was een steegje te vinden er daar kon
den we door gaan. Het kerkje zou van
binnen weinig bezienswaardigs mee'
vertonen, daar het bewoond werd er
ais zodanig reeds een tijd had dienst
gedaan Alle ouds was er wel uitgo
sloopt.
Voor verdere byzonderhe Iwei
den we verwezen naar beneden, waar
de ambtenaar die ons te woord bad
gestaan, ons uit oude boeken alle no
dige gegevöcs zou kunnen verst-eW
BOEKEN WISTEN 't NIET
Wo daalden de statige trappen wee
af. Li gedachten zagen We, hcc langs
de-zelfde trappen in vervlogen eeuwen
de zeekapitein met zijn schone waren
terwiil hij l?aar% minnek erend
over de zwarte haren streek.
Toen hebben we de beambte aan bet
werk gezet. Er kwam een foliant op
tafel. Meerdere volgden. Var. hoger:
verdiepingen kwam de man met boe-
Geld op de bon
Vandaag kunnen de houders
van een kolenkaart TA 707
en TB 707. wier naam begint
met de letters Sm. t.m. Sw.
aan het plaatselijke Post
kantoor. tegen Inlevering
van de bonnen 78 BV en 81
BV van IA 707 en 78 BV
van TB 707, terugbetaling
ontvangen van de met 1
Juli 1947 verhoogde kolen-
prüs. De kantoren zün voor
„het geld op de bon" ge
opend van 9 tot 15 uur.
Morgen 19 Febr. is het
de beurt voor hen. wier
namen n met d<-
letters Str. t.m. Tij.
ken aansjouwen en wellicht ook uit de
kelder. Het resultaat was nog niet di
rect bemoedigend en wat mede zijr
oórzask vor.d in hel frt, dat wij de
naam van het pa. r niet wisten.
Tenslotte 'verklaarde de man. dat
hetz<- hopeloos zoeken was en dat
hoi alleen mcar geld kon kosten op
niet-, af.
Oo -elfde moment v< v; v.t.f.e
wij r» zeekapitein. Want we wiste:*
mei onfc.telIer.de zekerheid, dat we
r.ird meer iv. onze zak hadden dan 'n
bu- v-tourije en v?jf en dortig certt.
Onze hersens werkten koe- 'sachii
rr. we hoopten vurig dat de man toch
voo' al niets concreets zou ontdekken
Td^.-.eling schoot een reddende ge-
dae:VG door ors hoofd. Wö moesten
ju iede> geval weg.
..rLt schijnt me toe,, dat net ver
st* '.ci'ger is om eerst eens mar de ge-
- archivaris te gaan. Weet iie
"sro. dan kom ik dadelijk terug."
Een zucht van verlichting ontsnapte
onc. toen we de stoep afdaalden. Met
grote schreden haastten we ons naar
de archivaris.
Daling na de oorlog gelijk aan de
bezettingsjaren
Blijkens het Statistisch Bulletin no.
9 jaargang 1948 van hel Centraal Bu
reau voor Statistiek bedroeg het to
taal aantal stuks rundvee volgens de
wintertelling in December 1947 ruim
2.090.000. Dit betekent t.o.v. December
1946 een vermindering van ca. 132.000
en t.o.v. December 1940 van 352.000
stuks.
Deze vermindering komt op reke
ning van het jongvee tot 2 jaar, dat,
vergeleken met 1946. met ca. 134.000
stuks in aantal is teruggelopen, en
vergeleken met 1940 met ca. 148.0O0
stuks. Het aantal stuks jongvee, ou
der dan 2 jaar, vertoont in vergelij
king met 1946 een toename van ca
13.000.
Het aantal melk- en kalfkoeien.
welke categorie verreweg de voor
naamste post van onze veestapel uit
maakt. blijkt tamelijk stationnair. Be
droeg dit aantal in December 1947 on
geveer 1.269.000, in December 1946 was
dit 1.277.000 (December 1940 1.439.000)
De varkensstapel, die in December
1947 ongeveer 937.000 stuks bedroeg,
vertoont t.o.v. December 1946 een da
ling van ongeveer 125.000 stuks cn
vergeleken met December 1946 een
daling van globaal 250.000 stuks. De
relatief grootste afname vertoonde de
categorie biggen, die terugliep van
135.000 in December 1946 tot 95.000 in
December 1947. Het aantal mestzeugen
vertoonde, vergeleken met December
1946. daarentegen een vermeerdering
van ca. 10.000 stuks.
Navolgende cijfers geven een over
zicht van de mutaties in de rundvee-
en varkensstapel in de perioden De
cember 1940. December 1946 en De
cember 1947 (achterelkander genoemd1»
Rundvee Jongvee beneden 1 jaar
vrouwelijk 430.200. 453.373. 417.428
inannëiijk 48.353. 20.338, 18,628. Jong
vee. 1—2 jaar drachtig 251.293, 212.524,
148.600. gust 147.812. 178.064, 145 717
Jongvee, ouder dan 2 jaar drachtig
48.261. 45.042. 49 466. gust 10.254, 10.011.
18800. Melk- en kalfkoeien 1.439.361.
1.277.243. 1.269.068. Stieren. 1 jaar en
ouder 22.281. 17.973. 15 609. Mestvee on
vee bestemd om vet te maken (incl.
ossen) 44.700, 7.787, 6.886. Totaal rund
vee 2 442 515. 2.222.355. 2 090 202
Varkens.
Biggen, beneden 6 weken 175.526,
134.968, 95.390. Varkens van 6 weken
tot 60 kg. 594.386. 430.352. 391.912. Var
kens van 60—95 kg 184.837. 156 057,
139.329. Varkens van 95—150 kg. 78.656,
152.395, 122981. Varkens boven 150 kg.
111.139, 21.451, 24.812. Mestzeugen
17.683, 22.370. 32.254. Gedekte, kenne
lijk niet drachtige zeugen 38.580, 41.755,
46.787. Kennelijk drachtige zeugen
25.315, 14.769, 16.577. Zeugen bij biggen
25.014, 16.541, 14.071. Andere fokzeugen
30.834, 68.581, 50.457. Dekrijpe beren
3.760, 3.089 2.280. Totaal 1.185.730;
1.062.328; 936.850.
Duidelijk blijkt uit deze cijfers, dat
de daling van het aantal stuks rund
vee en varkens van Dec. '46 tot en
met Dec. '47 practisch gelijk is aan
de vermindering gedurende zes oor
logsjaren. Waar hebben wij dit aan te
„danken?".
VOEDINGSTOESTAND IN WEST-
DUITSLAND IETS GUNSTIGER?
In het maandrapport van generaal
Clay wordt opgemerkt, dat de ge
middelde voedingstoestand der bevol
king van de Amerikaanse zóne op 't
ogenblik even goed is. misschien iets
beter dan ooit sinds September 1946.
Het gemiddelde gewicht der gecon
troleerde mensen blijft een kleine stij
ging vertonen. Blijkbaar wordt regel
matig meer voedsel geconsumeerd dan
vorig jaar. onafhankelijk van het peil
der officiële rantsoenen, aldus con
cludeert de generaal.
In het Britse maandrapport over
December wordt eveneens gezegd.dat
een schoolonderzoek te Essen heeft
uitgewezen, dat de gewichten der kin
deren in stijgende lijn gaan. De hoge
cijfers voor t.b.c. die in de laatste tijd
door Duitse instanties werden gepu
bliceerd. worden in het Britse rapport
toegeschreven aan een wijziging in de
samenstelling der statistieken.
29. De mens moet geluk in zijn
leven hebben, anders komt hjj er niet
En zo is het blijkbaar met apen ook.
want juist toen Jimmy wilde opstaan
om ergens een bezem op te snorren,
waarmee hen z'n oude beroep van
baanveger weer wilde gaan uitoefe
nen, werd hij eensklaps ontdekt door
een troepje Friese jongelieden, die
hem omringden en in een taal, waar
Jimmy geen touw aan vast kon kno
pen, allerlei dingen tegen hem zeiden.
Zij lachten en gesticuleerden en het
kwam er eigenlijk op neer, dat zij hem
niet zo zuinig in het ootje oe'gonnea
te nemen. Jimmy deed eerst niets te
rug, want met die beroerde schaatsen
onder zijn zolen voelde hij zich wei
nig zeker van zijn zaak.
DIT IS DE STEM.
van Allard
Wat betekent vernieu-
v.-irig van de volkscul-
ur in de doelstelling
d. Volkshogeschool?
«enlijk twee dingen.
Ilereerst wil de Volks-
\~eschool haar cursis-
•n in aanraking bren-
m met alle vormen
van het culturele leven,
die onze Lijd kent. In elke cursus
komt het culturele vraagstuk dan
ook ter sprake. Inleidingen over
scheppende en toegepaste kunsten,
muziekavonden, voordrachten, al of
niet met lichtbeelden en film ge
ïllustreerd, leggen dit grote gebied
open, terwijl de discussie de bete
kenis van de kunst voor het leven
aan de orde wordt gesteld.
Er is echter- nog een tweede kant
aan de zaak, die voor eer werkelijke
vernieuwing van de volkscultuur mis
schien belangrijker Is dan de reeds
genoemde. Het actieve element, de
persoonlijke beoefening van de ver
schillende kunstvormen wil de Volks
hogeschool bevorderen. Onze tijd met
zijn voortschrijdende technische ver
volmaking trekt ook het culturele le
ven in de technische hoek erf schakelt
daarmee de actieve beoefening voor
een groot deel uit. Wat is er geble
ven van volkszang, van volksdans, van
volksmuziek of huismuziek? Over het
algemeen, wat rest ons nog van een
eertijds bloeiende volkskunst? Niet zo
bijster veel meer, al moeten we tot
onze vreugde constateren, dat op tal
vahjjgebieden krachten aan een ge
zond herstel werken. Krach ter., die
reeds doorwerken in ons onderwijs en
die op verschillend terrein reeds op
resultaten kunnen wijzen.
Ook hier wil de Volkshogeschool
bewust haar bijdrage leveren. In haar
cursussen vinden dan ook de beoefe
ning van handenarbeid (houtsnijden,
boetseren, boekbinden, weven enz.),
tekenen, zang en muziek, volksdans
en voordragen onder deskundige lei
ding een ruime plaats. Daarnaast or
ganiseert zij ook speciale cursussen,
die in het bijzonder één of meer der
genoemde onderwerpen behandelen.
Cursussen met een vrije aanmelding,
die voor iedere belangstellende open
staan of cursussen voor bepaalde
groepen, die voor deze onderwerpen
een speciale interesse hebben. Zo
zien wij in het zomer-programma in
April en Juli twee weekcursussen
over aesthetische opvoeding (kunst
zinnige vorming) voor leerkrachten
bij het lager onderwijs in N.-Holland.
Wat geweest is
Van 9 tot 14 Maart vond een onder
wijsvernieuwingscursus plaats voor
leerkrachten in Noord-Holland. De
vakken aardrijkskunde, geschiedenis
en biologie stonden in het middel
punt van de belangstelling.
De door „Het Ivoren Kruis" ont
worpen leerstof voor de behandeling
van het gebit werd door de heer
Paesi te Haarlem besproken. De heer
A. Wagner sprak over modern biolo
gie onderwijs de heer P. Bakkum over
de nieuwe opvattingen bij het on
derwijs in de geschiedenis, terwijl de
heer J. Schekkerman het vak aard
rijkskunde aan de orde stelde. Ver
schillende methoden werden in werk
groepverband nader uitgewerkt, even
als het werken volgens belangstel-
lings middelpunten. De lichamelijke
opvoeding werd .door de heer Bus-
sink verzorgd. Deze cursussen, die in
samenwerking met dwir.specteurs van
het lager onderwijs in Noord-Hol
land worden georganiseerd zijn uiter
mate belangrijk voor de vernieu
wing van het onderwijl in onze pro
vincie. Het is dan ook zeer verheu
gend, dat zij door de genoemde sa
menwerking tot stand kunnen komen
en dat er bij de leerkaachten een zeer
grote belangstelling voor bestaat.
Wat nog komt
58 Maart studiedagen voor lera-
x-en bij het Middelbaar Onderwijs.
Voor dit verlengde weekeinde is het
volgende programma ontworpen:
Vrijdag 5 Maart: D. L. Daalder, dir.
van de Middelb. Meisjesschool te Ber
gen spreekt over ..De aansluiting van
Lager en Middelbaar Onderwijs".
Zaterdag 6 Maart: Prof. dr. W. R.
Heere, Hoogleraar te Nijmegen en
Tilburg spreekt over „Ervaringen en
verwachtingen van de zijde der Uni
versiteiten en Hogescholen betreffen
de de oud-leerlingen MO.".
Op de Zaterdagmiddag spreekt prof.
dr. M. J. Langeveld, Hoogleraar te
Utrecht-over „Uit de didaktiek van
het Middelbaar Onderwijs".
's Avonds spreekt de heer H. J.
Geraedts, leraar Koninklijk Conser
vatorium te Den Haa.g over ..De mu
ziek in het M.O." (De heer Geraedts
is belast met de opleiding van de
muziekleraren voor het Middelbaar
Onderwijs). Deze inleiding wordt ge
volgd door muziek en zang.
Tot slot wordt gesproken over ..Er
varingen en verwachtingen van de
zijde van het bedrijfsleven betreffen
de oud-leerlingen MO
813 Maart cursus voor leraressen
en bestuursleden van de plaatelijke
commissies voor huishoudelijke voor
lichting en gezinsleiding.
Deze cursus wordt georganiseerd in
samenwerking met de Commissie voor
Huishoudelijke Voorlichting en Ge
zinsleiding. Prof. dr. J. P. Kruvt zal
in deze cursus spreken over ..De so
ciale achtergrond van het werk en
het belang van het gezin". Verdere
inleidingen zijn:
..De gewestelijke verscheidenheid en
haar betekenis voor de gezinsvoor
lichting" door dr. H. D. de Vries Rei-
lingh: „De zin voor het schone in het
dagelijks leven" door O. van Tussen
broek: ..De sociale verscheidenheid en
haar betekenis voor d~ ®ezin"v<v»rlich-
ting" door prof. dr. W. R. H»ere;
..Het doel van de Volkshogeschool",
door mr. O. V. L. Guermonprez.
Verder wordt gesproken over: Voor
lichtingsmogelijkheden en methoden:
De invloed van het gezin op het be
drijf en omgekeerd: Hoe ziet de ar
beidersvrouw de gezinsvoorlichting:
Hoe ziet de bedrijfsleiding de gezins
voorlichting enz.
Donderdag 11 Maart bedrijfsdag ge
wijd aan de bespreking van het on
derwerp ..Gezin en bedrijf". Directie
leden. personeelchefs. maatschappelij
ke werksters en overige belangstel
lenden uit het bedrijfsleven zijn deze
dag van harte welkom. Mej. mr. H.
Boeree en mej. A. Weidema zullen de
inleidingen houden, terwijl de heer R.
Jongbloed, secretaris van de „Stich
ting van de Arbeid" is gevraagd de
leding van deze dag op zich te ne
men.
1214 Maart réunie voor alle meis
jescursisten en assistenten in de huls
houding van de Volkshogeschool.
Uitvoerige inlichtingen verstrekt de
Volkshogeschool te Bergen.
ALLARD.
WOENSDAG NA 16 UUR
Hilversum I 16.45 Knapenkoor;
16.45 Voor de jeugd; 17.35 Pianoduo;
18.00 Harmoniecorps: 18.30 Ned. Strijd
krachten; 19.00 Nieuws; 19.30 Pianoduo
19 45 Engelse les; 2U.U0 Nieuws; 20.15
Vioolspel: 20.25 Concertgebouworkest
Diepenbrock, Beethoven): 21.30 Lij
dei .soverdenking: 22 00 Engelse lie
deren; 22.30 Nieuws; 22.45 Avondover
denking: 23.00 Vioolrecital
Hilversum U 16.15 v ragen staat
vrij; 16.45 Het stond in de krant; 17.15
De Troubadours: 17.46 Het rijk over
zee; 18.00 Nieuws; 18.20 ETA-trio; 18.30
Plato spreekt tot ons; 19.00 Gram.mu-
ziek; 19.30 Voor de jeugd; 19.45 Le
zen in de Bijbel, 20.00 Nieuws;
2015 Omroeporkest; 21.15 „Joseph in
Dotan", hoorspel naar Joost van der
Vondel; 22.05 Orkest Malando; 22.45
Van boek -tot ooek.
DONDERDAG 19 FEBRUARI 1648
VOOR 16 UUR
Hilversum I 301 m. 7.00 en 8.00
Nieuws; 7.30 Morgengebed; 8.15 Pluk
de dag; 9.05 Symphonisch concert; 10 00
en 10.45 Gram.muziek; 10.15 Morgcr-
dienst; 11.00 De Zonnebloem; 12.03
Muzikale melange; 12.33 en 13.25 Dans
orkest Klaas van Beeck; 13.00 Nieuws;
13.45 Voor de vrouw; 14.00 Omroep
orkest; 14.40 Voor de vrouw; '15.00
Gram.platen; 15.30^ Ancora-trio.
Hilversum H 415 m 7.00 en 8.00
Nieuws; 7.15 en 8.15 Gram.platen; 7.50
Dagopening; 8.45 Werken voor Strijk
orkest; 9.15 Morgenwijding; 9.35 Ar
beidsvitaminen; 10.35 Gram.muziek;
10.50 Voor de kleuters; 11.00 Vrouwen
in de omroep; 11.20; Werken van Rosy
Werthelm; 12.00 De Kwintetspelers;
12.38 Pianospel; 13.00 13.15
Orgelspel; 14.00 Voor de vroiw; 14.20
Solistenconcert; 15.00 Voor zieken en
gezonden.
DONDERDAG NA 16 UUR
Hilversum I 16.00 Bijbellezing; 16.45
Strijkkwartet; 17.00 Radio-jeugdjour
naal; 17.30 Orgelconcert; 18.00 Emi
gratie-uitzending; 18.30 Ned! Strijd
krachten; 19.00 Nieuws; 19.15 De vaart
der volkeren: 19.30 Het actueel ge
luid; 20.00 Nieuws; 22.45 Avondover
denking;
Hilversum I 16.00 Van vier tot
vijf, een programma in een notedop;
17.00 Kaleidoscoop; 17.20 Welk dier
deze week; 17.30 Gram.muziek; 18.00
Nieuws; 18.15 Sportpraatje; 18.30 The
Romancers; 19.05 Tom Poes; 19.30 Ra
dio-Volksmuziekschool; 20.00 Nieuws;
20.15 Radio-Philharmonisch orkest
(Weber, Bruch, De Frumerie en Bo-
rodin); 21.15 „De vlucht", hoorspel;
22.30 Gram.platen.
FEUILLETON
door
ROBER1 TRUMBULL
(38'
„Het betekent in ieder geval dat er
land in de buurt is", zei ik. Geen van
ons liet ooit ook maar de geringste
aanleiding voorbij gaan om ons opti
misme aan te wakkeren. We geloofden
werkelijk dat we zeker wel een eiland
zouden bereiken, en bleven onver
moeid uitkijken naar de blauwe scha
duw aan de t^rizon die land zou be
tekenen. Verscheidene keren zagen we
lage wolkenbanken er bijna voor aan.
Tenslotte redeneerde ik dat het soort
fcila^r' r'nt we in de buurt zouden
vinden waarschijnlijk vrij laag en
vlak zou zijn. terwijl het soort dat
er op grote afstand uitzag als wolken
het heuvelachtige type zou zijn, dat
ver buiten ons bereik in het Noordon
lag.
Voor .zover ik me herinner, vonden
we op de twee-en-twintigste dag het
blok hout. De dagen begonnen nu on
gemerkt in elkaar over te vloeien. De
ene lange, gloeiend hete dag leek pre
cies op de andere, zodat het moeilijk
is precies de tijd te bepalen van de
kleine gebeurtenissen die soms ons
eentonig bestaan onderbraken.
We zagen het blok als een lang,
donker voorwerp dat op ongeveer 100
meter afstand van ons op en neer dob
berde in het water. We hadden ons
een poos lang'laten drijven, zonder
veel tc zeggen, en met nauwelijks een
gedachte in ons hoofd. Het was te
heet. Totdat de zon laat in de middag
begon te zinken, deden we gewoonlijk
niet meer dan absoluut noodzakelijk
was. Uren veretreken gewoonlijk zon
der dat er een woord gezegd wérd.
Er was niet veel meer te zeggen dat
niet reeds vaak was gezegd.
Tony zag het hbutblok het eerst, en
wees.
„Kijk eens", zei hij.
Ik merkte terloops op dat z'n stem
hees begon te worden
Met enige moeite ging ik opzitten
en tuurde naar het punt waarheen
Tony wees. Gene leunde cp z'n knie-
en tegen het boord, en keek ook, met
beide handcu boven zn' ogen.
Tony nam een zool op, ik pakte de
andere, en we draaiden het vlot om,
Met lange, moeilijke slagen bereikten
we 'het drijvende blok. Het *vas een
verrotte boomstam. Ik hield het vlot
uit de buurt, totdat ik er zeker van
was dat het geen scheipe uitsteeksels
had die de rubber zouden kunnen be
schadigen.
„Daar hebben we niets aan", zei
Gene.
„Wacht eens", zei ik. „Wellicht zit
ten er schelpdieren of zo aan".
We onderzochten de stam van nabij
en vonden in de rottende spleten een
heleboel heel kleine schelpdiertjes. Ze
waren te klein om open te breken, dus
staken we ze als bessen in onze mond
en aten ze met schelp en al op.
Ik vond een paar kleine krabbetjes
en slikte ze met huid en haar in. Ook
ontdekte ik twee pieterige oestertjes
misschien 3 gram vlees.
Niets ervan had enige voedings
waarde, hoewel we misschien wat cal
cium binnenkregen door de zachte
schelpjes op te kauwen.
Het vinden van de boomstam maak-
-te ons wat opgewekter. We brachien
een hele tijd door met het ding te
onderzoeken en vergeleken onze vond
sten. Toen vve het t.ck tenslotte los
lieten. was de sp?..T.-ir.g van öe laat
ste dagen gebrikan en die avond ga-
durend» de bidstond zongen we weer.
We vertrouwden nog altijd ten
volle dat we het zouden kunnen uit
houden totdat we een eiland bereik
ten. en we hadden de hoop nog niet
opgegeven dat we door een van onze
eigen schepen zouden worden opge
pikt. De toestand was toen nog niet
op z'n slechtst.
Eten maakte in die tijd bijna ons
enige' onderwerp van gesprek uit.
Vroeg in de morgen, laat in de middag
en zelfs 's nachts, konden Gene en
Tony uren lang praten over de ver
schillende "maaltijden die zij hadden
gegeten, en welke koks ztf het beste
vonden. Dit onderwerp begon mij erg
te vervelen, en ik nam slechts zelden
aan het gesprek deel. Meestal had ik
toch geen zin in praten, en zat liever
stil naar de golven te kijken. Ik be
gon me te voelen alsof ik eeuwig in
een woestijn van lucht en zee had
gedreven, in een blauwe bol die nooit
veranderde. Ik vroeg me af hoe het
zou zijn weer op het dek van een
groot schip te lopen. Ik probeerde het
me te herinneren, en het was alsof
ik mijn hersens pijnigde met de vage
herinnering aan een verhaaltje dat ik
eens in m'n jeugd had gehoord, of
met een halfvergeten droom. Ik dacht
aan mijn vrouw in Calavo, en aan ka
meraden, en aan vliegtuigen die ik
bestuurd had. En ik dacht aan het
hiernamaals, en hoe het zou zijn te
sterven.
Ik dacht aan de zee, maar niet als
een vijand want ik was niet in
staat zoiets groots te personifiëren.
De zee was alles; de zee was zo groot
als als God.
De hadden nog wat water, want we
dronken nooit meer dan een slokje te
gelijk. Ou het midden van de dag, wan
neer de zon zo gloeiend was, dat we
ons voelden alsof we waren vastge-
kend onder een baldakijn van vlam
men, was een teugje water erg ver
frissend.
Een paar oageu Jang had er een
sterke br-es uit 1 et Westen gestaan.
M»ar cp de 25 s-te dag deden we weer
de schiikvel Ver de ervaring op van
een plotselinge windverandering, deze
keer an 1 et Westen na..r het Zuid-
Westen. Wordt vervolg*
