mf&ppr
,/n deze straat staan huizen als varkenstallen'
DE ELFSTEDENTOCHT VAN JIMMY BROWN
34 Daaen op een
reddingsvlot
DtT IS DE STEM
van Allard
En wat wil tenslotte
in de doelstelling van
de Volkshogeschool de
„versterking van de
volksgemeenschap" zeg
gen?
Hed kort geformuleerd
dit: dat de Volkshoge
school in en door haar
cursussen begrip en
Waardering wil wekken voor de an
der voor het lid van een andere
groep, voor de medeburger.
Zij meent dat dit In Nederland drin
gend noodzakelijk is. Geen enkele po-
Htieke of religieus? groepering is in
gtaat alleen de problemen, waarvoor
Wij gesteld zijn. op te losen. Noch de
Werkgevers noch de werknemers kun
nen afzonderyk de weg uit de moei
lijkheden aanwijzen. ïlet zijn niet de
Friezen of de Limburgers of de Zeeu
wen. die het Nederlandse vraagstuk
tot een goed einde kunnen brengen.
JHTlllen we inderdaad iets vertier ko
men, dan de schoonklinkende leuze:
^Herstel en Vernieuwing" alleen, dan
gullen we de weg tot goede vrucht
bare samenwerking van alle Neder
landse groeperingen moeten vinden.
Daartoe zullen we elkaar moeten le
ren kennen. Daartoe zullen we met el
kaar moeten spreken en daartoe zul
len we met elkaar van mening moeten
verschillen. In haar cursussen wil de
Volkshogeschool het ontmoetingspunt
rijn van alle Nederlanders. Daar wil
eU het gesprek mogelijk maken tussen
hen. die elkaar In ander verband niet
ontmoeten. En zo geeft de deelne
merslijst van eHce Volkshogeschool-
Cursus ons een wonderlijke staalkaart
van maatschappelijke groeperingen,
van overtuigingen en beroepen. Een
Voorbeeld9
De cursus over Zuid-Afrika op de
Volkshogeschool te Bergen, telde 39
deelnemers uit alle provincies, van
élke overtuiging, uit 36 verschillende
beroepen. Oo de jongenscursussen zit
ten arbeiders en studenten, boeren
zoons en kantoorbedienden. MTSers
en onderwijzers dvoreen. Zij leren el
kaar kennen in werk en debat, bij
sport en bij spel. tijdens de maaltijd
of bii de Jk rantbesprekm». Zii komen
Iets te weten van elkanders werk en
levensomstandigheden en leren de
achtergronden van elkanders handelen
kennen En uit deze kennis komt het
begrm ":l camr"--«*~*'king die
zo h'tfer rnm^okeUik ziin
Wat nog komt
10-daagso cursus voor jongeren van
he'. Fransn platteland. Naast, de in-
leldir oen vinden voel excursies door
Noord-Ho^nnd plaats. Zo worden Am
sterdam. Alkmaar. Aalsmeer. Opmeer
Spanbroek. Renmngbrook, SMbekars-
pe!. t.an«c-t; k. Winkel, de Wrerin<»er-
meer, Ve»<t»«MZen en Oosterblokker be
zocht. <-a jongeren nomen aan
deze cu»w doel.
27 on 76 Februari: Biteenkomst van
de SMchMoo Ned. Landbouwcemeen-
gchan Sprekers: mr. H. J. Louwes,
..Landbouw en Benelux". Van Belgi
sche ziide zal dit vraagsttik worden
belicht door ir. C Boon van de Bel
gische boeronbond «it Leuven. Tr. V.
de Rlocq van Kuffefer over „Land
aanwinning" Dr D Burger sore°kt
©ver ..Landbouw en Planning" en ir.
W Stehouwer over ..De winstmarge
bii de afzet van het agrarisch pro
duct"
5T. Maart: Studiedagen voor leer
aren bij hPt middelbaar onderwijs.
Daarbij spreekt D. L. Daalder te
Bergen over „AansbiRlng van lager
en middelbaar onderwijs": prof dr.
W. R Heere te Nlimegen over „Erva
ringen en verwachtingen van de. ziide
der universiteiten en hogescholen be
treffende de oud-leerllnecn M O.":
prof. dr M. J. Lsn«eveld over „Uit
de di- van hot middelbaar on
derwin H J. Geraedta spreekt over
„Do muziek in het middelbaar onder
wijs". terwijl tenslotte het bedriifs-
leven zijn stem ral laten horen bii
het bespreken van de «maag wat het
bedrijfleven van de oud-leerlingen
Van he' Mo -wacht.
813 Aaaart: Cursus voor leraressen
«n bestuursleden van de plaatselijke
Commissies voor huishoudelijke voor-
Een snel en krachtig herslel is gewenst?
Doen wat mogelijk is", want tientallen gez nnen wachten op arbeiderswoningen,
zoals deze zijn gebouwd in de Uitenbosstraat
VROEG in de morgen wil de zon al het grauwe uit de armoedige
buurt verjagen en als de bewoners in het straatje komen, zouden zij
meteen het sombere van hun ellendige huizen kunnen vergeten.
Maar als het er drukker wordt de kinderen naar schoo" gaan, een
bakker en een melkboer over en weer lopen en hier en daar een vrouw
in de deur verschijnt is de zon a 1 weer verdwenen.
Bij de lantaarn, die nog geen avond heeft gebrand, staan de lage.
scheefgezakte krotten in een lange, donkere rij en hun kleine vensters
met ruwe stukken karton en gerafelde gordijnen geven het slop weer
het smeri ge, trieste beeld van alle dag.
Het trieste beeld van de krottenrij in de Overdie straat.
eens af. hoe hier gezinnen met tien
of twaalf kinderen leven"
De krotten moeten weg,
maar
De woningen in de Overdiestraat,
die al ongeveer 150 jaar oud zijn en in
de loop der jaren totaal onbewoon
baar werden, moeten weg. Dat staat
vast!
Gedwongen door tijdsomstandighe
den het slopen van woningen is
in deze tijd niet verantwoord en het
bouwen van genoeg nieuwe woningen
is nu eenmaal voorlopig niet mogelijk
zal men niet tot verstrekkende
maatregelen overgaan. Hoewel de be
doelde krotwoningen niet het eigen
dom zijn van de gemeente, heeft Bouw
en Woningtoezicht zich met de zaa
bemoeid en kortgeleden is een dei-
percelen weer in bewoonbare staat
gebracht.
Inderdaad, hard gaat het niet. De
moeilijkheden blijven pchter niet al
leen beperkt tot materiaal schaarste en
tot een tekort aan arbeidskrachten
het zijn moeilijkheden van andere
aard, die het tempo van werken schij
nen te vertragen.
Ook de huiseigenaren zouden hier
met de handen in het haar zitten. Ve
len hunner hebben lange tyd moeten
sparen om destijds een of. meer van
deze woningen aan te kunnen kopen.
De meesten zeggen, de onderhouds
kosten niet te kunnen betalen. Aan
sommige krotten zal zeker een bedrag
van f 1200 moeten worden besteed
„En dan de ratten,
mijnheer..
„In deze straat staan huizen als var
kensstallen", zegt een der bewoners,
die ons voorgaat in de donkere smalle
gang van zijn huis. Als hij ons in de
voorkamer brengt, waa. twee ledi
kanten zijn neergezet er. d rest van
de bedompte ruimte wordt in geno
men door een „kermisbed'' vertelt hij
ons, „dat het bij hem nogal meevalt".
Natuurlijk is hij lang niet tevreden
en hij vindt het hoognodig, dat ook
zijn woning eens wordt opgeknapt.
„Wantkijk eens hier". Hi>
buigt zich naar de vloer en wijst op
de planken, die weggerot zijn en op
het blik, dat hij er heeft aangebracht.
„En dan de ratten, mijnheer, de rat
ten komen hier zo binnenwandelen. De
vloer achter in het portiek hebben zij
weggevreten en ik heb de gaten met
zink moeten dichtslaan", zegt de man
bitter.
In de ruimte aan de achterkant, die
tot woonvertrek en keuken dient,
staat zijn vrouw te wassen. Wij ma
ken gauw dat We hier wegkomen,
want tussen het wasgoed is geen plaats
meer over.
„De kinderen zijn gelukkig naar
school", zegt de man. „Voor de groot
ste problemen komen we 's avonds
pas, als ze alle zeven een slaapplaats
moeten hebben".
„Huizen als varkensstallen", heeft
deze bewoner van de Overdiestraat
net gezegd en hij wijst ons die „stal
len" in het straatje. In dit huis zijn
de binnenschotten weg, een zolder
trap is er niet meerdaar staat
de kelder vol water, bijna overal kab
belt 't vlak onder de vloer.hier han
gen zakken voor de ramen en is het
karton weggerot".
We keren dit slop een arbeiders
buurt, waarvan de meeste mannen bij
de DUW werken gauw de rug toe
en als we op de hoek staan, roept
de Överdieër ons na: „Vraag je maar
lichting en gezinsleiding. .Sprekers:
prof. dr. J. P. Kruyt; dr H. D. de
Vries Reilingh; O. van Tussenbroek;
>rof. dr. W. R. Heere er mr. O. V L.
Guermonprez.
16 Maart: Cursus voor leerkrach
ten bij het lager onderwijs in Noord-
Holland. Hoofdonderwerp: Nederland
se Taal.
ALLARD.
voor de allernodigsbe werkzaamhe
den. Moeten de bewoners dan de du
pe worden van de onmacht (of ook
van de onwil) der huiseigenaren?.
Neen, in geen geval! De overheid zal
hier voorzieningen moeten treffen!
Het probleem der a-socialen
Men zal moeten trachten, de wo
ningen hersteld te krijgen op kosten
van de eigenaar en als dat niet mo
gelijk blijkt, wordt waarschijnlijk een
tijdelijke vordering van hun bezittin
gen overwogen.
Het is mogelijk, dat hier de geringe
financiële draagkracht van de huisei
genaren gedeeltelijk veroorzaakt is
door de wanbetaling van sommige
huurders.
Vele gezinnen hebben elkaar in de
loop der tijden meegesleept in de el
lende en het is duidelijk, dat men
en daar in de stad want niet
V.AR.A. Bergen
leeH weer
BERGEN Op de Maandagavond ge
houden vergadering in dc Oude Prins
is de afdeling van de VARA voor Ber
gen weer opgericht.
Er is een voorlopig bestuur gekozen
bestaande uit de heren. M. H. Baker.
G. Reimer,A. Nieuwenhuis. C. Pauü
en W. C: Mol.
De laatste zal voorlopig het secre
tariaat op zich nemen. Corresponden
tieadres is: Doorntjes 31 Bergen.
Op de jaarvergadering van de VA
RA welke over ongeveer 8 weken zal
worden gehouden, zal een definitief
bestuur worden gekozen.
Krijg' het in Amerika overheer
sende baseball concurrentie? 't Lijkt
er op. want de Amerik. Voetbalbond
heeft het Engelse prof-team Liverpool
er. het Zweedse Drurgardcn uitgeno
digd voor een tournee door de Ver
Staten.
leen in de Overdiestraat staan krot
woningen met zogenaamde a-so
ciale gezinnen te doen heeft.
Welke oplossing er ook gevonden
zal worden: het herstel van de gebrek
kige percelen moet snel en krachtig
worden aangepakt.
In deze woningtoestanden schuilt
namelijk het grote gevaar, dat het aa&
tal sociaal-Qnvolwaardigen zal toene
men.
„We proberen te doen wat mogelijk
is", zo vertelde ons gistermorgen de
directeur van Openbare Werken, ir.
H. Knol .onder wie Bouw. en Woning
toezicht ressorteert
„Doen wat mogelijk is". Dat is ze
ker gewenst, wanttientallen
gezinnen wachten op arbeiderswonin
gen, zoals deze zijn gebouwd in de
Uitenbosstraat.
Tientallen a-sociale gezinnen voor
al de kinderen uit deze milieu's
zouden gebaat zyn met het plan; spe
ciale woningen voor hen. met een
controle, uitgeoefend door dc Over
heid!
DONDERDAG NA 16 UUR
Hilversum I 16.00 Bijbellezing;
16 .45 NCR V-kwart et: 17.00 Radio-
jeugdjournaal; 17.30 Zangrecital;
18.15 CNV-kwarticr; 18.30 Ned. Strijd
krachten; 19.C0 Nieuws; 19.30 Het
actueel geluid: 19.45 Regeringsuitzen
ding: 20.00 Nieuw»; 20.15 Studio-
steravond met een Scandinavisch pro
gramma; 21.30 Familiecompetitie;
Hilversum II 16.05 Gram. platen;
16.25 Vraaggesprek met HenriëUa
Davids; 16.40 Vergeten Nederlandse
muziek; 17.00 Kaleidoscoop; 17.20 Welk
dier deze week? 17.30 Gram. platen:
10.00 Nieuws: 18.15 Sportpraatje; 18.30
Cabaret; 19.05 Tom poes; 19.30 Radio
Volksmuzickschool; 20.00 Nieuws,
VRIJDAG VOOR 16 UUR
Hilversum II 415 m. 7.00 en 8.00
Nieuws; 8.18 Operette-selecties; 8.50
Voor de huisvrouw; 9.00 Muziek van
Moussorgsky-Ravel; 9.35 Trio van
Beethoven door Yehudi Menuhin;
10.00 Morgenwijding VPRO: 10.20 Ned.
liederen; 10.30 Voor de vrouw; 10.45
Joh. Ligtelijn, piano; 11.15 Voordracht
Rollien Numan; 11.30 Licht orkest-
concert; 12.00 Programma over Portu
gal; 12.30 Weerpraatje; 12.33 Sport
agenda; 13.00 Nieuws: 13.15 Pierre
Palla, orgel; 13.45 Andrew Sisters;
14.00 Kookkunst; 14.20 Londens Sym-
phonie-orkest; 15.00 Boekenschouw;
15.20 Tarantella, wals en tango.
Hilversum I 301 m. 7.00 en 8.00
Nieuws; 8.30 Symphonisch morgencon
cert; 9.15 Ziekenbezoek; 9.30 Vrolijke
klanken: 1030 Morgendienst Leger
des Heils: 11.00 Gram.muziek: 11.30
Kees Wolf. bas-bariton: 12.00 Busch-
strijkorkest; 12.30 Weerpraatje: 12.33
Radio-koperkwartet; 13.00 Nieuws
1315 Metropole-orkest; 13.50 Strijk
trio; 14.20 Fragment uit boek; 14.40
Ensemble Lachman, blaaskwintet;
15.10 Veel gevraagde platen; 15.30. Cel
lo-voordracht.
Bij de lantaarn, die nog geen avond heeft gebrand, staan de lage, scheefgezakte krotten
in een lange, donkere ri]
36 „Koej", zei de eerste. „Knuppel",
zei de tweede. „Kinkel", zei de derde.
En toen namen zij de stok weer onder
de arm en zetten de tocht voort, want
zy waren niet aan de Elfstedentocht
begonnen om ruzie te gaan maken met
de een of andere idioot, die het Elf-
stedentbchttraject gebruikte om er
kunstrijden op te leren. „Dat laat je
je niet zeggen, Jimmy', riep Sietske
verontwaardigd uit. „Vooruit, ga ze
achterna en vraag wat dat te beteke
nen heeft. Je hoeft je niet te laen be
ledigen". Zij wees verontwaardgd naar
de drie rijders, die al weer een flink
eindje waren opgeschoten. Jimmy be
greep haar dadelijk. Hij sprong op de
schaatsen, hij wierp het lieve meisje
een innige blik toe en reed toen met
fameuze slagen de ochtend tegemoet
BEGRAFENIS VERENIGING
URSEMOTERLEEK
URSEM Onder voorzitterschap van
de heer W. Stroomer vergaderde j.L
Vrijdag de Begrafenisvereniging Ur-
sem-Oterleek e.o. in café Van Mol te
Rustenburg.
Uit het jaarverslag van de pennig-
meester bleek dat het bezit der ver.
thans bedraagt f 2695.28 plus kleding
der dragers enz.
Voorts bleek dat de ver.. 389 leden
en 16 donateurs telt.
Ook in de naburige plaatgen, o.m. in
Schermerhorn, mochten weer acht
nieuwe leden bijgeschreven worden.
Bij de bestuursverkiezing is de heer
P. Oud bij acclamatie verkozen.
Nieuwe reglementen en statuten
zijn in druk en zullen binnenkort aan
de leden worden verstrekt. De jon
gens in Indonesië worden gedurende
hun diensttijd vrijgesteld van contri
butie-betalen.
FEUILLETON
door
ROBER1 rRUMÖULL
145
Ik werkte me naar de andere kant.
met gebogen hoofd, terwijl de golven
In m'n gezicht sloegen. De zee beukte
me en probeerde me er onder ce
krijgen. Tir trok m'n hoofd tussen m'n
Behouders en ving de verdovende sta
gen op als een gevechtsdronkcn bok-
§er.
Ik kreeg m'n hand onder de boot en
beurde haar op. 'k Had een gevoel
alsof m'n hart stilstond. Ik wist dat
ik in deze maalstroom alles precies
®P de juiste manier moest doen, of Ik
ging er aan.
Weer was ik de wind te listig af. Hij
sloeg onder de boot en wierp haar om,
met de bodem tegen een hellende
muur van water.
We wierpen ons weer tegen het
vlot. Ik wist er op de en of andere
manier in te krabbelen en greep Tony
bij z polsen. Ik liet me achterover
vallei: zette m'n voeten schrap, en
trok hem op. Samen redden we daar
na Gene. Alle drie lagen we te hijgen,
met gebogen hoofd.
Enige tijd later, misschien wel vele
uren, maakte ik de inventaris op. Al
onze reserve-lappen waren verdwenen
behalve de lappen waarin we water
opvingen. Toen.... miste ik het an
ker.
Dit was een ontzettende slag. Nu
konden we het vlot alleen nog in be
dwang houden door te roeien, en onze
laatste pogingen hadden ons zodanig
verzwakt dat ik wist dat we er al
leen in geval van uiterste noodzaak
toe moesten overgaan.
Het gevaar waarin we ons bevonden
scherpte mijn vernuft. Ik ging op zoek
naar iets waarvan we misschien een
anker konden maken, maar het enige
dat ook maar enigszins geschikt zou
kunnen zijn was het stuk reparatiema
teriaal, dat ongeveer 30 bij 15 cm.
groot was. Ik maakte bet aan de lijn
v'ast, maar zag onmiddellijk dat het
niet zou lukken. Ten eerste zonk het
niet diep genoeg, en ten tweede was
het te klein.
Ik probeerde de lijn te verzwaren
door de nijptang er aan vast te bin
den en de paar stukjes metaal die nog
over waren van het pistool, zoals men
de staart van een vlieger verzwaard.
De verzwaarde lijn was krachtig ge
noeg, maar rukte de boot heen en
weer in elk golfdal, zodat we grote
hoeveelheden water binnenkregen, tel
kens wanneer we een grote golf raak
ten. r
Dit was onze laatste mogelijkheid en
ik was vastbesloten te slag i. Ik liet
het nieuwe anker de gehele dag han
gen, maar we moesten voortdurend
hozen. Tegen zonsondergang begon ik
in te zien dat we niet de kracht beza
ten om hiermee voort te gaan. Spoe
dig zou het water sneller stijgen dan
wij het uit de boot konden scheppen,
en dan zouden we zinken. Tegen mijn
zin deed ik het enige wat ons overbleef
Er woei een sterke wind uit het Zuid-
Westen. dwars tegen onze verlangens
in, maar ik haalde het anker binnen
en liet de boot dryven.
„Drijven of verdrinken", dacht ik.
De nacht kwam en vond ons zonder
Vreugde. Ik merkte terloops op dat de
albatros aan het eten was.
HOOFDSTUK TWEE EN TWINTIG
WE BRACHTEN EEN ellendige nacht
door in zwoele orkaan. Zonder an
ker waren we overgeleverd aan de
grillen van de wind. Herhaaldelijk
voorkwamen we op het laatste nip
pertje dat we weer zouden omslaan,
door ons gewicht te verplaatsen als
de hoge golven ons uit ons evenwicht
sloegen. Hoge tuimelende golven sloe
gen over de boot, die telkens opnieuw
half vol water liep. iVe schepten het
er met in elkaar gedraaide kleding
stukken uit, hoewel we, naakt in de
striemende koude regen, schenen te
bevriezen.
Tegen de morgen verminderde de
storm, maar de zee kookte nog. Toen
ik bij het aanbreken van de dag een
paar meter om me heen kon kijken,
verbaasde 't me dat we ons te midden
van die reusachtige door de wind op
gejaagde golven nog drijvende hadden
weten te houden. Toen het geheel
licht werd, zag ik dat de wereld zich
rond ons gesloten had. Wij waren het
middelpunt van een kleine kring on
rustig groen water, onder een koepel
van grijze mist In geen enkele rich
ting konden we ver zienWaar
we ook keken raasde de zee. met tal
loze witgekuifde golven, die kwamen
aanrollen om dan in een fontein van
van schuim uiteen je barsten.
Toen er geen water- meer binnen
kwam, zaten we stil in de boot, met
onze rug gebogen tegen de regen en
4e wind. We dreven nog altijd snel
naar het Noord-Oosten, in tegenover
gestelde richting van waar we gaan
wilden.
We spraken weinig. We waren hon
gerig en ontmoedigd.
Tegen het midden van de morgen
namen we de zak waarop ik onze
kaart had getekend en hielden die bo
ven ons hoofd om ons enigszins tegen
de koude regen te beschutten.
„Hou 't goed vast, jongens", zei ik
„Als we dit ook nog verliezen weten
we niet meer waar we zijn"
Het gaf ons enige beschutting, maar
onze kleren waren doorweekt en kil
en zaten aan onze huid vastgeplakt.
Ik zou graag de zon hebben willen
zien, en vroeg me af of dat ooit weer
zou gebeuren.
„Daar is je albatros", zei Tony.
Wordt vervolgd
