0 Binnen enkele weken heeft Alkmaar zijn nood-sanatorium Hei zal plaats bieden aan 36 patiënten ZWEEDSE BARAKKEN ZEER GESCHIKT Ere-tentoonstelling in „Ons nest" Ned. Reisvereniging vierde haar 25-jarig jubileum ALKMAARSE KALEID0SC00P „Nu is bet tijd om er uit te komen", had de zuster gezegd; het kleine meisje was meteen van het bed gesprongen en op een holletje was zij uit de lighallen naar de keuken gegaan. Daar zat ze achter een blank- geschuurd tafeltje en ze zou juist een hap nemen van een boterham met twee plakken vette kaas, toen dokter Kley met ons binnenstapte. Het meisje werd wel een beetje verlegen van het onverwachte bezoek, ze knabbelde aan de kaas, zonder op te, kijken en zc haastte zich te knikken, toen de dokter vroeg „of ze dat nu allemaal wel op at". We lieten haar rustig eten en even latei- zagen wij nog meer patiënten uit de lighallen komen, die allemaal naar het gebouwtje wandelden, waai de boterhammen voor hen klaar stonden." Hei was noodzakelijk! Toen wij buiten op .het straatje liepen, zei dokter ten Kley ons: „Het is wel algemeen bekend, dat het aantal tuberculose patiënten in de oorlog is toegenomen. In deze lighallen komen vele Alk- maarders iedere dag kuren, maar omdat er waren, voor. wie dat heen en weer geloop niet goed was, had den al gauw behoefte aan een dag- en nachtverblijf". En dat verblijf een prachtig noodsanatorium achter het „Wester. licht" zal binnen enkele weken plaats kunnen bieden aan zes en dertig van die patiënten! Op grond van siadskwekerij Het zijn Zweedse barakken, die in de oorlog in gebruik waren van de geallieerden* en na de bevrijding wer den ze door de gemeente Alkmaar aangeschaft# Een gedeelte van de stadskwekerij •chtpv het Westerlicht werd beschik baar gesteld en de gemeente nam de kosten van de bouw op zich. Dokter W. J. Lojenga. directeur van het Centraal Ziekenhuis en van de G.G.D. te Alkmaar bracht als deskun dige zijn' adviezen uit. Hetzelfde zie kenhuis heeft de technische exploita tie op zich genomen van deze zijde wordt o,a. voorweten en personeel ge zorgd en het medische gedeelte is op initiatief van de Alkmaarse Ver. eniging tot Bestrijding der Tubercu lose tot stand gekomen. Deze vereniging heeft dr. J. Vrijman die als districts-tuberculose arts aan het Consultatie-bureau verbonden is, bereid gevonden, zich met de medi sche leiding van de nieuwe instelling Ce belasten. Deze arts zal over de op name van patiënten, de duur van het Verblijf en over de behandeling be slissen. Hier is de zon de gehele dag De kleine heesters, bij de ingang van het terrein, zullen wel gauw hele maal uitgelopen zijn, als de zon, die nu op de lighallen en de nieuwe ba rakken daarnaast, zo heerlijk schijnt, zich nog eens een paar maal wil laten zien. Op het stukje grond, dat deze zomer een mooi terras zal zijn, staan twee timmerlieden hard te werken aan de laatste schermen, die strakjes aan de ramen worden gezet. Het houten gebouw ziet er van bui ten al keurig uit met het lichtgele kleurtje, doch binnen moet de vloer bedekking nog komen en hier en daar is hot dus nog wat rommelig. Dokter tep Kley morrelt aan enige deuren. dée op slot blijken te zijn. Die aan de achterkant is los en daar staan v?e meteen al in een vierkante ruimte mr. zes wasbakken en ruime kastjes. .Deze vleugel is bestemd voor acht. tien vrouwelijke patiënten", vertelt ome geleider en hij gaat ons voor in het eerste zaaltje eetï vertrek met heerlijt- licht en grote openslaande dei.ren. „Hier is vrijwel de gehele dag zon en in het voorjaar kunnen de bedden van de zes mensen, die op dere zaal komen, zo naar buiten wor den gerold". We lopen verder toiletten, een bergruimte met rekken en kastjes, 'n spoelkeuken en een kamer voor on derzoek. Aan weerskanten van de lang - gang zijn kleine kamers voor •hen, die afzonderlijk moeten liggen en vlak daarnaast komen we in een prachtige keuken. „In dit gebouw hebben we een gocc-e centrale verwarming nodig, op alle plaatsen zijn "de radiatoren aangebracht en..'..". De dokter maakt zijn zin niet af. want in het - stenen vertrek de Verbinding tusen de beide vleugels komen w nu voor zo'n enorme installatie dat er verder niet uitgelegd hoeft te worden, hoé goed die centrale verwarming zal zijn. Wij mogen irois zijn Ir, een frisse badkamer blijven wij staan en dan gaat dokter ten Kley nog iets vertellen over moeil^kh'eden die na de oorlog in de sanatoria zijn ontstaan. O ja, gelukkig zijn de meesten voor oorlogsgeweld gespaard gebleven, want anders zouden de medici hele maal met de handen in het haar zit ten wegens plaatsgebrek. En als er nu eens overal ruimte ge noeg was? Nu, dan zouden er nog ge noeg moeilijkheden overblijven. Er ;s n g steeds een groot 'tekort aan ver plegend personeel Werkelijk, de Alkmaarders m&- gen trots zijn qp hun gemeente, die zoveel heeft gedaan om dit sa natorium te kunnen bouwen, de Alkmaarders mogen trots zijn op hun medici, die op deze wijze de tuberculose patiënten zo goed kun ne' helpen en de Alkmaarders moeten blij zijn, dat er in hun stad een vereniging is, die het initiatief tot deze inrichting heeft genomenl Deze vereniging is hel, die... Deze Vereniging tot Bestijding- der Tuberculose is het immers, die .voor velen het verblijf in de lighallen fi nanciert, deze vereniging zorgt voor versterkende middelen waar het no dig is. deze vex-eniging betitelt soms een gedeelte i van de huishuur voor gezinnen, die wegens* een tuberculose. geval in hun midden, een groter huis nodig hebben, deze.... Wat doet deze vereniging al niet ori de t.b.c. de baas te kunnen blijven. Waar zij het geld vandaan haalt? Een gedeelte wordt bijgedragen door donateurs en een gedeelte wordt zo nu en dan beschikbaar gesteld door toneel- en muziekverenigingen. Enige t\jd geleden was het onze krant die het een en ander organiseerde en met succes! Dokter ten Kley denkt nog even te rug aan de muziekavond in de Hout en aan de voetbalwedstrijd tussen kellners en kasteleins en dan gaan we weer terug over het zonnige paadje naar de lighallen, waar de patiënten uit het eetzaaltje naar buiten komen. Ernstig ongeval bij rioleringswerken Tuinmuurtje sioriie neer en kweisie arbeider HEILOO Tijdens het leggen van buizen bij de rioleringswerken aan de Westerweg viel gistermorgen om streeks 11 uur plotseling een op de kant staand stenen tuinmuurtje van het perceel Mans in de ruim drie meter diepe gegraven geul. waar op dit moment drie arbeiders werkzaam waren. De onderbaas Cor Homan kreeg een gedeelte op z'n lichaam, waardoor hij zeer ernstige kneuzin gen opliep. Nadat Dr. van Driel de eerste hulp had verleend werd het slachtoffer naar het Ziekenhuis in Alkmaar over gebracht. Een uur eerder was op een andere plaats ook reeds een gedeelte inge- stort, waardoor een arbeider tot -over z'n middel onder het zand kwam. Naar men ons medeelde worden der gelijke instortingen veroorzaakt dooi de vorst die nog in de grond zit. De relatief hoge temperatuur doet over dag het zand dan :soms plotseling wegzakken. Wij zelf zagen op 'n paar plaatsen geheel uitgeholde kanten. Het komt bns wel gewenst voor dat tijdig goede voorzorgsmaatregelen ge nomen worden om meer van derge lijke ongelukken te voorkomen. Hoe vaak spelen ér ook niet kinderen juist op deze plaatsen! JOH. PLAS 60 JAAR Dieren, landschappen en siadsgezichien „Ons nest" zo noemen de leden van de schildervereniging „Door werken" het zestiende eeuwse huis op de hoek Geest-Kanisstraat, dat zij reeds tien- jaar als atelier gbruik Vlak boven de houten deur hangt de luifel aan de muur en aan beide kanten van de ingang blinken de groene ruitjes van de glas- in -lood ramen. De deur gaat met een harde bonk open en dan staan we ih de ryimte, waar Zaterdag 6 Maart de ere-tentoon stelling van werken van Joli. Plas ter gelegenheid van diens zestigsté ver jaardag officieel zal worden geopend. Twee en dertig werken - schilderij en zijn naar het „nest" gebracht de schilderstukken hangen al tegen de witgekalkte wand en onder glaspla ten bij het raam liggen de tekeningen. Dieren, landschappen en stadage- zichten schildert Joh. Plas. maar ook tot het religiëuze voelt hij zich aan trokken; daar staat een van zijn laat ste stukken „de uitvaart van pater Borromeus de Greve" en bij* die aan weerszijde van de schouw zien we nog „een begrafenis in België" en „Meditatie". Tién werken zijn t particulier bezit v. d. schilder - de an dere komen voor-de verkoop in aanmer king, terwijl het schilderij „Bergen aan Zee" door de heer Plas belange loos, ter beschikking is gesteld van de „kunstlievende leden" der schilders- vereniging. onder wie het zal worden verloot hjet „nest" is ie klein Dit zestiende eeuwse huis is het eièendom van de Stichting „Paling en van Fore'est" e'n in de tijd, dat „Doorwerken" het mocht huren, had Monumentszorg het gerestaureerd. „We gebruiken deze ruimte regel matig als studielokaal", zegt de voor. zitter, de heer W. Koster. In dit ,Nest" zal Zaterdagmiddag a.s. óm drie uur, temidden van zijn werk, de jarige Joh. Plas uorden toegesproken door de beschermheer van de schildersvereniging mr. C. J. de Lange. Zondag is de tentoonstelling voor het publiek geopend. „Tjahet zal hier wel eens te klein kunnen blijken. Twintig of der tig vierkanten meter is niet zo veel" denkt de heer Koster en hij hoopt, dat de schildersvereniging „Doorwerken" toch éénmaal per jaar over het Ge meente-museum zullen mogen be schikken. x Dan bonk» de deur weer open en we verlaten het oude intieme atelier het „nest" van „Doorwerken". Lezing voor cfe B.L.C. BERGEN De beschermheer van de Berger Luchtvaart Club, de KLM-ge- zagvoerder van Ulsen. hield Woens dagavond voor de leden van genoem de club een lezing over „de vliegerij". Op boeiende wijze vertelde hij over de KLM van tijdens en na de oorlog. De leden toonden grote belangstel ling voor de instrumenten en de vlieg- kaarten, die- de heer van Ulsen had meegebracht. Ook de anecdoten uit de vliegerswereld werden zeer ge waardeerd. Nadat de BLCers enige, van de door h'-r gebouwde modél zweefvliegtui gen hadden laten zien, werd met het dankwoord van de voorzitter, de ge zellige avond besloten. Druk bezocht was de receptie Mej. Roldanus ontving een. zeldzaam geschenk In toespraken, die gekruid waren met een gezonde dosis humor, heeft Donderdagmiddag e'en groot aantal spreker het woord gevoerd tot het be stuur van de Nederlandse Reis Vereni ging afd. Alkmaar, die haar 25-jarig jubileum met grote luister vierde. Als eerste betrad het podium Alk- maar's loco-burgemeester, de heer van Slingerland, die namens het gemeente bestuur gelukwensen «anbood en die opmerkte, dat allen, die de NRV een goed hart toedragen, het met hem eens zullen zijn, dat de vei'eniging al les in -het werk stelt om het haar le- deij zo aangenagm mogelijk te maken. „Het doet het gemeentebestuur ge noegen, dat er weer eens een goede vex-eniging jubilert" Een knappe dochter Namens het hoofdbestuur sprak de hr. Panman, die de afd. Alkmaar ver. geleek met een 25-jarige dochter van de NRV en namens de moeder con cludeerde: „Ik ben zeer blij, dat de dochter er zo goed uit ziet". Voorts memoreerde spr. de cultu rele zijde der vereniging, die zovele honderdtallen lezingen voor .ar leden h.-eft doen. houden. Spr. eindigde zijn woordvoering tot het bestuur met een extra woord van Iqt aan mej. Roldanus, die 25 jaar secretaresse geweest is en déze taak met hart en ziel heeft vervuld. Mej. Roldanus ontving uit' de handen van de grote directeur, zoals de heer Sietsma heip noemde, de peiling der '■Vel. Reis Ver., waarvan er gedurende het bestaan slecht: zes uitgereikt zijn. T'i tekst van deze penning luidt: „Die nende en bergopwaarts", hetgeen van grote toepassing is -op mej. Roldanus. De volgende sprekers waren: dhr. van yiiet voor afd. Rotterdam, dhr. Doodenhuis namens de Nederlandse Spoorwegen en de WV afd. Alkmaar dhr Legel voor de Zaanstreek, dhr. Rodenhuis voor de afd. Amsterdam, phr Kohnert namens het Instituut v. Arbeiders Ontwikkeling, dhr. Zehn. pt'ennig namens de afd. Dordrecht en dhr. Mooy namens zijn schouwburg „Het Gulden Vlies". De laatste me moreerde op welk een prettige ma nier hij steeds met de NRV had sa mengewerkt. Als dank hiervoor bood de heer Mooy de zaal gratis aan voor de middag en avond, wat zeer dank baar geaccepteerd werd. De heer Sietsma, de voorz. der NRV afd. Alkmaar dankte in een kor te toespraak voor de sympathie aan de vereniging getoond. In het bijzonder dankte spr. de NRV afd. Haarlem, afd. Groningen en de Alkmaarse toneelver. „Ulvadero"' (uit leden van de Reisvereniging opge richt) voor de hulde, die afweek van het traditionele schenken van bloe men. Ook de heer Sietsma bracht dank aan mej. Roldanus door haar te#- be noemen tot erelid en haar het boek „Winterweelde in de bergen" aan te bieden. GEEN RECHT? Toon Woensdag j.1. een onzer Alk maarse advocaten zijn plaats van verdediger had verwisseld voor die op het matje, gaven verschillende cofrèces acte de présence. En, wan neer we zo ons oor te luisteren leg den, dan kregen we de indruk, dat de meesten onder deze heren met de beschuldigde van oordeel waren, dat - -geep „recht" werd gesproken. Men vergeleek het vonnis met dat van andere delinquenten, die eenzelfde overtreding hadden begaan en die er heel wat genadiger waren afge komen. Maar heren hoe hebben we het nu! Afgezien van hét feit, dat f 60 voor de een een heel wat zwaarder straf kan betekenen dan f 600 voor de ander, maakt het toch ook nog wel iets uit, wie een bepaald delict be- "gaat. Wanneer een onderwijzer een fout maakt tegen de spelling is dat veel ernstiger dan wanneer een van de engeltjes uit zijn klas dat doet. In zo'n geval zegt men: hij deugt niet voor zijn werk. Een advocaat is, zodra we het ter rein van liet recht betreden, ander? dan teder ander. Hij heeft een positie, die is gefun deerd cp een monopolie en als zo danig maakt hij deel uit van onze rechterlijke macht. Waar moest het heen, wanneer deze laatste over één kam werd geschoren met de verdere burgerij in rechtsaangelegenheden? Een rechter, die af en toe plaats neemt op het beklaagdenbankje, sou eea monstrum xUn. Zo iemand zou niet deugen voor zijn taak. Ten aan zien van een advocaat geldt dit wel- licht in wat mindere mate, tot op zekere hoogte is het evenzo. Het hoort niet. Wanneer onze advocaten dit niet inzien, dan ozüden we daaruit be sluiten, dat hun stan3 ernstige symp tomen van ontaarding begint té Ver tonen. Het betrekkelijk zware vonnis was volkomen terecht Het is een waar schuwing aan ieder, die zich mag hullen in de toga en die doet weten, dat de drager daarvan behoort uit te ipunten door onkreukbaarheid en rechtschapenheid. MUFFE ROZIJNTJES Een goede kennis, die in de re gel elk bonbonnetje koekje, dat hem werd gepresenteerd, liet pas seren, kreeg op een» gegeven ogen blik plotseling trek in een zoetig- heidje. Zo iets kan gebeuren. Hij liep naar de kast, waarin zijn vrouw haar lekkernijen placht te bewaren, zag een bonbonschaaltje, deed een greep en stak de versna pering in zijn mond. Het smaakte allerzonderlingst. Had hij door zijn langdurige onthouding de ^raaak van snoepgoed verloren? Nog aldoor kauwend liep hij naar zijn vrouw, die in de keuken bezig was. Wat zijn dat voor rare rozijn tjes, die je in.de kast hebt liggen? Ze smaken door en door muf. Vrouwlief wist eerst niet, wat hij bedoelde. Ze had geen rozijntjes ge had. Maar eindelijk had ze de zaak. door en toen toen barstte ze.,in. een onbedaarlijke lach uit. Zo goed en zo kwaad het ging, bracht ze er eindelijk uit: Maar man, dat zijn geen rozijn tjes. Dat zijn crocussenbolletjes, die ik daar zolang had "neergelegd. m DE RACE Naar aanleiding van het verhaal over een race tussen een kringeltjes- rtfdende jóngen in de Langestraat en ■een politieagent, ontvingen we het volgende schrijven: Bij deze deel ik u mee, dat in uw courant van 1.1. 3 Maart onder de naam „De Race" een fout is begaan, n.1. dat de betreffende po- litie-agent niet met de mooie woor den uit uw courant de jongen ver zocht mee te gaan. Dat spijt ons. Het doet ons vrezen dat de wederzijdse lach aan het eind van de race mischien ook wel wat minder hartelijk is geweest,\jan wij lieten voorkomen. Maar onze politie man won en wellicht maakte h'et zoet der overwinning hem verge vensgezind. IDEE Een uit Indonesië gerepatrieerde dame, die niet over veel middelen beschikte, zocht bezigheid. Ze wist aardig vlot om te gaan met het per soneel en ze kwam op het Idee gla zen kopjes te beschilderen. Haar producten bleken afzet te vinden en er zat wat in. Maar.... waar moesten de kopjes en schotel tjes vandaan komen. Toen het serviesgoed vrij kwam, ging ze op stap. Maar de oogst was niet groot: ze kon ë*r twee krijgen. Daaraan had ze niét Veel. Ze liet dat uitkomen en zei opeens dapper: Meneer, kan ik uw hele voorraad niet kopen? De meneer keek verbaasd. Dat ging niet. Ja ziet u. ik ben directrice van een tehuis voor ouden van dagen. Ws hebben practisch niets meer. Die 't djes trillen soms zo, er gaat meer kapot dan bij anderen. De meneer kreeg medelijden en mevrouw vertrok met 90 kopjes en 90 schoteftjes. Mevrouw kan nu schilderen. We hopen voor haar, dat de afzet van haar product blijft bestaan. An ders zal ze er werkelijk een tehuis voor ouden van dagen bij moeten nemen. DE BRUGWACHTER - TREFT GEEN BLAAM Dezer dagen berichtten we over ée brugwachter van de Vlotbrug, die tegen een kind, dat meende, dat een meisje in het water was gevallen, had gezegd: „Laat maar liggen, er !s toch niets aan te doen". Gisteren hadden we de brugwach ter bij ons. die zich uitermate ver wonderde. Hij had zijn hele perso neel er over onderhouden en er was niets van die aard gebeurd. We hebben toen onze zegsman er bij gehaald, die is op hernieuwd on derzoek uitgegaan en hij had weldra de delinquent te pakken. Het was iemand, die wel eens geholpen had bij de brug, maar die niet tot het personeel behoort. We menen dit en te moeten hechten, opdat niet eap verkeerde er voor wordt aan gezien. De brugwachter is volmaakt onschuldig en eerlijk, toen we hem leerden kennen, kregerr we ook niet de gedachte, dat hij iemand is, die zulke dwaze praatjes zou houden. G' EN NIEUWS Langestraat, hoek Payglop. De winkel „Lido", massa's scherven op straat, veel publiek. Wie zou onder zulke omstandig heden geen ongeluk vermoeden, waarbij een winkelraam is gesneu veld? Maar 't was anders. Toen* we naar binnen gingen om te horen, wat er aan de hand was, zei ons de dame, die we* daar ont moetten, dat e" helemaal g"een nieuws was. De ruit. was al twee jaar kapot geweest, nu eerst was er glas geko men en kon een nieuwe worden in gezet. En dat noemde Se „geen nieuws"! De mensen denken bij nieuws al tijd aan ongelukken. Is het dan geen nieuw3, dat eindelijk het ogenblik is gekomen, waarop kapotte ruiten weer hersteld kunnen worden? 't Is goed nieuws. 't Is niéuws van het soort, waar naar onze maatschappij zit te reik halzen! Een vlag uit toegewijde handen Als laatste sprak mej. Roldanus^Ü® het zeer pp prijs stelde, dat z.j dit heeft kunnen meemaken daar haaf gezondheidstoestand niet bepaald gunstig scheen. Spr. vond het „een ontroerend iets", dat op een dergelijk® sympathieke wijze over haar werd g® sproken en bood het bestuur een vlag aan, die zij op haar eei'stvolgend® autotocht graag gebruikt zou zien". ,Mej. de Vries, de tegenwoordig® secretaresse ontving voor de prettig® samenwerking een boek. De grote zaal van het Gulden Vlies was voor deze zeer genoegelijke re ceptie gevuld met e?n groot aantal bloemstukken w.o. van het hoofdbe stuur, verschillende afd. der NRV. de Volksuniversiteit, boekhandel van' der Meulen en de N.S. Ook wij willen rr' nalaten aan de Ver. onze felicita: .- te.'doen toeko men. De feestavond Cabaret programma Frans Nicnhuys Toen voorzitter Sietsma op een geheel met bloemstukken omzoomd toneel het openingswoord sprak voor de ju bileumuitvoering, kon hij een .geheel gevulde zaal begroeten. De Alkmaar- se burgerij heeft reisbloed en de ver. is dus eèn der grootste ter plaatse. Wanneer de NRV hen roept tot een bijeenkomst als deze, dan geven ze blijk ook dit streven te waarderen en de afdeling kan staat maken op een grote opkomst. D heer Sietsma sprak vriendelij ke woorden op de hem eigen be minnelijke wijze en liet de uitvoering van het programma Over aan het klein-kunst-gezelschap Frans Nicn- hdys. We hebben de overtuiging, dat het bestuur van de afd. Alkmaar der NRV daarmee de verzorging van het programma aan goede handen meen de ce hebben toevertrouwd. Voor be roeps-tonelisten was het geheel échter vrij zwak. Het gezelschap heeft eea naam en we hadden er meer van verwacht. J3at neemt echter niet weg. dat allengs een prettige sfeer ontstond. Het publiek was van goeden wille en dat gaf de doorslag. Swip de clown sneltekenaar, die. tegen het laatst op trad. wist de stemming ten top té voeren en toen kort daarna de voor zitter zijn slotwoord sprak, was de goede grondslag gelegd voor het ba!, dat nog enige uren duurde en waarop de NRV-familie elkaar terugvond als eenmaal in de dagen toen men nog vrolijke buitenlandse reizen onder nam. Van harte hopen we, dat de devie- zenmoeilijkheden en andere spoedig tot het verleden zullen behoren en dat deze tijd dan terugkeert. gezinsgebeuren BERGEN Geboren: Anna M M dv P J Bra kenhof en G. Timmei', Edith dv H Bruin en N Schoenmaker, Mathijs zv B Welle en H A Spijker. Ondertrouwd: H H J Weck, A'dam M C Houtenbos. P J J Jonker J Tjeertse te Beverwijk, A Mol te Schoorl en D Buizer. Gehuwd: G A Brouwer en J H van Bennekom, J N F Vrasdonk en M M Visscher, N Rietkerk en A Modder, \V Bakker en J Prins. VEEMARKT SCHAGEN 26 paarden 400—900; 9 pinken 209 300; 13 geldekoeien (mag) 375500; 18 idem centrale; 12 kalfkoeien 575— 725; 8 vaarzen 350425; 1 pink centra le; 1 graskal'; 224 nuchtere kalveren! 63 schapen 65100; 5 idem centrale; 55 overhouders 5065; 5 konijnen 5 21; 48 kippen 310. agenda BIOSCOPEN ALKMAARSE BIOSCOOP THEA TER: Joan Gardner en James Cavew in: De Verborgen schat. Toegang 14 jaar, HARMONIE THEATER: Ingrid Bergmann in: Adam had vier zonen, Toegang 18 jaar. CINEMA AMERICAIN: Slechts 3 dagen De stad op stelten met Frieddi® Bartholomew. Alle leeftijden. VICTORIA THEATER: De Weg naar Sacramento. Toegang 14 jaar Zaterdag VOLKSUNIVERSITEIT: Film m- vang 3 uur.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1948 | | pagina 2