Dauwtrappers nu al dagen en weken in zenuwachtige spanning HUN UITGANGSPUNT VINDEN IS NOG ALTIJD EEN RAADSEL 1 JUNI: dag der dagen En voor baars en karper geldt het devies „Weest op Uw hoedel" Landman ln Alkmaar en de Vries in Schagen en met hen tal van ande ren, zowel in Amsterdam als op het platteland, hebben de laatste dagen aan een grote rusteloosheid geleden Ze hebben zich zelf proberen te be driegen en misschien eens twee blaad. jes van de kalender afgehaald in plaats van één. Het heeft hen niet ge baat: de fUd laat zich niet vermur wen. Wat is toch wel de reden van de zenuwachtigheid van een bepaalde categorie mensen als de eerste Juni nadert? Gij argeloze, die dat vraagt, gij hebt nooit de vreugde gesmaakt om c»r kanjer van een snoek door het water te zien schieten, geke'end aan een dun snoertje. Ge hebt Uw hart nooit wild voelen klopnen als ge na ettelijke pogingen ten slotte *n knaap van een pond of zes, zeven op het droge haalde. Ge hebt ook nooit uren lang naar uw dobber zitten turen als de karpervis sers doen. Schijnbaar zitten ze een beetje te soezen, -"lar elke zenuw is gespan nen. Er is immers een klein beetje leven in hun pen geweest en wie weet komt zo aanstonds de opsteek en daar mee het moment, dat een karpervis ser niet mag missen. En ge hebt ook nooit de gulzige ruk aanschouwd, warme- de baars uw dobbers naar de diepte doet verhui zen. Anders zoudt ge niet vragen, waar om de visers de datum van de eerste Juni zo met spanning verbeiden! Dag der dagen Op die daS toch mag Nederland zich weer overgeven aan de hengelsport De serieuze vissei is reeds dagen van te voren bezig zijn spullen in orde te maken. Zorgvuldig onderzoekt hij ze op hun kracht, probeert voorzichtig of er geen zwak..e plekken in zitten, in specteert of de haken niet roestig zijn, haalt zijn ingevette nengels voor de FEUILLETON Avontuur in Venezuela Naar het Engels door JOHN STUDLEY 01). Ze deed nog een laatste poging en terwijl ze ops end, 7ei ze hartstochte. lijk: Ik weiger om aan te nemen, dat n uw plannen zult doorzetten tegen de uitdrukeijjke wens van mij en mijn gezin. Maar ik waag u niet langer Om u met onze zaken n>'et te bemoeien ik verbied heil Ze ging naar hem toe, erwijl rra- nen van verontwaardiging in haar Ogen stonden. Roidy voelde groot me delijden met haar en zou haar graag met een enkei woord gerustgesteld hebben, maa- hij mocht het eenvoudig dag en laat het topeinde door de lucht zwiepen. Het visnet wordt aan een grondig onderzoek onderworpen, want stel Je voor, dat er een zwakke plek in is, wat ons eens is overkomen en waar door de oogst van een hele morgen ontsnapte). De wormen zijn gespit en voor de garnalen zorgt de vrachtman wel. Intussen heeft moeder de vrouw al eens critisch gekeken en enige opmer kingen geplaats met de bedoeling het enthousiasme van haar gemaal 'n wei nig te temperen. Natuurlijk zonder resultaat De vrouw van de echte liefhebber van de vissport wet wel, dat elke opmerking afstuit op prettige herin neringen, die elke visser nu eenmaal heeft aan reuzenvangsten. Want merk. waardig genoeg hoort men de sportvis ser nooit klagen. Hij spreekt altijd met geestdrift over de vangst die op een bepaalde dag in een bepaald jaar zo voortreffelijk is geweest en die de aan gename eigenschap heeft met de loop der jaren in omvang toe te nemen, zon der moeite en zonder kosten. Hengelclubs in actie Bestuur en leden van de diverse clubs, „Vislust" of „Het Baarsje" o< hoe ze meer mogen heten, zijn al lans in actie gek men. Plannen worden ge. maakt, wedstrijden uitgeschreven, prij zen opgehaald, alles in het vooruit zicht van prettige spannende dagen aan de waterkant en in het clublo kaal. Ge moet deze voorbereidende werk zaamheden van de individuele vissers t-n de verenigingen hebben meege. maakt om te beseffen, wat de vissport voor deze mensen betekent. Reeds te lang hebben ze moeten wachten. Want de echte liefhebbers monden de vijftiende Maart nog te vissen. Dat zijn over het algemeen echter uitzonderingen. Maar nu is de tijd weer aangebroken »r tal van gezinnen zal elke Zondag- niet, want hij wist dat hij niet op haar stilzwijgen kon rekenen. Dat hij het bij bet rechte eind had bleek uit wat ze thans zei. Ze nam zijn zwijgen op als een wei- gerin;; en wendde zich tot Pino Vega Als u niet wilt luisteren naar een vrouw, wilt u het misschien naar een man doen Ze wees naar Vega en die trad gretig naar voren. Ik ben tot uw dienst. Praat jij met hem, smeekte Se- nora Rojas. Zeg 't hem. Verbied hem hiermee voort te gaan! Dat Vega, die bezig was Rojas te verraden, zich tegenover hem zou voordoen als diens vertegenwoordiger, maakte in Roddy alle strijdlust wak ker, die hij tot nu toe geprobeerd had te onderdrukken. Toen de Venezolaan zich tot hem wendde, keek hij het heerschap met een dreigend gezicht aan. —Als zoon van dit huis, begon Vega theatraal, als vertegenwoordiger van generaal Rojas gedurende zijn afwe morgen de wekker weer ratelen, ter wijl het buiten nog donker is. Het vrouwtje keert zich driftig om. terwijl de man zo snel mogelijk de wekker tot zwijgen brengt en zich cehoedzaam aankleedt, ten einde ver. dere storing in het huisgezin te voor komen. Behalve voor enkele beter met aard se goederen gezegenden is de vissport toch een sport, die vooral op de Zon. dag beoefend wordt. In de week wacht de arbeid en de vis wil nu eenmaal gevangen worden in de vroege morgen r-en, als de dauw nog op het veld ligt En dan de vacanties. Er zijn mensen die geen groter genot kennen, dan hun vacanties door te brengen aan de wa terkant. We kunnen het ons voorstel len. We hebben zelf zo dikwijls inge spannen naar onze dobber zitten turen We hoorden de schampere opmerkin gen van voorbijgangers en hebben ze gelaten aanvaard. Want gij, die nooit de gezelligheid van een verzameling vissers hebt meegemaakt, of, wat wij persoonlijk nog liever doen, met zijn tweeën hebt genoten van de heerlijke rust die er aan de waterkant heerst, gij die nog nooit 'n zonsopgang hebt aanschouwd in het midden van de zomer, gij weet niet wat ge mist We kunnen u aanraden: neemt ook eens een hengel ter hand. Kom voor een keer eens vroeg uit de veren. Ge behoeft u niet voor te stellen, dat de eerste keer de beste Uw net vol zal zijn. Maar zeker weten we, dat ge aan de waterkant de rust en de ontspan ning zult vinden, die deze zenuwslo pende tijd voor een ieder zo nodig maakt. Collega hengelaars: bij de opening van het visseizoen wensen wij U van harte een goede vangst en een onver stoorbaar humeur. Aan prettige avon- 1 turen zal het u zeker niet onbreken En als ge soms last mocht krijgen met de dienaren van de heilige Hermandad is het uw eigen schuld! We hopen u nog menigmaal te ver_ gezellen! Haagse ULO-scholen geven het goede voorbeeld Zomerkampen, om jeugd eerbied voor de naiuur bij te brengen Wij hebben onlangs nog eens gewe zen op de nog steeds grote verniel zucht van de jeugd. Parken, plantsoenen, lanen er is niet veel veilig voor vele jonge han den. Is de jeugd onverbeterlijk? Wij geloven het niet. Want, er wordt er veel gemopperd over de hedendaagse jeugd en al heeft er door de oorlog onmiskenbaar een verruwing plaats gehad, wij hebben vaak eerlijke ouderen horen beweren dat zij in hun jeugd een haartje erger waren. Zij wezen dan op de veel efo- tere mogelijkheden voor een gezond vermaak, die de tegenwoordige tijd aan de jongeren biedt. Het is wel eens goed. om ook eens optimistische klanken te laten horen. Niet, om de gedachte te wekken, dat het dan dus wel vanzelf in orde zal komen, want de baldadigheid en de vernielzucht is nog steeds veel te groot en vergeleken met vele andere landen slaat Nederlands jeugd een po. ver figuur. Wel is enige optimisme goed voor de versterking van het besef, dat er met krachtig optreden iets te doen valt Alleen .de een zal onder krachtig optreden iets anders verstaan dan de ander en wij voor ons geloven niet bijster in het heil van barse gezichten, klappen en straf. Juister lijkt ons de methode, die o.m. de Haagse ULO- scholen volgen. Deze organiseren dit jaar n.L zo merkampen, waarbij de jongens en meisjes onder leiding van leraren en leraressen in een kamphuis zullen worden ondergebracht en wandeltoch_ ten en excursies in de omgeving hier van gaan maken om 't natuursschoon beter te Ieren kennen. Zullen ook hier niet de verschillen de schol«t zulk een kamp kunnen or ganiseren? Zo kan de jeugd eerbied voor de na tuur worden bijgebracht Tien tegen een. dat deze methode doelmatig is! zigheid, verbied ik u om u verder met deze zaak te bemoeien. Zijn woorden waren wel zo ongeluk kig mogelijk gekozen. Er kwam een glimlach in Roddy's ogen en de kleur op zijn wangen werd dieper. Hij wend de zich met een vragend gezicht tot Senora Rojas. Zoon van dit huis. herhaalde hij. Mijnheer drukt zich wel wat onbegrij pelijk uit Wat bedoelt hij? Roddy had zichzelf nog niet veroor. loofd naar Inez te kijken sedert ze de kamer was binnengekomen. Nu-hoor de hij van waar ze stond een haastige beweging en een uitroep. Wat bedoelde ze met die uitroep? Was het een waarschuwing, had hij door zijn vraag een uiteenzetting ge forceerd .die Inez wilde vermijden? Hij wierp haar een onderzoekende blik toe. Tot zijn verlichting stelde Inez hem met een knikje en een be grijpende glimlach gerust. De blikken die zij gewisseld hadden waren noch Vega, noch Senora Rojas ontgaan. Ze keken elkaar op hun &oe cLuiu-ett Liefhebbers zitten elke Zondagmorgen volop in spanning Volgens Multatuli in zijn „Woutertje Pieterse" is de mens een zoogdier. We gaan natuurlijk geen boom met elkaar opzetten over de juistheid van deze stoute bewering, die juffrouw Laps schier deed bezwijmen van ontstel tenis. Maar als we de bewering van de jongeheer Pieterse als juist be schouwen en ons zelf dus tot de die ren rekenen dan zouden we er in vergelijking met vele andere diersoor ten slecht aan toe zijn Het is gelukkig, dot we een bepaal de dosis verstand hebben. Voor de rest is het niet veeL En aangezien we dat verstand veelal op een be roerde manier gebruiken, moeten we eigenlijk vaststellen, dat we slecht begaafde wezens zijn. Stel u eens voor, dat men drie duizend mensen in Alkmaar op de trein zet, in getraliede wagons, en men vertelt ze niet, waarheen ze vervoerd worden. Men brengt ze op een totaal onbekende plaats, 270 ki lometer verder, waar men de wagons open maakt. Wat zou er een chaoti sche toestand ontstaan! Wellicht, dat een aantal van de meest begaafden onder hen zouden trachten weer thuis te komen. Wat zou het een gesoebat worden. Want ge moet U voorstellen dat er geen trei nen zijn, geen wegen, geen consuls, waar ge Uw inlichtingen kunt halen. Als ze nog ooit weer terugkeerden zou het eerst na verloop van weken zijn, terwijl honderden van uitput ting om zouden komen. Een koe, een paard of een schaap zouden wel in leven blijven. Ze zou den hun voedsel bij de weg vinden. Een hond zou naar alle waarschijnlijk heid na verloop van tijd weer op zijn honk terugkeren. Er is echter een diersoort die men veilig zo*n reis kan laten maken. Ze komen weer net jes terug. Binnen enkele uren! Dat zijn de postduiven. Heel toe vallig waren we deze week op bezoek bij de heer Bouwens aan de Langen- dijk, juist op het moment, dat de po3t duiven zouden terugkomen. Daar kre gen we een en ander te horen en maak ten de komst van de in Frankrijk losgelaten duiven mee. Allereerst een enkel cijfer om aan te tonen welk een vlucht het houden van postduiven in ons land na de be zetting al weer genomen heeft. In de oorlog moesten immers alle duiven op bevel van de Duitsers worden af gemaakt of doken onder! Vorige Zondag werden er echter in Roosendaal 60.000 postduiven tegelijk losgelaten. Het zal een indrukwekkend gezicht geweest zijn. Het Is tevens een bewijs welk een omvang de duiven sport in Nederland reeds weer heeft. Wedstrijdsport De Alkmaarse Postduivenvereniging had deze keer een wedstrijd georgani seerd, vanuit het Franse plaatsje Lig- nes, waar om acht uur ln de morgen drieduizend duiven zouden worden losgelaten. We heben ze wel eens gezien op de perrons in de verschillende steden en we schonken er ternauwernood enige aandacht aan. Welk een werk, welk een organisatie en welk een zorg van ettelijke liefhebbers zit er echter aan vast! Laten we dit echter thans buiten beschouwing. We zijn in onze gedach. ten met de duiven in het Franse plaatsje, op twee honderd zeventig kilometer van Alkmaar, aangekomen Op het plein staan de mandkorven, vol met prachtige postduiven. De man nen die ze aanstonds zullen loslaten wachten. Dan laat de torenklok acht gal mende slagen over het oude markt plein dreunen en meteen worden de korven geopend. Een minuut later is het een warreling van klapwiekende duiven in de lucht. Ze cirkelen boven het stadje, ze vliegen een ogenblik kriskras doorheen, alsof ze zich wil len oriënteren en dan maken de eer beurt aan en in hun ogen lag achter dochtige verontwaardiging. Wat ze ge zien had deed Senora Rojas op nog scherper toon spreken. Kolonel Vega heeft mijn toestem, ming voor wat hij zegt. Hij is de zoon van dit huis. Hij is de aanstaande echtgenoot van mijn dochter Inez. Maar nu uitte Inez zo'n verraste en verontwaardigde kreet, dat ze alle maal naar haar keken. Het meisje duwde de stoel waarop ze had staan leunen weg en liep op haar moeder toe. Haar ogen fonkelden, maar uiter lijk leek ze beheerst en hoffelijk. Waarom zegt u dat?, vroeg ze rustig. Heeft kolonel Vego u dat, net als aan anderen verteld? Want het is niet waar! Senora Rojas staarde haar dochter verbaasd en verontwaardigd aan alsof ze twijfelde of ze wel goed gehoord had. Inez! riep ze uit U moet de waarheid weten, zei het meisje, kolonel Vega laat zich wel een beetje voorstaan op de diens. Duivensport is een prachlsport I sten zich uit de verwarring los en zetten koers naar het vaderland. Na enkele minuten is de rust in de lucht weergekeerd. Er is geen duif meer te bekennen. Raadselen We verdiepen ons in de vraag hoe het mogelijk is, dat de postduiven zon. der zich te vergissen de weg naar het hok weer kunnen vinden. Want hier is het nog heel anders (jan bij de trek van in het wild levende vogels. Daar toch hebben we te doen met een in stinct, dat de vogels is aangeboren, terwijl de aanvoerders reeds ettelijke malen de trek hebben meegemaakt en als gidsen kunnen fungeren. Deze duiven echter hebben de reis nooit eerder gemaakt. De ene keer moeten ze in Noordelijke richting vliegen, een andere keer in Westelijke Ze hebben geen punten van herken, ning. omdat ze de route nooit hebben gevlogen. Hoe vinden deze dieren de juiste richting? Hoe vinden ze hun hok te rug? We weten het niet We staan voor een raadsel! Laat de duiven inmiddels met een behoorlijke snelheid de lucht doorklie ven en houden wij ons op in de til. waar de heer Bouwens de komst van de eerste duiven zit af te wachten. Reeds bij het opstaan 's morgens begint voor deze mensen de spanning. Als de klok in de huiskamer acht uur slaat, denken ze aan hun duiven, die op verre afstand worden losgelaten. Ongedurig staan ze op. Kijken naar de lucht, bepalen de richting van de wind. Ietten op de windsterkte en beginnen te rekenen, hoe laat de eer. ste duiven zullen binnenkomen. Reeds ver voor daar mogelijkheid toe bestaat zijn ze op de duivenzolder. Het geldt immers een wedstrijd en iedere duif heeft een gummiringetje om de poot. dat bij aankomst verwijderd wordt en in een listig werkende klok ge stoken waardoor automatisch het tijd. stip van aankomst wordt geregistreerd. Dan wordt .de klok naar Alkmaar opgezonden waar bij de controle blijkt, welke duif het snelst heeft ge vlogen. De eerste Zo had ook de heer Bouwens reeds vroeg zijn post op de zolder betrok ken en zat in het hok temidden van tal van duiven. Een zestiental had hij er deze keer laten meevliegen. En dan wachten maar. Spiedend kijkt hij de lucht af. Nog nergens iets te beken nen. Ook niet van andere duivenhou- ders. Maar dan. na enkele minuten klopte zijn hart vol verwachting. In de verte wordt een stipje zichtbaar Snel raadpleegt hij zijn horloge. Neen het is bijna onmogelijk! De stip wordt groter en hoewel een leek nog maar ternauwernood een vogel kan ontdek ken. wordt vastgesteld, dat het de 39 is. Elk duif heeft namelijk een num nier. Daar komt de duif aansuizen en zet zich zonder aarzelen op het plat form neer. De eigenaar gnuift van vol doening. Nu komt echter het spannend ste ogenblik. De duif moet in de til Zo snel mogelijk! Elke seconde is kostbaar, want hoe vlugger de ring in de klok kan. des te meer kans op de eerste prijs. Rustig wordt wat voer neergestrooid De duiven in de til vallen er op aan, de duif op het platform strijkt een paar veertjes glad, stapt even heen en weer en springt dan door het hou ten rekwerk de til binnen. Even later is de tijd geregistreerd. 70 km. per uurl Het is precies half twaalf. De af stand van tweehonderd zeventig ki lometer is in drie en een half uur af gelegd. Wind, hoewel zwak. toch de hele reis tegen gehad. Een prachtige prestatie. De duif heeft wat voer gepikt, drinkt matig een paar teugjes en kruipt dan in het nest. waar haar jong zit te wachten ten. die hij vader bewezen heeft. Ik denk er niet aan om met hem te trou wen. Dat heb ik hem herhaaldelijk ge zegd. Hij bedriegt u hierin, zoals hij u ook bedriegt in belangrijker dingen. HU is geen zoon van dit huis en geen vriend van dit huis. En het wordt tijd dat hij begrijpt, dat we dat weten! Senora Rojas wendde zich In haar verwarring instinctief tot Vega. Pino! Jij hebt het me verteld! JU zei me, dat het haar geheim was, dat ze het zelfs voor haar moeder wilde verbergen, maar dat jij het je plicht vond het mij te vertellen. Waarom?, vroeg ze Waarom? Vega hief zijn armen omhoog, woe dend over zijn vernedering. Mijn beste mevrouw! zei hij, het was, omdat ik nog hoopte! Ik hoop nog. Inez is vergiftigd door die man! (Hij wees met zijn trillende hand naar Roddy). Hij heeft haar allelei leu gens over mij verteld. Hij wendde zich tot Inez. Is het soms niet waar? vreeg hU uitdagend. Het is een liefdevol weerzien na zo'n lange reis. We stellen ons zelf da vraag hoe lang we er met een auto over werk zouden hebber gedaan. On getwijfeld enkele uren langer. Dan begint het wachten op de vol gende duiven. Er moest inderdaad geduld geoefend worden. Een kwartier verloopt en nog geen duit Een half uur verstrijkt nog niets te bekennen. Het werd duidelijk, dat de „39" een prachtige prestatie had geleverd! Na ongeveer veertig minuten ploft onverwachts weer een duif neer. Dit maal de 26. Het spel van lokken, voe ren en grijpen herhaalt zich. Dan komt de twintig binnen, die zich wat moei lijker laat vangen. En zo gaat het door Vroeg of laat komen de vogels weer in* de til terug. Slechts een enkele keer gaat er een verloren, waarbij natuurlijk de weersomstandingheden een grote rol spelen. Inmiddels heeft de heer Bouwens Alkmaar opgebeld en naar alle ver wachtingen zal de 39 als eerstaanko- mende worden genoteerd. Maar 39 trekt zich van de overwin, ning echter weinig aan en is bezig haar Jon? te liefkozen. Misschien heeft ze wel zo snel gevlogen omdat haar moeder instinct sprak. Een machtig interessante liefhebbe rij. deze postduivensport Zweedse dank voor bollen uit Limmen In een reportage, welke wij onlangs maakten over de prachtige verzame ling Hollandse tulpen en hyacinten in de Hortus Bulborum te Limmen, ge waagden wij ervan, dat een mooie collectie cadeau gedaan was aan de Zweedse Linnaeusvereniging te Upsa- la, ten einde deze enigszins in staat te stellen de tuin weer in de oude staat te brengen. De secretaris van deze vereniging, de heer Uggla, heeft nu een bezoek gebracht aan ons land, waarbij de dank werd overgebracht der Zweed se Universiteit aan dr Mol. Vanzelfsprekend gold deze dank ook en wellicht voornamelijk de heer Boschman uit Limmen, alsmede ook de kweker-verzorger, de hr. Blokker. Aan Dr. de Mol werden enkele ge schenken overhandigd .terwijl bespre, kin gen werden gevoerd over de moge lijkheid van samenwerking tussen de Hortus Bulborum en de Zweedse Hor tus in Upsala. Inmiddels verwondert het ons ten zeerste, dat niet de heren Boschman en Blokker bij de ontvangst van deze geleerde uit Zweden betrokken wa ren. Een weinig decorum was hier niet misplaatst geweest! DINSDAG 1 JUNI 1948 Hilversum I 301 m. 7.00 en 8.00 u. Nieuws: 7.30 en 8.15 uur Gram. muziek 7.59 Dagopening; 8.45 Gram platen; 9.15 Morgenwijding; 9.45 Arbeidsvita minen; 10.35 Gram. muziek; 10.50 Voor de kleuters; 11.00 Orgelconcert; 11.45 Voordacht; 12.00 Zangrecital; 12.43 Orkest Nisse Lind; 13.00 Nieuws; 13.15 Metropole-orkest; 14.00 Met naald en schaar; 14.30 Opera „Turandot" van Pucdni; 16.40 De Schoolbel; 17.00 Dat kun jU ook; 17.30 Gram. muziek; 18.00 Nieuws; 18.30 Ned. Strijdkrachten: 19.15 Zangrecital. 20.00 Nieuws; 20.15 Bonte Dinsdagavondtrein met Toon Hermans; 21.30 Gram. platen; 22.15 Buitenlands overzicht; 22.30 New Lon- don Strïng Ensemble; 23 00 Nieuws. Hilversum II 421 meter 7.00 en 800 Nieuws; 7.15 en 8.15 Gram. mu ziek; 7.45 Morgengebed; 9.00 Lichtba ken; 9.35 Gram. muziek; 10.00 Voor de kleuters; 10.30 Schoolradio; 11.00 Gram muziek; 11.30 Als de ziele luistert; 12.03 Vaudeville-orkest; 13.00 Nieuws; 13.20 Zangrecital; 13.45 Uit het boek der boeken; 14.00 Vioolconcert van Mozart; 14.30 Voor de vrouw; 15.00 Schoolradio; 1530 Gram. muziek; 16.00 De Zonnebloem. 16.30 Ziekenlof; 17.00 Na schooltijd; 17.30 Voor de jeugd; 17.55 Ondeugende liedjes van grote meesters; 18.20 Sportpraatje; 19.00 Nieuws; 19.15 Weense muziek; 20.00 Nieuws; 20.15 Radio-Philh. orkest (De_ bussy; 22.45 Avondgebed; 23.00 Nieuws Inez keek hem minachtend aan. Neen, het is niet waar. Dat is het allerlaatste wat hU zou doen. Tot vanmorgen dacht mr. Forrester, dat wat u hem vertelde waar was. En hij zou geen kwaad kunnen spreken van een man ze aarzelde en voegde er toen met een glimlach over het onheil dat ze met haar woorden zou aanrich ten van wi« hij wist dat het zijn ongevaarlijke mededinger was. Met een triomfantelijk gezicht wend de Vega zich tot Senora Rojas. Hoort u het?, riep hU. mUn mede dinger! Inez liep vlug naar Roddy toe. Ze ging naast hem staan en keek de an deren dapper aan. Haar ogen waren wijd open van opwinding over wat ze ging doen. Ze sloeg ze even naar Rod. dy op als om zijn toestemming te vragen en legde toen schuchter haar hand op zijn arm: Moeder, zei ze ik heb mr For rester beloofd met hem te trouwen! (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1948 | | pagina 3