KORT maar KRACHTIG
Onze jeugd ook dit jaar weer
actief als oogsthulp
HandeAcL juaA ye£eden
HET GEHEIM VAN DE
GELE NARCISSEN
Oom Rob blijft
Beste jongelui!
In de brieven, die ik ii\. de afge
lopen week van jullie sntving, schre
ven verschillende kinderen my, dat
Zö dachten, dat de Kinderkoerier nu
niet meer in de krant kwam en dat
ikzelf ook zou verdwijnen. Dat heb
ben ze echter allemaal mis! Iedere
week ik heb het verleden week
ook ia-d' Kinderkoerier gezet zal
jullie jeugdhoekje in de krant komen
Ook zal ik vragen beantwoorden en
alle kinderen, die mij-schrijven, wan
neer zij jarig zijn, in de Kinderkoe
rier feliciteren. Alleen zal gedurende
de zomermaanden geen prijsvraag of
puzzle in ons hoekje staan, omdat
Jullie allemaal vacantie hebt of geen
tijd hebt orp moeilijke raadsels op
te lossen. Maak je dus niet onge
rust; de Kinderkoerier en Oom Rob
blijven allebei!
Postzegelactie gaat door
Met de verzamelactie van postzegels
gaat het nog steeds naar wens. Elke
dag weer krijg ik enveloppen met ge
bruikte zegels voor de t.b.c.-bestrg-
ding. Gerard Bobeldijk, die vroeger
in Lutjewinkel woonde en nu in Den
Dolder, is me zelfs niet vergeten en
ook van hem kreeg ik een mapje
met postzegels! Gerard, hartelijk
dank en ik ben big, dat je ook nu
nog de Kinderkoerier leest! De vol
gende hoeveelheden zegels kwamen
deze week bij mij Jjinnen: Van de
kinderen der O.L;S. te Bergen, die
tussen de middag „overblijven" 1500,
W. J. te Schagerbrug 1000; R. Di
derick, Schoorl, 900; Do de Geus.
Alkmaar, 600; Gerard Booeldijk.
Den Dolder, 362; Jan en Nanne Be-
nit, Winkel, 250; Jaap Benit, Win
kel, 250; Stijnie en Tije Benit. Win
kel, 250; Christien Schipper, Wierin-
gerwerf, ,230; "Suze Verblaauw Wie-
ringerwaard, 112; Gerda Wit, Nieu
we Niedorp, 100; Betsy en Elly Pip
ping. Alkmaar, 100; Marietje Tols-
ma. Sint Maartensbrug 50.
Gok al is het nu zomer; natuurlijk
gaan we door met het verzamelen
▼an onbeschadigde, gebruikte post
zegels voor de bestrijding van de t.
b.s. Zendt ze aan Oom Rob, Postbus
3, Schagen.
Wie er jarig zijn
Twee van mgn vriendinnetjes zijn
mo',rren jarig en allebei worden zij
Klets, klats, klats I
Hansje wandelt door het slik,
Klets, klats, klets;
In zijn handen kleeft een lik,
Klets, klats, klets!
Op zijn jasje zit een klodder
Van de allerfijnste modder!
Klets, klats, klets!
Toen moest Hansje In het bad,
Plets, plats, plets!
Moes zei: „En nu laat je dat!"
Plets, plats, plets!
En Paps bromde: „Nog een
keertje!
En 't gaat op je broek, meneertje:
Klets, klats, klets!"
Ingez. door Trinie Nobel
12 jaar. Dat is even toevallig! Ik
geloof stellig, dat zij elkaar niet ken
nen en nog minder ooit eens van el
kaar gehoord hebben! Is 't niet zo?
Het zijn: Marietje Tolsma, Rutgeweg
D15, St. Maartensbrug, en Trinie
Nobel, Nieuweweg C17, Nieuwe Nie
dorp. Van harte gefeliciteerd met jul
lie verjaardag, hoor! Ik hoop, dat
jullie morgen een gezellige dag zult
hebben enveel cadeaux krijgt!
Zqu het misschien niet aardig zijn,
wanneer jullie met èlkaar gingen
corresponderen? Marietje Tolsma
woont heel mooi in het Kloo3terbos,
schrijft ze mij. Vooral in de zomer is
het daar heerlijk! Als morgen Je
vriendinnetjes komen, dan kunnen
jullie heerlijk in 't bos spelen, Ma
rietje!
AAN HOKIPOKI
Hartelijk dank voor je briefje! Je
tekening was aardig, maar ik kan
die jammer genoeg niet plaatsen in
de Kinder koerier! Fijn, dat je zo'n
goed rapport hebt! Bedankt voor je
raadsels, maar ook die kan ik nu
niet plaatsen, daar de raadselrubriek
in de Kinderkoerier momenteel stop
staat.
Het is nu vacantie, begrijp Je? Tot
schrijfs en de hartelijke groeten
ook voor alle andere jongens en
meisjes van de Kinderkoerier van
OOM ROB
„BEZOEKERS" STALEN NET ZO
LANG DAT HUN BÜIT BIJNA ZONK
In de vluchthaven te Bruinisse ligt
nog altijd het voormalige Duitse
Rode Kruis-vaartuig Z.R. 10, de ex-
logger i.Petryp en Paulus" uit IJmui-
den: Het schip wordt dikwijls met
een bezoek vereerd en daarbij wordt
dan vaak iets meegenomen, dat nog
bruikbaar is, een kraan, een afslui
ter, een eind leiding enz.
Dat men soms wel eens te ver
gaat, bleek dezer dagen, toen men
constateerde, dat het schip zinken
de was. Door aanhoudend pompen,
later met een motorpomp, heeft men
het schip drijvende weten te houden
en het lek, veroorzaakt door het ont
vreemden van een buitenboordraan
en andere onderdelen, later kunnen
dichten.
BESTRIJDING KINDERVERLAM
MING IN BELGIE VER GEVORDERD
Naar de Belgische minister van
Volksgezondheid, Verbist, in de Se
naat heeft verklaard, beschikt Bel
gië ter bestrijding van de kinderver
lamming thans over 12 stalen lon
gen, waarvan drie van Belgisch
maaksel zijn. Het Belgische model
is handiger in de bediening en 40
procent goedkoper dan de Ameri
kaanse toestellen.
Naar de minister verder mede
deelde, zijn thans onderhandelingen
gaande over de vorming van een ge
meenschappelijke „pool" van stalen
longen voor de landen van West-
Europa. Deze pool zou in geval van
een epidemie onmiddellijk ter be
schikking worden gesteld van het
land, dat hierop een beroep doet.
Rooinek en ik zijn buren geworden.
Hoe dat komt? Dat zal ik vertellen!
Zoals je weet stonden hij en ik ieder
in een kool op de markt wat tegen
elkaar te zwetsen, toen er een twee
tal mannen op ons afkwam. De een
had een platzijden petje op en de
ander een Amerikaanse hoed, zo
eentje, waar Buffalo Bill van ja
loersheid tranen in de ogen had ge
kregen. Ze kwamen een beetje wag
gelend in onze richting en nou heb
ik een klein beetje hekel aan wagge
lende wezens, 'k Herinner me nog al
te goed, dat een gans eens één van
mijn mooiste staartveren uittrok. En
wat de waggelende marktbezoekers
betreft: zulke heren hebben door
gaans veel te praten, doch om de
bui af te duwen durven ze niet by
moeder de vrouw te komen zonder
een haantje voor de soep. Nee, ik
lust ze niet en zij my te graag! Veel
tyd om te overpeinzen kreeg ik niet,
want samen met Rooinek werden we
in een kussensloop gegooid, terwyi
DE MELK IS VAN DE BON!
Leveranciers en consumenten juichten, toen het bericht bekend werd, dat
de melk voortaan zonder bon mag worden verkocht. Weg alle rompslomp
van administratie, inlevering en weggeraakte bonnen. De melkboer steekt
de vlag uit
ik de hoed tegen de zgden pet hoor
de zeggen: „Nou, Janbuur, dan is
die rooie voor jou "en neem ik dat
blauwe scharminkel!" Direct voelde
ik me tot de man met de hoed aan
getrokken, want of scharminkel nu
een ander woord voor Adonis of
Adolf is, dat weet ik niet, maar ik
voelde me zeer vereerd. Over de lan
ge reis in de kussensloop op de rug
van de mannen, wil ik het niet heb
ben. Later heb ik drie uur werk ge
had om me te reinigen van de stank
van Rooinek
We werden tenslotte neergeworpen
in een koestal, wat ik opmaakte uit
de geluiden, die ik hoorde. Rustig zag
ik in het halfduister Rooinek naast
me zitten en keek hem eens aan.-
Van angst en emotie had deze zijn
Donderdag, tijdens de eerste dag
van de Finse verkiezingen, heeft een
record-aantal Finnen zijn stem uitge
bracht. Overal heerste orde en rust
en er traden geen storingen op.
Zeven millioen Italiaanse arbeiders
zullen 12 uur in staking gaan in op
dracht van het Nationaal Vakverbond,
als „eerste daad in ene week agitatie".
De mijnenlegger „Willem van der
Zaan" is uit Indonesië te Den Helder
teruggekeerd. Twee aapjes waren aan
boord: „Kaisie" en „C'nelia". In hun
matrozenbaadjes hadden ze geen last
van de kou.
Prins Bernhardt heeft een bezoek
gebracht aan het KN.I.L.-centrum te
Nijmegen.
maiskorrel stuk geknauwd en de
restjes daarvan plakten opzg tegen
zijn snavel aan. Omdat ik op dat
moment toch niets anders te doen
had. pikte ik deze kruimeltjes weg.
Daar was Rooinek echter niet van
gediend en die begint me daar een
kabaal te schoppen, kuikens, kuikens,
wat Is dat een zenuwachtig jong-
haan! Van de weeromstuit begon ik
me toen ook op te winden en weldra
dansten we In het kussensloop over
en langs elkaar heen! Alle wind
eieren, wat een herrie! Een hond be
gon te blaffen, de koeien loeiden, sno
ven en sloegen en een vrouwspersoon
hoorde ik boven alles uitgillen: „Een
spook op de koegang! Een spook...!!"
Hoewel we metershoge sprongen
maakten, wist een onzichtbare hand
ons te grypen. Janbuur nam Rooi
nek mee en ik werd In een hok met
^cippen gezet Die hadden biyk-
baar nog nooit een haan gezien, want
Enfin, daarover een volgende
keer!
kozen Nederlandse burgers voor
'i eerst een Tweede Kamer
Maar wie geen belasting betaalde
mocht niet meedoen
In Zwitserland, in Polen, in Para
guay en In de Ver. Staten: vrgwel
overal heeft men een afwekend kies
stelsel. Ons parlement, dat we op
7 Juli zullen kiezen in verband met
een Grondwetswijziging, bestaat uit
honderd leden, in tegenstelling tot
bjjna alle andere landen, waar het
aantal volksvertegenwoordigers wis
selt en bepaald wordt naar het be
volkingsaantal. In Belgii heeft men
één afgevaardigde op 40.000 Inwo
ners, ln Zwitserland één op de
22.000.
Wij hebben in vroeger jaren óók
een dergelgke regeling gekend. Op
elke 45.000 inwoners werd er toen
één afgevaardigde benoemd en wan
neer dit kiesstelsel niet door het hui
dige vervangen was, zou onze Twee
de Kamer momenteel om en nabg de
200 vertegenwoordigers tellen, dub
bel zoveel dus als thans het geval is.
Omstreeks 1890 is dit stelsel van 100
zetels tot stand gekomen en treden
de leden van de Tweede Kamer om
de vier jaar af. Sinds dat jaar ech
ter is er nog heel wat aan ons te
genwoordige kiesstelsel bygeschaafd
voor het geworden is, zoals wg het
momenteel kennen.
Algemeen kiresecht
Als sinds het jaar 1848 wordt de
Tweed© Kamer rechtsstreeks door de
burgers van Nederland gekozen.
Toen kozen echter niet alle man
nen en vrouwen, zoals thans. Nee, de
vrouwen kwamen in het stuk niet
voor en wanneer de heren der schep
ping wilden kiezen, moesten zij eerst
een bepaald bedrag aan de directe
belastingen betalen.
In het jaar 1887 werd dit stelsel
vervangen door een byna algemeen
kiesrecht voor de mannen, doch het
duurde tot de grondwetsherziening
van 1917 voor het werkelijk algemene
kiesrecht tot stand kwam. De vrou
wen mochten nog niet direct mee
doen en naast de stryd rond de scho
len en koloniën ontstond een actieve
beweging voor vrouwenkiesrecht, die
het politieke denken in die jaren
sterk beïnvloedde. In 1919 kregen
ook de vrouwen medezeggingschap in
's Iands zaken en tot 1940 bleef een
Evenals in het vorig jaar zal ook
deze zomer de Nederlandse jeugd de
boeren helpen by het binnenhalen
van de oogst. Wederom heeft de Ne
derlandse Jeugdgemeenschap een ac
tie ondernomen omvde Jeugd op deze
wyze ln te schakelen by de voedsel
voorziening.
Oorspronkeiyk was het de bedoe
ling, dat de jeugdorganisaties en
eventueel groepen jongeren in school
verband, het leger amateur-landar
beiders zou vormen.
Het vereiste aantal.van 2.000 werd
echter niet bereikt als gevolg van
het feit, dat de meeste jeugdorga
nisaties reeds hun zomerprogram
hadden opgemaakt. Er werden adver
tenties geplaatst en weldra voegden
zich by de duizend, die zich reeds via
hun organisatie hadden opgegeven,
nog 1.500 adspirant-landarbeiders, zo
dat het vereiste aantal overschreden
werd. Het N:J.G. is thans bezig het
„surplus aan arbeidskrachten" (on
geveer 500) af te achryven.
OOK MEISJES OOGSTEN MEE
Hoofdzakelgk heeft men de jonge
mensen gekozen, die ook het vorig
jaar bg het binnenhalen van de oogst
hebben meegeholpen, zodat de ploeg,
die nu by de boeren zal assisteren,
reeds enige ervaring heeft van het
werk. In totaal zyn er zeven jon
genskampen en een meisjeskamp. Er
hebben zich nameiyk 65 meisjes voor
het werk gemeld. Alle kampen zgn
in de Noordhoek van Noord-Holland.
Hoofdzakelgk in de Anna Paulowna,
In de Wieringermeer en op Texel.
De oogstperiode duurt van 12 Juli
tot 16 Augustus met het zwaarte
punt in het tydvak 12 Juli tot 31
Juli. Er wordt in ploegen gewerkt,
met dien verstande, dat na twee we
ken landarbeid telkens een groep
wordt afgelost door verse krachten.
De jongelui hebben vry'e kost- en in
woning. De maaltijden worden ge
zamenlijk gebruikt in de kampen en
de „amateurs" krggen bovendien nog
het normale landarbeidersloon uitbe
taald.
regeling van kracht^ waardoor iede
re Nederlandse man en vrouw op 25-
jarige leeftijd actief kiesrecht had.
Na de bevrijding van het Duitse
juk werd deze leeftgdsgrens terug
gebracht tot 23 jaar. In 't buitenland
is de grens veelal 21 jaar en in som
mige landen zelfs 18 jaar. In tegen
stelling tot andere landen kennen w#
de stemplicht, een stelsel, dat
echter op de lange duur wel zal ve»-
dwynen.
Evenredige vertegenwoordiging
Toen In 1917 het nieuwe kiesstel
sel werd ingevoerd, bracht dat tal
rgke wgzigingen mee: het districtc-
stelsel verdween en maakte plaats
voor een systeem van „evenredigs
vertegenwoordiging". Volgens het
districtenstelsel was ons land ver
deeld in 100 districten, waarin steeds
één candldaat gekozen werd. Hg
moest daarvoor de absolute meerder
heid (de helft plus één) behalen en
wanneer dat niet gebeurde, vond een
herstemming plaats tussen de twes
candidaten, die de meeste stemmen
hadden gekregen.
Uit dit stelsel kwam voort, dat de
stemmen van de minderheden ln een
district waardeloos waren. M.a.w. het
kon gebeuren, dat een party, die in
het gehele land een groot aantal
stemmen behaalde toch met bitter
weinig zetels genoegen moest nemenj
In het systeem der evenredige ver
tegenwoordiging gaat geen enkele
stem verloren, want alle stemmen
van een bepaalde party worden by el
kander opgeteld. Door het totaal uit
gebrachte aantal stemmen door 100
te delen stelt men vervolgens de kies
deler vast en elke/party krygt di
rect zoveel maal een zetel als zij d«
kiesdeler behaald heeft. Om het met
een eenvoudig- voorbeeld te verdut
delijlcen: stel, dat bij de komenda
verkiezingen in Nederland 5.000.000
stemmen worden uitgebracht. D#
kiesdeler is in dat geval 50.000. Heeft
partg A 750.000 stemmen op zich.
verenigd, dan heeft hy recht op 15
zetels. Natuuriyk komt het in de
practijk voor, dat er een rest is na
het verdelen. Deze resten zijn in
tweede instantie beslissend by het
verdelen van nog resterende zetels.
Voor- en nadelen
Het is wel duidelgk, dat ons hui
dige systeem voordelen heeft en wel
in de eerste plaats door het feit, dat
elke uitgebrachte stem duideiyk
waarde bezit. Noodzakelgk is het
echter, dat er een partgwezen be
staat, zoals wij dat momenteel ken
nen. Nadelen zgn er ook: er kan een
buitengewoon sterke partyversplin-
tering uit voortkomen. Kleine be
langengroepen immers kunnen pro
beren een zetel te verwerven, zy
hebben er slechts voor te zorgen iets
meer stemmen te behalen dan de
kiesdeler en er is een „eenmanspar^
tij" ontstaan:
Komen zg er niet aan toe, dan zijn
de stemmen waardeloos geworden.
Sinds 1935 moeten de partgen, die 'n
candidatenlijst indienen, bovendien
per kieskring een waarborgsom stor
ten. Zg zgn die kwijt, indien niet een
bepaald aantal stemmen behaald
wordt. De kwaal is na de oorlog be
langrijk minder geworden, mèar vóór
1940 was de partgversplintenng in
ons land ongezond sterk; we hadden
zo om en naby 50 partijen en groep
jes, die aan de verkiezingen deel
namen
Sinds 1896 kent ons land de me
thode, dat de stembiljetten die
nen te worden ingevuld in een
hokje in het stembureau, hetgeen 'n
zuivere, geheime verkiezing waar
borgt. De 18 kieskringen in ons land
hebben geen andere betekenis dan
een administratieve.
FEUILLETON
Spannend verhaal van
IDGARWALLACE -
HOOFDSTUK VU.
De vrouw in het spel
„Mag ik dit telegram houden?" vroeg Tarling.
De vrouw knikte. Hij zag, dat ze zenuwachtig, niet
op haar gemak en angstig was.
„Ik kan me begrijpen, waarom Odette niet komt", zei
ze. „Is er een bijzondere reden?"
„Dat kan ik u niet zeggen", zei Tarling. „Maar maak
u alstublieft niet ongerust Mrs. Rider. Waarschijnlijk is
zij op het laatste ogenblik van plan veranderd en heeft
ae een afspraak met vrienden in de stad".
„Dus u hebt haar niet gezien?" vroeg Mrs. Rider
angstig.
„Ik heb haar al in geen dagen gezien".
„Is er iets niet in orde?" Haar stem beefde een ogen
blik. maar ze herstelde zich. „Ziet u", zei ze met een
poging om te glimlachen, „ik ben twee of drie dagen in
huis gebleven en ik heb noch, Odette gezien noch
iemand anders", voegde zij er snel aan toe.
Wie verwachtte zij te zien, vroeg Tarling zich ver
wonderd af en waarom hield zij op met spreken? Was
het mogelijk, dat zij niets van de moord had gehoord.
Hij besloot haar op de proef te stellen.
Uw dochter wordt waarschijnlijk in de stad opgehou
den door de dood van Mr. Lyne", zei hij, haar scherp
arnkijkend.
Z« schrok en werd bleek.
„De dood van Mr. Lyne?" stamelde zij. „Is hij dood?
Die jonge man?"
„Hij werd gistermorgen vermoord in Hyde Park", zei
Tarling en zij deinsde terug en viel in een stoel neer.
„Vermoord! Vermoord!" fluisterde zij. ,,0 God! Dat
niet, dat niet!"
Haar gelaat was doodsbleek en zij beefde over haar
gehele lichaam, deze statige vrouw, die enkele minuten
geleden zo deftig het salon was binnengetreden.
Plotseling bedekte zij haar gelaat met de handen en
begon zacht te schreien. Tarling wachtte.
„Hebt u Mr. Lyne gekend?" vroeg hij na een poosje.
Zij schudde het hoofd.
„Hebt u iets omtrent Mr. Lyne gehoord?"
Zij keek op.
„Niets", zei ze somber, „behalve dat hij geen erge
prettige man was".
„Neemt u mij mijn vraag niet kwalijk, maar stelt u
heel veel belangHij aarzelde en zij hief haar hoofd
op. Hij wist niet, hoe deze vraag onder woorden te bren
gen. Het was hem een raadsel, dat de dochter van deze
vrouw, die blijkbaar welgesteld was, een min of meer
nederige betrekking zou bekleden in Lyne's Magazijn.
Hij zou gaarne weten, of het haar bekend was, dat haar
dochter ontslagen was geworden en of dit van groot
belang voor haar was. Maar zijn gesprek met Odette
Rider had hem niet tot de conclusie gebracht, dat zij
zich kon veroorloven om haar werk op te .geven. Zij
sprak over het zoeken van een andere betrekking en da!
wees er niet op, dat haar moeder in goede omstandig
heden verkeerde.
„Is het nodig, dat uw dochter werkt voor haar brood?"
vroeg hij verlegen en zij sloeg haar ogen neer.
„Het is haar eigen verkiezing", zei ze met zachte stem.
„Zij kan met de mensen hier niet over weg", voegde
zij er haastig aan toe.
Er ontstond een korte stilte, toen stond hij op en bood
haar de hand.
„Ik hoop, dat ik u niet lastig gevallen heb met mijn
vragen", zei hij, „en ik weet, dat u zich verwondert over
mijn komst. „Ik zal u ronduit zeggen, dat ik belast ben
met het instellen van een onderzoek naar deze moord,
en ik hoopte te vernemen, dat uw dochter, gemeenschap
pelijk met andere mensen die met Mr. Lyne in contact
zijn geweest, mij de een of andere aanwijziging zou geven
die tot andere belangrijker dingen leidde".
„Een detective?" vroeg zij. en hij had er een eed
op kunnen doen, dat er angst in haar ogen te lezen was
„Een soort detective", lachte hij, „maar geen ver
schrikkelijke hoop ik, Mrs Rider".
Zij geleidde hem naar de deur en keek hem na, toen
hij de oprit afliep; vervolgens ging zg langzaam terug
naar de kamer en stond tegen de schoorsteen geleund
haar hoofd in haar armen verborgen, zachtjes te schrei
en.
Jack Tarling verliet Heiford, meer in de war ge
bracht dan ooit.. Hij had de snorder gezegd om voor
de poort op hem te wachten en nu besloot hij dit heer
uit te horen.
Mrs. Rider had sedert vier jaar in Hertford gewoond
en was zeer gezien. Kende de koetsier de dochter ook?
O, zeker, hij had de jonge dame eens of tweemeel ge
zien, maar »,ZU komt niet dikwijls" legde hg iiit. „Naar
men zegt, kan ze niet met haar vader over weg".
Ja, er was een vader. Hij was geen druk bezoeker
en gewoonlijk kwam hij met de laatste treinvam
Londen en reed in zijn eigen rijtuig naar het hub.
Hij had hem nooit gezien eigenlijk hadden maar
heel weinig mensen hem gezien, maar,-naar men zei,
was hij een hele knappe man en goed bekend in de
City.
Tarling had de -assistent, die Scotland Yard te zijner
beschikking had gesteld, getelegrafeerd en Detective
Inspecteur Whileside wachtte hem aan het station op.
„Nog iets nieuws?" vroeg Tarling.
„Ja mijnheer, er is zelfs een belangrijke feit aan het
licht gekomen", zéi Whiteside. ,.Ik ben met de auto
hier, mijnheer, en we kunnen het op de terugweg naar
Scotland Yard bespreken".
„Wat is het?" vroeg Tarling.
(Wordt vervolgd»
