z --m
ïluuwA, uit de tJbee\uiinket
In deze dagen gaan onze gedachten naar Engeland, waar Nederland» kleu
ren tijdens de Olympische spelen door onze beste athleten. voetballers,
zwemmers en zwemsters verdedigd w-orden. Op Je fote links: Piet Kraak
aan het werk. Zullen hU en z'n ploeg 't ver brengen in het voctbaltournooi
Rechte Wim Slükhuis. ongetwijfeld éen der weinige troeven op athletlek
gebied, die ons land ezet.
„Wat benne er toch een verskillen
de njense in de wereld", begon de
barrebier ut weltelukse gesprek. A-
foin, deer hadde we gien dispuut over
op te zetten, wa..t dat wete we nou
we' zo'n beetje E' benne zo veul
voïke, dat dee- hii je allien al een
zóod soorte. Maar ut bleek, dat de
barrebier dat vanhillekendal niet be
doeld had. Nei, ut gong over heel wat
aars. Je moete ut maar nulle kenne.
De barrebier bedoelde ut zo, dat
er in ien volk zo'n verskil was. Kees
haalde z'n neus op. Want hai zoi dat
er in ien gezin soms een groot ver
skil wat tussen de ien en de aar. A-
foin op ut lest kwam de barrebier
voor de dag.
„Koik erus", zoid ie, „je hewwe
mense, die ut altoid even drok hew
we en as ut er op an komt, verzette
ze nag gieniens veul werk. Deer ver-
koik je je soms op. En je hewwe
soms ok mense, ut is net of ze nooit
wat doen en toch benne ze altoid op
toid klaar.
Deer zat ik nou van de week zo
erus over te prakkezere. Dat kwam
zo: Ik zat van de week in ut spoor
tussen een stik of wat burgemeisters
in en ik hield me vezelf stil, want in
zo'n gezelskap kenne wai niet mee-
komme. En ik luisterde maar. En
nou kwam ut hier op neer dat ze ut
allemaal verlegen drok hadde. Ver-
gadere hiervan en vergadere deervan
en den weer gehannes met de We
deropbouw en den dut en den dat.
Afoin, ik geloofde, dat. Want je as
zokke mense dat zegge, weerom zou
je dat niet gelouve. Afoin nou wul
ut toeval dat ik een dag later de
krant las en deer stond in, dat de
lede van de Tweide Kamer ok nagal
wat te verhapstikke hewwe. En dat
wul ik ok graag gelouve, want er
komt nagal wat koiken. En as je den
zo'n beetje op de hougte bloive wul-
le, den neem ik an, dat je je toi-J
wel nodig hewwe zelle."
„Ik snap al weer je heen wulle"
zoi Kees en z'n hele gezicht was ien
groins.
„Das best", gong de barrebier deur
„maar lelt moin den nou erus an ut
woord, want das al een toid leden en
ik wul de dreid nou graag vasthouw?
Dus ut is zo, de burgemeisters hew-
we ut drok, de kamerlede hewwe ut
ok drok. Das ien soort mense. Maar
onder die zelfde soort hei je er ok.
die hewwe ut bepaald hiilekecdal niet
drok. As burgemeister niet en as ka
merlid niet. Welnei, je hewwe er on
der, die burgemeister van een grote
plaas benne, maar metien nag kamer
lid. Ik las ut lest nag van de burge
meister van de Helder. Die is nou
ok pas weer lid van de Tweide Ka
mer worren.
En nou zou ik zo zegge, dat de
Helder ok niet zo'n kloin plaassie is
en er zei met de Wederopbouw en
zo nag al ut ien en aar te doen weze.
En nou vraag ik mezelf al de hele
week of, hoe dat, nou ken. En ik be
gin mezelf hoe langer hoe meer een
sukkel te vinden. Want ja bai moin
is ut zo, dat ik ut op moin menier
ok drok heb met m'n klandizie in de
skeerwinkel en den moet ut uit we
ze, want aars den loupt ut bai moin
over de hand. Den hei je kans, dat
ik de beerde er niet goed ofhaal".
„Ik ken je nag wel starker staaltje
vertelle", zoi Klaas, „meister Oud,
die is burgemeister van
Veerder kwam-ie niet. De barrebier
nam ut woord weer. „Houw maar op
Klaas. Er benne nag wel meer zokke
gevalle. Ut is verdubbelkme of zokke
mense alles kenne en of ze overal
toid voor hewwe. Wat ut is dat weet
ik niet persies. Maar er is wat an ut
handje. Of die burregemeesters hew
we ut niet zo drok, maar dan moete
ze deer niet zo over peeuwe, of die
kamerlede hewwe ut niet zo drok en
dan moete die er waffel houwe of die
mense die zo'n stik of wat baantjes
tegeloik hewwe benne verlegen knap
pe bolle en ze kenne werke as een
peerd."
„In ieder geval hewwe ze gien last
van de loon- en proisstop," zoi Kees
zo bai z'n neus langs, „want ut mes
snait over twei kante. Ut is toch in
ieder geval een dubbel salaris.
Ik heb dat ok lezen, deer In de
Helder. Deer werd de Burgemeister
fieleseteerd namens de hele burgerai
in de Raad, want ze vonde ut zo foin.
dat hai nou in de Kamer zat. Afoin.
wai zelle wel te stom weze om ut te
begrolpen, maar ik doch zo, dat as
de Kamer een paar weke achter me
kaar vergadert ls de Burgemeister
een paar weke voor gien mens te
spreke. Of hai komt niet in de Ka
mer en den deugt ut ok weer niet.
Afoin, leit ze in de Helder blold wez?
maar ut is bai moin net as bai a-
barrebier, ik kan er slecht bai."
Figaro.
Hei ideaal van de klanieh van de SkeerwinkelEen ou
derwetse Wesifriese irouwparilj, mei hoge hoed en echte
kap en daarna zo'n gezellige bruilofi
