9SSL LONDEN Wenen in het hart van Amsterdam JIMMY BROWN ALS WIELRENNER Idlewild, 's werelds grootste vliegveld, zal 40.000 mensen per dag verwerken %OAH&&\and DENTA HET GEHEIM VAN DE GELE NARCISSEN Een welgemeende waarschuwing om narigheid te voorkomen JN een land als het onze, met zijn gematigd klimaat en afkoelen de wind, komen belangrijke licha melijke beschadigingen ten gevol- van de directe werking van het ggnlicht niet voor. Dit is dan ook iae voornaamste reden, dat zo vele anensen op een zomerse dag vol komen onnodig een roodheid van «e huid oplopen, vaak gepaard fcaande aan een niet onbelangrijke •vgrhoging der lichaamstempera tuur. Hadden deze mensen ook tnaar enige kans gehad op gevaar lijke aandoeningen, zoals een zon nesteek, dan hadden zij wel enkel r ^beschermingsmaatregelen getrof fen De werking van het licht ver sterkt in aanzienlijke mate die van i'de directe zonnewarmte, zodat de Zonnebrand bij zyn ontstaan geen Waarschuwing geeft in de vorir pijn, wat gewone verbrandin jjén wèl doen. Daar komt nog bi "Öat eigenlijk alleen tengevolg ijvan langdurige blootstelling aa' ;fle zon de huid wordt geschadige' de patiënt in kwestie nog na bok bijv. na zwemmen en on- lyoldoende afdrogen, dan werken nftlle afzonderlijke waterdruppels [fels kleine brandglaasjes, die de feonnestralen concentreren en dus ^.versterken. Het eerste wat er merkbaar Wordt van de verbranding is een droog en gespannen gevoel in de huid, die tevens intensief rood Wordt gekleurd door de bloedaan- drang. Betreft hel nu slechts een klein huidge deelte, bijv. het gezicht en onderarmen, dan is het overblijvende gedeelte zo groot, dat het zonder énige moeilijkheid de functie van het getroffen deel kan overnemen. De huid is namelijk onder ande re het orgaan, waarmee wij over tollige warmte kunnen lozen. En deze is uiteraard bij dergelijke ge legenheden in overvloedige mate ivoorhanden. f Bij de opzettelijke zon verbran ding echter wordt het overgrote jgedeelte van het lichaam blootge steld en bestaat er kans op vrij .Uitgebreide verbrandingen. Kan de overblijvende huid zyn Werk niet meer aan, dan is het on vermijdelijke gevolg een oplopen Van de lichaamstemperatuur: koorts. Daar komt nog by, dat de be schadigde huid stoffen in het bloed afgeeft, die ook tot temperatuurs- Verhoging aanleiding geven. I De patiënt voelt zich nu met zijn pijnlijke huid en zijn algemeen j ziektegevoel niets lekker meer. JjMaar inmiddels is het avond ge- Worden en de zon is verdwenen. :t)e koorts daalt vry spoedig, is ge woonlijk de volgende dag al weg, tnaar de pijnlijkheid blijft en lieemt dikwijls nog toe. De ver brande huid herstelt zich meestal iën behoudt dan een min of meer donker bruine tint. Maar het ge beurt ook wel eens, dat de bruine kleur uitblijft en dat de huid af schilfert Het voorkomen van de zonne brand is eenvoudig genoeg en kan bet gemakkelijkst gebeuren door jfle huid in te vetten met olie of Vaseline. Dit belemmert de bruine pig- mentatie in het geheel niet, daar Öeze het werk is van de ultravio lette stralen, die eigenlijk alleen door glas worden tegengehouden. Vandaar dat men niet bruin wordt door voor het raam te zitten! Zelfs met de hierboven bespro ken voorzorgsmaatregelen blijft het niet aanbevelenswaardig bijna ge heel naakt urenlang in de zon te liggen. Een gelijktijdige lichaamsbewe ging, zoals sportbeoefening, ver mijdt de al te intensieve en al te plaatselijke inwerking van de zon en geeft dan ook tot veel minder klachten aanleiding dan het on sportieve en luie zonnebaden. In een half jaar Vier lammeren In Januari van dit jaar schonk een schaap van de vee houder De Boer te Spannum, tussen Leeuwarden en Bols- ward, het leven aan twee lam meren. Reeds een half jaar later, in Juli van dit jaar, werd het schaap opnieuw moeder, weer van twee lammeren. Des kundigen beweren, dat dit een verschijnsel is, dat practisch nooit voorkomt. hier is iifti nUnwM Toen wij Donderdagmiddag de Nederlandse ploeg in het défilé zagen lopen, misten we daarbij Abe Lenstra. Later op de dag kwam ons ter ore, dat Abe niet veel zin had om daar zo'n paar uur in de brandende zon te moeten f"m. Wij konden ons dit stand punt indenken. De Fries bleef rus tig in het kamp, om naar boze tongen beweren te trachten de vet-, vlek, die hij in zijn Olympische pantalon had gekregen, te verwij deren AHe voorkomende reparaties aan kunstgebitten Zitting: Donderdags 10.30 12 uur Café Tromp ('t Vosje) Markt Schagen. Reparaties binnen 24 uur terug. (INGEZONDEN MEDEDELING) 1 WEEMOEDIGE HERINNERING ACHTER DE SCHERMEN VAN DE HERBOREN FRITZ HIRSCH-OPERETTE Vroor de oorlog was de „Frits Hirsch-operette" meer dan twaalf jaar de verkondigster van de Weense muziek, de Weense wals en de Weense lach in Nederland. Waar Fritz Hirsch in ons land ook per soonlijk ten tonele verscheen, overal wachtte hem een eivol le zaal met een onwaarschijn lijk groot applaus, dat vaak een ovatie werd, een dank aan de ze man, die in onze gestroom lijnde tijd nog de kunst ver stond, ons in het land van de droom te laten reizen. Welnu, de komiek en operette- tovenaar Fritz Hirsch is in het concentratiekamp Mauthausen ten gronde gegaan. In 1942. Deze ko ning uit het „Rijk van het Happy End" had terdege moeten onder vinden, wat het betekent in de macht van een heerser zonder happy ending te geraken. Kort voordat hy gepakt werd, zei hij nog tegen mij: „Neen, jongen, wij zullen hier nooit meer in het Duits mogen zingen". Na de oorlog hebben de over levende leden der „Voormalige Fritz Hirsch-Operette" een nieuw ensemble opgericht, dat weer met groot succes door het land trekt en Weense operettes zingt. Maar nu in het Nederlands. Zij traden met „Wiener Blut" bij Carré op. Daar ben ik weer eens bij hen op bezoek gegaan. Natuurlijk achter het toneel, zoals in vroegere tijden, toen ik rog voor Hirsch de teksten schreef. Een kleine kleedkamer, die er uitzag alsof de behanger er nog bezig was. (Bij Carré is de behan ger immers altijd bezig). Daar zat de komiek Paul Harden voor de spiegel. Hij schminkte zijn gezicht, zoals hij dat nu meer dan veertig jaren doet Toen hij mij zag, werd hij ineens melancholisch. Wat zijn komieken toch voor zwaarmoedige lieden! En hoe klein is de afstand tussen de lach en de traan! Ter wijl Harden zyn eigen wenkbrau wen wegschilderde en twee nieu we in het midden van zijn voor hoofd aankledderde, vertelde hij de geschiedenis van de ondergang der gehele familie Hirsch. Achter de deur begon een trompet te bla zen en er tussendoor speelde een viool het begin van een wals. Neen, mevrouw Hirsch en haar twee zoons zullen het niet meer mogen horen. Harden vertelde, hoe het ensemble ook in het concen tratiekamp nog bij elkaar bleef en hoe op een zekere dag een der operette tenoren de droevige taak had, de jongste zoon van Fritx Hirsch de ogen dicht te drukken. Voor het laatst. Maar de toverlampen branden weer. Er is geen tyd om te pein zen. De voorstelling gaat direct beginnen. Met zweet op het voor hoofd schiet een andere tenor binnen, de jonge Nederlander Van der Zalm, die onmiddellijk voor zijn spiegel vliegt en zyn ge zicht in een masker van rouge legt. Leed of geen leed: een volle zaal wacht op Johann Strauss en zijn walsparadijs. Opgewonden snelt dirigent Susan binnen en hij onderzoekt als een keelspecialist of de stemmen in orde zijn. Dan .gaat de deur open: een prinses verschijnt. Koninklijke Hoogheid wenst nog vlug van Harden een spuitje door de neus tegen de heesheid, waarna zy een toonlad der naar boven klimt en zelf naar beneden zweeft, toneelwaarts. Overal slaan zenuwachtige deu ren open en dicht, overal rennen bonte mensenbenen, overal klin ken repeterende instrumenten en stembanden. De komiek Steiner, die zoals altijd te laat komt, kijkt met zijn kop vol haren naar bin nen en verschijnt twee minuten later reeds met een kale bol, waar op men een troffel zou willen slaan, als er nog tijd voor was. Maar het orkest is reeds met de ouverture begonnen. Een luidspre kerinstallatie maakt het mogelijk in alle kamers van het grote huis het verloop van de voorstelling te volgen. Harden, die in luttele mi nuten twintig jaar jonger is ge worden, staat op, knipoogt me toe en reeds lopen wij de ijzeren trap naar beneden. Het toneel. Kalmte! Achter deze kale linnenwand begint het sprookje, daar wordt het droomland der volwassenen gesticht, daar regeert Johann Strauss. Harden fluistert mij nog vlug iets in zuiver Weens in het oor, loopt drie stappen en reeds beginnen de toehoorders te lachen. De muziek valt in. Een wals zweeft door het gebouw. De mu ren lijken niet meer vast te staan, ook zij schijnen te dansen. Een prinses zingt door haar schoonge- spoten keel een duet met een prins. Zelfs de brandweerman, die naast mij zit, wipt zijn helm in driekwarts maat op en neer. Een stukje van het oude Wenen wordt herboren midden in het hart van Amsterdam. Of Fritz Hirsch misschien toch nog in leven is? KURT LEHMANN. FEUILLETON Spannend verhaal van EDGAR WALLACE - (41) Maar hoever ging deze schande? Tarling zocht in de Chinese kranten en vond verscheidene bloemrijke lezin. gen, waarvan er geen twee overeenstemden, uitgezon derd in één punt, dat een Engelsman, een tourist, open lijk het hof had gemaakt aan het meisje, uit een Westers oogpunt geen grote belediging, waarop een Chinees tus senbeide was gekomen en er „ruzie" ontstaan was. Tarling las de uitknipsels zorgvuldig door, pakte ze toen weer zorgvuldig in het papier en legde ze in het gelakte doosje op de bodem der kist. Even zorgvuldig legde hij al de kleren er bovenop, die hy er uitgenomen had, sloot het deksel en schoof de kist onder het bed. Snel overzag hij alle omstandigheden. Ling Chu had Thornton Lyne gezien en wraakplannen gesmeed. Het was een gemakkelijke zaak om Tarlings revolver te a®men maar waarom had hij, ingeval hij Lyne ver moord had, dit bezwarend bewijsstuk achtergelaten? Het was niets voor Ling Chu dat was de daad van een nieuweling in het vak. Maar hoe had hij Thornton Lyne naar de flatwoning gelokt? En hoe wist hij er schoot hem iets te binnen. Drie avonden vóór de moord had Ling Chu, sprekend over het onderhoud, dat plaats gehad had in Lynes Ma gazijn zeer nauwkeurig de toestand overzien. Ling Chu wist dat Thornton Lyne het .meisje liefhad en haar be geerde, en het zou niets buitengewoons zijn, wanneer hij deze wétenschap voor zijn eigen doeleinden had benut. Maar het telegram, dat Lyne naar de flatwoning riep, was in het Engels opgesteld en Ling Chu had nooit laten merken, dat hy die taal machtig was. Hier stond Tarling weer op een dood punt. Ofschoon hy met zijn leven voor de Chinees zou instaan, was hij er ten volle van over tuigd, dat deze man niet alles zou zeggen wat hy wist en het was heel goed mogelijk, dat Ling Chu het Engels even goed sprak als zijn moedertaal en de vier dialec ten van China. „Ik geef het op", zei Tarling half tot zich zelf en half hardop. Hy was het niet met zichzelf eens, of hij zou wachten op de terugkeer van zijn bediende van Scotland Yard en hem van de misdaad beschuldigen, of dat hy de zaak nog een paar dagen op zijn beloop zou laten en gevolg geven aan zijn voornemen om Odet'te Rider te bezoeken. Hij koos het laatste, liet een briefje achter voor de Chi nees en stapte een kwartier later voor de deur van het West Somerset Hotel uit zijn taxi. Odetst Rider was thuis (dat wist hij) en verwachtte 23 Wat zich in chronologische volg orde precies afspeelde op dit kruis punt in het dorp Zeensloten is onmo gelijk na te vertellen, maar het einde van dit lied vol kwade dissonanten steeds op zijn fiets zittend, uit de cha os te voorschijn kwam, behangen met de boodschappen van Trui Treu zei. Achter zijn linkeroor stak een bos knoflook, achter zijn rechteroor hing een geplukte kip en aan zyn achteras sleepte hy een netje mei eieren mee, zijn apenhoofd was be dekt met de uniformpet van de agent Pruim. was. dat Jimmy waggelend, maar nog hing een slierasperge, aan zijn gtuur Als Amerika een vliegveld bouwf... Voor de passagiers: bioscoop en Toen In 1939 het nieuwe vliegveld North Reach bfl New York, later La Guardia Field genaamd, werd ge opend, was dit het grootste vliegveld van de wereld. Ter zelfder tijd was men echter bezig met de plannen voor een nieuwe luchthaven, die nog veel groter zou worden; men was nJ. tot de overtuiging gekomen, dat bin nen enkele jaren tyds La Guardia Field weer te klein zon zyn om het toenemende luchtverkeer te kunnen verwerken. De grootste moeilijkheid, die men hierby te overwinnen had, was het vinden van de meest ge schikte plaats voor dit vliegveld; het mocht niet te dicht by La Guardia Field liggen en toch ook weer niet te ver van het centrum van New York verwyderd zyn. Na lang zoeken viel tenslotte de keus op een stuk grond by de zgn. Jamaica Bay, ge legen ten Oosten van de stad op on geveer 21 km. van het centrum. I In 1941 werd begonnen met de 'aankoop van de voor dit vliegveld benodigde gronden; dit laatste werd vergemakkelijkt door het feit, dat de meeste eigenaren van deze grond, die vrywel geheel braak lag, een aanzienlijke belastingschuld hadden Jen nu een goede gelegenheid hadden om op een goedkope wijze deze schuld ln te lossen. Ter gelegenheid van het regerings jubileum van H. M. de Koningin heeft de N.V. Ned. Glasfabriek „Leerdam" als kunstnijverheidsprodnet een kris tallen plaquette met de beeldenaar van de Vorstin vervaardigd. bankgebouw, winkels, Turkse baden! Om de grond voor zyn bestemming geschikt te maken, moest hij worden opgehoogd en verstevigd, voor welk doel in totaal 61.000.000 nv* zand moest worden opgespoten; bovendien moesten in de naaste omgeving ca. 1100 gebouwen worden gesloopt, om de aanvliegbanen vry te maken van obstakels. Revolulionnaire opzei Uit een totaal van meer dan 50 verschillende ontwerpen heeft men voor Idlewild, zoals 't nieuwe vlieg veld genoemd wordt, er één uitgeko zen, hetwelk een geheel nieuw be ginsel invoert. De opzet van dit stel sel is al3 volgt: in het midden van het vliegveld ligt een min of meer el lipsvormig luchthaven-eiland, waar op het stationsgebouw met verkeers toren en de gebouwen voor het af handelen van de lading, benevens de kantoren van de luchtvaartmaat schappijen zyn geplaatst. De start banen zyn in principe ontworpen als raaklijnen (tangenten) aan het el lipsvormige luchthaven-eiland met platform. De banen komen daardoor waaiervormig ten opzichte van het luchthaven-eiland te liggen, hetwelk zij met het ene uiteinde raken en waar zy met het andere uiteinde ver van verwijderd jiggen. De voordelen, die dit systeem biedt, zyn vooral op een druk vliegveld duidelijk; in de eerste plaats is de afstand, die de vliegtuigen op de grond moeten af leggen, belangrijk korter, omdat de machine landt op het eind van de baan en al landende zich in de rich ting van het stationsgebouw be weegt; een vertrekkende machine taxiet over het platform en start op de parallel liggende baan aan de an dere zyde van het luchthaven-eiland; de startbanen lopen n.1. twee aan twee parallel, zodat van elk paar banen er 3teeds een voor de start en één voor de landing gebruikt kan worden. Voor de toekomst is de mo gelijkheid voorzien, dat zelfs een twaalftal banen zou kunnen worden aangelegd, welke onderling hoeken van ca. 30 graden zouden vormen; in dat geval zouden by niet al te sterke wind ook de beide naastliggende ba nen gebruikt kunnen worden; daar door kan de capaciteit van de lucht haven worden opgevoerd. In de sec toren tussen de waaiervormig gele gen startbanen is ruimte geschapen voor hangars, technische werkplaat sen, secundaire platforms e.d. De uitvoering van de werkzaam heden voor het vliegveld Idlewild werd ingedeeld ln etappes; de eerste etappe bestond uit de aanleg van drie startbanen, die inmiddels gereed gekomen zyn; de tweede etappe, met de uitvoering waarvan men thans bezig is, voorziet in de uitbreiding van het aantal startbanen tot zes. Het programma voor de hierop vol gende etappes ligt nog allerminst vast, doch wel is het de bedoeling om spoedig een nieuwe mistlandings- baan aan te leggen. Intussen worden tevens de benodigde gebouwen op het luchthaven-eiland en de hangars ge bouwd; Idlewild zal in totaal 48 han gars krijgen; ter vergelijking diene, dat La Guardia Field slechts 8 han gars heeft. De huidige accomodatie voor de passagiers omvat een restaurant met bar. een bankkantoor en een lectuur- kiosk. Wanneer het vliegveld geheel voltooid is, zal men op het luchtha ven-eiland echter ook nog een winkel centrum, benevens een groot hotel restaurant, bioscoop, tennisbanen en Turkse baden aantreffen. Het volle dige startbanen-complex kan een totale lengte van 31 km. bereiken; de banen van La Guardia Field hebben een lengte van 10 km., terwyl de langste baan van dit vliegveld even lang is als de kortste baan van Idle wild, n.1. 1800 meter. De drie banen, die thans gereed en in gebruik ge nomen zyn. hebben lengten van resp. 1800, 2400 en 2460 meter; de laatste baan zal in de toekomst verlengd worden tot 3400 meter. 40.000 passagiers per dag I Men verwacht, dat Idlewild in de toekomst veertigduizend passagiers per dag zal kunnen verwerken, dat het aan 25.000 personen werk zal verschaffen en dat via dit vliegveld in 1960 omstreeks 14.5 millioen per sonen zullen reizen. Wanneer Idle wild, dat achtmaal zo groot wordt als La Guardia Field, voltooid is, heeft New York wederom de be schikking over het grootste en mee3t moderne vliegveld voor de burger luchtvaart. Om de passagiers een snelle ver binding tussen het centrum van de stad en het vliegveld te geven, is een speciale snelweg aangelegd, die al leen al 40 millioen dollar heeft ge kostDe reis van stadscentrum naar vliegveld duurt dan ca. 40 minuten. De buitenlandse luchtvaartmaat schappijen, zoals de S.A.B.E.N.A., S.A.S., Air France en de K.L.M.. zyn, om het overbelaste vliegveld La Gu ardia van een gedeelte van het lucht verkeer te ontlasten, inmiddels reeds naar Idlewild verhuist; binnen 18 maanden zullen ook de Amerikaanse maatschappyen volgen, waardoor dan alle transatlantische luchtdien- sten weer op één en dezelfde lucht haven bijeengebracht zullen zijn. hem. Zij zag er bleek en vermoeid uit, alsof zij de vorige nacht weinig had geslapen, maar ze begroette hem met haar gewone glimlachje. ,JQc kom je vertellen, dat het je bespaard wordt om de grote'"inannen van Scotland Yard te ontmoeten", zei hij opgewekt en haar ogen verrieden haar opluchting. „Ben je niet uit geweest op deze heerlijke morgen?" vroeg hy onnozel en ditmaal lachte ztf hardop. „Wat bent u toch een huichelaar, mr, Tarling!" ant. woordde zy. „U weet heel goed dat ik niet uit geweest ben en u weet ook, dat drie mannetjes van Scotland Yard dit hotel bewaken en mij zouden vergezellen op iedere wandeling." „Hoe weet je dat?" vroeg hü, zonder deze beschuldi ging te weerleggen. „Omdat ik uit geweekt ben", zei ze naïef en lachte weer. „U is niet zo slim aio ik dacht", spotte zij. „Ik verwachtte bepaald, toen ik zei, dat ik niet uit geweest was, dat u mij zoudt vertellen, waar ik geweest was, hoe ver ik gewandeld en wat ik mee gebracht had". „Groene naaizij, zes zakdoeken en een tandenborstel", zei Tarling prompt en het meisje keek hem met een komisch misnoegde blik aan. „Och, natuurlijk, ik hq4 beter moeten weten", zei ze. „Dus u hebt uw wakers". „Wakers en spionnen", zei Tarling vrolijk. „Ik had een kort gesprek met de mijnheer in de vestibule van het hotel en hij gaf mij een massa inlichtingen. Volgde hij je?" Zij schudde het hoofd. „Ik zag niemand", bekende zij, „hoewel ik scherp op lette. Wat gaat u nu met mij doen, mr. Tarling'»" Als antwoord haalde Tarling een plat, ovaal doosje uit zijn zak. Het meisje keek verwonderd toen hy het deksel open. de en een porceleinen plaatje eruit haalde met een dun vliesje inkt en twee witte kaartjes. Zijn hand beefde toen hij het op tafel legde en plotseling begreep het meisje het. „U wilt mijn vingerafdrukken hebben?" vroeg ze en hij knikte. „Ik vind het vreselijk om je daarom te vragen", zei hij, maar „Wijs me, hoe het gedaan moet worden", viel zy hem in de rede en hij hielp haar. Hij had een gevoel of hij oneerlijk was een ven- rader en misschien begreep zij zijn gedachten, want ze lachte, toen ze haar bevlekte vingers afwiste. „Plicht is plicht", plaagde zij hem, „en vertel me nu eens zult u me aldoor onder observatie houden?" „Een korte tijd", zei Tarling ernstig. „In werkelijkheid tot wij de inlichtingen krijgen, die wij nodig hebben". Hij stak de doos in zijn zak en zij schudde het hoofd. „Dat betekent, dat je ons niets zult vertellen," zet Tarling. „Ik geloof, dat Je een grote vergissing begaat, maar in werkelijkheid ben ik niet afhankelijk van je al of niet spreken. Dat hangt alleen af van „Van wat?" vroeg zij nieuwsgierig, toen hij aarzelde. „Van hetgeen anderen mij zullen vertellen", zei Tar ling. „Anderen? Welke anderen?" (Wordt vervol gd>

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1948 | | pagina 3