GO©
LONDEN
JIMMY BROWN ALS WIELRENNER
HOE KRUPP ONS LAND
LEEGROOFDE
KOMEN OE KALVEREN IN VERKEERDE
MAANDEN TER WERELD?
Abonneert U op
dit blad
HET GEHEIM VAN DE
GELE NARCISSEN
TRIBUNAAL TE NEURENBERG
PLUNDERING VAN MACHINERIEËN EN MATERIAAL
EN WEGVOERING VAN ARBEIDERS
TrlbtUiMl te Néurenoerg: Aitrea
Krupp, de leider het Krupp-
'eoncern te Essen veroordeeld
heeft tot 12 jaar gevangenisstraf
en inbeslagneming van al zijn be
zittingen. Tien andere leiders
fcregen gevangenisstraffen vari
ërend tot 12 jaar. De gronden voor
'deze veroordeling waren niet al
leen deportatie, exploitatie en
jtnisbruik van dwangarbeiders,
«naar ook roof van materiaal en
installaties uit de bezette gebie
den. Thans geven wjj nog enige
'Interessante bijzonderheden uit
'het vonnis van het Tribunaal met
betrekking tot de in Nederland
bedreven plundering.
Het vonnis wijdt onder het
hoofd: „machines en materialen,
.weggevoerd uit Nederland" negen
bladzijden van de plundering van
de Nederlandse Industrie door en
ten behoeve van het Krupp-
concern. Het verdeelt de plunde
ring in drie phasen:
1: Het tijdvak 1942—September
1944 (Lager-Aktion). Gedurende
'dit tijdvak is door Friedrich
JCrupp's rederij en transportbe
drijf N.V. te Rotterdam een hoe
veelheid van 16.000 ton ijzermate
riaal naar Duitsland vervoerd.
2. Het tijdvak September en
Gctober 1944, waarin tengevolge
van de nadering der Geallieerden
jeen algehele plundering niet mo
gelijk was en uitsluitend kostbare
machinerieën werden weggehaald.
3. Het tijdvak November 1944
Mei 1945, waarin een systemati
sche plundering van publiek en
privaat eigendom heeft plaats ge
vonden (Ruhrhilfe-Aktion). Einde
1944 was de industrie in het Roer-
Oma, wat hindert
't nou
Nade verschrikkelijke race over
de horden, toen een van de zege
overtuigde Maurene Gardner
en een vertwijfelde Fanny
BiankersKoen wachtten op de
uitslag, kwamen minuten van
verslagenheid in de woning van
Fanny's ouders in Hoofddorp.
Jan Fanny's zevenjarige
zoon trachtte zijn groot
ouders op te beuren toen hij
zei: „Oma, wat hindert 't nou
als moeder tweede is. Zij hééft
toch al een gouden medaille",
't Was goed bedoeld van de
kleine Jan Biankers, dat blonde
kind van 's werelds snelste
vrouw, maar oma en opa Koen
waren niet te troosten.
„Man", zei Koen ons, „dat die
meid daar met haar handen
voor haar gezicht stond: ik was
totaal uit m'n evenwicht ge
slagen. Ik had er zo vast op ge
rekend, dat ze veruit zou win
nen. Je begrijpt wel, dat wij
niet wisten hoe wij het hadden
toen Fan toch één was. Man,
wat waren wij blij. Knappe
prestatie hoor van dat Engelse
meisje. Prachtige tijd".
Daar in Hoofddorp, daar zijn
tranen van vreugde gehuild.
Om de dochter, om de moeder
van Jan en Fanneke, de hoge,
slanke Hollandse vrouw, die ten
tweede male de toejuichingen
van duizenden over zich liet
komen. Die daar stond ten aan_
schouwe van het Engelse ko
ningspaar toen het Wilhelmus
door dat immense Wembley-
stadion golfde. Tranen van
ontroering. Niet alleen in
Hoofddorp. Oolc in vele andere
Hollandse huiskamers. Om
Fanny, dat toonbeeld van Hol
landse wilskracht.
gebied door luchtaanvallen zwaar
geteisterd. Daarop is in een be
spreking tussen minister Speer
en de leiders van het Krupp-con-
cern op voorstel van Speer
besloten tot inbeslagneming van
machinerieën en materiaal in Ne
derland, teneinde de industrie in
het Roergebied te herstellen. Vier
employé's van de Krupp-fabrie-
ken zijn hierop in Nederland tot
inbeslagneming overgegaan, on
derscheidenlijk bij de N.V. Ned.
Seintoestellenfabriek te Hilver
sum, De VriesRobbé te Gorin-
chem, het metaalbedrijf Radema
kers te Rotterdam, de Llps fabrie
ken te Dordrecht en de firma Van
Berkel te Enschede. De inbeslag-
genomen machinerieën en werk
tuigen zijn vrijwel alle naar de
Krupp-fabrieken gezonden. Ter
zake van het plunderen der Ne
derlandse industrie zijn schuldig
verklaard de verdachte Alfred
Krupp en drie andere directie
leden.
Alfred Krupp en tien andere
directie-leden en bedrijfsleiders
van het Krupp-concern zijn schul
dig verklaard aan het gedwongen
tewerkstellen van buitenlandse ar
beiders, krijgsgevangenen en con
centratiekamp-gevangenen, onder
wie vele Nederlanders. Het von
nis stelt vast, dat het Krupp-
concern heeft deelgenomen aan de
recrutering van buitenlandse
werklieden en dat. deze in hun
bedrijven mishandeld en onvol
doende verzorgd werden.
HIER IS
Er was vreugde in het Neder
landse kamp, toen Nel van Vliet
Dinsdagavond op het erepodium
stond tér ere van haar overwin
ning op de 200 meter schoolslag.
Vele landgenoten zullen zich ech
ter geërgerd hebben over de wijze,
waarop de Engelse band ons Wil
helmus speelde. Nog nimmer heb
ben wij ons volkslied op een der
gelijke manier horen spelen als op
die avond. Het leek eenvoudig
nergens naar. Het had meer weg
van een foxtrot. We namen veel
uan de Engelsen in deze dagen.
Maar dat de eer van ons land op
een dergelijke wijze wordt aan
getast gaat toch wel wat al te var.
O.i. zijn de musici niet in staat de
volksliederen óp de juiste toon
weer ie geven. In het kader van
de dansmuziek zullen deze men
sen wellicht meer kunnen pres
teren!
Men fluistert, dat alle Neder
landse journalisten er nu prat op
gaan, dot zij lange tijd in de „on
dergrondse" zijn geweest. Als zij
U dat vertellen, bedoelen zij ech
ter de ondergrondse trein
Londen.
Schrijver dezes hoort op de tri
bune in Wembiey de meest
vreemdsoortige aanmoedigingskre-
ten. Toen hij de yell van de Nieuw-
Zeelandse meisjes voor de eerste
maal hoorde waande hij zich thuis
Het was net of zijn buurmeisje
door haar vriendinnen werd ge
roepen of ze soms mee ging nanT
bioscoop.
Dissonant
Bij het basketballtournooi, dat
de Engelsen (en niet alleen zij)
als zeer belangrijk beschouwen,
heeft zich een minder prettig
incident voorgedaan. De Egyp
tische ploeg sloot n.1. drie van
haar deelnemers uit, omdat zij
van Joodse afkomst zijn.
Een koud praatje
De ijscoman in hei Ned.
volksleven
In de dagen van grote warmte is
er één man, die in het middelpunt
van de belangstelling staat; de gs-
coraan. Op drukke punten worden de
karretjes als het ware bestormd.
Tientallen verdringen zich om de
baas en voelen zich gedrongen om
hun goede geld te offeren.
Wat is de prijs?
De centen beginnen duurder te
worden. Vlak na de oorlog kochten
we allemaal ijsjes van een kwartje.
Nu draaien we het dubbeltje nog
eens om, alvorens we het aan onze
onverzadigbare spruiten ter hand
stellen.
En het weet soms te gebeuren,
dat het kihd of U zelf (dat hangt
van Uw meerdere of mindere be
scheidenheid af) een dubbeltje toch
wel een beetje erg weinig vindt.
Stel U gerust. Voor 10 cent kunt
U een zeer behoorlgk ijsje kopen,
waarvan het gewicht 39 gram moet
bedragen.
Het is dus volstrekt niet nodig,
dat U meer geld besteed.
Er mogen ook duurder ijsjes ver
kocht worden, maar daar staat te
genover, dat er ook ijsjes van 5 ct.
moeten worden verkocht.
Houdt U echter al3 regel aan de
prijs van 10 cent.
IJs en belasting.
Er wordt nu door de belastingen
op het gs een weeldebelasting ge
heven van 15 pet.
Deze belasting levert voor de staat
een slordige 7.5 millioen gulden op.
Nog wel de moeite waard dus om
mee te pikken. Een eenvoudige be
rekening leert ons, dat het ijsver-
bruik per hoofd per jaar in ons land
vijftig ijsjes van tien cent bedraagt.
Veel, zult U zeggen? Och, als we
naar Amerika kgken, nog maar be
trekkelijk weinig.
500 gsjes per jaar!
Het zou wel eens interessant zijn,
te weten, hoeveel de grootste ijs-
verbruiker daar consumeert. We
hebben de indruk, dat hij bijna door
lopend bij een 'rjscokarretje staat!
De kwaliteit
Het is U, evenals ons, misschien
wel eens opgevallen, dat een ijsje
niet bijzonder goed smaakt. Van nu
af aan behoeft dat niet meer. Want
de minister van Economische Zaken
heeft bepaald, dat er in het ver
volg weer melk, suiker, eieren e.d.
mag worden gebruikt om een ijsje
van vóór-oorlogse kwaliteit te be
reiden.
27. Er waren nog een stuk of tien
renners overgebleven van de drie hon
derd negen en dertig, die aan de club
wedstrijd van de Pedaal Maniakken
hadden deelgenomen. Het was ook 'n
moordende race geweest en de tien
op hun fietsen dan zij er op zaten.
Ze waren te amechtig om het woord
„pap" nog maar uit te spreken en
een paar weenden van moeheid. Wij
zijn de galeislaven van de weg. zucht
te er een met een schorre stem en
dat was net voldoe.ice cui de anderen
in een hartverscheurend gejammer te
doen uitbarsten. En misschien zouden
zij met z'n tienen er het bijltje nog
bij hebben neergegooid
INTERESSANTE VRAAG
Ir. Obbink pleit voor herfstkalveren
Door Ir. Obbink is een vraag op
geworpen, die door onze boeren on
getwijfeld druk zal worden bespro
ken: Is het voor de uitkomsten van
het bedrijf beter, dat de kalveren in
de herfst worden geboren inplaats
van in de periode van Februari tot
April, zoals tegenwoordig meer ge
bruikelijk is?
NEL KARELSE
5.545, niet verwacht
Volgens de heer Obbink is de op
brengst in kilogrammen melk groter
gedurende een jaar-periode, wanneer
de koeien in October kalven.
Hij redeneert aldus: In de winter
maanden heeft men dan een flinke
melkproductie en als de koeien in het
voorjaar vroeg in het land komen, is
de productie stevig gezakt, maar
neemt dan, door dat de beesten in
de malse weide komen, weer stevig
toe. Vandaar is de uitdrukking af
komstig, dat de koe dan als het ware
„voor de tweede maal kalft".
Indien deze redenatie juist zou blij
ken te zijn, zou het dus voor de boe
ren voordeliger blijken te zijn.
GELIJKMATIGE PRODUCTIE
De heer Obbink zegt dan verder,
dat het in het belang van een regel
matig gespreide melkproductie ook
zeer belangrijk is, dat de koeien in
de wintermaanden meer melk produ
ceren. Mede ten gevolge van de dis
tributie is het melkgebruik sterk toe
genomen. Voorheen werd er in de zo
mer meer melk gebruikt, maar het
gebruik is tegenwoordig in de zomer
en in de -winter vrijwel gelijk.
Het gevolg daarvan is, dat men
voor wintervoorraad moeten zorgen in
de vorm van melkpoeder, waardoor
de kostprijs van de consumptiemelk
hoger komt te liggen.
fWetenswaardig
ALLERLEI
De pluimveesteapel in Engeland
heeft deze zomer veel te leiden ge
had van de pluimveepest, waardoor
bgna tweehonderdduizend kippen zijn
gestorven. De eierproductie is hier
door in dit jaar met 18 millioen ge
daald. In Nederland hebben we die
ziekte nog niet, maar over een te
veel aan eieren hebben we toch ook
niet te klagen.
Dat de zeevaart nog altijd een ris
kant bedrijf is, bewijzen de cijfers
van Lloyds verzekeringsmaatschappij
waaruit blijkt, dat over het jaar 1947
elke dag een schip naar de kelder
ging.
In Amerika heeft men een schil-
machine uitgedacht, waarmee men
de verschillende vruchten langs che
mische weg van hun schil kan ont
doen. Door middel van loog worden
de vruchten bij hoge temperaturen
onder sterke druk gebracht, waar
door de schil vernietigd wordt. Per
uur kan deze machine tien tot vijf
tienduizend kilo verwerken.
Griekenland is het land met het
geringste papierverbruik in Europa.
Per hoofd van de bevolking wordt
daar slechts 5 kilo papier verbruikt.
.tegen honderd in Amerika. De in
voer van krantenpapier is 3edert het
begin van de wereldoorlog met twee
derde verminderd. Die van cigaretten
papier is echter gelgk gebleven. De
Grieken hebben in hun herrie schijn
baar meer behoefte aan cigaretten
dan aan voorlichting
De witte steenkool wordt een steeds
groter concurent van de zwarte.
Door middel van waterkracht werd
In het vorig jaar een energie van 90
millioen paardenkrachten opgewekt.
Vergeleken met 1920 een vermeer
dering met meer dan tweehonderd
procent.
lil België zullen per 1 October
brood en suiker van de bon gaan. De
enige artikelen, welke dan nog ge
distribueerd worden zgn geïmpor
teerde boter, zeep en spijsolie. Het
Ls echter niet uitgesloten, dat ook
déze nog in October het zelfde pret
tige lot zullen ondergaan, waarna de
Belgische distributie-ambtenaren van
hun rust zullen, kunnen genieten.
In Polen is een fabriek opgericht,
waar men kunstpaardenhaar kunst
matig fabriceert. Het product wordt
vervaardigd uit dennennaalden. Weest
tT dus niet ongerust, als er binnen
kort geen paarden meer mochten zgn.
Uw jasje zal evengoed bewerkt kun
nen worden.
Hoewel het in Nederland nog al
enige moeite kost, om een auto te
bemachtigen en wg nog aanzienlijk
minder auto's hebben dan voor de
oorlog, is de totale voorraad auto's
op de hele wereld sterk toegenomen.
Er zijn er thans ruim twee en vijftig
millioen in gebruik: zeven millioen
méér dan in 1940. Deze vermeerdering
wordt echter in hoofdzaak toege
schreven aan het feit, dat men ze
niet meer zo spoedig opruimt, maar
ze gebruikt tot ze totaal versleten
zgn.
In Canada heeft men blgkbaar
nogal last van bijtende insecten. In
het stukje, dat we er over lazen,
werd er tenminste nogal over ge
klaagd. Men zal ze op alle mogelijke
manieren te lgf gaan. Zo denkt men
er over de sneeuw met een bestrij
dingsmiddel te bestuiven, waardoor
de insecten direct bij het invallen
van de dooi gedood worden. Men
heeft echter nog méér pijlen op de
boog en is in ernst bezig middelen
uit te vinden, waardoor de mens im-
mum wordt voor bijtende insecten.
In de toekomst zien we alle Cana
dezen als Fakirs rond lopen, terwjjl
ze tegen de insecten schreeuwen:
bijt maar raak, we trekken ons er
toch niks van aan!
Nog een korte tgd en de zoetbek-
ken zullen hun hart kunnen ophalen.
Want niettegenstaande Java en de
Philippgnen nog niet veel leveren, is
de suikerproductie op voor-oorlogs
peil. Volgend jaar dus volop suiker!
Dit is inderdaad een belemmerend
argument.
Toch wil het ons voorkomen, dat
er nog wel enkele bezwaren zitten
aan de regeling die de heer Obbink
voorstaat. Het mag immers worden
aangenomen, dat de melkproductie
van verse koeien, wanneer ze op stal
komen, sterk afneemt als de beesten
er geen krachtvoer bg krggen.
Nu is het maar de vraag, ot in
verband met de hoge kostprgs van
het veevoeder verandering in de rijd
van het kalveren, rendabel zal blij
ken. Dan blijft nog buiten beschou
wing de vraag, of het krachtvoer in
voldoende mate aanwezig is.
HOE DENKEN DE KOEIEN
ER ZELF OVER?
Het gevaar is o.i. niet denkbeel
dig, dat het voor de lichamelijke toe
stand van de beesten niet bevorder
lijk is, dat ze de meeste melk moe
ten produceren, als ze voer op stal
krggen, waar tekort eiwit in zit.
Daarom stelden wg de enigszins
vreemd klinkende vraag, hoe de koei
en er zelf over denken. M.a.w.: hoe
zal de gezondheidstoestand er onder
blijven? Wanneer er krachtvoer in
voldoende mate en tegen niet te hoge
prijs beschikbaar is, verandert er in
de algemene toestand van de melk
productie toch wel een en ander. Dan
zal de productie in de winter stggen,
ook wanneer de koeien in het voor
jaar kalven. Afgezien van het tijd
stip van kalven zal er toch een perio
de komen, waarin vele heesten droog
staan. Voorraad vorming door middel
van de fabricage van melkpoeder zal
men dus niet geheel kunnen voor
komen.
Wat ons echter het meest interes
seert, is de vraag, hoe de boeren, ais
mensen van de practgk, er zelf over
denken. We zouden het op prijs stel
len, als we hun mening hierover eens
mochten vernemen.
Kan ook het arbeidsvraagstuk .er
nog in gunstige zin door beïnvloed
worden? M.euw., dat men in de maan
den Mei, Juni en Juli minder arbeid
aan het melken zou moeten besteden,
welke maanden nu het drukst bezet
zgn, terwgl in de stille maanden, te
weten November, December en Janu
ari er meer arbeid te verrichten valt.
Zoals men ziet zitten er aan de
vraag, die de heer Obbink heeft op
geworpen, vele kanten. Kanten, wel
ke een leek moeilgk kan beantwoor
den, maar waarvoor men op en top
in het bedrijf moet zgn ingewerkt.
BLOEMBOLLENVERENIGING
WEST FRIESLAND
Voor de veiling van 4 Augustus
was de aanvoer zeer groot, n.L 2400
partijen leverbaar en 400 partijen
kleine maten. Handel was stug met
uitzondering van de grote maten wel
ke tijdens de veiling nog weer hoger
in prijs opliepen.
FEUILLETON
Spannend verhaal van
EDGAR WALLACE -
45)
Wij hebben het nu juist vreselijk druk en wij hebben
extra personeel moeten aannemen voor dit nieuwe werk,
dat de regering ons heeft opgedragen o ja, u weet
zeker, dat wij niet de accountants zijn van Lyrve; dat
zijn de Heren Pubrake en Store, maar wij hebben het
werk overgenomen op verzoek van Mr. Purbrake, die
natuurlijk een onpartijdig onderzoek wenst, daar er
sprake schijnt te zijn van de een of andere vervalsing,
gepleegd door een der bedienden. Dit, tezamen met de
tragische dood van Mr Lyne, maakt het des te wen
selijker, dat een firma, die buiten de zaak staat, de
boeken controleert".
„Dat begrijp ik"; zei Tarling, „en natuurlijk houdt de
gemachtigde ten volle rekening met de moeilijkheid van
uw taak. Maar ik kom enkel hier om voor mij zelf in
lichtingen in te winnen, daar ik belanghebbende
Sir Felix keek plotseling op.
„Mr. Tarling?" herhaalde hij, nog eens het kaartje
bekijkende.
„Och natuurlijk! Begrijp ik goed. dat alle stukken
die het beheer betreffen, aan u moeten worden gericht?"
„Ik geloof het wel," zei Tarling kalm „Maar per
soonlijk sta ik er op het ogenblik eigenlijk min of meer
buiten. De vertegenwoordiger van de zaak is Mr. Mil_
burgh".
Sir Felix knikte.
„Hij is zeer behulpzaam geweest en ons van grote
dienst", zei hij. En dat is zeker, wanneer de vage ge
ruchten, die ik gehoord heb, enige grond hebben
namelijk, dat Milburgh ervan verdacht wordt de firma
bestolen te hebben dan helpt hij ons toch op alle
mogelijke manieren, om zich zelf te beschuldigen".
„U hebt alle boeken onder uw berusting?"
„Beslist", antwoordde Sir Felix met nadruk. „De drie
laatste boeken, door Mr Milburgh gezonden, ontvin
gen wij eerst deze morgen. Ziet u, dat zijn ze", hij wees
op een, in bruin papier gewikkeld pak, dat op een
kleine tafel bij het raam stond. Het pak was stevig
met touw omwonden, en bovendien verzekerd door rood
band, dat gezegeld was.
Sir Felix boog zich voorover en drukte op een bel,
die op tafel stond, waarop een klerk binnenkwam.
„Leg deze boeken bij de anderen in de safe", zei hij,
en toen de man verdwenen was, wankelend onder het
gewicht der zware boekdelen, wendde hij zich weer tot
Tarling.
„Wij bewaren al de boeken en rekeningen van Lynes
Magazijn in een aparte safe", zei hij. „Ze zijn allemaal
verzegeld en deze zegels zullen verbroken worden in
tegenwoordigheid van Mr. Milburgh, als belangheb
bende, en een vertegenwoordiger van de Officier van
Justitie".
„Wanneer zal dit plaats hebben?" vroeg Tarling.
„Morgenmiddag, of misschien morgenochtend. Wij zul
len Scotland Yard het juiste uur opgeven, omdat ik
veronderstel, dat u zich ook wilt laten vertegenwoor
digen".
Hij stond op, hiermee een einde makende aan het
onderhoud.
Weer een dood punt, dacht Tarling, toen hij naar
St. Mary Axe liep en in een omnibus stapte, die naar
het Westen der stad ging. De zaak liep altijd uit in
zo'n cul_de-sac, (doodlopende straat) waaruit geen uit
gang scheen te zijn. Cul_de-sac No. 1 was het geval Odet
te Rider; cul-de-sac No. 2 zou heel gemakkelijk kunnen
leiden tot het dode punt van Milburghs onschuld.
Toch deed het hem goed, dat de autoriteiten zo flink
waren opgetreden en Lynes boeken in beslag hadden
genomen. Het onderzoek "hiervan zou misschien leiden
tot de ontdekking van de moordenaar, en zou in ieder
geval de verdenking opheffen, die nog altijd op Odette
Rider rustte.
HU was naar Dashwood en Solomon gegaan, om per
soonlijk kennis te maken met die draad van het ver
warde kluwen, dat hij vastbesloten was te ontwarren;
en nu, terwijl zijn geest in dit opzicht gerustgesteld was,
ging hg naar huis terug om Ling Chu onder handen te
nemen, zijn Chinese assisten t, die nu even sterk verdacht
was, als één andere verdachte in dit geval.
Hij had waarheid gesproken, toen hij Inspecteur
Whiteside zei, dat hij wist, hoe hij mét Ling Chu moest
handelen.
Een Chinese misdadiger en hij kon niet geloven
dat Ling Chu, die trouwe dienaar, deze beschrijving
verdiende kan niet op Westerse wijze behandeld wor
den en hij, die in heel Zuid-China bekend stond als de
„Mensenjager" had de reputatie, dat hij de waarheid
wist te voorschijn te halen door methoden, die geen
enkel wetboek zou goedkeuren.
Hij ging naar zijn woning in Bond Sreet, sloot de
deur achter zich en stak de sleutel in zijn zak. Hij wist,
dat Ling Chu thuis zou zijn, omdat hij hem die morgen
opgedragen had, om zijn terugkeer af te wachten.
De Chinees kwam in de hall om zijn jas en hoed aan
te nemen en volgde Tarling naar de zitkamer.
„Sluit de deur, Ling Chu". zei Tarling in het Chi
nees. „Ik heb Je wat te zeggen".
Deze laatste woorden werden in het Engels gezegd
en de Chinees keek hem plotseling scherp aan. Nooit
tevoren had Tarling hem in deze taal aangesproken en
de Chinees wist heel goed, wat dit optreden betekende.
Wordt *ervol/;d
