JIMMY BROWN ALS WIELRENNER
Dwaaltocht over het Station
Strijd tegen storm en regen was
velen te zwaar
HET GEHEIM VAN DE
GELE NARCISSEN
V
uren in Alkmaar (II):
Tot diep in de nacht werkt men op de emplacementen
Het is zo langzamerhand stil geworden op de perrons. Ik sta nog wat na
|e turen over de in het donker glimmende rails. In de verte bij de over
gang aan de Bergerweg, schieten al en toe de lichten van een auto, een bus
fcen verlate vrachtwagen voorbij. Het is tegen middernacht, en de meeste
mensen slapen nu. De lichten in de huizen zijn gedoofd, de gordijnen voor
jfle ramen toegeschoven. Men rust van een dag, van een week hard werken.
i£en welverdiende rust, en gelukkig hij die nu slapen kan. Want het regent,
en de wind begint op te steken. Nog even, en er zal een storm uit het Zuid
Svesten komen, zoals we die in deze zomer nog niet hebben meegemaakt
was in de drukte haar man en haar
Op het station branden nog de
lichten. In het wisselhuis, bij de ba
gage in de kamers van de chef. Voor
de spoorwegmannen is de dag nog
niet voorbij. Na een hele dag reizigers
Ie hebben geholpen, fietsen en bagage
Ie hebben verladen, kaartjes te heb-
|>en verkocht en wissels te hebben
[Verlegd, na die hele dag is er ook in
Üe nacht nog werk aan de winkel.
En die reizigers zijn soms niet een
voudig. Vanmiddag nog zagen we
bet: een meisje hing uit het raampje
van een langzaam in de richting Den
Helder vertrekkende trein.
„Is dit de trein naar Amsterdam?"
Schreeuwde zij naar een controleur
U weet het bescheid.En de contro
leur floot hard en doordringend, zette
een rem achter aan de bagagewagen
af, en de trein stopte. Zo zijn de
reizigers En dat is niet eenvou
dig voor hen, die moeten zorgen dat
de Spoorwegen aan hun devies beant
woorden en werkelijk veilig, vlug en
.Voordelig" zijn!
Natuurlijk, er is veel, zeer veel sei
zoenarbeid voor de spoorwegen. Dat
blijkt wel uit het feit dat men aparte
fietsentreinen in heeft moeten leggen
Want de vacantie brengt z'n zorgen
met zich mee, voor hen die op dat
bepaalde ogenblik, dat U niets te doen
heeft en naar zee kunt gaan, wel
dienst hebben. Honderdduizenden
fietsen worden er verstuurd en even
velen gaan op rei3. We hebben eens
aan een willekeurige conducteur, die
de route AmsterdamAlkmaar be
reed gevraagd, of het spoorwegperso
neel de drukte nu eigenlijk wel aan
kon. En het resultaat was, dat de man
zijn hart eens uitstortte. Ja, natuurlijk
kon men het werk aan. Maar de sei
zoenreizigers die hebben altijd wat
•nders!
„Gisteren n°g** vertelde hij, „strom
pelde er een dame de trein in. Ik had
haar al een trein vroeger op het per
ron zien staan, ze stond toen een
beetje zenuwachtig uit te kijken, vlak
voor dat de trein vertrok.
Dat was me opgevallen want voor
de rest kunnen we natuurlijk niet op
alle reizigers persoonlijk letten, vooral
niet, n" or zo verschrikkelijk veel
mensen met vacantie gaan.
Maar goed. ze kwam de trein dus
binnen. Bijna bezig flauw te vallen.
Goed, ik maak een plaat- voor haar
vrij.... Wat wa§ nu ket geval? Ze
VAN WIE?
Vrijdagmorgen is er in het kanaal
een drijvende schapenhuid gevonden
,Wie inlichtingen kan verschaffen,
wordt verzocht zich op het politie
bureau te melden.
NAAR AMSTERDAM
Of de jongen er genoeg van gekregen
had, hier in Alkmaar, weten we niet.
maar op een avond was hij weg, tot
grote- ongerustheid van zijn moeder
Sinds Vrijdagmiddag drie uur miste
*ij haar zoontje al, en toen hij 's
•cVonds nog niet was teruggekeerd,
ging zij naar de politie. Daar kwam
fuist een telefoontje door uit Amster
dam, waar men vertelde, dat het drie
jarig jongmens met de Alkmaar Pa
cketboot was meegereisd. Tot grote
levredenheid van de moeder..,.
zoontje kwijtgeraakt en was drie trei
nen overgebleven om te kijken of ze
misschien nog terug kwamenIn
plaats van naar Bergen door te gaan
waar ze zijn moest...."
Ziet u, dat was een belevenis van
een conducteur op een avondtrein. En
als ik zo rondkijk er lopen nog
wat rangeerders over de terreinen,
hun koperen hoorns blikkeren in het
schijnsel van de lantaarns dan ge
loof ik, dat er dergelijke dingen vele,
vele malen zullen zijn voorgekomen.
De conducteurs worden er- wijs en
filosofisch onder. „Zij weten niet be
ter" zal hun gedachte in de meeste
gevallen zijn. En inderdaad, hoevelen
van ons kennen nog niet het „savoir
voyager", de kunst van te reizen?
Denk dus niet licht over hun taak,
het doen rollen van Nederlands rol
lend materiaal. Er wordt voor uw
vacantie en voor uw zakenreizen beide
hard gewerkt. Koopt u eens op een
avond, zo tegen een uur of half twaalf
een perronkaartje en u zult eer
bied krijgen voor hen, die hier onge
kend en onopvallend wel langs de
weg, maar dan langs de uitgestorven
nachtelijke weg timmeren
Storm doei bomen sneuvelen
Het weer heeft het niet alleen op
de argeloze vacantiegangers voorzien
neen, ook de bomen hebben het
kwaad te verduren door de storm.
Zondagmiddag waaiden op de Oude.
gracht, schuin tegenover het Distri
butiekantoor twee knapen van iepen
om. Ze kwamen met hun kruin in
het wa'ter terecht. Onmiddellijk wa
ren arbeiders van gemeentewerken
aanwezig, om de eerste noodzakelijke
werkzaamheden te verrichten.
Ook op het Kennemerplein was een
boom, een kastanje, niet opgewassen
tegen de storm: hij kwam terecht op
een serredak, en versplinterde daar
een hek.
Het record bereikte echter een zwa
re kolos, die op de Oudegracht bijna
op de hoek van het Groot Nieuwland
stond. Hij woei in het wat;r en nam
een groot deel van de kade mee, ter
wijl zijn wortels een ruit van het per
ceel 125 verbrijzelden. Het gat in de
kade had een middellijn van ten min
ste twee me'ter en een diepte van een
meter.
BOTSING
Vrijdagmiddag kwam op de Zuidzijde
van de Oudegracht een truc met aan
hangwagen in botsing met een aldaar
geparkeerde handkar. Deze werd een
eind meegesleurd, kwam in aanra
king met twee rijwielen die voor een
raam geparkeerd stonden. Dit raam
werd verbrijzeld, de gordijnen werden
verscheurd, er werden zelfs meubels
beschadigd.
DIERENBESCHERMING
Er is te Alkmaar zwervend aange
troffen een zwart poesje. Men kan
het krijgen bij de inspecteur C. Ver
ver, Baanstraat te Alkmaar, bij wie
eveneens een blauw grijs wit poesje
als zwervend werd aangebracht.
Dertiende Ronde van Alkmaar
WiUeveen (amaieur) en Donker (nieuweling)
winnaar
Dertien vinden sommige mensen
een ongelukkig getal. Wü zijn niet
bijgelovig, maar Alkmaar heeft het
met de 13e ronde toch maar slecht
getroffen. Het weer was abnormaal
slecht, de publieke belangstelling
dientengevolge hitter matig. Financi
eel mag deze 13e dan geen succes ge
worden zijn, sportief viel er veel te
genieten. Wat de renners hebben ge
presteerd is niet gering. Slechts 17 van
de 53 gestarten haalden het eindpunt
en zij verdienden een pluim op hun
natte hoed!
Men had het traject iets korter ge
maakt. Jan Hennink Alkmaars gro
te favoriet haalde de eindstreep,
maar zijn rijden viel iets tegen. Na
de fraaie resultaten in de Benelux-
wedstrijd, de rit rond het IJselmeer
en de Ronde van Castricum waren de
verwachtingen misschien wel iets te
hoog gespannen.
Bij de nieuwelingen viel het goede
rijden van Donker (A'dam) op. Acht
ronden voor het einde ondernam hij
een fraaie uiflooppoging, die hem op
200 m. vóóf het grote peleton bracht.
Geleidelijk liep hij nog iets uit en on
bedreigd werd hij dan ook eerste.
Onze streekgenoot Bloemen uit St.
Maarten werd zevende.
Hennink in plastic
Vijf en zeventig ronden hadden de
amateurs om half vier voor de boeg
Hennink blijkbaar niet van plan
nat te worden startte in 'n keurig
plastic jasje, De eerste tien ronden ge
beurde er niet bijster veel. Leo de
Booy, Petri en enkele anderen trokken
er tussenuit en namen 150 m op het
peleton, waarin Hennink rustig mee
draaide. Vier ronden daarna echter
trok Hennink zich aan de uitlopers
op en na 30 ponden had het kopgroepje
een voorsprong van driekwart ronde
genomen.
Verscheidene renners hadden intus
sen je strijd reeds opgegeven:' regen
en pech eisten slachtoffers. Na 35 ron
den vielen de eerste „lappen".
Lelieveld en De Ruiter waagden een
poging weg te komen, doch zij werden
terstond achtervolgd door de grote
groep. Leo de Booy (hij had uitste
kend gereden) verdween in de 49e ron
de uit de wedstrijd. Lelieveld c-s. werd
teruggehaald en 't aantal renners wa3
weldra geslonken tot zeventien. Duif
uit Zaandam had een ronde achter
stand opgelopen en deed wanhopige
pogingen de schade in te halen. Tus
sen de 15e en de 12e ronde voor het
eind had hij reeds 600 meter te pak
ken.
Henneman (Beverwijk) probeerde in
de 63e ronde weg te lopen, doch Witte
veen, Ladeniens en Petri zaten er di
reet achteraan. Gevieren vergrootten
zij langzaam hun voorsprong en zo
moest tenslotte de sprint de beslis
sing brengen. Het resultaat staat hier
onder.
De uitslagen luiden:
Amateurs 80 km.:
er niet geweest: de nederlaag der
1. Witteveen (Amsterdam) 2 uur
15 min. 35 sec.; 2. Petrie (Amster
dam); 3. Ladenius (Amsterdam); 4.
Henneman (Bevrwijk)5. Hennink
(Alkmaar); 6. De Ruiter (Amster
dam); 7. Koeman (Wormerveer)8.
Duif (Zaandam); 9. Baumgartner
(Zaandam); 10. Van Breenen (Am
sterdam).
Nieuwelingen 30 km.:
1. Donker (Amsterdam); 2. Snij
ders (Halfweg); 3. Cornelisse (Half
weg).
FEUILLETON
Spannend verhaal van
EDGAR WALLACE -
46)
„Ling Chu", zei Tarling, aan tafel gezeten met zijn
kin in zijn hand en de ander strak aanziende, „je hebt
mij nooit verteld, dat je Engels sprak"
„De meester heeft het mij nooit gevraagd", zei de
Chinees kalm en tot Tarlings verbazing sprak hij het
Engels zonder accent en was zijn uitpraak volkomen
juist.
„Dat is niet waar", zei Tarling streng. „Toen je mij
vertelde, dat je van de moord had gehoord, zei ik,
dat je geen Engels verstond en je ontkende dit niet".
„Het ligt niet op mijn weg om te ontkennen, wat
meester zegt", zei Ling Cku even kalm als ooit. „Ik
•preek heel goed Engels. Ik leerde het op de Jezuïten
•chool te Hangkow, maar het is niet goed voor een
Chinees, wanneer hij in China Engels spreekt, of wan
neer iemand weet, dat hij het verstaat. Toch moet de
meester geweten hebben, dat ik Engels spreek en die
aal lees, want waarom zou ik anders de kleine cou
ranten-uitknipsels in de kist bewaren, die de meester
vanmorgen doorzocht heeft?".
Tarlings ogen werden een weinig dichtgeknepen.
„Zo, dus dat wist je?" zei hij.
De Chinees glimlachte. Dit was een heel buitengewoon
iets, want voorziver Tarling zich kon herinneren, had
Ling Chu nog nooit geglimlacht.
„De papiertjes lagen in een bepaalde volgorde
enkele naar de ene kant en andere naar de 'andere.
Toen ik ze zag, nadat ik van Scotland Yard terugkwam,
lagen ze anders. Zij konden niet zelf anders gaan liggen
meester, en niemand dan u zou in mijn kist gaan kijken"
En ontstond een pauze, onaangeenaam voor Tarling,
die zich een ogenblik verlegen voelde omdat zijn zorge
loosheid aanleiding was, dat Ling Chu het onderzoek
in zijn particulier eigendom had ontdekt.
„Ik dacht, dat ik ze er weer juist zo had ingelegd,
als ik ze vond", zei hij, overtuigd dat hij er niets bij
kon winnen, wanneer hij het feit, dat hij Ling Chu's
koffer doorzocht had, ontkende. „En zeg me nu eens,
Ling Chu, bevatten deze gedrukte woorden waarheid?"
Ling Chu knikte.
„Het is waar, meester", zei hij. „De Kleine Narcis
of zoals de vreemdelingen haar noemden, de Kleine
Daffodil was mijn zuster. Tegen mijn zin werd ze dan
seres in een theetuin toen mijn ouders dood waren. Zij
was een heel goed meisje, meester, en even mooi als
een takje amandelbloesem. Chinese vrouwen zijn in
de ogen der vreemdelingen niet mooi, maar de kleine
28. zodat er dan niemand zou
zijn aangekomen, als niet juist op dat
ogenblik Jimmy Brown er was komen
aandaveren, grommend en zo vrese
lijk op zijn tanden knersend (van in
gehouden woede) dat het leek of 'n ners als een havik op een koppel weer
beginnelingchauffeur zijn versnel- loze duiven en toen hij voorbij was
lingsbak met een paar forse rukken had hij een jammerlijk slachtveld
totaal ruïneerde. Jimmy stortte zich achter zich gelaten. Er zat er niet
op het troepje afgebeulde wielren- één meer in het zadel..
„De Volkszang" naar.
Apeldoorn
Donderdag 5 Augustus j.1. trok de
afdeling Alkmaar van de Ned. Verg.
voor de Volkszang per autobus naar
Apeldoorn om daar gezamenlijk met
vele honderden van de andere afde
lingen een zanghulde te brengen ter
gelegenheid van het 50-jarig regerings
jubileum van H.M. de Koningin.
1600 zangers en zangeressen uit alle
delen van Nederland zongen daar uit
volle borst het schone Hollandse lied.
Temidden van de grootse bloemen
pracht, welke Berg en Bos ons thans
te zien geeft, zag men velen gekleed
in nationale klederdracht.
Onder het zingen van „Wie heeft
van Alkmaar niet gehoord" stapte de
afdeling Alkmaar de zaal binnen, ver
gezeld van twee Alkmaarse dames in
Wes'tfriese klederdracht en twee he
ren in het costuum van de kaasdra
gers, waarvan er één onze wereld
beroemde kaaswimpel omhoog hield
en de ander een kaasje op een kleine
berry met zich meedroeg.
Een luid applaus weerklonk ter ver
welkoming.
Het goudgele Hollandse product
werd door één van de kaasdragers
namens de afdeling Alkmaar aange
boden aan de voorzitter van het
Hoofdbestuur van de Volkszang, Z.E.
oud_minis'ter Dekkers.
Toen steeg de vreugde ten top en
een donderend applaus weerklonk!
Temidden van vele tienduizenden
andere bezoekers van Bloemen in
Be^g, én Bos werd er feest gevierd
door'donze volkszang vrienden en
vriendinnen.
„Zingende mensen, gelukkige men
sen!' is de leuze van de Volkszang.
Met prettige herinneringen en gro
te voldoening over deze uitstekend
geslaagde dag, keerde men 's avonds
huiswaarts.
VISWEDSTRIJD IN BEVERWIJK
Het is voor hen, die Zondag aan de
viswedstrijd in het Noordzeekanaal
bij Beverwijk meedongen zeker geen
gemakkelijk werk geweest iets te van
gen. Toch behaalde het Alkmaarse
corps, naar wij vernamen, nog drie en
dertig punten. Een goed resultaat!
ledereen wordt een Kikker
Chris Hoflands Kindertoneel gaf
Zaterdag voor een klein maar opge
togen publiek een voorstelling van
Tom Poes in „Pas opiedereen
wordt een kikker!".
Wat ons vooral in deze opvoering
trof waren de aardige balletten, zo
als dat van de zes vlinders. De tech
niek daarin was uitstekend. Het enige
bezwaar leek ons, dat de dialogen
dikwijls te lang waren voor de kin
deren het bleek duidelijk: ze wer
den dan zeer rumoerig en de actie
somtijds te gering. Het valt daarbij
ook niet te ontkennen, dat de stem
verdraaiingen. die voor de dierfiguren
noodzakelijk waren, niet de duidelijk
heid van het gesproken woord be
vorderden.
Vrijwel alle figuren echter werden
uitstekend gebracht, vooral die van
Tom Poes en Ollie B. Bommel. We
geloven dan ook, dat de kinderen zich
uitstekend hebben geamuseerd.
WIST U
Dat 7 procent van alle gevallen van
tuberculose bij de meng veroorzaakt
wordt door de rundertuberkelbacil!!
Dat een reagerend rund ten alle
tyde open lijder (dus besmettelijk)
kan worden!!
Denkt u er dan om
Dat u des winters nooit kinderen
in de stal moet laten spelen zolang
er nog een of meer reageerders aan
wezig zijn!!
Dat u daarom ook geen rauwe melk
moet drinken of laten drinken!!
De Dir. Prov. Gez,. D. v. Dieren
in N. Holland, D. REMPT.
Bergen
Rhythmische Gymnastiek
De in de kop van Noord-Holland
zo zeer bekende gymnastiekleraar KI.
Boot heeft in de afgelopen vacantie-
week een cursus gehouden in rhyth
mische gymnastiek voor leiders en
voorwerkers der verschillende gymnas
tiekverenigingen in Noord-Holland.
Aanvankelijk stond men een weinig
sceptisch tegenover deze cursus, maar
thans is men zeer dankbaar deze les
sen gehad te hebben. Van Maandag tot
en met Zaterdag heeft de heer Bobt,
die ook de trainer is van de Alkmaar-
se Olympische sterren Rie van Genen
Clara Post en Co Tonneman, met vijf
tien dames en heren enthousiast ge
studeerd, hoofdzakelijk in de rhyth
mische bal techniek.
Wij waren de laatste dag getuige
van de vorderingen, die deze dames
en heren in een week tijds gemaakt
hebben.... die waren zeldzaam, maar
de heer Boot is dan ook onverbidde
lijk.
Terzijde gestaan door de heer Vis
ser. die de dansen op de piano bege
leidt, heeft hij iets bereikt, wat de
gymnastiek in het komende jaar zeer
zeker ten goede zal komen. Het is
iets waar een grote bekoring van uit
gaat, deze uitstekende gymnasten hun
oefeningen uit te zien voeren, en dat
met een enthousiasme, dat bewonde
ring afdwingt
Na afloop van de cursus dankte de
heer Boot de gymnasten voor hun op
komst en hun serieuze wijze van oe
fenen, Zij zullen er in het komende
jaar in hun eigen verenigingen hun
voordeel mee kunnen doen. De heer
Van Essen van Dirkshorn, leider van
vier verenigingen dankte namens el
len voor de opgeofferde vacantie var.
de beide heren, die de cursus leidden.
Zij en hun echtgenoten werden in
de bloemetjes gezet
Wij verwachten, da't Noord-HoLRoJ
in het komende seizoen zeer veel van
de nu weer vers getrainde leiders
len kunnen leren: mogen zij met
nieuwe moed aan het werk gaan.
STORMSCHADE IN BERGEN
Tijdens de Zuidwester storm zijn er
Zondagmiddag in Bergen zeven bo
men omgewaaid. Een hiervan, een
beuk met een voet-middellijn van vijf
enzeventig centimeter, kapseisde in
de Dorpsstraat, en nam in haar val
de ruit uit de etalage van het perceel
21, waarin de kapperszaak van Dob-
ben is gevestigd, mee.
Ook richtte de storm veel schade
aan aan de voorgevel van het muse
um. De kantelen aan de linkerzijde
van dit gebouw gingen tegen de grond
Het personeel der Gemeentewerken
is bezig met het vrijmaken en oprui
men der wegen.
Tentoonstelling in het
huis met de pilaren
Zaterdagmiddag opende de heer Mr
Brunner de zesde tentoonstelling van
het KCB in het, „Huis met de Pila
ren".
In zijn openingsrede zeide de heer
Brunner, dat hem deze tentoonstel
ling, juist doordat ze werken van zo
wel oudere als jongere kunstenaars
bevatte, een groot genoegen deed.
Vooral met het oog op de jongere
generatie noemde spreker namen als
Rembrandt, Dürer, Cesanne en Vin
cent van Gogh. Al deze schilders zijn
in hun tijd niet op de juiste waarde
geschat. De kunst, vervolgde hij, is
niet de toepassing van de schoonheid;
de kunst moet rekenschap aan zich
zelf geven. Schoonheid echter schijnt
noodzakelijkerwijs aan kunst verbon
den te zijn, al blijft die schoonheid dan
ook dikwijls voor ons verborgen. In
deze idee bood spreker de tentoon
stelling in de wilwillende aandacht
van het publiek aan. Vooral voor het
werk van C. Nieuwenhuis, die op de
ze tentoonstelling met doeken is ver
tegenwoordigd, maar ook voor het
werk van A. Bos Eyssen, al zijn bij
diens werk lijn, kleur en compositie
veel begrijpelijker, waren de inleiden
de woorden bedoeld.
Van Kasper Niehaus zijn mooie doe
ken aanwezig, die enigszins geïnspi
reerd zijn op het cubisme, al stelt hij
dan niet alles voor mét te hoekige
lijnen. Van Mevr. Kouwenaar_Bijlo
ziet men fraai beeldhouwwerk, o.a.
een afgietsel van het monument, dat
op het graf van Dirk Klomp is ge
plaatst. Er wordt voorts werk van H
Lugt en F. ten Holt geëxposeerd.
Daffodil was net een porceleinen poppetje en zij bezat
al de deugden van duizend jaar".
Tarling knikte.
„Zij was een goed meisje?" herhaalde hij, ditmaal
in de Chinese taal en een zinswending gebruikende,
die een teerdere betekenis had.
„Zij leefde goed en zij stierf goed", zei de Chinees
kalm. „De taal van de Engelsman beledigde haar en
hij gaf haar vele lelijke namen, omdat zij niet op zijn
knie wilde komen zitten en al maakte hij haar te schan
de door haar voor de ogen van mannen te omhelzen,
toch was zij goed en zij stierf zeer eervol".
Weer een stilte.
„Ik begrijp het", zei Tarling kalm. „En toen Je zei,
dat je met mij naar Engeland wilde agan, verwachtte
je een ontmoeting met die slechte Engelsman?"
Ling Chu schudde het hoofd.
„Ik had het uit mijn gedachte gezét", zei hij, „tot ik
hem op die dag zag in de grote winkel. Toen ontwaak
te de boze geest weer in mij, die ik dacht, dat geheel
uitgedoofd was", Hij hield op.
„En je wenste zijn dood?" zei Tarling en ontving een
hoofdknik als antwoord.
„Je moet mij alles vertellen, Ling Chu", zei Tarling.
De man liep nu ongedurig en met grote stappen door
de kamer, terwijl het krampachtig samenknijpen en
weer ontspannen zijner handen zijn aandoening verried.
„De Kleine Affodll was mij zeer lief", zei hij. „Ik
geloof, dat ze gauw getrouwd zou zijn en kinderen
gehad zou hebben en haar naam zou gezegend zijn ge
weest volgens de wijze van ons volk; want heeft de
Grote Meester niét gezegd: „Wat is aanbiddelijker dan
een moeder der kinderen?" En toen ze stierf, meester
was mijn hart ledig, want e was geen andere liefde in
mijn leven. En 'toen werd de Ho Sing moord gepleegd
en ik ging naar het binnenland op jacht naar Lu Fang
en dat hielp mij om te vergeten. Ik had vergeten tot li
hem weer zag. Toen werd de oude droefheid weel
krachtig in mijn ziel en ik ging uit
„Om hem te vermoorden", zei Tarling kalm.
„Om hem te vermoorden", herhaalde de man.
„Vertel mij alles," zei Tarling, diep ademhalende.
„Het was op de avond toen u naar het meiije ging"
zei Ling Chu (Tarling wist, dat hij sprak over OdetfrJ
Rider). „Ik had plan gemaakt om uit te gaan, maar ik
kon geen excuus vinden, meester, omdat u mij bevolen
hebt, om deze plaats niet te verlaten, wanneer u uit is.
Daarom vroeg ik u, of ik met u mee mocht naar het
huis met de vele woningen".
„Naar de flat?" knikte Tarling. „Ja, ga voort".
„Ik had uw vlug-vlug pistool genomen, het geladen
en in dc zak van mijn overjas gestoken. U zei. dat ik
u ongemerkt moest volgen, maar toen ik zag, waar u
heenging, verliet ik u en ging naar de grote wink9J".
Wordt vervolgd