Als vrouwen met vaeantie gaaHA
Ie
Hoe een man er in Amerika over denkÊ
of is het in Holland ook zo?
YLuuupL uit de iAeeïwtnAel
Misschien zijn we in Holland een
beetje te ouderwets in onze opvat
ting, maar wtj stellen ons de vrouw
tjes, die zo tussen de vtjf en twintig
en de veertig zyn en die nog geen
man hebben, voor als degelijke per
soontjes, die van het sterke geslacht
niets willen weten.
Toen we dezer dagen een artikel
lazen in het tijdschrift van de Alge
mene vereniging voor vreemdelingen
verkeer, hebben we er een andere
kijk op gekregen. Daar gaf een Ameri
kaan zijn visie op het Vreemdelingen
verkeer en htj betoogde, dat men zich
meer dan tot dusverre moet richten
op datgene wat de vrouw het meest
aantrekt.
Geïnteresseerd lazen we verder.
Wat mag voor de vrouw toch wel het
meest aantrekkelijk zijn dachten we.
Wel te verstaan voor de ongehuwde
vrouw in de leeftijd, die we zo net
genoemd hebben. De getrouwde vrou
wen, dat weten we zo ongeveer wel.
Vrouwen verlangen naar een va-
cantieverblyf waar veel prettige man
nen zijn.
Deze Amerikaan geeft op de vraag
waar de vrouwen, die een baantje
hebben en nu een veertien dagen van
vaeantie genieten, zich het prettigst
voelen, het volgende antwoord:
Ontdaan van alle franje is een pret
tige vaeantie voor haar een vaeantie
doorgebracht in 'n omgeving waar een
heleboel mannen zijn, huwbare man
nen van haar eigen leeftijdsgroep,
waar zy gezellig mee kan omgaan.
Vrouwen zrjn wonderlijke wezens.
In het dagelijks leven, b.v. bij het
winkelen of bij het maken van visi
tes, zijn zij graag „meisjes onder el
kaar". Maar niet als zij met vaeantie
gaan. Mannen zijn op dat gebied heel
anders. Mannen gaan graag alleen of
met vrienden wandel- of fietstochten
maken, uit vissen of uit jagen, da
gen en zelfs weken achter elkaar,
zonder dat ze in die tijd bij wijze van
spreken, aan een vrouw denken.
Maar hebt U ooit gehoord van een
vrouw die met vaeantie ging naar
een plaats waar ze van te vorep wist,
dat er geen mannen zouden zijn
Wel, ik niet!
Tot dusver hebben wij mannen,
werkzaam in de vreemdelingenver-
keersindustrie, dit belangrijke punt
nonchalant ter zijde geschoven: „Al
zijn er voor die of die tocht of in dit
of dat hotel vier keer zo veel vrou
wen geboekt als mannen, dat kan
vrouwen niet schelen, ze prgtèn wel
met elkaar".
Msar bat kan ze wel degelijk sche
len, heel veel zelfs. Ik zat laatst in
een lunchroom waar twee meisjes
a*n e«a tafeitje vlak naast Me hun
vacantio-belevenisaen uitwisselden.
,J> was in pensionInIk
had een prachtige kamer met uit-
3*qfet -*> zee, bet we«r was schitterena
'oK eter uitstekend en het zwemmen
m w* vecmbkelQk, maar er was mij
len in de omtrek geen behoorlijke
vent te oekennen. Geen man heeft
al die tijd dat ik daar was, een oogje
aan me gewaagd en ik wou. dat ik
thuis gebleven was en mijn geld nad
uitgespaard. En jij?"
„Ik ben naar boerderijaan
demeren geweest. Het eten was
afschuwelijk, het regende aan een
stuk door, het dak lekte als 'n mand
je en ik moest elke nacht onder mrjn
paraplu slapen. Maar zoveel mannen
als er waren! Ik heb nog nooit in
mijn leven zoveel plezier gehad. Ik
heb meteen weer voor het volgend
jaar besproken".
Overdreven, zegt U Misschien,
maar de strekking is juist weerge
geven. En die strekking is dat on
getrouwde vrouwen, misschien niet
allemaal, maar stellig de meeste, in
de vacaptie een man hopen te vinden.
Denkt U soms dat vrouwen zo graag
naar kampeerboerderijen gaan, om
dat ze zo dol zijn op de lucht van
hooi en mest, of omdat ze verwach
ten dat daar veel mannen komen
Een vriend van me wist laatst voor
een koopje een oude schoener op de
kop tc tikken. Hij liet er een paar
kooien in bouwen, zette er een schip
per en een kok op, en adverteerde
dat hij een paar flinke kerels kon
gebruiken om het anker te hysen, de
zeilen te strijken, aardappelen te
schillen en zich op andere wijze nut
tig te maken. Niet bepaald een ge
schikte schuit voor een meisje, zo
als U zult begrijpen. Je moest zelfs
je eigen kousen en dekens meenemen,
en je kon alleen maar wassen met
zout water, ln een emmer op dek.
Maar wat gebeurde? Op zrjn eerste
reis bestond zijn bemanning voor 60
procent uit vrouwen, en op alle vol
gends tochten zijn de meisjes in de
meerderheid gebleven.
Met dit alles voor ogen zal ieder
een, die in het V.V.V.-wezen werk
zaam is, er verstandig aan doen zijn
propagandaliteratuur meer aan te
passen aan de smaak van vrouwelijke
toeristen. Vervang de mooie meisjes
op de voorpagi ia van de folder van
Uw natuurbad eens door een kiekje
van een paar mannen. Uw dames-
gasten zijn over het algemeen niet
meer zo jong als ze eens waren, en
vinden het niet leuk te moeten con
curreren met de schoonheden die zo
menige folder-omslag sieren
Dat is nu eens de lqjk vu een
.Amerikaan op de vrouwen. Als hy
seltjk beeft, moren de vrijgezellen
tijdens hun vaeantie wel op bun hoede
zyn. Anders kon er nog wel eens een
einde komen au hun vrijgezellen-
„Ik ben van de week nei Amster
dam weest., zoi Klaas toen-ie nag
maar amper de skeerwinkel instapt
was. No, dat wiste we al, want je
moete zo rekene, op zo'n durp weet
je zowat alles van mekaar en as
Klaas noi Amsterdam gaat, Jieb Kees
deer wat over tc zeggen en efkes la
ter zit ut hele durp teugen mekaar
te smoezen: „Zeg, weet j© ut al?
Klaas is nei Amsterdam. Wat zou-ie
deer moete doen? Ut zcl wel niet
veul goeds weze".
Afoin, dat maakt ons nou ok niks
oit, wat hai in Amsterdam doen most.
Klaas heb er zelf niks over uitleiten,
dus ut zei wel niet veul goeds weest
hewwe.
„Ik heb ut goed oploupcn," gong-ie
vcerder. „mense, wat hew ik in de
verdrukking zeten. Dat was niet
mooi meer. Drok d&t ut er was. Drok.
Nei mense deer hei jullie gien idee
van. Je konnc over de houfde wel
loupe. Ut was gewoon miserabel. Ut
is of deer gien mens meer werkt. En
ik had vezelf met m'n stomme kop
eerst niet in de gate wat die mense
allegaar moste. Ik most er deur. Dat
11c douwde hier met m'n elleboge en
deer met de skouwers en ze begonne
zo lilluk tc kolken, dat ik bal m'n
oigen docht, houw ie gedekt Klaas,
wamt teugen zo veul mense ken je
niet op.
Afoin, ik stond deer in ut gedrang
en op ut lest vroeg ik an een kirrel.
wat er toch an de hand was. Eerst
keek-ie me an of ik ze niet allegaar
had en hai hield z'n waffel. Maar toe
begon ik puur vuil te koilcen en toe
vertelde-le me, dat Fanny thuis
kwam.
Ik was vezelf niet op m'n skarpst,
dat Ik wist gieniens wie of-ie be
doelde, dat ik zot zo teugen urn:
„Fanny, wie z'n hondje is dat nou?"
Toe Klaas zo veer kommen was.
sloeg Kees zo wat dubbel en we
moste um op de reg kloppe. Hai bleef
zo wat weg in de lach. En wai hadde
ut ok nagal slecht. Zo'n stomme
Klaas. Want wie heb er nou teugen-
woordig niet van Fanny hoord.
„Afoin," begon Klaas weer, „lk
werd vezelf uitskolden ei. Niet zo
zoetjes. En niet allien deur die iene
kirrel, maar deur alleman die er om
heen stond. Ik heb nooit weten, dat
die Amsterdammers zo verlegen skel-
de konne. Wat hewwe die mense een
lilluke woorde tot er beskikking. Al
wul ik je wel vertelle, dat ik me ok
niet onbetuigd leiten heb."
Weer een laehstuipie van onze kant.
Want we kenne Klaas en we we te.
dat-ie er weg mee weet. Ut zei een
mooie vertoning weest hewwe.
„Gelukkig duurde ut niet lang."
vervolgde Klaas „of er kwam leven
in do brouwerai. Want wat ik tot
ttct is al
de XlVfl
ilaft. Et
1 er, dat
an Ba
lubertin n
geest I
iat. er nie
m, het ga
it meedoe
l". Dat
woor
tarln bes
i bedoelln
iron had,
leer dan t
»le<len d<
jmpische
tiet gaal
innen, hi
m het m
dusvecr meemaakt had, was nag nr
kindcrspul. Deer kwam zo'n ODpn jg.jg
koets an met vier peerde er voortee Van
deer beginne ze me allegaar tc dan^ertin v<
en tc brullen van Fanny, Fanny jen hebb«
skreeuwe van: „Lang zei ze leveJestaan
„Holland boven al" en toe gong fukwekl
een lichio op. Dat hardloupendc wcr11®6 s 1
ke, weer de krant al een dag of w
vol van staan heb hield er intocl
Dat ik keek erus om me heen cn j,
zag allegaar van die verlegen verhijl
koppe en ze zwoide zo geistdriffl
met arme en biene, dat ik docht Ijl
mezelf, ut wordt toid dat je uit
kattevoete komme Klaas, want as
niet mee doen en je stelle anstot
nag een keer zokke vrage: den va
skeure ze je.
Nei mense, wat hew ik mart*
moeten om er uit te kommen. Ik wi
zo wat radbraakt en de are dag w» 1
ik bont en blauw. Zo hewwe ze douv Wg
en stoten." grote
De barrebier had ut mes neerlc| sprintl
en dat was maar gelukkig ok, wai Reg
an z'n gezicht te zien was er e< helebo
sturmpie op komst. En den ia ut d ^9\
toid voiliger as-ie gien mes in j
hande heb. I
„Mense," begon-ie „mense, das na even
toch ut zuinigste soort wat er is.
make van dc wereld zowat een wity naar
beistespul. Jullie wete, dab ik op ml naid
ouwe dag ok nag gek op de spot jlo,
ben. En ik was er groosk op, dat di afliep
Hollandse vrouwtje ut won. Veze^ bestu
Maar wat ze nou hier in Holland uli Hoe
hale, loupt de spuigate uit. Ik wel demi:
niet of jullie ut lezen hewwe, ma^ Q^eU
dat mens most er oigen de eerste d« qme,
ge zo wat opskuile. Ze was nergeri Ujtgc
voilig voor. En voor die persmuskiel j>eg
vezelf hillekendal niet. En as ze U keer
nou bai ongeluk een keer verlore! w
had Den had je gien mens ove La
Fanny hoord. We hewwe ut zien md is. 1
Max Euwe. Wat was ut eerst een vei het
skrikkeluk gevierde man. Maar d '961
gong niet zo best meer en toe ie uï
Moskou terug kwam, heb gien kranl
er over skreven. Ut zcl um wei al hen
moln loit hewwe, maar ik ken nol lan
maar niet begroipe, wat zokke anstei gee
lerai met sport "te maken heb". ste
„O man", zoi Klaas, dat heb ut jm|
bol
op
mers ok hillegaar niet. Ouwe vrullli
en kirrels die zo wat over d'r oigei
biene stroffeldé, skreeuwdc nag u|
luidst. Afoin, ik heb ut koikspul not wi:
in volle glorie meemaakt en ik ker wt
je dat wel zegge, dat ik m'n loif ei k0
goed vol van heb. st'
er
Ut zei wel woinig geve, want ul v,
iene ougenblik skreeuwe ze voor Fan- ee
ny en ut are ougenblik vóór een aar." V
„Ja," zoi Kees woisgerig. „de ien« n
tojcj skreeuwe de mepse voor een loi«
dep en de are toid voor een sportheld k
of heldin. Maar skreeuwe bloift ut
En ziekeluk er bai". 0
FIGARO. j
