M ERVARINGEN VAN EEN LIFTSTER LAAT IK bü voorbaat 2eggen, dat het allerminst ui m'n bedoeling ligt te spotten mét iemands licharhelijke gebreken maarhêbt U wel eefcs gelift met iemand, die eeh tikkeltje hardhorend is Zo ja, dan zult U tiiy dit Verhaal hiet kwaljjk hefheh; in het andere geval kunt na le zing misschien begrüpen, dat ik deze geschiedenis aan de vergetelheid moest ontrukken, al was het alleen maar om het glorieuze begin. Ên dat was in Amersfoort. Een prachtige Buick. „Gaat U naar Naarder» infor meerde ik. „Nee," was het antwoord, „ik ga naar Naarden, niet naar Laren." „Dat treft," zei ik, „want ik moet óók naar Naarden." Hij staarde me lichtelijk verwezen aan en ik ging zitten. Ik begreep dat ik mijn stembanden moest inspannen en legde schreeuwend uit, dat we nu gelukkig allebei naar Ndérden gin gen. Toen dit feit doordrongen was, bleek ook het ijs gebroken te zijn en ontspon zich het volgende vlotte ge sprek, waarvoor ik een beroep moet doen op uw goede wil om het te be grijpen en op uw uithoudingsvermo gen om tot het bitere einde uit te le zen. We reden langs een weiland met een enorme hoeveelheid koeien en toen ik riép, dat er zoveel vee was, deelde hij me vriendelijk mede, dat hij het nog wat te koud vond voor de zee. Ik liet het maar zo en vervolgde: „Ja, het is inderdaad nog vrij koud" „O, maar ik zeg niet dat ik er niet van hóud," was het nadrukkelijk be scheid, „alleen zeg ik, dat ik het nog te koud vind." Ik besloot tot een nieuw onderwerp over te gaar. en kondigde luidkeels aan: „Morgen moeten we stemmeh „Nee, th'ti tetntiieti zjjn goed in orde hoof!" klonk het ttiiniaatn, „deze wa gen loofït gelukkig uitstekend." tiet leek rhe betéf m'n politieke moeiiykheden maar te laten rusten en ik ging verder op automobielterrein. „Hoe staat het met de banden?" inf of meerde ik technisch. „Dat krjjg Je altijd in een auto, vuile handen." was het verontschuldi gende antwoord. Het was voor rhy nog al verrhoeiend steeds van onder werp te verwisselen, rtiaar ik bleef moedig op het ingeslagen pad voor gaan en zijn gedachtengang volgend schreeuwde ik: „Waarom trekt U geen handschoenen aan?" Het resul taat was pover. „M'n stamkaartnummer eindigt op een 8; ik ben nog steeds niet aan de beuft voor een schoenenbon. U?" Ik schudde m'n gepijnigd hoofd ont kennend en besloot nu verder maar naar buiten te kijken en te zwijgen. Zo zat ik heerlijk luchtkastelen te bouwen en verzaligd te dromen over een rooskleurige toekomst, toen ik plotseling tot de aarde terugkeerde door een harde dfem, die aan m'n oor toeterde: „Waar moet U er uit)?!" Ik zag tot m'n schrik, dat we ai iets te ver waren en brulde: „Zoudt U hier alstublieft willen stoppen?" hetgeen gelukkig doordrong, want we stonden met een ruk stil en m'n met gezel zei: „Ik had het U al drié keer gevraagd, maar U schijnt een beetje hardhorend te zijn Toen was ik spfakeloosJ TOM ATEN JAM (2'/2 3 potjes) 1 kg. tomaten, kg. suiker, 2 eetlepels citroensap. De tomaten schillen, doorsnijden en zonder water inkoken tot de mas sa op de helft van haar volume in gedampt is, suiker toevoegen en al les laten koken tot de massa de dik te van jam verkregen heeft. Dan het citroensap toevoegen en de jam. die daardoor dunner wordt, nog even inkoken. De jam in goed schoonge maakte potjes overdoen en met een deksel of met cellophaan afsluiten. PADDESTOELEN VAN TOMATEN EN EIEREN 2 eieren, 2 tomaten, peper. zout. De eieren ongeveer 10 minuten ko ken, ze pellen en door midden snij den. Een hapje eiwit afsnijden, zodat het ei kan blijven staan met de dooi er naar boven. De tomaten wassen, in heet water dompelen en van de schil ontdoen. De tomaten halveren en uithollen. (Het vruchtvlees kan men in desoep gebruiken) De halve tomaten aan de binnenzijde bestrooi en met peper en zout en als een dek seltje op het halve ei zetten. De overgebleven kopjes eiwit in snip- men in de soep gebruiken). De halve tomaat leggen, zodat de paddestoel op een vliegenzwam lijkt. voor tomaten jam (ty 8 potjes Technische snufjes op de Jaarbeurs Op het gebied tab radio en electfo- techniek zal op de komende Najua S- beti's Van 7 »©t en met 1$ September een aantal interessante nieuwe pro docteh worden gedemonstreerd, die ongetwijfeld de belangstelling van talloze radioliefhebbers, amateurs en vaklieden zullen trekken. Nieuws op hei gebied van radio- en elecirotechniek Zo zullen onderdelen en toebeho ren voor televisie wofden getoond. Ook op het gebied der ttequentie- modulatie worden nieuwe snufjes aan getroffen, zoals o.a onderdelen voor een frequentiemodulatorontvanger. Hierbij zal een speciaal apparaat zijn, dat, uitgerust met slechts vier ont- vangbuizen en op niet te grote af stand van een frequentiemodulator zender geplaatst, een prima en sto ringsvrije ontvangst mogelijk maakt- Ontvangers van dit type zullen zon- der veel moeite door amateurs kun nen worden gemaakt en afgesteld. voor deze tijd 1 kg. tomaten, kg. suiker, 2 eetle pels citroensap. De tomaten schillen, doorsnijden en zonder water inkoken tot de massa op de helft van haar volume inge dampt is, suiker toevoegen en alles laten koken tot de massa de dikte van jam verkregen heeft. Dan het citroensap toevoegen en de jam, die daardoor dunner wordt, nog even in koken. De jam in goed schoon ge maakte potjes overdoen en met een deksel of met cellophaan afsluiten. Recept voor perenjam. 1 kg. peren. 650 gram suiker, gem berpoeder, kaneel of kruidnagelpoe der, citroensap of citroen-essence of geraspte citroenschil. De peren schillen, in vieren snyden van klokhuizen ontdoen, met een weinig water opzetten en tot moes koken. Het moes tot 2/3 van het volu me indampen. De suiker toevoegen en de jam tot jamdikte inkoken. De kruiden naar smaak toevoegen en de jam zo heet mogelijk in de potjes overdoen. De potjes met cellophaan afsluiten. Doordat de tekeningen voor de mode rubriek te last in ons bezit kwamen, moeten wij tot onze spijt deze over laten staan tot het volgende nummer ww*»v**wvw*wwwvw blad Wesp. Zij vreet het bladmoes het groen en tenslotte blijft di door elke knolvorming uit. Het is landbouwers die in het Oosten d< lands na de graanoogst algemee veeknollen verbouwen bij ontdek king Van deZe beSchadiglfiê. iefade onmiddellijk het gewas te doen bt spuiten met Derris, hetgeen per h.^ een uitgave vorder* van f 15. Alj men er zeker van is, dat de knollei niet binnen drie weken aan het runl vee gevoerd zullen worden, kan hg aangetaste gewas ook bespoten den met D.D.T.-emulsie, evenwi niet in poodetvorm, doch uitfluitend als emulsie. De kosten hiervan bej dragen ölechts f 5.-*- per h.a. Communicaiie in bedrijven Bovendien zal thans een Nederlands apparaat voor communicatie in bedrij ven, 't welk met een staaldraad wefkt worden gedemonstreerd. Een bijfton- der nieuwtje hiervan is, dat het ap paraat tevens met een gramofoon- draaitafel en piek—up is uitgerust, zodat het als electfische grarnofoon kan dienst doen. Tevens kan nu het geluid tijdens het spelen van de plaat op de staaldraad worden opge nomen. Dit opent tal van perspectie ven, voornamelijk op onderwijs— en commercieel gebied. -He//" - ontvanger Verder zal aandacht worden gevraagd voor een „Heil" ontvangtoestel, dat. indien geschakeld achter een normaal radiotoestel, alle radioberichten, die volgens het „Heil" systeem worden uitgezonden, zoals koersen, beursbe richten, nieuwsberichten e d. ,oa»oic- dellijk in drukletter op een aflopen de papierstrook drukt. Rupsen bedreigen de vroege veeknollen Het was een landbouwer te Wel- sum, gemeente Olst, opgevallen, dat in zijn omgeving op de akkers, waar zeer vroege veeknollen worden r"1- teeld opgevallen, het loof dier knol len wordt opgevreten door een klei- na zeer bewegelijke zwarte rups. Te voren waren op het land erwten ver bouwd. Zijn mededeling is, met rups en knolgroen, direct overgebracht aan de heer A. van Soest, technisch ambtenaar van de plantenziekten- kundige dienst, gestationneerd te De venter, die het ANP mededeelde d' deze insecten—beschadiging in 1945 eveneens Is gesignaleerd ,in 1946 uit bleef doch ook in 1947 optrad, even als nu. De rups is voor de teelt van de veeknollen ruïneus en dreigt dit. voor de eerste wlntervoedering van het rundvee zo belangrijke gewas tc vernietigen. Men heeft te doen met de knollen bastaardrups, die eeD "*u>s is van ce VIERDAAGSE Ik was onlangs in Arnhem, op het stationsplein. Hoewel de hitte een sterfelijk mens bij kans belette iets anders te doet» dan vry vruchteloos naar adem te snakken, drong het toch to ons door dat er iets zeef bij zonders op til moes: ?ijn. Drommen mensen dreven naar de uilgang van het stati )n er van ergens uit een woelige ach tergrond klonk fanfaregeschal Met de flauwe hoop. dat er een gratis uitdeling van sta ven ijs plaats zou hebben liet ik me meedrijven. Maar het waren geen staven ijs waarop de mensenschare bezwijmend wachtte. Het waren de terug kerende deelnemers aan de Vierdaagse. De aanblik van de ze fiere sportslieden was er barmelijk. Zij kwamen het station uit met gfote vinding rijkheid. Hun voortbeweging had weinig meer weg van wat die des mensen pleegt en be hoort te zijn. De methode be stond uit een pijnlijk zorgvul dige mixture van schuifelen, hinken, steppen, sprietlopen en beensiepen. Er ging een en thousiast „hoera—-a—aa" op onder de toeschouwers. De overwinnaars glimlachten lijd zaam en star. Hun ogen blon ken als die van gestoofde schel levis en zachtjes rinkelde het ere-metaal op hun borsten. Een van hen kwam vlak bij me staan kreunen. Ik infor meerde, hoe het met hem ging. Hij stroopte voor mij zijn broekspijp op en zijn kniekous af. Ik zag een soort been, dat vrij veel weg had van een ge braden biefstukje, een geteerde balk en een langgerekte schaaf wond. „Maar dan moest je mijn voeten eens zien, man!" zei hij Ik maakte een afwerend ge baar. „Eén bonk rauw vlees!" de toon was geestdriftig. Ik voelde dat ik niet tekort mocht schieteh op dit moment. „En hebt u 'm tóch uitgelopen?" vroeg ik met een zo groot mo gelijke dosis ongelovigheid in mijn stem. „Uitgelopen?" aeed hij ver ontwaardigd. „Uitgelopen? Dacht u soms dat ik 'm uitge zeten had?" Hij wees met een gebiedend gebaar naar de rauwe, stukgelopen voeten. „Zijn dat m'n benen meneer of is het mijn achterwerk!?" Ik heb pas later zijn ver ontwaardiging voor u in netto woorden vertaald, opdat ook uw kinderen het lezen mogen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1948 | | pagina 14