Flitsen
bevrijding
jlMMY BROWN ALS WIELRENNER
Flitsen uit de
Kroningsstad
HET GEHEIM VAN DE
GELE NARCISSEN
Abonneert U op
dit blad
schrijvende lezers
gezinsgebeuren
nw-ff
uit de periode na de
V
Een goed beeld
De hoofdstad is 'kronings-
stad en wel nimmer in de
geschiedenis zal er voor de
dagbladen zoveel nieuws uit
Amsterdam te melden zijn
geweest al3 tijdens deze week
van feestelijkheden en plech
tige gebeurtenissen. Amster
dam heeft zich in het mid
delpunt geplaatst van de be
langstelling der gehele we
reld. En daarom is het ver
heugend, dat wij in staat zijn
onze lezers een goed beeld
te geven van alles wat er in
de lichtstad rond het Rege
ringsjubileum van H. M. de
Koningin en de inhuldiging
van H. K. H. Prinses Juliana
tot Koningin der Nederland
gebeurt.
Onze Amsterdamse redac
teur schrijft voor ons: Flitsen
uit de Koningsstad.
Amsterdam een sprookjes
achtige kermis
Raamplaatsen te koop
Het komt niet vaak voor, dat een
stad binnen haar poorten een jarige
vorstin heeft, die tevens haar gou
den regeringsjubileum viert. Amster
dam had die eer op 13 Augustus en
maakte er een feest van, zoals in de
oude koopmansstad nog nimmer was
voorgekomenTer ere van de
scheidende Koningin Wilhelmina.
Schuifelend, voetje voor voetje, gleed
een enorme mensenketen door de
straten van het centrum. Jongelui
brachten leven in de brouwerij door
eens flink te hossen en te joelen en
allerlei vuurwerken af te steken.
Voor de handelaartjes zijn het goede
ddgen, want er valt een extra cen
tje te verdienen. Verkopers van feest
neuzen en kleurige papieren hoedjes
ïcomen bij tijd en wijle handen te.
kort. Ook muzikanten, waaronder
vele gelegenheidsartisten, doen goede
zaken. En bij vele draaiorgels wordt
zoals vanouds lustig gedanst dk*>r
zeer jonge kinderen en zeer bedaag
de opa's en oma's. Ja, het geld rolt
in deze feestvierende hoofdstad.
Het nobele gilde der zakkenrollers
tracht vanzelfsprekend zijn slag te
slaan in de drukte. Vaak wordt een
niets vermoedende feestganger daar
van de dupe en onvrijwillig bevrijd
van zijn kostbare zaken. De politie
doet uiteraard, wat zij kan tegen dit
kwaad, maar zij "staat er grotendeels
machteloos tegenover. Bovendien
heeft zij toch al zo veel aan haar
hoofd
Broze schoonheid
Vreemdelingen, die thans in de
hoofdstad komen, moeten wel den
ken in een sprookjesachtige kermis
te zijn beland. De vele bohte versie
ringen, ere' agen, vlaggen, dennen
groen, lampions en gloeilampjes ln
talloze kleumen hebben 'n prettig on
geordend karakter en versterken na
tuurlijk de kermisachtige indruk. De
300.000 lampjes, die de contouren van
vele oude gevels, fte Westertoren en
de Magere Brug aflijnen en in kleu
rige slingers langs de grachten han
gen, verlenen de oude stad een broze
schoenheid.
Een hartige hap past uitstekend bij
de opgewekte stemming, waarin ve
len verkeren. Bij de kraampjes met
patates frites en de stalletjes met
heerlijke Hollandse zeebanket, de
harin.lt 'oopt storm. Zo de feest—
ganger nog iets meer wil dan de bon
te mengeling van kleuren, klanken
en lekkernijen, dan slaat hij maar
eens rustig op het Hoofd van Jut
of kruipt in een draaimolen, want èch
te kermissen staan opgesteld op viiï
punten rond het centrum. Het' woord
verveling is dezweek uit de weor
denhoeken van het hoofdstedelijk
volk met een forse haal doorgekrast.
De havenwijk
De versiering van Amsterdam moe'
door twee verschillende brillen wor
den bekeken. Het stadsbestuur heef.
wat grote projecten versierd, of lie
ver laten versieren, maar het grootste
gedeelte van de kleurenpracht is te
danken aan het „particulier versier—
initiatief" Natuurlijk is de officiële
opschik deskundiger aangebracht en
vaak ook artistieker van vorm, maar
de onofficiële is meestal hartelijker
en warmbloediger. De havenwijk is
bijvoorbeeld door de bewoners zelf
onder handei genomen. Er gaat van
de Zeedijk en zijn omstreken vaak
de roep van misdadigheid uit. Er
wordt inderdaad wel eens een braaf
man door een slechte slimmerd be
roofd, of zoals d&t daar heet „ge
slingerd" Maar er wonen merendeels
nette mensen©eze Zeedijk is
zeer gezocht om zijn grandioze, echt
FEUILLETON
Spannend #erhaai *en
6DGAR WALLACE -
Wanneer Ling Chu gelijk had, c^gn kon Milburgh de
moordenaar niet zijn. Wanneer hij het getuigenis van
zijn gevoel mocht geloven, dan was de man met de
kleine voeten diegene geweest, die zijn uitdaging had
uitgeschreeuwd in het <park en de vitriool aan zijn voe
ten gegooid. Hij deelde zijn gevoelens mee aan zijn
ondergeschikte en bevond, dat Whiteside 'het met hem
eens was.
„Maar het is niet noodzakelijk," zei Whiteside, „dat
die persoon op blote voeten, die blijkbaar in -Mrs. Riders
huis is geweest de moord heeft gepleegd. Milburgh
heeft het gedaan, wee3 daar gerust op! En er valt nog
minder aan te twijfelen, dat hij de Narcissen-Moord
heeft gepleegd."
Tarling draaide zich in zijn stoel om, hij zat aan de
andere kant der grote schrijftafel, die de beide mannen
gezamenlijk gebruikten. „Ik geloof, dat ik weet wie de
Nar-cissen-Moord heeft gepleegd," zei hij kalm. „Ilc heb
de zaken nageplozen en heb een theorie gevormd, die je
waarschijnlijk fantastisch zoudt noemen."
„Wie is het dan?" vroeg Whiteside, maar de ander
schudde het hoofd.
Hij was op het ogenblik niet in een stemming om
zijn theorie uit te leggen.
Whiteside leunde achterover in zijn stoel en dacht
een ogenblik na.
„Van het begin af is de hele zaak vol tegenstrijdig
heden." zei hij. „Thornton Lyne was rijk terloops
gezegd, jij bent nu ook rijk, Tarling, en ik moet je met
respect behandelen."
Tarling. glimlachte.
„Ga voort," zei hij.
„Hij had eigenaardige liefhebberijen was een
slecht dichter, zoals zijn ene kleine boekdeeltje poëzie
bewijst. Hij was een poseur, wat bewezen wordt uit zijn
patroniseren van Sam Stay die, om dit even te zeg
gen, uit het krankzinnigengesticht is ontsnapt; ik vre-
onderstel, dat je dit weet?"
„Ik weet het", zei Tarling. „Ga voort."
„Lyne wordt verliefd op een mooi meisje, dat bij
hem ln betrekking is," vervolgde Whiteside. „Gewend
om zijn zin te krijgen, zodra hij zijn vinger opsteekt,
moeten alle vrouwen ter wereld haar nek onder zijn
juk buigen. Hij wordt afgewezen door het meisje en
in zijn vernedering koestert hij voor haar onmiddellijk
een haat, die geen enkel normaal menselijk wezen kan
begrijpen."
„Tot dusverre vertoont je opsomming nog geen tegen
strijdigheden," zei Tarling, terwijl zijn ogen een weinig
schitterden.
„Dat" is artikel nummer een," vervolgde Whiteside, de
artikels op zijn vingers optellend. „Artikel nummer twee
is Milburg, een zalvend heerschap, die 'de firma jaren
lang bestolen heeft en buiten goed geleefd heeft van zijn
oneerlijk verdiend inkomen. Uit hetgeen hij hoort of
weet, begrijpt hij, dat de pret uit is. Hij is wanhopig,
wanneer hij merkt, dat Thornton Lyne tot over de oren
verliefd is op zijn stiefdochtex*. Wat is waarschijnlijker,
dan dat bij zijn stiefdochter gebruikt om Thornton Lyne
te bewegen om niet te hard te oordelen over zijn
vergrijp?"
„Of wat is waarschijnlijker," viel Tarling hem in de
rede, „dan dat bij de schuld van de berovingen op het
meisje zou laten vallen en er op rekenen, dat zij de tol
zou betalen aan Thornton Lyne, om aan de straf te
ontkomen?"
„Alweer gelijk. Ik zal die mogelijkheid aannemen."
zei Whiteside. „Milburgh's plan is om onder buitenge
woon gunstige omstandigheden, een onderhoud te zien
te krijgen met Thornton Lyne. Hij telefoneert die heer
om hem te ontmoeten in Miss Riders flat en vertrouwt
op de toverkracht van die naam."
„En Thomton Lyne komt op vilten pantoffels," zegt
Tarling sarcastisch. „Dat klopt niet, Whiteside."
„Neen, dat doet het niet," erkende de ander. „Maar
ik geef een breed overzicht van de zaak. Lyne komt.
Hij wordt ontvangen door Milburgh, die zijn troefkaart
uitspeelt door alles te bekennen en de jongeman de
oplossing voorstelt, die Milburgh heeft uitgedacht. Lyne
weigert, zij krijgen ruzie en in zijn wanhoop schiet Mil
burgh Thornton Lyne neer."
Tarling schudde het hoofd. Hij zat een poos in na
denken verzonken en zei toen:
„Het is vreemd."
De deur ging open en een'politie-beambte kwam bin.
nen. „Hier zijn de inlichtingen, die u wilde hebben,"
zei hij en overhandigde Whiteside een getypt vel papier.
„Wat is dat?" zei Whiteside, toen de man weg was.
„O, hier hebben we onze oude vriend Sam Stay. Een
signalement." Hij las verder; „Lang vijf voet, ziekelijk
gestel.... draagt een grijs pak en onderkledihg met.het
merkteken van het gestichtHallo!"
„Wat is er?" zei Tarling,
„Dat is merkwaardig," zei Whiteside en las:
„Toen de patiënt ontsnapte, was hy op blote voeter
Hij heeft een heel klein schoennummer, waarschijn li
vier of vijf. Er wordt een keukenmes vermist en de p
tiënt is misschien gewapend. Schoenwinkels moeten g'.
waarsc'huwd worden
„Op blote voeten!" Tarling stond met gefronst voo
hoofd van de tafel op. „Sam Stay haatte Odette Ridei
De twee mannen wisselden «en blik van verstane
houding.
„Nu weet je wie Mrs. Rider vermoord heeft?" vroej
Tarling.
(Wordt vervolgd;
Amsterdamse vermaak, en misschien
ook wel een beetje om de dancing
„Casablanca', waar vaak een neger
hand optreedt, Niet ten onrechte
wordt deze gelegenheid beschouwd
als gelijkwaardig aan de New Yorkse
Club Twenty One.
Schreeuwerig
Welnu, als maatstaf voor de Zee
dijk moet men aannemen: Schreeu
werig. In het hele bonte leven van
de Dijk komt dit tot uiting. Over
eenkomstig zijn karakter werd de
buurt schreeuwerig uitgedost met
vloekende versieringen en vloekende
verlichting. Het is tenminste eerlijk,
al ligt er een primitieve mentaliteit
aan .ten grondslag. Men laat zich er
zien, zoals men is
Normen van artisticiteit moet men
daarbij niet aanleggen. Die normen
mochten wel toegepast worden bij 't
Jubileumspel in het Olympisch Sta
dion. Voor Alkmaar werd bij dit spel
door de medewerkende kaasdragers 'n
goede beurt gemaakt. Op bijna 60.000
lippen lag immers het woord: Alk
maar. Goede propaganda!
Toch zijn er bij deze feestelijkheden
nog wel nurksen. Eén mijner vrien
den, een knorrige natuur, heeft ge
zworen een week lang in huis te
blijven in verband met de drukte.:
LANGEDIJK ZET ZIJN FEESTEN
VOORT
De tweede feestdag is in de meeste
dorpen van Langedijk rustig verlopen
Vele Langedijkers waren Woensdag
morgen wee aan het werk gegaan
Doch in Broek op Langendijk was
dit niet het geval, daar trokken hon
derden mensen weer op naar het feest
terrein voor de Brandweerkazerne.
Tijdens de morgenuren werden voor
de heen wedstrijden gehouden in
mastklimmen.
Na de middag werden ook weer
volksspelen georganiseerd, zowel voor
dames als voor heren.
Noordscharwoude stond in het te
Hij zit in een gemakkelijke stoel met
een batterij sigaretten en boeken om
zich heen. Gelukkig maar, dat niet
alle Amsterdammers zich in een ivo
ren toren terugtrekken. Zij zijn in
werkelijkheid niet met een stok in
huis te houden.
P.S. Zojuist, hoor ik, dat er alweer
geld geboden wordt voor raamplaat
sen langs de route, die Koningin Ju
liana a.s. Maandag zal gaan na de in
huldiging.
ken van kinderspelen. Toen we even
een kijkje namen achter de katho
lieke kerk op het Sportterrein, za
gen we de kinderen druk bezig met
de wedstrijden. De avond werd van
Zuidscharwoude, Noordscharwoude en
Oukarspel speciaal vrijgehouden voor
het openluchtspel „Lief en leed niet
Oranje" dat op het veiling tex-rein
van de L.G.C. voor de tweede maal
werd opgevoerd.
48. De masseur stond er van te
suizebpllen; hij hikte een maal en
zakte toen weg in "het niet. Jimmy
keek kwaadaardig naar zijn aanran
der, maar toen deze geen vin meer
NAAR HET SPROOKJESLAND
Wii men iets te zien krijgen, van
de zeldzame verlichting van A'dam,
dan is er maar één weg, namelijk
die de bekende Nacoonderneming
;ons biedt.
Voor minimaal geld krijgt men het
maximaal uitgemeten. Maandagavond
terug 2.30 uur.
Wat wij gezien hebben, heeft alle
verwachtingen overtroffen, zowel de
rondrit en rondvaart is nimmer te
vergeten, alles was een sprookje ge
lijk. Dit alles hebben wij te danken
aan de voortreffelijke leiding van de
Directie der NACOonderneming en-
zijn voortreffelijke chauffeurs. Deze
mensen hebben zich op bijzondere
wijze verdienstelijk gemaakt, niets was
hun te veeL
Vanaf deze plaats, alle hulde.
P. C. Bitter.
EEN KWARTEEUW RAADSLID
HEERHUGOWAARD De heer P.
Tromp, hoopt Zaterdag 4 Sept. de
dag te herdenken, waarop hy vóór 25
jaar tot raadslid gekozen werd. Sinds
17 jaren is de jubilaris nu wethouder
der gemeente Heerhugowaard.
verroerde, stapte hij rustig over hem
heen en ging op het groepje wiel
renners af, dat dit toneel met ang
stig kloppende harten had aan
schouwd.
ALKMAAR
Geboren;
Cornelis zv C. Buis en A. M. Schro
der; Gustaaf A. zv G A. Brouwer en
J. H. van Bennekom. Jean F. zv
J. F. Vial en M. Ploeger.
Ondertrouwd;
J. L. M. Nieuwenhuis 26 jaar en G. J.
M. ten Brink 25 jaar; N. C. Zijp 25
jaar en W. F. van de Burgt 28 jaar.
C. A. van Stein 25 jaar en J. van
Vliet 31 jaar; D. W. J. ten Haaf 34
jaar en G. M. Lauritsen 26 jaar; R.
R. Fraay 21 jaar en G. R. Huisman
28 jaar.
Overleden: y
Bob Th. van Dijk, oud 3 maanden.
ZATERDAG 4 SEPTEMBER 1948
Nationaal programma voor beide
zenders. 7.00 en 8.00 Nieuws; 7.30
Gram.muziek; 8.15 Pierre Palla, or
gel; 8.35 Syxhphonisch concert; 9.20
Cyclus „50 jaar Nederlandse mu—
„Die knul had bokser moeten wor
den", fluisterde Piet Pomp, maar in
tussen deinsde hij voorzichtig ach
teruit, want Jimmy's kwade humeur
straalde hem tegemoet.
ziek"; 9.20 Ned. Kamerkoor; 9.40
Sextet; 10.00 Morgenwijding; 10.30
Omroeplcamerorkest; 11.00 H.M. da
Koningin doet afstand van de troon,
indrukken van deze plechtigheid;
11.45 Te Deum; 12.00 Amateurskunst
uit vier windstreken; 13.00 Nieuws;
13.15 Ned. Strijdkrachten; 13.45 Ka
reolseptet; 14.00 Muziek uit Indo
nesië; 14.30 Kinderkoor; 15.10 Staf
muziekcorps der Amsterdamse poli
tie; 15.30 Reportage der rijtoer van
Koningin Juliana; 17.00 Concertge
bouworkest; 17.30 „Het afscheid",
hoorspel voor de jeugd; 18.00 Nieuws;
18.15 Reportages van plaatselijke
feesten uit Oost en West; 19.00 Ned.
Jeugdorkest; 19.30 „Wil Uw kracht
bewijzen", klankbeeld; 19.55 Nieuws;
20.00 Reportage troonsafstand H.M.
de Koningin; 20.20 Omroeporkest;
21.00 De ontwikkeling van de Ar
beidersbeweging in de laatste 50 jaar,
21.20 Populaire klanken; 22.00 De
staatkundige betekenis van het con
stitutionele 'koningsschap, lezing:
22.15 Bekende radioensembles;
23.00 Nieuws; 23.15 „Neerlands Sport
fantasie" in het 01. Stadion.
Boven; De Koninklijke familie bij
een zangliulde op paleis Soestdijk.
Links: De Koningin tijdens het uit
spreken van haar Kerstboodschap
in 1945
Rechts: H. M. Koningin Wilhelmina
leest haar eerste troonrede na die
bevrijding.
